Gezondheid alle pijlers

Spondylodese operatie en bedrust (tips)

09-01-2016 13:26 287 berichten
Alle reacties Link kopieren
Binnenkort ga ik onder het mes voor een spondylodese operatie , nou is me verteld dat ik eenmaal thuis geen trap mag lopen , dus dat betekent beneden slapen. Als het goed is word een hoog laag bed geregeld door het ziekenhuis . Mijn vraag aan jullie is hebben jullie nog tips voor me voor na de operatie , het beneden slapen en de bedrust die ik moet hebben. Ik mag alleen op voor de was en de plas is me verteld.

Ik zie erg tegen de operatie op maar ben blij dat er wat aan de constante pijn gaat gebeuren.
Alle reacties Link kopieren
@ dance, heftig zeg in je nek!! Heb je nog speciale richtlijnen meegekregen voor het bewegen? Weet van een spondylodese in de nek echt niks, dus ben wel nieuwsgierig of daar grote verschillen inzitten.
Alle reacties Link kopieren
Bukken gaat op zich goed , alhoewel ik echt wel een beperking daar in heb , moet nu ook echt door de knieen gaan , en een rechte rug houden. Draaien gaat niet meer zoals voor de operatie , dat moet nu wel met het hele lichaam , maar ik moet zeggen dat ik daar snel aan gewend was om te doen.
Alle reacties Link kopieren
quote:bromsnor schreef op 25 september 2016 @ 13:49:

Bukken gaat op zich goed , alhoewel ik echt wel een beperking daar in heb , moet nu ook echt door de knieen gaan , en een rechte rug houden. Draaien gaat niet meer zoals voor de operatie , dat moet nu wel met het hele lichaam , maar ik moet zeggen dat ik daar snel aan gewend was om te doen.



Zo bukken is zowieso het beste he ;)

Wel fijn dat je er zo snel aan gewend bent.

Op welk niveau hebben ze jou vastgezet?
Alle reacties Link kopieren
L4/L5 is vastgezet , das ook wel fijn want onderin , zodra het meer naar het midden word vastgezet is het moeilijker met bukken vlgns de orthopeed.
Alle reacties Link kopieren
Ahh ok! Bij mij S1/L5, dus ben wel blij om je 'bukverhaal' te horen
Alle reacties Link kopieren
quote:Keukenkast schreef op 25 september 2016 @ 13:46:

@ dance, heftig zeg in je nek!! Heb je nog speciale richtlijnen meegekregen voor het bewegen? Weet van een spondylodese in de nek echt niks, dus ben wel nieuwsgierig of daar grote verschillen inzitten.

Nee, ik heb geen speciale instructies meegekregen, maar net als bij een lumbale spondylodese verschilt het beleid per ziekenhuis. In het ene ziekenhuis moet je drie maanden lang elke dag een harde kraag dragen en worden allerlei dingen verboden, in het volgende word je zonder kraag en instructies naar huis gestuurd en mag je belasten op geleide van de pijn.



Dit was mijn derde cervicale spondylodese en ik heb er ook twee lumbaal gehad (L4-L5 en L5-S1), dus ik kan wel een beetje vergelijken. De uitkomst: het is elke keer anders Omdat ik de vorige keer nauwelijks napijn had, ging ik ervan uit dat dat nu ook het geval zou zijn. Valt me nu een beetje tegen, maar omdat ik weet dat het tijdelijk is én omdat ik al veel positief effect van de operatie heb, is het wel vol te houden. Het komt goed! Geduld is het toverwoord
Alle reacties Link kopieren
quote:Thecla schreef op 25 september 2016 @ 13:18:

Nog even een vraagje: met bovenstaande ben ik heel blij, het geeft mij rust.

Maar: in het ziekenhuis hadden ze oxydon en oxynorm gegeven.

Ook nog wat voor thuis maar dat heb ik al afgebouwd.

Maar ondertussen dus wel veel pijn.

Zou ik, net als voor de operatie, 3x daags diclofenac mogen gebruiken ?



Ik zou het aan je arts vragen. Voor ongeveer de 1e maand had ik een schema gekregen voor medicatie. Omdat ik veel last had heb ik naast de paracetemol en ibuprofen een dikke 2 maanden nog oxycodon geslikt. Gelukkig was mijn arts niet paniekerig over verslaving want als je het neemt waar het medicijn voor bedoelt is dan is die kans nihil. Ik ahd trouwens veel meer moeite met het afbouwen van de paracetemol.



Na 3 maanden was ik pijnstillervrij en ben dit op soms een uitzondering na nog steeds. Ik neem dan meestal 1 dag paracetamol en codeine. Ik heb nog wel 3a4 x per week een kwart diazepam.
Alle reacties Link kopieren
Wat een gedoe: ik zit weer aan de oxycodon.

Ik verga van de pijn.

Voel me wel heel goed als ik buiten een rondje loop maar die zenuwpijn ....... dit had ik niet verwacht.



Na de operatie kreeg ik antitrombose prikjes. Nu ik thuis ben helemaal niks meer.

Omdat ik veel lig mag ik hopen dat ik dat ook niet nog eens erbij krijg.

Hebben jullie prikjes gehad toen je weer thuis was ?
Alle reacties Link kopieren
@ dance Wow... jeetje.. je hebt al veel operaties gehad dan zeg! Heftig. Hoe trek je dan in hemelsnaam?? Ik zou dat mentaal niet eens aankunnen steeds weer revalideren etc.



@ thecla, gelukkig dat je weer pijnmedicatie hebt. Helpt het wel een beetje? Die zenuwpijn kan normaal zijn na de operatie (hebben ze mij toen gezegd). En je rug zelf? Ik had in het begin echt het gevoel dat ik gebroken was (is eigenlijk ook zo natuurlijk).

Gelukkig dat het met het lopen goed gaat bij je. Hoelang en hoevaak loop je nu?

Het is zwaar maar geloof me, het wordt beter.

Ik heb 10 dagen trombose spuiten moeten zetten, maar ook dat protocol veranderd per ziekenhuis. En als je regelmatig loopt dan hoef je je er geen zorgen om te maken.



Bij mij is het de afgelopen 2 weken echt super gegaan. Alleen sinds 2 dagen loop ik weer kreupel. Leef op oxynorm en oxycontin, maar helpt gelukkig. En ik weet nu dat dit ook weer over gaat. Mijn goede periodes duren gelukkig steeds langer.

Verder gaat mijn revalidatie wel prima, ik loop voor op gemiddeld dus mag eigenlijk niet klagen, maar heb het er nu wel mee gehad.
Alle reacties Link kopieren
@ keukenkast,

De pijnmedicatie zorgt ervoor dat de s herpe randjes eraf zijn, tenminste overdag.

'S nachts verga ik van de zenuwpijn, vooral mjn grote teen.

En dan maak ik mij grote zorgen.

Maardat hoeft blijkbaar niet gezien alle reacties op fora die ik heb gelezen.

Met mijn rug gaat het enorm goed, het gevoel gebroken te zijn is weg: het zeurt nog een beetje maar dat is niet noemenswaardig.

En lopen gaat geweldig: rondjes om de kachel binnen en zeker 4x per dag naar buiten en ik kan steeds een stukje verder. Al moet ik er voor waken dat ik niet overdrijf. Ik ben nogal ongedurig en wil steeds verder en mijn man weet mij te remmen.

Het is nu twee weken geleden dat ik ben geopereerd en ik zou alles wel weer willen.

Maar kunnen ..... ik zal de tijd ervoor moeten nemen en ook op tijd moeten rusten.
Alle reacties Link kopieren
Thecla, ik wil niet de wijsneus uithangen, maar het kan heel goed zijn dat je tóch teveel belast en daardoor 's nachts zenuwpijn hebt. Door belasting neemt de (inwendige) zwelling toe. Vergelijk het met een geopereerde knie of enkel die je te snel te zwaar belast: die wordt dik. Het vocht in je rug zie je weliswaar niet, maar zit er wel degelijk. De zenuwbanen lopen daar vlak langs en tadaaa, de zwelling drukt ertegenaan. Neem jezelf dus in acht!



Ik lig zelf weer sinds maandagavond in het ziekenhuis, nu we het toch over zwelling hebben De zwelling in mijn hals nam voelbaar en zichtbaar met de dag toe, waardoor (vloeibaar) eten bijna onmogelijk werd en ik het gevoel had dat mijn strot werd dichtgeknepen als ik overeind kwam. Ik ben op de SEH beland waar een foto is gemaakt, die inderdaad een duidelijke vernauwing t.g.v. de zwelling liet zien. Met een stootkuur dexamethason is die goed weggehaald, maar het slikken gaat nog niet zo lekker. Door een onderliggende bindweefselziekte zijn de spieren in mijn keel al zwakker, er was nog wat restschade van de vorige operatie en nu deze nieuwe tik erop. Zal ongetwijfeld beter worden, maar voorlopig zit ik aan de glad vloeibare prut



Keukenkast, hoe ik dat trek? Gewoon, geen keus hebben, blij zijn dat er weer iets aan de klachten te doen is en er vol voor gaan. Ik denk dat het scheelt dat ik met een progressieve aandoening leef die meer klachten dan alleen van rug en nek geeft. Sinds mijn puberteit ben ik al fors beperkt in mijn mogelijkheden. Ik weet pas sinds 2005 waardoor dat komt en moest me er toen bij neerleggen dat het niet 'per ongeluk' was dat ik zoveel klachten had en dat ik nooit 'klaar' zou zijn na weer een ok. Toen kwam ook een stuk acceptatie. Verder blijf ik zoeken naar mogelijkheden, dingen die binnen mijn (beperkte) grenzen liggen, uitdagingen, dromen om waar te maken... Juist zo'n operatie geeft kans op verbetering en is voor mij, hoe raar dat misschien ook klinkt, een lichtpunt. Zicht op herstel! Op meer kunnen!



Morgenochtend ga ik lekker weer naar huis. Ik ben een eind achterop geraakt door deze complicatie, maar die hobbel nemen we ook wel weer. Ik trek er gewoon de nodige tijd voor uit.



Jullie allemaal een goed herstel gewenst. Overhaast jezelf niet, luister naar je lijf. Het wordt echt beter!
Alle reacties Link kopieren
@ thecla, lees de post van Dance. Het kan inderdaad zijn dat je al teveel doet.



@ Dance, jeetje.. dat lijkt me akelig zo'n zwelling! Gelukkig dat je morgen weer naar huis mag en ik hoop dat je snel weer kunt eten en je weer beter voelt.



Echt respect hoe je ermee omgaat Dance. Ik snap denk ik wel een beetje hoe je er tegenaan kijkt en dat zo'n operatie een kans verbetering voor je brengt. De spondylodese bij mij is het enige echte lichamelijke mankement wat ik heb en ik vind dit al een mentale uitdaging. Ik vrees dat ik in een zware depressie zou belanden als ik jou verhaal zo lees. Echt zo knap hoe je het doet! Vind ik zowiezo van alle chronisch zieken mensen. Als ik jou verhaal dan lees dan besef ik me wel dat ik eigenlijk niets te klagen mag hebben, brengt me weer een beetje tot de realiteit. Ja het is kut hoe ik me nu voel, maar er zijn zoveel mensen die meer te verduren hebben en dan loop ik te klagen..



Alle reacties Link kopieren
quote:Keukenkast schreef op 30 september 2016 @ 21:16:

@ thecla, lees de post van Dance. Het kan inderdaad zijn dat je al teveel doet.



@ Dance, jeetje.. dat lijkt me akelig zo'n zwelling! Gelukkig dat je morgen weer naar huis mag en ik hoop dat je snel weer kunt eten en je weer beter voelt.



Echt respect hoe je ermee omgaat Dance. Ik snap denk ik wel een beetje hoe je er tegenaan kijkt en dat zo'n operatie een kans verbetering voor je brengt. De spondylodese bij mij is het enige echte lichamelijke mankement wat ik heb en ik vind dit al een mentale uitdaging. Ik vrees dat ik in een zware depressie zou belanden als ik jou verhaal zo lees. Echt zo knap hoe je het doet! Vind ik zowiezo van alle chronisch zieken mensen. Als ik jou verhaal dan lees dan besef ik me wel dat ik eigenlijk niets te klagen mag hebben, brengt me weer een beetje tot de realiteit. Ja het is kut hoe ik me nu voel, maar er zijn zoveel mensen die meer te verduren hebben en dan loop ik te klagen..





Het 'grappige' is dat je dat van tevoren niet kan zeggen. Alle shit komt niet ineens, je groeit erin mee - al blijft het wel steeds aanpassen. Je kon wel eens veel flexibeler zijn en meer draagkracht hebben dan je vermoedt

Enne... We doen geen wedstrijdje hier, hè. Je mag je kut voelen en je mag klagen. Je leven is wel even ontwricht. Zet 'm op met het herstel!
Alle reacties Link kopieren
Jeetje Dance, wat een schrik. Gelukkig mag je vandaag weer naar huis. Ik hoop dat je je snel wat beter voelt en niet te lang aan de vloeibare prut hoeft te zitten.

En bedankt voor de uitleg die je Thecla gaf. Ik heb nu ook wat uitstralingspijn naar mijn teen die ik na de operatie eerst niet meer had.



Ook knakt mijn rug soms nog. Het doet geen pijn, maar ik heb het gewoon liever niet. De arts vond het niet gek. Hij kon het verklaren. Alles moet weer op zijn plek gaan zitten. Ik ben alleen vergeten te vragen hoelang dit mag duren.

Maandag maar even bellen.



Verder ben ik tevreden. De pijn wordt minder. Ik wandel wat in en om het huis en ga daarna weer liggen.

Ik heb momenteel vrede met de situatie en dat voelt goed.
Alle reacties Link kopieren
Klinkt niet gek, Zereteen! Maandag even voor je eigen gemoedsrust bellen. Succes!
Alle reacties Link kopieren
Ik lees nu pas jullie reacties.

Waarschijnlijk doe ik wat teveel.

Elke dag 3x een wandelingetje, zo nu en dan zitten en verl liggen.

Alles is me teveel, zelfs appen en computeren terwijl ik lig.

Ik verveel me dood en maak me erg ongerust.

De huisarts had me voor een weekje oxycodon voorgeschreven en dat moet ik woensdag al weer afbouwen terwijl ik de pijn erdoor voel.

Ik ben het zo zat !!

Maar ik moet door, ik kan niet meer terug.

Moet ik dan echt zoveel in bed liggen en wat kan ik dan doen behalve even douchen, 3x per dag aan tafel eten en een wandelingetje ???
Alle reacties Link kopieren
Ja thecla.. dat is echt normaal de komende tijd.. ik snap je frustratie echt heel goed. Bij mij kwamen ook de muren op me af. Werd er bijna depressief van.

Geloof me, het wordt echt beter



Je rug is nu het belangrijkste, dat moet genezen. En heeft heel veel tijd nodig. Gun je die rust ook, anders lig je straks nog langer uit de running.
Alle reacties Link kopieren
Thecla, zo ziet mijn dag er ook ongeveer uit.



Vraag om meer oxycodon. Ik slik ook nog steeds. De pijn is zo goed te dragen.



Achter de laptop zit ik al helemaal niet. Veel te zwaar dat ding. Ik typ wat op mijn mobiel.

Gelukkig kan ik me redelijk concentreren. Ik heb een ereader geleend en daar lees ik elke dag een uurtje uit. Dat is makkelijker vasthouden dan een boek.

En verder... Tja... Iedereen werkt... Lang leve replay tv. Tv kijken is niet mijn hobby, maar het leidt wat af.



Maar, als je ongerust bent, bel je behandelend arts of de zorgcoördinator! Ga ik straks ook doen. Ik durf geen enkel risico te lopen.
Alle reacties Link kopieren
Morgen controle foto en afspraak bij orthopeed.

Ik vind het sowieso fijn dat ik serieus genomen word.
Alle reacties Link kopieren
Ja helaas is in het begin, 1e 3 a 4 weken meer dan 20 uur in bed liggen normaal. Ook is het mogelijk dat je meer pijn hebt na 10-14 dagen vanwege wondvocht. Ik heb 3 maanden paracetemol, ibuprofen en oxycodon geslikt. En in het begin was de pijn alleen dragelijk met al die pillen. Pas paar weken later voelde ik geen/veel minder pijn en dan pas mocht ik een dosis minder van de oxycodon. De 8 paracetemol en 1800 mg ibuprofen bleven gewoon staan. Het wordt echt beter. Een flinke dosis geduld en rust is noodzakelijk. Ik mocht overigens ook niet op de bank liggen of zitten de 1e 3 maanden.
Alle reacties Link kopieren
Hé Zereteen, is de foto al gemaakt? Zag alles er goed uit?
Alle reacties Link kopieren
Ja, foto is gemaakt. Het ziet er goed uit. Gelukkig! Ik ben helemaal gerustgesteld. Aan de hand van de foto is alles nog een keer uitgelegd en ook waar het knakken vandaan komt. Heeft met het botplastiek te maken en ik kan er tot 3 maanden last van hebben.
Alle reacties Link kopieren
Gelukkig zereteen!!



Hier een flinke terugslag helaas.
Alle reacties Link kopieren
Hoezo terugslag ?

Wat een gedoe hé !!

Ik lig meer in bed, loop zo nu en dan een rondje buiten of door de woonkamer en verveel me dood.

Sinds gistermiddag heb ik een "klk" in mijn rug na het omdraaien het bed in.

En ook pijn erbij: bij rechtdraaien.

De constant aanwezige zenuwpijn in mijn rechterbeen is aan het veranderen sinds ik niet meer in mijn eigen bed slaap maar beneden in het huurbed.

Het is er zo nu en dan maar wel voelbaar als felle scheuten.

Ik heb het boek "ijzersterk" gekocht van Annelies Brems, zo herkenbaar en ook wel ondersteunend. Ook goed om uit te lenen aan mensen die zeggen "valt toch wel mee".
Alle reacties Link kopieren
Ja het ging eerst echt hartstikke goed. En opeens uit het niets veel pijn. Alsof ik net de operatie heb gehad. Lopen doet zelfs pijn. En draaien in bed.. auw... en liggen pff..

En heb ook niks geks gedaan ofzo. Maar heb met de fysio nu mn behandelschema aangepast en even afwachten of dit werkt.



Maar wat ik het 'zwaarste' eraan vind van het hele traject dat steeds als ik denk dat het eindelijk echt goed gaat, ik weer een terugslag krijg. Normaal valt het qua pijn dan wel te doen, maar nu pff..



Dat kraken en klikken in mijn rug heb ik ook nog steeds. Niet meer zo heftig als in het begin gelukkig, vind dat altijd akelig.



Dat boek heb ik ook gelezen! Inderdaad een fijn boek. Soms denk ik wel eens 'had ik die info vooraf maar gehad'.



En die verveling.. zo herkenbaar.. daarom dat ik ook aan de net geopereerde hier zeg dat ze me altijd een pb'tje kunnen sturen. Weet namelijk als geen ander hoe het is. En het is zo lastig om het aan je omgeving uit te leggen wat je voelt qua pijn etc.



Maar is de pijn nu wel beter onder controle nu je beneden slaapt?
anoniem_296561 wijzigde dit bericht op 04-10-2016 20:44
Reden: Herkenbaarheid
% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven