Onverwachtige tegenvaller(s) aan het hebben van een kind

26-06-2016 08:43 416 berichten
Alle reacties Link kopieren
Een echt onverwachte tegenvaller voor mijzelf is dat onze zoon zo ontzettend vaak op mijn tenen en voeten staat. En dat dat echt zeer doet. Dat het nog even duurt voor hij snapt dat zoiets pijn doet bij mij, dat wist ik dan weer wel.

Verder vind ik zijn wil om heel veel dicht bij mij te zijn wel heerlijk, dus het is ook niet ernstig. Ik wil hier graag een grappig topic van maken, waar we dit soort observaties delen.
quote:Fleet schreef op 28 juni 2016 @ 19:05:

Ik zing bij het nageltjes knippen altijd loeihard Kortjakje. Dan is baby dochter met zo'n fascinatie naar mij aan het kijken en beweegt ze amper. Oh, zingen, dat was ook zo'n teleurstelling. Mijn dochter kwam zwijgend ter wereld, dus eerst dacht ik dat ze het niet deed maar aangezien ze gewoon ademhaalde en rondkeek nam ik toch maar aan dat ze prima in orde was. Waarop ik besloot om een leuk liedje voor haar te zingen, en toen zette ze het dus op een krijsen. En dat bleef ze doen he: ze huilde ongeveer nooit maar als er iemand voor haar ging zingen (om het even wie) ving ze aan te janken
Alle reacties Link kopieren
Het is Echt Heel Freaky als iemand tijdens je slaap je ooglid optilt en met zijn/haar gezicht 2 cm van je neus je aangrijnst ("Wakkeh?"



En dat goede voorbeeld geven vind ik ook erg tegenvallen
quote:made@kate schreef op 28 juni 2016 @ 19:06:

Momenteel is er weer een boek kwijt van een (dure) serie. Echt, hoe kan je nou dagelijks weer een boek/schoen/jas/horloge/vulmaarin kwijtraken . Dat krijg je er ook gratis bij, dat werkelijk niks meer heel of compleet blijft. Dat je denkt waarom. Koop ik een mapje om die stomme voetbal/dino/Pokemonplaatjes netjes bij elkaar in te bewaren, knipt meneertje rustig de hoesjes weer los. Ja mam, ik wilde losse .Die van mij raakten juist nooit iets kwijt, tot mijn grote verdriet. Ze bewaarden werkelijk alles. Beschimmelde kastanjes, kapotte knikkers, Prachtige Steentjes, nooit raakten ze kwijt en ik mocht ze natuurlijk ook al niet gewoon weggooien. Ze zijn nu 11 en 15 en af en toe kom ik nog zo'n doos tegen met ondefinieerbare rotzooi, en dan wordt er nog immer driftig nagedacht als ik vraag of ik die rommel nu eindelijk eens weg mag werpen.
quote:Lady_Voldemort schreef op 28 juni 2016 @ 19:19:

[...]





Die van mij raakten juist nooit iets kwijt, tot mijn grote verdriet. Ze bewaarden werkelijk alles. Beschimmelde kastanjes, kapotte knikkers, Prachtige Steentjes, nooit raakten ze kwijt en ik mocht ze natuurlijk ook al niet gewoon weggooien. Ze zijn nu 11 en 15 en af en toe kom ik nog zo'n doos tegen met ondefinieerbare rotzooi, en dan wordt er nog immer driftig nagedacht als ik vraag of ik die rommel nu eindelijk eens weg mag werpen.Nu je het zegt, het is wonderbaarlijk dat alles wat kan beschimmelen inclusief natte washandjes nooit kwijtraakt. Net als kastladingen vol plastic gratis troep. Maar dure boeken dus wel. Raar.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zelf geen kind, maar pas regelmatig op mijn nichtje van 5, en wat ik echt niet kan waarderen is als mijn nichtje een huil/driftbui heeft in de winkel dat mensen zich er dan mee bemoeien. Totaal vreemde mensen die zeggen dat ze "wel moet luisteren" of haar na doen, dat soort dingen. Ik neem aan dat ze het goed bedoelen maar mijn nichtje gaat zich dan juist schamen wat het alleen maar erger maakt en dat is voor ons allebei niet leuk. Daarnaast is het hun kind noch hun verantwoordelijkheid niet. Het zijn ook nog eens altijd volwassenen lol.



Of wanneer familieleden haar naam niet goed uitspreken. Ze heeft een hele simpele Engelse naam die met de J begint, en de J wordt (uiteraard) anders uitgesproken in het Engels, maar hoe vaak we het ook zeggen, sommige tantes spreken het niet goed uit. En het is niet alsof er 7 lettergrepen en een horde aan leestekens in d'r naam zitten ofzo, ze heeft een super simpele naam van 4 letters. Nu is dit niet het einde van de wereld, maar volgens mij vindt m'n nichtje het niet echt denderend...
quote:eyerolls-r-us schreef op 28 juni 2016 @ 19:51:

...I je nick!!!
Alle reacties Link kopieren
quote:Het-groepje schreef op 28 juni 2016 @ 19:54:

[...]





I je nick!!!Haha, thanks
Alle reacties Link kopieren
quote:mango82 schreef op 26 juni 2016 @ 09:12:

Dat als ik op m'n hurken zit om de schoenen/sokken/broek van kind A aan te trekken, kind B met een aanloop op m'n rug springt....





Dit ja!



En verder dat ik 2 ongelofelijke slopers heb! Thuis is mijn huis helemaal kindproof maar op een ander sneuvelt er nog al eens wat! Ik schaam me dan kapot, want het is natuurlijk nooit dat lelijke vaasje dat ze toch al weg wilden doen! Het voelt dan net of ik ze niet onder controle heb....
Alle reacties Link kopieren
Zelf niets meer kunnen eten zonder dat dochter er ook naar wijst en wil hebben. Wil ik eens iets slechts eten moet het stiekem. Zelfs koffie komt ze stiekem lepelen.



De fase waarin ze nog niet kunnen praten maar wel geluid gebruiken en met name als ze iets wel of niet wil hebben. Resultaat dat dochter gerust keihard MAAAA roept in een supermarkt x 6 en ik met mijn verder brave lieve muppet door iedereen wordt aangestaard omdat ik het niet af straf maar mee praat (ja, ik ben ma..ben jij nog jij? Enz)



Seks. Gewoon een keer ongeplande seks zonder te hoeven wachten tot dochter slaapt of bij oma is, is weg. Poef... welkom zaterdagavond-omdatzedanwelbijomais-seks. 1 voordeel...mocht je slagroom willen eten erna kan het gewoon zonder gestiekem..



En dat natuurlijk ouderschap een hele leer is. Ik vind het enorm moeilijk en het leek zo harmonieus en gemakkelijk. Het voelde zo juist en precies wat bij ons past maar poeh hey.... soms loop ik op mn tandvlees.
Alle reacties Link kopieren
O en ik knipte alleen nagels als ze sliep. Soms nog steeds, tip!
quote:blooberrie schreef op 28 juni 2016 @ 12:29:

Dat ik blijkbaar heel goed kan multitasken en mijn vriend juist helemaal niet



Ik kan met kind op de arm koken, tafel dekken, post openmaken, tanden poetsen, weet ik het. Vriendlief daarentegen kan met kind op de arm ineens he-le-maal niets meer. Wordt een hulpeloos wezen.

Staat toe te kijken hoe ik kook en tafeldek en alvast opruim, en kan niks doen 'want ik zorg voor de baby'.

Of roept dingen als:

'Help! Spuugdoekje!'

'Ahh ik kom niet meer overeind, hier pak jij de baby ff van me aan'

'Ik moet naar de wc, hier is de baby'

'Nee ik kan niet op haar letten, ik moet douchen/internetten/rekeningen betalen/wat eten/etc.'



Echt hoor. Hoe denkt die gast dat ik dat allemaal doe overdag als hij naar zn werk is haha dit is ook erg herkenbaar idd! En dan wordt ie ook nog boos als ik zeg dat hij niet zo hulpeloos moet doen...
Alle reacties Link kopieren
quote:Antroposoofje schreef op 28 juni 2016 @ 20:17:

Zelf niets meer kunnen eten zonder dat dochter er ook naar wijst en wil hebben. Wil ik eens iets slechts eten moet het stiekem. Zelfs koffie komt ze stiekem lepelen.



De fase waarin ze nog niet kunnen praten maar wel geluid gebruiken en met name als ze iets wel of niet wil hebben. Resultaat dat dochter gerust keihard MAAAA roept in een supermarkt x 6 en ik met mijn verder brave lieve muppet door iedereen wordt aangestaard omdat ik het niet af straf maar mee praat (ja, ik ben ma..ben jij nog jij? Enz)



Seks. Gewoon een keer ongeplande seks zonder te hoeven wachten tot dochter slaapt of bij oma is, is weg. Poef... welkom zaterdagavond-omdatzedanwelbijomais-seks. 1 voordeel...mocht je slagroom willen eten erna kan het gewoon zonder gestiekem..



En dat natuurlijk ouderschap een hele leer is. Ik vind het enorm moeilijk en het leek zo harmonieus en gemakkelijk. Het voelde zo juist en precies wat bij ons past maar poeh hey.... soms loop ik op mn tandvlees.En dat seks verhaal wordt nog erger, ze gaan nl steeds later naar bed...
Alle reacties Link kopieren
quote:Lady_Voldemort schreef op 28 juni 2016 @ 19:13:

[...]





Oh, zingen, dat was ook zo'n teleurstelling. Mijn dochter kwam zwijgend ter wereld, dus eerst dacht ik dat ze het niet deed maar aangezien ze gewoon ademhaalde en rondkeek nam ik toch maar aan dat ze prima in orde was. Waarop ik besloot om een leuk liedje voor haar te zingen, en toen zette ze het dus op een krijsen. En dat bleef ze doen he: ze huilde ongeveer nooit maar als er iemand voor haar ging zingen (om het even wie) ving ze aan te janken



Daarom houd ik zo van dochter; zij is werkelijk de enige op de wereld die mijn gezang (lees kattengejank) kan aanhoren en zelfs waarderen



En die nageltjes. Mijn truc is dat ik het gewoon laat doen door mijn man Als het even kan, laat ik hem ook haar handjes en toet schoonmaken na het eten. Bij mij is het gillen geblazen. Bij hem niet, grrrr.
Alle reacties Link kopieren
Nagels knip ik ook liever niet. Zoon is 6... alleen als het echt te erg wordt, anders laat ik het liever aan vriend over. Ik kan dat ook niet goed, doe het veel te kort, gaat ie weer piepen dat ik in z'n vel knip.

Die van 10 doet het gelukkig zelf (net gevraagd aan vriend, als in "hè, doet ie dat ècht zelf!??? Neeeeeee.... " ).
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
In memoriam AnnA_C
Alle reacties Link kopieren
quote:Frizz schreef op 26 juni 2016 @ 09:09:

Eindelijk kan ik m'n ei kwijt!



Ik word GEK van die ieniemini nageltjes knippen. Krijg er onwijs de zenuwen van, zoon wriemelt en intussen heb ik al een keer in z'n vingertje geknipt en bijna mezelf aangemeld bij Veilig Thuis.



Hij heeft nu hele lange nagels en ik verzamel al dagen moed. Pfffff.Ik lees nagels afbijten??? Waarom? Gewoon doen terwijl kind de fles drinkt of slaapt.
Alle reacties Link kopieren
Even in stilte eten. Ik heb echt een makkelijke eter en toch eerst zeuren: bah ik lust geen aubergine. Om 5 min later te zeggen: goh die aubergine is echt lekker. Dit geldt ook voor nasi, risotto, courgette, prei, geitenkaas, olijven en nog 6000 producten die ze allemaal best lust.
Hallo?!
Alle reacties Link kopieren
Nagels afbijten voorkomt dat ze inscheuren. Het schijnt veiliger zijn dan knippen. Ik deed het ook, arm kind kraste zichzelf helemaal onder zonder krabwantjes.
Hallo?!
Dat gezeur om eten. Eerst vreten ze alle kasten leeg, maar als er dan avondgegeten moeten worden lustten ze het weer niet... bleeergh... Ga ik later ook doen als ik bij ze ga eten. Lift ik de deksel van de pan en zeg ik: eeeuh, getver dat ga ik niet eten hoor! Ik ga wel naar de mcdonalds...
- Dat 4 kinderen een schoon en opgeruimd huis binnen een half uur kunnen omvormen naar een slordig en vies huis. Daar hoef je trouwens niet eens meerdere kinderen voor te hebben, 1 kind alleen kan dat ook is hier de ervaring.'

- Dat kinderen er naar neigen minimaal een halve toiletrol per wcbezoek te gebruiken. Het mag een wonder zijn dat we hier nog geen verstoppingen gehad hebben
Chocolade op de wc moeten eten.



Elke dag de vraag krijgen van verschillende mensen of je dinplaatjes spaart en zelfs ruilverzoeken krijgen. begint dat nu al? Hij is 2!!!
Dat kinderen graag in het openbaar naar de wc gaan, en dan vanaf het toilet hele gesprekken met je willen voeren terwijl ze je tussendoor op de hoogte houden van de vorderingen.
- Altijd herrie.

- Overal troep.

- Mee moeten helpen met het bouwen van lego-dingen (ik haat lego)

- Zand. Overal zand.

- Nooit meer alleen naar de wc kunnen.

- Altijd gedoe over eten (lust ik niet, om het daarna op te schrokken en nog een keer op te scheppen)

- Altijd gedoe over slapen (echt, ik denk regelmatig "kon ik de batterijen er maar even uit halen")

- Altijd gezeik met dat ene niet leuke vriendje zodat je nog je eigen ding niet kunt doen als die over de vloer is

- Dat ze een eigen mening en voorkeur hebben, waardoor ik nu ineens een voetbalmoeder ben (ik haat sport)

- Alles gaat stuk of raakt kwijt. Behalve de dingen waar je vanaf wil maar die je niet weg mag gooien omdat het voor hun een enorme schat is

- Heb ik de ongelooflijke hoeveelheid spullen die ze verzamelen al genoemd? Niet normaal, wat een hoarders!

- De verschrikkelijke tv zenders waar ze een voorkeur voor hebben.
Alle reacties Link kopieren
Dat ik het spelen met mijn kinderen eigenlijk helemaal niet zo leuk vind

(ik had verwacht dat ik dat heel leuk zou vinden, maar helaas)



Mijn zoon is nu 8 en dan is het serieus leuk om iets met hem te doen. Een kaart- of bordspel, iets knutselen of een spelletje op de Wii. Dat kan ik zelf ook waarderen. Maar die eerste jaren? Ze kunnen nog niks zelf, snappen nog niet alles en hebben een spanningsboog van een minuut of 2. Heb je net die hele bak blokken tevoorschijn getoverd om lekker samen te gaan bouwen, wordt binnen een paar tellen jouw bouwsel vernield en gaat je kind iets anders doen.

Want dat 'even meespelen en dan kunnen ze zichzelf even vermaken' viel hier knap tegen
Alle reacties Link kopieren
Ik heb geen kinderen dus mag eigenlijk niet meedoen



Maar wat ik van mijn oppaskindje (3) ongelooflijk irritant vind is dat complete gebrek aan geduld. Hij wil iets, mag het (nog) niet, en dan komt de opmerking ''ja maar ik wil dat NUUUUUUUU'' en halverwege die langgerekte nu begint de huilbui.

Ook rustig in de rij bij de supermarkt als ik hem probeer uit te leggen dat we eerst even moeten betalen en dat hij dan zijn croissantje pas op mag eten.



1 ding heb ik wel geleerd van oppassen; ik heb een enorm respect gekregen voor alle fulltime ouders
Pivot! PIVOT!!!
quote:purperklokje schreef op 29 juni 2016 @ 10:16:

Dat ik het spelen met mijn kinderen eigenlijk helemaal niet zo leuk vind

(ik had verwacht dat ik dat heel leuk zou vinden, maar helaas)



Mijn zoon is nu 8 en dan is het serieus leuk om iets met hem te doen. Een kaart- of bordspel, iets knutselen of een spelletje op de Wii. Dat kan ik zelf ook waarderen. Maar die eerste jaren? Ze kunnen nog niks zelf, snappen nog niet alles en hebben een spanningsboog van een minuut of 2. Heb je net die hele bak blokken tevoorschijn getoverd om lekker samen te gaan bouwen, wordt binnen een paar tellen jouw bouwsel vernield en gaat je kind iets anders doen.

Want dat 'even meespelen en dan kunnen ze zichzelf even vermaken' viel hier knap tegen O, die eerste jaren, wat een frustratie. Niks lekker jezelf vermaken inderdaad. De ene kon alleen maar kapot maken en stoeien, de ander wilde altijd samen met mij dingen doen (oftewel ik moest de dingen doen en dan kon hij mij orders geven). Lang leve de Pixarfilms en series als Buurman & Buurman, ze hebben ze toen allemaal eindeloos vaak gezien. Met als gevolg dat ze tekenfilms en -series niet meer boeiend vinden en inmiddels fanatiek aan het lezen zijn geslagen. En eindeloos fantasieverhalen spelen met vriendjes die dezelfde films en boeken kennen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven