Depressie en opname (liefst positieve verhalen)

28-05-2016 13:06 23 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Ik zit helaas weer in een depressie. De ad is sinds 6 weken verhoogd van 10 naar 40 (gisteren naar 40 gegaan). As donderdag begin ik met CGT in het Erasmus MC. De paniek in mijn lichaam is wat minder maar wordt nog steeds onrustig wakker en blijf dan gespannen. Ben inmiddels ook 13 kg afgevallen. Heb 2 kleine kindjes en het is zo zwaar. Zijn er mensen die ervaring hebben met eventuele opname en waar en hoelang duurde dat?



Liefs
Alle reacties Link kopieren
Allereerst een , kan mee voorstellen dat het zwaar is. Begrijp ik dat je donderdag wordt opgenomen? Of zou je dat willen?
No but yeah but no but yeah but no but yeah no but yeah but no because I'm not even going on the pill because Nadine reckons they stop you from getting pregnant.
Een opname is best fijn.

Ik ben opgenomen geweest voor een verslaving en ondanks een terugval was dit een leerzame periode. Daarnaast moet je ook echt geluk hebben met "de groep", anders is het een stuk minder leuk. Probeer iig aansluiting te vinden, ookal zit je daar voor jezelf.



Succes en sterkte. Je werkt aan jezelf en daar mag je trots op zijn.
Dag Zomer16,



een goede kennis van mij is opgenomen geweest op de PAAZ afdeling van een ziekenhuis in het Zuiden van het land. Hij had te kampen met een ernstige depressie en suïcidale neigingen. Het heeft hem erg goed gedaan. Ik heb hem daar een aantal keren bezocht. In het begin was het doel om rust terug te vinden, weer in een ritme te komen, goed voor jezelf te zorgen. Daarna is er ook echt gekeken wat er met hem aan de hand was en hoe hij het beste geholpen kon worden. Eenmaal uit het ziekenhuis heeft hij begeleiding gekregen van een SPV-er en heeft hij ambulante behandeling gevolgd.

Hij heeft er hard moeten werken, veel over zichzelf geleerd. Nu lukt het hem veel beter om zijn leven zo in te richten dat hij minder overprikkeld raakt (dit bleek voor hem de voornaamste oorzaak te zijn van zijn depressieve klachten). Hij heeft weer een baan en gaat binnenkort samenwonen met zijn vriendin. Hijzelf en zijn familie spreken nog vaak uit dat ze uiteindelijk blij zijn dat hij daar opgenomen is geweest, hoe moeilijk en confronterend het ook is geweest.



Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Sterkte!
Misschien zou je eerst gewoon je therapie kunnen gaan volgen?
Alle reacties Link kopieren
Hoi, fijn deze reacties. Nee, ik begin donderdag met therapie in het Erasmus, maar dat is maar een uurtje per week. Maar voel af en toe zo hopeloos.... Ik begrijp dat je je dus ook vrijwillig kunt laten opnemen?
quote:Zomer16 schreef op 28 mei 2016 @ 13:27:

Hoi, fijn deze reacties. Nee, ik begin donderdag met therapie in het Erasmus, maar dat is maar een uurtje per week. Maar voel af en toe zo hopeloos.... Ik begrijp dat je je dus ook vrijwillig kunt laten opnemen?



Nee dat gaat niet zomaar, dan moet een behandelaar overtuigd zijn van de ernst en je bijv suicidaal zijn.

Wat in dat geval ook zomaar wel eens gevolgen kan hebben mbt je 2 kinderen.



Al zijn er misschien wel opname mogelijkheden als je alles zelf betaald.
Alle reacties Link kopieren
Hoi, fijn deze reacties. Nee, ik begin donderdag met therapie in het Erasmus, maar dat is maar een uurtje per week. Maar voel me af en toe zo hopeloos.... Ik begrijp dat je je dus ook vrijwillig kunt laten opnemen? En hoelang duren deze opnames?
Je stemt samen met de behandelaar af wat de beste behandelmethode gaat zijn. Natuurlijk ben je vrij om aan te geven dat je een opname ziet zitten, maar dit kan niet meteen. Pas als de ambulante behandeling onvoeldoende effect heeft of er crisissituatie gaande is heb je daar meer kans op.
Alle reacties Link kopieren
Ik ga ook zeker beginnen met de therapie, helaas is dit mijn 1e depressie en ben gewoon benieuwd naar ervaring van andere (ook moeders of niet). Het is toch fijn om wat steun te krijgen.
quote:Zomer16 schreef op 28 mei 2016 @ 13:33:

Ik ga ook zeker beginnen met de therapie, helaas is dit mijn 1e depressie en ben gewoon benieuwd naar ervaring van andere (ook moeders of niet). Het is toch fijn om wat steun te krijgen.





