Familie wil sleutel

22-08-2016 15:23 112 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo iedereen, ik zit met een probleem.

Ik zal proberen het zo goed mogelijk uit te leggen.



Ik heb lange tijd geleden een breuk gehad met mijn familie. De reden was dat ze zich constant bemoeiden met mij. Nu is alles gelukkig weer goed en zie ik hen weer regelmatig en we komen goed overeen. Tijdens die breuk had ik wel het slot van mijn app veranderd omdat mijn familie te pas en te onpas binnen kwam en ik dus geen privacy meer had. Er iets van zeggen hielp niet. Nu vroeg mijn grootmoeder of ik niet beter een reservesleutel bij hen zou leggen voor het geval er met mij wat is. En ik was zo overdonderd dat ik met mijn stomme kop ja heb gezegd. Maar ik zie het écht niet zitten om mijn sleutel te geven. Dan is het over met mijn privacy, en dan komen ze weer binnen wanneer zij willen. Sorry dat het zo'n lang verhaal is geworden, maar ik zit hier echt mee. Ik wil hun ook niet kwetsen of ondankbaar overkomen. Ze helpen mij altijd als ik hulp nodig heb. Maar het is moeilijk.
Alle reacties Link kopieren
Even een kleine update: Ik wilde straks dus zeggen dat ik geen sleutel wil geven. Alleen nu was er iets met mijn wasmachine en is mijn vader en stiefmoeder mij onmiddellijk komen helpen. Ze hebben nu niets over die sleutel gezegd. Maar nu voel ik mij bijna verplicht om hem te geven als er naar zouden vragen. Dit is echt moeilijk.
Alle reacties Link kopieren
Misschien is het ook handiger als je niet naar je familie toe gaat als er wat is. Je bent een grote meid, kunt je zaken ook zelf regelen zonder je familie erbij te betrekken.

Je bevestigt je ouders zo ook dat je niet voor jezelf kunt zorgen.



Je bent ze overigens nog steeds niets verplicht. Zij helpen je omdat zij zich er goed bij voelen en ze versterken zo de ouder-kind relatie die ze met je hebben. Je mag nog steeds nee zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Dat zij jou helpen bekent niet dat zij daarom maar te pas en te onpas bij jou in huis mogen komen. Helpen geeft ze niet het recht op een sleutel!



En inderdaad is het misschien verstandiger om een volgende keer een buur of het internet in te schakelen bij huishoudelijke problemen. Dan word je minder afhankelijk van je familie en zal je minder snel geneigd zijn om je aan hun wensen/eisen aan te passen.
anoniem_121608 wijzigde dit bericht op 28-08-2016 12:42
Reden: taalfoutje
% gewijzigd
quote:Bellydancer26 schreef op 28 augustus 2016 @ 11:34:

Even een kleine update: Ik wilde straks dus zeggen dat ik geen sleutel wil geven. Alleen nu was er iets met mijn wasmachine en is mijn vader en stiefmoeder mij onmiddellijk komen helpen. Ze hebben nu niets over die sleutel gezegd. Maar nu voel ik mij bijna verplicht om hem te geven als er naar zouden vragen. Dit is echt moeilijk. Wat was er dan met je wasmachine? Had je dat echt niet zelf op kunnen lossen, of anders een buurman of buurvrouw kunnen vragen?
Alle reacties Link kopieren
Misschien is er in jouw stad ook wel een soort klusjesdienst van studenten of ouderen oid. Die je kunnen komen helpen in huis als je iets wilt ophangen, iets laten maken, ergens naar kijken etc. Het zou goed zijn om wat zelfstandiger te worden en dat houd ook in dat je bij moeilijkheden of bij klusjes hulp weet te vragen aan anderen. Laat zien datje prima op jezelf kunt wonen, dat je ze niet nodig hebt, dat je een volwassen meid bent die haar eigen boontjes dopt. Echt, het zal je zo veel meer een goed gevoel geven!
quote:foeksia72 schreef op 28 augustus 2016 @ 12:07:

Misschien is het ook handiger als je niet naar je familie toe gaat als er wat is. Je bent een grote meid, kunt je zaken ook zelf regelen zonder je familie erbij te betrekken.

Je bevestigt je ouders zo ook dat je niet voor jezelf kunt zorgen.



Je bent ze overigens nog steeds niets verplicht. Zij helpen je omdat zij zich er goed bij voelen en ze versterken zo de ouder-kind relatie die ze met je hebben. Je mag nog steeds nee zeggen.Eens! Zeker in deze tijd, waarin je alles kunt googelen. In mijn tijd (25 jaar geleden) belde ik ook wel eens mijn ouders, maar onze relatie voelde toen (en nu nog steeds) prima. Ouders hebben sleutel en zus ook. Reuze handig toen zus in ziekenhuis lag en ik gewoon in haar huis op zoek kon naar spullen voor haar en voor haar dochter, die bij mij was. Haar man kwam weliswaar direct terug van zakenreis, maar duurde nog wel een halve dag voor hij er werkelijk was.
Alle reacties Link kopieren
hoe afhankelijker jij je opstelt ten opzichte van je ouders, hoe meer reden hebben zij om zich met jou leven te bemoeien en hoe goed ze dit ook bedoelen, het kan erg benauwend gaan werken, tijd om dus een beetje afstand te gaan inbouwen. En wat is er mis met je buren om hulp vragen? je hebt eerder gezegd dat je je buren nauwelijks kent, misschien zijn dit soort momenten juist wel goed om ze te leren kennen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Bellydancer26 schreef op 28 augustus 2016 @ 11:34:

Even een kleine update: Ik wilde straks dus zeggen dat ik geen sleutel wil geven. Alleen nu was er iets met mijn wasmachine en is mijn vader en stiefmoeder mij onmiddellijk komen helpen. Ze hebben nu niets over die sleutel gezegd. Maar nu voel ik mij bijna verplicht om hem te geven als er naar zouden vragen. Dit is echt moeilijk.



Is die sleutel een soort beloning ofzo



To, koop een bos bloemen voor je vader/stiefma, dat is een gepastere/normalere attentie voor dit soort zaken.
Alle reacties Link kopieren
quote:theamuts schreef op 28 augustus 2016 @ 12:46:

[...]





Wat was er dan met je wasmachine? Had je dat echt niet zelf op kunnen lossen, of anders een buurman of buurvrouw kunnen vragen?Hihi nadien wel. Moest de pries maar uittrekken. Maar ik raakte zo in paniek
Alle reacties Link kopieren
Ben nu trouwens bij mijn grootouders. Voorlopig geen woord over die sleutel. Misschien zijn ze het vergeten. Ik hoop het wel. Dan heb ik nog een week de tijd om te oefenen met assertief zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:Bellydancer26 schreef op 28 augustus 2016 @ 11:34:

Even een kleine update: Ik wilde straks dus zeggen dat ik geen sleutel wil geven. Alleen nu was er iets met mijn wasmachine en is mijn vader en stiefmoeder mij onmiddellijk komen helpen. Ze hebben nu niets over die sleutel gezegd. Maar nu voel ik mij bijna verplicht om hem te geven als er naar zouden vragen. Dit is echt moeilijk. Waarom voel je die verplichting? Is dat een stille vereiste? Ben je opgegroeid met het idee dat alles wat van jou is, eigenlijk van je ouders is? Moest je altijd al alles inleveren (of laten controleren)? Wat is de relatie tussen geholpen worden en je huissleutel cadeau moeten geven?
Wat een rare denkwijze. Geef een inderdaad bosje bloemen en zeg dank je. En begin niet over de sleutel en zeg nee mochten ze er wel weer om vragen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven