de boot gemist?

28-05-2016 16:30 49 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik lees al heel lang mee op het forum maar nu zelf maar eens een account aangemaakt.



De eerste keer dat ik mij inschreef op een dating site was ik midden / eind dertig.

Op de site zaten heel veel mannen die net als ik weinig relatie ervaring hadden. Maar ook mannen die wel relaties hadden gehad maar nog nooit hadden samen gewoond. Of die een paar jaar hadden samen gewoond.



Veel van die mannen waren net als ik zelf op zoek naar de liefde van hun leven. Een partner om zich mee te settelen en samen oud mee te worden en een gezin mee te beginnen.



Na 1,5 af en aan gedate te hebben dacht ik mijn droomman gevonden te hebben maar na de geboorte van onze dochter veranderde hij als een blad aan een boom. Hij begon mij lichamelijk en geestelijk te mishandelen. Toch ben ik nog veel te lang bij hem gebleven omdat ik niet kon geloven dat hij zo was veranderd en de droom van een gezin niet op wilde geven.



Uiteindelijk toch weg gegaan omdat dochter er ook onder begon te lijden en relatie therapie de situatie eerder verslechterde dan verbeterde.



Daarna een aantal jaar alleen geweest en in therapie geweest om deze relatie te verwerken.



Inmiddels ben ik net 49 geworden en zit midden in de overgang. Nu ben ik voor mijn gevoel wel weer toe aan een fijne relatie. Alleen zit het mij dwars dat ik mij oud en afgeschreven voel doordat ik in de overgang zit.



Ook van de mannen die nu in mijn leeftijdscategorie op de daingsite staan wordt ik niet vrolijk.

Bij de vraag wat betekent het huwelijk voor jou staat bijna altijd geen interesse meer in.



Been there, done that, got the rugzak en de alimentatie verplichting.



Ze zijn niet meer op zoek naar de liefde van hun leven want dat was hun ex.



Ze zijn op zoek naar aangenaam gezelschap om hin vrije tijd mee door te brengen.



Ik snap inedns die vriendin die ook bij haar tweede huwelijk groots uitpakte wat ik toen onzin vond wat je hebt toch al de ervaring dat het mis kon gaan. Ik vond troywen sowieso nirt nodig.



Nu snap ik dat je anders altijd de nieuwe vriendin blijft in plaats van zijn vrouw ook al zou je 5 jaar edn relatiee hebben want zijn ex is 20 jaar zijn vrouw geweest.



Ineens snap ik vrouwen die aan de 2e leg beginnen want ze willen ook graag de moeder van zijn kinderen zijn.



Ik heb het gevoel de boot gemist te hebben omdat ik eigenlijk nog steeds op zoek ben naar wareterwijl mannen van mijn leeftijd op zoek zijn naar en vrouw om hun leven een beetje op te leuken maar ze niet meer echt een relatie willen.
Alle reacties Link kopieren
"De liefde van je leven" is ook maar zo'n kreet, en diegene die die wel tegenkomt is nog samen en dus niet beschikbaar.

Het vinden van wederzijdse verliefdheid vind ik al lastig genoeg. Maar als ik die dan vind, is wat mij betreft een relatie niet eindig en ik denk dat dat het zelfde is voor veel mannen.

Garanties krijg je nooit, dus doe niet zo triest. (dat vergroot ook nog eens je kansen om wel te vinden wat je zoekt)
Ik neem alleen verantwoording voor wat ik zeg, niet voor hoe jij het interpreteert
Alle reacties Link kopieren
Maar @plonkie, selecteer jij dan serieus interessante mannen op een al dan niet aamgevinkt hokje over een huwelijk?

Ga toch gewoon lol hebben. Je bent pas 49! Je leven is niet voorbij hoor als je niet nog een keer trouwt!

Wat is voor jou die toegevoegde waarde van een huwelijk dan?

Ik ben 46 en nog nooit getrouwd geweest, heb ik dan ook de boot gemist?

Je komt redelijk wanhopig over zo, en mannen knappen daar op af.

Leef je leven, het duurt maar even! En daar voegt een boterbriefje werkelijk niets, maar dan ook niets aan toe!
quote:Amand schreef op 28 mei 2016 @ 16:51:

Ik vind motorrijden onverantwoord wanneer je nog kinderen hebt om voor te zorgen.



Eens. Mijn ex-man heeft na de scheiding zijn motorrijbewijs gehaald en rijdt nu motor. Toen hij jonger was wilde hij dat altijd al maar wist dat hij zichzelf dood zou rijden. Nu ouder en wijzer en wat rustiger en de kinderen die 17&19 zijn.



Maar het baart me wel zorgen.
quote:plonkie schreef op 28 mei 2016 @ 16:40:

Nee dat is niet noodzakelijk.

Maar ik vind het jammer dat veel mannen niet meer gaan voor dit is voor altijd maar voor we zien wel hoe lang het leuk is.Maar dat is toch gewoon de realiteit? Dat heb je zelf ook ervaren. Je weet toch ook niet of het voor altijd is?
quote:plonkie schreef op 28 mei 2016 @ 16:40:

Nee dat is niet noodzakelijk.

Maar ik vind het jammer dat veel mannen niet meer gaan voor dit is voor altijd maar voor we zien wel hoe lang het leuk is.



Huwelijk of niet, zo gaat het toch?

Mannen en vrouwen, je blijft toch niet bij elkaar als het niet leuk is?



Wat heb je liever; een partner waar je het leuk mee hebt, of een stuk papier waarop staat dat jullie bij elkaar horen?
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij begint een relatie altijd met het feit dat je het samen leuk wilt hebben dan wel samen een leuke tijd wilt hebben. Hoe en of het zich verder ontwikkelt volgt later. Je hebt niet zomaar ineens een relatie uit het niets.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
quote:Treezebees schreef op 28 mei 2016 @ 17:07:

[...]



Maar dat is toch gewoon de realiteit? Dat heb je zelf ook ervaren. Je weet toch ook niet of het voor altijd is?



Daar heb je ook gelijk in maar ik ben er destijds wel ingestapt met de gedachte dit is voor altijd. Ik ben.

na die relatie gedesillusioneerd achter gebleven. Misschien projecteer ik dat wel op de ene helft van de mannen en zie ik in de andere helft net zo als ik mijn ex zie.



De react u es in dit topic zijn wel eye openers dat ik mij misschien toch te veel laat beinvloeden door mijn eigen rugzakje.
Alle reacties Link kopieren
quote:viva-amber schreef op 28 mei 2016 @ 17:21:

Volgens mij begint een relatie altijd met het feit dat je het samen leuk wilt hebben dan wel samen een leuke tijd wilt hebben. Hoe en of het zich verder ontwikkelt volgt later. Je hebt niet zomaar ineens een relatie uit het niets.Misschien wil ik inderdaad wel te snel. Nu ik mij ingeschreven heb wil ik liever gisteren dan vandaag een relatie maar met mijn ex ben ik achteraf gezien misschien ook te hard van stapel gelopen en kende ik hem achteraf toch niet goed genoeg. Masr ja ik had niet gedacht dat iemand na 2 jaar ine er ns zo kon veranceren..
quote:Amand schreef op 28 mei 2016 @ 16:45:

En ik heb eigenlijk nog nooit gehoord dat mannen alle vrouwen ná hun ex minder serieus nemen omdat hun ex de gouden standaard was ofzo. Onzin is het, als je het mij vraagt.



Ik weet het niet.



Ik denk dat mannen (en vrouwen, ik zie geen verschil), ná hun ex niet alle nieuwe partners minder serieus nemen. Maar misschien wel alle volgende relaties.



Misschien, maar daar ben ik nog niet over uit dat is mijn eigen huidige vraag des levens, kun je jezelf maar één keer volle bak geven.



En dat is dan met de ex-partner inclusief huwelijk, samenwonen, schoonfamilie, en kinderen.



Het zou kunnen dat daar wel iets zit. Die eerste grote relatie met alles erop en eraan, waarin je dacht dat dit het was, is er niet meer. En voor mezelf: ik hoop wel, maar ik vrees van niet dat ik mezelf nog zo kan geven dat ik die grote stap weer durf en wil zetten.
quote:plonkie schreef op 28 mei 2016 @ 17:23:

[...]





Daar heb je ook gelijk in maar ik ben er destijds wel ingestapt met de gedachte dit is voor altijd. Ik ben.

na die relatie gedesillusioneerd achter gebleven. Misschien projecteer ik dat wel op de ene helft van de mannen en zie ik in de andere helft net zo als ik mijn ex zie.



De react u es in dit topic zijn wel eye openers dat ik mij misschien toch te veel laat beinvloeden door mijn eigen rugzakje.



Zo moet je nooit in een relatie stappen, je moet elkaar leren kennen, je weet nooit van te voren hoe je nieuwe partner is, je moet naar elkaar toe groeien, soms gaat het goed, soms niet..

Het is een kwestie van tijd...



En, hoe minder verwachtingen van je partner, hoe kleiner de teleurstelling, en ook, je mag het je partner nooit kwalijk nemen als ie niet aan je verwachtingen voldoet, alhoewel dit soms best moeilijk is.



En ga nooit voor mr. Right, die bestaat niet, ga voor mr. almost Right.
Ik snap t aan de ene kant wel, dat "been there done that" verhaal..

Ik zou ook niet weer opnieuw willen trouwen, (mocht ik ooit weer single worden) gewoon omdat de onbevangenheid van het idee, dat je altijd bij elkaar blijft, of dat je relatie perfect kan zijn, foetsie is...en dat is trouwen voor mij, ik doe dat 1 keer, en daarna niet meer.

Er komt gegarandeerd sleur, er komt gegarandeerd eens een ruzie of iets dat niet fijn is.

Maar dat wil niet zeggen dat je nooit meer een hele fijne relatie zou kunnen hebben, je staat er dan gewoon anders in..misschien juist wel nuchterder, en meer realistisch, misschien is het juist wel heel bevrijdend, en meer ontspannen, dat je niet meer die ene hoeft te zijn, of die ene tegen moet komen om toch een fijne relatie te hebben...die verwachtingen zijn er immers niet meer, en daar is niks mis mee, je kunt er met een open mind inspringen, zonder dat er iets moet, of van je verwacht wordt, gewoon het fijn hebben met elkaar.

Liefde van je leven is volgens mij, een relatief iets, en aan verandering onderhevig, op welke leeftijd dan ook..

Je komt iemand tegen, en als het juiste moment daar is, pas je op bepaalde momenten heel goed bij elkaar, op zulke momenten wordt je verliefd, en dan denk je dat het blijvend is...want jullie passen zo goed bij elkaar, kunnen zo goed praten samen, hebben veel overeenkomsten etc.

Maar als je eens echt goed gaat kijken, heb je met bijna iedereen overeenkomsten, het hangt echt puur van het moment af en van de staat waarin jezelf bent, ga je eigen geschiedenis voor de gein maar eens goed na, en kijk met wie je op bepaalde momenten een echte klik had, als je goed kijkt, heb je met meer overeenkomsten dan je denkt.

Alles is dynamisch, jij bent dat, je eventuele partner is dat, en je relaties ook.

Als mensen ervoor kiezen om bij elkaar te blijven, op momenten dat het even niet lekker gaat, kun je best opnieuw naar elkaar toegroeien, en aanpassen, en zo houden veel het soms best lang vol.

Maar die ene ware, die perfecte partner, die op ieder moment en altijd bij je past, bestaat gewoon niet, er zal altijd ergens een punt komen dat er iets gaat botsen, want je bent beide aan verandering onderhevig...

Je zult je beide altijd moeten aanpassen, en dat geldt volgens mij voor het grootste gedeelte...

Als je je teveel moet aanpassen, dat het gewoon niet leuk meer is, pas je gewoon niet bij elkaar...alles wat daar tussen ligt is een groot grijs gebied, en in principe zijn er heel veel mensen compatible met elkaar, maar die ene ware? nee daar geloof ik niet in.

Hooguit iets dat er bij in de buurt komt.
quote:Dubbz schreef op 28 mei 2016 @ 17:28:

[...]





Ik weet het niet.



Ik denk dat mannen (en vrouwen, ik zie geen verschil), ná hun ex niet alle nieuwe partners minder serieus nemen. Maar misschien wel alle volgende relaties.



Misschien, maar daar ben ik nog niet over uit dat is mijn eigen huidige vraag des levens, kun je jezelf maar één keer volle bak geven.



En dat is dan met de ex-partner inclusief huwelijk, samenwonen, schoonfamilie, en kinderen.



Het zou kunnen dat daar wel iets zit. Die eerste grote relatie met alles erop en eraan, waarin je dacht dat dit het was, is er niet meer. En voor mezelf: ik hoop wel, maar ik vrees van niet dat ik mezelf nog zo kan geven dat ik die grote stap weer durf en wil zetten.Fair enough.
quote:Dubbz schreef op 28 mei 2016 @ 17:28:

[...]





Ik weet het niet.



Ik denk dat mannen (en vrouwen, ik zie geen verschil), ná hun ex niet alle nieuwe partners minder serieus nemen. Maar misschien wel alle volgende relaties.



Misschien, maar daar ben ik nog niet over uit dat is mijn eigen huidige vraag des levens, kun je jezelf maar één keer volle bak geven.



En dat is dan met de ex-partner inclusief huwelijk, samenwonen, schoonfamilie, en kinderen.



Het zou kunnen dat daar wel iets zit. Die eerste grote relatie met alles erop en eraan, waarin je dacht dat dit het was, is er niet meer. En voor mezelf: ik hoop wel, maar ik vrees van niet dat ik mezelf nog zo kan geven dat ik die grote stap weer durf en wil zetten.Ik denk dat dat wel klopt eigenlijk, voor een deel. Je kunt het maar één keer écht doen eigenlijk. Eerste keer trouwen, een gezin starten, enz. Daarna zul je altijd met een gebroken gezin zitten en zal het altijd een soort van het ideaalplaatje compleet proberen te krijgen zijn in mijn beleving. Niet dat je niet heel gelukkige relaties kunt hebben hoor, na een scheiding. Maar voor mijn gevoel zou dat wel tweede keus zijn haast. Ik zou iig nooit weer trouwen geloof ik, of kinderen krijgen met een ander. Die kans heb ik dan gehad voor mijn gevoel.
Alle reacties Link kopieren
quote:Dubbz schreef op 28 mei 2016 @ 17:00:

Wauw...



"Een tweede huwelijk want jij wil toch ook zijn vrouw zijn, en zonder huwelijk blijft zijn ex-vrouw altijd zijn vrouw"



En "Ik snap ineens de tweede leg want jij wil óók de moeder van zijn kinderen zijn"



Wauw, wauw, wauw...



Wat gaat hier mis?



Ik krijg het hier als vrouw al benauwd van, laat staan als dit mijn date was.



Wegrennen zou ik
quote:Dubbz schreef op 28 mei 2016 @ 17:00:

Wauw...



"Een tweede huwelijk want jij wil toch ook zijn vrouw zijn, en zonder huwelijk blijft zijn ex-vrouw altijd zijn vrouw"



En "Ik snap ineens de tweede leg want jij wil óók de moeder van zijn kinderen zijn"



Wauw, wauw, wauw...



Wat gaat hier mis?Er gaat niks mis. Ze wil 'gewoon' dat die man in alle opzichten haar mán is, in de traditionele zin van het woord.
Alle reacties Link kopieren
quote:plonkie schreef op 28 mei 2016 @ 17:23:

[...]





Daar heb je ook gelijk in maar ik ben er destijds wel ingestapt met de gedachte dit is voor altijd. Ik ben.

na die relatie gedesillusioneerd achter gebleven. Misschien projecteer ik dat wel op de ene helft van de mannen en zie ik in de andere helft net zo als ik mijn ex zie.



De react u es in dit topic zijn wel eye openers dat ik mij misschien toch te veel laat beinvloeden door mijn eigen rugzakje.



Probeer eerst eens zelf een leuk leven te leiden. dat is een cliché, maar wel waar. Eerst jezelf leuk en de moeite waard vinden.



Iedereen, man of vrouw, knapt af op iemand die zichzelf een loser vindt.



En dat gezever dat ze hun ex als de ware liefde zien, jij ziet je ex toch ook niet als de ware liefde???

denk eens wat minder voor een ander, geniet van het mooie weer, ga eens lekker los met de mannen, date wat, duik het bed gewoon eens met ze in, en doe niet zo krampachtig
Precies. Hup, TO!
Ik snap je gevoel wel TO. Ik woon in een huis met 2 jonge stellen van eind twintig die alles voor de eerste keer samen aan het opbouwen zijn en hun levens ook nog echt met elkaar vervlechten.



Ik wil dat niet meer want ik heb mijn leven al redelijk vast ingedeeld en tref ook partners die dat ook hebben. Een echt gezamenlijk leven zal er dus niet meer inzitten zoals dat er bij hun nog wel inzit en dat maakt me wel eens weemoedig.



Die tijd is geweest en waarschijnlijk was ik ook helemaal niet geschikt geweest voor dat type leven, maar de mooie kanten van 1 vervlocht leven zal ik ook niet meer ervaren.



In die zin heb ik die boot ook gemist. Ons rest alleen nog een gezellig sloepje als we het geluk hebben een leuke passende partner te vinden.
quote:pearle schreef op 28 mei 2016 @ 18:35:

denk eens wat minder voor een ander, geniet van het mooie weer, ga eens lekker los met de mannen, date wat, duik het bed gewoon eens met ze in, en doe niet zo krampachtigDaar moet je wel het type voor zijn en ik betwijfel of TO dat is.
Alle reacties Link kopieren
Als je op zoek bent duurt het wat langer om een leuk iemand tegen te komen want er zijn dan die criteria. Laat de dingen z'n eigen ritme bepalen zou ik zeggen maar ga uit, praat met anderen enz. Geniet van het leven. Zo heb ik mijn vriendin ontmoet en het is zeker geen ideale situatie ! Maar dat is geen reden om naar een ander te zoeken. Ik ben zelf over de helft van 40 jaar en denk nog steeds in termen van "opbouwen" enz. Heb al wat ik moet hebben en bouw nog steeds aan een "toekomst" met haar dan.

Werk eerst aan je eigenbeeld want dat straal je toch bewust of onbewust uit. Hoe je denkt over jezelf is belangrijk.

Je bent zeker nog niet uitgeteld !
Alle reacties Link kopieren
@plonkie je kunt geen privéberichten ontvangen. Standaard staat deze uitgeschakeld denk ik. Wou je net eentje sturen. Je kunt deze in je instellingen aanpassen.
Alle reacties Link kopieren
quote:NobodyIsPerfect schreef op 28 mei 2016 @ 19:08:

@plonkie je kunt geen privéberichten ontvangen. Standaard staat deze uitgeschakeld denk ik. Wou je net eentje sturen. Je kunt deze in je instellingen aanpassen.Heb ik aangezet.
Alle reacties Link kopieren
Misschien te laat, maar wil toch ff reageren....

Ik snap je hele OP wel, tot dit stuk;



Citaat: "Bij de vraag wat betekent het huwelijk voor jou staat bijna altijd geen interesse meer in.

Been there, done that, got the rugzak en de alimentatie verplichting.

Ze zijn niet meer op zoek naar de liefde van hun leven want dat was hun ex.

Ze zijn op zoek naar aangenaam gezelschap om hin vrije tijd mee door te brengen."



Regel 1 en 2 in dit citaat betekent niet dat 3 en 4 ook van toepassing zijn. Juist niet!
Je moet het leven niet te serieus nemen. Je overleeft het toch niet!
Alle reacties Link kopieren
Ik snap het gedeeltelijk ook wel Plonkie. Ik ben zelfs nog wat ouder dan jij en ben na 25 jaar ingeruild voor een ander (overigens was dat niet de reden van de breuk werd gezegd ). Het voelt als een behoorlijk kansloze leeftijd moet ik zeggen. Wie zit er te wachten op een (pre)menopausale vrouw? Mannen van onze leeftijd willen over het algemeen een vrouw die 10-15 jaar jonger is.



Ik heb totaal geen zin om te daten maar kijk af en toe wel op die datingsites rond. Gewoon om te kijken wat er zoal rondloopt. En daar word ik me toch droevig van..... Niet dat ik zelf het snoepje van de week ben hoor, integendeel. Voel ook totaal niet de behoefte om weer iemand te leren kennen en de 'rugzak' van die mannen uit te pakken, want daar zal ongetwijfeld een hele hoop shit in zitten. Het is extra lastig om je ex te vergeten wanneer een groot deel van je herinneringen met hem te maken hebben, gewoon omdat je zo lang samen bent geweest. Trouwen vind ik zelf niet zo belangrijk maar ik heb wel het gevoel dat mensen weinig moeite meer doen. Alles is vluchtig: banen, vriendschappen en relaties. Waarmee ik er niet voor pleit om kansloze, pijnlijke relaties voort te zetten hoor, maar het kan altijd gebeuren dat je elkaar een periode even minder goed kan vinden. Voor mij geen reden om weg te lopen. Je moet het vooral zelf leuk hebben en hiervoor niet afhankelijk zijn van een ander. Logisch. Het voelt alleen wel als verspilde tijd als je zolang samen bent geweest en alsnog bij het groot vuil wordt gezet.



Maar TO, ik denk dat je het inderdaad maar een beetje los moet proberen te laten. Ga er vanuit dat je het in je eentje (met je kinderen?) moet rooien. Mocht je toch een leuk iemand tegenkomen dan is dat een bonus!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven