Psyche
alle pijlers
Autisme, Wie ook? Deel 2
zondag 21 augustus 2016 10:07
quote:biobitch1984 schreef op 21 augustus 2016 @ 10:02:
Ik schoot inwendig wel even uit mijn slof van de opmerking van valdemar over die tandenborstel... Vlgens mij is dat niemand verder opgevallen, wat logisch is want het gaat idd van de hak op de tak.
Ik heb even getwijfeld om te stoppen met schrijven hier, als iemand maar even iets nIET herkent of gelijk val wordt dan denk meteen 'ok, hier hor ik dus ook niet bij' en dan weer in de anti-psychologische aandoeningen modus.
*kuch* maar verder niet zwart wit im gedachtegoed hoor *kuch*
Jawel hoor
Soms lees ik ook dingen waar ik me niet in herken en begin dan ook te twijfelen.
Ik schoot inwendig wel even uit mijn slof van de opmerking van valdemar over die tandenborstel... Vlgens mij is dat niemand verder opgevallen, wat logisch is want het gaat idd van de hak op de tak.
Ik heb even getwijfeld om te stoppen met schrijven hier, als iemand maar even iets nIET herkent of gelijk val wordt dan denk meteen 'ok, hier hor ik dus ook niet bij' en dan weer in de anti-psychologische aandoeningen modus.
*kuch* maar verder niet zwart wit im gedachtegoed hoor *kuch*
Jawel hoor
Soms lees ik ook dingen waar ik me niet in herken en begin dan ook te twijfelen.
zondag 21 augustus 2016 10:08
quote:biobitch1984 schreef op 21 augustus 2016 @ 10:02:
Ik schoot inwendig wel even uit mijn slof van de opmerking van valdemar over die tandenborstel... Vlgens mij is dat niemand verder opgevallen, wat logisch is want het gaat idd van de hak op de tak.
Ik heb even getwijfeld om te stoppen met schrijven hier, als iemand maar even iets nIET herkent of gelijk val wordt dan denk meteen 'ok, hier hor ik dus ook niet bij' en dan weer in de anti-psychologische aandoeningen modus.
*kuch* maar verder niet zwart wit im gedachtegoed hoor *kuch*
Dat van de tandenborstel heb ik niet begrepen. Ik snapte niet wat er mis is met een tandenborstel in je mond. Heb er bewust niet op gereageerd.
Maar ik herken ook niet alles en anderen weer niet van mij. En de ene keer herkennen we onszelf wel in de ander. We hebben allemaal zo'n zelfde soort aandoening, dat maakt dat we er allemaal bijhoren. Jij ook!
Ik schoot inwendig wel even uit mijn slof van de opmerking van valdemar over die tandenborstel... Vlgens mij is dat niemand verder opgevallen, wat logisch is want het gaat idd van de hak op de tak.
Ik heb even getwijfeld om te stoppen met schrijven hier, als iemand maar even iets nIET herkent of gelijk val wordt dan denk meteen 'ok, hier hor ik dus ook niet bij' en dan weer in de anti-psychologische aandoeningen modus.
*kuch* maar verder niet zwart wit im gedachtegoed hoor *kuch*
Dat van de tandenborstel heb ik niet begrepen. Ik snapte niet wat er mis is met een tandenborstel in je mond. Heb er bewust niet op gereageerd.
Maar ik herken ook niet alles en anderen weer niet van mij. En de ene keer herkennen we onszelf wel in de ander. We hebben allemaal zo'n zelfde soort aandoening, dat maakt dat we er allemaal bijhoren. Jij ook!
zondag 21 augustus 2016 14:13
Kennelijk wat te bot geweest. Dacht dat de tandenborstel figuurlijk gebruikt werd, had niet de intentie om iemand aan te vallen daarbij.
Blijf er overigens wel bij, heel die cultuur waarbij alles informeel lijkt, maakt het (voor mij althans) moeilijker om het sociale spel te volgen en te zien waar de grenzen liggen van het acceptabele.
Blijf er overigens wel bij, heel die cultuur waarbij alles informeel lijkt, maakt het (voor mij althans) moeilijker om het sociale spel te volgen en te zien waar de grenzen liggen van het acceptabele.
zondag 21 augustus 2016 14:35
quote:Valdemar_II schreef op 21 augustus 2016 @ 14:13:
Kennelijk wat te bot geweest. Dacht dat de tandenborstel figuurlijk gebruikt werd, had niet de intentie om iemand aan te vallen daarbij.
Blijf er overigens wel bij, heel die cultuur waarbij alles informeel lijkt, maakt het (voor mij althans) moeilijker om het sociale spel te volgen en te zien waar de grenzen liggen van het acceptabele.
Kan gebeuren, misschien is het een idee om bij zo'n soort opmerking als: "loop toch heen met die hippiementaliteit" een ikoontje te zetten om de opmerking te verzachten...een smiley of zoiets, dat doe ik wel eens als ik zin heb om een beetje scherp uit de hoek te komen, maar toch duidelijk wil maken dat ik het niet aanvallend bedoel.
Trouwens weet ik niet zeker of het een hippie-mentaliteit is om te laat te zijn. Zodra ik het druk heb en veel last heb van stress loopt mijn planning verkeerd en vergeet ik dingen en dan ben ik wel eens te laat zonder dat te willen.
Ja, wat je zegt, als er veel ongeschreven regels zijn, maar geen duidelijke regels dan is dat verwarrend. En andere mensen zijn onvoorspelbaar en kunnen onredelijk zijn. Alleen het is soms lastig te bepalen of die ander nu onredelijk is of ik zelf.
Kennelijk wat te bot geweest. Dacht dat de tandenborstel figuurlijk gebruikt werd, had niet de intentie om iemand aan te vallen daarbij.
Blijf er overigens wel bij, heel die cultuur waarbij alles informeel lijkt, maakt het (voor mij althans) moeilijker om het sociale spel te volgen en te zien waar de grenzen liggen van het acceptabele.
Kan gebeuren, misschien is het een idee om bij zo'n soort opmerking als: "loop toch heen met die hippiementaliteit" een ikoontje te zetten om de opmerking te verzachten...een smiley of zoiets, dat doe ik wel eens als ik zin heb om een beetje scherp uit de hoek te komen, maar toch duidelijk wil maken dat ik het niet aanvallend bedoel.
Trouwens weet ik niet zeker of het een hippie-mentaliteit is om te laat te zijn. Zodra ik het druk heb en veel last heb van stress loopt mijn planning verkeerd en vergeet ik dingen en dan ben ik wel eens te laat zonder dat te willen.
Ja, wat je zegt, als er veel ongeschreven regels zijn, maar geen duidelijke regels dan is dat verwarrend. En andere mensen zijn onvoorspelbaar en kunnen onredelijk zijn. Alleen het is soms lastig te bepalen of die ander nu onredelijk is of ik zelf.
zondag 21 augustus 2016 14:48
quote:Valdemar_II schreef op 21 augustus 2016 @ 14:13:
Kennelijk wat te bot geweest. Dacht dat de tandenborstel figuurlijk gebruikt werd, had niet de intentie om iemand aan te vallen daarbij.
Blijf er overigens wel bij, heel die cultuur waarbij alles informeel lijkt, maakt het (voor mij althans) moeilijker om het sociale spel te volgen en te zien waar de grenzen liggen van het acceptabele.Snap je punt niet helemaal, maar te laat komen of met een tandenborstel open doen (wat ik niet doe, maar wel eens bijna) heeft niets met hippiementaliteit te maken. Ik maak me te druk als er visite komt of mijn planning klopt niet helemaal of een combinatie van dingen. Het is niet dat het me niet boeit, maar het lukt me vaak gewoon niet.
Kennelijk wat te bot geweest. Dacht dat de tandenborstel figuurlijk gebruikt werd, had niet de intentie om iemand aan te vallen daarbij.
Blijf er overigens wel bij, heel die cultuur waarbij alles informeel lijkt, maakt het (voor mij althans) moeilijker om het sociale spel te volgen en te zien waar de grenzen liggen van het acceptabele.Snap je punt niet helemaal, maar te laat komen of met een tandenborstel open doen (wat ik niet doe, maar wel eens bijna) heeft niets met hippiementaliteit te maken. Ik maak me te druk als er visite komt of mijn planning klopt niet helemaal of een combinatie van dingen. Het is niet dat het me niet boeit, maar het lukt me vaak gewoon niet.
zondag 21 augustus 2016 18:43
Persoonlijk begreep ik helemaal niets van die tandenborstel hippiementaliteit opmerking, maar nu wel. En ik wil even zeggen: ik ben dus wel altijd te laat, omdat ik tijd niet kan inschatten (autisme kenmerk). Ik ben altijd veel langzamer bezig met iets dan dat ik denk.
Het is dus geen mentaliteit of onwil, ik kan het gewoon niet.
Het is dus geen mentaliteit of onwil, ik kan het gewoon niet.
zondag 21 augustus 2016 19:34
quote:yolo8 schreef op 21 augustus 2016 @ 18:43:
Persoonlijk begreep ik helemaal niets van die tandenborstel hippiementaliteit opmerking, maar nu wel. En ik wil even zeggen: ik ben dus wel altijd te laat, omdat ik tijd niet kan inschatten (autisme kenmerk). Ik ben altijd veel langzamer bezig met iets dan dat ik denk.
Het is dus geen mentaliteit of onwil, ik kan het gewoon niet.Precies
Persoonlijk begreep ik helemaal niets van die tandenborstel hippiementaliteit opmerking, maar nu wel. En ik wil even zeggen: ik ben dus wel altijd te laat, omdat ik tijd niet kan inschatten (autisme kenmerk). Ik ben altijd veel langzamer bezig met iets dan dat ik denk.
Het is dus geen mentaliteit of onwil, ik kan het gewoon niet.Precies
zondag 21 augustus 2016 19:47
quote:yolo8 schreef op 21 augustus 2016 @ 18:43:
Persoonlijk begreep ik helemaal niets van die tandenborstel hippiementaliteit opmerking, maar nu wel. En ik wil even zeggen: ik ben dus wel altijd te laat, omdat ik tijd niet kan inschatten (autisme kenmerk). Ik ben altijd veel langzamer bezig met iets dan dat ik denk.
Het is dus geen mentaliteit of onwil, ik kan het gewoon niet.
Ik kan tijd ook niet inschatten en neem daarom altijd veel te veel tijd voor dingen.
En eerlijk gezegd denk ik dat dat wel een mentaliteitsdingetje is, of zou kunnen zijn: als je weet dat je te weinig tijd incalculeert kun je meer tijd voor dingen gaan uittrekken.
Persoonlijk begreep ik helemaal niets van die tandenborstel hippiementaliteit opmerking, maar nu wel. En ik wil even zeggen: ik ben dus wel altijd te laat, omdat ik tijd niet kan inschatten (autisme kenmerk). Ik ben altijd veel langzamer bezig met iets dan dat ik denk.
Het is dus geen mentaliteit of onwil, ik kan het gewoon niet.
Ik kan tijd ook niet inschatten en neem daarom altijd veel te veel tijd voor dingen.
En eerlijk gezegd denk ik dat dat wel een mentaliteitsdingetje is, of zou kunnen zijn: als je weet dat je te weinig tijd incalculeert kun je meer tijd voor dingen gaan uittrekken.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zondag 21 augustus 2016 22:08
Soms is het wel eens gemakzucht hoor, van mijn kant. Maar ik ben ook redelijk chaotisch aangelegd, opgegroeid tussen chaotische mensen dus de kunst van het chaotische heb ik in de vingers.
Met mijn broer bijvoorbeeld kan je geen afspraken maken.. Oh als er 1 is die me over de zeik kan krijgen is hij het. En altijd de schuld afschuiven of je gedachte/gevoel erover ondermijnen of afdoen als zijnde 'stel je niet aan'. En iedereen die ik ken (niet-autisten) die ik de situaties voorleg (lees: tegen wie ik mijn frustratie over een situatie ventileer) is het met me eens. Dus ik zie echt geen spoken, tegen hem kunnen qua frustraties geen 10 tandenborstels tegenop . Lol ik houd m erin.
Voorbeeld: we gaan boodschappen doen en hij is zijn pinpas vergeten. Ik te lui om terug te fietsen ook dus ik stel voor hrt voor te schieten dat hij het meteen terug overmaakt thuis. Beide vergeten we thuis om het gelijk over te maken... Maandag nog steeds nt gebeurd dus ik bericht hem het bedrag en mijn rekeningnummer. We chatten wat heen en weer. Woensdag staat het er nog steeds niet op, en ik ken hem met terugbetalen kan maanden duren. Dus dan moet ik weer gaan vragen om mijn geld. Vind ik vervelend, dus weer dscussie want hoe kon hij nou geld overmaken zonder rekeningnummer. Ja die heb ik gestuurd, hij ontkennen, ik screenshot sturen. Had ie overheen gelezen, maar natuurlijk was het mijn schuld want ik had hem zondag al moeten vragen *zucht*
Met mijn broer bijvoorbeeld kan je geen afspraken maken.. Oh als er 1 is die me over de zeik kan krijgen is hij het. En altijd de schuld afschuiven of je gedachte/gevoel erover ondermijnen of afdoen als zijnde 'stel je niet aan'. En iedereen die ik ken (niet-autisten) die ik de situaties voorleg (lees: tegen wie ik mijn frustratie over een situatie ventileer) is het met me eens. Dus ik zie echt geen spoken, tegen hem kunnen qua frustraties geen 10 tandenborstels tegenop . Lol ik houd m erin.
Voorbeeld: we gaan boodschappen doen en hij is zijn pinpas vergeten. Ik te lui om terug te fietsen ook dus ik stel voor hrt voor te schieten dat hij het meteen terug overmaakt thuis. Beide vergeten we thuis om het gelijk over te maken... Maandag nog steeds nt gebeurd dus ik bericht hem het bedrag en mijn rekeningnummer. We chatten wat heen en weer. Woensdag staat het er nog steeds niet op, en ik ken hem met terugbetalen kan maanden duren. Dus dan moet ik weer gaan vragen om mijn geld. Vind ik vervelend, dus weer dscussie want hoe kon hij nou geld overmaken zonder rekeningnummer. Ja die heb ik gestuurd, hij ontkennen, ik screenshot sturen. Had ie overheen gelezen, maar natuurlijk was het mijn schuld want ik had hem zondag al moeten vragen *zucht*
zondag 21 augustus 2016 22:23
quote:Valdemar_II schreef op 21 augustus 2016 @ 14:13:
Kennelijk wat te bot geweest. Dacht dat de tandenborstel figuurlijk gebruikt werd, had niet de intentie om iemand aan te vallen daarbij.
Blijf er overigens wel bij, heel die cultuur waarbij alles informeel lijkt, maakt het (voor mij althans) moeilijker om het sociale spel te volgen en te zien waar de grenzen liggen van het acceptabele.Het was in eerste instantie ook wel figuurlijk bedoeld, met een praktijkvoorbeeld. Ik dacht ook al dat je het vast niet zo bedoelde.. Toen ik eenmaal een nachtje erover had geslapen. Ik heb altijd zo'n beeld van hippies.. Van die dreadlock types eventueel vergezeld met ongewassen hond in van die te wijde hakf kapotte slobberkleding, wiet rokend en liftend met plunjezak, eventueel wonend in kraakpand of stacaravan lol
Kennelijk wat te bot geweest. Dacht dat de tandenborstel figuurlijk gebruikt werd, had niet de intentie om iemand aan te vallen daarbij.
Blijf er overigens wel bij, heel die cultuur waarbij alles informeel lijkt, maakt het (voor mij althans) moeilijker om het sociale spel te volgen en te zien waar de grenzen liggen van het acceptabele.Het was in eerste instantie ook wel figuurlijk bedoeld, met een praktijkvoorbeeld. Ik dacht ook al dat je het vast niet zo bedoelde.. Toen ik eenmaal een nachtje erover had geslapen. Ik heb altijd zo'n beeld van hippies.. Van die dreadlock types eventueel vergezeld met ongewassen hond in van die te wijde hakf kapotte slobberkleding, wiet rokend en liftend met plunjezak, eventueel wonend in kraakpand of stacaravan lol
zondag 21 augustus 2016 23:00
Ik ben vanmiddag naar een hondenshow geweest in de buurt. Mijn moeder deed mee met haar showhond. Mijn vader deed ook mee met zijn 2 showhonden. Mijn beide ouders waren er 's morgens al. Mijn vader heeft mijn moeder en stiefvader geholpen hun tent op te bouwen, omdat hij wegwaaide. De show was leuk om te zien. Maar het was ook raar om na 4 jaar mijn vader weer te zien. Ik had me er wel op voorbereid dat hij daar zou kunnen zijn. Hij woont er vlakbij. Een paar keer heeft hij even met ons gepraat. Heel oppervlakkig. Alleen maar over de honden. Daar draaide het ook om en is een veilig onderwerp. Het voelde net of ik tegen een vreemde of vage kennis stond te praten i.p.v. mijn vader. Vier jaar geleden voelde dat ook al zo. Niet goed weten wat ik moet zeggen. Ik kan me amper voorstellen dat ik 21 jaar met die man in huis gewoond heb. Dat we ooit een gelukkig gezin waren. Terwijl ik die leuke dingen van vroeger nog wel weet. Maar het is misschien wel goed dat we elkaar weer eens gezien hebben. Dat maakt groeten makkelijker als ik hem nog eens tegen zou komen.
maandag 22 augustus 2016 12:07
quote:hondenmens schreef op 21 augustus 2016 @ 23:00:
Ik ben vanmiddag naar een hondenshow geweest in de buurt. Mijn moeder deed mee met haar showhond. Mijn vader deed ook mee met zijn 2 showhonden. Mijn beide ouders waren er 's morgens al. Mijn vader heeft mijn moeder en stiefvader geholpen hun tent op te bouwen, omdat hij wegwaaide. De show was leuk om te zien. Maar het was ook raar om na 4 jaar mijn vader weer te zien. Ik had me er wel op voorbereid dat hij daar zou kunnen zijn. Hij woont er vlakbij. Een paar keer heeft hij even met ons gepraat. Heel oppervlakkig. Alleen maar over de honden. Daar draaide het ook om en is een veilig onderwerp. Het voelde net of ik tegen een vreemde of vage kennis stond te praten i.p.v. mijn vader. Vier jaar geleden voelde dat ook al zo. Niet goed weten wat ik moet zeggen. Ik kan me amper voorstellen dat ik 21 jaar met die man in huis gewoond heb. Dat we ooit een gelukkig gezin waren. Terwijl ik die leuke dingen van vroeger nog wel weet. Maar het is misschien wel goed dat we elkaar weer eens gezien hebben. Dat maakt groeten makkelijker als ik hem nog eens tegen zou komen.Ja, dat lijkt me erg ongemakkelijk als je elkaar al zo lang niet gezien hebt. Wat jammer dat jullie zo weinig contact hebben.
Ik ben vanmiddag naar een hondenshow geweest in de buurt. Mijn moeder deed mee met haar showhond. Mijn vader deed ook mee met zijn 2 showhonden. Mijn beide ouders waren er 's morgens al. Mijn vader heeft mijn moeder en stiefvader geholpen hun tent op te bouwen, omdat hij wegwaaide. De show was leuk om te zien. Maar het was ook raar om na 4 jaar mijn vader weer te zien. Ik had me er wel op voorbereid dat hij daar zou kunnen zijn. Hij woont er vlakbij. Een paar keer heeft hij even met ons gepraat. Heel oppervlakkig. Alleen maar over de honden. Daar draaide het ook om en is een veilig onderwerp. Het voelde net of ik tegen een vreemde of vage kennis stond te praten i.p.v. mijn vader. Vier jaar geleden voelde dat ook al zo. Niet goed weten wat ik moet zeggen. Ik kan me amper voorstellen dat ik 21 jaar met die man in huis gewoond heb. Dat we ooit een gelukkig gezin waren. Terwijl ik die leuke dingen van vroeger nog wel weet. Maar het is misschien wel goed dat we elkaar weer eens gezien hebben. Dat maakt groeten makkelijker als ik hem nog eens tegen zou komen.Ja, dat lijkt me erg ongemakkelijk als je elkaar al zo lang niet gezien hebt. Wat jammer dat jullie zo weinig contact hebben.
maandag 22 augustus 2016 12:45
quote:duende12 schreef op 22 augustus 2016 @ 07:14:
Hondenmens, ik vind het wel verdrietig om te lezen dat jullie ooit een gelukkig gezin waren en dat je vader nu meer een vage kennis lijkt. quote:shisha schreef op 22 augustus 2016 @ 12:07:
[...]
Ja, dat lijkt me erg ongemakkelijk als je elkaar al zo lang niet gezien hebt. Wat jammer dat jullie zo weinig contact hebben.
Bedankt. Ik voelde me overigens niet verdrietig, maar leeg. Geen echte verbinding voelen.
Nog voor ik hem gesproken had waren hij met zijn vrouw + hondjes aan de beurt voor de beoordeling van dat ras. Een van hun hondjes werd 1e. Het leek erop dat ze bij de nummers gingen staan. Dat gebeurde niet. Ik dacht zo een foto van ze te kunnen maken. Mijn moeder zei: "Vraag anders even of ze daar gaan staan." En dat durfde ik niet. Ik vond het zo raar om te vragen terwijl we elkaar nog niet echt gezien hadden.
Best stom, dat ik zoiets simpels nog niet eens durf te vragen aan hem. Zo on-eigen ben ik er nog aan. Later heb ik nog wel een paar foto's gemaakt van hun honden terwijl de in de ring liepen.
Hondenmens, ik vind het wel verdrietig om te lezen dat jullie ooit een gelukkig gezin waren en dat je vader nu meer een vage kennis lijkt. quote:shisha schreef op 22 augustus 2016 @ 12:07:
[...]
Ja, dat lijkt me erg ongemakkelijk als je elkaar al zo lang niet gezien hebt. Wat jammer dat jullie zo weinig contact hebben.
Bedankt. Ik voelde me overigens niet verdrietig, maar leeg. Geen echte verbinding voelen.
Nog voor ik hem gesproken had waren hij met zijn vrouw + hondjes aan de beurt voor de beoordeling van dat ras. Een van hun hondjes werd 1e. Het leek erop dat ze bij de nummers gingen staan. Dat gebeurde niet. Ik dacht zo een foto van ze te kunnen maken. Mijn moeder zei: "Vraag anders even of ze daar gaan staan." En dat durfde ik niet. Ik vond het zo raar om te vragen terwijl we elkaar nog niet echt gezien hadden.
Best stom, dat ik zoiets simpels nog niet eens durf te vragen aan hem. Zo on-eigen ben ik er nog aan. Later heb ik nog wel een paar foto's gemaakt van hun honden terwijl de in de ring liepen.
maandag 22 augustus 2016 13:33
woensdag 24 augustus 2016 19:54
Ik had vandaag intake, van de spanning vooraf kreeg ik spontaan woordstruikelneigingen. Epzelfs woorden die niet bestonden johh, echt genant. Sowieso een vrij hak op de tak spraakwaterval van mijn kant, maar het was wel gezellig. Heb ze zelfs wel aan het lachen gekregen.. Was een stuk relaxter dan bij t universitair ziekenhuis destijds
woensdag 24 augustus 2016 20:23
Fijn voor je, biobitch, dat klinkt als een goed gesprek. Ze zijn daar vast wel wat gewend, wat de invloed van spanning betreft. Ik vond het destijds heel bijzonder, dat er iemand was die al mijn rarigheidjes wilde horen. Eindelijk eens niet volgens de regels doen alsof je 'normaal' bent, maar gewoon eerlijk jezelf zijn.
Als ik me goed herinner was het zelf maken van woorden bij mijn gesprek trouwens een 'vinkje', ook iets dat autisten wel vaker zouden doen.
Als ik me goed herinner was het zelf maken van woorden bij mijn gesprek trouwens een 'vinkje', ook iets dat autisten wel vaker zouden doen.
donderdag 25 augustus 2016 16:45
quote:Mother_Earth schreef op 24 augustus 2016 @ 21:10:
Spannend biobitch, is deze intake nu speciaal gericht voor het onderzoeken of je ASS hebt of nog een algemeen onderzoek ?
Speciaal gericht. Deze psycholoog zit in een speciaal autismeteam onder leiding van iemand die gespecialiseerd is in autisme bij vrouwen, een bekend iemand laten we zeggen. Er was nog iemand bij die daar net nieuw is komen werken en nog niet de gz specialisatie heeft gevolgd (vers van school).
Pfff nou heb ik weer van die vreselijke vragenlijsten meegekregen waar ik nooit zo goed mee uit de voeten kan. En ze gaf me een hint, normaal zou ze wel proberen een vermoeden onderuit te schoppen das haar werk maar dat kon ze nog niet. En ik mocht mezelf nog wel wat inlezen over asperger want ze had wel door dat ik nogal into wetenschap ben enzo.
"Tja heb wel wat kenmerken al gezien hoor". En ik: oh johhh, de allerergste schaamtevolle dingen heb ik nog achtergehouden voor je, het is al zo warm om t schaamrood aan te wakkeren
Sowieso, een psycholoog mag toch helemaal geen diagnoses stellen?
Ze moest alleen nog bewijs verzamelen uit kindertijd en van informantenonderzoek (lees: mort vrienden en kennissen lastigvallen met lijsten over mij). Laat dat bewijs nu allemaal weer eens kwijt zijn nadat we het teruggevonden hadden. En de ontwikkelingsanamnese moet ook nog *zucht steun wie ik zal ik eens meenemen* ik heb mijn vader niks verteld em mijn moeder is niet meer in staat
Spannend biobitch, is deze intake nu speciaal gericht voor het onderzoeken of je ASS hebt of nog een algemeen onderzoek ?
Speciaal gericht. Deze psycholoog zit in een speciaal autismeteam onder leiding van iemand die gespecialiseerd is in autisme bij vrouwen, een bekend iemand laten we zeggen. Er was nog iemand bij die daar net nieuw is komen werken en nog niet de gz specialisatie heeft gevolgd (vers van school).
Pfff nou heb ik weer van die vreselijke vragenlijsten meegekregen waar ik nooit zo goed mee uit de voeten kan. En ze gaf me een hint, normaal zou ze wel proberen een vermoeden onderuit te schoppen das haar werk maar dat kon ze nog niet. En ik mocht mezelf nog wel wat inlezen over asperger want ze had wel door dat ik nogal into wetenschap ben enzo.
"Tja heb wel wat kenmerken al gezien hoor". En ik: oh johhh, de allerergste schaamtevolle dingen heb ik nog achtergehouden voor je, het is al zo warm om t schaamrood aan te wakkeren
Sowieso, een psycholoog mag toch helemaal geen diagnoses stellen?
Ze moest alleen nog bewijs verzamelen uit kindertijd en van informantenonderzoek (lees: mort vrienden en kennissen lastigvallen met lijsten over mij). Laat dat bewijs nu allemaal weer eens kwijt zijn nadat we het teruggevonden hadden. En de ontwikkelingsanamnese moet ook nog *zucht steun wie ik zal ik eens meenemen* ik heb mijn vader niks verteld em mijn moeder is niet meer in staat
donderdag 25 augustus 2016 16:48
quote:Nanga schreef op 24 augustus 2016 @ 20:23:
Fijn voor je, biobitch, dat klinkt als een goed gesprek. Ze zijn daar vast wel wat gewend, wat de invloed van spanning betreft. Ik vond het destijds heel bijzonder, dat er iemand was die al mijn rarigheidjes wilde horen. Eindelijk eens niet volgens de regels doen alsof je 'normaal' bent, maar gewoon eerlijk jezelf zijn.
Als ik me goed herinner was het zelf maken van woorden bij mijn gesprek trouwens een 'vinkje', ook iets dat autisten wel vaker zouden doen.Ja hilarisch niet? Altijd jezelf zo normaal mogelijk voordoen en hier gooi je gewoon al je debielogheid op tafel, net als bij de kerk ofzo.. Biechtstoel
Fijn voor je, biobitch, dat klinkt als een goed gesprek. Ze zijn daar vast wel wat gewend, wat de invloed van spanning betreft. Ik vond het destijds heel bijzonder, dat er iemand was die al mijn rarigheidjes wilde horen. Eindelijk eens niet volgens de regels doen alsof je 'normaal' bent, maar gewoon eerlijk jezelf zijn.
Als ik me goed herinner was het zelf maken van woorden bij mijn gesprek trouwens een 'vinkje', ook iets dat autisten wel vaker zouden doen.Ja hilarisch niet? Altijd jezelf zo normaal mogelijk voordoen en hier gooi je gewoon al je debielogheid op tafel, net als bij de kerk ofzo.. Biechtstoel
