Actueel
alle pijlers
Wat veel mensen niet weten - orgaandonatie
donderdag 15 september 2016 22:37
Beste mensen,
Er zijn ontzettend veel mensen die niet weten wat een orgaandonatie nou eigenlijk precies inhoudt...
Vandaar dit topic, om mensen te informeren.
Veel mensen beseffen niet dat als je donor wordt, je meestal geen orgaan zult doneren als je al overleden bent. Want organen uit dode lichamen zijn onbruikbaar, omdat er al binnen een paar minuten beschadiging optreedt door zuurstofgebrek. Donororganen worden dus vrijwel altijd uit een levend lichaam gehaald. Alleen als ze je direct na je dood al naar een operatiekamer kunnen krijgen (bijvoorbeeld na een mislukte reanimatiepoging in het ziekenhuis) zijn organen uit een dood lichaam nog bruikbaar. Bij de meeste orgaandonaties is dit niet het geval. Daarbij overkomt het slachtoffer iets ernstigs (bijvoorbeeld een ongeluk) buiten het ziekenhuis en wordt het bewusteloze lichaam naar de spoed eisende hulp gebracht. Als er geen hersenactiviteit meer meetbaar is, kan de patiënt dan 'hersendood' verklaard worden. Er zijn ontzettend veel gevallen bekend dat mensen weer volledig zijn hersteld, als ze maar de tijd kregen.
Daarbij wordt de 'operatie' zonder narcose uitgevoerd wat kan leiden tot heftige reacties van het lichaam. En er kan ook geen afscheid meer genomen worden door nabestaanden. In ieder geval niet op de manier waarop de meesten dat voor ogen hebben.
http://www.metronieuws.nl ... -toegelicht-door-overheid
Er zijn ontzettend veel mensen die niet weten wat een orgaandonatie nou eigenlijk precies inhoudt...
Vandaar dit topic, om mensen te informeren.
Veel mensen beseffen niet dat als je donor wordt, je meestal geen orgaan zult doneren als je al overleden bent. Want organen uit dode lichamen zijn onbruikbaar, omdat er al binnen een paar minuten beschadiging optreedt door zuurstofgebrek. Donororganen worden dus vrijwel altijd uit een levend lichaam gehaald. Alleen als ze je direct na je dood al naar een operatiekamer kunnen krijgen (bijvoorbeeld na een mislukte reanimatiepoging in het ziekenhuis) zijn organen uit een dood lichaam nog bruikbaar. Bij de meeste orgaandonaties is dit niet het geval. Daarbij overkomt het slachtoffer iets ernstigs (bijvoorbeeld een ongeluk) buiten het ziekenhuis en wordt het bewusteloze lichaam naar de spoed eisende hulp gebracht. Als er geen hersenactiviteit meer meetbaar is, kan de patiënt dan 'hersendood' verklaard worden. Er zijn ontzettend veel gevallen bekend dat mensen weer volledig zijn hersteld, als ze maar de tijd kregen.
Daarbij wordt de 'operatie' zonder narcose uitgevoerd wat kan leiden tot heftige reacties van het lichaam. En er kan ook geen afscheid meer genomen worden door nabestaanden. In ieder geval niet op de manier waarop de meesten dat voor ogen hebben.
http://www.metronieuws.nl ... -toegelicht-door-overheid
zondag 25 september 2016 22:58
Juist over zoiets als het bewustzijn bestaat absoluut geen eenduidige wetenschappelijke consensus. Beweren dat er niets meer is na de dood, is daarom net zo goed een geloof als denken dat er wel iets is. Ik geloof geen van beide. Juist denken 'ik weet het niet' is het meest rationeel, aangezien er te weinig bewijs is voor een van beide theorieën om hiervan overtuigd te zijn. En nee, wanneer er zoveel onduidelijkheid is kies ik er liever voor om rustig dood te gaan, zonder dat er tijdens het proces van sterven allerlei organen uit mijn lichaam worden gehaald.
Wat een ander doet moet ieder voor zich weten. Ik ben dankbaar dat andere mensen wel hun organen afstaan en ik zou hiervan gebruik maken mocht dit ooit nodig zijn. Zelf ben ik al jaren bloeddonor.
Wat een ander doet moet ieder voor zich weten. Ik ben dankbaar dat andere mensen wel hun organen afstaan en ik zou hiervan gebruik maken mocht dit ooit nodig zijn. Zelf ben ik al jaren bloeddonor.
woensdag 28 september 2016 08:51
quote:strikjemetstippels schreef op 15 september 2016 @ 22:50:
Voor of tegen maakt me weinig uit, wat me wel stoort is de mening dat mensen hoogstaander moraal hebben met een codicil dan mensen zonder, en dat er overheidsdwang zou moeten zijn bij registratie, en dat de optie 'geen zin om me er in te verdiepen' slecht zou zijn, of geen keuze zou zijn.
"The greater good" gebruiken om mensen ergens toe te dwingen, dood eng.
Eens.
ik heb me afgelopen week dan ook als niet-donor geregistreerd. Ik vind het een misselijke manier om mensen erin te luizen.
Voor of tegen maakt me weinig uit, wat me wel stoort is de mening dat mensen hoogstaander moraal hebben met een codicil dan mensen zonder, en dat er overheidsdwang zou moeten zijn bij registratie, en dat de optie 'geen zin om me er in te verdiepen' slecht zou zijn, of geen keuze zou zijn.
"The greater good" gebruiken om mensen ergens toe te dwingen, dood eng.
Eens.
ik heb me afgelopen week dan ook als niet-donor geregistreerd. Ik vind het een misselijke manier om mensen erin te luizen.
woensdag 28 september 2016 09:00
quote:valerievaldera schreef op 25 september 2016 @ 20:24:
Ik vind het ook vervelend dat alle nee-zeggers worden weggezet als gelovigen, egoïsten, of angsthazen. Ik ben zelf puur rationeel tot deze beslissing gekomen en heb geen irrationele angsten verder, ben ook niet gelovig en schrijf niet mee in dit topic om mensen bang te maken.
Ik schrijf alleen maar hoe ik tot mijn standpunt ben gekomen. Dat is alles. Bijzonder dat dit op zoveel weerstand stuit.
Inde4daad. Bizar om te merken hoe snel de 'publieke opinie' beïnvloed is door de overheid en je als niet-donor amoreel schijnt te zijn. Echt bizar.
Waar is het zelfbeschikkingsrecht over je eigen lichaam gebleven? Bij leven en bij dood?
Best een enge ontwikkeling dat mensen niet-donors zo benaderen als ze doen. Alsof het een enge soort pvv'ers is ofzo.
Verontrustend dat mensen niet in vrijheid een eigen mening kunnen hebben.
*uiteraard ietwat gechargeerd hier*
Ik vind het ook vervelend dat alle nee-zeggers worden weggezet als gelovigen, egoïsten, of angsthazen. Ik ben zelf puur rationeel tot deze beslissing gekomen en heb geen irrationele angsten verder, ben ook niet gelovig en schrijf niet mee in dit topic om mensen bang te maken.
Ik schrijf alleen maar hoe ik tot mijn standpunt ben gekomen. Dat is alles. Bijzonder dat dit op zoveel weerstand stuit.
Inde4daad. Bizar om te merken hoe snel de 'publieke opinie' beïnvloed is door de overheid en je als niet-donor amoreel schijnt te zijn. Echt bizar.
Waar is het zelfbeschikkingsrecht over je eigen lichaam gebleven? Bij leven en bij dood?
Best een enge ontwikkeling dat mensen niet-donors zo benaderen als ze doen. Alsof het een enge soort pvv'ers is ofzo.
Verontrustend dat mensen niet in vrijheid een eigen mening kunnen hebben.
*uiteraard ietwat gechargeerd hier*
woensdag 28 september 2016 09:46
Ik heb meegemaakt dat een familielid na een hartstilstand na reanimatie weer "leefde". Op de IC aan alle toeters en bellen en wij vol hoop op de goede afloop. 4 dagen hebben wij toegekeken en gehoopt op een wonder wat niet kwam. Goede begeleiding van de IC arts die het al "wist" maar onze hoop nog niet gelijk wilde afnemen. Er kwamen EEG's maar helaas zonder enige activiteit. Dit was raar want het lichaam kauwde op de beademingsslang enz. maar dit waren reflexen door hersenschade door ernstig zuurstof tekort volgens de IC arts. Het familielid was geregistreerd donor en wij wilde dat er gedoneerd werd als het zover kwam. Een uitgelezen kans voor de IC arts om door te pakken en patient te laten overlijden. Maar familielid werd geweigerd, was op leeftijd en de reden van hartstilstand was onbekend dus een risico om te transplanteren.
Familielid werd hersendood verklaard, de beademing werd afgekoppeld en hoe ik hoopte dat het familielid weer de ogen zou openen, trad de dood binnen een paar minuten in. Ik stond erbij en keek ernaar, vreselijk om iemand te zien sterven. Dat bevestigde ook mijn gevoel dat de hersenschade veel groter was dan ik zelf dacht. En natuurlijk zijn er ook mensen bij wie het langer duurt, maar uiteindelijk kunnen zij niet leven zonder apparatuur en medicatie.
Toen ik dit had meegemaakt wist ik dat ik wel wilde doneren. Afscheid nemen van een "levende" donor is in mijn ogen zo veel fijner dan iemand te zien sterven. Voor mijn kinderen maak ik geen keuze en zijn automatisch donor, zij zijn jong en hun organen kunnen goed worden gebruikt indien nodig en mogelijk. Ik ben er van overtuigd dat men geen mensen laat sterven voor de organan. En laten wij ook realistisch zijn, stel iemand zit op het randje wel of niet levend qua hersenactiviteit. Wat voor leven heeft die persoon nog als je in leven blijft. Er is dan sprake van fors hersenletsel en een normaal gezellig leven is niet meer mogelijk. In dat geval sluit ik mij aan bij Solemio, ik zal er weinig meer van merken en merk ik het nog wel dat is de kwaliteit van mijn leven op dat moment zo slecht dat ik dan hoop dat de ontvanger van mijn organen en veel beter leven krijgt dan ik nog zou krijgen met mijn organen.
Familielid werd hersendood verklaard, de beademing werd afgekoppeld en hoe ik hoopte dat het familielid weer de ogen zou openen, trad de dood binnen een paar minuten in. Ik stond erbij en keek ernaar, vreselijk om iemand te zien sterven. Dat bevestigde ook mijn gevoel dat de hersenschade veel groter was dan ik zelf dacht. En natuurlijk zijn er ook mensen bij wie het langer duurt, maar uiteindelijk kunnen zij niet leven zonder apparatuur en medicatie.
Toen ik dit had meegemaakt wist ik dat ik wel wilde doneren. Afscheid nemen van een "levende" donor is in mijn ogen zo veel fijner dan iemand te zien sterven. Voor mijn kinderen maak ik geen keuze en zijn automatisch donor, zij zijn jong en hun organen kunnen goed worden gebruikt indien nodig en mogelijk. Ik ben er van overtuigd dat men geen mensen laat sterven voor de organan. En laten wij ook realistisch zijn, stel iemand zit op het randje wel of niet levend qua hersenactiviteit. Wat voor leven heeft die persoon nog als je in leven blijft. Er is dan sprake van fors hersenletsel en een normaal gezellig leven is niet meer mogelijk. In dat geval sluit ik mij aan bij Solemio, ik zal er weinig meer van merken en merk ik het nog wel dat is de kwaliteit van mijn leven op dat moment zo slecht dat ik dan hoop dat de ontvanger van mijn organen en veel beter leven krijgt dan ik nog zou krijgen met mijn organen.
Ik doe mijn best
woensdag 28 september 2016 09:52
En de mensen die er voor kiezen om geen donor te zijn ook prima. Het is een keuze en die respecteer ik. Persoonlijk vind ik dan wel dat er op de wachtlijst van donoren best een selectie gemaakt mag worden op basis van zelf wel of geen donor. Ik begrijp niet waarom mensen zelf wel willen ontvangen als zij niet willen donoren.
Maar misschien is mijn beeld gekleurd door de 3 gelukkige ontvangers van een orgaan in mijn omgeving.
Maar misschien is mijn beeld gekleurd door de 3 gelukkige ontvangers van een orgaan in mijn omgeving.
Ik doe mijn best
woensdag 28 september 2016 11:01
Grappig. Meerdere malen bij een sterfproces betrokken geweest. Zou niet anders willen dan aanwezig zijn op dat moment. Lijkt me vreselijk als mijn man/moeder/kind zijn laatste adem uitblaast op een operatietafel ipv in mijn aanwezigheid. Sterven is meer dan alleen een wetenschappelijk te beschrijven proces.
woensdag 28 september 2016 11:19
quote:Senseo schreef op 28 september 2016 @ 09:46:
Ik heb meegemaakt dat een familielid na een hartstilstand na reanimatie weer "leefde". Op de IC aan alle toeters en bellen en wij vol hoop op de goede afloop. 4 dagen hebben wij toegekeken en gehoopt op een wonder wat niet kwam. Goede begeleiding van de IC arts die het al "wist" maar onze hoop nog niet gelijk wilde afnemen. Er kwamen EEG's maar helaas zonder enige activiteit. Dit was raar want het lichaam kauwde op de beademingsslang enz. maar dit waren reflexen door hersenschade door ernstig zuurstof tekort volgens de IC arts. Het familielid was geregistreerd donor en wij wilde dat er gedoneerd werd als het zover kwam. Een uitgelezen kans voor de IC arts om door te pakken en patient te laten overlijden. Maar familielid werd geweigerd, was op leeftijd en de reden van hartstilstand was onbekend dus een risico om te transplanteren.
Familielid werd hersendood verklaard, de beademing werd afgekoppeld en hoe ik hoopte dat het familielid weer de ogen zou openen, trad de dood binnen een paar minuten in. Ik stond erbij en keek ernaar, vreselijk om iemand te zien sterven. Dat bevestigde ook mijn gevoel dat de hersenschade veel groter was dan ik zelf dacht. En natuurlijk zijn er ook mensen bij wie het langer duurt, maar uiteindelijk kunnen zij niet leven zonder apparatuur en medicatie.
Toen ik dit had meegemaakt wist ik dat ik wel wilde doneren. Afscheid nemen van een "levende" donor is in mijn ogen zo veel fijner dan iemand te zien sterven. n.Hoe had je het gevonden als je familielid wel een geschikte donor was geweest en dus na het constateren van de dood direct weer aangekoppeld zou zijn, om ademend naar de operatietafel te worden gebracht?
Ik heb meegemaakt dat een familielid na een hartstilstand na reanimatie weer "leefde". Op de IC aan alle toeters en bellen en wij vol hoop op de goede afloop. 4 dagen hebben wij toegekeken en gehoopt op een wonder wat niet kwam. Goede begeleiding van de IC arts die het al "wist" maar onze hoop nog niet gelijk wilde afnemen. Er kwamen EEG's maar helaas zonder enige activiteit. Dit was raar want het lichaam kauwde op de beademingsslang enz. maar dit waren reflexen door hersenschade door ernstig zuurstof tekort volgens de IC arts. Het familielid was geregistreerd donor en wij wilde dat er gedoneerd werd als het zover kwam. Een uitgelezen kans voor de IC arts om door te pakken en patient te laten overlijden. Maar familielid werd geweigerd, was op leeftijd en de reden van hartstilstand was onbekend dus een risico om te transplanteren.
Familielid werd hersendood verklaard, de beademing werd afgekoppeld en hoe ik hoopte dat het familielid weer de ogen zou openen, trad de dood binnen een paar minuten in. Ik stond erbij en keek ernaar, vreselijk om iemand te zien sterven. Dat bevestigde ook mijn gevoel dat de hersenschade veel groter was dan ik zelf dacht. En natuurlijk zijn er ook mensen bij wie het langer duurt, maar uiteindelijk kunnen zij niet leven zonder apparatuur en medicatie.
Toen ik dit had meegemaakt wist ik dat ik wel wilde doneren. Afscheid nemen van een "levende" donor is in mijn ogen zo veel fijner dan iemand te zien sterven. n.Hoe had je het gevonden als je familielid wel een geschikte donor was geweest en dus na het constateren van de dood direct weer aangekoppeld zou zijn, om ademend naar de operatietafel te worden gebracht?
.
woensdag 28 september 2016 12:15
quote:impala schreef op 28 september 2016 @ 11:19:
[...]
Hoe had je het gevonden als je familielid wel een geschikte donor was geweest en dus na het constateren van de dood direct weer aangekoppeld zou zijn, om ademend naar de operatietafel te worden gebracht?
Lastig om te beantwoorden omdat het zo niet is gegaan en die emotie niet heb meegemaakt. Maar ik denk dat ik het wel had begrepen omdat de organen anders niet geschikt waren voor donatie. Maar ik vind het een lastige vraag, toch denk ik dat ik het rationeel had aanschouwd. Uit ervaring weet ik dat de emotie pas veel later komt bij mij.
Daarnaast sta ik zelf achter het principe van doneren en dat is de manier zoals het gaat anders lukt het niet. Maar ik vind wel dat artsen de procedure wel duidelijk moeten vertellen aan de nabestaanden zodat zij niet verrast worden zoals eerder beschreven. Wat ik in dat verhaal overigens wel redelijk bot vond van de arts. In het kader van zo dat is gebeurd en nu weer verder naar het leuke dingetje. Sterven is nooit leuk maar het hoort wel bij het leven.
[...]
Hoe had je het gevonden als je familielid wel een geschikte donor was geweest en dus na het constateren van de dood direct weer aangekoppeld zou zijn, om ademend naar de operatietafel te worden gebracht?
Lastig om te beantwoorden omdat het zo niet is gegaan en die emotie niet heb meegemaakt. Maar ik denk dat ik het wel had begrepen omdat de organen anders niet geschikt waren voor donatie. Maar ik vind het een lastige vraag, toch denk ik dat ik het rationeel had aanschouwd. Uit ervaring weet ik dat de emotie pas veel later komt bij mij.
Daarnaast sta ik zelf achter het principe van doneren en dat is de manier zoals het gaat anders lukt het niet. Maar ik vind wel dat artsen de procedure wel duidelijk moeten vertellen aan de nabestaanden zodat zij niet verrast worden zoals eerder beschreven. Wat ik in dat verhaal overigens wel redelijk bot vond van de arts. In het kader van zo dat is gebeurd en nu weer verder naar het leuke dingetje. Sterven is nooit leuk maar het hoort wel bij het leven.
Ik doe mijn best
woensdag 28 september 2016 12:28
woensdag 28 september 2016 12:34
quote:matroesjka_ schreef op 28 september 2016 @ 11:01:
Grappig. Meerdere malen bij een sterfproces betrokken geweest. Zou niet anders willen dan aanwezig zijn op dat moment. Lijkt me vreselijk als mijn man/moeder/kind zijn laatste adem uitblaast op een operatietafel ipv in mijn aanwezigheid. Sterven is meer dan alleen een wetenschappelijk te beschrijven proces.
Ik vind een sterfproces naar om mee te maken maar ik zie het niet als een wetenschappelijk proces. Mijn emoties komen altijd pas later weet ik uit ervaring. Ik schakel heel snel over op rationeel en handelend. En rationeel weet ik dat iemand die op de operatietafel "overlijdt" bij een uitneming al overleden is omdat alle functies afwezig zijn. Het aanwezig zijn is alleen troostend voor de nabestaanden van de donor. De donor ervaart er niets meer van.
Ik vind het anders als iemand sterft door afnemende lichaamsfuncties door ziekte of hartfalen oid. Dan voegt het aanwezig zijn naar mijn gevoel wel iets toe omdat de stervende nog niet overleden is en er nog functies aanwezig zijn.
Ik vind deze discussie wel mooi en leerzaam om te lezen dat iedereen een eigen mening/beeld heeft over doneren en overlijden. Het doet mij ook even van mijn rationele fiets afstappen, dank daarvoor.
Grappig. Meerdere malen bij een sterfproces betrokken geweest. Zou niet anders willen dan aanwezig zijn op dat moment. Lijkt me vreselijk als mijn man/moeder/kind zijn laatste adem uitblaast op een operatietafel ipv in mijn aanwezigheid. Sterven is meer dan alleen een wetenschappelijk te beschrijven proces.
Ik vind een sterfproces naar om mee te maken maar ik zie het niet als een wetenschappelijk proces. Mijn emoties komen altijd pas later weet ik uit ervaring. Ik schakel heel snel over op rationeel en handelend. En rationeel weet ik dat iemand die op de operatietafel "overlijdt" bij een uitneming al overleden is omdat alle functies afwezig zijn. Het aanwezig zijn is alleen troostend voor de nabestaanden van de donor. De donor ervaart er niets meer van.
Ik vind het anders als iemand sterft door afnemende lichaamsfuncties door ziekte of hartfalen oid. Dan voegt het aanwezig zijn naar mijn gevoel wel iets toe omdat de stervende nog niet overleden is en er nog functies aanwezig zijn.
Ik vind deze discussie wel mooi en leerzaam om te lezen dat iedereen een eigen mening/beeld heeft over doneren en overlijden. Het doet mij ook even van mijn rationele fiets afstappen, dank daarvoor.
Ik doe mijn best
woensdag 28 september 2016 13:22
quote:Senseo schreef op 28 september 2016 @ 12:15:
[...]
Maar ik vind wel dat artsen de procedure wel duidelijk moeten vertellen aan de nabestaanden zodat zij niet verrast worden zoals eerder beschreven. Wat ik in dat verhaal overigens wel redelijk bot vond van de arts. In het kader van zo dat is gebeurd en nu weer verder naar het leuke dingetje. Sterven is nooit leuk maar het hoort wel bij het leven.Om eerlijk te zijn heb ik moeite dat verhaal te geloven. Het donatievraagstuk wordt ontzettend voorzichtig aangepakt. Daar zijn IC-dokters bij betrokken met jarenlange ervaring. Maar goed, ook onder dokters komen rare snuiters voor, dus uitsluiten kun je het niet. Maar het blijft het internet, dus je weet nooit zeker of zo'n verhaal klopt...
[...]
Maar ik vind wel dat artsen de procedure wel duidelijk moeten vertellen aan de nabestaanden zodat zij niet verrast worden zoals eerder beschreven. Wat ik in dat verhaal overigens wel redelijk bot vond van de arts. In het kader van zo dat is gebeurd en nu weer verder naar het leuke dingetje. Sterven is nooit leuk maar het hoort wel bij het leven.Om eerlijk te zijn heb ik moeite dat verhaal te geloven. Het donatievraagstuk wordt ontzettend voorzichtig aangepakt. Daar zijn IC-dokters bij betrokken met jarenlange ervaring. Maar goed, ook onder dokters komen rare snuiters voor, dus uitsluiten kun je het niet. Maar het blijft het internet, dus je weet nooit zeker of zo'n verhaal klopt...
Occam's razor
woensdag 28 september 2016 18:52
quote:Senseo schreef op 28 september 2016 @ 12:34:
[...]
Ik vind een sterfproces naar om mee te maken maar ik zie het niet als een wetenschappelijk proces. Mijn emoties komen altijd pas later weet ik uit ervaring. Ik schakel heel snel over op rationeel en handelend. En rationeel weet ik dat iemand die op de operatietafel "overlijdt" bij een uitneming al overleden is omdat alle functies afwezig zijn. Het aanwezig zijn is alleen troostend voor de nabestaanden van de donor. De donor ervaart er niets meer van.
Ik vind het anders als iemand sterft door afnemende lichaamsfuncties door ziekte of hartfalen oid. Dan voegt het aanwezig zijn naar mijn gevoel wel iets toe omdat de stervende nog niet overleden is en er nog functies aanwezig zijn.
Ik vind deze discussie wel mooi en leerzaam om te lezen dat iedereen een eigen mening/beeld heeft over doneren en overlijden. Het doet mij ook even van mijn rationele fiets afstappen, dank daarvoor.Ik vind het ook een heel leerzaam topic. En ik vind het stervensproces niet naar. Ook niet "leuk" ofzo begrijp me niet verkeerd. Maar ik heb het wel steeds als waardevolle ervaringen meegemaakt. Gek genoeg ben ik tot nu toe nog nooit bij de letterlijke laatste adem geweest (net ff broodje halen, dat soort dingen) maar dan was wel een van de andere naasten erbij. En ik zou het persoonlijk zwaar vinden als de laatste adem op een operatietafel is omringd door artsen terwijl het lichaam leeggehaald wordt. Dat is niet rationeel. Want rationeel kan ik de mensen die er geen bezwaar tegen hebben prima volgen. Als we het moeten zien in de categorieen die eerder in dit topic genoemd zijn zou je het kunnen scharen onder religieuze redenen. Wat de echte waarheid is weet niemand 100% zeker. Dat kunnen we niet bewijzen maar als ik echt een keuze moet maken neig ik ernaar me te scharen in het kamp dat er wellicht wel een bewustzijn is dat verder gaat dan slechts het functioneren van onze hersenen. En dan zou voor mij heart-beating donation een opzettelijke verstoring zijn van dat waardevolle sterfproces. Dat maakt het maken van een keuze voor mij moeilijk omdat ik óók de waarde van orgaandonatie in zie.
[...]
Ik vind een sterfproces naar om mee te maken maar ik zie het niet als een wetenschappelijk proces. Mijn emoties komen altijd pas later weet ik uit ervaring. Ik schakel heel snel over op rationeel en handelend. En rationeel weet ik dat iemand die op de operatietafel "overlijdt" bij een uitneming al overleden is omdat alle functies afwezig zijn. Het aanwezig zijn is alleen troostend voor de nabestaanden van de donor. De donor ervaart er niets meer van.
Ik vind het anders als iemand sterft door afnemende lichaamsfuncties door ziekte of hartfalen oid. Dan voegt het aanwezig zijn naar mijn gevoel wel iets toe omdat de stervende nog niet overleden is en er nog functies aanwezig zijn.
Ik vind deze discussie wel mooi en leerzaam om te lezen dat iedereen een eigen mening/beeld heeft over doneren en overlijden. Het doet mij ook even van mijn rationele fiets afstappen, dank daarvoor.Ik vind het ook een heel leerzaam topic. En ik vind het stervensproces niet naar. Ook niet "leuk" ofzo begrijp me niet verkeerd. Maar ik heb het wel steeds als waardevolle ervaringen meegemaakt. Gek genoeg ben ik tot nu toe nog nooit bij de letterlijke laatste adem geweest (net ff broodje halen, dat soort dingen) maar dan was wel een van de andere naasten erbij. En ik zou het persoonlijk zwaar vinden als de laatste adem op een operatietafel is omringd door artsen terwijl het lichaam leeggehaald wordt. Dat is niet rationeel. Want rationeel kan ik de mensen die er geen bezwaar tegen hebben prima volgen. Als we het moeten zien in de categorieen die eerder in dit topic genoemd zijn zou je het kunnen scharen onder religieuze redenen. Wat de echte waarheid is weet niemand 100% zeker. Dat kunnen we niet bewijzen maar als ik echt een keuze moet maken neig ik ernaar me te scharen in het kamp dat er wellicht wel een bewustzijn is dat verder gaat dan slechts het functioneren van onze hersenen. En dan zou voor mij heart-beating donation een opzettelijke verstoring zijn van dat waardevolle sterfproces. Dat maakt het maken van een keuze voor mij moeilijk omdat ik óók de waarde van orgaandonatie in zie.
donderdag 29 september 2016 02:38
quote:Sun.lover schreef op 28 september 2016 @ 18:41:
Interview van een intensivist met als specialisatie ethiek over hersendood.
Goed dat het hier nu duidelijker staat beschreven wat het inhoud. Zoiets zou ik ook graag bijgevoegd zien bij de brief of je wel of geen donor wilt worden.
Ik mis hierin echter de informatie dat hersendode patiënten onder "narcose" gaan tijdens de orgaan uitname en dat die narcose enkel bestaat uit spierverslappers en geen pijnbestrijding (en dan kun je erbij uitleggen waarom de artsen wel voor spierverslappers maar niet voor pijn bestrijding kiezen).
Interview van een intensivist met als specialisatie ethiek over hersendood.
Goed dat het hier nu duidelijker staat beschreven wat het inhoud. Zoiets zou ik ook graag bijgevoegd zien bij de brief of je wel of geen donor wilt worden.
Ik mis hierin echter de informatie dat hersendode patiënten onder "narcose" gaan tijdens de orgaan uitname en dat die narcose enkel bestaat uit spierverslappers en geen pijnbestrijding (en dan kun je erbij uitleggen waarom de artsen wel voor spierverslappers maar niet voor pijn bestrijding kiezen).
donderdag 29 september 2016 09:39
@Matroesjka - Het lijkt mij ook super zwaar en confronterend om niet bij de laatste ademhaling aanwezig te kunnen zijn. Ik zou daar echt heel veel moeite mee hebben.
Het weegt voor mij alleen niet op tegen die hopelijk meerdere mensen die met dank aan de donatie hun laatste adem nog niet hoeven uitblazen.
Het weegt voor mij alleen niet op tegen die hopelijk meerdere mensen die met dank aan de donatie hun laatste adem nog niet hoeven uitblazen.
donderdag 29 september 2016 11:07
quote:Fiorah schreef op 29 september 2016 @ 09:39:
@Matroesjka - Het lijkt mij ook super zwaar en confronterend om niet bij de laatste ademhaling aanwezig te kunnen zijn. Ik zou daar echt heel veel moeite mee hebben.
Het weegt voor mij alleen niet op tegen die hopelijk meerdere mensen die met dank aan de donatie hun laatste adem nog niet hoeven uitblazen.Zou je het minder erg vinden als je mee kunt naar de ok en bijvoorbeeld de hand van je naaste, je moeder, je kind of je man/vrouw kunt vasthouden tijdens de orgaan uitname en er bij kunt zijn op het moment van het definitieve sterven?
@Matroesjka - Het lijkt mij ook super zwaar en confronterend om niet bij de laatste ademhaling aanwezig te kunnen zijn. Ik zou daar echt heel veel moeite mee hebben.
Het weegt voor mij alleen niet op tegen die hopelijk meerdere mensen die met dank aan de donatie hun laatste adem nog niet hoeven uitblazen.Zou je het minder erg vinden als je mee kunt naar de ok en bijvoorbeeld de hand van je naaste, je moeder, je kind of je man/vrouw kunt vasthouden tijdens de orgaan uitname en er bij kunt zijn op het moment van het definitieve sterven?
donderdag 29 september 2016 19:15
quote:droppyco schreef op 29 september 2016 @ 11:07:
[...]
Zou je het minder erg vinden als je mee kunt naar de ok en bijvoorbeeld de hand van je naaste, je moeder, je kind of je man/vrouw kunt vasthouden tijdens de orgaan uitname en er bij kunt zijn op het moment van het definitieve sterven?
Zeker weten.
Dan zou ik zonder twijfel 'JA' aangeven.
En waarschijnlijk ook makkelijker mijn kind laten doneren.
[...]
Zou je het minder erg vinden als je mee kunt naar de ok en bijvoorbeeld de hand van je naaste, je moeder, je kind of je man/vrouw kunt vasthouden tijdens de orgaan uitname en er bij kunt zijn op het moment van het definitieve sterven?
Zeker weten.
Dan zou ik zonder twijfel 'JA' aangeven.
En waarschijnlijk ook makkelijker mijn kind laten doneren.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
vrijdag 30 september 2016 20:37
quote:droppyco schreef op 29 september 2016 @ 11:07:
[...]
Zou je het minder erg vinden als je mee kunt naar de ok en bijvoorbeeld de hand van je naaste, je moeder, je kind of je man/vrouw kunt vasthouden tijdens de orgaan uitname en er bij kunt zijn op het moment van het definitieve sterven?Wij hebben afscheid van mijn zusje genomen toen ze nog "warm" was en we kregen haar na orgaandonatie "koud" terug. Voor ons is dat nooit moeilijk geweest. Zij is wat ons betreft overleden op de dag dat zij is gereanimeerd en weliswaar weer hartfunctie kreeg, maar in coma werd gebracht om haar te laten overleven. Moeilijk is de acceptatie van het verlies, niet waar zij technisch de laatste adem (door apparatuur geregeld) uitblies. Voor ons dan. Nu 4 jaar geleden, nog steeds intens verdrietig.
[...]
Zou je het minder erg vinden als je mee kunt naar de ok en bijvoorbeeld de hand van je naaste, je moeder, je kind of je man/vrouw kunt vasthouden tijdens de orgaan uitname en er bij kunt zijn op het moment van het definitieve sterven?Wij hebben afscheid van mijn zusje genomen toen ze nog "warm" was en we kregen haar na orgaandonatie "koud" terug. Voor ons is dat nooit moeilijk geweest. Zij is wat ons betreft overleden op de dag dat zij is gereanimeerd en weliswaar weer hartfunctie kreeg, maar in coma werd gebracht om haar te laten overleven. Moeilijk is de acceptatie van het verlies, niet waar zij technisch de laatste adem (door apparatuur geregeld) uitblies. Voor ons dan. Nu 4 jaar geleden, nog steeds intens verdrietig.
zaterdag 1 oktober 2016 08:07
quote:Senseo schreef op 28 september 2016 @ 09:52:
En de mensen die er voor kiezen om geen donor te zijn ook prima. Het is een keuze en die respecteer ik. Persoonlijk vind ik dan wel dat er op de wachtlijst van donoren best een selectie gemaakt mag worden op basis van zelf wel of geen donor. Ik begrijp niet waarom mensen zelf wel willen ontvangen als zij niet willen donoren.
Maar misschien is mijn beeld gekleurd door de 3 gelukkige ontvangers van een orgaan in mijn omgeving.
Ik vind dat niet willen doneren, betekent: ook niet ontvangen.
Als je allemaal enge verhaaltjes ophangt over orgaandonatie en je bezwaar aamgeeft om dat te worden, zou ik het gigantisch hypocriet vinden om dan wel te willen ontvangen.
Als je zo stoer bent om horrorverhalen de wereld in de brengen en te blaten over dat je maar moet accepteren dat het leven eindig is, ben dan ook zo stoer om organen af te slaan.
Leuk hoor zo'n discussie. Jammer alleen dat velen geen idee hebben hoe het echt is om 'nieuwe' organen nodig te hebben...
