Kinderen
alle pijlers
Geen contact ouders en zwanger
zaterdag 28 mei 2016 16:54
Hallo allemaal,
Graag ontvang ik jullie advies over het volgende:
Vroeger had ik al vaak ruzie etc met mn ouders. De een had losse handjes en de ander bedroog het gezin. Jaren lang waren er daardoor steeds ruzie's irritaties etc. Ze konden niet wachten totdat ik uit huis ging. Dit werd vaak gezegd. Ze hebben ook altijd keihard geroepen we willen geen opa en oma worden. Nu ben ik zwanger en stonden ze meteen als schijnheilige vooraan in de rij van oh wat leuk etc. Halverwege me zwangerschap waren er weer irritaties etc waardoor ik heb besloten het contact volledig te verbreken. Aangezien ik zulke mensen niet bij me kind wil en het erg schijnheilig vind Hoe ze doen. Als er familie is dan was altijd alles leuk maar zodra die weg waren was alles weer bij t oude. (Niemand behalve t gezin weet van de losse handjes en bedriegen )Nu ga ik over een tijdje bevallen maar vind ik het erg moeilijk wat ik nu moet doen. Eerlijk gezegd wil ik ze er niet bij hebben. Ook niet 5 min. Ik weet niet zo goed wat ik moet doen of wat juist is? Ook tegenover me partner.
Gelieve alleen te reageren met advies.
Thanks
Graag ontvang ik jullie advies over het volgende:
Vroeger had ik al vaak ruzie etc met mn ouders. De een had losse handjes en de ander bedroog het gezin. Jaren lang waren er daardoor steeds ruzie's irritaties etc. Ze konden niet wachten totdat ik uit huis ging. Dit werd vaak gezegd. Ze hebben ook altijd keihard geroepen we willen geen opa en oma worden. Nu ben ik zwanger en stonden ze meteen als schijnheilige vooraan in de rij van oh wat leuk etc. Halverwege me zwangerschap waren er weer irritaties etc waardoor ik heb besloten het contact volledig te verbreken. Aangezien ik zulke mensen niet bij me kind wil en het erg schijnheilig vind Hoe ze doen. Als er familie is dan was altijd alles leuk maar zodra die weg waren was alles weer bij t oude. (Niemand behalve t gezin weet van de losse handjes en bedriegen )Nu ga ik over een tijdje bevallen maar vind ik het erg moeilijk wat ik nu moet doen. Eerlijk gezegd wil ik ze er niet bij hebben. Ook niet 5 min. Ik weet niet zo goed wat ik moet doen of wat juist is? Ook tegenover me partner.
Gelieve alleen te reageren met advies.
Thanks
zaterdag 28 mei 2016 17:00
quote:daan6 schreef op 28 mei 2016 @ 16:57:
Het blijven je ouders. Die zijn niet perfect, maar jij ook niet.
Maar als ze niet schromen om geweld te gebruiken tegen hun eigen kind, wie zegt dan dat ze zich tegenover hun kleinkind wel weten te gedragen?
Ik heb nog geen kinderen, maar om vergelijkbare redenen zie ik een van mijn ouders niet meer. Ik weet nog niet hoe ik dat aan ga pakken als die ouder toch ineens op de stoep staat als ik net bevallen ben (die zal het wel horen via broer/zus die nog wel contact hebben) maar ik geloof niet dat mijn eerste reactie zou zijn: alsjeblieft, wil jij je kleinkind ook even vasthouden? Je hebt als moeder de plicht om je kind te beschermen, ook als het tegen de eigen opa en oma is.
Het blijven je ouders. Die zijn niet perfect, maar jij ook niet.
Maar als ze niet schromen om geweld te gebruiken tegen hun eigen kind, wie zegt dan dat ze zich tegenover hun kleinkind wel weten te gedragen?
Ik heb nog geen kinderen, maar om vergelijkbare redenen zie ik een van mijn ouders niet meer. Ik weet nog niet hoe ik dat aan ga pakken als die ouder toch ineens op de stoep staat als ik net bevallen ben (die zal het wel horen via broer/zus die nog wel contact hebben) maar ik geloof niet dat mijn eerste reactie zou zijn: alsjeblieft, wil jij je kleinkind ook even vasthouden? Je hebt als moeder de plicht om je kind te beschermen, ook als het tegen de eigen opa en oma is.
zaterdag 28 mei 2016 17:01
Bedoel je erbij hebben tijdens de bevalling? Of daarna?
Bevalling: persoonlijk hoefde ik mijn ouders (of schoonouders) er echt niet bij. Vond het af en toe al moeilijk om gezellig te blijven tegen partner, hoewel hij me supergoed heeft gecoacht. Dus nee, ouders of schoonouders horen in mijn beleving niet bij een bevalling.
Daarna: het is voor je ouders heel bijzonder om opa en oma te worden, je kunt ze natuurlijk laten komen op kraamvisite en aangeven dat je het niet wenselijk vindt dat ze straks gaan oppassen of zo, omdat je niet wil dat ze zo'n grote rol in het leven van je kind gaan spelen. Leg ze uit wat je hierboven zegt (over het schijnheilige). Maar... weet ook dat het opa-en-oma-schap je ouders ook kan veranderen.
Bevalling: persoonlijk hoefde ik mijn ouders (of schoonouders) er echt niet bij. Vond het af en toe al moeilijk om gezellig te blijven tegen partner, hoewel hij me supergoed heeft gecoacht. Dus nee, ouders of schoonouders horen in mijn beleving niet bij een bevalling.
Daarna: het is voor je ouders heel bijzonder om opa en oma te worden, je kunt ze natuurlijk laten komen op kraamvisite en aangeven dat je het niet wenselijk vindt dat ze straks gaan oppassen of zo, omdat je niet wil dat ze zo'n grote rol in het leven van je kind gaan spelen. Leg ze uit wat je hierboven zegt (over het schijnheilige). Maar... weet ook dat het opa-en-oma-schap je ouders ook kan veranderen.
zaterdag 28 mei 2016 17:02
Bij de bevalling hoeven ze sowieso niet te komen.
Ik zou nog niks toezeggen, omdat je niet weet hoe je je dan voelt.
Misschien kan je wel zeggen dat je het meld, dat ze een foto krijgen, als je dat wil tenminste.
Als jij denkt dat ze goede sier willen maken en jij wil niet mee doen, dan geen foto maar iets anders.
Als jij denkt dat ze iedereen gaan bekken terwijl je dat liever zelf doet dan bel je ze als laatste.
En als het makkelijker is om hardop te kunnen zeggen waarom jullie band op zijn zachtst gezegd niet top is, dan breek het open.
Maar je hebt nu veel hormonen, na de bevalling nog meer. Praat ook vooral met je man, en luister naar hem.
Sterkte, en veel geluk met de baby!
Ik zou nog niks toezeggen, omdat je niet weet hoe je je dan voelt.
Misschien kan je wel zeggen dat je het meld, dat ze een foto krijgen, als je dat wil tenminste.
Als jij denkt dat ze goede sier willen maken en jij wil niet mee doen, dan geen foto maar iets anders.
Als jij denkt dat ze iedereen gaan bekken terwijl je dat liever zelf doet dan bel je ze als laatste.
En als het makkelijker is om hardop te kunnen zeggen waarom jullie band op zijn zachtst gezegd niet top is, dan breek het open.
Maar je hebt nu veel hormonen, na de bevalling nog meer. Praat ook vooral met je man, en luister naar hem.
Sterkte, en veel geluk met de baby!
zaterdag 28 mei 2016 17:03
quote:daan6 schreef op 28 mei 2016 @ 16:57:
Het blijven je ouders. Die zijn niet perfect, maar jij ook niet.
Nogal kort door de bocht dit.
Kindermishandeling (de losse handjes) is niet "niet perfect" maar een bewuste actie.
TO, als jij ze er niet bij wilt hebben is dat jouw goed recht. Weet je partner hoe je opgegroeid bent? Zo nee, dan is het misschien toch tijd om het (deels) te vertellen als verklaring waarom ze er niet bij mogen zijn.
Het blijven je ouders. Die zijn niet perfect, maar jij ook niet.
Nogal kort door de bocht dit.
Kindermishandeling (de losse handjes) is niet "niet perfect" maar een bewuste actie.
TO, als jij ze er niet bij wilt hebben is dat jouw goed recht. Weet je partner hoe je opgegroeid bent? Zo nee, dan is het misschien toch tijd om het (deels) te vertellen als verklaring waarom ze er niet bij mogen zijn.
zaterdag 28 mei 2016 17:05
quote:ponny schreef op 28 mei 2016 @ 17:01:
Bedoel je erbij hebben tijdens de bevalling? Of daarna?
Bevalling: persoonlijk hoefde ik mijn ouders (of schoonouders) er echt niet bij. Vond het af en toe al moeilijk om gezellig te blijven tegen partner, hoewel hij me supergoed heeft gecoacht. Dus nee, ouders of schoonouders horen in mijn beleving niet bij een bevalling.
Daarna: het is voor je ouders heel bijzonder om opa en oma te worden, je kunt ze natuurlijk laten komen op kraamvisite en aangeven dat je het niet wenselijk vindt dat ze straks gaan oppassen of zo, omdat je niet wil dat ze zo'n grote rol in het leven van je kind gaan spelen. Leg ze uit wat je hierboven zegt (over het schijnheilige). Maar... weet ook dat het opa-en-oma-schap je ouders ook kan veranderen.Hoef niemand bij de bevalling behalve mn partner. Ik bedoel meer daarna. Dan komt me broer bijvb en schoonfamilie
Bedoel je erbij hebben tijdens de bevalling? Of daarna?
Bevalling: persoonlijk hoefde ik mijn ouders (of schoonouders) er echt niet bij. Vond het af en toe al moeilijk om gezellig te blijven tegen partner, hoewel hij me supergoed heeft gecoacht. Dus nee, ouders of schoonouders horen in mijn beleving niet bij een bevalling.
Daarna: het is voor je ouders heel bijzonder om opa en oma te worden, je kunt ze natuurlijk laten komen op kraamvisite en aangeven dat je het niet wenselijk vindt dat ze straks gaan oppassen of zo, omdat je niet wil dat ze zo'n grote rol in het leven van je kind gaan spelen. Leg ze uit wat je hierboven zegt (over het schijnheilige). Maar... weet ook dat het opa-en-oma-schap je ouders ook kan veranderen.Hoef niemand bij de bevalling behalve mn partner. Ik bedoel meer daarna. Dan komt me broer bijvb en schoonfamilie
zaterdag 28 mei 2016 17:06
zaterdag 28 mei 2016 17:07
zaterdag 28 mei 2016 17:14
quote:blijfgewoonbianca schreef op 28 mei 2016 @ 17:07:
[...]
Ik vind niet dat als je je echtgenoot / echtgenote bedriegt dat je dan je gezin bedriegt. Kinderen hebben namelijk niets te maken met het seksleven van hun ouders.Gedeeltelijk met je eens. Maar als hierdoor de andere ouder veel verdriet heeft of er ruzies door ontstaan heeft het wel betrekking op heel het gezin.
[...]
Ik vind niet dat als je je echtgenoot / echtgenote bedriegt dat je dan je gezin bedriegt. Kinderen hebben namelijk niets te maken met het seksleven van hun ouders.Gedeeltelijk met je eens. Maar als hierdoor de andere ouder veel verdriet heeft of er ruzies door ontstaan heeft het wel betrekking op heel het gezin.
zaterdag 28 mei 2016 17:23
Schrijf een brief aan je ouders met jouw redenen om hen liever niet bij hun kleinkind te laten zijn.
Jouw redenen, en evt dingen eerst uur te praten. En dan praten, niet schreeuwen en wederzijds verwijten maken. Misschien zien je ouders ook in dat ze toen fouten gemaakt hebben en willen ze een nieuwe start met hun kleinkind.
Werkt dat niet, dan heb jij het in ieder geval geprobeerd en kan je jezelf nooit schuldig voelen naar jezelf en je kind.
Jouw redenen, en evt dingen eerst uur te praten. En dan praten, niet schreeuwen en wederzijds verwijten maken. Misschien zien je ouders ook in dat ze toen fouten gemaakt hebben en willen ze een nieuwe start met hun kleinkind.
Werkt dat niet, dan heb jij het in ieder geval geprobeerd en kan je jezelf nooit schuldig voelen naar jezelf en je kind.
zaterdag 28 mei 2016 17:27
quote:blijfgewoonbianca schreef op 28 mei 2016 @ 17:07:
[...]
Ik vind niet dat als je je echtgenoot / echtgenote bedriegt dat je dan je gezin bedriegt. Kinderen hebben namelijk niets te maken met het seksleven van hun ouders.Nee dat is inderdaad zo. Maar als die persoon dan moet kiezen voor de kinderen en partner of de ander.. en je hoort ik kies voor die ander.. dan voel je je aardig bedrogen kan ik je vertellen
[...]
