Jong en burnout

Wat vervelend bloem. Maar niet vergeten, AD afbouwen is een groot iets en jij hebt het gedaan!



Misschien logisch dat je dan even weer nieuw balans moet zoeken en je lijf, onbewust misschien, er moe van is. Toch spannend afbouwen, hoe gaat mijn lijf reageren, lukt het me wel zonder enzo.



Dat soort dingen vreten energie. Misschien dat dat er nu even uitkomt?



Wees lief voor jezelf en laat je lijf en geest wennen.



Heerlijk dat je een hangmat hebt!

zin in feelgood? Dit is echt een mooie docu!



http://www.npo.nl/2doc-pr ... /20-07-2016/VPWON_1221599

Mooi, Bloem Hoe gaat het inmiddels met je? Ik hoop dat je niet teveel last van de warmte hebt. Super dat je de AD hebt afgebouwd! Heel logisch dat je lichaam daar aan moet wennen, neem daar echt de tijd voor. En kies ervoor om, als je al per se iets wilt doen, je op een dag een klein klusje inplant, en daarna 'inplant' dat je in die hangmat gaat liggen. Van rusten wordt je ook sterk, en het heeft totaal geen zin om gestresst op je hangmat te liggen omdat je vindt dat je het niet zou moeten doen. Dan heeft het EN geen zin om op je hangmat te liggen EN je bent je klustijd kwijt, dubbel jammer dus. Tenminste, dat is een gedachtengang die mij geholpen heeft als ik er op mijn werk doorheen zat: oké, ik ga of nu wat doen, of ik ga naar huis om te slapen. En daarna: stel dat ik niets 'hoef', wat zou ik dan het liefst willen? En daar naar handelen. (oh, zo makkelijk gezegd, maar goed, dat snap je wel).



Paddestoel, nog steeds plezier in yoga? Heb je daar nieuwe dingen in gevonden? Ben daar wel benieuwd naar, yoga kan soms nogal zweverig zijn, maar met je lichaam bezig zijn op een dergelijke manier lijkt me wel fijn. Ik zie karate dan maar als de heftige variant van yoga



Suikerspin, hier inderdaad ook bezig met het huis opruimen. Heb pas eindelijk de kinderkleding uitgezocht (als je er aan begint valt het toch mee), en zes zakken weggedaan richting de neefjes/nichtjes, ruimt op. Mooiste is dat echtgenoot erdoor geïnspireerd raakt en ook gaat opruimen.



Pussywillow, stap voor stap, klinkt goed, ook op weg terug dus. Alles in zijn eigen tempo. Ik blijf dat lastig vinden, grenzen stellen en rustig aan doen. Eerste uitdaging hier is niet meer overwerken en dat begint eindelijk aardig te lukken.



Ik mag hier in m'n handjes knijpen met hoe goed het momenteel gaat. Toch heb ik veel last van 'vorig jaar', veel zaken komen nu weer terug (dezelfde vakantielocatie, dezelfde kindervakantieweek) en dan denk je toch onwillekeurig: vorig jaar...

Ik heb ook recentelijk mijn papierzooi van vorig jaar uitgezocht en opgeruimd, daar kwam ik zoveel schrijfsels van mezelf tegen, vol met pijn, ik heb ze zo goed als niet gelezen, het openslaan van zo'n pagina deed al zoveel, bah.

Al met al lukt het toch redelijk om 'toen' wat los te laten. Maar ik baal er gewoon soms van dat ik er überhaupt aan terug denk, ik wil het loslaten...



