Relaties
alle pijlers
Niet te geloven: altijd pech met liefde/mannen
zondag 25 september 2016 18:09
Even een flinke baalpost! Ik voel me echt een beetje zielig (ja, ik heb even zelfmedelijden. Normaal ben ik optimistisch maar nu ben ik er even klaar mee). Ik ben 30 en heb nog steeds geen succesvolle/leuke relatie gehad. Iedere keer als ik iemand tegen kom die ik leuk vind (wat niet vaak gebeurd) is het leuk voor heel even en dan merk ik alweer dat het niks gaat worden. Vaak doordat het volgens mij een verkeerd type man is voor mij waardoor het niet gaat werken. Ik snap gewoon niet dat iedereen in mijn omgeving een relatie heeft, aan baby's begint en dergelijke en ik nog steeds in mijn single leventje zit. Het lijkt wel of ik gewoon altijd pech heb met de liefde en mannen. En ook vooral snel een relatie kan krijgen. Hup ze ontmoeten iemand en dan is het liefde van twee kanten. Het lijkt zo makkelijk. Maar waarom is het bij mij zo moeilijk? Pfff, ik zou zo graag weer eens verliefd willen zijn en ook willen uit kijken naar leuke dates en gezellig samen zijn met elkaar. Maar nu ga ik de kant op met denken dat het voor mij waarschijnlijk gewoon niet meer gaat komen. Dat het voor mij schijnbaar niet is weg gelegd of gegund of weet ik veel wat.
Kortom, even een depri post. Misschien kunnen jullie me een beetje opbeuren.. Of zitten jullie in hetzelfde schuitje en kunnen we elkaar een beetje een hart onder de riem steken.
Kortom, even een depri post. Misschien kunnen jullie me een beetje opbeuren.. Of zitten jullie in hetzelfde schuitje en kunnen we elkaar een beetje een hart onder de riem steken.
dinsdag 27 september 2016 12:40
quote:Chocoladefan schreef op 27 september 2016 @ 06:44:
@ auditor, sommigen mensen (waarschijnlijk ook jouw beste maat) nemen alles wat zij kunnen krijgen. Die nemen genoegen met minder. Het gros van wat er op deze aardbol rond loopt vind het doodeng om zonder partner door het leven te gaan. Een goede vriendin van mij is ook nauwelijks vrijgezel geweest. En wat bekende ze mij? Ze is eigenlijk nooit verliefd geweest op haar exen. Ook niet op haar huidige vriend.
Ja zo kan ik het ook denk ik dan. Als ik alles neem wat ik kan krijgen en relaties begin met mannen voor wie ik niet eens warme gevoelens koester ben ik ook nooit vrijgezel.
Ik word daar altijd zo kriebelig van.. van mensen die nooit alleen kunnen zijn. Vind het gewoon zielig eigenlijk. Dat je je pas compleet voelt op het moment dat je een partner hebt. Daar gaat het eigenlijk al mis.
Jeetje, denk jij echt zo over 'het gros' van mensen die een relatie hebben? Dat zij alleen maar samen zijn, omdat ze het doodeng vinden om alleen te zijn? En de eerste de beste die ze tegenkomen aan zich binden? Wat een beperkt wereldbeeld heb je dan. Ik zie juist een heleboel leuke, gelukkige stellen om me heen, die het ook prima hadden als single en het alleen prima zouden redden, maar toch heel gelukkig zijn met die ene bijzondere persoon in hun leven.
Het lijkt tegenwoordig bijna een schande om je te binden, want dan 'kun je niet alleen zijn', ben je onzelfstandig en zul je wel een angstig bloempje zijn dat het alleen niet redt in de wereld. Nee, dan die singles, dat zijn allemaal zelfstandige, zelfverzekerde personen, die o zo gelukkig zijn met zichzelf. Waarom zo zwart-wit denken?
@ auditor, sommigen mensen (waarschijnlijk ook jouw beste maat) nemen alles wat zij kunnen krijgen. Die nemen genoegen met minder. Het gros van wat er op deze aardbol rond loopt vind het doodeng om zonder partner door het leven te gaan. Een goede vriendin van mij is ook nauwelijks vrijgezel geweest. En wat bekende ze mij? Ze is eigenlijk nooit verliefd geweest op haar exen. Ook niet op haar huidige vriend.
Ja zo kan ik het ook denk ik dan. Als ik alles neem wat ik kan krijgen en relaties begin met mannen voor wie ik niet eens warme gevoelens koester ben ik ook nooit vrijgezel.
Ik word daar altijd zo kriebelig van.. van mensen die nooit alleen kunnen zijn. Vind het gewoon zielig eigenlijk. Dat je je pas compleet voelt op het moment dat je een partner hebt. Daar gaat het eigenlijk al mis.
Jeetje, denk jij echt zo over 'het gros' van mensen die een relatie hebben? Dat zij alleen maar samen zijn, omdat ze het doodeng vinden om alleen te zijn? En de eerste de beste die ze tegenkomen aan zich binden? Wat een beperkt wereldbeeld heb je dan. Ik zie juist een heleboel leuke, gelukkige stellen om me heen, die het ook prima hadden als single en het alleen prima zouden redden, maar toch heel gelukkig zijn met die ene bijzondere persoon in hun leven.
Het lijkt tegenwoordig bijna een schande om je te binden, want dan 'kun je niet alleen zijn', ben je onzelfstandig en zul je wel een angstig bloempje zijn dat het alleen niet redt in de wereld. Nee, dan die singles, dat zijn allemaal zelfstandige, zelfverzekerde personen, die o zo gelukkig zijn met zichzelf. Waarom zo zwart-wit denken?
dinsdag 27 september 2016 12:53
quote:valerievaldera schreef op 27 september 2016 @ 12:40:
[...]
Jeetje, denk jij echt zo over 'het gros' van mensen die een relatie hebben? Dat zij alleen maar samen zijn, omdat ze het doodeng vinden om alleen te zijn? En de eerste de beste die ze tegenkomen aan zich binden? Wat een beperkt wereldbeeld heb je dan. Ik zie juist een heleboel leuke, gelukkige stellen om me heen, die het ook prima hadden als single en het alleen prima zouden redden, maar toch heel gelukkig zijn met die ene bijzondere persoon in hun leven.
Het lijkt tegenwoordig bijna een schande om je te binden, want dan 'kun je niet alleen zijn', ben je onzelfstandig en zul je wel een angstig bloempje zijn dat het alleen niet redt in de wereld. Nee, dan die singles, dat zijn allemaal zelfstandige, zelfverzekerde personen, die o zo gelukkig zijn met zichzelf. Waarom zo zwart-wit denken?
Ze heeft het over mensen die in pakweg 20 jaar nog nooit langer dan een paar weken single zijn geweest en van de ene relatie in de ander stappen.
Daar ken ik er ook een aantal van en bij die mensen klopt het gewoon hoor die geven het zelfs toe dat ze niet alleen willen en kunnen zijn en gaan zodra de ene relatie weer voorbij is meteen weer wanhopig op zoek naar de volgende.
Ik heb ook zo'n kennis die dat gewoon eerlijk toegeeft "beter iemand dan niemand want alleen zijn is geen optie ik móet iemand hebben"
Tja...
[...]
Jeetje, denk jij echt zo over 'het gros' van mensen die een relatie hebben? Dat zij alleen maar samen zijn, omdat ze het doodeng vinden om alleen te zijn? En de eerste de beste die ze tegenkomen aan zich binden? Wat een beperkt wereldbeeld heb je dan. Ik zie juist een heleboel leuke, gelukkige stellen om me heen, die het ook prima hadden als single en het alleen prima zouden redden, maar toch heel gelukkig zijn met die ene bijzondere persoon in hun leven.
Het lijkt tegenwoordig bijna een schande om je te binden, want dan 'kun je niet alleen zijn', ben je onzelfstandig en zul je wel een angstig bloempje zijn dat het alleen niet redt in de wereld. Nee, dan die singles, dat zijn allemaal zelfstandige, zelfverzekerde personen, die o zo gelukkig zijn met zichzelf. Waarom zo zwart-wit denken?
Ze heeft het over mensen die in pakweg 20 jaar nog nooit langer dan een paar weken single zijn geweest en van de ene relatie in de ander stappen.
Daar ken ik er ook een aantal van en bij die mensen klopt het gewoon hoor die geven het zelfs toe dat ze niet alleen willen en kunnen zijn en gaan zodra de ene relatie weer voorbij is meteen weer wanhopig op zoek naar de volgende.
Ik heb ook zo'n kennis die dat gewoon eerlijk toegeeft "beter iemand dan niemand want alleen zijn is geen optie ik móet iemand hebben"
Tja...
dinsdag 27 september 2016 13:14
Ze zegt 'het gros van wat er op deze aardbol rondloopt'. Zelf zie ik dit trouwens juist anders. Steeds minder mensen lukt het om een relatie te krijgen en te behouden. Steeds meer mensen zijn en blijven single. Ik denk dat dit komt, omdat het voor mensen steeds lastiger wordt om niet alleen aan zichzelf te denken, maar ook aan een ander. Onze hele maatschappij draait om vervulling van de eigen behoeften. Het is dus erg lastig om iemand zo dichtbij te laten met zijn eigen wensen en behoeftes, dit kan immers wel eens ten koste gaan van je eigen geluk en daar draait het allemaal om. Wat is nu eigenlijk moeilijker? Een relatie aangaan en onderhouden, waarin je allebei gelukkig bent, of alleen zijn en altijd volledig kunnen kiezen voor je eigen geluk? Ik denk dat voor veel mensen alleen zijn een stuk makkelijker is. Ze hebben het vaak al lastig genoeg met zichzelf, laat staan dat daar nog iemand anders bij past.
dinsdag 27 september 2016 18:33
Ik kom even mee balen. Voor mij voelt het inmiddels alsof het universum gewoon niet wil dat ik iemand vind :') Als ik een leuke man ontmoet, gebeurt er steeds wel iets waardoor het nergens op uitdraait. Ik moet er inmiddels gewoon een beetje om lachen omdat die redenen steeds idioter worden, mijn leven voelt soms als een mislukte Bridget Jones film. Meestal kan ik er inmiddels dus om grinniken, maar vandaag baal ik even. Ik ken zo'n enorme leukerd, maar hij komt net uit een relatie (als in: het is net twee weken uit) en heeft even geen ruimte voor iets nieuws. Heel eerlijk, heel lief ook omdat hij mij niet wil kwetsen, maar ook even heel erg balen. Het voelde als een tweede kans en voor het eerst in anderhalf jaar had ik weer iets van kriebels. En die moet ik weer wegstoppen.
En dat komt allemaal wel weer goed, ik ben verder heel gelukkig, heb een te gekke baan, een heerlijk huis, lieve vrienden en familie en ik mis het hebben van een relatie nog niet. Maar deze man is bijzonder en ik baal. Niet van het alleen zijn, maar van niet met hem kunnen zijn.
En dat komt allemaal wel weer goed, ik ben verder heel gelukkig, heb een te gekke baan, een heerlijk huis, lieve vrienden en familie en ik mis het hebben van een relatie nog niet. Maar deze man is bijzonder en ik baal. Niet van het alleen zijn, maar van niet met hem kunnen zijn.
dinsdag 27 september 2016 18:58
quote:YellowDiamond schreef op 27 september 2016 @ 12:53:
[...]
Ze heeft het over mensen die in pakweg 20 jaar nog nooit langer dan een paar weken single zijn geweest en van de ene relatie in de ander stappen.
Daar ken ik er ook een aantal van en bij die mensen klopt het gewoon hoor die geven het zelfs toe dat ze niet alleen willen en kunnen zijn en gaan zodra de ene relatie weer voorbij is meteen weer wanhopig op zoek naar de volgende.
Ik heb ook zo'n kennis die dat gewoon eerlijk toegeeft "beter iemand dan niemand want alleen zijn is geen optie ik móet iemand hebben"
Tja...
Jup ik heb het inderdaad over mensen die steeds zeer kort vrijgezel zijn.
Van de één na de ander..
Ik begrijp dat echt niet
[...]
Ze heeft het over mensen die in pakweg 20 jaar nog nooit langer dan een paar weken single zijn geweest en van de ene relatie in de ander stappen.
Daar ken ik er ook een aantal van en bij die mensen klopt het gewoon hoor die geven het zelfs toe dat ze niet alleen willen en kunnen zijn en gaan zodra de ene relatie weer voorbij is meteen weer wanhopig op zoek naar de volgende.
Ik heb ook zo'n kennis die dat gewoon eerlijk toegeeft "beter iemand dan niemand want alleen zijn is geen optie ik móet iemand hebben"
Tja...
Jup ik heb het inderdaad over mensen die steeds zeer kort vrijgezel zijn.
Van de één na de ander..
Ik begrijp dat echt niet
Yolo!
dinsdag 27 september 2016 19:04
dinsdag 27 september 2016 20:59
quote:Amand schreef op 26 september 2016 @ 21:22:
Dat 'stel je kwetsbaar op' blijkt een erg ingewikkeld concept te zijn.Amand, wat versta jij dan concreet onder 'kwetsbaar opstellen'? Het is nl. ook best ingewikkeld en (ergens) ook wel topic-waardig. Ik vind het nl. zelf best lastig. Wanneer stel je je nl. kwetsbaar op: date 1, date 2, bij seks?
Dat 'stel je kwetsbaar op' blijkt een erg ingewikkeld concept te zijn.Amand, wat versta jij dan concreet onder 'kwetsbaar opstellen'? Het is nl. ook best ingewikkeld en (ergens) ook wel topic-waardig. Ik vind het nl. zelf best lastig. Wanneer stel je je nl. kwetsbaar op: date 1, date 2, bij seks?
wij slapen nooit.
woensdag 28 september 2016 10:27
quote:iceteapeach schreef op 27 september 2016 @ 20:59:
[...]
Amand, wat versta jij dan concreet onder 'kwetsbaar opstellen'? Het is nl. ook best ingewikkeld en (ergens) ook wel topic-waardig. Ik vind het nl. zelf best lastig. Wanneer stel je je nl. kwetsbaar op: date 1, date 2, bij seks?
Bij date 1, 2 en bij seks, zo veel als dat ik kan.
Het hele doel van daten is toch (naast een leuke tijd hebben) dat je uitzoekt of iemand bij je past of niet? Zolang je niets over jezelf vertelt, niets van jezelf laat zien en niets vraagt blijft het aan de oppervlakte. Wat nou exact weer niet de bedoeling was.
[...]
Amand, wat versta jij dan concreet onder 'kwetsbaar opstellen'? Het is nl. ook best ingewikkeld en (ergens) ook wel topic-waardig. Ik vind het nl. zelf best lastig. Wanneer stel je je nl. kwetsbaar op: date 1, date 2, bij seks?
Bij date 1, 2 en bij seks, zo veel als dat ik kan.
Het hele doel van daten is toch (naast een leuke tijd hebben) dat je uitzoekt of iemand bij je past of niet? Zolang je niets over jezelf vertelt, niets van jezelf laat zien en niets vraagt blijft het aan de oppervlakte. Wat nou exact weer niet de bedoeling was.
vrijdag 30 september 2016 01:23
Air high five! Zwaar herkenbaar dit, wederom heb ik weer zo'n teleurstelling voor m'n kiezen gekregen. Tsja, echt tips heb ik niet en op dit moment ben ik ook weinig opbeurend.. soms voelt het net alsof ik een mankement heb en dat maakt me erg onzeker. Ik denk dat wij gewoon moeten zorgen dat we zelf genieten. Nu ben ik zelf niet per se op zoek naar een relatie, maar ik zou best graag een keer een wederzijdse verliefdheid mee willen maken, al voelt het nu even alsof het voor mij niet is weggelegd.. maar goed, momenteel ben ik weer genezen van de mannen
vrijdag 30 september 2016 08:37
De man/vrouw van je dromen vinden is net zoiets als de loterij winnen, je moet gewoon mazzel hebben. Daarnaast ken ik heeeeel veel mensen die na jaren vrijgezel zijn genoegen nemen met iemand die niet bij hun past maar dan gewoon zichzelf volledig inleveren om maar een relatie te hebben. Het is maar net wat je wil.
En toch, je geeft zelf aan dat je snel aangeeft een serieuze relatie te willen maar misschien is het handig om dit los te laten. Door dat te stellen zet je iemand behoorlijk onder tijdsdruk, "je moet me zo leuk vinden dat je altijd bij me wil blijven", heel eerlijk, ik zou dat na een jaar nog niet eens weten terwijl ik wel heel verliefd op iemand kan zijn. Veel Singles boven de 30 hebben geen wensenlijstje maar een eisenlijst. HBO, goede baan, lengte, wel geen huisdieren, hobby's, sport, laat je eens verrassen en go with the flow, zo veel leuker. Je denkt nu efficiënt te zijn door je eisenpakket snel op tafel te gooien maar leuker is het er niet op geworden.
En toch, je geeft zelf aan dat je snel aangeeft een serieuze relatie te willen maar misschien is het handig om dit los te laten. Door dat te stellen zet je iemand behoorlijk onder tijdsdruk, "je moet me zo leuk vinden dat je altijd bij me wil blijven", heel eerlijk, ik zou dat na een jaar nog niet eens weten terwijl ik wel heel verliefd op iemand kan zijn. Veel Singles boven de 30 hebben geen wensenlijstje maar een eisenlijst. HBO, goede baan, lengte, wel geen huisdieren, hobby's, sport, laat je eens verrassen en go with the flow, zo veel leuker. Je denkt nu efficiënt te zijn door je eisenpakket snel op tafel te gooien maar leuker is het er niet op geworden.
vrijdag 30 september 2016 09:24
Wat een hoop onzin hier.
Wanneer je voor je 25ste iemand bent tegen gekomen en daar nog steeds mee samen bent, of nooit langer dan een half jaar vrijgezel bent geweest, dan heb je echt geen enkel idee waar dit over gaat. Ik ben zelf ook al heel lang vrijgezel en het stoort mij dat er dan mensen 'adviezen' gaan geven die nergens op gebaseerd zijn. Net als slanke mensen die nooit dik zijn geweest en die dan vervolgens wel even weten waarom iemand te dik is en hoe die persoon dat moet oplossen.
Hoe ouder je wordt, hoe lastiger het ook is om iemand tegen te komen, omdat er steeds minder leuke vrijgezellen zijn en je steeds minder concessies wilt doen. Al die adviezen over leuke jurkjes aantrekken, je kwetsbaar opstellen, minder kritisch zijn, gelukkig zijn met jezelf, het is allemaal grotendeels onzin als het op echt iemand tegenkomen aankomt.
Zolang je positief in het leven staat en geen rare issues hebt, is je vrijgezel zijn gewoon dikke pech en helpt geen zinloos advies van een verstokte relatieganger daarbij.
Wanneer je voor je 25ste iemand bent tegen gekomen en daar nog steeds mee samen bent, of nooit langer dan een half jaar vrijgezel bent geweest, dan heb je echt geen enkel idee waar dit over gaat. Ik ben zelf ook al heel lang vrijgezel en het stoort mij dat er dan mensen 'adviezen' gaan geven die nergens op gebaseerd zijn. Net als slanke mensen die nooit dik zijn geweest en die dan vervolgens wel even weten waarom iemand te dik is en hoe die persoon dat moet oplossen.
Hoe ouder je wordt, hoe lastiger het ook is om iemand tegen te komen, omdat er steeds minder leuke vrijgezellen zijn en je steeds minder concessies wilt doen. Al die adviezen over leuke jurkjes aantrekken, je kwetsbaar opstellen, minder kritisch zijn, gelukkig zijn met jezelf, het is allemaal grotendeels onzin als het op echt iemand tegenkomen aankomt.
Zolang je positief in het leven staat en geen rare issues hebt, is je vrijgezel zijn gewoon dikke pech en helpt geen zinloos advies van een verstokte relatieganger daarbij.
vrijdag 30 september 2016 10:13
Typisch, dat afgeven op mensen in een relatie, wanneer je zelf single bent en graag een relatie zou willen. Het doet me denken aan dikke mensen die afgeven op slanke mensen, om jouw vergelijking maar even te gebruiken, Tweenie. Waarom is het nodig jezelf te vergelijken met andere mensen? Uiteindelijk maakt het toch geen drol uit wat andere mensen doen?
Het is trouwens van buitenaf moeilijk te bepalen hoe een relatie in elkaar zit, want je bent er niet bij als een stel samen is. Je kan alleen de buitenkant observeren, hoe ze zich gedragen wanneer ze in gezelschap zijn van anderen. Of je vriendin spuit even haar ongenoegen over de 5% van de relatie die negatief voor haar is, maar houdt haar mond over de 95% die wel goed zit (maar waarover minder te vertellen valt).
Daarnaast heeft ieder mens andere wensen, wat jij misschien ziet als 'de eerste de beste', is voor die persoon wel degelijk 'het lot uit de loterij'. Misschien vindt jij de man in kwestie saai en burgerlijk, terwijl je vriendin heel iets anders in hem ziet en andere eigenschappen aantrekkelijk en belangrijk vindt in een man.
Ik vind die oordelen wel stuitend. Je kan je beter op jezelf richten.
Het is trouwens van buitenaf moeilijk te bepalen hoe een relatie in elkaar zit, want je bent er niet bij als een stel samen is. Je kan alleen de buitenkant observeren, hoe ze zich gedragen wanneer ze in gezelschap zijn van anderen. Of je vriendin spuit even haar ongenoegen over de 5% van de relatie die negatief voor haar is, maar houdt haar mond over de 95% die wel goed zit (maar waarover minder te vertellen valt).
Daarnaast heeft ieder mens andere wensen, wat jij misschien ziet als 'de eerste de beste', is voor die persoon wel degelijk 'het lot uit de loterij'. Misschien vindt jij de man in kwestie saai en burgerlijk, terwijl je vriendin heel iets anders in hem ziet en andere eigenschappen aantrekkelijk en belangrijk vindt in een man.
Ik vind die oordelen wel stuitend. Je kan je beter op jezelf richten.
vrijdag 30 september 2016 10:52
quote:valerievaldera schreef op 30 september 2016 @ 10:13:
Typisch, dat afgeven op mensen in een relatie, wanneer je zelf single bent en graag een relatie zou willen. Het doet me denken aan dikke mensen die afgeven op slanke mensen, om jouw vergelijking maar even te gebruiken, Tweenie. Waarom is het nodig jezelf te vergelijken met andere mensen? Uiteindelijk maakt het toch geen drol uit wat andere mensen doen?
Het is trouwens van buitenaf moeilijk te bepalen hoe een relatie in elkaar zit, want je bent er niet bij als een stel samen is. Je kan alleen de buitenkant observeren, hoe ze zich gedragen wanneer ze in gezelschap zijn van anderen. Of je vriendin spuit even haar ongenoegen over de 5% van de relatie die negatief voor haar is, maar houdt haar mond over de 95% die wel goed zit (maar waarover minder te vertellen valt).
Daarnaast heeft ieder mens andere wensen, wat jij misschien ziet als 'de eerste de beste', is voor die persoon wel degelijk 'het lot uit de loterij'. Misschien vindt jij de man in kwestie saai en burgerlijk, terwijl je vriendin heel iets anders in hem ziet en andere eigenschappen aantrekkelijk en belangrijk vindt in een man.
Ik vind die oordelen wel stuitend. Je kan je beter op jezelf richten.
Het probleem is juist dat je als single er niet aan ontkomt dat er mensen zijn die iets hebben dat jij niet hebt. Als je je niet vergelijkt met anderen, dan heb je ook geen probleem met alleen zijn. Het probleem is juist dat je als vrijgezel soms gefrustreerd bent dat iedereen een relatie lijkt te hebben en jij niet. Dus ja, het maakt met dit onderwerp juist wel uit wat anderen doen.
Voor de rest ben ik het met je eens en zeg ik in mijn post volgens mij hetzelfde. Iedereen heeft zijn of haar eigen redenen om een relatie te hebben met iemand anders. De een is bereid om daar meer concessies voor te doen dan de ander. Ik zie daarin geen oordeel en ik vind het vreemd dat jij daar klaarblijkelijk wel een oordeel uit haalt. Ik geef ook nergens af op relaties en ik beschrijf ook nergens dat ik 'graag' een relatie wil. Ik begrijp je reactie daarom niet helemaal.
Typisch, dat afgeven op mensen in een relatie, wanneer je zelf single bent en graag een relatie zou willen. Het doet me denken aan dikke mensen die afgeven op slanke mensen, om jouw vergelijking maar even te gebruiken, Tweenie. Waarom is het nodig jezelf te vergelijken met andere mensen? Uiteindelijk maakt het toch geen drol uit wat andere mensen doen?
Het is trouwens van buitenaf moeilijk te bepalen hoe een relatie in elkaar zit, want je bent er niet bij als een stel samen is. Je kan alleen de buitenkant observeren, hoe ze zich gedragen wanneer ze in gezelschap zijn van anderen. Of je vriendin spuit even haar ongenoegen over de 5% van de relatie die negatief voor haar is, maar houdt haar mond over de 95% die wel goed zit (maar waarover minder te vertellen valt).
Daarnaast heeft ieder mens andere wensen, wat jij misschien ziet als 'de eerste de beste', is voor die persoon wel degelijk 'het lot uit de loterij'. Misschien vindt jij de man in kwestie saai en burgerlijk, terwijl je vriendin heel iets anders in hem ziet en andere eigenschappen aantrekkelijk en belangrijk vindt in een man.
Ik vind die oordelen wel stuitend. Je kan je beter op jezelf richten.
Het probleem is juist dat je als single er niet aan ontkomt dat er mensen zijn die iets hebben dat jij niet hebt. Als je je niet vergelijkt met anderen, dan heb je ook geen probleem met alleen zijn. Het probleem is juist dat je als vrijgezel soms gefrustreerd bent dat iedereen een relatie lijkt te hebben en jij niet. Dus ja, het maakt met dit onderwerp juist wel uit wat anderen doen.
Voor de rest ben ik het met je eens en zeg ik in mijn post volgens mij hetzelfde. Iedereen heeft zijn of haar eigen redenen om een relatie te hebben met iemand anders. De een is bereid om daar meer concessies voor te doen dan de ander. Ik zie daarin geen oordeel en ik vind het vreemd dat jij daar klaarblijkelijk wel een oordeel uit haalt. Ik geef ook nergens af op relaties en ik beschrijf ook nergens dat ik 'graag' een relatie wil. Ik begrijp je reactie daarom niet helemaal.
vrijdag 30 september 2016 11:04
Lees je post nog maar eens rustig terug, staat vol met (voor)oordelen over mensen met een relatie. Vaak is afgeven op anderen een signaal dat er bij jezelf iets niet lekker zit. En dat zeg je eigenlijk al wel: iets willen hebben, wat andere mensen wel hebben en jij niet. Ik proef een hoop afgunst in jouw post. Hou het bij jezelf, i.p.v. de relaties om je heen negatief te beoordelen. De liefde tussen twee mensen is niet altijd te begrijpen als buitenstaander en je hoeft het ook niet te begrijpen. Het is iets tussen twee mensen waar jij weinig zicht op hebt en verder weinig mee te maken hebt.
Je kan niet de situatie die twee mensen samen hebben gecreëerd als voorbeeld pakken en daar jezelf als het ware inplakken. Als jij een relatie zou hebben met een van die mensen, dan zou de relatie er totaal anders uitzien. Een relatie is niet een af-product, maar altijd een wisselwerking tussen twee mensen. Jij neemt jezelf mee in de relatie. Vergelijken heeft om die reden geen enkele zin. Wat voor jou goed is, hoeft voor een ander niet goed te zijn en omgekeerd.