En de mensen die er voor kiezen om geen donor te zijn ook prima. Het is een keuze en die respecteer ik. Persoonlijk vind ik dan wel dat er op de wachtlijst van donoren best een selectie gemaakt mag worden op basis van zelf wel of geen donor. Ik begrijp niet waarom mensen zelf wel willen ontvangen als zij niet willen donoren.
Maar misschien is mijn beeld gekleurd door de 3 gelukkige ontvangers van een orgaan in mijn omgeving.
Ik vind dat niet willen doneren, betekent: ook niet ontvangen.
Als je allemaal enge verhaaltjes ophangt over orgaandonatie en je bezwaar aamgeeft om dat te worden, zou ik het gigantisch hypocriet vinden om dan wel te willen ontvangen.
Als je zo stoer bent om horrorverhalen de wereld in de brengen en te blaten over dat je maar moet accepteren dat het leven eindig is, ben dan ook zo stoer om organen af te slaan.
Leuk hoor zo'n discussie. Jammer alleen dat velen geen idee hebben hoe het echt is om 'nieuwe' organen nodig te hebben...
zaterdag 1 oktober 2016 10:15
quote:sinnombre schreef op 01 oktober 2016 @ 08:07:
[...]
Ik vind dat niet willen doneren, betekent: ook niet ontvangen.
Als je allemaal enge verhaaltjes ophangt over orgaandonatie en je bezwaar aamgeeft om dat te worden, zou ik het gigantisch hypocriet vinden om dan wel te willen ontvangen.
Als je zo stoer bent om horrorverhalen de wereld in de brengen en te blaten over dat je maar moet accepteren dat het leven eindig is, ben dan ook zo stoer om organen af te slaan.
Leuk hoor zo'n discussie. Jammer alleen dat velen geen idee hebben hoe het echt is om 'nieuwe' organen nodig te hebben...
Wat een negatieve k*tpost zeg. Naar als je zo denkt.
Ik denk dat de meeste mensen hier met bezwaren idd ook niet willen ontvangen, om dezelfde redenen. Stoer he?
Zouden er ook mensen zijn die alleen maar willen doneren omdat ze bang zijn dat ze zelf ooit een orgaan nodig hebben? Da's dan weer niet zo stoer.
[...]
Ik vind dat niet willen doneren, betekent: ook niet ontvangen.
Als je allemaal enge verhaaltjes ophangt over orgaandonatie en je bezwaar aamgeeft om dat te worden, zou ik het gigantisch hypocriet vinden om dan wel te willen ontvangen.
Als je zo stoer bent om horrorverhalen de wereld in de brengen en te blaten over dat je maar moet accepteren dat het leven eindig is, ben dan ook zo stoer om organen af te slaan.
Leuk hoor zo'n discussie. Jammer alleen dat velen geen idee hebben hoe het echt is om 'nieuwe' organen nodig te hebben...
Wat een negatieve k*tpost zeg. Naar als je zo denkt.
Ik denk dat de meeste mensen hier met bezwaren idd ook niet willen ontvangen, om dezelfde redenen. Stoer he?
Zouden er ook mensen zijn die alleen maar willen doneren omdat ze bang zijn dat ze zelf ooit een orgaan nodig hebben? Da's dan weer niet zo stoer.
zaterdag 1 oktober 2016 11:03
zaterdag 1 oktober 2016 11:33
quote:MarindaH schreef op 01 oktober 2016 @ 10:15:
[...]
Wat een negatieve k*tpost zeg. Naar als je zo denkt.
Ik denk dat de meeste mensen hier met bezwaren idd ook niet willen ontvangen, om dezelfde redenen. Stoer he?
Zouden er ook mensen zijn die alleen maar willen doneren omdat ze bang zijn dat ze zelf ooit een orgaan nodig hebben? Da's dan weer niet zo stoer.
Zeker iets om over na te denken!
Oh wat voel ik me nu stoer dat ik ook niet wil ontvangen Sinnombre...
Het gaat niet om hypocriet of stoer te zijn. Het gaat om een persoonlijke keuze.
Dus even voor mijn beeldvorming Sinnombre; jij weet dat gaat doneren.. Laat je nu alles wat slecht is voor je lichaam en hou je het verder ook helemaal in topconditie?
[...]
Wat een negatieve k*tpost zeg. Naar als je zo denkt.
Ik denk dat de meeste mensen hier met bezwaren idd ook niet willen ontvangen, om dezelfde redenen. Stoer he?
Zouden er ook mensen zijn die alleen maar willen doneren omdat ze bang zijn dat ze zelf ooit een orgaan nodig hebben? Da's dan weer niet zo stoer.
Zeker iets om over na te denken!
Oh wat voel ik me nu stoer dat ik ook niet wil ontvangen Sinnombre...
Het gaat niet om hypocriet of stoer te zijn. Het gaat om een persoonlijke keuze.
Dus even voor mijn beeldvorming Sinnombre; jij weet dat gaat doneren.. Laat je nu alles wat slecht is voor je lichaam en hou je het verder ook helemaal in topconditie?