Ik vind niet dat als je je echtgenoot / echtgenote bedriegt dat je dan je gezin bedriegt. Kinderen hebben namelijk niets te maken met het seksleven van hun ouders.Nee dat is inderdaad zo. Maar als die persoon dan moet kiezen voor de kinderen en partner of de ander.. en je hoort ik kies voor die ander.. dan voel je je aardig bedrogen kan ik je vertellen
zaterdag 28 mei 2016 17:28
quote:Meike1977 schreef op 28 mei 2016 @ 17:23:
Schrijf een brief aan je ouders met jouw redenen om hen liever niet bij hun kleinkind te laten zijn.
Jouw redenen, en evt dingen eerst uur te praten. En dan praten, niet schreeuwen en wederzijds verwijten maken. Misschien zien je ouders ook in dat ze toen fouten gemaakt hebben en willen ze een nieuwe start met hun kleinkind.
Werkt dat niet, dan heb jij het in ieder geval geprobeerd en kan je jezelf nooit schuldig voelen naar jezelf en je kind.Ik heb dit geprobeerd. Ik kreeg als reactie hier kunnen we niks mee.
Schrijf een brief aan je ouders met jouw redenen om hen liever niet bij hun kleinkind te laten zijn.
Jouw redenen, en evt dingen eerst uur te praten. En dan praten, niet schreeuwen en wederzijds verwijten maken. Misschien zien je ouders ook in dat ze toen fouten gemaakt hebben en willen ze een nieuwe start met hun kleinkind.
Werkt dat niet, dan heb jij het in ieder geval geprobeerd en kan je jezelf nooit schuldig voelen naar jezelf en je kind.Ik heb dit geprobeerd. Ik kreeg als reactie hier kunnen we niks mee.
zaterdag 28 mei 2016 17:33
Mijn moeder mag ook niet oppassen op mijn kind, omdat ze ten eerste niet zo'n goede moeder was en ten tweede haar prioriteiten verkeerd heeft liggen. Ze mag oma zijn, maar alleen met mij erbij. Wat ze naar de buitenwereld doet, heb ik niks mee te maken. Daar doet ze maar of ze de perfekte moeder en oma is en ik een slechte dochter ben omdat ze niet alleen met zoon mag zijn. Ik heb niks met haar vrienden, dus zal het me bommen wat ze van me denken.
zaterdag 28 mei 2016 18:10
zaterdag 28 mei 2016 18:11
zaterdag 28 mei 2016 18:16
quote:Unknown00 schreef op 28 mei 2016 @ 18:11:
[...]
Ik heb halverwege mn zwangerschap het contact verbroken. Ik heb altijd geprobeerd t voor de goeie orde t niet te verbreken.
Maar je schrijft dat je destijds al uit huis bent gegaan omdat je het niet meer kon uithouden. Blijkbaar heb je dan toch nog lang contact gehouden, ondanks alles. Wat is dan de reden dat dat nu opeens niet meer kan?
En verder alle sterkte, zie je steeds vaker, jongeren uit disfunctionele families, ik vind het triest.
[...]
Ik heb halverwege mn zwangerschap het contact verbroken. Ik heb altijd geprobeerd t voor de goeie orde t niet te verbreken.
Maar je schrijft dat je destijds al uit huis bent gegaan omdat je het niet meer kon uithouden. Blijkbaar heb je dan toch nog lang contact gehouden, ondanks alles. Wat is dan de reden dat dat nu opeens niet meer kan?
En verder alle sterkte, zie je steeds vaker, jongeren uit disfunctionele families, ik vind het triest.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 28 mei 2016 18:21
quote:pejeka schreef op 28 mei 2016 @ 18:16:
[...]
Maar je schrijft dat je destijds al uit huis bent gegaan omdat je het niet meer kon uithouden. Blijkbaar heb je dan toch nog lang contact gehouden, ondanks alles. Wat is dan de reden dat dat nu opeens niet meer kan?
En verder alle sterkte, zie je steeds vaker, jongeren uit disfunctionele families, ik vind het triest.Altijd hoop gehouden dat het beter zou worden. Nu ik zelf moeder word ben ik me heel bewust in wat ik wel en niet wil voor me kindje.
[...]
Maar je schrijft dat je destijds al uit huis bent gegaan omdat je het niet meer kon uithouden. Blijkbaar heb je dan toch nog lang contact gehouden, ondanks alles. Wat is dan de reden dat dat nu opeens niet meer kan?
En verder alle sterkte, zie je steeds vaker, jongeren uit disfunctionele families, ik vind het triest.Altijd hoop gehouden dat het beter zou worden. Nu ik zelf moeder word ben ik me heel bewust in wat ik wel en niet wil voor me kindje.