Ik heb een bipolaire aandoening en ik ben nog nooit opgenomen. Gelukkig. En moeder en het is zwaar en ik doe het al mijn hele leven. Maar je word niet zomaar opgenomen en je moet jammer genoeg geduld hebben. Medicatie en CGT kunnen heel goed helpen alleen je moet het tijd geven.

Ik zou me niet focussen op een opname maar kijken naar hoe je meer lucht kan creeeren mbt je kinderen. Heb je een partner? Familie in de buurt die af en toe een nachtje de kinderen kunnen nemen?
CGT is heel effectief bij depressies. Naast dat 'uurtje' krijg je ook opdrachten mee, waardoor je er ook thuis mee bezig bent. Dat zorgt ervoor dat je ook sneller effect ziet. Ik heb na CGT ook nog een zelfbeeld-therapie gehad. Die combinatie, plus wat indien nodig-medicatie, heeft mij van mijn jarenlange depressies af geholpen. Zonder opname.
Alle reacties Link kopieren
Ok fijn om te horen, ik ga ook zeker aan de slag met mezelf. Partner is gelukkig nog thuis en kindjes kunnen soms even logeren.
Zoals gezegd is een opname een vervolgtraject dat pas wordt ingezet als andere therapie niet voldoende aanslaat. Maar ik lees ook dat je het zwaar vindt met twee kleine kinderen, en therapie is meestal een intensief traject. Misschien is het een idee om te kijken of je er op een andere manier even een paar daagjes tussenuit kunt naar bijvoorbeeld een herstellingsoord? Daar lost je depressie natuurlijk niet van op, maar het geeft je misschien wel net dat extra beetje energie om het traject iets uitgeruster in te gaan.
Alle reacties Link kopieren
quote:Zomer16 schreef op 28 mei 2016 @ 13:27:

Hoi, fijn deze reacties. Nee, ik begin donderdag met therapie in het Erasmus, maar dat is maar een uurtje per week. Maar voel af en toe zo hopeloos.... Ik begrijp dat je je dus ook vrijwillig kunt laten opnemen?Ondermijn een uurtje therapie per week niet! Ik ben zelf nu 5 maanden in behandeling (zware depressie al meer dan 10 jaar en angststoornis). Ik dacht ook in het begin wat doet een uur per week nou? Ik kan nu echt wel zeggen dat het beter met mij gaat dan ik in 10 jaar heb mee mogen maken. Ik heb zoveel over mijzelf geleerd en ook over mijn valkuilen en gedrag. Ik voel mij stabiel, okay ik ben nog niet gelukkig maar ik kijk al heel anders tegen de dingen aan. Ik geloof weer in mijzelf en ben hoopvol. Het is hard werken en ik zou het niet te licht nemen maar uiteindelijk pluk je er wel de kleine appeltjes van en misschien later grote appels.
Idd. Zelfs één uur in de twee weken kan al hard werken zijn. Geef goed aan waar je behoefte aan hebt. Klikt het niet met de behandelaar? Kijk of je naar een andere kan. Het is zo belangrijk dat je je op je gemak voelt.
Alle reacties Link kopieren
Hoi

Ik zit momenteel halverwege mijn klinische opname van 4 maanden voor behandeling van mijn ontwijkende persoonlijkheidsstoornis, sociale angst en matige depressie. Van zondagavond tot vrijdagmiddag. Mijn ambulante therapie bleek na jaren niet afdoende. De opname is wel vrijwillig.

Het is heel intens, zwaar en confronterend.

Maar ook heel goed voor mij gebleken.

Ben al minder gespannen in sociale omgevingen de vlucht minder voor de samenleving.

Wel is het als moeder, dat ben ik ook, lastig. Mijn man regelt alles doordeweeks thuis nu met hulp van vrienden en familie.

Je moet dus wel een vangnet hebben, want ook in de weekenden thuis, ben je nog erg moe...
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt me ontzettend heftig voor je kinderen, zo n opname. Ik zou er echt alles aan doen om dat te voorkomen hoor. Je moet nog beginnen met je therapie , geef dat een goeie kans. Succes !
Alle reacties Link kopieren
Het is mij niet helemaal duidelijk of dit je eerste depressie is? Dat kan voor de behandeling wel uitmaken. Wat verwacht je van een opname? Wat zou het je meer kunnen brengen? Ik ben ook moeder, ook bekend met depressies, maar heb ook als klinisch psychiatrisch verpleegkundige gewerkt en nu ambulant. In die zin ken ik alle kanten. Ik kan natuurlijk niet over jouw situatie oordelen, maar vergis je niet, een opname is heftig.
No but yeah but no but yeah but no but yeah no but yeah but no because I'm not even going on the pill because Nadine reckons they stop you from getting pregnant.
Alle reacties Link kopieren
Hi, dit is dus mijn 3e depressie en slik al 8 jaar ad. Ik heb een baby van 10 maanden en de oudste is net naar school. Vorige week de intake gehad met psychiater en de psycholoog en dat klikte goed. Ik heb een ernstige depressie en helaas dus ook met de bijkomende enge gedachtes. Ik weet wel dat je soms ook opgenomen kan worden om te worden ingesteld op medicijnen. Het Erasmus is gespecialiseerd in depressie en ze willen als eerste hiermee beginnen en dan bekijken hoe het loopt.
quote:rascalles schreef op 28 mei 2016 @ 16:14:

Het lijkt me ontzettend heftig voor je kinderen, zo n opname. Ik zou er echt alles aan doen om dat te voorkomen hoor. Je moet nog beginnen met je therapie , geef dat een goeie kans. Succes !Voor kinderen kan een opname ook veel rust geven, afhankelijk van de situatie en hoe de depressie binnen het gezin leeft. Mijn vader is opgegroeid met een moeder die jaarlijks werd opgenomen, en heeft daar niets aan overgehouden. (Waar hij wel wat aan over heeft gehouden, is aan die laatste keer toen ze niet opgenomen kon worden en dientengevolge onder de trein sprong).
quote:Zomer16 schreef op 28 mei 2016 @ 18:01:

Hi, dit is dus mijn 3e depressie en slik al 8 jaar ad. Ik heb een baby van 10 maanden en de oudste is net naar school. Vorige week de intake gehad met psychiater en de psycholoog en dat klikte goed. Ik heb een ernstige depressie en helaas dus ook met de bijkomende enge gedachtes. Ik weet wel dat je soms ook opgenomen kan worden om te worden ingesteld op medicijnen. Het Erasmus is gespecialiseerd in depressie en ze willen als eerste hiermee beginnen en dan bekijken hoe het loopt.



Lieverd, je bent kennelijk vatbaar voor depressies en dan is het niet zo gek dat je met twee kindjes in deze leeftijd terug valt. Dat vraagt van elke jonge moeder heel veel, en brengt zelfs de meest mentaal stabiele moeder al naar het randje.



Geef de therapie eerst een kans en bespreek al jouw enge gedachten en angsten mbt het inregelen volledig open met de psych. Als jij alles op tafel legt, dan mag je er op vertrouwen dat zij voldoende kennis hebben van jouw ziektebeeld om goed in te kunnen schatten of een opname tijdens het inregelen noodzakelijk wordt of niet.



En bouw ook voor jezelf en voor jouw eigen gevoel wat extra veiligheid in. Hangt het noodnummer van de crisisdienst al op de koelkast, zodat je direct aan de bel kunt trekken als jouw gedachten je teveel worden? Is er goede achtervang geregeld, zodat je kinderen dag en nacht met spoed opgevangen kunnen worden indien nodig? Een goed "plan B" geeft rust in je gedachten, waardoor er ook meer ruimte komt voor vertrouwen in het proces en in jezelf.



Alle reacties Link kopieren
Hallo NummerZoveel,



Ik heb toch wat navraag gedaan maar vrijwillige opname komt best nog vaak voor. Dit wordt gewoon vergoedt ook. Ik ga inderdaad gewoon eea bespreken met mijn psychiater/psycholoog voor mocht ik het echt niet trekken. Soma is het niet anders en als dat mij weer beter maakt....

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven