Relaties
alle pijlers
Onmogelijke liefde loslaten (docent)?
donderdag 30 juni 2016 00:16
Hallo allemaal,
Allereerst dankjewel voor het lezen van dit topic!
En dan, hoe te beginnen met mijn verhaal....
Afgelopen 10 weken heeft mijn leven een beetje op zijn kop gestaan, zonder dat iemand in mijn omgeving hier iets van wist/weet. Nooit gedacht dat ík, die altijd zo nuchter is, over dit onderwerp ooit een topic zou gaan openen.
Ik studeer sinds september vorig jaar de HBO opleiding social studies ergens in het noorden van het land. Een onwijs leuke studie waar ik het heel erg naar mijn zin heb.
Echter was er midden april nogal een onverwachtse wending. We begonnen aan een nieuwe periode met allemaal nieuwe vakken. Ik denk dat jullie hem wel voelen aankomen.... meteen toen ik de docent voor het eerst zag maakte mijn hart een sprongetje. Dit herkende ik helemaal niet van mezelf, ik kende hem tenslotte nog niet eens????? Ik hoopte dat dit gevoel snel weer zou zakken maar toen hij zich vervolgens ging voorstellen leek het wel een sprookje. De manier waarop hij vertelde, in het leven staat, zijn werkervaring, interesses, hobby's noem het maar op. Jip ik was verkocht. Maar helaas is dat niet handig op allereerst je docent en daarbij op een getrouwde man met twee kinderen.
Vanaf die dag zijn mijn gevoelens op hol geslagen zonder dat ik er nog grip op had. De gehele periode zijn die gevoelens alleen maar nog maar meer geworden. Het leek wel alsof hij alles mee heeft en overal super goed in is (altijd een begripvol antwoord op de meest perfecte manier geformuleerd, iedere dag vrolijk en opgewekt).
Die gevoelens uitte zich in iedere les proberen wat nieuwe informatie los te krijgen (ik wil zooooveel van hem weten maar de meeste vragen zijn niet echt voor de hand liggend voor je docent :Y) ), internet afstruinen naar informatie, foto's, nog even op school blijven hangen om hem te zien, in de leukste kleren naar school, me extreem inzetten voor zijn vak. En als ik dit zo schrijf denk ik zelf ook jeetje doe even normaal. Maar dit gaat zo vanzelf, ik leefde van les tot les van hem, droomde er over en kon er daaaagen naar uit kijken, was alleen maar ermee bezig om hem tegen het lijf te kunnen lopen. En terwijl ik me er absoluut bewust van ben dat er geen toekomst inzit en hier ook echt niet mee bezig ben voelde ik me prima bij en had ik het gevoel dat ik bij iedere begroeting, blik en glimlach van hem weer op een wolk zat.
Gisteren heb ik het vak met een tentamen afgerond en ik was al bezig met volgend schooljaar. Vandaag kwam hij echter met het nieuws dat hij een nieuwe baan heeft en dit zijn laatste werkweek is. Slik.... Maar ergens voelt het ook als een opluchting, het beheerst mijn hele leven en normaal functioneren gedurende een schooldag met deze gevoelens is echt niet makkelijk (al is het natuurlijk wel heel leuk als het ineens geen straf meer is om op school te moeten zijn).
Op dit moment bij mij dus een heel dubbel gevoel, wetende dat ik hem vandaag voor het laatst heb gezien. Voor mijn gemoedstoestand over een tijdje denk ik vast beter maar op dit moment....
Ik heb mijn propedeuse gehaald en heb sinds vandaag zelfs ook al vakantie! Alle reden om super blij te zijn zou je denken. Maar niets is minder waar, ik ben op dit moment alleen maar aan het denken of ik niet nog een reden kan vinden om morgen of vrijdag nog even langs school te kunnen gaan...
Wie heeft tips en geeft me even een schop onder mijn kont???
Waarom zijn de grootste liefdes toch altijd onbereikbaar....
Allereerst dankjewel voor het lezen van dit topic!
En dan, hoe te beginnen met mijn verhaal....
Afgelopen 10 weken heeft mijn leven een beetje op zijn kop gestaan, zonder dat iemand in mijn omgeving hier iets van wist/weet. Nooit gedacht dat ík, die altijd zo nuchter is, over dit onderwerp ooit een topic zou gaan openen.
Ik studeer sinds september vorig jaar de HBO opleiding social studies ergens in het noorden van het land. Een onwijs leuke studie waar ik het heel erg naar mijn zin heb.
Echter was er midden april nogal een onverwachtse wending. We begonnen aan een nieuwe periode met allemaal nieuwe vakken. Ik denk dat jullie hem wel voelen aankomen.... meteen toen ik de docent voor het eerst zag maakte mijn hart een sprongetje. Dit herkende ik helemaal niet van mezelf, ik kende hem tenslotte nog niet eens????? Ik hoopte dat dit gevoel snel weer zou zakken maar toen hij zich vervolgens ging voorstellen leek het wel een sprookje. De manier waarop hij vertelde, in het leven staat, zijn werkervaring, interesses, hobby's noem het maar op. Jip ik was verkocht. Maar helaas is dat niet handig op allereerst je docent en daarbij op een getrouwde man met twee kinderen.
Vanaf die dag zijn mijn gevoelens op hol geslagen zonder dat ik er nog grip op had. De gehele periode zijn die gevoelens alleen maar nog maar meer geworden. Het leek wel alsof hij alles mee heeft en overal super goed in is (altijd een begripvol antwoord op de meest perfecte manier geformuleerd, iedere dag vrolijk en opgewekt).
Die gevoelens uitte zich in iedere les proberen wat nieuwe informatie los te krijgen (ik wil zooooveel van hem weten maar de meeste vragen zijn niet echt voor de hand liggend voor je docent :Y) ), internet afstruinen naar informatie, foto's, nog even op school blijven hangen om hem te zien, in de leukste kleren naar school, me extreem inzetten voor zijn vak. En als ik dit zo schrijf denk ik zelf ook jeetje doe even normaal. Maar dit gaat zo vanzelf, ik leefde van les tot les van hem, droomde er over en kon er daaaagen naar uit kijken, was alleen maar ermee bezig om hem tegen het lijf te kunnen lopen. En terwijl ik me er absoluut bewust van ben dat er geen toekomst inzit en hier ook echt niet mee bezig ben voelde ik me prima bij en had ik het gevoel dat ik bij iedere begroeting, blik en glimlach van hem weer op een wolk zat.
Gisteren heb ik het vak met een tentamen afgerond en ik was al bezig met volgend schooljaar. Vandaag kwam hij echter met het nieuws dat hij een nieuwe baan heeft en dit zijn laatste werkweek is. Slik.... Maar ergens voelt het ook als een opluchting, het beheerst mijn hele leven en normaal functioneren gedurende een schooldag met deze gevoelens is echt niet makkelijk (al is het natuurlijk wel heel leuk als het ineens geen straf meer is om op school te moeten zijn).
Op dit moment bij mij dus een heel dubbel gevoel, wetende dat ik hem vandaag voor het laatst heb gezien. Voor mijn gemoedstoestand over een tijdje denk ik vast beter maar op dit moment....
Ik heb mijn propedeuse gehaald en heb sinds vandaag zelfs ook al vakantie! Alle reden om super blij te zijn zou je denken. Maar niets is minder waar, ik ben op dit moment alleen maar aan het denken of ik niet nog een reden kan vinden om morgen of vrijdag nog even langs school te kunnen gaan...
Wie heeft tips en geeft me even een schop onder mijn kont???
Waarom zijn de grootste liefdes toch altijd onbereikbaar....
donderdag 30 juni 2016 00:28
donderdag 30 juni 2016 00:33
Hoi topicstarter, bij mij op mijn opleiding was ook een docent.
Knappe jonge man, donker haar, meiden in katzwijm, en later kreeg hij een relatie met 1 van die meiden. Is overigens wel stukgelopen.
Ik zou het inderdaad los laten. Je kan niets met deze situatie. Beloon jezelf voor elk moment dat je niet met hem bezig bent en ga het voordeel ervan zien
- tijd over
- meer kunnen focussen op de studie zelf
- geen onzekerheid meer voor de spiegel (wat moet ik aan voor hem)
- jezelf kunnen zijn
In principe moet je nooit voor een man anders voordoen als je ben, gewoon lekker jezelf blijven.
Dus kwa kleding en gefocust zijn zou ik zoiezo niet doen, hem gewoon loslaten, jezelf blijven geeft veel meer rust.
Gewoon lekker genieten van het leven, je op jezelf en je eigen leven focussen en extra lief zijn voor jezelf in deze periode.
Succes!
Knappe jonge man, donker haar, meiden in katzwijm, en later kreeg hij een relatie met 1 van die meiden. Is overigens wel stukgelopen.
Ik zou het inderdaad los laten. Je kan niets met deze situatie. Beloon jezelf voor elk moment dat je niet met hem bezig bent en ga het voordeel ervan zien
- tijd over
- meer kunnen focussen op de studie zelf
- geen onzekerheid meer voor de spiegel (wat moet ik aan voor hem)
- jezelf kunnen zijn
In principe moet je nooit voor een man anders voordoen als je ben, gewoon lekker jezelf blijven.
Dus kwa kleding en gefocust zijn zou ik zoiezo niet doen, hem gewoon loslaten, jezelf blijven geeft veel meer rust.
Gewoon lekker genieten van het leven, je op jezelf en je eigen leven focussen en extra lief zijn voor jezelf in deze periode.
Succes!
donderdag 30 juni 2016 07:11
donderdag 30 juni 2016 08:44
De manier waarop hij vertelde, in het leven staat, zijn werkervaring, interesses, hobby's noem het maar op. Jip ik was verkocht.
Allemaal dingen en eigenschappen die je zelf zou willen hebben, dat is vaak de kern van verliefdheid. Geen sprookje dus
Accepteer dat je even door hem van je stuk gebracht bent en ga weer verder. Niets aan de hand!
Allemaal dingen en eigenschappen die je zelf zou willen hebben, dat is vaak de kern van verliefdheid. Geen sprookje dus
Accepteer dat je even door hem van je stuk gebracht bent en ga weer verder. Niets aan de hand!
donderdag 30 juni 2016 09:06
quote:SilverShadow schreef op 30 juni 2016 @ 07:11:
Hij is je grote liefde niet, je idealiseert hem. Hij doet het dopje niet op de tandpasta, helpt niet in het huishouden, laat remsporen achter in de wc, heeft een hobby die suf is en veel tijd kost en het is en vreselijke krent.
Welkom in de echte wereld waar de prins ook maar mens is.Zo, word je even met een paar zinnen op terug op aarde gezet.
Hij is je grote liefde niet, je idealiseert hem. Hij doet het dopje niet op de tandpasta, helpt niet in het huishouden, laat remsporen achter in de wc, heeft een hobby die suf is en veel tijd kost en het is en vreselijke krent.
Welkom in de echte wereld waar de prins ook maar mens is.Zo, word je even met een paar zinnen op terug op aarde gezet.
donderdag 30 juni 2016 09:40
quote:MarindaH schreef op 30 juni 2016 @ 08:44:
De manier waarop hij vertelde, in het leven staat, zijn werkervaring, interesses, hobby's noem het maar op. Jip ik was verkocht.
Allemaal dingen en eigenschappen die je zelf zou willen hebben, dat is vaak de kern van verliefdheid. Geen sprookje dus Accepteer dat je even door hem van je stuk gebracht bent en ga weer verder. Niets aan de hand!
Dit! Heel logisch zo'n verliefdheid. Als het zo'n sprankelende knappe vent is, die leuk kan vertellen, zullen er wel hordes studentes verliefd op hem zijn.
Geeft niks TO, je hebt ervan genoten zolang het duurt. Mettertijd gaat het vanzelf weer over!
De manier waarop hij vertelde, in het leven staat, zijn werkervaring, interesses, hobby's noem het maar op. Jip ik was verkocht.
Allemaal dingen en eigenschappen die je zelf zou willen hebben, dat is vaak de kern van verliefdheid. Geen sprookje dus
Accepteer dat je even door hem van je stuk gebracht bent en ga weer verder. Niets aan de hand!Dit! Heel logisch zo'n verliefdheid. Als het zo'n sprankelende knappe vent is, die leuk kan vertellen, zullen er wel hordes studentes verliefd op hem zijn.
Geeft niks TO, je hebt ervan genoten zolang het duurt. Mettertijd gaat het vanzelf weer over!
donderdag 30 juni 2016 18:42
quote:MarindaH schreef op 30 juni 2016 @ 08:44:
De manier waarop hij vertelde, in het leven staat, zijn werkervaring, interesses, hobby's noem het maar op. Jip ik was verkocht.
Allemaal dingen en eigenschappen die je zelf zou willen hebben, dat is vaak de kern van verliefdheid. Geen sprookje dus Accepteer dat je even door hem van je stuk gebracht bent en ga weer verder. Niets aan de hand!Dankjewel voor je berichtje. Ik denk dat jij de spijker op zijn kop slaat. Op dit moment brengt het me inderdaad van mijn stuk, kijk ik ontzettend tegen hem op. Ik hoop dat ik dit de komende tijd kan omzetten naar positieve energie voor mezelf.
De manier waarop hij vertelde, in het leven staat, zijn werkervaring, interesses, hobby's noem het maar op. Jip ik was verkocht.
Allemaal dingen en eigenschappen die je zelf zou willen hebben, dat is vaak de kern van verliefdheid. Geen sprookje dus
Accepteer dat je even door hem van je stuk gebracht bent en ga weer verder. Niets aan de hand!Dankjewel voor je berichtje. Ik denk dat jij de spijker op zijn kop slaat. Op dit moment brengt het me inderdaad van mijn stuk, kijk ik ontzettend tegen hem op. Ik hoop dat ik dit de komende tijd kan omzetten naar positieve energie voor mezelf.
donderdag 30 juni 2016 22:52
Een nieuwe baan voor hem is juist de perfecte kans voor jou! Als hij straks niet langer jouw docent is, dan kun je hem nu laten weten wat je voor hem voelt. In het geval dat hij jou ook leuk vindt, levert dat geen problemen op in de verhouding tussen docent en student. Hij gaat tenslotte toch weg. Indien hij jou afwijst is dat ook prima, want als hij straks ergens anders werkt zie je hem toch niet meer. Grijp je kans dus!
donderdag 30 juni 2016 23:42
quote:boylichtenstein schreef op 30 juni 2016 @ 22:52:
Een nieuwe baan voor hem is juist de perfecte kans voor jou! Als hij straks niet langer jouw docent is, dan kun je hem nu laten weten wat je voor hem voelt. In het geval dat hij jou ook leuk vindt, levert dat geen problemen op in de verhouding tussen docent en student. Hij gaat tenslotte toch weg. Indien hij jou afwijst is dat ook prima, want als hij straks ergens anders werkt zie je hem toch niet meer. Grijp je kans dus!
NEE!
Hij is getrouwd en heeft twee kinderen.
Denk je dat TO andermans huwelijk kapot wil maken
en twee kinderen een duo-ouderschapsconstructie wil aandoen?
Getrouwd is afblijven.
Een nieuwe baan voor hem is juist de perfecte kans voor jou! Als hij straks niet langer jouw docent is, dan kun je hem nu laten weten wat je voor hem voelt. In het geval dat hij jou ook leuk vindt, levert dat geen problemen op in de verhouding tussen docent en student. Hij gaat tenslotte toch weg. Indien hij jou afwijst is dat ook prima, want als hij straks ergens anders werkt zie je hem toch niet meer. Grijp je kans dus!
NEE!
Hij is getrouwd en heeft twee kinderen.
Denk je dat TO andermans huwelijk kapot wil maken
en twee kinderen een duo-ouderschapsconstructie wil aandoen?
Getrouwd is afblijven.
vrijdag 1 juli 2016 02:38
Verliefdheid is iets ingewikkelds, het is een 'state of mind' die je beoordelingsvermogen nogal beïnvloedt. Probeer je voor te stellen wat er gebeurt als die verliefdheid over is (wat sowieso altijd gebeurt). Hoe zie je die toekomst dan voor je?
Verder vind ik dat je nogal wat informatie prijs geeft, zoals over de studie die je volgt. Iemand die daar werkt kan nieuwsgierig worden om welke docent dit gaat...
Verder vind ik dat je nogal wat informatie prijs geeft, zoals over de studie die je volgt. Iemand die daar werkt kan nieuwsgierig worden om welke docent dit gaat...
vrijdag 1 juli 2016 03:31
Ga je dit 'sprookje' nou echt op elk forum plaatsen, appeltaart1994? Of kan ik beter Poowniee zeggen, zoals je jezelf op Bokt.nl noemt onder een schaduwaccount?
Dit verhaal is al een keer ter sprake gekomen in mijn omgeving en iedereen adviseert je hetzelfde; zet hem uit je hoofd. Wilde je die reacties soms niet horen en zoek je antwoorden die wél in jouw straatje passen?
Dit verhaal is al een keer ter sprake gekomen in mijn omgeving en iedereen adviseert je hetzelfde; zet hem uit je hoofd. Wilde je die reacties soms niet horen en zoek je antwoorden die wél in jouw straatje passen?
vrijdag 1 juli 2016 09:35
quote:appeltaart1994 schreef op 30 juni 2016 @ 18:42:
[...]
Dankjewel voor je berichtje. Ik denk dat jij de spijker op zijn kop slaat. Op dit moment brengt het me inderdaad van mijn stuk, kijk ik ontzettend tegen hem op. Ik hoop dat ik dit de komende tijd kan omzetten naar positieve energie voor mezelf.Je kan het! Voor je het weet wordt jouw positieve energie opgemerkt door een knappe(single) medestudent.
[...]
Dankjewel voor je berichtje. Ik denk dat jij de spijker op zijn kop slaat. Op dit moment brengt het me inderdaad van mijn stuk, kijk ik ontzettend tegen hem op. Ik hoop dat ik dit de komende tijd kan omzetten naar positieve energie voor mezelf.Je kan het! Voor je het weet wordt jouw positieve energie opgemerkt door een knappe(single) medestudent.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
vrijdag 1 juli 2016 10:10
quote:LittleCarlow schreef op 01 juli 2016 @ 03:31:
Ga je dit 'sprookje' nou echt op elk forum plaatsen, appeltaart1994? Of kan ik beter Poowniee zeggen, zoals je jezelf op Bokt.nl noemt onder een schaduwaccount?
Dit verhaal is al een keer ter sprake gekomen in mijn omgeving en iedereen adviseert je hetzelfde; zet hem uit je hoofd. Wilde je die reacties soms niet horen en zoek je antwoorden die wél in jouw straatje passen?
Ga je dit 'sprookje' nou echt op elk forum plaatsen, appeltaart1994? Of kan ik beter Poowniee zeggen, zoals je jezelf op Bokt.nl noemt onder een schaduwaccount?
Dit verhaal is al een keer ter sprake gekomen in mijn omgeving en iedereen adviseert je hetzelfde; zet hem uit je hoofd. Wilde je die reacties soms niet horen en zoek je antwoorden die wél in jouw straatje passen?
vrijdag 1 juli 2016 10:45
quote:LittleCarlow schreef op 01 juli 2016 @ 03:31:
Ga je dit 'sprookje' nou echt op elk forum plaatsen, appeltaart1994? Of kan ik beter zeggen, zoals je jezelf op Bokt.nl noemt onder een schaduwaccount?
Dit verhaal is al een keer ter sprake gekomen in mijn omgeving en iedereen adviseert je hetzelfde; zet hem uit je hoofd. Wilde je die reacties soms niet horen en zoek je antwoorden die wél in jouw straatje passen?Ben jij een online stalker ofzo?
Ga je dit 'sprookje' nou echt op elk forum plaatsen, appeltaart1994? Of kan ik beter zeggen, zoals je jezelf op Bokt.nl noemt onder een schaduwaccount?
Dit verhaal is al een keer ter sprake gekomen in mijn omgeving en iedereen adviseert je hetzelfde; zet hem uit je hoofd. Wilde je die reacties soms niet horen en zoek je antwoorden die wél in jouw straatje passen?Ben jij een online stalker ofzo?