Je kan niet de situatie die twee mensen samen hebben gecreëerd als voorbeeld pakken en daar jezelf als het ware inplakken. Als jij een relatie zou hebben met een van die mensen, dan zou de relatie er totaal anders uitzien. Een relatie is niet een af-product, maar altijd een wisselwerking tussen twee mensen. Jij neemt jezelf mee in de relatie. Vergelijken heeft om die reden geen enkele zin. Wat voor jou goed is, hoeft voor een ander niet goed te zijn en omgekeerd.
vrijdag 30 september 2016 11:34
Onder kwetsbaar opstellen versta ik zelf, dat je tijdens een date eerlijk bent naar de ander. Je hoeft echt niet direct je diepste geheimen te vertellen, of al je trauma's, fobieën en stoornissen op te lepelen, maar je hoeft je leven ook niet mooier te maken dan het is. Juist door wat meer van jezelf te laten zien krijg je een echt gesprek. Zo leer je elkaar kennen, i.p.v. in oppervlakkig geneuzel te blijven hangen. Wanneer je allebei op de oppervlakte blijft, dan denk je na een eerste date misschien allebei: wat een aardig mens, we hebben een leuk gesprek gehad, maar ik voel er verder niks bij. Als je je beide niet kwetsbaar hebt durven opstellen, dan wordt het al snel allemaal een grote eenheidsworst. Je vertelt dan bijvoorbeeld over je 'leuke' baan, die je al tien jaar hebt, maar waar je nog steeds uitdaging vindt, over je 'gezellige' collega's en over je huis in die en die wijk, met drie slaapkamers dat je vijf jaar geleden hebt gekocht. Maar ondertussen valt je gesprekspartner haast in slaap, omdat je niks vertelt over jezelf, over de dingen die er daadwerkelijk toe doen.
Een mens wordt pas interessant als je een idee krijgt van een rijke schakering aan eigenschappen/karaktertrekken, dan pas wordt iemand echt/levendig voor je en kun je er ook een beeld bij vormen en een gevoel bij krijgen. Wanneer je altijd op de oppervlakte blijft, of de ander een mooi beeld voorschotelt dat eigenlijk niet helemaal klopt met de werkelijkheid, dan leer je nooit iemand kennen. Hoe moet de ander dan ooit weten of je iets voor hem bent?
Daarom dus: kwetsbaar opstellen. Dan ga je maar op je bek. Beter dan uit angst alleen blijven.
Een mens wordt pas interessant als je een idee krijgt van een rijke schakering aan eigenschappen/karaktertrekken, dan pas wordt iemand echt/levendig voor je en kun je er ook een beeld bij vormen en een gevoel bij krijgen. Wanneer je altijd op de oppervlakte blijft, of de ander een mooi beeld voorschotelt dat eigenlijk niet helemaal klopt met de werkelijkheid, dan leer je nooit iemand kennen. Hoe moet de ander dan ooit weten of je iets voor hem bent?
Daarom dus: kwetsbaar opstellen. Dan ga je maar op je bek. Beter dan uit angst alleen blijven.
vrijdag 30 september 2016 11:44
quote:valerievaldera schreef op 30 september 2016 @ 11:04:
Lees je post nog maar eens rustig terug, staat vol met (voor)oordelen over mensen met een relatie. Vaak is afgeven op anderen een signaal dat er bij jezelf iets niet lekker zit. En dat zeg je eigenlijk al wel: iets willen hebben, wat andere mensen wel hebben en jij niet. Ik proef een hoop afgunst in jouw post. Hou het bij jezelf, i.p.v. de relaties om je heen negatief te beoordelen. De liefde tussen twee mensen is niet altijd te begrijpen als buitenstaander en je hoeft het ook niet te begrijpen. Het is iets tussen twee mensen waar jij weinig zicht op hebt en verder weinig mee te maken hebt.
Je kan niet de situatie die twee mensen samen hebben gecreëerd als voorbeeld pakken en daar jezelf als het ware inplakken. Als jij een relatie zou hebben met een van die mensen, dan zou de relatie er totaal anders uitzien. Een relatie is niet een af-product, maar altijd een wisselwerking tussen twee mensen. Jij neemt jezelf mee in de relatie. Vergelijken heeft om die reden geen enkele zin. Wat voor jou goed is, hoeft voor een ander niet goed te zijn en omgekeerd.
Ik denk dat het beter zou zijn als jij iets beter zou lezen. Ik denk dat jouw eigen situatie misschien jouw gevoel over mijn reactie kleurt. Daar kan ik helaas niets aan veranderen. Het zou natuurlijk kunnen dat jij jezelf onder de 'verstokte relatiegangers met zinloos advies' schaart en je daarom aangevallen voelt. In dat geval: niet iedereen in een relatie is een verstokte relatieganger, en niet iedereen die en verstokte relatieganger is, geeft zinloos advies. Ik doel met deze bewoordingen op de mensen die hier adviezen geven als 'stel je kwetsbaar op', 'zorg dat je goed in je vel zit', etc, zonder zelf ervaring te hebben met het langere tijd vrijgezel zijn.
Wanneer je, zoals TO in dit geval, je slecht voelt omdat je denkt dat anderen het veel beter voor elkaar hebben (lees: een relatie hebben) dan jijzelf, dan helpt het soms om te relativeren wat anderen hebben. Dat is iets anders dan afgeven op anderen. Ik vind, zeker in de context van dit topic, enigszins opmerkelijk dat jij dat er van maakt.
Voor wat betreft al het andere dat je schrijft, sluit ik me volledig bij je aan en herhaal ik wat ik in mijn eerste reactie ook schreef: maak je leven leuk en doe de dingen die je graag doet, zet je leven niet 'on hold' totdat je iemand bent tegengekomen.
