Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
zaterdag 16 april 2016 14:54
zo mijn feestje zit erop. Viel erg mee. Had van tevoren als scenario's bedacht dat ik alleen zou zitten/staan etc. Maar zat gewoon in een leuk groepje, ik had absoluut niet het hoogste woord, was nog best vaak stil. In ieder geval geen opmerkingen over gehad en voelde me ook niet heel ongemakkelijk. Heb ook regelmatig wel meegepraat. Ging gewoon goed, niet iets om tegenop te zien. Weet ik dat ook weer
zaterdag 16 april 2016 18:10
Fijn, tulpje!
.
quote:hondenmens schreef op 16 april 2016 @ 12:05:
Mag ik vragen waarom jij het niet graag doet?
Ten eerste hou ik niet van grote gezelschappen. Ik vind het vrijwel onmogelijk om dan een goed gesprek te voeren. Het is al snel erg oppervlakkig, van de hak op de tak en vluchtig. En meestal zijn de grootste schreeuwers het meest aan het woord. Ik vind het ook moeilijk om persoonlijk te zijn in zo'n situatie, om iets van mezelf te laten zien. Teveel publiek. Ten tweede voel ik me heel onvrij bij een etentje. Het gevoel dat ik niet weg kan. Dat ik bij het voorgerecht denk: ik moet nog minstens anderhalf uur verplicht op deze stoel zitten. Ik kan niet besluiten om eerder te gaan. Ik moet het uitzitten tot het toetje en de koffie daarna.
En dan zijn er nog wel andere redenen, maar die hebben niet met introvert zijn te maken. Ik vind het meestal zonde van het geld (groepsetentjes zijn bijna altijd duur) en ik eet meestal thuis lekkerder (vegetariër). Ik geef niks om uit eten gaan. Een drankje doen in het café met een of twee goede vrienden, dát vind ik gezellig.
.
quote:hondenmens schreef op 16 april 2016 @ 12:05:
Mag ik vragen waarom jij het niet graag doet?
Ten eerste hou ik niet van grote gezelschappen. Ik vind het vrijwel onmogelijk om dan een goed gesprek te voeren. Het is al snel erg oppervlakkig, van de hak op de tak en vluchtig. En meestal zijn de grootste schreeuwers het meest aan het woord. Ik vind het ook moeilijk om persoonlijk te zijn in zo'n situatie, om iets van mezelf te laten zien. Teveel publiek. Ten tweede voel ik me heel onvrij bij een etentje. Het gevoel dat ik niet weg kan. Dat ik bij het voorgerecht denk: ik moet nog minstens anderhalf uur verplicht op deze stoel zitten. Ik kan niet besluiten om eerder te gaan. Ik moet het uitzitten tot het toetje en de koffie daarna.
En dan zijn er nog wel andere redenen, maar die hebben niet met introvert zijn te maken. Ik vind het meestal zonde van het geld (groepsetentjes zijn bijna altijd duur) en ik eet meestal thuis lekkerder (vegetariër). Ik geef niks om uit eten gaan. Een drankje doen in het café met een of twee goede vrienden, dát vind ik gezellig.
dinsdag 19 april 2016 10:53
Hier nog een introvert. Veel herkenning in dit topic.
Best wel vaak vind ik het lastig dat ik introvert ben. Verlegen ben ik ook wel een beetje.
Telefoneren vind ik vervelend. Binnenkomen bij feestjes vind ik ongemakkelijk. Verjaardagen, vooral mijn eigen verjaardag vind ik verschrikkelijk.
Na een dag werken heb ik voldoende contact gehad en moet er meestal niet aan denken om nog iets met andere te gaan doen.
Best wel vaak vind ik het lastig dat ik introvert ben. Verlegen ben ik ook wel een beetje.
Telefoneren vind ik vervelend. Binnenkomen bij feestjes vind ik ongemakkelijk. Verjaardagen, vooral mijn eigen verjaardag vind ik verschrikkelijk.
Na een dag werken heb ik voldoende contact gehad en moet er meestal niet aan denken om nog iets met andere te gaan doen.
dinsdag 19 april 2016 13:40
Hebben jullie allemaal partners ? Ik ben gescheiden en merk dat ik het alleen zijn wel zat begin te worden. Aan de andere kant gaat dating me zoveel energie kosten, dat ik er huizenhoog tegenop zie. Ik merk dat ik me steeds meer begin af te zonderen en dat ik buiten werk niet zoveel met anderen praat. Ik heb 's avonds mijn "afschakel" tijd nodig, maar ik ben zo bang dat ik zo afsteven op een hele eenzame oude dag. Ik wil me daar niet bij neerleggen, maar soms heb ik gewoon de energie niet om sociaal te doen in het weekend.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
zaterdag 30 april 2016 16:36
Ik ben ook introvert. Vooral op het HBO had ik hier heel veel moeite mee. We moesten vaak in groepen werken en dan was ik altijd te stil en te veel op de achtergrond. Ook ben ik sowieso vrij verlegen en onzeker. Sinds ik ben afgestudeerd heb ik mezelf wel meer geaccepteerd. Ik ben er ook over gaan lezen, waardoor ik het nu beter begrijp en dat er ook zeker voordelen zijn van introvert zijn! Introvert zijn heeft dus ook echt te maken met je hersenen: je hersenen "werken" gewoon anders dan die van een extravert. Maar je kunt jezelf wel dingen aanleren.
Wat ik ook merk is dat voorbereiding voor mij heel belangrijk is. Als ik me goed voorbereid dan ben ik ook minder zenuwachtig en meer zeker van mezelf. Ik hou ook niet van onverwachte situaties, maar helaas zijn de meeste (sociale) situaties dat wel. Dat maakt het nog steeds heel lastig.
Tip: het boek 'quiet' van Susan Cain gaat over introvert zijn. Dit boek was voor mij heel erg herkenbaar!
Wat ik ook merk is dat voorbereiding voor mij heel belangrijk is. Als ik me goed voorbereid dan ben ik ook minder zenuwachtig en meer zeker van mezelf. Ik hou ook niet van onverwachte situaties, maar helaas zijn de meeste (sociale) situaties dat wel. Dat maakt het nog steeds heel lastig.
Tip: het boek 'quiet' van Susan Cain gaat over introvert zijn. Dit boek was voor mij heel erg herkenbaar!
zaterdag 30 april 2016 17:00
Ik ontmoet trouwens niet veel mensen die net zo introvert zijn als ik. Terwijl ze zeggen wel van 1 op de 3 is introvert, maar zo lijkt het in het dagelijks leven niet! In dit topic zie ik wel veel herkenning, maar in het echt heb ik vaak het idee dat ik anders ben dan anderen. Bij mijn vorige baan waren toevallig wel twee mannen die ook introvert waren en bij hun merkte ik dat ook wel. Dat was best fijn om in een team te zitten waar je niet de enige introvert bent!
zondag 1 mei 2016 10:53
Ik weet dat ik niet uitgenodigd ben op dit gesprek als extravert, maar kies er wel bewust voor.
Tuurlijk moet je ook lief zijn voor jezelf, wij zijn allemaal anders. Het grootste voornamelijkste verschil tussen intro's en extro's zijn hun manier van 'opladen'.
Ik als extro heb graag dan mensen om mij heen, terwijl jullie intro's graag alleen zijn. Dat zegt niets over wie je verder als persoon bent, maar hoe je oplaat. Laat dit en vele andere uitingen vanuit je intro of extro duidelijk een onderscheid zijn van wie je bent. Het zegt alleen maar hoe je met dingen om gaat en waarom het ene je moeilijker of makkelijker af gaat. Dit is nooit een rede om er maar niets aan te veranderen, accepteren zoals het is etc.
Zo is het moeilijker bijv. - gegeneraliseerd- voor een intro om sociaal te zin en voor een extro in details te treden. Dat zegt dus alleen dat dingen je moeilijker maakt, maar niet onmogelijk!
Wat ik hierin wil zeggen en meegeven is dit: Het is goed voor elk mens om te weten of je into of extro bent, maar dat is geen rede om je zo te blijven gedragen. Het geeft aan waar je meer moeite hebt en geeft je daarmee antwoorden. Ondanks dat moeten we ons allen aanpassen op acceptabel niveau
Tuurlijk moet je ook lief zijn voor jezelf, wij zijn allemaal anders. Het grootste voornamelijkste verschil tussen intro's en extro's zijn hun manier van 'opladen'.
Ik als extro heb graag dan mensen om mij heen, terwijl jullie intro's graag alleen zijn. Dat zegt niets over wie je verder als persoon bent, maar hoe je oplaat. Laat dit en vele andere uitingen vanuit je intro of extro duidelijk een onderscheid zijn van wie je bent. Het zegt alleen maar hoe je met dingen om gaat en waarom het ene je moeilijker of makkelijker af gaat. Dit is nooit een rede om er maar niets aan te veranderen, accepteren zoals het is etc.
Zo is het moeilijker bijv. - gegeneraliseerd- voor een intro om sociaal te zin en voor een extro in details te treden. Dat zegt dus alleen dat dingen je moeilijker maakt, maar niet onmogelijk!
Wat ik hierin wil zeggen en meegeven is dit: Het is goed voor elk mens om te weten of je into of extro bent, maar dat is geen rede om je zo te blijven gedragen. Het geeft aan waar je meer moeite hebt en geeft je daarmee antwoorden. Ondanks dat moeten we ons allen aanpassen op acceptabel niveau
Your desire to change must be greater than you desire to stay the same
zondag 1 mei 2016 22:19
quote:Heleris schreef op 30 april 2016 @ 16:36:
Ik ben ook introvert. Vooral op het HBO had ik hier heel veel moeite mee. We moesten vaak in groepen werken en dan was ik altijd te stil en te veel op de achtergrond. Ook ben ik sowieso vrij verlegen en onzeker. Sinds ik ben afgestudeerd heb ik mezelf wel meer geaccepteerd. Ik ben er ook over gaan lezen, waardoor ik het nu beter begrijp en dat er ook zeker voordelen zijn van introvert zijn! Introvert zijn heeft dus ook echt te maken met je hersenen: je hersenen "werken" gewoon anders dan die van een extravert. Maar je kunt jezelf wel dingen aanleren.
Wat ik ook merk is dat voorbereiding voor mij heel belangrijk is. Als ik me goed voorbereid dan ben ik ook minder zenuwachtig en meer zeker van mezelf. Ik hou ook niet van onverwachte situaties, maar helaas zijn de meeste (sociale) situaties dat wel. Dat maakt het nog steeds heel lastig.
Tip: het boek 'quiet' van Susan Cain gaat over introvert zijn. Dit boek was voor mij heel erg herkenbaar!Ik heb ook veel aan dit boek gehad. Het was heel herkenbaar. Soms denk ik dat ik compleet ongeschikt ben voor sociale contacten. Ik vind het meestal wel leuk op het moment zelf. Maar erna ben ik totaal gesloopt. Eerder was het zo dat ik, tegen de tijd dat ik dan in mijn eentje thuis ben, ik alleen maar ga rondsurfen op het www en/of snacken. Kan echt uren duren voor ik me weer mezelf voel. Tegenwoordig ga ik vaak wat wandelen. Dan voel ik me daarna sneller beter. Laad ik sneller op ofzo. Hoe laden jullie op?
Ik ben ook introvert. Vooral op het HBO had ik hier heel veel moeite mee. We moesten vaak in groepen werken en dan was ik altijd te stil en te veel op de achtergrond. Ook ben ik sowieso vrij verlegen en onzeker. Sinds ik ben afgestudeerd heb ik mezelf wel meer geaccepteerd. Ik ben er ook over gaan lezen, waardoor ik het nu beter begrijp en dat er ook zeker voordelen zijn van introvert zijn! Introvert zijn heeft dus ook echt te maken met je hersenen: je hersenen "werken" gewoon anders dan die van een extravert. Maar je kunt jezelf wel dingen aanleren.
Wat ik ook merk is dat voorbereiding voor mij heel belangrijk is. Als ik me goed voorbereid dan ben ik ook minder zenuwachtig en meer zeker van mezelf. Ik hou ook niet van onverwachte situaties, maar helaas zijn de meeste (sociale) situaties dat wel. Dat maakt het nog steeds heel lastig.
Tip: het boek 'quiet' van Susan Cain gaat over introvert zijn. Dit boek was voor mij heel erg herkenbaar!Ik heb ook veel aan dit boek gehad. Het was heel herkenbaar. Soms denk ik dat ik compleet ongeschikt ben voor sociale contacten. Ik vind het meestal wel leuk op het moment zelf. Maar erna ben ik totaal gesloopt. Eerder was het zo dat ik, tegen de tijd dat ik dan in mijn eentje thuis ben, ik alleen maar ga rondsurfen op het www en/of snacken. Kan echt uren duren voor ik me weer mezelf voel. Tegenwoordig ga ik vaak wat wandelen. Dan voel ik me daarna sneller beter. Laad ik sneller op ofzo. Hoe laden jullie op?
maandag 2 mei 2016 14:35
quote:Nomad schreef op 01 mei 2016 @ 22:19:
[...]
Ik heb ook veel aan dit boek gehad. Het was heel herkenbaar. Soms denk ik dat ik compleet ongeschikt ben voor sociale contacten. Ik vind het meestal wel leuk op het moment zelf. Maar erna ben ik totaal gesloopt. Eerder was het zo dat ik, tegen de tijd dat ik dan in mijn eentje thuis ben, ik alleen maar ga rondsurfen op het www en/of snacken. Kan echt uren duren voor ik me weer mezelf voel. Tegenwoordig ga ik vaak wat wandelen. Dan voel ik me daarna sneller beter. Laad ik sneller op ofzo. Hoe laden jullie op?
Dat ongeschikt voelen voor sociale contacten heb ik ook. Ik vind het ook lastig om nieuwe vrienden te maken en groepen zijn sowieso niet mijn ding. Ik voel me vaak alleen in groepen.
Om me op te laden werkt wandelen voor mij ook goed. Verder teken ik regelmatig en dat helpt ook enorm. Daar kan ik ook lang mee bezig zijn.
[...]
Ik heb ook veel aan dit boek gehad. Het was heel herkenbaar. Soms denk ik dat ik compleet ongeschikt ben voor sociale contacten. Ik vind het meestal wel leuk op het moment zelf. Maar erna ben ik totaal gesloopt. Eerder was het zo dat ik, tegen de tijd dat ik dan in mijn eentje thuis ben, ik alleen maar ga rondsurfen op het www en/of snacken. Kan echt uren duren voor ik me weer mezelf voel. Tegenwoordig ga ik vaak wat wandelen. Dan voel ik me daarna sneller beter. Laad ik sneller op ofzo. Hoe laden jullie op?
Dat ongeschikt voelen voor sociale contacten heb ik ook. Ik vind het ook lastig om nieuwe vrienden te maken en groepen zijn sowieso niet mijn ding. Ik voel me vaak alleen in groepen.
Om me op te laden werkt wandelen voor mij ook goed. Verder teken ik regelmatig en dat helpt ook enorm. Daar kan ik ook lang mee bezig zijn.
maandag 2 mei 2016 14:45
quote:Ventieldopje90 schreef op 01 mei 2016 @ 10:53:
Ik weet dat ik niet uitgenodigd ben op dit gesprek als extravert, maar kies er wel bewust voor.
Tuurlijk moet je ook lief zijn voor jezelf, wij zijn allemaal anders. Het grootste voornamelijkste verschil tussen intro's en extro's zijn hun manier van 'opladen'.
Ik als extro heb graag dan mensen om mij heen, terwijl jullie intro's graag alleen zijn. Dat zegt niets over wie je verder als persoon bent, maar hoe je oplaat. Laat dit en vele andere uitingen vanuit je intro of extro duidelijk een onderscheid zijn van wie je bent. Het zegt alleen maar hoe je met dingen om gaat en waarom het ene je moeilijker of makkelijker af gaat. Dit is nooit een rede om er maar niets aan te veranderen, accepteren zoals het is etc.
Zo is het moeilijker bijv. - gegeneraliseerd- voor een intro om sociaal te zin en voor een extro in details te treden. Dat zegt dus alleen dat dingen je moeilijker maakt, maar niet onmogelijk!
Wat ik hierin wil zeggen en meegeven is dit: Het is goed voor elk mens om te weten of je into of extro bent, maar dat is geen rede om je zo te blijven gedragen. Het geeft aan waar je meer moeite hebt en geeft je daarmee antwoorden. Ondanks dat moeten we ons allen aanpassen op acceptabel niveauIk denk dat het wel iets zegt over het karakter als je introvert of extravert bent. Het is meer dan alleen manier van opladen. Er zijn gewoon bepaalde karakter eigenschappen die bij veel introverten voorkomen. En ik denk als je weet dat je introvert bent dat het heel goed is om hiervan bewust te zijn en om hier rekening mee te houden. Zeker aangezien de maatschappij vooral is ingericht op extraverte personen als je kijkt naar werkplekken en scholen. Dus ik denk dat er van een introvert ook verwacht wordt om zich meer aan te passen dan een extravert. Natuurlijk is het goed om als introvert jezelf te trainen om bepaalde dingen zoals presenteren toch te doen, maar dit moet wel op zo'n manier waarop het als introvert leuk en natuurlijk blijft.
Ik weet dat ik niet uitgenodigd ben op dit gesprek als extravert, maar kies er wel bewust voor.
Tuurlijk moet je ook lief zijn voor jezelf, wij zijn allemaal anders. Het grootste voornamelijkste verschil tussen intro's en extro's zijn hun manier van 'opladen'.
Ik als extro heb graag dan mensen om mij heen, terwijl jullie intro's graag alleen zijn. Dat zegt niets over wie je verder als persoon bent, maar hoe je oplaat. Laat dit en vele andere uitingen vanuit je intro of extro duidelijk een onderscheid zijn van wie je bent. Het zegt alleen maar hoe je met dingen om gaat en waarom het ene je moeilijker of makkelijker af gaat. Dit is nooit een rede om er maar niets aan te veranderen, accepteren zoals het is etc.
Zo is het moeilijker bijv. - gegeneraliseerd- voor een intro om sociaal te zin en voor een extro in details te treden. Dat zegt dus alleen dat dingen je moeilijker maakt, maar niet onmogelijk!
Wat ik hierin wil zeggen en meegeven is dit: Het is goed voor elk mens om te weten of je into of extro bent, maar dat is geen rede om je zo te blijven gedragen. Het geeft aan waar je meer moeite hebt en geeft je daarmee antwoorden. Ondanks dat moeten we ons allen aanpassen op acceptabel niveauIk denk dat het wel iets zegt over het karakter als je introvert of extravert bent. Het is meer dan alleen manier van opladen. Er zijn gewoon bepaalde karakter eigenschappen die bij veel introverten voorkomen. En ik denk als je weet dat je introvert bent dat het heel goed is om hiervan bewust te zijn en om hier rekening mee te houden. Zeker aangezien de maatschappij vooral is ingericht op extraverte personen als je kijkt naar werkplekken en scholen. Dus ik denk dat er van een introvert ook verwacht wordt om zich meer aan te passen dan een extravert. Natuurlijk is het goed om als introvert jezelf te trainen om bepaalde dingen zoals presenteren toch te doen, maar dit moet wel op zo'n manier waarop het als introvert leuk en natuurlijk blijft.
maandag 2 mei 2016 23:00
quote:VesperLynd schreef op 11 december 2015 @ 11:33:
Wat ik me wel afvraag, hoe werkt dat dan bij extraverte mensen? Waar zit hem dan het opladen uit contact in? Wat is er fijn aan smalltalk?
-
Laat ik vanuit mijzelf antwoord geven op je vraag. Ik, als extravert, laad op om bij andere te zijn ivm het uitwisselen van gedachten. Het geeft mij feedback en daar kan ik weer met mezelf, het onderwerp, etc weer aan de slag. Ook 'ervaar' ik de 'energie' van andere, dat voor mij energie oplevert - waarschijnlijk in tegenstelling tot jou. Het put mij niet uit, het is dus niet vermoeiende ervaring voor mij. Dus daarmee is het dus ook fijn.
Het geeft echt een boost omdat ik dan mij ei kwijt kan, dingen in mij op kan nemen, discussies voeren, etc etc. Dat geeft mij kracht om verder te gaan.
Het gaat eigenlijk wel verder dan dit, maar dit is hoe ik het op dit moment het beste verwoorden kan
Wat ik me wel afvraag, hoe werkt dat dan bij extraverte mensen? Waar zit hem dan het opladen uit contact in? Wat is er fijn aan smalltalk?
-
Laat ik vanuit mijzelf antwoord geven op je vraag. Ik, als extravert, laad op om bij andere te zijn ivm het uitwisselen van gedachten. Het geeft mij feedback en daar kan ik weer met mezelf, het onderwerp, etc weer aan de slag. Ook 'ervaar' ik de 'energie' van andere, dat voor mij energie oplevert - waarschijnlijk in tegenstelling tot jou. Het put mij niet uit, het is dus niet vermoeiende ervaring voor mij. Dus daarmee is het dus ook fijn.
Het geeft echt een boost omdat ik dan mij ei kwijt kan, dingen in mij op kan nemen, discussies voeren, etc etc. Dat geeft mij kracht om verder te gaan.
Het gaat eigenlijk wel verder dan dit, maar dit is hoe ik het op dit moment het beste verwoorden kan
Your desire to change must be greater than you desire to stay the same
maandag 2 mei 2016 23:09
quote:Heleris schreef op 02 mei 2016 @ 14:45:
[...]
Ik denk dat het wel iets zegt over het karakter als je introvert of extravert bent. Het is meer dan alleen manier van opladen. Er zijn gewoon bepaalde karakter eigenschappen die bij veel introverten voorkomen. En ik denk als je weet dat je introvert bent dat het heel goed is om hiervan bewust te zijn en om hier rekening mee te houden. Zeker aangezien de maatschappij vooral is ingericht op extraverte personen als je kijkt naar werkplekken en scholen. Dus ik denk dat er van een introvert ook verwacht wordt om zich meer aan te passen dan een extravert. Natuurlijk is het goed om als introvert jezelf te trainen om bepaalde dingen zoals presenteren toch te doen, maar dit moet wel op zo'n manier waarop het als introvert leuk en natuurlijk blijft.
Naar mijn idee zegt het meer over hoe je met je karakter om gaat. Het is verder zeker belangrijk, zowel extra- als introverte mensen om te weten onder welk spectrum je valt. Het geeft namelijk antwoorden en duidelijkheid.
Het word inderdaad veel gezegd dat de wereld op de extraverte mensen zijn ingedeeld, ik moet zeggen dat ik nog niet echt weet of ik dit als waar kan aannemen.
En ik ben van mening dat trainen op bepaalde manieren eigenlijk voor alle, in elk onacceptabele, dingen telt. En uiteraard telt dit voor alle mensen - intro of extra maakt niet uit!
Zo moet ik bijvoorbeeld leren geduldig(er) te zijn naar anderen en stil(ler) te zijn om andere de ruimte te geven. Als de intro zorgt dat hij juist misschien wel minder geduldig(er) en minder stil(ler) zal zijn, dan komt er een mooie balans.
Ik wil toch nog even op terug komen dat de wereld is ingericht op extraverte mensen. Ik ervaar dat zo anders! (LOL) Het klopt inderdaad dat er eerder gerespecteerd wordt (over het algemeen) als je jouw mondje klaar hebt staan, maar tegelijkertijd moeten wij als extra (altans ik dan in mijn omgeving) vanalles maar moeten raden en aannemen van een intro en vervolgens ons daar op aan moeten passen. "Hun kunnen eenmaal niet beter, en daar moet je begrip voor hebben'. Maar zoiets hoort toch ook wederzijds?
[...]
Ik denk dat het wel iets zegt over het karakter als je introvert of extravert bent. Het is meer dan alleen manier van opladen. Er zijn gewoon bepaalde karakter eigenschappen die bij veel introverten voorkomen. En ik denk als je weet dat je introvert bent dat het heel goed is om hiervan bewust te zijn en om hier rekening mee te houden. Zeker aangezien de maatschappij vooral is ingericht op extraverte personen als je kijkt naar werkplekken en scholen. Dus ik denk dat er van een introvert ook verwacht wordt om zich meer aan te passen dan een extravert. Natuurlijk is het goed om als introvert jezelf te trainen om bepaalde dingen zoals presenteren toch te doen, maar dit moet wel op zo'n manier waarop het als introvert leuk en natuurlijk blijft.
Naar mijn idee zegt het meer over hoe je met je karakter om gaat. Het is verder zeker belangrijk, zowel extra- als introverte mensen om te weten onder welk spectrum je valt. Het geeft namelijk antwoorden en duidelijkheid.
Het word inderdaad veel gezegd dat de wereld op de extraverte mensen zijn ingedeeld, ik moet zeggen dat ik nog niet echt weet of ik dit als waar kan aannemen.
En ik ben van mening dat trainen op bepaalde manieren eigenlijk voor alle, in elk onacceptabele, dingen telt. En uiteraard telt dit voor alle mensen - intro of extra maakt niet uit!
Zo moet ik bijvoorbeeld leren geduldig(er) te zijn naar anderen en stil(ler) te zijn om andere de ruimte te geven. Als de intro zorgt dat hij juist misschien wel minder geduldig(er) en minder stil(ler) zal zijn, dan komt er een mooie balans.
Ik wil toch nog even op terug komen dat de wereld is ingericht op extraverte mensen. Ik ervaar dat zo anders! (LOL) Het klopt inderdaad dat er eerder gerespecteerd wordt (over het algemeen) als je jouw mondje klaar hebt staan, maar tegelijkertijd moeten wij als extra (altans ik dan in mijn omgeving) vanalles maar moeten raden en aannemen van een intro en vervolgens ons daar op aan moeten passen. "Hun kunnen eenmaal niet beter, en daar moet je begrip voor hebben'. Maar zoiets hoort toch ook wederzijds?
Your desire to change must be greater than you desire to stay the same
dinsdag 3 mei 2016 21:21
quote:Ventieldopje90 schreef op 02 mei 2016 @ 23:09:
[...]
Naar mijn idee zegt het meer over hoe je met je karakter om gaat. Het is verder zeker belangrijk, zowel extra- als introverte mensen om te weten onder welk spectrum je valt. Het geeft namelijk antwoorden en duidelijkheid.
Het word inderdaad veel gezegd dat de wereld op de extraverte mensen zijn ingedeeld, ik moet zeggen dat ik nog niet echt weet of ik dit als waar kan aannemen.
En ik ben van mening dat trainen op bepaalde manieren eigenlijk voor alle, in elk onacceptabele, dingen telt. En uiteraard telt dit voor alle mensen - intro of extra maakt niet uit!
Zo moet ik bijvoorbeeld leren geduldig(er) te zijn naar anderen en stil(ler) te zijn om andere de ruimte te geven. Als de intro zorgt dat hij juist misschien wel minder geduldig(er) en minder stil(ler) zal zijn, dan komt er een mooie balans.
Ik wil toch nog even op terug komen dat de wereld is ingericht op extraverte mensen. Ik ervaar dat zo anders! (LOL) Het klopt inderdaad dat er eerder gerespecteerd wordt (over het algemeen) als je jouw mondje klaar hebt staan, maar tegelijkertijd moeten wij als extra (altans ik dan in mijn omgeving) vanalles maar moeten raden en aannemen van een intro en vervolgens ons daar op aan moeten passen. "Hun kunnen eenmaal niet beter, en daar moet je begrip voor hebben'. Maar zoiets hoort toch ook wederzijds?Ik zie dat meer terug in hoe werkplekken zijn ingedeeld. Dus op het werk zit je vaak met veel mensen bij elkaar, waardoor een introvert "overprikkeld" wordt. Een extravert heeft veel behoefte aan prikkels om zich heen en een introvert wil er eigenlijk zo min mogelijk. Daarnaast krijg je vaak veel verschillende projecten door elkaar heen en komt er tussen de werkzaamheden door vaak ook van alles tussen. Voor een introvert kan dit lastig zijn, omdat deze zich beter kan verdiepen in één project i.p.v. veel tegelijkertijd. Een extravert kan over het algemeen sneller schakelen en heeft sneller overzicht dan een introvert. En werkplekken (maar ook op school, merkte ik) zijn gericht op samenwerken, overleggen en snel contact hebben. Wat dus naar mijn idee ook meer gericht is op extraverten.
[...]
Naar mijn idee zegt het meer over hoe je met je karakter om gaat. Het is verder zeker belangrijk, zowel extra- als introverte mensen om te weten onder welk spectrum je valt. Het geeft namelijk antwoorden en duidelijkheid.
Het word inderdaad veel gezegd dat de wereld op de extraverte mensen zijn ingedeeld, ik moet zeggen dat ik nog niet echt weet of ik dit als waar kan aannemen.
En ik ben van mening dat trainen op bepaalde manieren eigenlijk voor alle, in elk onacceptabele, dingen telt. En uiteraard telt dit voor alle mensen - intro of extra maakt niet uit!
Zo moet ik bijvoorbeeld leren geduldig(er) te zijn naar anderen en stil(ler) te zijn om andere de ruimte te geven. Als de intro zorgt dat hij juist misschien wel minder geduldig(er) en minder stil(ler) zal zijn, dan komt er een mooie balans.
Ik wil toch nog even op terug komen dat de wereld is ingericht op extraverte mensen. Ik ervaar dat zo anders! (LOL) Het klopt inderdaad dat er eerder gerespecteerd wordt (over het algemeen) als je jouw mondje klaar hebt staan, maar tegelijkertijd moeten wij als extra (altans ik dan in mijn omgeving) vanalles maar moeten raden en aannemen van een intro en vervolgens ons daar op aan moeten passen. "Hun kunnen eenmaal niet beter, en daar moet je begrip voor hebben'. Maar zoiets hoort toch ook wederzijds?Ik zie dat meer terug in hoe werkplekken zijn ingedeeld. Dus op het werk zit je vaak met veel mensen bij elkaar, waardoor een introvert "overprikkeld" wordt. Een extravert heeft veel behoefte aan prikkels om zich heen en een introvert wil er eigenlijk zo min mogelijk. Daarnaast krijg je vaak veel verschillende projecten door elkaar heen en komt er tussen de werkzaamheden door vaak ook van alles tussen. Voor een introvert kan dit lastig zijn, omdat deze zich beter kan verdiepen in één project i.p.v. veel tegelijkertijd. Een extravert kan over het algemeen sneller schakelen en heeft sneller overzicht dan een introvert. En werkplekken (maar ook op school, merkte ik) zijn gericht op samenwerken, overleggen en snel contact hebben. Wat dus naar mijn idee ook meer gericht is op extraverten.
vrijdag 30 september 2016 00:29
Ik heb het topic nog niet gelezen, maar ik ga hier vast veel herkenning vinden. Ik weet eigenlijk al vrij lang dat ik introvert ben maar heb daar weinig mee gedaan. Sinds ik een nieuwe baan heb met veel geluid om me heen, ben ik me meer aan het verdiepen in de eigenschappen van de introvert, en hoe je je staande houdt in een extraverte maatschappij. Want dat is het. Voorheen had ik er nog een angststoornis bij, die me extra belemmerde. Die is nu weg, maar bepaalde eigenschappen zijn gebleven, zij het in mindere mate. Zo kwam ik op het spoor van introvert zijn. Ik vind al veel herkenning en tips in wat ik online gelezen heb, wat ik heeeel fijn vind.
vrijdag 30 september 2016 10:48
Hallo allen!
Nog een introvert hier!
Heb er op zich niet zo veel problemen mee, gelukkig! Heb alleen onlangs wat moeilijkheden in een bepaalde situatie. Ik zou daarom graag advies willen van jullie voor onderstaande situatie.
Ik ben onlangs een cursus gaan volgen, en deze cursus is 1 op 1. De persoon die mij deze cursus geeft is overwegend extravert, dominant, direct en recht door zee. Fijne eigenschappen hoor, ware het niet dat deze persoon dermate in mijn eigen ruimte komt gevoelsmatig dat ik helemaal dichtklap, ongemakkelijk word, en totaaal niet meer mezelf ben.
Ik zou graag weten hoe ik in deze situatie mijn balans terug kan vinden, en mezelf kan kalmeren om wat sterker in mn schoenen te staan en me minder te laten overvallen.
Nog een introvert hier!
Heb er op zich niet zo veel problemen mee, gelukkig! Heb alleen onlangs wat moeilijkheden in een bepaalde situatie. Ik zou daarom graag advies willen van jullie voor onderstaande situatie.
Ik ben onlangs een cursus gaan volgen, en deze cursus is 1 op 1. De persoon die mij deze cursus geeft is overwegend extravert, dominant, direct en recht door zee. Fijne eigenschappen hoor, ware het niet dat deze persoon dermate in mijn eigen ruimte komt gevoelsmatig dat ik helemaal dichtklap, ongemakkelijk word, en totaaal niet meer mezelf ben.
Ik zou graag weten hoe ik in deze situatie mijn balans terug kan vinden, en mezelf kan kalmeren om wat sterker in mn schoenen te staan en me minder te laten overvallen.
vrijdag 30 september 2016 11:16
Ik kom me hier ook melden. Ik denk dat ik eerder Ambivert ben, maar herken wel heel veel dingen!
Ben vroeger altijd heel erg verlegen geweest. Hield/Hou er niet van om in het middelpunt van de belangstelling te staan.
De verlegenheid is wel over gegaan, maar blijf van mezelf meer introvert. Ook ik merkte dit echt goed op het HBO toen we ik groepen moesten gaan werken. Wij hadden groepen van 7/8 man en dit zijn voor mij teveel mensen. Vooral vergaderingen kon ik vaak niet volgen. Ik moet dan ook echt ergens middenin de groep gaan zitten, wil ik het volgen. Mijn mening geven deed ik ook bijna nooit.
Gesprekken met kleinere groepen gaan me wel goed af. Tot max een man of 4 (hangt ook wel van de type personen af).
Ook met feestjes (vooral waar ik niemand ken) heb ik moeite. Ik zal niet snel op mensen afstappen voor een gesprek, weet gewoon niet waar ik het over moet hebben en om socially awkward situaties te voorkomen doe ik het gewoon maar niet.
Ben nu sinds kort weer vrijgezel en zit nu op Tinder. Digitaal contact gaat me prima af, maar zodra ze af willen spreken krijg ik al de zenuwen en reageer ik niet meer ...
Ik vind het overigens wel heel erg leuk om met extraverte personen om te gaan. Dit haalt mij een beetje uit mijn eigen wereldje. Hier word ik zelf ook losser van, dat vind ik wel fijn. Dit is dan weer niet typisch introvert geloof ik.
Ben vroeger altijd heel erg verlegen geweest. Hield/Hou er niet van om in het middelpunt van de belangstelling te staan.
De verlegenheid is wel over gegaan, maar blijf van mezelf meer introvert. Ook ik merkte dit echt goed op het HBO toen we ik groepen moesten gaan werken. Wij hadden groepen van 7/8 man en dit zijn voor mij teveel mensen. Vooral vergaderingen kon ik vaak niet volgen. Ik moet dan ook echt ergens middenin de groep gaan zitten, wil ik het volgen. Mijn mening geven deed ik ook bijna nooit.
Gesprekken met kleinere groepen gaan me wel goed af. Tot max een man of 4 (hangt ook wel van de type personen af).
Ook met feestjes (vooral waar ik niemand ken) heb ik moeite. Ik zal niet snel op mensen afstappen voor een gesprek, weet gewoon niet waar ik het over moet hebben en om socially awkward situaties te voorkomen doe ik het gewoon maar niet.
Ben nu sinds kort weer vrijgezel en zit nu op Tinder. Digitaal contact gaat me prima af, maar zodra ze af willen spreken krijg ik al de zenuwen en reageer ik niet meer ...
Ik vind het overigens wel heel erg leuk om met extraverte personen om te gaan. Dit haalt mij een beetje uit mijn eigen wereldje. Hier word ik zelf ook losser van, dat vind ik wel fijn. Dit is dan weer niet typisch introvert geloof ik.
zaterdag 1 oktober 2016 10:49
Ik meld me ook aan in dit topic!
Na jaren studeren, stages lopen en bijbaantjes begin ik (M, 26) over twee weken voor het eerst aan mijn fulltime baan. Hoewel ik er zin in heb, merk ik wel dat het me soms naar de keel vliegt. Niet vanwege het werken zelf, maar omdat ik een echte introvert ben.
Vorig jaar liep mijn stage af per 1 september, en in de periode van 1 september tot 1 maart ( toen mijn nieuwe stage begon) heb ik alleen maar mijn scriptie geschreven. Ik vond dat zo'n heerlijke periode : elke dag naar de universiteit in mijn eentje, muziekje in, bladeren vallen van de bomen. De hele dag lekker in je eigen wereldje, maar ondertussen wel nuttig en creatief bezig zijn, af en toe tussendoor even een aflevering van 3 op reis kijken, in het weekend met vrienden afspreken maar doordeweeks gewoon volledig je eigen pad kunnen volgen.
Dat gaat nu natuurlijk wel ophouden met 5 dagen in de week werk, collega's, besprekingen, vergaderingen, cliënten die bellen etcetera. Ik kan me gelukkig wel goed aanpassen, maar ik denk nu toch wel met een beetje weemoed terug aan vorig jaar rond deze tijd, toen ik meerdere malen per week heerlijke lange wandelingen maakte door het herfstbos, lange fietstochten, heerlijk hardlopen. Dat ga ik wel missen.
Na jaren studeren, stages lopen en bijbaantjes begin ik (M, 26) over twee weken voor het eerst aan mijn fulltime baan. Hoewel ik er zin in heb, merk ik wel dat het me soms naar de keel vliegt. Niet vanwege het werken zelf, maar omdat ik een echte introvert ben.
Vorig jaar liep mijn stage af per 1 september, en in de periode van 1 september tot 1 maart ( toen mijn nieuwe stage begon) heb ik alleen maar mijn scriptie geschreven. Ik vond dat zo'n heerlijke periode : elke dag naar de universiteit in mijn eentje, muziekje in, bladeren vallen van de bomen. De hele dag lekker in je eigen wereldje, maar ondertussen wel nuttig en creatief bezig zijn, af en toe tussendoor even een aflevering van 3 op reis kijken, in het weekend met vrienden afspreken maar doordeweeks gewoon volledig je eigen pad kunnen volgen.
Dat gaat nu natuurlijk wel ophouden met 5 dagen in de week werk, collega's, besprekingen, vergaderingen, cliënten die bellen etcetera. Ik kan me gelukkig wel goed aanpassen, maar ik denk nu toch wel met een beetje weemoed terug aan vorig jaar rond deze tijd, toen ik meerdere malen per week heerlijke lange wandelingen maakte door het herfstbos, lange fietstochten, heerlijk hardlopen. Dat ga ik wel missen.
zaterdag 29 oktober 2016 15:12
Een hart onder de riem van de introvert, Inhoudelijk zeer herkenbaar. Artikel in de Volkskrant van vandaag.
http://www.volkskrant.nl/ ... rlegen-mens-ook~a4402095/
http://www.volkskrant.nl/ ... rlegen-mens-ook~a4402095/
vrijdag 19 mei 2017 21:03
Upp voor dit topic!
Ik vind dat ik ook introvert ben. Heb net een discussie gehad met mijn vriend. Hij wil dat ik vaker mee ga naar verjaardagen etc van vrienden terwijl ik naar mij idee al vaak genoeg meega. Ik vind het altijd zo lastig om mee te gaan omdat ik me nooit een houding kan geven op verjaardagen en veel liever thuisblijf, maar hoe leg je dat uit? Hoe doen jullie dat in zulk soort gevallen? Hij is echt niet introvert, kan heel makkelijk contact maken met iedereen terwijl ik altijd tenenkrommend over koetjes en kalfjes aan het praten ben...
Ik vind dat ik ook introvert ben. Heb net een discussie gehad met mijn vriend. Hij wil dat ik vaker mee ga naar verjaardagen etc van vrienden terwijl ik naar mij idee al vaak genoeg meega. Ik vind het altijd zo lastig om mee te gaan omdat ik me nooit een houding kan geven op verjaardagen en veel liever thuisblijf, maar hoe leg je dat uit? Hoe doen jullie dat in zulk soort gevallen? Hij is echt niet introvert, kan heel makkelijk contact maken met iedereen terwijl ik altijd tenenkrommend over koetjes en kalfjes aan het praten ben...
zaterdag 20 mei 2017 22:28
Hoi,
Hoe herkenbaar.
Van die oppervlakkige gesprekken met mensen die je niet kent. Of met iemand praten die al je energie uit je zuipt pppffff. De schijn ophouden op verjaardagen soms terwijl je stiekem liever thuis zat.
Sinds ik moeder ben van 2 kinderen ben ik er pas echt goed achter gekomen dat ik echt goed oplaad wanneer ik echt alleen ben. En het punt is nu: dat ben ik zelden.
Ik worstel tegenwoordig met Hoe kies ik meer voor mezelf zonder anderen teleur te stellen?
Want mensen hebben verwachtingen van mij en begrijpen soms mijn keuzes niet (waarom niet spontaan op de koffie bij familie op de zondag? Waarom niet met z'n allen in 1 vakantiehuisje met hele familie?, etc)
Afijn, ik wil vaker voor mezelf kiezen maar bots met andere mensen nu. Het voelt alsof ik niet geaccepteerd wordt en na het lezen van dit topic denk ik: misschien ga ik met veel extraverte mensen om en verwachten zij dezelfde gedachtengang/gewoontes???? Terwijl het mij zoveel energie kost terwijl ik steeds vaker snak naar rust. Even niks moeten.....
Meer in het hier en nu zitten ipv zoveel moeten.
Van maar sommige mensen kan ik energie krijgen, een goed gesprek hebben met diepgang. Vanavond had ik een etentje en op zich was het gezellig, maar deels vanwege 3 kinderen erbij bleef het oppervlakkig. Misschien verwacht ik wel teveel? Afijn, de laatste tijd denk ik nogal eens teveel
Soms denk ik zelfs "is dit het nou?".
Ik wil hier iets mee, maar loop vast merk ik.
Ik lees even mee hier.
Hoe herkenbaar.
Van die oppervlakkige gesprekken met mensen die je niet kent. Of met iemand praten die al je energie uit je zuipt pppffff. De schijn ophouden op verjaardagen soms terwijl je stiekem liever thuis zat.
Sinds ik moeder ben van 2 kinderen ben ik er pas echt goed achter gekomen dat ik echt goed oplaad wanneer ik echt alleen ben. En het punt is nu: dat ben ik zelden.
Ik worstel tegenwoordig met Hoe kies ik meer voor mezelf zonder anderen teleur te stellen?
Want mensen hebben verwachtingen van mij en begrijpen soms mijn keuzes niet (waarom niet spontaan op de koffie bij familie op de zondag? Waarom niet met z'n allen in 1 vakantiehuisje met hele familie?, etc)
Afijn, ik wil vaker voor mezelf kiezen maar bots met andere mensen nu. Het voelt alsof ik niet geaccepteerd wordt en na het lezen van dit topic denk ik: misschien ga ik met veel extraverte mensen om en verwachten zij dezelfde gedachtengang/gewoontes???? Terwijl het mij zoveel energie kost terwijl ik steeds vaker snak naar rust. Even niks moeten.....
Meer in het hier en nu zitten ipv zoveel moeten.
Van maar sommige mensen kan ik energie krijgen, een goed gesprek hebben met diepgang. Vanavond had ik een etentje en op zich was het gezellig, maar deels vanwege 3 kinderen erbij bleef het oppervlakkig. Misschien verwacht ik wel teveel? Afijn, de laatste tijd denk ik nogal eens teveel
Soms denk ik zelfs "is dit het nou?".
Ik wil hier iets mee, maar loop vast merk ik.
Ik lees even mee hier.
zondag 21 mei 2017 12:06
@minameut: Ik ben erg introvert en raak snel overprikkeld. Mede daardoor ben ik de laatste jaren steeds meer gaan denken dat ik er geen plezier uithaal om kinderen te krijgen. Hoe ervaar jij dat als moeder, behalve dat je te weinig alleen-tijd hebt?
Ik herken het wel dat mensen verwachtingen van je hebben, in mijn familie zitten veel extraverte mensen die vinden dat gezellig samen zijn erbij hoort en als je jezelf minder laat zien en horen is dat al snel raar. Ik ben daar vroeger wel door beinvloed en nog steeds, ik voel me sneller een buitenbeentje, of vreemd.
@flow186: Ik herken dat juist wel, dat ik een losser en leuker persoon ben bij extraverte mensen omdat die mij een beetje uit mijn hoofd kunnen trekken. Ligt er wel heel erg aan wat voor persoon diegene is, het moet geen verplichting voelen om gezellig of extravert te doen.
Ik herken het wel dat mensen verwachtingen van je hebben, in mijn familie zitten veel extraverte mensen die vinden dat gezellig samen zijn erbij hoort en als je jezelf minder laat zien en horen is dat al snel raar. Ik ben daar vroeger wel door beinvloed en nog steeds, ik voel me sneller een buitenbeentje, of vreemd.
@flow186: Ik herken dat juist wel, dat ik een losser en leuker persoon ben bij extraverte mensen omdat die mij een beetje uit mijn hoofd kunnen trekken. Ligt er wel heel erg aan wat voor persoon diegene is, het moet geen verplichting voelen om gezellig of extravert te doen.
zondag 21 mei 2017 12:14
@Ventieldopje: Ik heb zeker wel het idee dat de wereld op extraverten is ingedeeld, en dat komt bij mij erg naar voren als ik solliciteer. De meeste banen hebben veel "extraverte eisen" en het wordt meestal niet geaccepteerd als je niet zichtbaar genoeg bent. Terwijl het zelden een probleem is als je te zichtbaar bent. Ook hoor je te kunnen samenwerken, discussiëren, presenteren, ook als dat niet een directe vereiste is voor de functie. Ik ben daar zelfs een paar keer op afgerekend en mijn contract niet verlengd, terwijl ik mijn werk goed deed. Het maakt me erg onzeker, en ik ben bang dat ik daardoor nooit echt op mijn plek ga zijn binnen een bedrijf.
zondag 21 mei 2017 16:52
Cortana85: het wisselt hoe ik het ervaar als moeder. Toen ik 1 kindje had was het anders, hij was/is een rustig jongetje die veel speelde, dus genoeg tussentijd om op te laden en op 1 kindje richten is beter te overzien. Sinds ik 2 kinderen vind ik dat lastiger. Mijn jongste is meer ondernemend. En vraagt veel aandacht. Daarbij kwam dat de oudste naar school moest: meer moeten en steeds op tijd op school zijn. Voor mij vaak wel stressvolle momenten. Ik weet dat ik door moet en gaat ook wel maar als ik na een werkdag thuiskom ben ik vaak wel op. Ook gezien ik met mensen werk en daarna nog naar zwemles moet met kind of er komt een vriendje te spelen..... voor een ander zo normaal maar voor mij vreet het energie. Ik wil vaak rust, maar mijn jongste wil graag actie
Dat is soms lastig maar ik begrijp dat zij daar niks aan kan doen. Altijd zoektocht naar balans erin. Plus ik vind het confronterend dat mijn zoontje ook zo rustig is als mij en veel dingen best eng vindt, drempel over moeten. Net als ik....
Maar bovenal had ik mij liefde die ik voel voor de kinderen totaal niet willen missen!!! De ontwikkeling en knuffels en hoeveel ze op mij lijken.... bizar soms.
Ik heb overigens een vriend die 6 dagen werkt, daardoor sta ik er veel alleen voor. Ik besef heel goed dat dat in mijn situatie niet bevorderlijk is maar is nou eenmaal niet anders. Ik heb sinds kort afgesproken dat ik per week 1 avond graag voor mezelf wil, even geen kinderen om me heen en tijd alleen. Zoals nu ook, ik typ maar hoor constant mama mama. Als ik zelf wat geïrriteerd of moet ben kan ik dat echt niet goed hebben. Vervolgens voelt dat rot naar hun toe maar ik kan er niet constant voor ze zijn (qua volle aandacht), ik wil ook af en toe adempauze
Ik dacht vroeger dat ik het soms druk had....... whahahaha.
Dat is soms lastig maar ik begrijp dat zij daar niks aan kan doen. Altijd zoektocht naar balans erin. Plus ik vind het confronterend dat mijn zoontje ook zo rustig is als mij en veel dingen best eng vindt, drempel over moeten. Net als ik....
Maar bovenal had ik mij liefde die ik voel voor de kinderen totaal niet willen missen!!! De ontwikkeling en knuffels en hoeveel ze op mij lijken.... bizar soms.
Ik heb overigens een vriend die 6 dagen werkt, daardoor sta ik er veel alleen voor. Ik besef heel goed dat dat in mijn situatie niet bevorderlijk is maar is nou eenmaal niet anders. Ik heb sinds kort afgesproken dat ik per week 1 avond graag voor mezelf wil, even geen kinderen om me heen en tijd alleen. Zoals nu ook, ik typ maar hoor constant mama mama. Als ik zelf wat geïrriteerd of moet ben kan ik dat echt niet goed hebben. Vervolgens voelt dat rot naar hun toe maar ik kan er niet constant voor ze zijn (qua volle aandacht), ik wil ook af en toe adempauze
Ik dacht vroeger dat ik het soms druk had....... whahahaha.
