Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
donderdag 26 mei 2016 22:48
Marg, mijn operatie is al ruim vijf maanden geleden
Er is eigenlijk tot nu toe niks geweest wat ik niet verdraag. Sommige dingen vallen zwaarder, maar ik kan alles eten.
Wanneer ik dus nu ineens last krijg van dingen, heb ik dat in de afgelopen 5 maanden niet gehad.
Brood valt idd zwaarder, rijst gaat niet heel geweldig, maar verder heb ik nergens last van. Ook niet van vet of zoet. Tot vandaag dus.
En dat vond ik dus stiekem helemaal niet zo erg, ik vind t prettig als mijn lichaam op de rem trapt en aangeeft; dit vind ik niet fijn meer.
En dat deed het voorheen dus eigenlijk niet.
Er is eigenlijk tot nu toe niks geweest wat ik niet verdraag. Sommige dingen vallen zwaarder, maar ik kan alles eten.
Wanneer ik dus nu ineens last krijg van dingen, heb ik dat in de afgelopen 5 maanden niet gehad.
Brood valt idd zwaarder, rijst gaat niet heel geweldig, maar verder heb ik nergens last van. Ook niet van vet of zoet. Tot vandaag dus.
En dat vond ik dus stiekem helemaal niet zo erg, ik vind t prettig als mijn lichaam op de rem trapt en aangeeft; dit vind ik niet fijn meer.
En dat deed het voorheen dus eigenlijk niet.
668, the neighbour of the Beast
donderdag 26 mei 2016 23:01
tip voor het brood: probeer eens geroosterd brood. Verder is het, zoals gezegd, ook een lifestyle verandering...Je moet ook niet meer alles willen eten. Ik ken mensen die na een gastric bypass nauwelijks gewicht verloren omdat ze door de dag heen in kleine stukjes drie moorkoppen naar binnen werkten, of bleven barbecueën met allerlei sauzen e.d...en hoewel een barbecue op zijn tijd best mag..kun je ook dan wel gezondere keuzes maken..net als op een verjaardag.
Het is meer dan wat dan ook een psychologisch proces. Anders met voedsel leren om gaan..het meer gaan zien als een brandstof voor je lijf ipv een hobby of een leuke bezigheid.
Dat heeft tijd nodig en wees niet ongerust als je de eerste periode niet je zes eetmomenten haalt. Ik at vier of vijf keer per dag totdat ik zwanger werd. Toen pas lukte het me om zes keer per dag te eten en toen was mijn operatie al 2,5 jaar terug.
Het is meer dan wat dan ook een psychologisch proces. Anders met voedsel leren om gaan..het meer gaan zien als een brandstof voor je lijf ipv een hobby of een leuke bezigheid.
Dat heeft tijd nodig en wees niet ongerust als je de eerste periode niet je zes eetmomenten haalt. Ik at vier of vijf keer per dag totdat ik zwanger werd. Toen pas lukte het me om zes keer per dag te eten en toen was mijn operatie al 2,5 jaar terug.
vrijdag 27 mei 2016 06:50
Je maag is weliswaar veel kleiner gemaakt, maar je mist nu de sluiting tussen je maag en je dunne darm. Normaal zit daar een soort spiertje die gedoseerd voedsel naar je dunne darm toe laat, maar nu is dat een open verbinding. Dat is ook de reden dat je lichamelijk onwel kunt worden van bijvoorbeeld suiker of te veel eten.
Echter de reactie is bij iedereen verschillend en dat is ook de reden dat je soms voor je gevoel meer eten.
Als je maag vol is gaat er al het een en ander door naar je dunne darm dus je hebt een soort "overflow" capaciteit daar.
Ik, persoonlijk, word er altijd een beetje vervelend van als dat gebeurd maar niet iedereen heeft dat.
Echter de reactie is bij iedereen verschillend en dat is ook de reden dat je soms voor je gevoel meer eten.
Als je maag vol is gaat er al het een en ander door naar je dunne darm dus je hebt een soort "overflow" capaciteit daar.
Ik, persoonlijk, word er altijd een beetje vervelend van als dat gebeurd maar niet iedereen heeft dat.
vrijdag 27 mei 2016 16:13
Net bij de arts geweest.
Alles prima, ben al 20% van mijn overgewicht kwijt.
De dokter vindt het prima dat ik maandag weer les ga geven.
Hij zei dat na twee weken het wel weer gebruikelijk is om de werkzaamheden op te pakken, behalve als je lichamelijk zwaar werk hebt
Alles prima, ben al 20% van mijn overgewicht kwijt.
De dokter vindt het prima dat ik maandag weer les ga geven.
Hij zei dat na twee weken het wel weer gebruikelijk is om de werkzaamheden op te pakken, behalve als je lichamelijk zwaar werk hebt
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 27 mei 2016 16:24
Mag ik meeschrijven? Ik ben al een hele tijd een lezer, maar nu is het moment aangebroken dat dat niet meer genoeg is. Ik zal mezelf even voorstellen.. ik ben Rees en heb morbide obesitas. In mijn jaren met dit overgewicht heb ik van alles geprobeerd en is een GBP al een paar keer door mijn hoofd gegaan. Uiteindelijk gister naar een voorlichtingsbijeenkomst geweest en nu mezelf aan het afvragen of ik echt de stap ga zetten. Vind het wel spannend om de knoop door te hakken. Zijn er hier ook mensen die onder begeleiding zijn van de NOK? Mag ik jullie vragen hoeveel tijd er tussen opvragen verwijzing huisarts en de operatie zat?
Ik heb ontzettend veel aan jullie verhalen en hoop dan ook dat jullie hier nog veel blijven schrijven. Bedankt!
Ik heb ontzettend veel aan jullie verhalen en hoop dan ook dat jullie hier nog veel blijven schrijven. Bedankt!
vrijdag 27 mei 2016 16:27
Fijn dat het zo goed gaat Calvijn!
Hier vanmorgen bij de ha verwijzing meegekregen en daarstraks Slotervaart gebeld en 9 juni heb ik de intake. Nog net voor onze vakantie, de 10e gaan we 2 weekjes weg Het traject is in ieder geval gestart nu, eens zien wat de chirurg vindt enzo (begreep van de site dat de intake met een chirurg is).
Hier vanmorgen bij de ha verwijzing meegekregen en daarstraks Slotervaart gebeld en 9 juni heb ik de intake. Nog net voor onze vakantie, de 10e gaan we 2 weekjes weg Het traject is in ieder geval gestart nu, eens zien wat de chirurg vindt enzo (begreep van de site dat de intake met een chirurg is).
I'm not myself, I'm a replica of me
vrijdag 27 mei 2016 16:29
vrijdag 27 mei 2016 16:59
vrijdag 27 mei 2016 17:08
quote:noekie84 schreef op 27 mei 2016 @ 16:27:
Fijn dat het zo goed gaat Calvijn!
Hier vanmorgen bij de ha verwijzing meegekregen en daarstraks Slotervaart gebeld en 9 juni heb ik de intake. Nog net voor onze vakantie, de 10e gaan we 2 weekjes weg Het traject is in ieder geval gestart nu, eens zien wat de chirurg vindt enzo (begreep van de site dat de intake met een chirurg is).Ik had de intake bij de nursepartionair
Fijn dat het zo goed gaat Calvijn!
Hier vanmorgen bij de ha verwijzing meegekregen en daarstraks Slotervaart gebeld en 9 juni heb ik de intake. Nog net voor onze vakantie, de 10e gaan we 2 weekjes weg Het traject is in ieder geval gestart nu, eens zien wat de chirurg vindt enzo (begreep van de site dat de intake met een chirurg is).Ik had de intake bij de nursepartionair
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 27 mei 2016 17:33
Fijn Calvijn dat alles goed was, en goed dat je al 20% van je overgewicht kwijt bent in 2 weken.
Welkom Rees, ik zit ook in het traject van de NOK. December 2014 verwijzing huisarts, eind januari 2015 intake NOK. Toen moest ik eerst nog een half jaar een afvalpoging doen onder begeleiding van een diëtist (bureaucratisch verzekerings regeltje). In oktober 2015 gestart met voor traject bij de NOK. januari 2016 geopereerd (dat had een maandje eerder gekunt maar ik kreeg een dag voor de operatie koorts waardoor het moest worden uitgesteld). Nu nog tot januari 2017 natraject bij de NOK.
Welkom Rees, ik zit ook in het traject van de NOK. December 2014 verwijzing huisarts, eind januari 2015 intake NOK. Toen moest ik eerst nog een half jaar een afvalpoging doen onder begeleiding van een diëtist (bureaucratisch verzekerings regeltje). In oktober 2015 gestart met voor traject bij de NOK. januari 2016 geopereerd (dat had een maandje eerder gekunt maar ik kreeg een dag voor de operatie koorts waardoor het moest worden uitgesteld). Nu nog tot januari 2017 natraject bij de NOK.
vrijdag 27 mei 2016 18:22
Hey Knijster, dat is precies waar ze gisteren ook enorm op hamerden.. dat je wel zwart op wit kunt aantonen dat je onder begeleiding hebt geprobeerd af te vallen. Ik heb wel een dietiste gezien, maar dat is al langer dan 5 jaar geleden en telt dus niet mee. Hoe vond je het dat je dat eerst nog moest "inhalen"? Wel heb ik de afgelopen 5 jaar WW gedaan en shakes onder begeleiding van de huisarts. Nou ja, eerst maar eens horen wat mijn huisarts zegt, daar ga ik volgende week langs. In een eerder gesprek leek hij niet zo'n voorstander te zijn, dus ik ben benieuwd. Hoe is jullie ervaring met huisartsen?
vrijdag 27 mei 2016 18:26
vrijdag 27 mei 2016 18:38
Dat klopt calvijn. Bij de NOK worden mensen vaak afgewezen en het traject is een stuk langer. Het Slotervaart ziekenhuis krijgt veel mensen die door de NOK zijn afgewezen en die krijgen dus daar wel gewoon de operatie toegewezen.
Rees: je mag altijd ook ergens anders op gesprek hoor. Laat je daar niet door tegenhouden als je al bij de NOK gesprekken hebt gehad.
Uit wat ik heb gehoord van anderen, is het voortraject bij de NOK iets van anderhalf jaar...en bij het Slotervaart 5 maanden. En de eisen zijn ook minder streng.
Rees: je mag altijd ook ergens anders op gesprek hoor. Laat je daar niet door tegenhouden als je al bij de NOK gesprekken hebt gehad.
Uit wat ik heb gehoord van anderen, is het voortraject bij de NOK iets van anderhalf jaar...en bij het Slotervaart 5 maanden. En de eisen zijn ook minder streng.
vrijdag 27 mei 2016 19:01
Ja, dat heb ik ook gelezen idd en Slotervaart hoor ik ook veel goede ervaringen over dat ik gewoon gelijk naar hun toe wil. Intake is binnen 1-2 weken, screening 3 maanden en 4 weken vanaf operatiedatum tot operatie.
Op hun fb ook allemaal positieve ervaringen.
@Rees: mijn ha kwam vorig jaar zelf al met idee van GBP. Maar ik wilde toen eerst naar een psycholoog en dat heb ik nu afgerond. Dus ha stond er hier al achter en kreeg de verwijsbrief dus ook gelijk mee vanmorgen.
Op hun fb ook allemaal positieve ervaringen.
@Rees: mijn ha kwam vorig jaar zelf al met idee van GBP. Maar ik wilde toen eerst naar een psycholoog en dat heb ik nu afgerond. Dus ha stond er hier al achter en kreeg de verwijsbrief dus ook gelijk mee vanmorgen.
I'm not myself, I'm a replica of me
vrijdag 27 mei 2016 19:26
Ik ben opzich wel blij met die strenge eisen, geeft me toch ook een veilig gevoel.. Daarnaast voldoe ik denk ik ook aan alle eisen, behalve dan dat die diëtiste misschien een struikelblok is. Maar dat weet ik niet, want ik het het nog niet aan ze voorgelegd. Ik ben alleen naar de informatie avond in het ziekenhuis geweest en dat klonk allemaal goed.
En als ik nog een half jaar onder begeleiding van een diëtiste moet, dan kan ik mooi leren hoe het straks aan te pakken met die 6 eetmomenten.
En als ik nog een half jaar onder begeleiding van een diëtiste moet, dan kan ik mooi leren hoe het straks aan te pakken met die 6 eetmomenten.
vrijdag 27 mei 2016 19:28
Overigens gaat het bij de NOK om 1 a 2 weken wachttijd voor intake/screening. Dan 6 weken voor advies en bij positief advies 6 weken voortraject. Dan binnen 2 maanden opereren. Dus na 14 weken opereren, en daar is nu geen wachtlijst voor dus na je voortraject ben je snel aan de beurt. Dat vond ik nog wel meevallen. Moet ook goed kijken hoe ik het in pas in mijn werk, dus dat geeft me ook ruimte om dingen te regelen (als ik beslis om het te gaan doen haha!).
vrijdag 27 mei 2016 22:50
Hoe gaat jullie omgeving trouwens om met jullie overgewicht?
Mijn vriend noemt het nooit, wat ik wel prettig vind. We hebben het er alleen over als ik erover begin.
Mijn moeder daarentegen... Ze zegt iedere week dat ik moet afvallen. Vraagt hoe het gaat met diëten. Geeft tips. Geen moment laat ze onbenut om het tegen me te zeggen. Ik heb al gezegd dat ik het niet leuk vind dat ze er telkens over begint, en dat ik het moet willen+doen, en niet zij. Dan houdt ze twee weken haar mond en daarna begint het weer opnieuw.
Sorry dat ik hier zo mee binnen val. Ze houdt nu weer op WhatsApp een heel verhaal tegen me over weight watchers en hoe zij is afgevallen bla bla bla, ben het even helemaal zat.
Mijn vriend noemt het nooit, wat ik wel prettig vind. We hebben het er alleen over als ik erover begin.
Mijn moeder daarentegen... Ze zegt iedere week dat ik moet afvallen. Vraagt hoe het gaat met diëten. Geeft tips. Geen moment laat ze onbenut om het tegen me te zeggen. Ik heb al gezegd dat ik het niet leuk vind dat ze er telkens over begint, en dat ik het moet willen+doen, en niet zij. Dan houdt ze twee weken haar mond en daarna begint het weer opnieuw.
Sorry dat ik hier zo mee binnen val. Ze houdt nu weer op WhatsApp een heel verhaal tegen me over weight watchers en hoe zij is afgevallen bla bla bla, ben het even helemaal zat.
vrijdag 27 mei 2016 23:07
Hey dames, vanmorgen was ik bij de ha en die had het over een documentaire die gisteravond op tv was, over suiker en de voedselindustrie. Net even gekeken met mijn man, interessante documentaire, denk dat meer dat wel interessant vinden! Linkje:
http://www.npo.nl/3doc-fed-up/26-05-2016/KN_1681183 (3doc: fed up heet het)
@Zana: Mijn man begint er soms wel over, maar weet ook dat hij het er niet steeds over moet hebben, want dat helpt niet zegmaar. Mijn moeder weet dat ook, maar heeft het er toch best vaak over. Schoonmoeder vraagt altijd als ik haar zie hoe het gaat met afvallen, om moedeloos van te worden... En van mn zus weet ik dat ze dikke mensen vies en lui en alles vindt, maar die zegt er nooit iets over verder.
http://www.npo.nl/3doc-fed-up/26-05-2016/KN_1681183 (3doc: fed up heet het)
@Zana: Mijn man begint er soms wel over, maar weet ook dat hij het er niet steeds over moet hebben, want dat helpt niet zegmaar. Mijn moeder weet dat ook, maar heeft het er toch best vaak over. Schoonmoeder vraagt altijd als ik haar zie hoe het gaat met afvallen, om moedeloos van te worden... En van mn zus weet ik dat ze dikke mensen vies en lui en alles vindt, maar die zegt er nooit iets over verder.
I'm not myself, I'm a replica of me
vrijdag 27 mei 2016 23:17
Zal later eens een kijkje nemen naar die documentaire!
Klinkt ook niet altijd even leuk Noekie. De meesten lijken inderdaad niet te snappen dat al die reminders niet bepaalde helpen, in tegenstelling, ze hebben bij mij eerder een averechts effect. Ik snap best dat het goed bedoeld is hoor, maar zou iemand het leuk vinden al ik elke week tegen hem/haar zou zeggen dat hij een grote, lelijke neus heeft? Denk het niet.
Klinkt ook niet altijd even leuk Noekie. De meesten lijken inderdaad niet te snappen dat al die reminders niet bepaalde helpen, in tegenstelling, ze hebben bij mij eerder een averechts effect. Ik snap best dat het goed bedoeld is hoor, maar zou iemand het leuk vinden al ik elke week tegen hem/haar zou zeggen dat hij een grote, lelijke neus heeft? Denk het niet.
vrijdag 27 mei 2016 23:22
Over het NOK... een familielid van mij is eind september 2015 'binnengekomen' en werd half december geopereerd (en intussen 30 kg afgevallen). Dit was in Nieuwegein.
Ik ben zelf nog aan het twijfelen, wordt het het Sint Franciscus in Rotterdam of het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam. En het NOK is ook nog niet helemaal uit mijn systeem.
Ik ben zelf nog aan het twijfelen, wordt het het Sint Franciscus in Rotterdam of het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam. En het NOK is ook nog niet helemaal uit mijn systeem.
zaterdag 28 mei 2016 08:04
quote:Zanahoria schreef op 27 mei 2016 @ 22:50:
Hoe gaat jullie omgeving trouwens om met jullie overgewicht?
Mijn vriend noemt het nooit, wat ik wel prettig vind. We hebben het er alleen over als ik erover begin.
Mijn moeder daarentegen... Ze zegt iedere week dat ik moet afvallen. Vraagt hoe het gaat met diëten. Geeft tips. Geen moment laat ze onbenut om het tegen me te zeggen. Ik heb al gezegd dat ik het niet leuk vind dat ze er telkens over begint, en dat ik het moet willen+doen, en niet zij. Dan houdt ze twee weken haar mond en daarna begint het weer opnieuw.
Sorry dat ik hier zo mee binnen val. Ze houdt nu weer op WhatsApp een heel verhaal tegen me over weight watchers en hoe zij is afgevallen bla bla bla, ben het even helemaal zat.
Feliciteer haar gewoon met het behalen van dat gewicht maar mak haar kort en bondig duidelijk dat het nu klaar is en geef haar dan ook geen pink meer. Zodra ze er over begint gelijk afkappen. Van mijn apart typ je die zin op je telefoon en bewaar je die en telkens als ze er over begint alleen die zin of kort verhaaltje posten.
Kort en krachtig blijven geef haar geen voer om er op verder te gaan.
Mijn ouders hebben dit ook jaren lang gedaan en op een gegeven moment zijn gestopt er mee. Toen ze achter kwamen dat ik weer een nieuwe poging aan het onder nemen was dreigde dat gezeur wat jij schrijft hier ook weer te beginnen. Daar heb ik toen face tot face een einde aan gemaakt en nu praten ze er niet meer over en laten ze het aan mij wat ik los laat. Is alleen wel jaren over heen gegaan.
Noekie toch het traject van GBP in? Vanwaar toch die keuze? Ben gewoon nieuwsgierig?
Alle andere die in het traject zitten zet hem op.
Ik ben een mee lezer maar ga voor nu het traject nog niet in en dit blijft zeker tot eind van dit jaar dan zal er geëvalueerd worden samen o.a met de huisarts of ik zelf blijf afvallen of toch voor die GBP zal gaan.
Hoe gaat jullie omgeving trouwens om met jullie overgewicht?
Mijn vriend noemt het nooit, wat ik wel prettig vind. We hebben het er alleen over als ik erover begin.
Mijn moeder daarentegen... Ze zegt iedere week dat ik moet afvallen. Vraagt hoe het gaat met diëten. Geeft tips. Geen moment laat ze onbenut om het tegen me te zeggen. Ik heb al gezegd dat ik het niet leuk vind dat ze er telkens over begint, en dat ik het moet willen+doen, en niet zij. Dan houdt ze twee weken haar mond en daarna begint het weer opnieuw.
Sorry dat ik hier zo mee binnen val. Ze houdt nu weer op WhatsApp een heel verhaal tegen me over weight watchers en hoe zij is afgevallen bla bla bla, ben het even helemaal zat.
Feliciteer haar gewoon met het behalen van dat gewicht maar mak haar kort en bondig duidelijk dat het nu klaar is en geef haar dan ook geen pink meer. Zodra ze er over begint gelijk afkappen. Van mijn apart typ je die zin op je telefoon en bewaar je die en telkens als ze er over begint alleen die zin of kort verhaaltje posten.
Kort en krachtig blijven geef haar geen voer om er op verder te gaan.
Mijn ouders hebben dit ook jaren lang gedaan en op een gegeven moment zijn gestopt er mee. Toen ze achter kwamen dat ik weer een nieuwe poging aan het onder nemen was dreigde dat gezeur wat jij schrijft hier ook weer te beginnen. Daar heb ik toen face tot face een einde aan gemaakt en nu praten ze er niet meer over en laten ze het aan mij wat ik los laat. Is alleen wel jaren over heen gegaan.
Noekie toch het traject van GBP in? Vanwaar toch die keuze? Ben gewoon nieuwsgierig?
Alle andere die in het traject zitten zet hem op.
Ik ben een mee lezer maar ga voor nu het traject nog niet in en dit blijft zeker tot eind van dit jaar dan zal er geëvalueerd worden samen o.a met de huisarts of ik zelf blijf afvallen of toch voor die GBP zal gaan.
