Vechten na rustige eerste introductie poes?

Ik opende eerder al een topic over hoe de vacht teruggroeit van mijn nieuwe cypers die ik geadopteerd heb. Dat gaat goed. Onze poes voelt zich duidelijk beter, durft wat te spelen en de vacht begint echt weer wat te worden!



Ik heb poes Doortje (geschat op mnd of 8) gescheiden gehouden en daarna in stappen geintroduceerd bij mijn poes Saar (11 jr) en kater Sjef (3 jr). Dat gebeurde met wat gegrom en geblaas maar was rustig. Iedereen durfde zelfs te neuzen en in elkaar buurt te komen. Deze ogenschijnlijk geslaagde intro sloeg om toen Doortje na 2 dagen wat actiever werd. Saar viel haar aan 2x waarvan 1x echt gericht. Er werd geknokt en veel herrie gemaakt, maar het was snel over en er was geen bloed. Ik heb toen Door weer in haar kamertje gezet. Later op de dag haar gewisseld met Saar. Ze snufden aan de deur zonder geblaas en gegrom en heb ze gisteren weer bij elkaar gelaten. Vonden ze beiden spannend en ontweken elkaar het liefste.



Ik trok per toeval een blik tonijn open toen Sjef buiten was en beide dames houden nogal van eten. Ze durfden samen te komen en hebben ook ieder een vinger afgelikt op 5 cm van elkaar. Rest van de avond heerste rust.



Ik heb ze vannacht nog een keer horen knokken en nu net weer. Veel geren, gekrijs, geblaas en gerol. Ze ontwijken elkaar nu. Net ging het weer mis. Het duurt steeds denk ik max maar een minuut.



Ik twijfel! Is dit echt vechten?! Ik denk van wel. Ik twijfel ook of ze zo niet banger worden van elkaar en of ik ze niet beter helemaal stap voor stap weer kan herintroduceren. Er heerste bijna geen spanning 2 dagen lang. Nu weer wel.



Wat is jullie ervaring?



Ps. Ik heb uiteraard de feliways ingeplugd al een week.

Ik bedoelde met 1 minuut juist kort aan te geven. Het is echt zo voorbij. Inschattingsfout v mij. Ze zijn ook af te leiden, maar ja dan os het al gebeurd.



Ik ga de links even bekijken. Dankje!

Ik vind het zo verwarrend. Je leest echt overal iets anders over sociale groepen en wel of niet bestaan van een rangorde.



Ze is nu boven op haar eigen kamertje. Ik heb de achterdeur open en ze mag eerst nog even wennen verder opknappen en gesteriliseerd voor ze buiten mag. Kan ik mooi nog even de tijd nemen om te beslissen wat ik nu inzet (of niet). Onze zoon in een badje buiten. Pfff ik doe het met liefde, maar hoop aandacht te verdelen hier!

Mijn dierenarts is een katvriendelijke kliniek. Zij hebben een assistente die kattengedragkundige is en zich met een extra opleiding daar in heeft verdiept. Zij heeft ooit mijn stervende kater (wisten we toen nog niet) verpleegt een week lang en gedwangvoederd en kwam daar zelfs voor terug naar haar werk. Ik vertrouw haar 100% dus als het echt niet lukt plan ik maar een afspraak met haar denk ik.....maar ja, wat nu he?



Saar en Sjef bliezen ook en Sjef besprong Saar ook als kitten. Die zijn nu ok samen. Missen elkaar ook als er eentje langer niet is. Dat was geen agressie van Sjef, maar angst en spelen (dwz vond hij, zij niet). Ze was toen niet zo heftig en territoriaal als nu met Doortje. Is ook goed gekomen. Heb het idee dat Saar van alles schrikt nu en zich dan aangevallen voelt. Doortje idem.