Vriend slachtoffer van seksueel misbruik

Jouw vriend zegt dus tegen jou stel je niet aan het is mijn probleem. Dan heeft hij het gruwelijk mis, de partners lijden ook onder de situatie. Ik vind het erg egoistisch van hem om van jou te verlangen dat je eindeloos begrip toont terwijl hij geen greintje begrip voor jou toont. Lieve meid je bent nog zo jong ga van het leven genieten. Jouw vriend is niet in staat om een relatie aan te gaan met iemand. Hij zal eerst in therapie moeten om het te kunnen verwerken wat hem is aangedaan en voor jou heeft hij dat niet over zo blijkt.

Ik zit in een soortgelijke situatie als jij, behalve dat ik de positie van je vriend inneem.

Mijn vriend en ik gaan anders met de situatie om en dit komt denk ik vooral doordat ik onder ogen kan zien dat ik, ondanks intensieve therapie, nog altijd een probleem heb met seksuele en lichamelijke intimiteit. Ik heb dit inmiddels 'een soort van geaccepteerd', al ben ik er nog altijd heel verdrietig om.

Met mijn vriend heb ik afgesproken dat we in kleine stapjes gaan kijken hoever we hiermee komen, maar dat het goed kan zijn dat het nooit verder komt dan elkaar knuffelen en vasthouden. Mijn vriend 'mag' van mij de seks bij iemand anders zoeken, dit wil hij (tot nu toe) niet. Ik zou er helemaal oké mee zijn (ik zou het fijn vinden zelfs, want dan heb ik minder het gevoel dat ik hem iets 'onthoud'), hij vindt het idee helemaal niks.

Mijn vorige relatie is stukgelopen omdat ik het echt niet kon en mijn (ex)vriend daar niet mee om kon gaan. Hij heeft me verweten dat ik niet meer kon op seksueel gebied. Ik heb mezelf dat ook ontzettend verweten en heb ook geprobeerd te forceren, maar dat heeft niet gewerkt



Tijdens intimiteit heb ik herbelevingen en voel ik heel veel paniek. Dat is echt heel naar en heftig en ik kan me voorstellen dat jouw vriend dit niet aan wil gaan. Dat begrijp ik heel goed. Het is niet eerlijk van hem om zich van jou af te sluiten en dingen te zeggen als dat je van zijn probleem niet dat van jou moet maken. Want voor de meeste mensen is een relatie zonder seks een probleem, dus het is wel degelijk jouw probleem. Door deze uitspraak te doen, erkent hij niet dat het voor jou lastig is.

Ik begrijp dat hij niet aan het probleem wil werken (durft?) en die keuze mag hij maken. Dit heeft wel een gevolg voor jullie relatie en daarvoor mag hij zijn kop niet in het zand steken.

Heel vervelend wat hem is overkomen maar hij zou wel begrip op kunnen brengen voor het feit dat jij wel seks wilt. Daarnaast vind ik mensen die hun problemen niet aan willen pakken vervelend. Ga wat doen, ga naar een psycholoog en ben ermee bezig!

Conclusie: hij wil geen therapie en dat is het.

Jij bent 22 jaar, hier heb je toch geen zin in?

Je bent 22.

Hij wil geen therapie en geen sex.

Dan is het dus een hele goede vriend en moet hij het prima vinden dat jullie relatie deze status krijgt.

En kun jij ondertussen verder kijken.

Hij wil een normaal leven, maar geen seks.

Hij is er echt nog lang niet hoor. Ik vind jou heel lief en je houdt erg van hem, maar pas op, dat je door hem zielig te vinden, je niet dit gedrag in stand houdt. Soms is een schop onder de kont beter

quote:Rockabella93 schreef op 25 augustus 2016 @ 23:42:

Auw. Jullie reacties hebben me wel heel erg aan het denken gezet en duidelijk gemaakt dat het op deze manier niet gezond is.



Over de therapie. Het misbruik is op basisschoolleeftijd gebeurd, maar tijdens zijn afkicken rond zijn 24e heeft hij pas voor het eerst aan zijn omgeving verteld wat er gebeurd is in zijn jeugd (zelfs zijn ouders wisten van niets). De therapie is dus vooral gericht geweest op het afkicken, waarbij het misbruik wel besproken is. EMDR-therapie of iets in die richting heeft hij dus nooit gehad. Als ik het met hem over therapie heb, dan geeft hij aan dat hij het niet echt ziet zitten. Hij is zelf namelijk van mening dat hij al heel wat bereikt heeft door het eindelijk bespreekbaar te maken en te stoppen met drugs. En nu wil hij een 'normaal' leven zonder zich met zijn issues bezig te houden. Ik ben er ook super trots op dat hij is afgekickt, maar zelf denk ik dat het aan zijn omgeving vertellen pas een eerste stap is geweest in dat proces. Maar ik zie nu in dat ik wel wat strenger mag zijn en hem meer een schop onder zijn kont moet geven, dat hij zijn gevoelens niet kan blijven wegdrukken. Het is niet alleen slecht voor mij en voor onze relatie, maar ook voor hemzelf. En dat ik zijn(/onze) problemen niet alleen kan oplossen en het aan zijn beslissing ligt of we nog een toekomst hebben.



Verder zie ik een friends with benefits zelf niet echt zitten en weet ik dat hij dat ook absoluut niet wil. Ik heb hierbij niet het idee dat hij zich schuldig voelt dat hij mij sex ontneemt. Ik heb eerder het idee dat hij het als vanzelf sprekend ziet dat ik hem trouw blijf uit liefde. Denk dat hij het als volgt ziet: als hij de keuze had, had hij zijn issues niet en had hij me alles gegund, maar nu hij die issues wel heeft moet ik er maar zien te dealen ofzo.



@ Dekenau en Naam_loos.. Nee verder is hij juist super lief en lijkt hij wel alles voor me over te hebben. Daarom voelt het misschien ook al wel een beetje alsof ik hem in de steek laat, als ik hem hierdoor laat vallen terwijl hij duidelijk issues heeft. Als er meer gespeeld had, was de beslissing makkelijk gemaakt.



@Sofie1979 en @Chuzzlewit.. Heel erg dat jullie het ook hebben meegemaakt . Ik ben momenteel nog bereid om alles te doen wat hem kan helpen om zich er beter bij te voelen en wil hem niet zomaar laten vallen. Al zie ik nu in dat hij er dan zelf ook voor moet open staan.





Zoals jij schreef, heeft hij inderdaad een flinke trap onder zijn achterste nodig.



Wat hij geeft meegemaakt,kunnen wij niet beoordelen. Ook heb ik veel respect voor jou, dat jij heel erg veel geduld voor hem hebt.



Hij heeft therapie gevolgd, en hij is er nog lang niet. Geef hem, een flinke kick onder zijn gat, en laat hem verder gaan met de laatste stap. Het zal voor hem een hele zure appel zijn. Wanneer er vooruitgang geboekt wordt, denk ik, dat hij, jou erg dankbaar zal zijn. Jij bent jong, en jij hebt ook jouw noden nodig. Wellicht zou jij met hem, samen stappen moeten ondernemen, om hem een duw(tje) te geven. En probeer heel veel te communiceren. Ook uit sociale controle, dat hij (zelfstandig) zijn therapie volgt.

Vergeet je eigen leven niet. Je eigen behoeften. Je eigen plezier. je eigen driften. Verloren tijd krijg je nooit meer terug.

Jij bent zijn therapeut of hulpverlener niet, je bent zijn vriendin. Hij heeft de verantwoordelijkheid om jou niet de dupe te laten zijn van zijn problematiek als hij je werkelijk liefheeft.

Ik zou op deze basis hem zeer onaantrekkelijk gaan vinden. Als hij mij het gevoel zou geven dat ik hem misbruik als ik seks wil.

Iemand die niet in therapie en geen seks wil is voor mij dan ook einde relatie.

Ik wil namelijk wel seks.

En een vent die mij daarom een aansteller noemt kan echt een deurtje verder.

Jij offert jezelf op voor hem. Omdat hij geen seks wil en als je je gevoelens uit dan ben je een aansteller. Deze relatie gaat alleen over hem.



Je bent zo jong. Veel te jong om niet te mogen genieten van een gezond seksleven.

Hij verdraait de hele boel.

Zijn probleem maakt hij jou probleem van.



Als ik jou was zou ik zeggen dat je hem heel leuk vind maar dat hij alleen met zichzelf en zijn verleden bezig is en er geen ruimte is voor jou gevoel.

En als je jezelf een misbruiker moet voelen als je seks wil dat de aardigheid er behoorlijk van af gaat.



Zelf heb ik ook relaties gehad waarin ex misbruikt was. En ik heb zelf op dit gebied ook veel mee gemaakt. Maar iemand die er in blijft hangen en er niks aan wil doen kom je op deze leeftijd niet verder mee.

Laat hem eerst zijn shit oplossen voor hij jou mee trekt.



Seks is namelijk WEL belangrijk.



Ik klink misschien niet meelevend maar bedoel het wel goed.