Thuis
alle pijlers
Overlijden huisdier, hoe vertellen aan kind?
woensdag 25 mei 2016 11:16
Hallo allemaal,
De hond van mijn zus is erg ziek en wordt niet meer beter. We laten haar binnenkort inslapen. Nu heb ik een kind van 3 jaar, zij ziet mijn zus en dus ook de hond zeer regelmatig. Dochter en hond zijn erg goede maatjes.
Hoe kunnen we haar het beste uitleggen dat de hond er binnenkort niet meer is? Hoe doen / deden jullie dat?
De hond van mijn zus is erg ziek en wordt niet meer beter. We laten haar binnenkort inslapen. Nu heb ik een kind van 3 jaar, zij ziet mijn zus en dus ook de hond zeer regelmatig. Dochter en hond zijn erg goede maatjes.
Hoe kunnen we haar het beste uitleggen dat de hond er binnenkort niet meer is? Hoe doen / deden jullie dat?
woensdag 25 mei 2016 12:09
Hier ging huisdier eerst op vakantie. Want oud en toe aan wat rust.
Toen hij wat langer wegbleef had hij gebeld om door te geven dat hij op vakantieadres wilde blijven. Het beviel hem zo goed dat hij besloot niet terug te komen want hij had aldaar nieuwe vriendjes ontmoet. Hij deed iedereen de hartelijke groeten.
Weer een hele poos later, toen kind duidelijk toe was aan meer info, uitgelegd dat huisdier oud en ziek was en daarom naar de sterrenhemel is gegaan. De grootste en mooiste ster.....dat is hij.
Komt niet meer terug, echter knippert zo nu en dan als soort van zwaaien.
Prima, kind heeft alle stappen doorlopen op zijn manier, in zijn tempo en inmiddels is huisdier dus dood en benoemd kind dat ook gewoon.
Denk dat het goed is om aan te sluiten bij beleving van het kind. Wat kan het aan en hoe kan het de informatie aan.
Is en blijft moeilijke materie.
Toen hij wat langer wegbleef had hij gebeld om door te geven dat hij op vakantieadres wilde blijven. Het beviel hem zo goed dat hij besloot niet terug te komen want hij had aldaar nieuwe vriendjes ontmoet. Hij deed iedereen de hartelijke groeten.
Weer een hele poos later, toen kind duidelijk toe was aan meer info, uitgelegd dat huisdier oud en ziek was en daarom naar de sterrenhemel is gegaan. De grootste en mooiste ster.....dat is hij.
Komt niet meer terug, echter knippert zo nu en dan als soort van zwaaien.
Prima, kind heeft alle stappen doorlopen op zijn manier, in zijn tempo en inmiddels is huisdier dus dood en benoemd kind dat ook gewoon.
Denk dat het goed is om aan te sluiten bij beleving van het kind. Wat kan het aan en hoe kan het de informatie aan.
Is en blijft moeilijke materie.
woensdag 25 mei 2016 12:12
Toen wij onze poes hadden laten inslapen vertelden we aan onze dochter van 3 dat de poes heel ziek is en niet meer beter wordt en dat we naar de dierenarts gaan en dat de poes niet meer terugkomt. Toen we terug kwamen hadden we helemaal voorbereid Hoe we het zouden zeggen. We zeiden de poes was heel ziek en oud en werd niet meer beter. Poes is nu dood en komt niet meer terug. Onze dochter keek ons aan en zei, oh mag ik nu een boterham met pindakaas....
af en toe hebben we het er nog over. Dan zegt ze ook dat poes nu dood is.
af en toe hebben we het er nog over. Dan zegt ze ook dat poes nu dood is.
woensdag 25 mei 2016 12:14
kind is nog maar drie en begrijpt alles nog niet zo heel goed. Kan ook niet echt vooruit denken.
Ik zou niets zeggen, en wanneer je bij je zus op bezoek gaat en ze vraagt "waar is de hond", dan uitleggen dat de hond oud was en heel ziek en toen is overleden. Maak het niet groter dan dat het is. Vooraf "waarschuwen" is bij een klein kind niet altijd zinvol.
Ik zou niets zeggen, en wanneer je bij je zus op bezoek gaat en ze vraagt "waar is de hond", dan uitleggen dat de hond oud was en heel ziek en toen is overleden. Maak het niet groter dan dat het is. Vooraf "waarschuwen" is bij een klein kind niet altijd zinvol.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
woensdag 25 mei 2016 12:15
quote:Kaatje31 schreef op 25 mei 2016 @ 12:12:
Toen wij onze poes hadden laten inslapen vertelden we aan onze dochter van 3 dat de poes heel ziek is en niet meer beter wordt en dat we naar de dierenarts gaan en dat de poes niet meer terugkomt. Toen we terug kwamen hadden we helemaal voorbereid Hoe we het zouden zeggen. We zeiden de poes was heel ziek en oud en werd niet meer beter. Poes is nu dood en komt niet meer terug. Onze dochter keek ons aan en zei, oh mag ik nu een boterham met pindakaas....
af en toe hebben we het er nog over. Dan zegt ze ook dat poes nu dood is.
Mooi is dat. Het verrast me altijd weer hoe mooi kinderen met de dood omgaan. Gewoon zoals het is, in hun belevingswereld. Ik werk op een plek waar er soms een kind komt te overlijden. Dat grijpt me altijd verschrikkelijk aan. En je merkt ook dat het de andere kinderen bezighoud, maar wel op hun eigen manier.
Dan heb ik een gesprek met een kind: 'Mevrouw.. Wanneer is XXX dan doodgegaan?'
'Gisteravond is XXX doodgegaan'
'Maar hoe laat dan?'
'Nou, rond 9 uur'
'Wow, dan mocht 'ie wel lang opblijven!'
Toen wij onze poes hadden laten inslapen vertelden we aan onze dochter van 3 dat de poes heel ziek is en niet meer beter wordt en dat we naar de dierenarts gaan en dat de poes niet meer terugkomt. Toen we terug kwamen hadden we helemaal voorbereid Hoe we het zouden zeggen. We zeiden de poes was heel ziek en oud en werd niet meer beter. Poes is nu dood en komt niet meer terug. Onze dochter keek ons aan en zei, oh mag ik nu een boterham met pindakaas....
af en toe hebben we het er nog over. Dan zegt ze ook dat poes nu dood is.
Mooi is dat. Het verrast me altijd weer hoe mooi kinderen met de dood omgaan. Gewoon zoals het is, in hun belevingswereld. Ik werk op een plek waar er soms een kind komt te overlijden. Dat grijpt me altijd verschrikkelijk aan. En je merkt ook dat het de andere kinderen bezighoud, maar wel op hun eigen manier.
Dan heb ik een gesprek met een kind: 'Mevrouw.. Wanneer is XXX dan doodgegaan?'
'Gisteravond is XXX doodgegaan'
'Maar hoe laat dan?'
'Nou, rond 9 uur'
'Wow, dan mocht 'ie wel lang opblijven!'
woensdag 25 mei 2016 12:22
Heel luchtig houden. Ik had het tijdens mijn stage dan niet met een huisdier maar met de moeder van een kind uit de klas. Kleuterklas was het. Kind vertelde samen met de juf (klas wist wel al dat de moeder ziek was) dat mama heel ziek was geworden en er nu niet meer is. Waarom een kind reageerde 'oh maar dan is ze nu een sterretje geworden'. Dat hebben we maar gebruikt toen en toen begonnen andere kinderen al over huisdieren die waren dood gegaan of een oma of opa. Waarna op een gegeven moment een kleuter zei: ik ben naar de dierentuin geweest! Toen was dat onderwerp klaar en hebben ze daarna nog wel tekeningen mogen maken die we in een boek verzameld hebben. Ik zou er sowieso niet langer over doorgaan dan je kind doet. Als je vertelt dat de hond ziek is en dood gaat en ze begint over wat anders, is het onderwerp klaar en als ze er later weer over begint kun je het altijd weer oppakken. Het begrip 'dood zijn' is voor veel kinderen nog best ver weg. Ze begrijpen dat die persoon of dier niet meer terugkomt, maar echt weten wat het inhoudt doen ze niet.
woensdag 25 mei 2016 12:24
woensdag 25 mei 2016 12:24
Een kind van die leeftijd denkt nog niet rationeel, dus ik zou het simpel houden en iig zelf niet teveel een drama van maken.
Niet dat het iets heel zieligs is dus, maar idd ziek en oud en dan gebeurt dat.
(verdrietig dat wij
En op die leeftijd is het misschien voor een kind een dierenhemel of op een ster makkelijker te "begrijpen", want logica is nog niet ontwikkeld, en fantasie wel.
Daar is imo niks mis mee, en bovendien weet niemand (dus ook geen volwassenen) zeker wat dood precies is, die "feiten" zijn alleen wat we kunnen constateren.
Afhankelijk van de leeftijd kun je tzt waar je zelf wel/niet in gelooft bespreken.
Niet dat het iets heel zieligs is dus, maar idd ziek en oud en dan gebeurt dat.
(verdrietig dat wij
En op die leeftijd is het misschien voor een kind een dierenhemel of op een ster makkelijker te "begrijpen", want logica is nog niet ontwikkeld, en fantasie wel.
Daar is imo niks mis mee, en bovendien weet niemand (dus ook geen volwassenen) zeker wat dood precies is, die "feiten" zijn alleen wat we kunnen constateren.
Afhankelijk van de leeftijd kun je tzt waar je zelf wel/niet in gelooft bespreken.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 25 mei 2016 12:25
Ook ik sluit me bij de mening van de meeste aan. Gewoon vertellen dat hij dood is op het moment dat het gebeurd is. Niet al lang van te voren vertellen dat hij naar de dierenartsen moet om te laten inslapen. En na het vertellen dat hij dood is samen bedenken wat een leuke dingen ze hebben gedaan, of hoe zacht zijn oren waren o.d. als ze er nog verder over wil praten.
woensdag 25 mei 2016 12:33
Hier gaan dieren gewoon dood. Toen de kinderen klein waren, wond ik er alleen een letterlijk doekje om: een witte lap die ze zelf mochten versieren met stiften. Poes ging dan in de lap, in een kuil in de tuin. De kinderen mochten er wat dingen bij gooien die ze verzonnen: tekeningen, veertjes, kattenspeeltjes en dan de kuil dichtgooien en iets lekkers eten. Bij één kat heeft een van de kinderen nog een kruis van takjes gemaakt. Dan wisten we dat we daar geen planten moesten zetten
Verder verzon ik geen verhalen, ik gaf alleen antwoord op vragen - die eigenlijk amper kwamen.
Verder verzon ik geen verhalen, ik gaf alleen antwoord op vragen - die eigenlijk amper kwamen.
woensdag 25 mei 2016 13:16
Idd, hou het kort en simpel. Hier zijn in korte tijd een aantal mensen (mijn opa en oma en de oppas) en dieren (2 konijnen) achter elkaar overleden en de kinderen waren toen nog klein (3,4 en 5). We hebben het kort en simpel gehouden maar ook benoemd dat je daar best verdrietig over kan/mag zijn. Zo van ze waren oud (in geval van opa en oma) en erg ziek (in geval van oppas) en dan ga je dood/kan je dood gaan. Kinderen zijn hier vaak heel nuchter over zeker als je het zelf nuchter brengt (van leven ga je dood, maar dan in kindertaal).
Af en toe worden de konijnen weer eens ter spraken gebracht. Maar dan meer in: 'oh ik ben zo verdrietig over Snuffie... mag ik een snoepje...'
Af en toe worden de konijnen weer eens ter spraken gebracht. Maar dan meer in: 'oh ik ben zo verdrietig over Snuffie... mag ik een snoepje...'
woensdag 25 mei 2016 13:17
quote:diana_banana schreef op 25 mei 2016 @ 12:15:
[...]
Mooi is dat. Het verrast me altijd weer hoe mooi kinderen met de dood omgaan. Gewoon zoals het is, in hun belevingswereld. Ik werk op een plek waar er soms een kind komt te overlijden. Dat grijpt me altijd verschrikkelijk aan. En je merkt ook dat het de andere kinderen bezighoud, maar wel op hun eigen manier.
Dan heb ik een gesprek met een kind: 'Mevrouw.. Wanneer is XXX dan doodgegaan?'
'Gisteravond is XXX doodgegaan'
'Maar hoe laat dan?'
'Nou, rond 9 uur'
'Wow, dan mocht 'ie wel lang opblijven!'
[...]
Mooi is dat. Het verrast me altijd weer hoe mooi kinderen met de dood omgaan. Gewoon zoals het is, in hun belevingswereld. Ik werk op een plek waar er soms een kind komt te overlijden. Dat grijpt me altijd verschrikkelijk aan. En je merkt ook dat het de andere kinderen bezighoud, maar wel op hun eigen manier.
Dan heb ik een gesprek met een kind: 'Mevrouw.. Wanneer is XXX dan doodgegaan?'
'Gisteravond is XXX doodgegaan'
'Maar hoe laat dan?'
'Nou, rond 9 uur'
'Wow, dan mocht 'ie wel lang opblijven!'
woensdag 25 mei 2016 13:58
Tijdje geleden is ons konijn dood gegaan. Zoon is mee geweest om haar in te laten slapen. Ja, hij was heel verdrietig, en hij heeft het er nog regelmatig over. Maar het is wel duidelijk dat het konijn dood is en onder de grond ligt.
Hij is er verder wel heel nuchter onder, trouwens. Heb overigens er nog niet eens over nagedacht om er een heel verhaal van te maken. Kinderen hebben dat echt wel door als je onzin loopt te verkondigen.
Gewoon duidelijk zijn; hond is dood en ligt onder de grond.
Hij is er verder wel heel nuchter onder, trouwens. Heb overigens er nog niet eens over nagedacht om er een heel verhaal van te maken. Kinderen hebben dat echt wel door als je onzin loopt te verkondigen.
Gewoon duidelijk zijn; hond is dood en ligt onder de grond.
Remember me with smiles and laughter, for that is how I will remember you all. If you can only remember me with tears, then don't remember me at all