Lees je post nog maar eens rustig terug, staat vol met (voor)oordelen over mensen met een relatie. Vaak is afgeven op anderen een signaal dat er bij jezelf iets niet lekker zit. En dat zeg je eigenlijk al wel: iets willen hebben, wat andere mensen wel hebben en jij niet. Ik proef een hoop afgunst in jouw post. Hou het bij jezelf, i.p.v. de relaties om je heen negatief te beoordelen. De liefde tussen twee mensen is niet altijd te begrijpen als buitenstaander en je hoeft het ook niet te begrijpen. Het is iets tussen twee mensen waar jij weinig zicht op hebt en verder weinig mee te maken hebt.
Je kan niet de situatie die twee mensen samen hebben gecreëerd als voorbeeld pakken en daar jezelf als het ware inplakken. Als jij een relatie zou hebben met een van die mensen, dan zou de relatie er totaal anders uitzien. Een relatie is niet een af-product, maar altijd een wisselwerking tussen twee mensen. Jij neemt jezelf mee in de relatie. Vergelijken heeft om die reden geen enkele zin. Wat voor jou goed is, hoeft voor een ander niet goed te zijn en omgekeerd.
Ik denk dat het beter zou zijn als jij iets beter zou lezen. Ik denk dat jouw eigen situatie misschien jouw gevoel over mijn reactie kleurt. Daar kan ik helaas niets aan veranderen. Het zou natuurlijk kunnen dat jij jezelf onder de 'verstokte relatiegangers met zinloos advies' schaart en je daarom aangevallen voelt. In dat geval: niet iedereen in een relatie is een verstokte relatieganger, en niet iedereen die en verstokte relatieganger is, geeft zinloos advies. Ik doel met deze bewoordingen op de mensen die hier adviezen geven als 'stel je kwetsbaar op', 'zorg dat je goed in je vel zit', etc, zonder zelf ervaring te hebben met het langere tijd vrijgezel zijn.
Wanneer je, zoals TO in dit geval, je slecht voelt omdat je denkt dat anderen het veel beter voor elkaar hebben (lees: een relatie hebben) dan jijzelf, dan helpt het soms om te relativeren wat anderen hebben. Dat is iets anders dan afgeven op anderen. Ik vind, zeker in de context van dit topic, enigszins opmerkelijk dat jij dat er van maakt.
Voor wat betreft al het andere dat je schrijft, sluit ik me volledig bij je aan en herhaal ik wat ik in mijn eerste reactie ook schreef: maak je leven leuk en doe de dingen die je graag doet, zet je leven niet 'on hold' totdat je iemand bent tegengekomen.
vrijdag 30 september 2016 11:50
quote:valerievaldera schreef op 30 september 2016 @ 11:34:
Onder kwetsbaar opstellen versta ik zelf, dat je tijdens een date eerlijk bent naar de ander. Je hoeft echt niet direct je diepste geheimen te vertellen, of al je trauma's, fobieën en stoornissen op te lepelen, maar je hoeft je leven ook niet mooier te maken dan het is. Juist door wat meer van jezelf te laten zien krijg je een echt gesprek. Zo leer je elkaar kennen, i.p.v. in oppervlakkig geneuzel te blijven hangen. Wanneer je allebei op de oppervlakte blijft, dan denk je na een eerste date misschien allebei: wat een aardig mens, we hebben een leuk gesprek gehad, maar ik voel er verder niks bij. Als je je beide niet kwetsbaar hebt durven opstellen, dan wordt het al snel allemaal een grote eenheidsworst. Je vertelt dan bijvoorbeeld over je 'leuke' baan, die je al tien jaar hebt, maar waar je nog steeds uitdaging vindt, over je 'gezellige' collega's en over je huis in die en die wijk, met drie slaapkamers dat je vijf jaar geleden hebt gekocht. Maar ondertussen valt je gesprekspartner haast in slaap, omdat je niks vertelt over jezelf, over de dingen die er daadwerkelijk toe doen.
Exact dit soort onzin-adviezen is waar ik op doel. Hoeveel dates heb jij gehad waarin je je niet 'kwetsbaar opstelde'? En wanneer was voor jou het 'hallelujah'-moment dat je je realiseerde dat je je 'kwetsbaar' moest opstellen? En de eerste date daarna is nu je man?
Onder kwetsbaar opstellen versta ik zelf, dat je tijdens een date eerlijk bent naar de ander. Je hoeft echt niet direct je diepste geheimen te vertellen, of al je trauma's, fobieën en stoornissen op te lepelen, maar je hoeft je leven ook niet mooier te maken dan het is. Juist door wat meer van jezelf te laten zien krijg je een echt gesprek. Zo leer je elkaar kennen, i.p.v. in oppervlakkig geneuzel te blijven hangen. Wanneer je allebei op de oppervlakte blijft, dan denk je na een eerste date misschien allebei: wat een aardig mens, we hebben een leuk gesprek gehad, maar ik voel er verder niks bij. Als je je beide niet kwetsbaar hebt durven opstellen, dan wordt het al snel allemaal een grote eenheidsworst. Je vertelt dan bijvoorbeeld over je 'leuke' baan, die je al tien jaar hebt, maar waar je nog steeds uitdaging vindt, over je 'gezellige' collega's en over je huis in die en die wijk, met drie slaapkamers dat je vijf jaar geleden hebt gekocht. Maar ondertussen valt je gesprekspartner haast in slaap, omdat je niks vertelt over jezelf, over de dingen die er daadwerkelijk toe doen.
Exact dit soort onzin-adviezen is waar ik op doel. Hoeveel dates heb jij gehad waarin je je niet 'kwetsbaar opstelde'? En wanneer was voor jou het 'hallelujah'-moment dat je je realiseerde dat je je 'kwetsbaar' moest opstellen? En de eerste date daarna is nu je man?
vrijdag 30 september 2016 11:51
quote:Liberty97 schreef op 25 september 2016 @ 18:27:
[...]
Absoluut, maar in dit soort topics komen altijd 78 vrouwen met van dat halfgare gezeik. En dat zijn dan ook nog eens vaak vrouwen die al vanaf hun 17e in-en-uit relaties gaan en nu gewoon een stabiele relatie hebben.
Heel irritant is dat.
Soms is er ook niet per se een reden voor. Of je bent gewoon niet geschikt voor een relatie - dat kan. Maakt het op sommige momenten nog niet minder kut.Je hebt gewoon gelijk.
[...]
Absoluut, maar in dit soort topics komen altijd 78 vrouwen met van dat halfgare gezeik. En dat zijn dan ook nog eens vaak vrouwen die al vanaf hun 17e in-en-uit relaties gaan en nu gewoon een stabiele relatie hebben.
Heel irritant is dat.
Soms is er ook niet per se een reden voor. Of je bent gewoon niet geschikt voor een relatie - dat kan. Maakt het op sommige momenten nog niet minder kut.Je hebt gewoon gelijk.
vrijdag 30 september 2016 12:04
quote:valerievaldera schreef op 30 september 2016 @ 11:34:
Onder kwetsbaar opstellen versta ik zelf, dat je tijdens een date eerlijk bent naar de ander. Je hoeft echt niet direct je diepste geheimen te vertellen, of al je trauma's, fobieën en stoornissen op te lepelen, maar je hoeft je leven ook niet mooier te maken dan het is. Juist door wat meer van jezelf te laten zien krijg je een echt gesprek. Zo leer je elkaar kennen, i.p.v. in oppervlakkig geneuzel te blijven hangen. Wanneer je allebei op de oppervlakte blijft, dan denk je na een eerste date misschien allebei: wat een aardig mens, we hebben een leuk gesprek gehad, maar ik voel er verder niks bij. Als je je beide niet kwetsbaar hebt durven opstellen, dan wordt het al snel allemaal een grote eenheidsworst. Je vertelt dan bijvoorbeeld over je 'leuke' baan, die je al tien jaar hebt, maar waar je nog steeds uitdaging vindt, over je 'gezellige' collega's en over je huis in die en die wijk, met drie slaapkamers dat je vijf jaar geleden hebt gekocht. Maar ondertussen valt je gesprekspartner haast in slaap, omdat je niks vertelt over jezelf, over de dingen die er daadwerkelijk toe doen.
Een mens wordt pas interessant als je een idee krijgt van een rijke schakering aan eigenschappen/karaktertrekken, dan pas wordt iemand echt/levendig voor je en kun je er ook een beeld bij vormen en een gevoel bij krijgen. Wanneer je altijd op de oppervlakte blijft, of de ander een mooi beeld voorschotelt dat eigenlijk niet helemaal klopt met de werkelijkheid, dan leer je nooit iemand kennen. Hoe moet de ander dan ooit weten of je iets voor hem bent?
Daarom dus: kwetsbaar opstellen. Dan ga je maar op je bek. Beter dan uit angst alleen blijven.Want er is iets mis met alleen blijven?
Onder kwetsbaar opstellen versta ik zelf, dat je tijdens een date eerlijk bent naar de ander. Je hoeft echt niet direct je diepste geheimen te vertellen, of al je trauma's, fobieën en stoornissen op te lepelen, maar je hoeft je leven ook niet mooier te maken dan het is. Juist door wat meer van jezelf te laten zien krijg je een echt gesprek. Zo leer je elkaar kennen, i.p.v. in oppervlakkig geneuzel te blijven hangen. Wanneer je allebei op de oppervlakte blijft, dan denk je na een eerste date misschien allebei: wat een aardig mens, we hebben een leuk gesprek gehad, maar ik voel er verder niks bij. Als je je beide niet kwetsbaar hebt durven opstellen, dan wordt het al snel allemaal een grote eenheidsworst. Je vertelt dan bijvoorbeeld over je 'leuke' baan, die je al tien jaar hebt, maar waar je nog steeds uitdaging vindt, over je 'gezellige' collega's en over je huis in die en die wijk, met drie slaapkamers dat je vijf jaar geleden hebt gekocht. Maar ondertussen valt je gesprekspartner haast in slaap, omdat je niks vertelt over jezelf, over de dingen die er daadwerkelijk toe doen.
Een mens wordt pas interessant als je een idee krijgt van een rijke schakering aan eigenschappen/karaktertrekken, dan pas wordt iemand echt/levendig voor je en kun je er ook een beeld bij vormen en een gevoel bij krijgen. Wanneer je altijd op de oppervlakte blijft, of de ander een mooi beeld voorschotelt dat eigenlijk niet helemaal klopt met de werkelijkheid, dan leer je nooit iemand kennen. Hoe moet de ander dan ooit weten of je iets voor hem bent?
Daarom dus: kwetsbaar opstellen. Dan ga je maar op je bek. Beter dan uit angst alleen blijven.Want er is iets mis met alleen blijven?
vrijdag 30 september 2016 13:31
quote:YellowDiamond schreef op 30 september 2016 @ 12:04:
[...]
Want er is iets mis met alleen blijven?
Ik reageer op mensen die graag een relatie willen. TO baalt dat het haar nooit lukt om een relatie aan te gaan, terwijl ze de 30 is gepasseerd. En zo reageren hier meer singles, die gefrustreerd en verdrietig zijn.
Er is niks mis met alleen blijven. Als je daar gelukkig mee bent, dan is dat natuurlijk prima.
[...]
Want er is iets mis met alleen blijven?
Ik reageer op mensen die graag een relatie willen. TO baalt dat het haar nooit lukt om een relatie aan te gaan, terwijl ze de 30 is gepasseerd. En zo reageren hier meer singles, die gefrustreerd en verdrietig zijn.
Er is niks mis met alleen blijven. Als je daar gelukkig mee bent, dan is dat natuurlijk prima.
