Werk & Studie
alle pijlers
Wat vinden jullie van overuren?
vrijdag 22 juli 2016 21:03
Graag wil ik eens de mening van anderen hierover horen, om te kijken hoe mijn man en ik hiermee om kunnen gaan.
Ik werk voor de overheid waar je alle uren moet registreren. Overuren krijg je uitbetaald of in extra uren terug maar ook als je gewoon eens een dag extra werkt, of op je roostervrije dag extra terugkom, kun je die uren later weer opnemen. Kortom, eigenlijk werk je nooit zomaar eens extra (al is dat wel per persoon verschillend op mijn werk, de een schrijft echt iedere tien minuten op, waar de ander gerust een kwartier later naar huis gaat zonder dit op te schrijven).
Mijn man werkt voor een commerciele IT bedrijf met zo'n 80 medewerkers. Hij heeft een contract voor 32 uur per week, maar werkt structureel minstens 2-4u per week meer. Deze uren komen helemaal nergens meer terug. Hij verantwoordt per week zijn uren en als dat er bijvoorbeeld 36 zijn, is dat fijn voor de baas, maar man moet dan heus niet denken dat hij een week of twee later een keer een middag een uur of 2-3 eerder naar huis kan.
Overigens mag man niet structureel thuiswerken (hij wou om de week een dag thuiswerken ivm een opvangprobleem) maar als hij 's avonds voor de baas nog een paar uur wat af maakt, is de baas natuurlijk hartstikke blij.
En ja, ik weet heus wel dat man hier zelf een rol in heeft (weet hij ook). Als hij het echt zat is, moet hij er gewoon mee ophouden/een andere baan zoeken, wat dan ook. Maar ik zou zo graag eens willen weten wat nu ongeveer de norm hierin is om te kijken of ik hierin te star denk (bij de overheid is het allemaal wel erg goed geregeld namelijk, dat realiseer ik me heus wel).
Hoeveel overuren maken jullie en hoe vaak (slechts tijdens piekmomenten of het hele jaar door)? Wordt je daarvoor gecompenseerd en zo ja, hoe? We werken trouwens allebei in een HBO functie en verdienen ongeveer hetzelfde.
Ik werk voor de overheid waar je alle uren moet registreren. Overuren krijg je uitbetaald of in extra uren terug maar ook als je gewoon eens een dag extra werkt, of op je roostervrije dag extra terugkom, kun je die uren later weer opnemen. Kortom, eigenlijk werk je nooit zomaar eens extra (al is dat wel per persoon verschillend op mijn werk, de een schrijft echt iedere tien minuten op, waar de ander gerust een kwartier later naar huis gaat zonder dit op te schrijven).
Mijn man werkt voor een commerciele IT bedrijf met zo'n 80 medewerkers. Hij heeft een contract voor 32 uur per week, maar werkt structureel minstens 2-4u per week meer. Deze uren komen helemaal nergens meer terug. Hij verantwoordt per week zijn uren en als dat er bijvoorbeeld 36 zijn, is dat fijn voor de baas, maar man moet dan heus niet denken dat hij een week of twee later een keer een middag een uur of 2-3 eerder naar huis kan.
Overigens mag man niet structureel thuiswerken (hij wou om de week een dag thuiswerken ivm een opvangprobleem) maar als hij 's avonds voor de baas nog een paar uur wat af maakt, is de baas natuurlijk hartstikke blij.
En ja, ik weet heus wel dat man hier zelf een rol in heeft (weet hij ook). Als hij het echt zat is, moet hij er gewoon mee ophouden/een andere baan zoeken, wat dan ook. Maar ik zou zo graag eens willen weten wat nu ongeveer de norm hierin is om te kijken of ik hierin te star denk (bij de overheid is het allemaal wel erg goed geregeld namelijk, dat realiseer ik me heus wel).
Hoeveel overuren maken jullie en hoe vaak (slechts tijdens piekmomenten of het hele jaar door)? Wordt je daarvoor gecompenseerd en zo ja, hoe? We werken trouwens allebei in een HBO functie en verdienen ongeveer hetzelfde.
maandag 25 juli 2016 09:49
quote:pejeka schreef op 25 juli 2016 @ 09:31:
[...]
Ook als je géén CAO hebt, heb je een arbeidsovereenkomst afgesloten waarin keurig wordt bepaald dat jij een X-aantal uren per week ter beschikking van je werkgever stelt en daar Y voor betaalt krijgt.In mijn arbeidsovereenkomst staat dat ik voor gemiddeld 40 uur in de week ben aangesteld en dat indien noodzakelijk overwerk van mij verwacht kan worden.
[...]
Ook als je géén CAO hebt, heb je een arbeidsovereenkomst afgesloten waarin keurig wordt bepaald dat jij een X-aantal uren per week ter beschikking van je werkgever stelt en daar Y voor betaalt krijgt.In mijn arbeidsovereenkomst staat dat ik voor gemiddeld 40 uur in de week ben aangesteld en dat indien noodzakelijk overwerk van mij verwacht kan worden.
Oh dear, how sad, never mind.
maandag 25 juli 2016 10:00
quote:Hayek schreef op 25 juli 2016 @ 09:49:
[...]
In mijn arbeidsovereenkomst staat dat ik voor gemiddeld 40 uur in de week ben aangesteld en dat indien noodzakelijk overwerk van mij verwacht kan worden.
In mijn ogen betekent dat: de regel is 40 uur per week en in uitzonderingsgevallen kan er dus incidenteel aan je gevraagd worden (als een piekdrukte is bijvoorbeeld) om een keer wat extra uurtjes te werken. Dus dat betekent in mijn ogen dat je in 90% of 95% van de gevallen gewoon je 40 uur per week draait, en in 5% tot 10% van de gevallen (want: bij uitzondering, incidenteel), kan het dan gebeuren dat je eens een paar uurtjes extra werkt.
Zodra dat "incidenteel" veranderd in "structureel", klopt er iets niet.
[...]
In mijn arbeidsovereenkomst staat dat ik voor gemiddeld 40 uur in de week ben aangesteld en dat indien noodzakelijk overwerk van mij verwacht kan worden.
In mijn ogen betekent dat: de regel is 40 uur per week en in uitzonderingsgevallen kan er dus incidenteel aan je gevraagd worden (als een piekdrukte is bijvoorbeeld) om een keer wat extra uurtjes te werken. Dus dat betekent in mijn ogen dat je in 90% of 95% van de gevallen gewoon je 40 uur per week draait, en in 5% tot 10% van de gevallen (want: bij uitzondering, incidenteel), kan het dan gebeuren dat je eens een paar uurtjes extra werkt.
Zodra dat "incidenteel" veranderd in "structureel", klopt er iets niet.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 25 juli 2016 11:24
quote:2east schreef op 24 juli 2016 @ 23:19:
Ik ga het nog maar eens roepen ( roseetje op, dat wel)
Iedereen die het accepteert dat 10+ uren per dag werken al dan niet ook nog met reistijd, "bij de functie hoort", is knettergek!!!!
10+uur werken is alleen 'normaal' als het je eigen bedrijf is. Contracten zijn onderhevig aan CAO's en niet 1 CAO ondersteunt dit.Dan nog niet hoor. Juist de mensen die ik ken met eigen onderneming maken het minst aantal uren, kunnen veel langer achter elkaar vrij nemen of besteden al het werk tijdens een vakantie uit aan personeel.
Ik ga het nog maar eens roepen ( roseetje op, dat wel)
Iedereen die het accepteert dat 10+ uren per dag werken al dan niet ook nog met reistijd, "bij de functie hoort", is knettergek!!!!
10+uur werken is alleen 'normaal' als het je eigen bedrijf is. Contracten zijn onderhevig aan CAO's en niet 1 CAO ondersteunt dit.Dan nog niet hoor. Juist de mensen die ik ken met eigen onderneming maken het minst aantal uren, kunnen veel langer achter elkaar vrij nemen of besteden al het werk tijdens een vakantie uit aan personeel.
maandag 25 juli 2016 11:41
quote:pejeka schreef op 25 juli 2016 @ 10:00:
[...]
In mijn ogen betekent dat: de regel is 40 uur per week en in uitzonderingsgevallen kan er dus incidenteel aan je gevraagd worden (als een piekdrukte is bijvoorbeeld) om een keer wat extra uurtjes te werken. Dus dat betekent in mijn ogen dat je in 90% of 95% van de gevallen gewoon je 40 uur per week draait, en in 5% tot 10% van de gevallen (want: bij uitzondering, incidenteel), kan het dan gebeuren dat je eens een paar uurtjes extra werkt.
Zodra dat "incidenteel" veranderd in "structureel", klopt er iets niet.
De wetgever vindt daar ook iets van.
Een werkdag mag nooit langer dan 12 uur. Zijn en een week nooit langer dan 60 uur.
Indien door incidentele belasting er langere tijd moet worden over gewerkt zijn daarn9ok beperkingen aan.
Nooit meer dan 55 uren per week als dit 4 weken duurt. Nooit meer dan 48 uren per week als het 16 weken duurt.
Dit heeft 2 redenen; bescherming werknemer en voorkomen van verdringing op de arbeidsmarkt. Immer structureel overwerk kan ook gevuld worden met een nieuwe vacature.
[...]
In mijn ogen betekent dat: de regel is 40 uur per week en in uitzonderingsgevallen kan er dus incidenteel aan je gevraagd worden (als een piekdrukte is bijvoorbeeld) om een keer wat extra uurtjes te werken. Dus dat betekent in mijn ogen dat je in 90% of 95% van de gevallen gewoon je 40 uur per week draait, en in 5% tot 10% van de gevallen (want: bij uitzondering, incidenteel), kan het dan gebeuren dat je eens een paar uurtjes extra werkt.
Zodra dat "incidenteel" veranderd in "structureel", klopt er iets niet.
De wetgever vindt daar ook iets van.
Een werkdag mag nooit langer dan 12 uur. Zijn en een week nooit langer dan 60 uur.
Indien door incidentele belasting er langere tijd moet worden over gewerkt zijn daarn9ok beperkingen aan.
Nooit meer dan 55 uren per week als dit 4 weken duurt. Nooit meer dan 48 uren per week als het 16 weken duurt.
Dit heeft 2 redenen; bescherming werknemer en voorkomen van verdringing op de arbeidsmarkt. Immer structureel overwerk kan ook gevuld worden met een nieuwe vacature.
jouw leven is een keuze
maandag 25 juli 2016 11:47
quote:Kastanjez schreef op 25 juli 2016 @ 09:48:
En er zijn dus CAO's waar blijkbaar in staat dat je vanaf een bepaalde schaal geen overuren meer uitbetaald krijgt. Overigens hoeft dat volgens mij niet per se te betekenen dat je DUS maar ongelimiteerd overuren moet draaien. Volgens mij betekent dat eerder, dat je verwacht wordt te werken wanneer het nodig is, maar op momenten dat het minder nodig is je ook gewoon vrij kunt zijn (en op die manier dus zelf je uren in balans houdt).Daar denken een heleboel werkgevers in nederland echt heel anders over!!
En er zijn dus CAO's waar blijkbaar in staat dat je vanaf een bepaalde schaal geen overuren meer uitbetaald krijgt. Overigens hoeft dat volgens mij niet per se te betekenen dat je DUS maar ongelimiteerd overuren moet draaien. Volgens mij betekent dat eerder, dat je verwacht wordt te werken wanneer het nodig is, maar op momenten dat het minder nodig is je ook gewoon vrij kunt zijn (en op die manier dus zelf je uren in balans houdt).Daar denken een heleboel werkgevers in nederland echt heel anders over!!
jouw leven is een keuze
maandag 25 juli 2016 11:51
quote:nausicaa schreef op 24 juli 2016 @ 11:08:
[...]
Oh, maar dat ben ik helemaal met je eens hoor. Ik denk dat heel veel mensen totaal geen autonomie hebben in hun werk, en dat dat veel stress oplevert. En natuurlijk snap ik ook wel dat als je in een winkel werkt, je niet ineens kunt besluiten om eens om 11 uur te beginnen, dan staan er klanten op de stoep. En dat ouders niet heel blij zijn als de crecheleidster pas om half tien komt opdagen. Toch zijn er zelfs binnen dat soort beroepen verschillende mates van autonomie, die vaak nog lang niet benut worden omdat de baas het niet aandurft/controle wil houden. En dat is jammer.
Mijn pleidooi was ook zeker niet dat iedereen maar enorm veel uren moet maken of zo. Ik snap heel goed dat er (veel) mensen zijn met andere prioriteiten, of niet zo'n leuke baan, of een vervelende werksfeer enz enz. Ik wilde alleen uitleggen dat het ook te kort door de bocht is om gewoon maar te zeggen dat overwerk áltijd dom en ongezond is.
Daarnaast zijn er ook een heleboel mensen die deken autonoom te zijn.
Ik zou iedereen die denkt autonoom te zijn aan willen raden dat eens in de praktijk uit te testen door eens een maand strak op.je contracturen te gaan zitten. Kijken wat er dan gebeurd!!!
[...]
Oh, maar dat ben ik helemaal met je eens hoor. Ik denk dat heel veel mensen totaal geen autonomie hebben in hun werk, en dat dat veel stress oplevert. En natuurlijk snap ik ook wel dat als je in een winkel werkt, je niet ineens kunt besluiten om eens om 11 uur te beginnen, dan staan er klanten op de stoep. En dat ouders niet heel blij zijn als de crecheleidster pas om half tien komt opdagen. Toch zijn er zelfs binnen dat soort beroepen verschillende mates van autonomie, die vaak nog lang niet benut worden omdat de baas het niet aandurft/controle wil houden. En dat is jammer.
Mijn pleidooi was ook zeker niet dat iedereen maar enorm veel uren moet maken of zo. Ik snap heel goed dat er (veel) mensen zijn met andere prioriteiten, of niet zo'n leuke baan, of een vervelende werksfeer enz enz. Ik wilde alleen uitleggen dat het ook te kort door de bocht is om gewoon maar te zeggen dat overwerk áltijd dom en ongezond is.
Daarnaast zijn er ook een heleboel mensen die deken autonoom te zijn.
Ik zou iedereen die denkt autonoom te zijn aan willen raden dat eens in de praktijk uit te testen door eens een maand strak op.je contracturen te gaan zitten. Kijken wat er dan gebeurd!!!
jouw leven is een keuze
maandag 25 juli 2016 13:28
quote:2east schreef op 24 juli 2016 @ 23:19:
Ik ga het nog maar eens roepen ( roseetje op, dat wel)
Iedereen die het accepteert dat 10+ uren per dag werken al dan niet ook nog met reistijd, "bij de functie hoort", is knettergek!!!!
10+uur werken is alleen 'normaal' als het je eigen bedrijf is. Contracten zijn onderhevig aan CAO's en niet 1 CAO ondersteunt dit.
Maar is dat niet was sommigen hier bedoelen? Ik werk gewoon in loondienst (sterker nog: semi-overheid), maar in een behoorlijk autonome functie. Ja, ik kan best een maand mijn contracturen gaan werken, dan gaat mijn werk gewoon langzamer, maar daar merkt niemand op de heel korte termijn iets van. Op de langere termijn gaat mijn productie natuurlijk wel omlaag, en dat meekt mijn werkgever, maar vooral ik zelf. Resultaten zijn in mijn vakgebied ook echt heel duidelijk persoonlijke resultaten, met bijbehorende gevolgen. Als ik productiever ben, of wel nog s avonds in een commissie ga zitten oid, betekent dat simpelweg dat het 'merk' Nausicaa binnen mijn vak meer waard wordt. Ook (misschien wel zelfs juist) buiten mijn eigen organisatie. Dus hoewel ik overduidelijk geen eigen bedrijf heb, ben ik toch ook wel een beetje mijn eigen bedrijf. En dat 'meer waard' geldt in financiele zin, maar nog meer in de kans om leuke dingen te doen. Als ik mooie resultaten heb, word ik gevraagd die over de halve wereld te presenteren. Hoef ik nauwelijks vakantiedagen op te nemen, heb geen vliegkosten, maar kan wel een week rondkijken in Japan. En Italie. En de VS. Waar weer meer mensen me horen spreken, en me ook uitnodigen. Of willen samenwerken, waardoor ik dingen kan doen die anders niet konden. Dus ja, ik werk heel regelmatig 10+ uren, en/of in weekend. Omdat ík het wil, mijn baas vraagt het nooit. En het conflicteert dus ook nooit met andere dingen, want op dagen dat ik andere dingen te doen heb, doe ik het niet. En er heeft serieus in 15 jaar nog nooit iemand gevraagd of ik echt niet toch even kon komen of blijven.
Natuurlijk heeft mijn werkgever belang bij het feit dat ik dat doe, die krijgt ook exposure en publicaties. Maar ik zelf nog veel duidelijker. Als ik ineens op halve kracht ga werken, merk ik dat zelf als eerste. Dan zijn er ineens een stuk minder leuke dingen. De effecten voor mijn werkgever zijn veel minder acuut.
Hetzelfde geldt voor veel mensen in de hogere lagen van organisaties. Die verwachten echt niet dat de baas ze eeuwig dankbaar zal zijn voor die overuren. Maar ze weten wel dat ze daarmee hun eigen naam en waarde ook opbouwen, zodat mocht de baas ineens genoeg van ze hebben, ze een heel goede kans hebben om weer iets leuks te vinden. Er zit iets (of eigenlijk een hoop) tussen een eigen bedrijf en echt een compleet anonieme loonslaaf zijn.
Ik ga het nog maar eens roepen ( roseetje op, dat wel)
Iedereen die het accepteert dat 10+ uren per dag werken al dan niet ook nog met reistijd, "bij de functie hoort", is knettergek!!!!
10+uur werken is alleen 'normaal' als het je eigen bedrijf is. Contracten zijn onderhevig aan CAO's en niet 1 CAO ondersteunt dit.
Maar is dat niet was sommigen hier bedoelen? Ik werk gewoon in loondienst (sterker nog: semi-overheid), maar in een behoorlijk autonome functie. Ja, ik kan best een maand mijn contracturen gaan werken, dan gaat mijn werk gewoon langzamer, maar daar merkt niemand op de heel korte termijn iets van. Op de langere termijn gaat mijn productie natuurlijk wel omlaag, en dat meekt mijn werkgever, maar vooral ik zelf. Resultaten zijn in mijn vakgebied ook echt heel duidelijk persoonlijke resultaten, met bijbehorende gevolgen. Als ik productiever ben, of wel nog s avonds in een commissie ga zitten oid, betekent dat simpelweg dat het 'merk' Nausicaa binnen mijn vak meer waard wordt. Ook (misschien wel zelfs juist) buiten mijn eigen organisatie. Dus hoewel ik overduidelijk geen eigen bedrijf heb, ben ik toch ook wel een beetje mijn eigen bedrijf. En dat 'meer waard' geldt in financiele zin, maar nog meer in de kans om leuke dingen te doen. Als ik mooie resultaten heb, word ik gevraagd die over de halve wereld te presenteren. Hoef ik nauwelijks vakantiedagen op te nemen, heb geen vliegkosten, maar kan wel een week rondkijken in Japan. En Italie. En de VS. Waar weer meer mensen me horen spreken, en me ook uitnodigen. Of willen samenwerken, waardoor ik dingen kan doen die anders niet konden. Dus ja, ik werk heel regelmatig 10+ uren, en/of in weekend. Omdat ík het wil, mijn baas vraagt het nooit. En het conflicteert dus ook nooit met andere dingen, want op dagen dat ik andere dingen te doen heb, doe ik het niet. En er heeft serieus in 15 jaar nog nooit iemand gevraagd of ik echt niet toch even kon komen of blijven.
Natuurlijk heeft mijn werkgever belang bij het feit dat ik dat doe, die krijgt ook exposure en publicaties. Maar ik zelf nog veel duidelijker. Als ik ineens op halve kracht ga werken, merk ik dat zelf als eerste. Dan zijn er ineens een stuk minder leuke dingen. De effecten voor mijn werkgever zijn veel minder acuut.
Hetzelfde geldt voor veel mensen in de hogere lagen van organisaties. Die verwachten echt niet dat de baas ze eeuwig dankbaar zal zijn voor die overuren. Maar ze weten wel dat ze daarmee hun eigen naam en waarde ook opbouwen, zodat mocht de baas ineens genoeg van ze hebben, ze een heel goede kans hebben om weer iets leuks te vinden. Er zit iets (of eigenlijk een hoop) tussen een eigen bedrijf en echt een compleet anonieme loonslaaf zijn.
maandag 25 juli 2016 14:01
quote:nausicaa schreef op 25 juli 2016 @ 13:28:
[...]
Maar is dat niet was sommigen hier bedoelen? Ik werk gewoon in loondienst (sterker nog: semi-overheid), maar in een behoorlijk autonome functie. Ja, ik kan best een maand mijn contracturen gaan werken, dan gaat mijn werk gewoon langzamer, maar daar merkt niemand op de heel korte termijn iets van. Op de langere termijn gaat mijn productie natuurlijk wel omlaag, en dat meekt mijn werkgever, maar vooral ik zelf. Resultaten zijn in mijn vakgebied ook echt heel duidelijk persoonlijke resultaten, met bijbehorende gevolgen. Als ik productiever ben, of wel nog s avonds in een commissie ga zitten oid, betekent dat simpelweg dat het 'merk' Nausicaa binnen mijn vak meer waard wordt. Ook (misschien wel zelfs juist) buiten mijn eigen organisatie. Dus hoewel ik overduidelijk geen eigen bedrijf heb, ben ik toch ook wel een beetje mijn eigen bedrijf. En dat 'meer waard' geldt in financiele zin, maar nog meer in de kans om leuke dingen te doen. Als ik mooie resultaten heb, word ik gevraagd die over de halve wereld te presenteren. Hoef ik nauwelijks vakantiedagen op te nemen, heb geen vliegkosten, maar kan wel een week rondkijken in Japan. En Italie. En de VS. Waar weer meer mensen me horen spreken, en me ook uitnodigen. Of willen samenwerken, waardoor ik dingen kan doen die anders niet konden. Dus ja, ik werk heel regelmatig 10+ uren, en/of in weekend. Omdat ík het wil, mijn baas vraagt het nooit. En het conflicteert dus ook nooit met andere dingen, want op dagen dat ik andere dingen te doen heb, doe ik het niet. En er heeft serieus in 15 jaar nog nooit iemand gevraagd of ik echt niet toch even kon komen of blijven.
Natuurlijk heeft mijn werkgever belang bij het feit dat ik dat doe, die krijgt ook exposure en publicaties. Maar ik zelf nog veel duidelijker. Als ik ineens op halve kracht ga werken, merk ik dat zelf als eerste. Dan zijn er ineens een stuk minder leuke dingen. De effecten voor mijn werkgever zijn veel minder acuut.
Hetzelfde geldt voor veel mensen in de hogere lagen van organisaties. Die verwachten echt niet dat de baas ze eeuwig dankbaar zal zijn voor die overuren. Maar ze weten wel dat ze daarmee hun eigen naam en waarde ook opbouwen, zodat mocht de baas ineens genoeg van ze hebben, ze een heel goede kans hebben om weer iets leuks te vinden. Er zit iets (of eigenlijk een hoop) tussen een eigen bedrijf en echt een compleet anonieme loonslaaf zijn.
Duidelijk.
Jij bent het voorbeeld van iemand die zijn/haar werk ontzettend leuk vindt, er goed in is, vertrouwen heeft van leidinggevenden, en er in ieder geval voldoende salaris aan over houdt.
Dat is jou zeker gegund en vind ik ook fijn voor je.
Mijn vraag, kan jij exact op de zelfde wijze blijven functioneren, en dus gelukkig zijn in de uitvoering van je baan, en gelukkig zijn met het zelfde salarisniveau, als er op enig moment een verandering in je leven plaats vind, waardoor je niet meer 10+ uur kan werken, de planeet over kan vliegen en 's avonds een commisie-schap op je kan nemen?
Ik vraag dit met een reden:
Ook jouw leven is aan verandering onderhevig. Je kan kinderen krijgen, zorg voor een ouder of partner op je willen (of moeten....) nemen, of een nieuwe partner leren kennen. Hierdoor kan je gewoonweg niet meer met de zelfde inzet in je baan zitten. En dan wordt het een lastiger verhaal. Bovenal zal je niet of minder in staat zijn de zelfde kwaliteit te leveren als in het verleden wat vooral voor jezelf irritatie op zal wekken, en jouw verhaal lezende heeft dit gevolg voor de kwaliteitsgarantie op het "Merk Nausicaa". Daar gaat je omgeving en je werkgever ook een mening over hebben.
Het ligt aan mij, dat geef ik ronduit toe, maar ik begrijp het mechanisme niet. Ik bedoel het mechanisme dat je omschrijft om jezelf een meerwaarde te geven De meerwaarde voor je werkgever of potentiële nieuwe werkgevers. Gaat het dan om meer? Meer geld? Meer aanzien? Meer verantwoordelijkheid?
Ik ben absoluut ambitieus. Ik werk voor de overheid, en heb daar een zeer specifieke functie die ik om Privacy-redenen niet ga noemen, maar ik probeer er voor onze afdeling wel het beste uit te halen, simpelweg omdat ik weet dat wij onze dienstverlening nog veel verder kunnen vergroten, en daarmee de belastingbetaler beter van dienst kunnen zijn tegen lagere kosten. En ik ben echt niet zo dom om te denken dat als ik maar m'n best doe, de Nederlanders allemaal minder belasting gaan betalen. Zo veel invloed heb ik niet, maar ik vind het wel mijn plicht om zuinig en efficiënt om te gaan met belasting geld. Dat is mijn motivatie en mijn drijfveer om mijn werk goed te doen. Ik hoef niet meer carrière omdat ik dan meer verdien of meer status heb. Op drukke dagen werk ik langer, ik heb wekelijks overleggen op locaties in heel Nederland, kost allemaal extra tijd, maar die tijd wil, en verwacht ik wel terug van mijn werkgever. Met Overwerk is niets mis. Maar de redelijkheid is wel vaak erg zoek, en wat veel werknemers niet schijnen te kunnen begrijpen is dat ze daar zelf debet aan zijn.
Er is voor een werkgever niets fijners dan een medewerker die gratis en voor niks zijn problemen op lost zonder klagen, en daarvoor 10 uur overwerkt. Zolang we dat met z'n allen accepteren zal er nooit iets veranderen,
Ik heb het eerder gesteld.
Zolang de werknemer maar zonder morren zijn overuren maakt is er niets aan de hand. Ga je volgens overeengekomen uren werken, en is daardoor je werk niet af, kan dat 2 redenen hebben. Of je bent niet geschikt om je baan in 40 uur te krijgen (competenties) of je baan is groter dan 40 uur, en in dat geval heeft je werkgever toch echt iets verkeerd gedaan. Want als je iemand aan neemt voor een contract van 40uur. moet het werk ook 40 uur zijn, en geen 60.
[...]
Maar is dat niet was sommigen hier bedoelen? Ik werk gewoon in loondienst (sterker nog: semi-overheid), maar in een behoorlijk autonome functie. Ja, ik kan best een maand mijn contracturen gaan werken, dan gaat mijn werk gewoon langzamer, maar daar merkt niemand op de heel korte termijn iets van. Op de langere termijn gaat mijn productie natuurlijk wel omlaag, en dat meekt mijn werkgever, maar vooral ik zelf. Resultaten zijn in mijn vakgebied ook echt heel duidelijk persoonlijke resultaten, met bijbehorende gevolgen. Als ik productiever ben, of wel nog s avonds in een commissie ga zitten oid, betekent dat simpelweg dat het 'merk' Nausicaa binnen mijn vak meer waard wordt. Ook (misschien wel zelfs juist) buiten mijn eigen organisatie. Dus hoewel ik overduidelijk geen eigen bedrijf heb, ben ik toch ook wel een beetje mijn eigen bedrijf. En dat 'meer waard' geldt in financiele zin, maar nog meer in de kans om leuke dingen te doen. Als ik mooie resultaten heb, word ik gevraagd die over de halve wereld te presenteren. Hoef ik nauwelijks vakantiedagen op te nemen, heb geen vliegkosten, maar kan wel een week rondkijken in Japan. En Italie. En de VS. Waar weer meer mensen me horen spreken, en me ook uitnodigen. Of willen samenwerken, waardoor ik dingen kan doen die anders niet konden. Dus ja, ik werk heel regelmatig 10+ uren, en/of in weekend. Omdat ík het wil, mijn baas vraagt het nooit. En het conflicteert dus ook nooit met andere dingen, want op dagen dat ik andere dingen te doen heb, doe ik het niet. En er heeft serieus in 15 jaar nog nooit iemand gevraagd of ik echt niet toch even kon komen of blijven.
Natuurlijk heeft mijn werkgever belang bij het feit dat ik dat doe, die krijgt ook exposure en publicaties. Maar ik zelf nog veel duidelijker. Als ik ineens op halve kracht ga werken, merk ik dat zelf als eerste. Dan zijn er ineens een stuk minder leuke dingen. De effecten voor mijn werkgever zijn veel minder acuut.
Hetzelfde geldt voor veel mensen in de hogere lagen van organisaties. Die verwachten echt niet dat de baas ze eeuwig dankbaar zal zijn voor die overuren. Maar ze weten wel dat ze daarmee hun eigen naam en waarde ook opbouwen, zodat mocht de baas ineens genoeg van ze hebben, ze een heel goede kans hebben om weer iets leuks te vinden. Er zit iets (of eigenlijk een hoop) tussen een eigen bedrijf en echt een compleet anonieme loonslaaf zijn.
Duidelijk.
Jij bent het voorbeeld van iemand die zijn/haar werk ontzettend leuk vindt, er goed in is, vertrouwen heeft van leidinggevenden, en er in ieder geval voldoende salaris aan over houdt.
Dat is jou zeker gegund en vind ik ook fijn voor je.
Mijn vraag, kan jij exact op de zelfde wijze blijven functioneren, en dus gelukkig zijn in de uitvoering van je baan, en gelukkig zijn met het zelfde salarisniveau, als er op enig moment een verandering in je leven plaats vind, waardoor je niet meer 10+ uur kan werken, de planeet over kan vliegen en 's avonds een commisie-schap op je kan nemen?
Ik vraag dit met een reden:
Ook jouw leven is aan verandering onderhevig. Je kan kinderen krijgen, zorg voor een ouder of partner op je willen (of moeten....) nemen, of een nieuwe partner leren kennen. Hierdoor kan je gewoonweg niet meer met de zelfde inzet in je baan zitten. En dan wordt het een lastiger verhaal. Bovenal zal je niet of minder in staat zijn de zelfde kwaliteit te leveren als in het verleden wat vooral voor jezelf irritatie op zal wekken, en jouw verhaal lezende heeft dit gevolg voor de kwaliteitsgarantie op het "Merk Nausicaa". Daar gaat je omgeving en je werkgever ook een mening over hebben.
Het ligt aan mij, dat geef ik ronduit toe, maar ik begrijp het mechanisme niet. Ik bedoel het mechanisme dat je omschrijft om jezelf een meerwaarde te geven De meerwaarde voor je werkgever of potentiële nieuwe werkgevers. Gaat het dan om meer? Meer geld? Meer aanzien? Meer verantwoordelijkheid?
Ik ben absoluut ambitieus. Ik werk voor de overheid, en heb daar een zeer specifieke functie die ik om Privacy-redenen niet ga noemen, maar ik probeer er voor onze afdeling wel het beste uit te halen, simpelweg omdat ik weet dat wij onze dienstverlening nog veel verder kunnen vergroten, en daarmee de belastingbetaler beter van dienst kunnen zijn tegen lagere kosten. En ik ben echt niet zo dom om te denken dat als ik maar m'n best doe, de Nederlanders allemaal minder belasting gaan betalen. Zo veel invloed heb ik niet, maar ik vind het wel mijn plicht om zuinig en efficiënt om te gaan met belasting geld. Dat is mijn motivatie en mijn drijfveer om mijn werk goed te doen. Ik hoef niet meer carrière omdat ik dan meer verdien of meer status heb. Op drukke dagen werk ik langer, ik heb wekelijks overleggen op locaties in heel Nederland, kost allemaal extra tijd, maar die tijd wil, en verwacht ik wel terug van mijn werkgever. Met Overwerk is niets mis. Maar de redelijkheid is wel vaak erg zoek, en wat veel werknemers niet schijnen te kunnen begrijpen is dat ze daar zelf debet aan zijn.
Er is voor een werkgever niets fijners dan een medewerker die gratis en voor niks zijn problemen op lost zonder klagen, en daarvoor 10 uur overwerkt. Zolang we dat met z'n allen accepteren zal er nooit iets veranderen,
Ik heb het eerder gesteld.
Zolang de werknemer maar zonder morren zijn overuren maakt is er niets aan de hand. Ga je volgens overeengekomen uren werken, en is daardoor je werk niet af, kan dat 2 redenen hebben. Of je bent niet geschikt om je baan in 40 uur te krijgen (competenties) of je baan is groter dan 40 uur, en in dat geval heeft je werkgever toch echt iets verkeerd gedaan. Want als je iemand aan neemt voor een contract van 40uur. moet het werk ook 40 uur zijn, en geen 60.
jouw leven is een keuze
maandag 25 juli 2016 14:08
Werk bij de lokale ovetheid. En ondanks het negatieve imago van het ambtenaar zijn kan ik melden dat vanaf de managementschaal overuren wel gebruikelijk zijn (part of the job) maar niet worden geschreven. Verder is het gewoon zo dat alles een keerzijde heeft. Structureel veel te veel uren maken gevoegd met veel stress is niet goed voor je gezondheid. Er zijn echt maar heel weinig mensen die blijvend gedijen bij een werkweek van 60 uur.
beetje vrolijk en lief zijn voor elkaar helpt echt!
maandag 25 juli 2016 15:03
quote:2east schreef op 25 juli 2016 @ 14:01:
[...]
Duidelijk.
Jij bent het voorbeeld van iemand die zijn/haar werk ontzettend leuk vindt, er goed in is, vertrouwen heeft van leidinggevenden, en er in ieder geval voldoende salaris aan over houdt.
Dat is jou zeker gegund en vind ik ook fijn voor je.
Mijn vraag, kan jij exact op de zelfde wijze blijven functioneren, en dus gelukkig zijn in de uitvoering van je baan, en gelukkig zijn met het zelfde salarisniveau, als er op enig moment een verandering in je leven plaats vind, waardoor je niet meer 10+ uur kan werken, de planeet over kan vliegen en 's avonds een commisie-schap op je kan nemen?
Ik vraag dit met een reden:
Ook jouw leven is aan verandering onderhevig. Je kan kinderen krijgen, zorg voor een ouder of partner op je willen (of moeten....) nemen, of een nieuwe partner leren kennen. Hierdoor kan je gewoonweg niet meer met de zelfde inzet in je baan zitten. En dan wordt het een lastiger verhaal. Bovenal zal je niet of minder in staat zijn de zelfde kwaliteit te leveren als in het verleden wat vooral voor jezelf irritatie op zal wekken, en jouw verhaal lezende heeft dit gevolg voor de kwaliteitsgarantie op het "Merk Nausicaa". Daar gaat je omgeving en je werkgever ook een mening over hebben.
Het ligt aan mij, dat geef ik ronduit toe, maar ik begrijp het mechanisme niet. Ik bedoel het mechanisme dat je omschrijft om jezelf een meerwaarde te geven De meerwaarde voor je werkgever of potentiële nieuwe werkgevers. Gaat het dan om meer? Meer geld? Meer aanzien? Meer verantwoordelijkheid?
.
Goed punt, ik ben ook niet van plan om eeuwig hetzelfde te blijven doen qua uren. Een kind zit bijvoorbeeld hopelijk op enige termijn in de planning. En nee, dan kan ik zeker niet meer zo makkelijk lang blijven of in het weekend komen. En ik denk dat ik het dan ook niet meer zo graag wil. Maar daar is juist mijn 'merk' een voordeel. Ik hoef niet meer enorm naam te maken, dat heb ik al gedaan. Dus ja, dan kan ik inderdaad wat gas terugnemen zonder de leuke dingen van mijn werk meteen te verliezen. Daar is de investering ook gedeeltelijk voor. Ik zie dat ook regelmatig gebeuren bij collega's, die gaan ook wel eens minder werken ivm zorgtaken. Als niemand je dan nog kent, wordt het lastig, maar als al naam gemaakt heb, heb je wat credits. En ja, dan kan dat dus gewoon. Dus dat bedoel ik meer met investering. Niet per se meer geld (daarvoor zit ik niet in het goede vak ), maar de kans om de leukere kanten van het werk te doen. Dat te blijven doen als je even wat minder aanwezig kunt zijn. En een veel grotere zekerheid dat mocht er bij mijn huidige werkgever echt geen plek meer voor me zijn, ik wel iets vergelijkbaar anders kan vinden. Iets wat ik inderdaad leuk vind, en waar ik de rest van mijn leven mee financier (veel geld is niet zo'n ding, maar genoeg om gewoon je lasten te kunnen betalen is uiteraard wel prettig).
Ik lees hier vaak: 'niemand wenst op zijn sterfbed dat hij neer gewerkt had'. Dat denk ik ook niet, maar ik zou ook niet wensen dat ik minder gewerkt had. Het conflicteert namelijk niet met andere dingen die ik graag had willen doen. En ook niemand zegt: 'ik wou dat ik meer tv gekeken had'. Terwijl dat voor mij de keuze is. Zodra er iets belangrijkers is, kan ik normale uren werken. Maar als ik moet kiezen tussen tv kijken of iets pielen op mijn werk, vind ik dat laatste vaak gewoon leuker.
[...]
Duidelijk.
Jij bent het voorbeeld van iemand die zijn/haar werk ontzettend leuk vindt, er goed in is, vertrouwen heeft van leidinggevenden, en er in ieder geval voldoende salaris aan over houdt.
Dat is jou zeker gegund en vind ik ook fijn voor je.
Mijn vraag, kan jij exact op de zelfde wijze blijven functioneren, en dus gelukkig zijn in de uitvoering van je baan, en gelukkig zijn met het zelfde salarisniveau, als er op enig moment een verandering in je leven plaats vind, waardoor je niet meer 10+ uur kan werken, de planeet over kan vliegen en 's avonds een commisie-schap op je kan nemen?
Ik vraag dit met een reden:
Ook jouw leven is aan verandering onderhevig. Je kan kinderen krijgen, zorg voor een ouder of partner op je willen (of moeten....) nemen, of een nieuwe partner leren kennen. Hierdoor kan je gewoonweg niet meer met de zelfde inzet in je baan zitten. En dan wordt het een lastiger verhaal. Bovenal zal je niet of minder in staat zijn de zelfde kwaliteit te leveren als in het verleden wat vooral voor jezelf irritatie op zal wekken, en jouw verhaal lezende heeft dit gevolg voor de kwaliteitsgarantie op het "Merk Nausicaa". Daar gaat je omgeving en je werkgever ook een mening over hebben.
Het ligt aan mij, dat geef ik ronduit toe, maar ik begrijp het mechanisme niet. Ik bedoel het mechanisme dat je omschrijft om jezelf een meerwaarde te geven De meerwaarde voor je werkgever of potentiële nieuwe werkgevers. Gaat het dan om meer? Meer geld? Meer aanzien? Meer verantwoordelijkheid?
.
Goed punt, ik ben ook niet van plan om eeuwig hetzelfde te blijven doen qua uren. Een kind zit bijvoorbeeld hopelijk op enige termijn in de planning. En nee, dan kan ik zeker niet meer zo makkelijk lang blijven of in het weekend komen. En ik denk dat ik het dan ook niet meer zo graag wil. Maar daar is juist mijn 'merk' een voordeel. Ik hoef niet meer enorm naam te maken, dat heb ik al gedaan. Dus ja, dan kan ik inderdaad wat gas terugnemen zonder de leuke dingen van mijn werk meteen te verliezen. Daar is de investering ook gedeeltelijk voor. Ik zie dat ook regelmatig gebeuren bij collega's, die gaan ook wel eens minder werken ivm zorgtaken. Als niemand je dan nog kent, wordt het lastig, maar als al naam gemaakt heb, heb je wat credits. En ja, dan kan dat dus gewoon. Dus dat bedoel ik meer met investering. Niet per se meer geld (daarvoor zit ik niet in het goede vak ), maar de kans om de leukere kanten van het werk te doen. Dat te blijven doen als je even wat minder aanwezig kunt zijn. En een veel grotere zekerheid dat mocht er bij mijn huidige werkgever echt geen plek meer voor me zijn, ik wel iets vergelijkbaar anders kan vinden. Iets wat ik inderdaad leuk vind, en waar ik de rest van mijn leven mee financier (veel geld is niet zo'n ding, maar genoeg om gewoon je lasten te kunnen betalen is uiteraard wel prettig).
Ik lees hier vaak: 'niemand wenst op zijn sterfbed dat hij neer gewerkt had'. Dat denk ik ook niet, maar ik zou ook niet wensen dat ik minder gewerkt had. Het conflicteert namelijk niet met andere dingen die ik graag had willen doen. En ook niemand zegt: 'ik wou dat ik meer tv gekeken had'. Terwijl dat voor mij de keuze is. Zodra er iets belangrijkers is, kan ik normale uren werken. Maar als ik moet kiezen tussen tv kijken of iets pielen op mijn werk, vind ik dat laatste vaak gewoon leuker.
maandag 25 juli 2016 17:13
quote:2east schreef op 25 juli 2016 @ 14:01:
[...]
Het ligt aan mij, dat geef ik ronduit toe, maar ik begrijp het mechanisme niet. Ik bedoel het mechanisme dat je omschrijft om jezelf een meerwaarde te geven De meerwaarde voor je werkgever of potentiële nieuwe werkgevers. Gaat het dan om meer? Meer geld? Meer aanzien? Meer verantwoordelijkheid?
Ik denk dat Nausicaa in het onderzoek zit en dan zijn het aantal en de kwaliteit van je publicaties rechtstreeks toegevoegde waarde voor jezelf. Als die extra uren resulteren in meer of hogere publicaties heeft dat wel echt veel toegevoegde waarde voor jouw persoonlijke aanzien in de wetenschappelijke wereld. Publicaties staan op naam van de auteurs. En dat heeft inderdaad gevolgen voor de conferenties en dergelijke waar je uitgenodigd wordt, en een eventuele volgende werkplek, beurzen die je binnen wilt halen, kansen voor samenwerking, etc.
De wetenschap is wat dat betreft wel iets waar de extra uren die je er eventueel in steekt echt persoonlijk voordeel opleveren.
[...]
Het ligt aan mij, dat geef ik ronduit toe, maar ik begrijp het mechanisme niet. Ik bedoel het mechanisme dat je omschrijft om jezelf een meerwaarde te geven De meerwaarde voor je werkgever of potentiële nieuwe werkgevers. Gaat het dan om meer? Meer geld? Meer aanzien? Meer verantwoordelijkheid?
Ik denk dat Nausicaa in het onderzoek zit en dan zijn het aantal en de kwaliteit van je publicaties rechtstreeks toegevoegde waarde voor jezelf. Als die extra uren resulteren in meer of hogere publicaties heeft dat wel echt veel toegevoegde waarde voor jouw persoonlijke aanzien in de wetenschappelijke wereld. Publicaties staan op naam van de auteurs. En dat heeft inderdaad gevolgen voor de conferenties en dergelijke waar je uitgenodigd wordt, en een eventuele volgende werkplek, beurzen die je binnen wilt halen, kansen voor samenwerking, etc.
De wetenschap is wat dat betreft wel iets waar de extra uren die je er eventueel in steekt echt persoonlijk voordeel opleveren.
maandag 25 juli 2016 19:56
quote:caspy schreef op 25 juli 2016 @ 17:13:
[...]
Ik denk dat Nausicaa in het onderzoek zit en dan zijn het aantal en de kwaliteit van je publicaties rechtstreeks toegevoegde waarde voor jezelf. Als die extra uren resulteren in meer of hogere publicaties heeft dat wel echt veel toegevoegde waarde voor jouw persoonlijke aanzien in de wetenschappelijke wereld. Publicaties staan op naam van de auteurs. En dat heeft inderdaad gevolgen voor de conferenties en dergelijke waar je uitgenodigd wordt, en een eventuele volgende werkplek, beurzen die je binnen wilt halen, kansen voor samenwerking, etc.
De wetenschap is wat dat betreft wel iets waar de extra uren die je er eventueel in steekt echt persoonlijk voordeel opleveren.
Goed geraden .
En dat is meteen waarom ik ook wel eens weekenden werk etc, ik doe medisch onderzoek, oa met patientenmateriaal. Het gebeurt best wel eens dat dat in het weekend beschikbaar komt ivm spoedoperaties. Dat moet dan verwerkt worden, of gewoon niet meer, ik kan het niet tot maandag laten liggen. Niemand vraagt van me dat ik dan kom, maar ik vind het zonde om zulk kostbaar materiaal te laten lopen omdat ik pertinent niet in het weekend wil werken. Maar nogmaals, de crux zit ook dan wel in het feit dat ik kan kiezen. Als ik een verjaardag heb, of een afspraak, gaat het over. Maar als ik toch niks bijzonders aan het doen ben, kan het wel. Dat is echt totaal anders dan dat er eigenlijk toch wel van je verwacht wordt dat je dingen uit je handen laat vallen.
[...]
Ik denk dat Nausicaa in het onderzoek zit en dan zijn het aantal en de kwaliteit van je publicaties rechtstreeks toegevoegde waarde voor jezelf. Als die extra uren resulteren in meer of hogere publicaties heeft dat wel echt veel toegevoegde waarde voor jouw persoonlijke aanzien in de wetenschappelijke wereld. Publicaties staan op naam van de auteurs. En dat heeft inderdaad gevolgen voor de conferenties en dergelijke waar je uitgenodigd wordt, en een eventuele volgende werkplek, beurzen die je binnen wilt halen, kansen voor samenwerking, etc.
De wetenschap is wat dat betreft wel iets waar de extra uren die je er eventueel in steekt echt persoonlijk voordeel opleveren.
Goed geraden .
En dat is meteen waarom ik ook wel eens weekenden werk etc, ik doe medisch onderzoek, oa met patientenmateriaal. Het gebeurt best wel eens dat dat in het weekend beschikbaar komt ivm spoedoperaties. Dat moet dan verwerkt worden, of gewoon niet meer, ik kan het niet tot maandag laten liggen. Niemand vraagt van me dat ik dan kom, maar ik vind het zonde om zulk kostbaar materiaal te laten lopen omdat ik pertinent niet in het weekend wil werken. Maar nogmaals, de crux zit ook dan wel in het feit dat ik kan kiezen. Als ik een verjaardag heb, of een afspraak, gaat het over. Maar als ik toch niks bijzonders aan het doen ben, kan het wel. Dat is echt totaal anders dan dat er eigenlijk toch wel van je verwacht wordt dat je dingen uit je handen laat vallen.
maandag 25 juli 2016 20:01
Maar goed, ik heb hier iets geleerd. Ik ga mijn werkster voortaan vragen minstens 6 uur te werken voor het salaris voor 4 uur. En als ze dan sputtert, zal ik zeggen "Ja, schat, maar ik doe het voor jou, dan kan ik je als geweldige kracht aanbevelen bij al mijn vrienden en kennissen, en dan heb je de werkhuizen voor het oprapen"... Denk dat ze het hélemáál geweldig gaat vinden.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 25 juli 2016 20:19
quote:pejeka schreef op 25 juli 2016 @ 20:01:
Maar goed, ik heb hier iets geleerd. Ik ga mijn werkster voortaan vragen minstens 6 uur te werken voor het salaris voor 4 uur. En als ze dan sputtert, zal ik zeggen "Ja, schat, maar ik doe het voor jou, dan kan ik je als geweldige kracht aanbevelen bij al mijn vrienden en kennissen, en dan heb je de werkhuizen voor het oprapen"... Denk dat ze het hélemáál geweldig gaat vinden.
En hierna volgen de reacties van workaholics die dit een idioot vergelijk vinden, en dat het in hun branche toch echt allemaal anders is...
Dat verhaal wetenschap begrijp ik volledig, hoewel ik ook vaak het idee heb dat die wereld oom een rat-race aan het worden is.
Ik heb moeite met die man die vorig jaar tegenover ons op de camping stond met vrouw en 3 kinderen.
Man was echt elke dag aan het werk. Vrouw ging met de kinderen naar de winkel, strand, speeltuin, markt. Etc.
Ik vroeg de man waarom hij druk was; meneer had een belangrijke functie. Meneer was onmisbaar, meneer verkeerde nu eenmaal in 'dat soort kringen'
Wij zijn 3 dagen later met zijn vrouw een avond wezen stappen. Hij paste op de kinderen onze babyfoon (altijd mee op vakantie! Tot hun 18 e als het moet!!!) Stond bij hem.
Wat blijkt; meneer is 'gewoon' project-ICT-er bij een groot bedrijf en doet een opdracht die al lang af had moeten zijn maar die door zijn baas tegen te weinig geld en een te kort tijdsbestek is aangenomen.
Dus toen ik die vrouw vroeg of haar man dus eigenlijk de domme fouten van z'n baas aan het corrigeren was keek ze bedroefd en knikte ja. En toen lachte ze luid. Zijn baas zit 4 weken in amerika met vrouw en kinderen. Wie is er dan dom?
Ik verzin dit niet. Wat ik er zo treurig aan vind is de vaststelling dat er zo 100den zo niet 1.000den rondlopen in Nederland.
Maar goed, ik heb hier iets geleerd. Ik ga mijn werkster voortaan vragen minstens 6 uur te werken voor het salaris voor 4 uur. En als ze dan sputtert, zal ik zeggen "Ja, schat, maar ik doe het voor jou, dan kan ik je als geweldige kracht aanbevelen bij al mijn vrienden en kennissen, en dan heb je de werkhuizen voor het oprapen"... Denk dat ze het hélemáál geweldig gaat vinden.
En hierna volgen de reacties van workaholics die dit een idioot vergelijk vinden, en dat het in hun branche toch echt allemaal anders is...
Dat verhaal wetenschap begrijp ik volledig, hoewel ik ook vaak het idee heb dat die wereld oom een rat-race aan het worden is.
Ik heb moeite met die man die vorig jaar tegenover ons op de camping stond met vrouw en 3 kinderen.
Man was echt elke dag aan het werk. Vrouw ging met de kinderen naar de winkel, strand, speeltuin, markt. Etc.
Ik vroeg de man waarom hij druk was; meneer had een belangrijke functie. Meneer was onmisbaar, meneer verkeerde nu eenmaal in 'dat soort kringen'
Wij zijn 3 dagen later met zijn vrouw een avond wezen stappen. Hij paste op de kinderen onze babyfoon (altijd mee op vakantie! Tot hun 18 e als het moet!!!) Stond bij hem.
Wat blijkt; meneer is 'gewoon' project-ICT-er bij een groot bedrijf en doet een opdracht die al lang af had moeten zijn maar die door zijn baas tegen te weinig geld en een te kort tijdsbestek is aangenomen.
Dus toen ik die vrouw vroeg of haar man dus eigenlijk de domme fouten van z'n baas aan het corrigeren was keek ze bedroefd en knikte ja. En toen lachte ze luid. Zijn baas zit 4 weken in amerika met vrouw en kinderen. Wie is er dan dom?
Ik verzin dit niet. Wat ik er zo treurig aan vind is de vaststelling dat er zo 100den zo niet 1.000den rondlopen in Nederland.
jouw leven is een keuze
maandag 25 juli 2016 20:38
quote:Bugs_Bunny schreef op 22 juli 2016 @ 21:16:
[...]
Niemand werkt 60 uur per week. Slecht plannen en daardoor 60 uur aanwezig geloof ik wel
In geval van mijn man heeft het niets met planning te maken. Wat hij doet is nogal specialistisch en klantspecifiek. Moet af (in bedrijf ) anders groot probleem. Dus werken ze door. Als hij project heeft dan is het minder tenzij dingen uitlopen Onderhoud is echt 9-5. Maar dat doet hij niet.
Er zullen heus functies zijn waar door slecht plannen overwerk gegeneerd wordt maar niet in zijn geval iig
[...]
Niemand werkt 60 uur per week. Slecht plannen en daardoor 60 uur aanwezig geloof ik wel
In geval van mijn man heeft het niets met planning te maken. Wat hij doet is nogal specialistisch en klantspecifiek. Moet af (in bedrijf ) anders groot probleem. Dus werken ze door. Als hij project heeft dan is het minder tenzij dingen uitlopen Onderhoud is echt 9-5. Maar dat doet hij niet.
Er zullen heus functies zijn waar door slecht plannen overwerk gegeneerd wordt maar niet in zijn geval iig
maandag 25 juli 2016 20:44
quote:Marana_ schreef op 24 juli 2016 @ 21:47:
[...]
Dat is echt te weinig om los te komen van je werk, goed balen zeg.
Idd. We zijn nu op vakantie en hij slaapt
Voornamelijk. Hij is op. Hij vindt zijn werk
Echt geweldig leuk en die uren is wat het is maar het vergt veel van hem (en ons gezin ). Hij is altijd weg.
Enige voordeel zijn dus die uitbetaalde uren die zorgen voor luxe in zekere zin. Maar basis salaris is relatief ruk. Maar dat ligt ook aan d'r
Branche
[...]
Dat is echt te weinig om los te komen van je werk, goed balen zeg.
Idd. We zijn nu op vakantie en hij slaapt
Voornamelijk. Hij is op. Hij vindt zijn werk
Echt geweldig leuk en die uren is wat het is maar het vergt veel van hem (en ons gezin ). Hij is altijd weg.
Enige voordeel zijn dus die uitbetaalde uren die zorgen voor luxe in zekere zin. Maar basis salaris is relatief ruk. Maar dat ligt ook aan d'r
Branche
maandag 25 juli 2016 20:49
quote:redbuIIetje schreef op 24 juli 2016 @ 21:28:
[...]
Vergeet je man niet te leven? Zo zonde dat hij zijn leven op deze manier vergooit. Wanneer heeft hij tijd voor qualitytime met zijn dierbaren? Ze zeggen wel ns 'niemand zal ooit zeggen had ik maar meer gewerkt' op zn sterfbed. Maar dan is t te laat voor spijt.
Tja. Dat is zo. Maar hij ziet het niet als vergooien. Hij doet waar hij goed in is en wat hij ontzettend leuk vindt. We hebben een modus gevonden wat werkt en eerlijk is eerlijk hij mist ons minder dan wij hem. Autisme is daar debet aan. Hij ervaart dat anders.
Wij plannen wel 1 x per jaar weekje weg samen en zomervakantie is heilig Al is dat in 2017 maar 2 weken in de zomer. We kijken even of we in Voor/naseizoen wat kunnen regelen. Even zien of er restricties zijn
[...]
Vergeet je man niet te leven? Zo zonde dat hij zijn leven op deze manier vergooit. Wanneer heeft hij tijd voor qualitytime met zijn dierbaren? Ze zeggen wel ns 'niemand zal ooit zeggen had ik maar meer gewerkt' op zn sterfbed. Maar dan is t te laat voor spijt.
Tja. Dat is zo. Maar hij ziet het niet als vergooien. Hij doet waar hij goed in is en wat hij ontzettend leuk vindt. We hebben een modus gevonden wat werkt en eerlijk is eerlijk hij mist ons minder dan wij hem. Autisme is daar debet aan. Hij ervaart dat anders.
Wij plannen wel 1 x per jaar weekje weg samen en zomervakantie is heilig Al is dat in 2017 maar 2 weken in de zomer. We kijken even of we in Voor/naseizoen wat kunnen regelen. Even zien of er restricties zijn
maandag 25 juli 2016 20:53
quote:poldervrouw schreef op 25 juli 2016 @ 20:41:
[...]
Mans bedrijf is nl maar werkt 99% van de tijd in buitenland en geen cao
Jouw man doet waarschijnlijk iets in de installatie-business.
Hard werken.
Maar NL bedrijf is NL wet. Je kan als werkgever niet selectief in wetgeving gaan lopen shoppen al na gelang het je uitkomt. Ergens in de arbeidsovereenkomst van jouw man staat het toepasbaar recht genoemd. Dat moet, anders is die hele overeenkomst niet eens rechtsgeldig.
[...]
Mans bedrijf is nl maar werkt 99% van de tijd in buitenland en geen cao
Jouw man doet waarschijnlijk iets in de installatie-business.
Hard werken.
Maar NL bedrijf is NL wet. Je kan als werkgever niet selectief in wetgeving gaan lopen shoppen al na gelang het je uitkomt. Ergens in de arbeidsovereenkomst van jouw man staat het toepasbaar recht genoemd. Dat moet, anders is die hele overeenkomst niet eens rechtsgeldig.
jouw leven is een keuze
maandag 25 juli 2016 21:00
quote:poldervrouw schreef op 25 juli 2016 @ 20:49:
[...]
Tja. Dat is zo. Maar hij ziet het niet als vergooien. Hij doet waar hij goed in is en wat hij ontzettend leuk vindt. We hebben een modus gevonden wat werkt en eerlijk is eerlijk hij mist ons minder dan wij hem. Autisme is daar debet aan. Hij ervaart dat anders.
Wij plannen wel 1 x per jaar weekje weg samen en zomervakantie is heilig Al is dat in 2017 maar 2 weken in de zomer. We kijken even of we in Voor/naseizoen wat kunnen regelen. Even zien of er restricties zijnAls dat de enige motivatie is ga ik een baan in de porno-industrie zoeken......
[...]
Tja. Dat is zo. Maar hij ziet het niet als vergooien. Hij doet waar hij goed in is en wat hij ontzettend leuk vindt. We hebben een modus gevonden wat werkt en eerlijk is eerlijk hij mist ons minder dan wij hem. Autisme is daar debet aan. Hij ervaart dat anders.
Wij plannen wel 1 x per jaar weekje weg samen en zomervakantie is heilig Al is dat in 2017 maar 2 weken in de zomer. We kijken even of we in Voor/naseizoen wat kunnen regelen. Even zien of er restricties zijnAls dat de enige motivatie is ga ik een baan in de porno-industrie zoeken......
jouw leven is een keuze
