Psyche
alle pijlers
Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI
maandag 21 maart 2016 21:37
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 22 juli 2016 20:12
Ik ben trouwens, beetje laat maar goed, eigenlijk deze week pas in gaan zien (nieuwelingen: beetje lang verhaal, geen zin om dat uitgebreid toe te lichten, sorry )
dat ik denk/het gevoel heb dat die heftige verliefdheid met die collega vooral lastig is geweest en ik dat moeilijk los kon laten omdat het waarschijnlijk te snel ging na mn lange relatie. Ik was denk ik nog helemaal niet in de stemming daarvoor, was nog veel te onzeker en liet daarom veel te veel ervan af hangen. (Zeker vergeleken met hoe ik de laatste tijd in mn vel zit)
Ik snap overigens echt wel waarom ik me verkeken heb daarop. Het was ongeveer een jaar na dat ik mn relatie beeindigde, ik d8 waarschijnlijk dat dat na een jaar wel in orde was.
Ik ben echter in gaan zien dat tijd in dit geval totaal niet relevant is, iets duurt zolang als het duurt.
Boos op mezelf ben ik niet, ben vooral blij met dit inzicht.
Dat wilde ik even met jullie delen .
Fijne avond, ik heb geen zin maar ik ga ff aan de verplichte therapeutische wandel.
dat ik denk/het gevoel heb dat die heftige verliefdheid met die collega vooral lastig is geweest en ik dat moeilijk los kon laten omdat het waarschijnlijk te snel ging na mn lange relatie. Ik was denk ik nog helemaal niet in de stemming daarvoor, was nog veel te onzeker en liet daarom veel te veel ervan af hangen. (Zeker vergeleken met hoe ik de laatste tijd in mn vel zit)
Ik snap overigens echt wel waarom ik me verkeken heb daarop. Het was ongeveer een jaar na dat ik mn relatie beeindigde, ik d8 waarschijnlijk dat dat na een jaar wel in orde was.
Ik ben echter in gaan zien dat tijd in dit geval totaal niet relevant is, iets duurt zolang als het duurt.
Boos op mezelf ben ik niet, ben vooral blij met dit inzicht.
Dat wilde ik even met jullie delen .
Fijne avond, ik heb geen zin maar ik ga ff aan de verplichte therapeutische wandel.
zaterdag 23 juli 2016 13:29
Mooi inzicht, Alice.
Als teveel van jouw stemming, gepieker, onzekerheid enz afhangt van 1 persoon mag je je afvragen in hoeverre je dat zelf toelaat en in hoeverre je dat misschien kunt gaan verdelen over veel meer mensen en dingen, zodat je je niet zélf afhankelijk maakt van die ene onzekere factor en dat ook nog eens een persoon is op wiens ontwikkeling je geen invloed hebt, buiten dat magere contact op het werk.
Hoeveel macht je die ander dan toedicht of gééft over jouw denk- en gevoelswereld is dan buitenproportioneel groot. En dat kun je dus zelf ook verminderen, door bewuste aandacht aan (nieuwe) andere dingen en mensen erbij te gaan zoeken, want dat is iets waar je zelf wél meer invloed op hebt dan de gesteldheid van deze ene persoon af te wachten.
Idd kun je geen tijdslimieten aan iets hangen dat de tijd nodig heeft die het nodig hééft (voor jou), en duurt zolang dat werkelijk duurt. Hooguit kun je er voor jezelf een verwachting of doel van maken en tegen die tijd bijstellen of -zoals je nu ongeveer een jaar na dato qua deze collega ook gedaan hebt- ingrijpen om dat alsnog aan te pakken als dat jóu te lang duurt!
Een jaar na je ex als je daar langere relatie mee gehad hebt is soms helemaal niet lang genoeg en voor de meeste mensen niet, en heb je misschien onderschat dat je wel weer klaar was voor de verliefde gevoelens voor collega, misschien omdat dat gewoon fijn is om te (willen) voelen, waarna een extra terugslag toen dat niet van de grond kwam.
Nu een tijd verder is het alleen maar goed dat je zelf ingegrepen hebt om eea aan te pakken mbv een professional als je merkt dat je daar niet verder in komt en je wil investeren in persoonlijke groei ipv cirkelen in gepieker.
Misschien heb je daar ook gewoon teveel tijd voor (over) gehad, en is het dus zaak om die tijd idd bewust mbv die haptonoom te besteden aan aandacht aan die issues, zodat je de rest van de tijd meer kunt besteden aan andere zinvolle mensen en bezigheden?
En dat zou ik zelf ook doen als ik merkte bij mezelf dat er niet of nauwelijks verandering of ontwikkeling zou zijn in hoe ik erover dacht of nog mee zou zitten na een bepaalde periode van zelf proberen mee te dealen en ook écht los te laten en te accepteren dat dat scenario nergens toe geleid heeft en weer vrij bent voor de volgende periode in jouw leven, en ook weer nieuwe en andere mensen daarin kunt verwelkomen en wie weet zit daar nog eens een andere leuke partner tussen.
Ook jij gaat daar weer voor open staan, hoor, het is goed dat je deze beslissing genomen hebt!
Boos op jezelf zijn vind ik helemaal geen daarbij passende emotie, waarom zou je dat zijn bij een nieuw inzicht? dus natuurlijk ben je dat niet!
Je hoeft jezelf niet om de oren te slaan als je iets leert wat je eerder niet zag of kende, idd blij zijn met dat inzicht! En met al jouw eerdere inzichten en die inzichten die nog gaan volgen van binnenuit of zometeen tijdens met die therapie.
Therapie is eigenlijk niks anders dan dat iemand jouw eigen inzichten triggert en bevordert, een beroep doet op jouw eigen vermogens dus, en dat innerlijk voor jou blootlegt waar je zelf niet altijd bij kan als je naar binnen kijkt. En dat geldt ook voor anderen, het is je eigen innerlijk wat het eigenlijke "werk" doet en je eigen vermogens leert kennen en op te vertrouwen.
Dat heb ik eerder ook geleerd en ook hoe ik daar zelf bij kan, als ik die tijd zelf ook echt néém daarvoor. Dat doe ik soms schrijvenderwijs ook al, omdat ik dan oa een beroep doe op/ die vermogens daarmee trigger en blijf triggeren dmv levensvragen en ervaringen van anderen die soms de mijne ook raken of mij herinneren aan eigen opgaven/doelen die ik mezelf stel. En ook hoe anderen eea doen/aanpakken en wat die therapeut jou kan aanreiken of jou op ideeen kan brengen of dat misschien ook een manier is die voor jou ook zou kunnen gelden en dat evt te willen proberen als die bij je blijkt te passen. En misschien past dat toch niet en blijf je bij je eigen manieren en mechanismen als je daarvan weet dat ze eerder ook voor je "werkten".
Als teveel van jouw stemming, gepieker, onzekerheid enz afhangt van 1 persoon mag je je afvragen in hoeverre je dat zelf toelaat en in hoeverre je dat misschien kunt gaan verdelen over veel meer mensen en dingen, zodat je je niet zélf afhankelijk maakt van die ene onzekere factor en dat ook nog eens een persoon is op wiens ontwikkeling je geen invloed hebt, buiten dat magere contact op het werk.
Hoeveel macht je die ander dan toedicht of gééft over jouw denk- en gevoelswereld is dan buitenproportioneel groot. En dat kun je dus zelf ook verminderen, door bewuste aandacht aan (nieuwe) andere dingen en mensen erbij te gaan zoeken, want dat is iets waar je zelf wél meer invloed op hebt dan de gesteldheid van deze ene persoon af te wachten.
Idd kun je geen tijdslimieten aan iets hangen dat de tijd nodig heeft die het nodig hééft (voor jou), en duurt zolang dat werkelijk duurt. Hooguit kun je er voor jezelf een verwachting of doel van maken en tegen die tijd bijstellen of -zoals je nu ongeveer een jaar na dato qua deze collega ook gedaan hebt- ingrijpen om dat alsnog aan te pakken als dat jóu te lang duurt!
Een jaar na je ex als je daar langere relatie mee gehad hebt is soms helemaal niet lang genoeg en voor de meeste mensen niet, en heb je misschien onderschat dat je wel weer klaar was voor de verliefde gevoelens voor collega, misschien omdat dat gewoon fijn is om te (willen) voelen, waarna een extra terugslag toen dat niet van de grond kwam.
Nu een tijd verder is het alleen maar goed dat je zelf ingegrepen hebt om eea aan te pakken mbv een professional als je merkt dat je daar niet verder in komt en je wil investeren in persoonlijke groei ipv cirkelen in gepieker.
Misschien heb je daar ook gewoon teveel tijd voor (over) gehad, en is het dus zaak om die tijd idd bewust mbv die haptonoom te besteden aan aandacht aan die issues, zodat je de rest van de tijd meer kunt besteden aan andere zinvolle mensen en bezigheden?
En dat zou ik zelf ook doen als ik merkte bij mezelf dat er niet of nauwelijks verandering of ontwikkeling zou zijn in hoe ik erover dacht of nog mee zou zitten na een bepaalde periode van zelf proberen mee te dealen en ook écht los te laten en te accepteren dat dat scenario nergens toe geleid heeft en weer vrij bent voor de volgende periode in jouw leven, en ook weer nieuwe en andere mensen daarin kunt verwelkomen en wie weet zit daar nog eens een andere leuke partner tussen.
Ook jij gaat daar weer voor open staan, hoor, het is goed dat je deze beslissing genomen hebt!
Boos op jezelf zijn vind ik helemaal geen daarbij passende emotie, waarom zou je dat zijn bij een nieuw inzicht? dus natuurlijk ben je dat niet!
Je hoeft jezelf niet om de oren te slaan als je iets leert wat je eerder niet zag of kende, idd blij zijn met dat inzicht! En met al jouw eerdere inzichten en die inzichten die nog gaan volgen van binnenuit of zometeen tijdens met die therapie.
Therapie is eigenlijk niks anders dan dat iemand jouw eigen inzichten triggert en bevordert, een beroep doet op jouw eigen vermogens dus, en dat innerlijk voor jou blootlegt waar je zelf niet altijd bij kan als je naar binnen kijkt. En dat geldt ook voor anderen, het is je eigen innerlijk wat het eigenlijke "werk" doet en je eigen vermogens leert kennen en op te vertrouwen.
Dat heb ik eerder ook geleerd en ook hoe ik daar zelf bij kan, als ik die tijd zelf ook echt néém daarvoor. Dat doe ik soms schrijvenderwijs ook al, omdat ik dan oa een beroep doe op/ die vermogens daarmee trigger en blijf triggeren dmv levensvragen en ervaringen van anderen die soms de mijne ook raken of mij herinneren aan eigen opgaven/doelen die ik mezelf stel. En ook hoe anderen eea doen/aanpakken en wat die therapeut jou kan aanreiken of jou op ideeen kan brengen of dat misschien ook een manier is die voor jou ook zou kunnen gelden en dat evt te willen proberen als die bij je blijkt te passen. En misschien past dat toch niet en blijf je bij je eigen manieren en mechanismen als je daarvan weet dat ze eerder ook voor je "werkten".
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 23 juli 2016 14:07
Stanley: als je idd bij je ex weg bent oa vanwege meer ruimte om bij jezelf te zijn, laat dan deze nieuwe verliefde gevoelens dat niet weer inpikken en blijf (een tijdje) bij dat voornemen.
Luisteren naar die ingeving kan nog steeds, ongeacht dat die nieuwe verliefdheid je afleidt daarvan.
Eerst maar die warboel aan verschillende en soms tegenstrijdige emoties die jij beschrijft ontwarren.
Er is geen enkele haast om weer op een ander te storten: je hebt alle tijd daarna ook nog daarvoor!
Luisteren naar die ingeving kan nog steeds, ongeacht dat die nieuwe verliefdheid je afleidt daarvan.
Eerst maar die warboel aan verschillende en soms tegenstrijdige emoties die jij beschrijft ontwarren.
Er is geen enkele haast om weer op een ander te storten: je hebt alle tijd daarna ook nog daarvoor!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 23 juli 2016 14:17
Zen: het vervelende is denk ik dat jij die drang naar contact koppelt aan je ex.
Het is imo een veel algemener drang naar contact met anderen en niet óf met hem óf (helemaal) op jezelf concentreren.
Het is een gemis van beide denk ik: zowel dat het contact met jezelf niet super is als het ontbreken van inhoud/diepgang in andere personen (dan je ex).
Dat kun je dus uitbreiden in contact meer mensen en/of die contacten te verdiepen en/of diepgaand te graven in jouw therapie.
Het is niet per sé je ex met wie je dat contact mist, want toen je dat had miste je dat (diepgaande, fijne) ook al met hem. Het is misschien dat je dat ten tijde van jullie relatie al miste en de frustratie dat je dat met hem ook niet gaat krijgen, die jou parten speelt.
Dat aanvaarden kost misschien tijd, dat geldt voor iedereen, dat heeft mij ook tijd gekost na eoa diepgaand contact, én tegelijkertijd/ in de tussentijd hoéft het je niet te weerhouden van nieuwe of andere diepe contacten zoeken/maken.
Het hoeft in mijn beleving niet óf helemaal op jezelf concentreren te zijn óf op hem/jullie. Er zijn nog anderen op de wereld om je heen, niet als afleiding, maar om te verruimen en (in) mee te leven en te beleven.
Het is imo een veel algemener drang naar contact met anderen en niet óf met hem óf (helemaal) op jezelf concentreren.
Het is een gemis van beide denk ik: zowel dat het contact met jezelf niet super is als het ontbreken van inhoud/diepgang in andere personen (dan je ex).
Dat kun je dus uitbreiden in contact meer mensen en/of die contacten te verdiepen en/of diepgaand te graven in jouw therapie.
Het is niet per sé je ex met wie je dat contact mist, want toen je dat had miste je dat (diepgaande, fijne) ook al met hem. Het is misschien dat je dat ten tijde van jullie relatie al miste en de frustratie dat je dat met hem ook niet gaat krijgen, die jou parten speelt.
Dat aanvaarden kost misschien tijd, dat geldt voor iedereen, dat heeft mij ook tijd gekost na eoa diepgaand contact, én tegelijkertijd/ in de tussentijd hoéft het je niet te weerhouden van nieuwe of andere diepe contacten zoeken/maken.
Het hoeft in mijn beleving niet óf helemaal op jezelf concentreren te zijn óf op hem/jullie. Er zijn nog anderen op de wereld om je heen, niet als afleiding, maar om te verruimen en (in) mee te leven en te beleven.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 23 juli 2016 14:23
Elmer: dat is goed nieuws, ik hoop dat het iets op gaat leveren, zou fijn zijn als jullie idd iets kunnen gaan betekenen voor elkaar!
En wennen aan een andere stad betekent niet de "mores" daarvan eigenmaken, wat daar van je verwacht wordt.
Blijf vooral ook jezelf en in hoeverre dat past bij jóu (ipv dat jij je gaat aanpassen).
Vloeren en andere praktische zaken heb ik weinig verstand van, haha, moet ik binnenkort ook in gaan orienteren.
Voorlopig ben ik aan het leegmaken, laat ik naar de stort/kringloop gaan voor die dicht is.
En wennen aan een andere stad betekent niet de "mores" daarvan eigenmaken, wat daar van je verwacht wordt.
Blijf vooral ook jezelf en in hoeverre dat past bij jóu (ipv dat jij je gaat aanpassen).
Vloeren en andere praktische zaken heb ik weinig verstand van, haha, moet ik binnenkort ook in gaan orienteren.
Voorlopig ben ik aan het leegmaken, laat ik naar de stort/kringloop gaan voor die dicht is.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 23 juli 2016 14:35
@All: als ik hier blijf schrijven vandaag komen die eigen praktische zaken niet op tijd af (als ik vandaag of morgen naar hutje wil), dus ik ga ff andere dingen doen.
Jullie kunnen natuurlijk ook wat meer op elkaar reageren en dat zie ik eigenlijk vaker als ik (hier) afwezig ben, dat jullie dan zelf tot inzichten komen of elkaar aanreiken, wat alleen maar goed is, want meedenken in de ervaringen van anderen laat ook jezelf nadenken over hoe je daar zelf in staat en geeft ook weer eigen inzichten over jezelf, terwijl je dan niet alteveel stilstaat bij eigen issues. En daarnaast natuurlijk niet zoveel als ik gaan forummen en de wijde wereld in blijven gaan.
Alleen dan is (voor mij) een gezonde verhouding tussen hier én irl begaan zijn met eigen en andermans levens (en tijd/aandacht voor nog meer belangrijke dingen in het leven) mogelijk.
Fijn weekend alvast allemaal!
Hier is het bewolkt en dat is maar goed ook qua zooi sjouwen.
Laters!
Jullie kunnen natuurlijk ook wat meer op elkaar reageren en dat zie ik eigenlijk vaker als ik (hier) afwezig ben, dat jullie dan zelf tot inzichten komen of elkaar aanreiken, wat alleen maar goed is, want meedenken in de ervaringen van anderen laat ook jezelf nadenken over hoe je daar zelf in staat en geeft ook weer eigen inzichten over jezelf, terwijl je dan niet alteveel stilstaat bij eigen issues. En daarnaast natuurlijk niet zoveel als ik gaan forummen en de wijde wereld in blijven gaan.
Alleen dan is (voor mij) een gezonde verhouding tussen hier én irl begaan zijn met eigen en andermans levens (en tijd/aandacht voor nog meer belangrijke dingen in het leven) mogelijk.
Fijn weekend alvast allemaal!
Hier is het bewolkt en dat is maar goed ook qua zooi sjouwen.
Laters!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 23 juli 2016 21:02
Welkom elmer en stanley!
Schrijf lekker mee hier op het forum dat lucht vaak op!
@suzy: ga jij maar lekker genieten van je hutje! Laat het forum maar eventjes wat links liggen. Ik ben het met je eens dat we met zn alle op elkaar moeten blijven reageren!
Wat ik lees hier op het forum is dat er vrij veel geanalyseerd word. Wij vrouwen doen dat nou eenmaal vaak maar we schieten er vaak weinig mee op.
Situaties blijven overdenken en bedenken waar het aan gelegen heeft en of het onze fout is of dat de fout bij de ander ligt....het heeft allemaal tot op zekere hoogte zin maar daarna moet het worden losgelaten en verder gaan.
Het is goed om van situaties te leren maar ik denk dat dit vanzelf gaat wanneer je weer in zo'n zelfde situatie dreigt te komen. Ik denk dat je geest zo'n situatie herkent en op de rem trapt en dat je er op tijd bij bent.
Soms denk ik dat we door het vele analyseren en zoeken naar "het probleem" we juist onzelf wat aanpraten. Hoe dieper je opzoek gaat naar wat het "probleem" was hoe dieper je erin zakt omdat je vanalles van jezelf als negatief gaat zien.
Dit geldt ook voor mezelf hoor. Na iedere relatiebreuk overanalyseer ik me ook wat af. Maar ik bereik iedere keer een punt dat ik het volledig afsluit en klaar ben met de situatie. Dan ga ik verder en heb ik geleerd van de situatie.
Zodra je in je kracht komt te staan weet je dat het vaak niet alleen aan jou ligt maar dat het een wisselwerking is. Je zwakke punten weet je te benoemen en de volgende keer ga je daar anders mee om of je zoekt er hulp voor zodat je leer dealen ermee.
En ondanks dat je van iedere relatiebreuk of gebeurtenis leert ga je vaak meerdere keren op je bek. Ik zie het als dat dat je pad is die je moet bewandelen. Hoe hard het ook is.
Zo'n proces gaat met vallen en opstaan. Iedereen is wel eens niet gelukkig, met of zonder man, het is heel erg normaal om wisselende gevoelens te hebben. Soms ben je gelukkig en soms wat minder. Je moet bepaalde situaties aangaan om te kijken of je gegroeid bent in je proces en of je er van geleerd hebt of dat er nog redultaat te behalen valt.
Om een voorbeeld te geven. Ik ben vandaag alles behalve gelukkig. Heb heel wat tranen laten gaan, in bed gelegen de halve dag, en voel me momenteel ontzettend eenzaam alleen op de bank.
Dit komt omdat ik weer in een valkuil van mezelf ben getrapt. Hetgeen waar ik therapie voor krijg steekt de kop op. Ik ben dus nog niet zo ver als dat ik dacht.
Dit vind ik echt jammer, maar dat dit nu gebeurd leert mij wel dat ik dus nog een weg te gaan heb. Dus eigenlijk ben ik dankbaar dat dit nu gebeurd. Zodat ik weet dat ik er nog niet ben en verder moet.
Wetende ook dat ik morgen een fijne dag ga hebben. Met leuke dingen op de planning. Ik ga dus niet zitten analyseren en ook niet meer treuren. Er is nog werk aan de winkel maar het komt goed
Anyway mijn bijdrage, van me afschrijvend, een opluchting.
Fijne avond en weekend nog dames!
Schrijf lekker mee hier op het forum dat lucht vaak op!
@suzy: ga jij maar lekker genieten van je hutje! Laat het forum maar eventjes wat links liggen. Ik ben het met je eens dat we met zn alle op elkaar moeten blijven reageren!
Wat ik lees hier op het forum is dat er vrij veel geanalyseerd word. Wij vrouwen doen dat nou eenmaal vaak maar we schieten er vaak weinig mee op.
Situaties blijven overdenken en bedenken waar het aan gelegen heeft en of het onze fout is of dat de fout bij de ander ligt....het heeft allemaal tot op zekere hoogte zin maar daarna moet het worden losgelaten en verder gaan.
Het is goed om van situaties te leren maar ik denk dat dit vanzelf gaat wanneer je weer in zo'n zelfde situatie dreigt te komen. Ik denk dat je geest zo'n situatie herkent en op de rem trapt en dat je er op tijd bij bent.
Soms denk ik dat we door het vele analyseren en zoeken naar "het probleem" we juist onzelf wat aanpraten. Hoe dieper je opzoek gaat naar wat het "probleem" was hoe dieper je erin zakt omdat je vanalles van jezelf als negatief gaat zien.
Dit geldt ook voor mezelf hoor. Na iedere relatiebreuk overanalyseer ik me ook wat af. Maar ik bereik iedere keer een punt dat ik het volledig afsluit en klaar ben met de situatie. Dan ga ik verder en heb ik geleerd van de situatie.
Zodra je in je kracht komt te staan weet je dat het vaak niet alleen aan jou ligt maar dat het een wisselwerking is. Je zwakke punten weet je te benoemen en de volgende keer ga je daar anders mee om of je zoekt er hulp voor zodat je leer dealen ermee.
En ondanks dat je van iedere relatiebreuk of gebeurtenis leert ga je vaak meerdere keren op je bek. Ik zie het als dat dat je pad is die je moet bewandelen. Hoe hard het ook is.
Zo'n proces gaat met vallen en opstaan. Iedereen is wel eens niet gelukkig, met of zonder man, het is heel erg normaal om wisselende gevoelens te hebben. Soms ben je gelukkig en soms wat minder. Je moet bepaalde situaties aangaan om te kijken of je gegroeid bent in je proces en of je er van geleerd hebt of dat er nog redultaat te behalen valt.
Om een voorbeeld te geven. Ik ben vandaag alles behalve gelukkig. Heb heel wat tranen laten gaan, in bed gelegen de halve dag, en voel me momenteel ontzettend eenzaam alleen op de bank.
Dit komt omdat ik weer in een valkuil van mezelf ben getrapt. Hetgeen waar ik therapie voor krijg steekt de kop op. Ik ben dus nog niet zo ver als dat ik dacht.
Dit vind ik echt jammer, maar dat dit nu gebeurd leert mij wel dat ik dus nog een weg te gaan heb. Dus eigenlijk ben ik dankbaar dat dit nu gebeurd. Zodat ik weet dat ik er nog niet ben en verder moet.
Wetende ook dat ik morgen een fijne dag ga hebben. Met leuke dingen op de planning. Ik ga dus niet zitten analyseren en ook niet meer treuren. Er is nog werk aan de winkel maar het komt goed
Anyway mijn bijdrage, van me afschrijvend, een opluchting.
Fijne avond en weekend nog dames!
zaterdag 23 juli 2016 21:41
Aiksje, helemaal mee eens, ik denk dat we inderdaad vaak veel te veel nadenken terwijl dat ook afleidt van waar het over gaat, namelijk wat je voelt. Uiteindelijk denk ik dat echt voelen wat je voelt als er iets gebeurt het antwoord geeft, niet rationaliseren of analyseren. Ik heb zelf met veel vallen en opstaan geleerd dat voor mij piekeren en analyseren eigenlijk gewoon vermijden van je gevoelens is, een manier net zoals vele andere (drinken, je richten op iemand anders, obsessief series kijken) om maar niet helemaal te voelen hoe ontzettend klote je je op dat moment voelt. Gisteren had ik echt een rotdag, door dat besluit om ook afstand te nemen van de verliefdheid, en toen heb ik op bed gelegen zonder afleiding en het gewoon over me heen laten komen. Dus niet vermijden, niet boos worden, niet balen van hoe het voelt, maar er helemaal voor openstaan (beetje mindful/zen/yoga-idee). En nu voel ik me echt beter! Omdat ik ook weet dat ik het een volgende keer wel weer aan kan, en omdat ik (hopelijk) weer een stukje heb verwerkt. Het is heel moeilijk dat weet ik, maar dit doen, bijvoorbeeld door veel te mediteren, heeft wel echt mijn leven veranderd, omdat je niet meer zo bang hoeft te zijn voor angst en verdriet. Dus, misschien hebben jullie er iets aan...
Dat gezegd hebbende: ik krijg nu berichtjes van de persoon waar ik verliefd op ben waarin hij zijn excuses aanbiedt dat hij niet zoveel reageerde de laatste dagen... Het is echt een schat van een persoon, hij dringt zich verder helemaal niet op en heeft alle begrip voor mijn situatie, dus ik heb het gevoel dat ik hem een verklaring schuldig ben (maar hij weet dus niet dat ik verliefd op hem ben, je zou onze gesprekken ook als een goede vriendschap kunnen labelen). Wat vinden jullie? Moet ik hem zeggen, niet met alle details, dat ik denk dat het goed is om even minder contact te hebben? Of zal ik het gewoon doen en er niets over zeggen? Ik hoor het graag.
Dat gezegd hebbende: ik krijg nu berichtjes van de persoon waar ik verliefd op ben waarin hij zijn excuses aanbiedt dat hij niet zoveel reageerde de laatste dagen... Het is echt een schat van een persoon, hij dringt zich verder helemaal niet op en heeft alle begrip voor mijn situatie, dus ik heb het gevoel dat ik hem een verklaring schuldig ben (maar hij weet dus niet dat ik verliefd op hem ben, je zou onze gesprekken ook als een goede vriendschap kunnen labelen). Wat vinden jullie? Moet ik hem zeggen, niet met alle details, dat ik denk dat het goed is om even minder contact te hebben? Of zal ik het gewoon doen en er niets over zeggen? Ik hoor het graag.
zaterdag 23 juli 2016 21:49
@stanley: goed omschreven. Mediteren helpt vaak bij emoties! Het laat je connecten met je innerlijke ik. En tijdens dit soort sessies krijg je vaak de antwoorden vanuit jezelf al. Diep van binnen weet je meestal wel wat de goede beslissing is.
Dus bij deze. Wat zegt je eigen gevoel over het openbaren van je gevoelens naar deze man?
Wat denk je dat hij voelt? Is t wederzijds of totaal niet?
Wil je hem behouden als goede vriend?
Even wat aanvullende vragen voor ik een antwoord kan geven!
Dus bij deze. Wat zegt je eigen gevoel over het openbaren van je gevoelens naar deze man?
Wat denk je dat hij voelt? Is t wederzijds of totaal niet?
Wil je hem behouden als goede vriend?
Even wat aanvullende vragen voor ik een antwoord kan geven!
zaterdag 23 juli 2016 22:02
Haha goede vragen Aiksje! Ik zit met zo'n berg verschillende emoties die erg wisselen dat ik het allemaal niet zo goed weet... Omgekeerde volgorde:
Ik weet wel dat ik echt een klik met hem heb, dat ik zeker op de lange termijn (in welke vorm dan ook ) contact met hem wil houden. Maar ik weet ook heel goed dat ik het nodig heb om me een tijdje niet op iemand anders te richten, en me echt bezig te houden met wat ik wil, en aangezien ik me nu heel erg op hem richt denk ik dat het goed is om in ieder geval die verliefdheid te laten uitdoven.
Ik weet niet goed of het wederzijds is. We praten echt veel en hebben veel lol (denk ik), en ook toen we echt samen waren (ik was een tijdje in het buitenland voor mijn werk waar hij een collega was) klikte het heel goed. Maar, ik had toen een vriend en heb wel wat grapjes gemaakt die hij misschien serieus heeft opgevat, waardoor hij denk ik niet verwacht dat hij kans maakt... Hij is 4,5 jaar jonger en best introvert, dus hij zal niet snel echt iets proberen ook denk ik. Maar als ik hem mee uit zou vragen denk ik 99% zeker dat hij ja zegt.
Ik denk eigenlijk dat ik mijn gevoel naar hem wil uiten, of in ieder geval dat hij bijzonder voor mij is, omdat ik bang ben dat ik met het verminderde contact anders alles wat we hebben op het spel zet. Dat we ook geen vrienden blijven en dat het helemaal verwatert. Dat zou ik erg jammer vinden. Ik heb daarom ook het gevoel dat ik in ieder geval een verklaring moet geven, ook al is dat een verklaring die niet helemaal waar is (want ik wil niet zeggen dat ik verliefd ben, omdat hij niets met die informatie kan als ik er toch niets mee ga doen en van plan ben het te laten uitdoven).
Ik weet wel dat ik echt een klik met hem heb, dat ik zeker op de lange termijn (in welke vorm dan ook ) contact met hem wil houden. Maar ik weet ook heel goed dat ik het nodig heb om me een tijdje niet op iemand anders te richten, en me echt bezig te houden met wat ik wil, en aangezien ik me nu heel erg op hem richt denk ik dat het goed is om in ieder geval die verliefdheid te laten uitdoven.
Ik weet niet goed of het wederzijds is. We praten echt veel en hebben veel lol (denk ik), en ook toen we echt samen waren (ik was een tijdje in het buitenland voor mijn werk waar hij een collega was) klikte het heel goed. Maar, ik had toen een vriend en heb wel wat grapjes gemaakt die hij misschien serieus heeft opgevat, waardoor hij denk ik niet verwacht dat hij kans maakt... Hij is 4,5 jaar jonger en best introvert, dus hij zal niet snel echt iets proberen ook denk ik. Maar als ik hem mee uit zou vragen denk ik 99% zeker dat hij ja zegt.
Ik denk eigenlijk dat ik mijn gevoel naar hem wil uiten, of in ieder geval dat hij bijzonder voor mij is, omdat ik bang ben dat ik met het verminderde contact anders alles wat we hebben op het spel zet. Dat we ook geen vrienden blijven en dat het helemaal verwatert. Dat zou ik erg jammer vinden. Ik heb daarom ook het gevoel dat ik in ieder geval een verklaring moet geven, ook al is dat een verklaring die niet helemaal waar is (want ik wil niet zeggen dat ik verliefd ben, omdat hij niets met die informatie kan als ik er toch niets mee ga doen en van plan ben het te laten uitdoven).
zaterdag 23 juli 2016 22:10
Maar waarom zeg je dan niet gewoon van goh ik ben druk met dingen voor mezelf oplossen. Daarom reageer ik meestal laat kortaf of whatever je ook doet haha. Maar ik wil je toch laten weten dat ik onze vriendschap zeer waardeer en blij ben dat ik je heb leren kennen. Dat je het enorm waardeert de lol en tijd die jullie samen hebben gehad.
Dan geef je toch indirect aan dat het wat met je doet en dat hij dierbaar voor je is maar dat je ff omwille van jezelf een stapje terug zet voor wat voor reden dan ook?
Dan geef je toch indirect aan dat het wat met je doet en dat hij dierbaar voor je is maar dat je ff omwille van jezelf een stapje terug zet voor wat voor reden dan ook?
zaterdag 23 juli 2016 22:40
Aiks: mooi stuk en ben het ook met je eens (alles) wat je hierboven schrijft.
Zelf vanmiddag ook toevallig met dat soort dingen bezig.
Ik ga later wel weer verder lezen, want onderweg kon ik idd juist "lekker" eea voelen en daar word ik dan juist kalm van, ipv alsmaar gevoelens te willen begrijpen om een plek te kunnen geven. Eea gewoon even voelen wat je voelt of wat (je) "hoog" zit, blijkt dan gewoon dé clou, en dat kalmeert dan ook ogenblikkelijk, (waar nadenken/analyseren enzo dat niet doet).
Niet gevoelens, maar het verzet ertegen is vaak het probleem, dat je dat niet mág voelen van jezelf en daarmee wijs je dat af. Als je het ff laat opkomen is de bui juist vaak zo weer opgeklaard.
Gevaar van dat analyseren is ook dat je er zelf eea bij invult om iets te verklaren voor jezelf, of van een ander loopt in te vullen en dat dat helemaal niet klopt (aannames).
Dat heb ik deze week zelf ook weer ervaren!
Wat onduidelijk is kun je beter naar vragen ipv zelf maar denken dat je wel weet hoe het zit!
En gevoelens zíjn vaak gewoon niet logisch te begrijpen met je denkvermogen, dat zijn 2 verschillende dingen idd, het is dat het verstand dan probeert grip te krijgen of zo.
Terwijl eraan overgeven dus juist eea "oplost" en het gevoel doet "zakken".
Heb een stuk gelopen met hond en zit nog even buiten, koelt lekker af nu (en ik ook)
Feestje vanavond op het park maar ik ga niet, heb hier alles wat ik nodig heb en ga maar eens tijdig slapen, dan heb ik morgen iets aan mijn dag.
Fijn weekend allemaal, ik ben er ff niet
En jij veel plezier morgen, Aiksje!
Zelf vanmiddag ook toevallig met dat soort dingen bezig.
Ik ga later wel weer verder lezen, want onderweg kon ik idd juist "lekker" eea voelen en daar word ik dan juist kalm van, ipv alsmaar gevoelens te willen begrijpen om een plek te kunnen geven. Eea gewoon even voelen wat je voelt of wat (je) "hoog" zit, blijkt dan gewoon dé clou, en dat kalmeert dan ook ogenblikkelijk, (waar nadenken/analyseren enzo dat niet doet).
Niet gevoelens, maar het verzet ertegen is vaak het probleem, dat je dat niet mág voelen van jezelf en daarmee wijs je dat af. Als je het ff laat opkomen is de bui juist vaak zo weer opgeklaard.
Gevaar van dat analyseren is ook dat je er zelf eea bij invult om iets te verklaren voor jezelf, of van een ander loopt in te vullen en dat dat helemaal niet klopt (aannames).
Dat heb ik deze week zelf ook weer ervaren!
Wat onduidelijk is kun je beter naar vragen ipv zelf maar denken dat je wel weet hoe het zit!
En gevoelens zíjn vaak gewoon niet logisch te begrijpen met je denkvermogen, dat zijn 2 verschillende dingen idd, het is dat het verstand dan probeert grip te krijgen of zo.
Terwijl eraan overgeven dus juist eea "oplost" en het gevoel doet "zakken".
Heb een stuk gelopen met hond en zit nog even buiten, koelt lekker af nu (en ik ook)
Feestje vanavond op het park maar ik ga niet, heb hier alles wat ik nodig heb en ga maar eens tijdig slapen, dan heb ik morgen iets aan mijn dag.
Fijn weekend allemaal, ik ben er ff niet
En jij veel plezier morgen, Aiksje!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 23 juli 2016 22:47
Haha, dat is een mooie gedachte! Ik heb niet echt plannen morgen, in ieder geval niet sociaal. Ik heb vandaag geklust in huis (om er echt mijn huis van te maken), en ik denk dat ik daar morgen mee verder ga. Misschien nog een stuk wandelen en even in het park zitten ofzo. Gelukkig komende week wel weer wat sociale activiteiten, alleen zijn is goed maar je moet ook niet overdrijven...
En fijn weekend allemaal!
En fijn weekend allemaal!
zaterdag 23 juli 2016 22:48
@suzy: heel goed. Lekker je emoties de vrije loop. Ervaren wat je voelt en aanvoelt. Het mag er gewoon wezen! Wanneer men deze juist toelaat kom je dichter in verbinding te staan met jezelf.
Je kunt zo hard roepen: "ja maar ik ben gelukkig met mezelf" ik heb niks en niemand nodig. Hoe harder iemand dat roept hoe meer ik denk "wat is diegene zich toch aannhet verzetten". Hoe harder je dat roept hoe meer je jezelf (in mijn ogen) aan het voorliegen bent.
Je hebt het mooi omschreven met die aannames door te analyseren. Ik geloof ook echt dat het zo werkt. Ik zeg altijd tegen mijn patienten: hoe meer jij tegen jezelf zegt van zie je wel ik heb echt heel veel pijn....aan het eind van de dag heb je ook daadwerkelijk meer pijn. Dit heb je jezelf aangepraat.
(Sommige dingen uitgezonderd natuurlijk, zware operaties enz).
Je eigen psyche stuur je onbewust veel meer dan je zelf denkt. Het gebeurd echt onbewust maar je moet een balans vinden!
Anyway genoeg voor vandaag. Ik moet nog naar mn auto lopen. Daar liggen flessen wijn die koud moeten voor morgen. Ga lekker schudden met die heupjes (caribisch feest lol).
Fijne avond nog suzy en alle anderen!
Genieten morgen!
Je kunt zo hard roepen: "ja maar ik ben gelukkig met mezelf" ik heb niks en niemand nodig. Hoe harder iemand dat roept hoe meer ik denk "wat is diegene zich toch aannhet verzetten". Hoe harder je dat roept hoe meer je jezelf (in mijn ogen) aan het voorliegen bent.
Je hebt het mooi omschreven met die aannames door te analyseren. Ik geloof ook echt dat het zo werkt. Ik zeg altijd tegen mijn patienten: hoe meer jij tegen jezelf zegt van zie je wel ik heb echt heel veel pijn....aan het eind van de dag heb je ook daadwerkelijk meer pijn. Dit heb je jezelf aangepraat.
(Sommige dingen uitgezonderd natuurlijk, zware operaties enz).
Je eigen psyche stuur je onbewust veel meer dan je zelf denkt. Het gebeurd echt onbewust maar je moet een balans vinden!
Anyway genoeg voor vandaag. Ik moet nog naar mn auto lopen. Daar liggen flessen wijn die koud moeten voor morgen. Ga lekker schudden met die heupjes (caribisch feest lol).
Fijne avond nog suzy en alle anderen!
Genieten morgen!
zondag 24 juli 2016 08:26
Suzy, daar zit inderdaad wat in. Ik heb behoefte aan verdieping van vriendschappen. Het is helaas wel zo dat wat ik heb aan vriendinnen best oppervlakkig is. Ik heb drie vriendinnen die ik al meer dan 10 J ken, alleen ik zie ze niet vaak...
En nieuwe diepgaande vriendschappen maken doe je niet zo snel. Hoe pak ik zoiets aan?
En nieuwe diepgaande vriendschappen maken doe je niet zo snel. Hoe pak ik zoiets aan?
zondag 24 juli 2016 08:38
Phoe, wil nl niet zo zoeken naar nieuwe mensen buiten af om me compleet te voelen. Dat doe ik al mijn hele leven dus daar zit t probleem. Tevreden zijn met wat ik nu heb en daar de aandacht aan geven ook al heb ik maar een paar vriendinnen. Aan familie kan ik ook tijd besteden. Kan je het gemis aan diepgaande contacten ook gebruiken om je natuurlijke staat van zijn te vergroten? Want daar kan ik natuurlijk wel mee beginnen.
zondag 24 juli 2016 09:10
Of miss tevreden zijn met de basis vriendschappen/kennissen en familie die ik nu heb. En bv wel een leuke hobbie zoeken of echt gericht een oproepje plaatsen bv hier op t viva forum om bv leuke vriendinnen dingen te gaan doen.
Dus wie weet zijn er op dit topic nog leuke vrouwen die met hetzelfde rondlopen!
Lijkt me erg leuk!
Dus wie weet zijn er op dit topic nog leuke vrouwen die met hetzelfde rondlopen!
Lijkt me erg leuk!
zondag 24 juli 2016 09:41
Aiksje dat is helaas te ver voor vandaag, maar bedankt voor het aanbod en veel plezier!
Zen28, ik wilde je een privé bericht sturen om te vragen waar je woont, maar je hebt dat uit staan. Je mag het ook gewoon hier zeggen natuurlijk. Ik ben ook wel op zoek naar mensen om mee af te spreken, maar alleen in de buurt (vrienden ver weg heb ik (helaas) al genoeg)).
Zen28, ik wilde je een privé bericht sturen om te vragen waar je woont, maar je hebt dat uit staan. Je mag het ook gewoon hier zeggen natuurlijk. Ik ben ook wel op zoek naar mensen om mee af te spreken, maar alleen in de buurt (vrienden ver weg heb ik (helaas) al genoeg)).