Wat me nog meer ergert is dat ik toch (nog steeds) op zoek ga naar andere oorzaken. Niet ik, maar tijdelijke omstandigheden. Niet ik, maar een 'ziekte', een 'iets' wat mijn lijf heeft aangepakt en dus ook mijn hoofd. Misschien toch wat over het hoofd gezien, misschien toch niet 'zomaar' moe. Steeds op zoek naar een externe oorzaak. Ook dat laat ik inmiddels redelijk los, heel af en toe flitst daar nog iets van langs, maar ik dacht, ik schrijf het hier ook op, want ik ben benieuwd of jullie daar ook zo'n last van hebben (gehad), de oorzaken overal zoeken behalve daar waar ie echt zit. Alsof je je daar beter door gaat voelen. Lijkt me typisch een verstopstrategie.



Verder redelijk goed door de warme dagen heen gekomen. Op mijn werk airco, en afgelopen woensdag op verzoek van de kinderen naar het zwembad, wat uiteindelijk erg meeviel (niet te druk) en het water was errug lekker, zo in die hitte. En schoonmoeder is zo aardig om weer voor te stellen dat de kinderen bij haar logeren zodat ik ze 's ochtends niet eerst hoef weg te brengen voor ik ga werken. En echtgenoot heeft vanavond een heerlijke complete hamburger voor me gemaakt Komende weken lekker rustig aandoen, bouwvak dus de meeste mensen zijn wieberen hier, heerlijk mijn eigen gang gaan.

Ik wens jullie ook een goede zomer toe!

Dag dames,



Ik kom mij hier ook melden, als jullie het goed vinden - ik hoop dat ik welkom ben!

Ik lees al langere tijd mee, maar besloot nu ook zelf maar eens mee te schrijven.

Ik ben 25 en zit sinds begin maart thuis met een burn-out. Ik heb het idee dat ik het diepste dal heb gehad, maar ik blijf veel problemen houden. Ik ben daarom ook nog steeds nog niet terug aan het werk. Ik heb/had 2 banen, werkte gemiddeld vaak 50 uur in de week en daarbij nog een flink aantal prive problemen en wat aangeleerd gedrag/perfectionisme/controle gevoelig/erg gevoelig in het algemeen en mijzelf enorm overvraagd en toen was het opeens op na maandenlange vermoeidheid die ik niet herkende als een aankomende burn-out (want ik kon alles aan dacht ik).



Ik ben nu bezig met CGT en dat helpt mij goed. Ik probeer nu mijn dagen langzaam aan wat meer op te bouwen en in te vullen weer, stapje voor stapje. Ik probeer nu een balans te vinden tussen proberen en niet forceren, ik blijf erg veel last houden van oververmoeidheid en overprikkeling waardoor de stapjes niet zo groot zijn maar dat geeft niet.



Hebben jullie deze periode ook gehad? Zo ja, wat zijn jullie tips?

Hoi Navillera,

Leuk dat je hier komt schrijven. Ik lees hier vooral mee. Zit thuis sinds feb. Werk wel 2x4 uur weer. Ik zoek ook balans. Snel overprikkeld en willen opbouwen. Hoe doe je dat ? Ik lees mee.

Natuurlijk ben je welkom. Welkom!



Ik ben bang dat die balans modus geen periode is maar altijd wel zal blijven.

Het is eigenlijk iets moois, je lijf geeft signalen als je te veel hebt gedaan.



De vermoeiend en overprikkeling zal uiteindelijk wel minder worden. Maar ik denk dat je na een burnout altijd eerder moe en overprikkeld bent. Helemaal terug bij het oude wordt het niet meer.



Gewoon rustig af en toe dingen proberen. Kleine stapjes zijn ook stapjes.



Uiteindelijk zullen wat grotere stappen ineens lukken. In die fase zit/zat ik. Maar dan krijg je alsnog ook weer met vermoeidheid te maken. De enige tip wat bij mij dan werkt is, weer gas terug. En dus weer wat dagen niksen en bankhangen. En nu doe ik weer kleine stapjes.



Even in het algemeen. Ik zelf ervaar soort van golfbewegingen, ik vind het fijn dat ik dit door heb. Vaak heb ik een tijd dat ineens veel nieuwe dingen lukken, dan ineens weer vermoeider en daardoor wanhopiger en vaak daarna weer een opleving waarin juist weer meer dingen lukken.



Ik zit nu in de weer vermoeider, wanhopiger fase. Komt mijn energie weer terug. Din gen die ik eerder kon lukken niet meer goed.... Moeilijk om dan te vertrouwen dat het straks weer 'ineens beter' gaat. Maar dit is in het verleden nu al een paar keer zo gegaan. Het lijkt te voelen alsof mijn lijf dan energie ergens voor op spaart. Of dingen verwerkt. Moeilijk te omschrijven.

Dus ik hoop nu dat er ook weer een opleving komt. Wel spannend elke keer.

quote:femke09 schreef op 03 juli 2016 @ 20:41:

en dat ik beter morgen thuis kan blijven van werk 'als dit al te veel is'. Thuis blijven op kosten van de baas of vindt hij dan wel dat je een verlofdag daarvoor op moet nemen, dus op je eigen kosten?

Heej Navillera!



Welkom, gezellig



Wat Gele Suikerspin zegt inderdaad. Zoveel mogelijk 'meebewegen' met de golven. Is niet altijd makkelijk! Want als je je weer minder voelt, komt vanzelf het 'verzet' tegen de moeheid, tegen de situatie. Bij mij althans. En daarmee hou je de klachten ook in stand. Verder: beweeg je zoveel mogelijk naar wat goed voelt. Vind dingen die passen bij je mogelijkheden, waar je energie van gaat stromen. Iets creatiefs doen, naar buiten (sowieso altijd goed, lekker de natuur in, al lig je maar een beetje op je handdoekje aan het water ofzo), in het begin ging ik vaak naar de kinderboerderij, gewoon ff beestjes aaien. Nou ja kan vanalles zijn. Maar ik merk dat als ik dingen fijn vind, ze ook sneller beter gaan.

Ken de deze website? http://jongburnout.nl/

Die is ook fijn.



Hier van het weekend afgesproken met een forumster uit mijn stad, ook met BO. Was erg gezellig, maar wel heel grappig om tot een locatie consensus te komen: A: zullen we daarheen? B: Nee... te veel prikkels. Misschien daar? A: Nee sorry, dan moet ik echt te ver lopen... MIsschien daar dan? B: nee, dan moet ik via dat ene hele drukke metrostation... Misschien daar? A: Oei dat ken ik niet, vind ik toch nog te spannend.

Haha, nou ja uiteindelijk wel iets gevonden want paste binnen het hele beperkingenschema. Kneusjes

Haha Bloem, wat herkenbaar. Fijn dat het gelukt is uiteindelijk! En wat leuk dat jullie elkaar hier hebben ontmoet.



Nice day iedereen.



(Ik ga buitenzwembad proberen, erg spannend)

Heel erg bedankt iedereen, fijn gevoel zo! En heel aangenaam, die herkenning ook!



@rascalles: Mijn dag structuur is al goed, ik probeer samen met mijn therapeute de ontspannings en inspannings activiteiten langzaam wat af te wisselen en proberen het ook wat meer op te bouwen. Ik blijf erg last hebben van verkeerprikkels vooral, dus hier ben ik nu mee bezig om geleidelijk weer wat te wennen. Dus een ontspannende activiteit in een wat 'inspannende' omgeving. Voor mij is dit al zo iets als bij mij buiten het dorp onder een brug bij het water zitten. Het ontspannende (zitten, bij het water, bootjes kijken) gecombineerd met het inspannende (de verkeersprikkels, drukte van auto's en fietsen die langs rijden). Ik word namelijk snel erg duizelg door de prikkels dus nu hoef ik daar niet zorgen om te maken en toch wat wennen weer aan het verkeer. Ook probeer ik de ontspanningsactiviteiten wat meer te wisselen, ik ga straks weer eens proberen te schilderen (kleuren prikkelen erg) in plaats van een stukje te lezen bijvoorbeeld. Ik vind het wel fijn dat mijn therapeute echt even mee denkt over wat realistisch en haalbaar is en dan kijken wat lukt en zo wat stapjes te nemen. Hoe gaat het met jou met werken? Ik ben wel blij dat ik nog niet aan het werk ben op dit moment, dat lukt echt (ik kan er sowieso niet eens alleen komen, dus dat is al een probleem op zich).



@Gele_Suikerspin: Ik ben het helemaal met je eens. Ik merkte de afgelopen 2 jaren al dat ik me toch wel vaak eens even terug moest trekken, om even 'op te laden', maar ik had nooit in de gaten dat dit er achter zat uiteindelijk. Het is denk ik iets wat inderdaad een gevoelige plek zal zijn en blijven en waar je rekening mee moet houden. Die golfbewegingen ken ik wel. Soms heb ik een paar dagen dat ik mij iets fitter voel, en dan weer een paar dagen 'bagger' om het zo maar te zeggen. Zit jij nog thuis op dit moment of heb je werk of ...? En ik hoop dat het goed gaat in het buitenzwembad, heel veel succes - probeer er wat van te genieten! laat je weten hoe het is gegaan?



@*bloem: Dankjewel! Wat toevallig dat je dat noemt van die kinderboerderij, ik heb al een tijdje heel erg zin om naar de kinderboerderij te gaan, inderdaad lekker even beestjes kijken en aaien, lijkt me zo ontspannend. Dus dat moet ik binnenkort maar eens even proberen denk ik. Zal eens even een familie lid lief aan kijken. Wat voor creatieve dingen doe jij zoal?



Hoe oud zijn jullie allemaal ongeveer? Als ik dat vragen mag

Ben nu al blij dat ik me hier heb bij gevoegd, de (h)erkenning alleen al is zo fijn! Had ik eerder moeten doen.

quote:Navillera schreef op 26 juli 2016 @ 14:05:

@*bloem: Dankjewel! Wat toevallig dat je dat noemt van die kinderboerderij, ik heb al een tijdje heel erg zin om naar de kinderboerderij te gaan, inderdaad lekker even beestjes kijken en aaien, lijkt me zo ontspannend. Dus dat moet ik binnenkort maar eens even proberen denk ik. Zal eens even een familie lid lief aan kijken. Wat voor creatieve dingen doe jij zoal?



Hoe oud zijn jullie allemaal ongeveer? Als ik dat vragen mag

Ben nu al blij dat ik me hier heb bij gevoegd, de (h)erkenning alleen al is zo fijn! Had ik eerder moeten doen.



Van de winter heb ik als een malle zitten breien, de meeste van mijn vrienden hebben nu een mooie sjaal, ook labels erbij ontworpen, helemaal design. In de zomer niet zo'n zin in. Nu is mijn ding mijn moestuintje. Ik heb dus fases. Ook een tijdje gekruisjessteekt, maar ook weer klaar mee



Ik ben 33 alweer, volgens mij zijn de meesten hier niet zo piepjong meer, maar we voelen ons sowieso allemaal 80 natuurlijk. Oh well...

Ik vind het moeilijk om iets te doen wat ik leuk vind. Raar he ?



Ik ben mn werk verder aan het opbouwen en vind dat heel eng. Lukt het me nog ? Zo bang voor enorme terugval en dan ?? Ik ben dol op mn baan, wil ik niet kwijt. Mijn bedrijfsarts heeft nog nooit iemand met een burn out gezien in combi met angsten zegt ze. Raar he ? Ik heb er inmiddels toch best veel over gelezen. Voel me echt een enorm geval door die uitspraak.



Iemand misschien een boekentip over burn out ?

Het boek 'Jong opgebrand' is een mooi boek met verhalen van young professionals



https://www.bol.com/nl/p/jong-opgebrand ... 025880325/

Dankje. Zal meteen kijken. Ben alleen niet zo jong meer (42)

quote:*bloem schreef op 26 juli 2016 @ 14:33:



..maar we voelen ons sowieso allemaal 80 natuurlijk. Oh well...



Hahaha, ik lag dubbel.



Ik ben bijna 30 .

Geen knal feest dit jaar. Maar ga er wel iets speciaals van maken, met iedereen omstebeurt op visite, ook al moet ik het verspreiden over een maand, 30 moet toch wel gevierd worden.



Ik heb een baan, maar werk nu bijna een jaar al niet. Ik kan ook niet zelfstandig op mijn werk komen. Er komt een arbeidsonderzoek om te kijken of reïntegreren in mijn oude baan en werk wel kan/zin heeft. Waarschijnlijk ga ik ergens anders reïntegreren. De reistijd is alleen al erg onrealistisch dus vandaar.



Rascalles, heel raar van die bedrijfsarts. De mijne ziet het geloof ik ook los van elkaar. Als 2 'stoornissen'

Of als angststoornis waardoor je burnout raakt, terwijl ik burnout raakte en daarbij ineens angsten kreeg. Ik zie het meer als een gevolg zelf, net als vermoeidheid.



Maar jah, artsen zijn ook maar mensen



Het zwemmen ging goed, het was gelukkig erg rustig, heeeel blij mee, anders was ik misschien weer weggegaan. Het is gelukt 8 baantjes te zwemmen en daarna een dutje (ooit deed ik er 50)



Maar ik ben er blij mee, voelde me positief loom en ontspannen.



Was echt verbaasd hoe rustig het was, mijn grootste angst was 'krijsende kinderen'

En die waren er gewoon niet

@*bloem: leuke hobbies! ik mis het werken in de tuin ook heel erg, nu al het tweede jaar op rij dat het niet lukt. Vorig jaar door overmatig werken en dit jaar dus door de burn-out, erg jammer. Hopelijk volgend jaar weer! En inderdaad, dat 'voelen als 80' is herkenbaar. Ik zeg best vaak dat ik me net een bejaarde voel haha.



@rascalles: wat jammer, heb je al eens rond gekeken voor hobbies die je misschien zou kunnen uitoefenen of proberen? soms is iets nieuws proberen wel spannend, maar ook weer erg leuk - of misschien dingen die je vroeger leuk vond of als kind en dat weer eens probeert? kan ook heel iets simpels zijn natuurlijk! En krijg je ook hulp hierbij? wat voor werk doe je als ik vragen mag?



@Gele_suikerspin: Woon je ver van je werk vandaan? Spannend, zo'n arbeidsonderzoek lijkt mij? of valt je dat mee denk je? wat voor werk doe je nu en waar zou je anders moeten reintegreren? blij dat het zwemmen goed ging, snap dat je het fijn vindt dat er niet teveel krijsende kinderen waren, ik heb hier ook erg last van. Helaas in mijn omgeving veel te veel van waardoor ik vaak de ramen in het huis en de deuren dicht moet doen, beetje jammer als het warm is helaas.



Ik heb dus 2 banen in principe. Baan 1 moet ik straks heen, mijn werkgever wil mijn contract over 2 maanden laten beeindigen en dan dat ik ga proberen een half jaar later weer in te stromen - er een half jaar tussen uit dus, van dit werk moet ik maandag ook weer naar de bedrijfsarts. Van baan 2 moet ik morgen naar de bedrijfsarts, mijn contract loopt daar over 4 maanden af en dat wordt sowieso niet verlengd.



Hebben jullie ook ervaringen met het UWV? Want ik ga mijn werkgever van baan 1 vragen om mij aan te melden hier zodat zij het overkunnen nemen (qua ziekte uitkering), maar ik vind het toch wel weer erg spannend. Ik weet dat ze me niet zullen opvreten, maar weer zo'n nieuwe situatie en weer wat onbekends en anders, dat vind ik lastig. Daarnaast is de bedrijfsarts van baan 1 heel erg fijn en ik heb enorm veel aan hem, dus ik vind het ook heel jammer dat ik dan afscheid van hem moet nemen omdat ik het idee heb dat hij mij juist heel goed zou kunnen helpen en begeleiden en ja, dat moet je bij het UWV maar weer afwachten. De bedrijfsarts van baan 2 is namelijk echt vreselijk, al een paar keer overstuur thuis gekomen omdat hij mij eigenlijk niet eens aan kijkt en mij totaal niet begrijpt.



Blijft lastig allemaal he, die bedrijfsartsen. Eigenlijk wil je gewoon RUST en vrijheid en ruimte, maar al dat getrekt en geduw is zo onprettig.



Sporten jullie ook trouwens? Ik was altijd fanatiek sporter, hier hou ik enorm veel van, en probeer het nu ook weer wat op te pakken. Buitenshuis sporten is voor mij nog geen optie helaas. Anderen die hier ervaring mee hebben gehad? Ik heb een hometrainer gekocht en fiets daar nu elke dag even op om zo mijn conditie geleidelijk wat op te bouwen. Tips/adviezen?

Ha Navillera,



Je kunt voor binnenshuis of in je tuin sporten misschien kiezen voor vanalles. Op youtube staan wel wat home-workouts en yoga bijvoorbeeld. Zelf heb ik een dumbell met gewichtjes maar ik gebruik het tot nu toe nog niet wegens gebrek aan energie. Wel heb ik een weight hoop en hoepel daarmee voor de tv. Ook leuk.



Wat betreft het uwv zou ik proberen je er niet te druk om te maken en er op proberen te vertrouwen dat die mensen hun werk goed doen en ook echt wel weten wat ze voor zich hebben zitten. Als je je situatie goed uitlegt zou dat goed moeten komen. Tot dusver is mijn ervaring dat ze goed weten wat BO inhoudt en wat dat vraagt om het herstel te bespoedigen in plaats van te laten stagneren. Succes.

Heeft iemand dat ebook Jong opgebrand toevallig?

Navillera, ik vind heel veel dingen leuk Ik wandel graag, lees graag, paardrijden, leuke dingen met man en kind, reizen. Wandelen doe ik elke dag maar ik zo zo graag weer willen lezen. Lukt niet. Ik heb al een half jaar geen boek gezien. Mn concentratie is weg.



Ik sport nu twee keer in de week en een keer per week yoga.



Zijn jullie bekend met wazig zien ? En een soort onrustig gevoel ? Dat hele geagiteerde is wel weg maar tochnog onrust.

hee pussywillow, ik heb dat boek wel, als je wil dat ik het je mail moet je maar even een pm sturen

Sporten zit er voor mij nog niet in, ik ben al blij dat het huishouden zelf weer doen af en toe lukt en een paar boodschapjes. Dat zie ik ook als beweging. Lukken jou die dingen goed?

Verder wandel ik soms 20min en paar keer gezwommen. Alles doe ik heel rustig, meer voor ontspanning. Ik heb wel een paar keer Nederland in beweging gedaan. Dat was de eerste keren eerlijk gezegd behoorlijk vermoeiend. Later kon ik het beter volhouden.



Maar ik vind naar buiten gaan belangrijker dus zoiets binnen doe ik niet vaak. Liever een brief posten, vuilnis buiten zetten, boodschapje op de fiets enzo. Of zijn die kleine buiten dingen voor jou nog te 'groots'?



Nederland in beweging kun je proberen. Met olga en een gespierde man.



Arbeidsdeskundig onderzoek ben ik blij mee. Afwachten of de persoon echt onafhankelijk is. Dat is het enige spannende.

Maar nu eerst bouwvak dus zal daarna wel pas komen. Ik ben veel relaxter qua al die juridische dingen als in het begin. Dat is fijn.



Uwv lijkt mij een betere partij als een corupte, partijdige bedrijfsarts. Ik denk dat als je gewoon eerlijk bent, goede wil toont en op komt dagen het uwv niet eng hoeft te zijn.

Ik zou je daarover niet te veel zorgen maken.

Baal wel van die vermoeidheids dips . Dan ben ik ineens weer extreem moe, voelt mijn lijf zwaar. En ga ik dingen afwegen als; zou ik vandaag wel of niet gaan douchen

Omdat dat dan eigenlijk best vermoeiend is al. Wel goed geslapen eindelijk weer, na 3 gebroken, slapeloze nachten. Alleen zooo brak gevoel nu, alsof ik gefeest heb tot in de late uurtjes. Whaaagrrrr

Pffff moest even klagen.



Veel energie en gezelligheid gewenst aan iedereen.

Herkenbaar suikerspin! Als je je voelt alsof er een vrachtwagen over je heen gereden is, is dat voor mij meestal een teken dat ik de dag(en) ervoor teveel gedaan heb. Je kunt nu niet zoveel anders dan gewoon toegeven dat je moe bent. Niets doen, misschien ook niet douchen als dat al teveel is. Komt later op de dag wel weer. Of niet, dan is er morgen weer een dag . Pech voor je huis-/echtgenoot. En proberen niet te balen, je verandert er toch niets aan, je hebt blijkbaar iets gedaan wat je veel energie gekost heeft, nou dan weet je dat voor de volgende keer. Dank je wel voor je energiewensen, die kunnen we allemaal wel gebruiken geloof ik

gaan jullie nog op vakantie trouwens? Zin in, of toch zenuwen?

Ik ga lekker met de auto naar Frankrijk over 2 weken met lief, huisje in de natuur en een B&B op een boerderij, lijkt me heerlijk.



xx

@pussywillow; oh van die weight hoop klinkt ook wel erg leuk, is dat wat vol te houden? ik kan niet hoepelen, maar ik denk dat ik dat wel kan leren. Bedankt voor je advies over het UWV, blijft spannend, maar moet inderdaad wat vertrouwen hebben!



@rascalles; wat vervelend van dat lezen, ik begin net eindelijk weer wat te lezen - toch wel lekker, even wat anders en even je in een andere wereld storten. Ik ben nog aan het opbouwen, af en toe een klein stukjes is ook een stukje! maar alleen HEEL simpele en makkelijke boeken lukt, moeilijke(re) dingen lukken me niet, ik kan de krant niet eens inkijken, begint me allemaal te draaien en ik zie het niet, snap er niets van en kan me er ook niet op concentreren. Toen ik net begon met lezen weer ben ik begonnen met een kinderboek en heb daar nu een paar van gelezen, misschien ook eens proberen?



@Gele_suikerspin; Huishouden en boodschappen doen lukt mij helaas niet. Simpele dingen koken en afwassen wel gelukkig. Huishouden is nog te zwaar en boodschappen is nog geen optie door de drukte en prikkels, dat geeft nog teveel spanning en stress. Die kleine dingen waar je het over had zijn voor mij inderdaad nog iets groots.

Bedankt voor je advies over het UWV, je hebt ook gelijk inderdaad - moet me er niet te veel zorgen over maken, het loopt toch altijd anders.

Wat jammer van je vermoeidheidsdip, heel herkenbaar. MIsschien proberen een stapje terug te doen (of een pas op de plaats?) als dat lukt? Vervelend dat gevoel! Hoop dat je snel weer wat energie terug krijgt!



@*bloem: wat heerlijk voor je! wanneer ga je weg? al bijna? heerlijk in de natuur! dat is tenminste wat rustig en ontspannend. Kun je er wat mooi wandelen of fietsen bijvoorbeeld? of wil je gewoon alleen lekker zitten bijvoorbeeld? (is ook lekker!)