Psyche
alle pijlers
Paniekaanvallen 's nachts?
donderdag 29 september 2016 03:47
Hoi allemaal.
Ik zit sinds ongeveer drie maanden aan de Seroxat voor mijn angsstoornis. Ik ben heel langzaam begonnen met opbouwen omdat ik nogal bang was om aan anti-depressiva te beginnen. Dus heb ik mijn dosis telkens met ongeveer twee weken tijd ertussen opgehoogd met 10mg. Uiteindelijk zat ik op 40mg en toen begon er een hele rare 'bijwerking?'. Ik werd 's nachts rond 3 uur opeens wakker en schoot overeind, me hele lichaam tintelde, me hart ging tekeer, ik had opeens heel veel energie, me pupillen waren megawijd, ik was heel erg misselijk en ik had allemaal gedachten die door elkaar heen liepen, ook hele nare... Dit hield echt een uur aan en ik heb geprobeerd maar gewoon even tv te kijken en vooral niet te 'panieken'.
Ik heb wel vaker gekke bijwerkingen gehad dus ik zocht er maar niet te veel achter. Alleen de volgende nacht gebeurde het gewoon weer! Ik heb toen mijn psychiater gebeld en die dacht dat het gewoon paniekaanvallen waren en dat ik misschien wakker werd uit nare dromen of dat ik me overdag te druk had gemaakt... Niet echt een antwoord waar ik iets aan had.
Ik heb toen zelf besloten om weer terug naar 30mg te gaan omdat ik inmiddels al drie keer zo'n nacht had gehad en ik dit met 30mg niet had. Maar ja hoor, opeens na een paar dagen met 30mg weer zo'n nachtelijke 'aanval'. Dus heb ik toen besloten om maar terug te gaan naar 20mg. Want deze nachtelijke aanvallen slopen me echt de volgende dag.
Nu na weer een paar weken 20mg geslikt te hebben, slik in sinds twee dagen weer 30mg (20mg bleek namelijk niet meer genoeg tegen mijn angsten overdag). En raad eens, ik lig op dit moment in bed met zo'n zelfde aanval. Ik werd net wakker en ik kon mijn gedachten niet op een rijtje krijgen en op een gegeven moment weer die tintelingen, de wijde pupillen en de misselijkheid. Dus ik wist al hoe laat het was. Vreselijk dit.
Op advies van de psychiater heb ik bloed laten prikken en daaruit zal gaan blijken of niet of ik overgevoelig ben voor het medicijn, omdat ik nu al een paar maanden a-d slik en nog steeds dit soort nachten en over het algemeen veel bijwerkingen heb. Ik hoop echt niet dat ik overgevoelig ben want dan moet ik de afweging maken wat voor mij belangrijker is, het resultaat en de bijwerkingen of er mee stoppen en niet al die gekke bijwerkingen meer, maar waarschijnlijk wel weer angst.
Herkend iemand deze rare nachtelijke 'oplevingen' 'aanvallen' 'bijwerkingen'? (Ik heb geen idee hoe ik het moet noemen). Wat zou dit nou zijn? De titel van dit topic is misschien een mislijdend, want ik denk echt niet dat dit een paniekaanval is!
Ik zit sinds ongeveer drie maanden aan de Seroxat voor mijn angsstoornis. Ik ben heel langzaam begonnen met opbouwen omdat ik nogal bang was om aan anti-depressiva te beginnen. Dus heb ik mijn dosis telkens met ongeveer twee weken tijd ertussen opgehoogd met 10mg. Uiteindelijk zat ik op 40mg en toen begon er een hele rare 'bijwerking?'. Ik werd 's nachts rond 3 uur opeens wakker en schoot overeind, me hele lichaam tintelde, me hart ging tekeer, ik had opeens heel veel energie, me pupillen waren megawijd, ik was heel erg misselijk en ik had allemaal gedachten die door elkaar heen liepen, ook hele nare... Dit hield echt een uur aan en ik heb geprobeerd maar gewoon even tv te kijken en vooral niet te 'panieken'.
Ik heb wel vaker gekke bijwerkingen gehad dus ik zocht er maar niet te veel achter. Alleen de volgende nacht gebeurde het gewoon weer! Ik heb toen mijn psychiater gebeld en die dacht dat het gewoon paniekaanvallen waren en dat ik misschien wakker werd uit nare dromen of dat ik me overdag te druk had gemaakt... Niet echt een antwoord waar ik iets aan had.
Ik heb toen zelf besloten om weer terug naar 30mg te gaan omdat ik inmiddels al drie keer zo'n nacht had gehad en ik dit met 30mg niet had. Maar ja hoor, opeens na een paar dagen met 30mg weer zo'n nachtelijke 'aanval'. Dus heb ik toen besloten om maar terug te gaan naar 20mg. Want deze nachtelijke aanvallen slopen me echt de volgende dag.
Nu na weer een paar weken 20mg geslikt te hebben, slik in sinds twee dagen weer 30mg (20mg bleek namelijk niet meer genoeg tegen mijn angsten overdag). En raad eens, ik lig op dit moment in bed met zo'n zelfde aanval. Ik werd net wakker en ik kon mijn gedachten niet op een rijtje krijgen en op een gegeven moment weer die tintelingen, de wijde pupillen en de misselijkheid. Dus ik wist al hoe laat het was. Vreselijk dit.
Op advies van de psychiater heb ik bloed laten prikken en daaruit zal gaan blijken of niet of ik overgevoelig ben voor het medicijn, omdat ik nu al een paar maanden a-d slik en nog steeds dit soort nachten en over het algemeen veel bijwerkingen heb. Ik hoop echt niet dat ik overgevoelig ben want dan moet ik de afweging maken wat voor mij belangrijker is, het resultaat en de bijwerkingen of er mee stoppen en niet al die gekke bijwerkingen meer, maar waarschijnlijk wel weer angst.
Herkend iemand deze rare nachtelijke 'oplevingen' 'aanvallen' 'bijwerkingen'? (Ik heb geen idee hoe ik het moet noemen). Wat zou dit nou zijn? De titel van dit topic is misschien een mislijdend, want ik denk echt niet dat dit een paniekaanval is!
donderdag 29 september 2016 04:13
Wat jij ervaart herken ik niet in die vorm, maar ik heb weleens een AD geslikt waarvan ik continu strak stond van de spanning/adrenaline. Gek werd ik ervan: enorm alert, gigantisch onrustig, heel erg gespannen... Het was niet houdbaar dus ik ben ermee gestopt (in overleg met de arts). Ik had het zelf trouwens vreemd gevonden als mijn arts eerst had willen testen of ik overgevoelig was voor het middel de situatie was immers niet houdbaar, of dat nou lag aan overgevoeligheid of iets anders. Maar mijn arts stelde dat gelukkig niet voor en in overleg kreeg ik toen een ander AD voorgeschreven.
.
quote:Op advies van de psychiater heb ik bloed laten prikken en daaruit zal gaan blijken of niet of ik overgevoelig ben voor het medicijn, omdat ik nu al een paar maanden a-d slik en nog steeds dit soort nachten en over het algemeen veel bijwerkingen heb. Ik hoop echt niet dat ik overgevoelig ben want dan moet ik de afweging maken wat voor mij belangrijker is, het resultaat en de bijwerkingen of er mee stoppen en niet al die gekke bijwerkingen meer, maar waarschijnlijk wel weer angst. Is dat echt de keuze? Seroxat of angst? Er zijn geen andere middelen?
.
quote:Op advies van de psychiater heb ik bloed laten prikken en daaruit zal gaan blijken of niet of ik overgevoelig ben voor het medicijn, omdat ik nu al een paar maanden a-d slik en nog steeds dit soort nachten en over het algemeen veel bijwerkingen heb. Ik hoop echt niet dat ik overgevoelig ben want dan moet ik de afweging maken wat voor mij belangrijker is, het resultaat en de bijwerkingen of er mee stoppen en niet al die gekke bijwerkingen meer, maar waarschijnlijk wel weer angst. Is dat echt de keuze? Seroxat of angst? Er zijn geen andere middelen?
donderdag 29 september 2016 04:21
quote:S-Groot schreef op 29 september 2016 @ 04:13:
Wat jij ervaart herken ik niet in die vorm, maar ik heb weleens een AD geslikt waarvan ik continu strak stond van de spanning/adrenaline. Gek werd ik ervan: enorm alert, gigantisch onrustig, heel erg gespannen... Het was niet houdbaar dus ik ben ermee gestopt (in overleg met de arts). Ik had het zelf trouwens vreemd gevonden als mijn arts eerst had willen testen of ik overgevoelig was voor het middel de situatie was immers niet houdbaar, of dat nou lag aan overgevoeligheid of iets anders. Maar mijn arts stelde dat gelukkig niet voor en in overleg kreeg ik toen een ander AD voorgeschreven.
[...]
Is dat echt de keuze? Seroxat of angst? Er zijn geen andere middelen?
Dat wat je omschrijft herken ik ook wel... Waarom gelukkig niet als ik vragen mag? Durfde je het dat niet meer te slikken?
Ik zou geen andere middelen kunnen bedenken? Oxazepam slik ik bijvoorbeeld al af en toe, maar dat is echt niet genoeg. En therapie blijkt niet echt mijn ding.
Wat jij ervaart herken ik niet in die vorm, maar ik heb weleens een AD geslikt waarvan ik continu strak stond van de spanning/adrenaline. Gek werd ik ervan: enorm alert, gigantisch onrustig, heel erg gespannen... Het was niet houdbaar dus ik ben ermee gestopt (in overleg met de arts). Ik had het zelf trouwens vreemd gevonden als mijn arts eerst had willen testen of ik overgevoelig was voor het middel de situatie was immers niet houdbaar, of dat nou lag aan overgevoeligheid of iets anders. Maar mijn arts stelde dat gelukkig niet voor en in overleg kreeg ik toen een ander AD voorgeschreven.
[...]
Is dat echt de keuze? Seroxat of angst? Er zijn geen andere middelen?
Dat wat je omschrijft herken ik ook wel... Waarom gelukkig niet als ik vragen mag? Durfde je het dat niet meer te slikken?
Ik zou geen andere middelen kunnen bedenken? Oxazepam slik ik bijvoorbeeld al af en toe, maar dat is echt niet genoeg. En therapie blijkt niet echt mijn ding.
donderdag 29 september 2016 04:43
quote:mer1e schreef op 29 september 2016 @ 04:21:
[...]
Dat wat je omschrijft herken ik ook wel... Waarom gelukkig niet als ik vragen mag? Durfde je het dat niet meer te slikken?
Om wat ik al zei: de situatie was gewoonweg niet houdbaar. Wáárom ik die bijwerkingen had deed er dus niet toe. Kijk, als dat bloedonderzoek iets toegevoegd zou hebben in het bepalen van mogelijk andere middelen die niet geschikt zouden zijn dan had ik dat best willen doen. Maar mijn voorkeur zou dan zijn om niet op de uitslag te wachten maar direct na het bloedprikken te stoppen met het medicijn. Simpelweg omdat het middel dus erger was dan de kwaal. Maar goed, bloedonderzoek had in mijn geval niets toegevoegd en in overleg is gewoon besloten dat de groep AD waar dit middel uit kwam onderaan de lijst van mogelijke AD kwam te staan.
.
quote:Ik zou geen andere middelen kunnen bedenken? Oxazepam slik ik bijvoorbeeld al af en toe, maar dat is echt niet genoeg. En therapie blijkt niet echt mijn ding.
Dat is natuurlijk ook niet nodig, daar is je psychiater voor . Ik ken jouw specifieke situatie niet en ben geen psychiater, ik kan alleen uit eigen ervaring spreken. Mijn ervaring is dat er meerdere AD zijn die werken op angst en die dus kunnen helpen bij een angststoornis. Of dat voor jou niet geldt kan en wil ik niet beoordelen, maar daar zal je psychiater je alles over kunnen vertellen.
Sterkte, want het is geen kattenpis waar je last van hebt.
[...]
Dat wat je omschrijft herken ik ook wel... Waarom gelukkig niet als ik vragen mag? Durfde je het dat niet meer te slikken?
Om wat ik al zei: de situatie was gewoonweg niet houdbaar. Wáárom ik die bijwerkingen had deed er dus niet toe. Kijk, als dat bloedonderzoek iets toegevoegd zou hebben in het bepalen van mogelijk andere middelen die niet geschikt zouden zijn dan had ik dat best willen doen. Maar mijn voorkeur zou dan zijn om niet op de uitslag te wachten maar direct na het bloedprikken te stoppen met het medicijn. Simpelweg omdat het middel dus erger was dan de kwaal. Maar goed, bloedonderzoek had in mijn geval niets toegevoegd en in overleg is gewoon besloten dat de groep AD waar dit middel uit kwam onderaan de lijst van mogelijke AD kwam te staan.
.
quote:Ik zou geen andere middelen kunnen bedenken? Oxazepam slik ik bijvoorbeeld al af en toe, maar dat is echt niet genoeg. En therapie blijkt niet echt mijn ding.
Dat is natuurlijk ook niet nodig, daar is je psychiater voor . Ik ken jouw specifieke situatie niet en ben geen psychiater, ik kan alleen uit eigen ervaring spreken. Mijn ervaring is dat er meerdere AD zijn die werken op angst en die dus kunnen helpen bij een angststoornis. Of dat voor jou niet geldt kan en wil ik niet beoordelen, maar daar zal je psychiater je alles over kunnen vertellen.
Sterkte, want het is geen kattenpis waar je last van hebt.
donderdag 29 september 2016 04:46
quote:mer1e schreef op 29 september 2016 @ 04:21:
[...]
Ik zou geen andere middelen kunnen bedenken?Om nog even hierop terug te komen: mag ik dan concluderen dat je die vragen niet aan je psychiater gesteld hebt? Of heb je ze wel gesteld en heeft hij/zij gezegd dat in jouw geval alleen seroxat iets zou kunnen beteken en geen enkel ander AD?
[...]
Ik zou geen andere middelen kunnen bedenken?Om nog even hierop terug te komen: mag ik dan concluderen dat je die vragen niet aan je psychiater gesteld hebt? Of heb je ze wel gesteld en heeft hij/zij gezegd dat in jouw geval alleen seroxat iets zou kunnen beteken en geen enkel ander AD?
donderdag 29 september 2016 05:40
Het kan zeker wel een bijwerking can de seroxat zijn. Gelukkig zijn er nog veel meer opties bij het behandelen van angst. En waarom geen therapie? Schijnt juist bij angsten ook heel goed te werken. En misschien raak je daardoor voorgoed van je angsten af. Als je nu stopt met medicijnen komen ze waarschijnlijk terug omdat je niet geleerd hebt er anders mee om te gaan
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
donderdag 29 september 2016 07:55
quote:S-Groot schreef op 29 september 2016 @ 04:46:
[...]
Om nog even hierop terug te komen: mag ik dan concluderen dat je die vragen niet aan je psychiater gesteld hebt? Of heb je ze wel gesteld en heeft hij/zij gezegd dat in jouw geval alleen seroxat iets zou kunnen beteken en geen enkel ander AD?Ja ik heb het natuurlijk wel gevraagd maar het probleem is dan dus dat het dan een andere antidepressivum wordt...
[...]
Om nog even hierop terug te komen: mag ik dan concluderen dat je die vragen niet aan je psychiater gesteld hebt? Of heb je ze wel gesteld en heeft hij/zij gezegd dat in jouw geval alleen seroxat iets zou kunnen beteken en geen enkel ander AD?Ja ik heb het natuurlijk wel gevraagd maar het probleem is dan dus dat het dan een andere antidepressivum wordt...
donderdag 29 september 2016 07:58
quote:fayanna schreef op 29 september 2016 @ 05:40:
Het kan zeker wel een bijwerking can de seroxat zijn. Gelukkig zijn er nog veel meer opties bij het behandelen van angst. En waarom geen therapie? Schijnt juist bij angsten ook heel goed te werken. En misschien raak je daardoor voorgoed van je angsten af. Als je nu stopt met medicijnen komen ze waarschijnlijk terug omdat je niet geleerd hebt er anders mee om te gaanIk heb in de eerste plaats therapie geprobeerd en in totaal bij drie verschillende psychologen, maar dat werkte gewoon niet voor mij.
Het kan zeker wel een bijwerking can de seroxat zijn. Gelukkig zijn er nog veel meer opties bij het behandelen van angst. En waarom geen therapie? Schijnt juist bij angsten ook heel goed te werken. En misschien raak je daardoor voorgoed van je angsten af. Als je nu stopt met medicijnen komen ze waarschijnlijk terug omdat je niet geleerd hebt er anders mee om te gaanIk heb in de eerste plaats therapie geprobeerd en in totaal bij drie verschillende psychologen, maar dat werkte gewoon niet voor mij.
donderdag 29 september 2016 08:01
donderdag 29 september 2016 09:07
Heb ik ook een tijdje last van gehad, toen ik net alleen woonde.
Zat niet zo lekker in mijn vel, voelde me ook niet op mijn gemak in het huis / de stad waar ik woonde.
Inderdaad midden in de nacht zwetend wakker worden, meteen in opperste staat van paraatheid, enorm snel kloppend / bonkend hart, daardoor in paniek raken omdat ik bang ben dat ik een hartaanval krijg, etc.
Inmiddels heb ik mij er bij neergelegd dat Amsterdam misschien gewoon niet de stad is voor mij om te wonen (het leek zo vanzelfsprekend, vrienden deden het, je studeert, en iedereen vindt amsterdam ''de shit'' dus als je dan de mogelijkheid krijgt om daar te gaan wonen doe je dat toch?'')
Maargoed inmiddels woon ik weer in de omgeving van waar ik ben opgegroeid, midden in de natuur, en hier voel ik mij op mijn gemak, en heb ook nergens meer last van.
Ik beschrijf gewoon mijn ervaringen, die niets te maken hadden met medicijnen maar meer met mijn algemene gemoedstoestand. Wat ik tijdens zo'n ''aanval'' deed was gewoon even door het huis lopen, buiten op het balkon gaan staan, even weer met twee benen op de grond komen. Erg eng is het wel..
Zat niet zo lekker in mijn vel, voelde me ook niet op mijn gemak in het huis / de stad waar ik woonde.
Inderdaad midden in de nacht zwetend wakker worden, meteen in opperste staat van paraatheid, enorm snel kloppend / bonkend hart, daardoor in paniek raken omdat ik bang ben dat ik een hartaanval krijg, etc.
Inmiddels heb ik mij er bij neergelegd dat Amsterdam misschien gewoon niet de stad is voor mij om te wonen (het leek zo vanzelfsprekend, vrienden deden het, je studeert, en iedereen vindt amsterdam ''de shit'' dus als je dan de mogelijkheid krijgt om daar te gaan wonen doe je dat toch?'')
Maargoed inmiddels woon ik weer in de omgeving van waar ik ben opgegroeid, midden in de natuur, en hier voel ik mij op mijn gemak, en heb ook nergens meer last van.
Ik beschrijf gewoon mijn ervaringen, die niets te maken hadden met medicijnen maar meer met mijn algemene gemoedstoestand. Wat ik tijdens zo'n ''aanval'' deed was gewoon even door het huis lopen, buiten op het balkon gaan staan, even weer met twee benen op de grond komen. Erg eng is het wel..
donderdag 29 september 2016 09:34
Ik herken het wel. Ik heb ook zulke verschijnselen gehad na 1x Venlafaxine te hebben geslikt (heb het doosje direct teruggegeven aan de apotheek, rotzooi).
Misschien neem je het op een verkeerd tijdstip, wanneer pak je ze? Als je ze voor het slapengaan neemt kun je een ander tijdstip proberen, in de ochtend.
Misschien neem je het op een verkeerd tijdstip, wanneer pak je ze? Als je ze voor het slapengaan neemt kun je een ander tijdstip proberen, in de ochtend.
Confidence is not; "I know they'll like me". Confidence is; "I'll be fine if they don't".
donderdag 29 september 2016 09:36
donderdag 29 september 2016 09:53
https://www.theguardian.com/news/2002/jul/27/uknews
"Antidepressant Seroxat tops table of drug withdrawal symptoms" als je ermee wilt stoppen wordt het nog moeilijker schijnt...
maar goed, je begint net, denk dat praten erover met psychiater beste is.
"Antidepressant Seroxat tops table of drug withdrawal symptoms" als je ermee wilt stoppen wordt het nog moeilijker schijnt...
maar goed, je begint net, denk dat praten erover met psychiater beste is.
donderdag 29 september 2016 10:00
quote:jackie_o schreef op 29 september 2016 @ 09:36:
[...]
Ja, dit ook. Alsof je een overdosis XTC hebt geslikt.
Overdosis xtc, of xtc in combi met ssri's kan ook leiden tot seroroninesyndroom. Meestal gebeurt dit pas als je twee middelen combineert (ook bepaalde andere medicijnen of bv melatonine met ad's), maar sommige mensen hebben er al last van bij 1 middel. In hevige vorm is het levensbedreigend maar een lichte vorm is ook niet ok. Ik zou met je arts overleggen of dat het kan zijn.
Omdat het gebeurde na ophogen van de dosis lijkt dit me waarschijnlijker dan een paniekaanval. Als dit het is, moet je helaas stoppen met Efexor en iets anders proberen.
Efexor moet je idd wel afbouwen anders krijg je ook last.
[...]
Ja, dit ook. Alsof je een overdosis XTC hebt geslikt.
Overdosis xtc, of xtc in combi met ssri's kan ook leiden tot seroroninesyndroom. Meestal gebeurt dit pas als je twee middelen combineert (ook bepaalde andere medicijnen of bv melatonine met ad's), maar sommige mensen hebben er al last van bij 1 middel. In hevige vorm is het levensbedreigend maar een lichte vorm is ook niet ok. Ik zou met je arts overleggen of dat het kan zijn.
Omdat het gebeurde na ophogen van de dosis lijkt dit me waarschijnlijker dan een paniekaanval. Als dit het is, moet je helaas stoppen met Efexor en iets anders proberen.
Efexor moet je idd wel afbouwen anders krijg je ook last.
.
donderdag 29 september 2016 10:21
quote:jackie_o schreef op 29 september 2016 @ 09:34:
Ik herken het wel. Ik heb ook zulke verschijnselen gehad na 1x Venlafaxine te hebben geslikt (heb het doosje direct teruggegeven aan de apotheek, rotzooi).
Misschien neem je het op een verkeerd tijdstip, wanneer pak je ze? Als je ze voor het slapengaan neemt kun je een ander tijdstip proberen, in de ochtend.Ik neem ze om 11 uur 's ochtends...
Ik herken het wel. Ik heb ook zulke verschijnselen gehad na 1x Venlafaxine te hebben geslikt (heb het doosje direct teruggegeven aan de apotheek, rotzooi).
Misschien neem je het op een verkeerd tijdstip, wanneer pak je ze? Als je ze voor het slapengaan neemt kun je een ander tijdstip proberen, in de ochtend.Ik neem ze om 11 uur 's ochtends...
donderdag 29 september 2016 10:22
quote:daanbanaaan schreef op 29 september 2016 @ 09:07:
Heb ik ook een tijdje last van gehad, toen ik net alleen woonde.
Zat niet zo lekker in mijn vel, voelde me ook niet op mijn gemak in het huis / de stad waar ik woonde.
Inderdaad midden in de nacht zwetend wakker worden, meteen in opperste staat van paraatheid, enorm snel kloppend / bonkend hart, daardoor in paniek raken omdat ik bang ben dat ik een hartaanval krijg, etc.
Inmiddels heb ik mij er bij neergelegd dat Amsterdam misschien gewoon niet de stad is voor mij om te wonen (het leek zo vanzelfsprekend, vrienden deden het, je studeert, en iedereen vindt amsterdam ''de shit'' dus als je dan de mogelijkheid krijgt om daar te gaan wonen doe je dat toch?'')
Maargoed inmiddels woon ik weer in de omgeving van waar ik ben opgegroeid, midden in de natuur, en hier voel ik mij op mijn gemak, en heb ook nergens meer last van.
Ik beschrijf gewoon mijn ervaringen, die niets te maken hadden met medicijnen maar meer met mijn algemene gemoedstoestand. Wat ik tijdens zo'n ''aanval'' deed was gewoon even door het huis lopen, buiten op het balkon gaan staan, even weer met twee benen op de grond komen. Erg eng is het wel..Ik herken wat je zegt. Toevallig ben ik net begonnen aan een studie in Amsterdam en ik heb deze nachtelijke 'aanvallen' ook sinds ik hier slaap. Me psychiater kan dus wel gelijk hebben met dat het kan liggen aan alle nieuwe invloeden etc.
Heb ik ook een tijdje last van gehad, toen ik net alleen woonde.
Zat niet zo lekker in mijn vel, voelde me ook niet op mijn gemak in het huis / de stad waar ik woonde.
Inderdaad midden in de nacht zwetend wakker worden, meteen in opperste staat van paraatheid, enorm snel kloppend / bonkend hart, daardoor in paniek raken omdat ik bang ben dat ik een hartaanval krijg, etc.
Inmiddels heb ik mij er bij neergelegd dat Amsterdam misschien gewoon niet de stad is voor mij om te wonen (het leek zo vanzelfsprekend, vrienden deden het, je studeert, en iedereen vindt amsterdam ''de shit'' dus als je dan de mogelijkheid krijgt om daar te gaan wonen doe je dat toch?'')
Maargoed inmiddels woon ik weer in de omgeving van waar ik ben opgegroeid, midden in de natuur, en hier voel ik mij op mijn gemak, en heb ook nergens meer last van.
Ik beschrijf gewoon mijn ervaringen, die niets te maken hadden met medicijnen maar meer met mijn algemene gemoedstoestand. Wat ik tijdens zo'n ''aanval'' deed was gewoon even door het huis lopen, buiten op het balkon gaan staan, even weer met twee benen op de grond komen. Erg eng is het wel..Ik herken wat je zegt. Toevallig ben ik net begonnen aan een studie in Amsterdam en ik heb deze nachtelijke 'aanvallen' ook sinds ik hier slaap. Me psychiater kan dus wel gelijk hebben met dat het kan liggen aan alle nieuwe invloeden etc.
