Psyche
alle pijlers
Mijn zus is dood
maandag 27 juni 2016 00:55
Ik weet even niet waar ik het zoeken moet, ben zo verdrietig. Mijn zus is vandaag overleden. Ze had al jaren lichamelijke en psychische problemen en haar levensverwachting lag daardoor al niet heel erg hoog. Maar toch is het compleet onverwachts gebeurd, van de ene op de andere dag ging haar toestand achteruit en 24 uur later was ze dood. De band met haar is altijd ingewikkeld geweest, er waren veel problemen en ruzies, verdriet en zorgen, vooral mijn ouders hebben ontzettend veel te stellen gehad met haar. Ik heb haar vaak vervloekt maar had het ook enorm met haar te doen. Ze was toch mijn zus. En van vroeger heb ik ook fijne en goeie herinneringen aan haar.
Ze heeft nu rust, want eigenlijk wilde ze niet meer, haar lichaam was gewoon op. Ik hoop zo dat ze geen pijn heeft gehad. Ze denken van niet maar weten het niet zeker. Ik wil het wel graag geloven.
Ik voel me nogal in een waas, kan het nog niet echt geloven. Ze is maar 46 geworden. Voel me ZO kut.
Ze heeft nu rust, want eigenlijk wilde ze niet meer, haar lichaam was gewoon op. Ik hoop zo dat ze geen pijn heeft gehad. Ze denken van niet maar weten het niet zeker. Ik wil het wel graag geloven.
Ik voel me nogal in een waas, kan het nog niet echt geloven. Ze is maar 46 geworden. Voel me ZO kut.
maandag 27 juni 2016 01:06
Gecondoleerd, Tuurlijk voel je je kut, het is niet niks om je zus te verliezen. En zelfs van een zus die je af en toe vervloekt hou je, of omdat je van haar houd vervloek je haar soms: "waarom doe je niet dit of dat stomme zus" Je zegt dat ze zelf eigenlijk niet meer wilde, houden van is ook loslaten, al zal je dat nu misschien nog niet zo zien. Sterkte, manieren van rouwen kun je niet vergelijken, jouw manier zal je zelf moeten uitvinden
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 27 juni 2016 01:12
quote:nlies schreef op 27 juni 2016 @ 01:06:
Gecondoleerd, Tuurlijk voel je je kut, het is niet niks om je zus te verliezen. En zelfs van een zus die je af en toe vervloekt hou je, of omdat je van haar houd vervloek je haar soms: "waarom doe je niet dit of dat stomme zus" Je zegt dat ze zelf eigenlijk niet meer wilde, houden van is ook loslaten, al zal je dat nu misschien nog niet zo zien. Sterkte, manieren van rouwen kun je niet vergelijken, jouw manier zal je zelf moeten uitvindenNou moet ik zo hard huilen spijker op de kop dankjewel..
Gecondoleerd, Tuurlijk voel je je kut, het is niet niks om je zus te verliezen. En zelfs van een zus die je af en toe vervloekt hou je, of omdat je van haar houd vervloek je haar soms: "waarom doe je niet dit of dat stomme zus" Je zegt dat ze zelf eigenlijk niet meer wilde, houden van is ook loslaten, al zal je dat nu misschien nog niet zo zien. Sterkte, manieren van rouwen kun je niet vergelijken, jouw manier zal je zelf moeten uitvindenNou moet ik zo hard huilen spijker op de kop dankjewel..
maandag 27 juni 2016 01:14
maandag 27 juni 2016 01:25
Och liefje... Volgens mij ben je een fantastische zus geweest, alleen al hoe liefdevol maar eerlijk dat je over haar schrijft. Weet je, sommige mensen lijken om een wazige reden niet gemaakt om gelukkig te kunnen of mogen zijn. Ontzettend moeilijk voor jou als zus, maar niemand (jij niet en zij zeer waarschijnlijk ook niet) had hier verandering in aan kunnen brengen hoe graag je ook wilde en hoe graag zij waarschijnlijk wilde. En het feit dat je haar wel eens kon vierendelen maakt je betrokken en bovenal mens.
maandag 27 juni 2016 01:32
quote:konijn82 schreef op 27 juni 2016 @ 01:25:
Och liefje... Volgens mij ben je een fantastische zus geweest, alleen al hoe liefdevol maar eerlijk dat je over haar schrijft. Weet je, sommige mensen lijken om een wazige reden niet gemaakt om gelukkig te kunnen of mogen zijn. Ontzettend moeilijk voor jou als zus, maar niemand (jij niet en zij zeer waarschijnlijk ook niet) had hier verandering in aan kunnen brengen hoe graag je ook wilde en hoe graag zij waarschijnlijk wilde. En het feit dat je haar wel eens kon vierendelen maakt je betrokken en bovenal mens.Echt? Dat wil ik zo graag geloven!! Het blijft maar voelen als falen..
Och liefje... Volgens mij ben je een fantastische zus geweest, alleen al hoe liefdevol maar eerlijk dat je over haar schrijft. Weet je, sommige mensen lijken om een wazige reden niet gemaakt om gelukkig te kunnen of mogen zijn. Ontzettend moeilijk voor jou als zus, maar niemand (jij niet en zij zeer waarschijnlijk ook niet) had hier verandering in aan kunnen brengen hoe graag je ook wilde en hoe graag zij waarschijnlijk wilde. En het feit dat je haar wel eens kon vierendelen maakt je betrokken en bovenal mens.Echt? Dat wil ik zo graag geloven!! Het blijft maar voelen als falen..
maandag 27 juni 2016 01:47
quote:Bblientje schreef op 27 juni 2016 @ 01:34:
Vergeef jezelf en vergeef haar. Dat is het mooiste cadeau wat jij je zus nu nog kunt doen. Sterkte!
Dit. Je hebt ermee gedeald zoals je er mee kón dealen.
Je realiseren dat je mens bent en menselijke gevoelens hebt die variëren van negatief naar positief en dat die gevoelens ook betrekking kunnen hebben op een ander, maakt je zo ontzettend normaal! En dat is denk ik heel fijn voor jou op dit moment.
Vergeef jezelf en vergeef haar. Dat is het mooiste cadeau wat jij je zus nu nog kunt doen. Sterkte!
Dit. Je hebt ermee gedeald zoals je er mee kón dealen.
Je realiseren dat je mens bent en menselijke gevoelens hebt die variëren van negatief naar positief en dat die gevoelens ook betrekking kunnen hebben op een ander, maakt je zo ontzettend normaal! En dat is denk ik heel fijn voor jou op dit moment.
maandag 27 juni 2016 01:56
Gecondoleerd lieve Kanthari .
Wat een verdriet, ze was zo jong en natuurlijk wilde je niet dat ze ging. Gelukkig hoeft ze niet meer te lijden, want zo klonk haar leven wel, als lijden. Maar dat maakt het voor jullie als nabestaanden natuurlijk niet minder verdrietig want jullie moeten verder zonder haar. Ook al kon je haar soms achter het behang plakken. Wie zou haar zus niet eens achter datzelfde behangetje willen plakken? Gun jezelf de tijd om dat te accepteren, dat zal niet makkelijk zijn maar geloof me, je kunt dit.
Soms, nou ja vaker dan je denkt, "wacht" een stervende tot hij/zij alleen is. Dan blijven ze tegen verwachting in leven tot de waker bijvoorbeeld even gaat plassen om ertussenuit te knijpen. Zo voelt dat voor familie vaak. Ik heb het vaak zien gebeuren. Net of ze het niet kunnen, sterven in het bijzijn van geliefden. Maar ze zal zich zeker geliefd hebben gevoeld, jullie waren er tot haar sterven. Dat is waardevol.
Sterkte
Wat een verdriet, ze was zo jong en natuurlijk wilde je niet dat ze ging. Gelukkig hoeft ze niet meer te lijden, want zo klonk haar leven wel, als lijden. Maar dat maakt het voor jullie als nabestaanden natuurlijk niet minder verdrietig want jullie moeten verder zonder haar. Ook al kon je haar soms achter het behang plakken. Wie zou haar zus niet eens achter datzelfde behangetje willen plakken? Gun jezelf de tijd om dat te accepteren, dat zal niet makkelijk zijn maar geloof me, je kunt dit.
Soms, nou ja vaker dan je denkt, "wacht" een stervende tot hij/zij alleen is. Dan blijven ze tegen verwachting in leven tot de waker bijvoorbeeld even gaat plassen om ertussenuit te knijpen. Zo voelt dat voor familie vaak. Ik heb het vaak zien gebeuren. Net of ze het niet kunnen, sterven in het bijzijn van geliefden. Maar ze zal zich zeker geliefd hebben gevoeld, jullie waren er tot haar sterven. Dat is waardevol.
Sterkte
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.