Werk & Studie
alle pijlers
Conflict op werk
donderdag 21 april 2016 20:06
Een collega van mij is 4 handen op 1 buik met mijn baas. Ze krijgt alles voor elkaar, iets wat steekt bij mij en mijn collega's. Dat is echter niet waar dit topic over gaat, want ik had me er min of meer bij neergelegd dat dit zo was. Echter konden een paar mensen van mijn afdeling onlangs binnen het bedrijf meedingen naar een leuke klus. Dit komt niet zo vaak voor en ik was blij dat niet direct mijn collega werd aangewezen door mijn baas, maar dat wij ook een kans zouden maken. We moesten allemaal een presentatie voorbereiden en dat heeft ons veel werk gekost. Het was dan ook best teleurstellend toen bleek dat alles al in kannen en kruiken was en dat zij de klus uiteindelijk heeft gekregen. Collega's en ik waren hier boos over, aangezien we veel hadden moeten voorbereiden en dit uiteindelijk voor niks bleek te zijn geweest.
Nou is het probleem dat ik vanmorgen nogal ben uitgevallen tegen haar, uit frustratie en teleurstelling, en dit neemt ze me heel erg kwalijk. Ze heeft direct met de baas gesproken en ik ben nu bang dat deze me zal ontslaan. Er zijn verder geen problemen op het werk, maar ik weet dat de baas dit hoog op zal nemen. We mogen namelijk nooit tegen hem of iemand anders ingaan of met mensen buiten het werk over problemen op het werk praten. Dit benauwt me enorm, maar ik ben mede daarom ook bang dat het einde verhaal is nu.
Ik weet dat het niet slim was om het zo aan te pakken, maar er is misschien iets wat ik zou kunnen doen?
Nou is het probleem dat ik vanmorgen nogal ben uitgevallen tegen haar, uit frustratie en teleurstelling, en dit neemt ze me heel erg kwalijk. Ze heeft direct met de baas gesproken en ik ben nu bang dat deze me zal ontslaan. Er zijn verder geen problemen op het werk, maar ik weet dat de baas dit hoog op zal nemen. We mogen namelijk nooit tegen hem of iemand anders ingaan of met mensen buiten het werk over problemen op het werk praten. Dit benauwt me enorm, maar ik ben mede daarom ook bang dat het einde verhaal is nu.
Ik weet dat het niet slim was om het zo aan te pakken, maar er is misschien iets wat ik zou kunnen doen?
woensdag 25 mei 2016 15:01
Hee we postten tegelijkertijd
En inderdaad weet ik niet of ik nog voor mijn baas en zijn lievelingetje wil werken, ben in ieder geval serieus op zoek naar iets anders. Ik verlang nu zo terug naar mijn bestaan als freelancer, toen ik geen gezeik had met bazen of lievelingetjes of wat dan ook. Ik weet ook niet zo goed of ik überhaupt in zo'n bedrijfscultuur pas.
En inderdaad weet ik niet of ik nog voor mijn baas en zijn lievelingetje wil werken, ben in ieder geval serieus op zoek naar iets anders. Ik verlang nu zo terug naar mijn bestaan als freelancer, toen ik geen gezeik had met bazen of lievelingetjes of wat dan ook. Ik weet ook niet zo goed of ik überhaupt in zo'n bedrijfscultuur pas.
zaterdag 28 mei 2016 20:25
Er zijn weer een paar dagen verstreken en baas is nog steeds poeslief, al heb ik hem niet heel veel gezien de afgelopen dagen. Hij is niet meer begonnen over het hele voorval dus misschien was het toch gewoon bangmakerij/intimidatie/kijken hoe ver hij kon gaan.
De rust is dus weer enigszins wedergekeerd. Wel blijf ik met een tweeledig gevoel rondlopen. Wil ik hier nou nog blijven of zeg ik mijn contract op? Ga ik nog bij mijn hogere baas aankaarten dat dit voor mij zo niet werkt of laat ik het zo en zoek ik in stilte naar een andere baan? Ik merk dat ik er een beetje klaar mee ben, dat ik eigenlijk de energie niet meer heb.
Ik ben aan het kijken geweest naar dingen die ik zou kunnen gaan doen als ik hier zou stoppen en dat waren stuk voor stuk leuke dingen. Ik zou hoe dan ook weer zelfstandig worden, zonder baas die me te pas en te onpas behandelt als oud vuil. En ik zou een leuk huisje voor mezelf zoeken, ergens in Nederland in een mooie stad die ik zelf uitgekozen zou hebben, en daar mijn handeltje weer gaan opbouwen. Ik zou een huisje met een tuin hebben en een kattenluik. En dan zou ik alleen nog maar leuke klanten willen. Misschien zou ik zelfs in Nederland een halve baan kunnen vinden ergens. Ik weet dat er in de toekomst wel mogelijkheden voor zouden zijn.
En dan hier blijven.. dat voelt een beetje alsof ik in een diepe put zou blijven liggen. Met 1 keer in de zoveel tijd een bak stront die over me heen wordt gegooid. Want de rust mag nu weliswaar even wedergekeerd zijn, in feite is er natuurlijk niets veranderd. En als ik niets tegen hogere baas zegt verandert er hoe dan ook niks. Daarom speel ik toch serieus met de gedachte tóch een gesprek met mijn hogere baas aan te gaan. Al denk ik niet dat ik in mijn eentje iets kan veranderen. Hij mag me weliswaar graag en wil me niet kwijt, dat weet ik. Maar dit is te groot, te politiek, te slim uitgedacht.. daar kan ik in mijn eentje niets tegen beginnen. Het zit in de bedrijfscultuur, want ik weet dat hogere baas ook niet altijd eerlijk is tegen zijn werknemers, vooral niet als hij ze niet mag. Of als ze tegendraads zijn oid. Dat speelt bij ons in het team ook, maar dan dus op een lager nivo. Hoe zou ik daar in mijn eentje in vredesnaam iets aan kunnen veranderen?
De rust is dus weer enigszins wedergekeerd. Wel blijf ik met een tweeledig gevoel rondlopen. Wil ik hier nou nog blijven of zeg ik mijn contract op? Ga ik nog bij mijn hogere baas aankaarten dat dit voor mij zo niet werkt of laat ik het zo en zoek ik in stilte naar een andere baan? Ik merk dat ik er een beetje klaar mee ben, dat ik eigenlijk de energie niet meer heb.
Ik ben aan het kijken geweest naar dingen die ik zou kunnen gaan doen als ik hier zou stoppen en dat waren stuk voor stuk leuke dingen. Ik zou hoe dan ook weer zelfstandig worden, zonder baas die me te pas en te onpas behandelt als oud vuil. En ik zou een leuk huisje voor mezelf zoeken, ergens in Nederland in een mooie stad die ik zelf uitgekozen zou hebben, en daar mijn handeltje weer gaan opbouwen. Ik zou een huisje met een tuin hebben en een kattenluik. En dan zou ik alleen nog maar leuke klanten willen. Misschien zou ik zelfs in Nederland een halve baan kunnen vinden ergens. Ik weet dat er in de toekomst wel mogelijkheden voor zouden zijn.
En dan hier blijven.. dat voelt een beetje alsof ik in een diepe put zou blijven liggen. Met 1 keer in de zoveel tijd een bak stront die over me heen wordt gegooid. Want de rust mag nu weliswaar even wedergekeerd zijn, in feite is er natuurlijk niets veranderd. En als ik niets tegen hogere baas zegt verandert er hoe dan ook niks. Daarom speel ik toch serieus met de gedachte tóch een gesprek met mijn hogere baas aan te gaan. Al denk ik niet dat ik in mijn eentje iets kan veranderen. Hij mag me weliswaar graag en wil me niet kwijt, dat weet ik. Maar dit is te groot, te politiek, te slim uitgedacht.. daar kan ik in mijn eentje niets tegen beginnen. Het zit in de bedrijfscultuur, want ik weet dat hogere baas ook niet altijd eerlijk is tegen zijn werknemers, vooral niet als hij ze niet mag. Of als ze tegendraads zijn oid. Dat speelt bij ons in het team ook, maar dan dus op een lager nivo. Hoe zou ik daar in mijn eentje in vredesnaam iets aan kunnen veranderen?
zondag 29 mei 2016 18:28
Ik ben ook met van alles bezig, met zoveel tegelijk dat nu niet precies weet waar ik uiteindelijk voor zal kiezen. Hier blijven en een andere werkplek zoeken? Terug naar Nederland en daar als zelfstandige aan de slag? Ik ben tevens hier aan het solliciteren en ik heb zomaar het gevoel dat het dit keer wel eens raak zou kunnen zijn.
Een collega raadt me aan om wel degelijk met de leiding te gaan spreken. Die weten nergens van en collega acht me te waardevol voor het bedrijf om me zomaar te laten gaan. En dan denk ik: ach ja, niet geschoten is altijd mis. Maar ik merk dat ik eigenlijk al teveel leuke nieuwe plannen aan het maken ben en me daar al teveel op verheug. En dat ik eigenlijk niet weet hoe een gesprek met de leiding me ervan zou kunnen overtuigen hier te blijven.
Maar wellicht denk ik daar over een paar dagen weer anders over.
Een collega raadt me aan om wel degelijk met de leiding te gaan spreken. Die weten nergens van en collega acht me te waardevol voor het bedrijf om me zomaar te laten gaan. En dan denk ik: ach ja, niet geschoten is altijd mis. Maar ik merk dat ik eigenlijk al teveel leuke nieuwe plannen aan het maken ben en me daar al teveel op verheug. En dat ik eigenlijk niet weet hoe een gesprek met de leiding me ervan zou kunnen overtuigen hier te blijven.
Maar wellicht denk ik daar over een paar dagen weer anders over.
maandag 30 mei 2016 09:36
En je collega is gelijk aan jou? Natuurlijk acht die jou waardevol. En pusht je met de leiding te gaan spreken. Want ja, dan ben jij degene die de kastanjes uit het vuur haalt.
Ga datgene doen wat je energie oplevert en laat los wat je energie kost. Zo'n gesprek met de leiding, slapeloze nachten voorafgaand, stress, wat nu als gedachten, dat gaat je niets dan ellende opleveren. Niet doen in mijn optiek.
Ga datgene doen wat je energie oplevert en laat los wat je energie kost. Zo'n gesprek met de leiding, slapeloze nachten voorafgaand, stress, wat nu als gedachten, dat gaat je niets dan ellende opleveren. Niet doen in mijn optiek.
dinsdag 31 mei 2016 15:09
Ik ben het gedeeltelijk met jullie eens, behalve dan dat de collega die me aanmoedigde met de leiding te gaan praten uit een ander team komt en niet bij het vooral betrokken was. En in dat andere team achten ze me van waarde voor het bedrijf en willen ze echt niet dat ik wegga.
Voor de rest.. ik heb momenteel ook geen energie er nog iets mee te gaan doen. Af en toe komt de vechtlust boven, maar ik ben eigenlijk teveel met andere dingen bezig. En zoals de situatie nu is, dus dat baas me met rust laat, is het nog wel uit te houden. Misschien ga ik het gesprek nog aan als ik er energie voor heb.
Voor de rest.. ik heb momenteel ook geen energie er nog iets mee te gaan doen. Af en toe komt de vechtlust boven, maar ik ben eigenlijk teveel met andere dingen bezig. En zoals de situatie nu is, dus dat baas me met rust laat, is het nog wel uit te houden. Misschien ga ik het gesprek nog aan als ik er energie voor heb.
dinsdag 31 mei 2016 15:54
Maar op werk praten negatief over werk met anderen, dat gaat als een lopend vuurtje, een boemerang die je eigenlijk niet terug wilt zien op je bordje. Oftewel, je oogst wat je zaait. En als je rond bazuint dat je weg wil, niet meer bij dit bedrijf wil werken, tja, kleine wereld en je eigen team weet er snel van. Het zal gevolgen kunnen hebben die je nu niet voorziet.
Je had beter eerlijker kunnen zijn, en zeggen dat je hier graag werkt en ook meer wilt groeien en je denkt mer aan te kunnen dan je nu op je bord krijgt. Dat je open staat voor meer verantwoordelijkheid, want daar ging het in de kern om. Wie weet krijg je dat op je bordje. eet wel zo lekkerder denk ik.
Je had beter eerlijker kunnen zijn, en zeggen dat je hier graag werkt en ook meer wilt groeien en je denkt mer aan te kunnen dan je nu op je bord krijgt. Dat je open staat voor meer verantwoordelijkheid, want daar ging het in de kern om. Wie weet krijg je dat op je bordje. eet wel zo lekkerder denk ik.
dinsdag 31 mei 2016 22:14
Ja het zal vast wel rondgaan. Om heel eerlijk te zijn is het gewoon een puinhoop allemaal en er lijkt niet echt een weg terug te zijn.
En sowieso weet ik gewoon niet of überhaupt nog onder een baas wil werken. Je bent zo afhankelijk van de grillen van zo iemand en bij ons is het ook zo dat er vaak en veel tegen mensen geschreeuwd wordt of dat je opzettelijk voor lul wordt gezet waar iedereen bij staat. Dan krijg je bv een sneer over een taak die je niet goed hebt gedaan, terwijl je vaak niet eens weet waar het over gaat.
Klinkt lekker allemaal he? Ik geloof dat ik gewoon helemaal in de verkeerde branche zit. Die muzieklessen met kinderen, dat was echt een heerlijkheid nu ik erop terug kijk. Allemaal lieve kindjes en ouders die het leuk vonden wat ik deed. Uitgescholden of voor lul gezet worden was er niet bij. Ik verdiende alleen geen drol, dat was het enige probleem.
En sowieso weet ik gewoon niet of überhaupt nog onder een baas wil werken. Je bent zo afhankelijk van de grillen van zo iemand en bij ons is het ook zo dat er vaak en veel tegen mensen geschreeuwd wordt of dat je opzettelijk voor lul wordt gezet waar iedereen bij staat. Dan krijg je bv een sneer over een taak die je niet goed hebt gedaan, terwijl je vaak niet eens weet waar het over gaat.
Klinkt lekker allemaal he? Ik geloof dat ik gewoon helemaal in de verkeerde branche zit. Die muzieklessen met kinderen, dat was echt een heerlijkheid nu ik erop terug kijk. Allemaal lieve kindjes en ouders die het leuk vonden wat ik deed. Uitgescholden of voor lul gezet worden was er niet bij. Ik verdiende alleen geen drol, dat was het enige probleem.
dinsdag 7 juni 2016 15:06
Net opnieuw een meeting gehad. Baas had een aanvaring met hogere baas waar wij allemaal bijstonden en riep ons, zijn "onderdanen", bij zich om ons te vertellen hoe dom en ongeschikt de hogere baas wel niet is.
Het gekke van dit soort meetings is dat hij onze wat oudere collega er buiten laat. Hij probeert alleen ons te indoctrineren, ik denk omdat hij weet dat hij op oudere collega minder vat heeft? Deze kan het ook goed vinden met hogere baas.
Ik begin te vermoeden dat baas helemaal niet zo gevaarlijk/machtig is als hij zelf beweert.
Het gekke van dit soort meetings is dat hij onze wat oudere collega er buiten laat. Hij probeert alleen ons te indoctrineren, ik denk omdat hij weet dat hij op oudere collega minder vat heeft? Deze kan het ook goed vinden met hogere baas.
Ik begin te vermoeden dat baas helemaal niet zo gevaarlijk/machtig is als hij zelf beweert.
dinsdag 7 juni 2016 20:51
Ik merk, mede door er hier over te schrijven maar ook door me te focussen op nieuwe mogelijkheden en kansen, dat ik er heel anders naar kijk dan een paar weken geleden. Ik geloof dat ik geen angst meer voel, dat ik me niet meer geintimideerd voel. Zo'n meeting als vandaag vind ik eigenlijk alleen maar triest en een enorm teken van zwakte. Baas is eigenlijk op zoek naar ja-knikkers zodat hij zichzelf machtig kan voelen.
Dat afgeven op de hogere baas, dat vond ik bijzonder ergerlijk en ongepast. En ik ergerde me sowieso al groen en geel omdat er hiervoor speciaal een meeting in het leven geroepen was, na werktijd wel te verstaan.
Dat afgeven op de hogere baas, dat vond ik bijzonder ergerlijk en ongepast. En ik ergerde me sowieso al groen en geel omdat er hiervoor speciaal een meeting in het leven geroepen was, na werktijd wel te verstaan.
zondag 12 juni 2016 10:05
Dag meiden, ik heb nog 1 keer jullie wijze advies nodig. Ik merk dat mijn motivatie, mijn zin om naar het werk te gaan, me in te zetten en mijn best te doen, totaal verdwenen is nu ik heb besloten dat ik mijn ontslag ga indienen. Dat is logisch natuurlijk, maar het probleem is dat ik niet zomaar weg kan. Normaal gesproken hebben mensen een opzegtermijn van 2 of 3 maanden, maar in mijn geval moet ik tot september volgend jaar blijven. Als ik daaraan denk dan zakt de moed me in de schoenen.
Het grootste probleem is dat ik nogal snel op mijn teentjes getrapt ben, zeker als mijn collega in de buurt is. Ik weet gewoon even niet hoe ik normaal tegen haar kan blijven doen. Datzelfde geldt voor mijn baas.
Hoe kan ik mezelf weer wat meer motiveren? Want dit ga ik natuurlijk geen jaar volhouden. Er zijn irritaties, ook bij mijn andere collega's want die hebben natuurlijk ook wel in de gaten dat er iets mis is.
Ik ga over 2 weken wel met mijn baas praten. Niet over die presentatie, maar wel over het feit dat ik me niet gesteund voel door mijn baas. IK zit hier immers nog wel even en zoals het nu gaat kan ik gewoon niet verder. En misschien vraag ik hem ook om vervroegd ontslag. Ik probeer echt om mezelf te motiveren, om te denken aan de toekomst en mijn plannen, maar ondertussen zit ik hier nog wel even en dat maakt het verdomde lastig allemaal.
Het grootste probleem is dat ik nogal snel op mijn teentjes getrapt ben, zeker als mijn collega in de buurt is. Ik weet gewoon even niet hoe ik normaal tegen haar kan blijven doen. Datzelfde geldt voor mijn baas.
Hoe kan ik mezelf weer wat meer motiveren? Want dit ga ik natuurlijk geen jaar volhouden. Er zijn irritaties, ook bij mijn andere collega's want die hebben natuurlijk ook wel in de gaten dat er iets mis is.
Ik ga over 2 weken wel met mijn baas praten. Niet over die presentatie, maar wel over het feit dat ik me niet gesteund voel door mijn baas. IK zit hier immers nog wel even en zoals het nu gaat kan ik gewoon niet verder. En misschien vraag ik hem ook om vervroegd ontslag. Ik probeer echt om mezelf te motiveren, om te denken aan de toekomst en mijn plannen, maar ondertussen zit ik hier nog wel even en dat maakt het verdomde lastig allemaal.
zondag 12 juni 2016 10:16
zondag 12 juni 2016 10:43
De inhoud ja, misschien moet ik me vanaf morgen maar proberen me daarop te richten. Helaas is de inhoud niet dusdanig interessant dat dat me er nog 1,5 jaar doorheen kan slepen.
Gisteren nog een gesprek gehad met oud-collega, die sinds 3 jaar met pensioen is. Die begreep me helemaal, hij vertelde dat hij een manier had gevonden om ermee om te gaan. Bij ons heeft iedereen zijn issues en het hangt af van hoe sterk je mentaal bent of je overleeft of niet. Momenteel is mijn mentale toestand zeer slecht
Gisteren nog een gesprek gehad met oud-collega, die sinds 3 jaar met pensioen is. Die begreep me helemaal, hij vertelde dat hij een manier had gevonden om ermee om te gaan. Bij ons heeft iedereen zijn issues en het hangt af van hoe sterk je mentaal bent of je overleeft of niet. Momenteel is mijn mentale toestand zeer slecht
zondag 12 juni 2016 12:55
Ik zou op mijn werk gewoon doen waarvoor ik betaald wordt/damage control bezigen, maar mijn positive energie halen uit andere dingen buiten werktijd. Nieuwe mensen leren kennen, uitstapjes maken, de lekkerste restaurantjes in de stad één voor één uitproberen, op een spannende avondcursus gaan... Je werk leuk vinden komt wel weer. Ander zit je zo te navelstaren de hele tijd.
En op je werk zoveel mogelijk datgene proberen te doen wat je een extra vinkje op je cv geeft, voor later - zo niet, dan steek je er geen extra energie in (je moet verder natuurlijk wel gewoon doen wat je moet doen, niks zo ergerlijk als een collega die de kantjes ervan afloopt omdat 'ie toch weggaat, dan krijg je helemáál spanningen).
En op je werk zoveel mogelijk datgene proberen te doen wat je een extra vinkje op je cv geeft, voor later - zo niet, dan steek je er geen extra energie in (je moet verder natuurlijk wel gewoon doen wat je moet doen, niks zo ergerlijk als een collega die de kantjes ervan afloopt omdat 'ie toch weggaat, dan krijg je helemáál spanningen).
maandag 13 juni 2016 21:56
Ja dat is waar, maar tegelijkertijd denk ik dan wel: ze hebben het er ook wel een beetje zelf naar gemaakt.
Ik zal overigens niet de kantjes ervan af lopen. Wel heb ik vrij weinig zin om met mijn collega te praten dus dat vermijd ik zoveel als mogelijk.
Overigens kwam er vandaag hulp uit onverwachte hoek dus ik zie het allemaal even wat minder somber in. Ik sta ook helemaal achter mijn beslissing om met de hogere baas te gaan praten. De dreigementen van baas lijken nu een behoorlijke schijnvertoning te zijn geweest. Maar we gaan het zien. Voor mij is het een win-win situatie omdat ik toch al had besloten weg te gaan.
Ik zal overigens niet de kantjes ervan af lopen. Wel heb ik vrij weinig zin om met mijn collega te praten dus dat vermijd ik zoveel als mogelijk.
Overigens kwam er vandaag hulp uit onverwachte hoek dus ik zie het allemaal even wat minder somber in. Ik sta ook helemaal achter mijn beslissing om met de hogere baas te gaan praten. De dreigementen van baas lijken nu een behoorlijke schijnvertoning te zijn geweest. Maar we gaan het zien. Voor mij is het een win-win situatie omdat ik toch al had besloten weg te gaan.
maandag 13 juni 2016 22:51
Ehm hoe moet ik dit uitleggen.. Het is een beetje lastig allemaal omdat ik niet in een doorsnee bedrijf werk en die teams waar ik het eerder over had bestaan daardoor ook niet echt. Die term gebruikte ik om het niet te herkenbaar te maken allemaal en het is ook wel enigszins de situatie aangezien baas ons "team" graag gescheiden houdt van de rest.
Het komt er in het kort op neer dat de mensen waar ik dagelijks voor en mee werk achter me staan en me willen steunen. En me ook willen helpen dit probleem op te lossen. En dat ik te waardevol ben voor het bedrijf en dat ze er echt alles aan gaan doen om me hier te houden. En dat ze het liefste hebben dat mijn collega zou vertrekken omdat die haar werk over het algemeen slecht doet.
Overigens hoor ik ook van verschillende kanten dat het echt belachelijk is dat mijn baas me heeft verboden met de hogere baas te gaan praten en tot die overtuiging kom ik nu zelf ook steeds meer. Is ook alleen maar omdat dat mijn laatste kans is. Maar ik heb nu zoiets van: jij gaat mij echt niet vertellen met wie ik wel en niet mag praten. Het gaat over mijn baan, mijn carriere, mijn leven. Daar heeft iemand anders helemaal niets over te zeggen.
En mocht baas me willen gaan pesten dan mag hij dat lekker doen. Maar ik ben er inmiddels achter dat ik ook daarin niet alleen sta en dat ik de nodige bescherming zou krijgen.
Het komt er in het kort op neer dat de mensen waar ik dagelijks voor en mee werk achter me staan en me willen steunen. En me ook willen helpen dit probleem op te lossen. En dat ik te waardevol ben voor het bedrijf en dat ze er echt alles aan gaan doen om me hier te houden. En dat ze het liefste hebben dat mijn collega zou vertrekken omdat die haar werk over het algemeen slecht doet.
Overigens hoor ik ook van verschillende kanten dat het echt belachelijk is dat mijn baas me heeft verboden met de hogere baas te gaan praten en tot die overtuiging kom ik nu zelf ook steeds meer. Is ook alleen maar omdat dat mijn laatste kans is. Maar ik heb nu zoiets van: jij gaat mij echt niet vertellen met wie ik wel en niet mag praten. Het gaat over mijn baan, mijn carriere, mijn leven. Daar heeft iemand anders helemaal niets over te zeggen.
En mocht baas me willen gaan pesten dan mag hij dat lekker doen. Maar ik ben er inmiddels achter dat ik ook daarin niet alleen sta en dat ik de nodige bescherming zou krijgen.
dinsdag 14 juni 2016 07:00
Hiepje, even geen inhoudelijk reactie van mij nu. Heb niet alles gelezen en geen tijd.
Wil even laten weten dat ik het heel leuk, en fijn voor jou, vind dat je topic steeds geüpdatet is en je ons op de hoogte houdt en de vaste kliek steeds bereid is mee te denken. Dat gebeurd echt heel prettig zo.
Er zijn te veel topics op dit forum waarbij ineens alles abrupt stopt en mensen verdwijnen en/of voor iedere vraag een nieuw topic openen terwijl het gaat over het vorige topic.
Wil even laten weten dat ik het heel leuk, en fijn voor jou, vind dat je topic steeds geüpdatet is en je ons op de hoogte houdt en de vaste kliek steeds bereid is mee te denken. Dat gebeurd echt heel prettig zo.
Er zijn te veel topics op dit forum waarbij ineens alles abrupt stopt en mensen verdwijnen en/of voor iedere vraag een nieuw topic openen terwijl het gaat over het vorige topic.
