Gezondheid alle pijlers

Ziekenhuiszeiktopic

29-07-2016 15:59 470 berichten
Voor iedereen die iets te zeiken heeft over het ziekenhuis. Of je nu in het ziekenhuis ligt, er in gelegen hebt of er op bezoek bent. Vertel hier je anekdotes over dokters, verpleegkundigen, mede patiënten of jezelf. Dan heb ik iets te lezen terwijl ik naast mijn pas geopereerde man zit. (Hij slaapt )



quote:matroesjka_ schreef op 29 juli 2016 @ 21:12:

Ik ben zo'n irritante "familie van patient" die zich dus echt niet laat wegsturen. Ik wil uren muisstil in een hoekje zitten maar ik laat me gewoon niet wegsturen als ik het niet acceptabel vind om weg te gaan.

Ik ook, heb er dus ook de hele middag en avond gezeten. Was al van plan bijna weg te gaan, maar de manier waarop ze het zei zorgde voor tranen toen ik in de lift stond.

Ik stond vandaag echt versteld van de ouderwetsheid van dit ziekenhuis. En dat terwijl het op bepaald gebied HET ziekenhuis in de regio moet zijn. Nou, het is dat ze deze operatie bijna nergens uitvoeren, maar anders waren we naar ons 'vaste' ziekenhuis gaan.
quote:pinchos schreef op 29 juli 2016 @ 21:23:

[...]





Bij ons mag er standaard iemand blijven slapen op de 1-persoonskamers. Op zaal niet vanwege de andere patiënten. Is dat in jouw ziekenhuis niet zo?Mijn man ligt op een meerpersoonskamer wat ik sowieso belachelijk vind na zo'n heftige ingreep. Ik denk dat ze helemaal geen 1persoonskamers hebben op deze afdeling
Alle reacties Link kopieren
Was hij wel wakker toen je wegging Nachtvlinder?
quote:anky schreef op 29 juli 2016 @ 21:35:

[...]



Ik moet zeggen dat ik eigenlijk nog nooit ben weggestuurd als ik het niet acceptabel vond om te gaan. Hoeveel ik ook te klagen heb over diverse ziekenhuizen, hiermee echt nooit problemen gehad.Ik wel, als patiënt en als partner van. Merkte al aan de laatste verpleegkundige dat ze niet gediend is van vragen/opmerkingen over mijn man.
quote:GateKeeper schreef op 29 juli 2016 @ 22:49:

Was hij wel wakker toen je wegging Nachtvlinder?Half, hij was stoned van de medicatie.
Alle reacties Link kopieren
Met topdrukte onverwachts in het ziekenhuis belanden met nierstenen. Geen eens urine op hoeven vangen in de dagen dat ik er lag. Tot ik er zelf maar mee kwam. Schreeuwende koliek pijnen gehad twee dagen lang. Zelfs slecht reagerend op de medicatie, maar gelukkig toch niet geopereerd hoeven worden.



Een stik chagrijnige madam die het eten iedere keer kwam brengen. Ik dacht gekrulde frituurde aardappeltjes op het menu, hmm lekker. Bah bah het leek alsof die dingen er al drie dagen gelegen hadden. En nog eens opperen dat ze me aan de verkeerde kant van de zaal hadden gelegd waar 6 bedden totaal stonden. Jij hoort hier niet te liggen, was het antwoord van deze mevrouw.



Daarnaast lag ik niet op de urologie omdat de afdeling vol was, maar op chirurgie. De ene na de andere werd gereanimeerd. Ook zag ik ze al reanimerend voorbij komen als ik naar de gang keek, best heftig soms. Ook lag ik met hele zieke mensen op de zaal. Ik was blij toen ik weer thuis was. En heb ongeveer drie dagen aaneen nog kunnen slapen met de rotzooi van medicatie denk ik die ze me gegeven hadden. Alsof het later pas begon te werken.
Leef, geniet, zelfs met dagelijkse zorgen.
@Mistiek, klinkt als een gezellige opname Hoe ben je uiteindelijk van je stenen afgekomen?
Waar ik ook een ontzettende hekel aan heb is het aldoor maar verzetten van afspraken. Ik moet zo'n 20x per jaar in het ziekenhuis zijn. Ik heb ook nog een drukke baan en een gezin dus ik plan altijd zorgvuldig in, omdat ik anders in de knel kom. Het ziekenhuis heeft daar geen boodschap aan, minstens 1 op de 3 keer !!! wordt de afspraak kort van tevoren verzet. Ze bellen dan niet eerst, nee: ik krijg een brief waarop een willekeurige andere dag en tijd staat. Meestal kan ik dan niet, moet ik weer gaan bellen en bedelen om een andere afspraak. Zo ontzettend patiëntonvriendelijk.
Alle reacties Link kopieren
quote:mariposita schreef op 29 juli 2016 @ 20:46:

[...]





Dat weet je helemaal niet.Als er maar een meter tussen de bedden zit hoor je wel wat de artsen zeggen hoor.
Voor consult bij de kno arts die me geopereerd heeft moest ik een keer 1,5 uur wachten en stond weer binnen 2 minuten buiten. Hij was zo gehaast, werkte me echt buiten. Sta je dan 65 euro af te rekenen en bedenk je dat je die ene vraag niet gesteld heb. Heel irritant!



Lig je in een 2 persoonskamer alleen, de ochtend na m'n operatie, nog vreselijk moe dus lag lekker te slapen nog om 8 uur. Komt er een nieuwe kamer genoot binnen, lichten aan, gordijnen open, vooral heel hard praten. Op dat moment wilde ik echt heel erg graag naar huis!
Alle reacties Link kopieren
quote:Rusticaa schreef op 29 juli 2016 @ 22:25:

[...]



+1000

Ik wil mij verontschuldigen voor mijn opa. Hij doet altijd al alsof alles om hem draait en alles meteen moet gebeuren en in het ziekenhuis werd dat nog veel erger. Hij drukte constant op het knopje als er iets "niet naar zijn wens" was en eiste dan ook meteen iemand aan zijn bed. Echt super sorry daarvoor. Wij drongen maar niet tot hem door.



Dus mocht iemand zich als verpleegkundige herkennen in dit verhaal en deze patiënt: ik verontschuldig mij voor het gedrag van mijn opa. Schaam mij echt kapot om hoe hij die mensen behandelde.Wat lief, maar jij hoeft je er echt niet voor te schamen hoor. Ik herken het, er zijn best vaak dit "soort" patiënten dus jouw opa of de oma van nausicaa zijn echt niet de enigen! Ik laat me er niet door irriteren en als het wel gebeurt spreek ik de patiënt er gerust op aan. Daarnaast zorg ik met net zoveel liefde voor deze patiënten als voor patiënten die nooit bellen, want dat is mijn werk. En ik denk dat dat voor de meeste verpleegkundigen geldt.
Alle reacties Link kopieren
quote:nachtvlinder1977 schreef op 29 juli 2016 @ 22:49:

[...]



Mijn man ligt op een meerpersoonskamer wat ik sowieso belachelijk vind na zo'n heftige ingreep. Ik denk dat ze helemaal geen 1persoonskamers hebben op deze afdeling Ai, dat is vervelend.. Veel sterkte!
quote:sherry-holmes schreef op 30 juli 2016 @ 08:32:

[...]



Als er maar een meter tussen de bedden zit hoor je wel wat de artsen zeggen hoor.En wat zeiden die artsen dan, dat het nergens voor nodig was dat de patiënt zoveel scheten liet?
quote:pinchos schreef op 30 juli 2016 @ 10:15:

[...]





Wat lief, maar jij hoeft je er echt niet voor te schamen hoor. Ik herken het, er zijn best vaak dit "soort" patiënten dus jouw opa of de oma van nausicaa zijn echt niet de enigen! Ik laat me er niet door irriteren en als het wel gebeurt spreek ik de patiënt er gerust op aan. Daarnaast zorg ik met net zoveel liefde voor deze patiënten als voor patiënten die nooit bellen, want dat is mijn werk. En ik denk dat dat voor de meeste verpleegkundigen geldt. Nou, ik lag in het ziekenhuis met tegenover mij een nogal verwarde vrouw. Echt zielig. De verpleegkundigen hadden bij haar de stekker van de bel uit de muur getrokken, omdat ze gek werden van haar gebel. Het gevolg was dat ik de hele nacht in de weer geweest ben voor haar. Ik heb continu op de bel geduwd als ze weer aan het spoken was. Dus de vpk was alsnog niet blij (ik ook niet, want geen oog dichtgedaan).
Alle reacties Link kopieren
quote:-Isabella- schreef op 30 juli 2016 @ 10:20:

[...]





Nou, ik lag in het ziekenhuis met tegenover mij een nogal verwarde vrouw. Echt zielig. De verpleegkundigen hadden bij haar de stekker van de bel uit de muur getrokken, omdat ze gek werden van haar gebel. Het gevolg was dat ik de hele nacht in de weer geweest ben voor haar. Ik heb continu op de bel geduwd als ze weer aan het spoken was. Dus de vpk was alsnog niet blij (ik ook niet, want geen oog dichtgedaan).



Wat erg.

Sowieso worden bij ons verwarde patiënten/patiënten in een delier overgeplaatst naar een 1-persoonskamer a.s.a.p., maar dit vind ik echt heel erg om te lezen. Als je dit nog een keer meemaakt, geef het gerust aan bij het unithoofd/leidinggevende vpk. Dit kan echt niet.
quote:pinchos schreef op 30 juli 2016 @ 11:25:

[...]





Wat erg.

Sowieso worden bij ons verwarde patiënten/patiënten in een delier overgeplaatst naar een 1-persoonskamer a.s.a.p., maar dit vind ik echt heel erg om te lezen. Als je dit nog een keer meemaakt, geef het gerust aan bij het unithoofd/leidinggevende vpk. Dit kan echt niet.Ik vroeg me ook al af waarom ze dat niet deden. Maar ik wilde er niks van zeggen, want dan voel ik me zo'n klager
Alle reacties Link kopieren
quote:-Isabella- schreef op 30 juli 2016 @ 11:38:

[...]





Ik vroeg me ook al af waarom ze dat niet deden. Maar ik wilde er niks van zeggen, want dan voel ik me zo'n klager Waarschijnlijk lag de afdeling dan vol, denk ik. Soms kan het bij ons ook niet direct, maar dan wordt de patiënt wel overgeplaatst zodra er iemand met ontslag gaat (of naar een andere afdeling). Volgende keer gewoon zeggen hoor!
quote:pinchos schreef op 30 juli 2016 @ 12:07:

[...]





Waarschijnlijk lag de afdeling dan vol, denk ik. Soms kan het bij ons ook niet direct, maar dan wordt de patiënt wel overgeplaatst zodra er iemand met ontslag gaat (of naar een andere afdeling). Volgende keer gewoon zeggen hoor!Als ik zoiets nog eens meemaak zal ik dat zeker doen.
Alle reacties Link kopieren
quote:mariposita schreef op 30 juli 2016 @ 10:20:

[...]





En wat zeiden die artsen dan, dat het nergens voor nodig was dat de patiënt zoveel scheten liet?Lees jij überhaupt wel? IK vind dat constante geruft smerig. De man was naar het verkeerde ziekenhuis gekomen omdat de mld in het andere ziekenhuis in onze stad is. En nu lag hij tussen patiënten met hartproblemen, dus moest er familie komen om hem naar het andere ziekenhuis te brengen. En die familie liet 3 uur op zich wachten. En excuse me hoor als ik op dat moment volgens jullie geen empathie voor andere patiënten heb. Ik zit daar natuurlijk niet voor mijn lol en ik heb meer dan genoeg aan mijn eigen zieke kerel.
Alle reacties Link kopieren
Vanuit de personeelskant:

- wel gratis parkeren maarin de blubber en zonder parkeervakken. Anderen die graag breed parkeren waardoorer regelmatig een vak ter grote van 0,95 x mijn koekblik auto was.

- het continuewisselen van bedden/verplaatsen van patienten op kamers. Onze afdeling had maar 2 eenpersoons kamers dus als persoon a een infectie had qaarvoor isolatie en persoon b op sterven lag dan moest persoen c van de 1 naar de 2 persoons kamer en persoon d van de 2 naar de 4 persoons kamer.

- dat het beleid verschillende per specialist die mee visite liep. Dat dus op dag 1 de pietje echt nog bedrust moest houden en dan op dag 2 te horen krijgen: waarom is pietje nog niet uit bed? En dan op dag 3 de eerste specialist weer enorm verbaasd is dat zijn beleid niet is opgevolg en pietje al uit bed is.

- dat sommige artsen denken dat je wel even meer patienten kan includeren voor je onderzoek, "deze casus is toch interessant". Tuurlijk is die casus interessant maar we hebben met een reden een bepaalde onderzoeksvraag opgesteld en in en exclusiecriteria bepaald. Bovendien als je deze casus ook wil meenemen dan moet het plan worden aangepast en opnieuw goedgekeurd worden door de etische commissie. Lees: veel werk en veel vertraging.

- dat er een hoop foutjes worden gemaakt. Dat kan gaan van vergeten de paracetamol voor te schrijven, tot de arts niet bellen maar een briefje neerleggen in de artsenkamer omdat meneer op kamer 2 nu wel erg benauwd is.



Ik heb trouwens maar een enkele keer een poli meegemaakt die niet uitliep. Dat kwam omdat er tussen iedere patient een pauze was ingepland omdat deze arts net terug was van ziekteverlof. Ergens is er van bovenaf opgelegd dat een gesprek 10 minuten mag durenen 15-30 minuten voor een nieuwe patient. In die 10 minuten moet je:

- uitvragen hoe het nu gaat

- resultaten bespreken

- lichamelijk onderzoek

- niet beleid vormen en bespreken

- medicatie voorschrijven/ok aanvragen/verwijxing schrijven etc.

En da is je brief naar de huisarts nog niet geschreven dat moet ergens tussendoor of na je hele riedel consulten wat als je pech hebt uitkomt op een uur (of meer) langer door na je 7.30-17.30 werkdag.





Nachtvlinder: hoe gaat het nu met je man? Is het alweer bezoekuur?
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
even een totale non ergernis Maar ik presteer het iedere keer weer om te verdwalen in die grote ziekenhuizen kom op afdelingen waar ik helemaal niet hoef te zijn en zie vaak het halve ziekenhuis tot een verpleegkundige of de beveiliging mij maar letterlijk op de juiste afdeling afleveren.

Ik vind buiten altijd de weg maar in het ziekenhuis dus nooit.
Alle reacties Link kopieren
quote:-Isabella- schreef op 30 juli 2016 @ 10:20:

[...]



Nou, ik lag in het ziekenhuis met tegenover mij een nogal verwarde vrouw. Echt zielig. De verpleegkundigen hadden bij haar de stekker van de bel uit de muur getrokken, omdat ze gek werden van haar gebel. Het gevolg was dat ik de hele nacht in de weer geweest ben voor haar. Ik heb continu op de bel geduwd als ze weer aan het spoken was. Dus de vpk was alsnog niet blij (ik ook niet, want geen oog dichtgedaan).



ik heb ook zoiets gehad.

de eerste nacht na mijn operatie echt geen oog dichtgedaan omdat mijn buurvrouw zo in de war was: licht aan, licht uit, roepen, bellen... ze moest dan nog sowieso x keer 's nachts gekeerd worden, dus het was een af en aanlopen op de kamer...



de volgende dag dommel ik eindelijk in na het middageten, schrik ik ineens wakker omdat ze zich had los weten te maken in haar stoel en haar infuus had uitgetrokken.

stond ze naast mijn bed in een plas bloed.



mevrouw kon er uiteraard niets aan doen, maar wat een hel zeg, zo net na een operatie.

de volgende nacht heeft de nachtverpleging me naar het recreatiezaaltje gerold met mijn bed, daar heb ik eindelijk kunnen slapen.

en de dag nadien kreeg ik een andere kamer, lag ik prinsheerlijk alleen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Rusticaa schreef op 29 juli 2016 @ 22:25:

[...]



+1000

Ik wil mij verontschuldigen voor mijn opa. Hij doet altijd al alsof alles om hem draait en alles meteen moet gebeuren en in het ziekenhuis werd dat nog veel erger. Hij drukte constant op het knopje als er iets "niet naar zijn wens" was en eiste dan ook meteen iemand aan zijn bed. Echt super sorry daarvoor. Wij drongen maar niet tot hem door.



Dus mocht iemand zich als verpleegkundige herkennen in dit verhaal en deze patiënt: ik verontschuldig mij voor het gedrag van mijn opa. Schaam mij echt kapot om hoe hij die mensen behandelde.



mijn vader was ook zo'n moeilijke patiënt, en dan ook nog niet bepaald tactvol in zijn uitspraken.

ik heb er ook vaak naast gezeten met een rood hoofd
Alle reacties Link kopieren
Moest laatst anderhalf uur wachten voor een preoperatief gesprek met de anesthesioloog. Tja, druk, spoedgeval enzo. Alle begrip, hoewel ik een belletje wel fijn had gevonden, dan kon ik even koffie halen. Maar toen hij alleen een paar vragen stelde (alle gegevens waren al vekend) was ik niet heel blij. Toen hij na 5 minuten het gesprek beeindigde flapte ik eruit dat we deze afspraak de volgende keer wel telefonisch konden doen...
quote:sherry-holmes schreef op 30 juli 2016 @ 13:07:

[...]



Lees jij überhaupt wel? IK vind dat constante geruft smerig. De man was naar het verkeerde ziekenhuis gekomen omdat de mld in het andere ziekenhuis in onze stad is. En nu lag hij tussen patiënten met hartproblemen, dus moest er familie komen om hem naar het andere ziekenhuis te brengen. En die familie liet 3 uur op zich wachten. En excuse me hoor als ik op dat moment volgens jullie geen empathie voor andere patiënten heb. Ik zit daar natuurlijk niet voor mijn lol en ik heb meer dan genoeg aan mijn eigen zieke kerel.Lees jij jezelf wel? Je zei dat je het smerig vond EN dat hij geen moeite deed zich te beheersen. Dat laatste trek ik zeer in twijfel.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven