Psyche
alle pijlers
Gegeneraliseerde angststoornis, hoe werd jij beter ?
donderdag 9 juni 2016 14:45
zaterdag 3 september 2016 11:54
Haha ja, dat checken of alles wel klopt....herkenbaar! Ik vroeg continu bevestiging aan mijn omgeving in het begin (is dit normaal? heb jij dat ook?). Nou en dat je zegt dat je alles op jezelf betrok! Hier ook een, dan zei de psycholoog; doe wat ontspannends, ga een film kijken. Maar dat kon ik niet omdat alles wat daar in gebeurde ik dacht dat het mij ook zou gebeuren! Zelfs bij comedy films!
Kan daar gelukkig inmiddels wel om lachen.
Ja, dat overbelaste zenuwstelsel is inderdaad het probleem. Ontregelt alles. Het duurt alleen zoooooooo lang voordat het weer in balans is. En dan zijn wij "pas" een half jaar onderweg...Wil zó graag mijn leven terug...Maar dit hoort er ook bij.
Ja en het grenzen aanvoelen, man wat is dat moeilijk! Vind het vooral moeilijk om te onderscheiden wat mijn grens is en wat angst en/of bo is. Want door mijn angst wil ik mij niet meer laten begrenzen. Doe ik overigens ook niet. Ik mijd alleen de bioscoop, omdat ik daar angstaanvallen heb gehad. Maar ik heb me voorgenomen om het binnenkort weer te gaan proberen. Ben verder gelukkig alles in meer of mindere mate blijven doen (behalve uit gaan, maar dat lijkt mij logisch).
Heb jij ook dat je zo snel overprikkeld bent door geluid en licht? Ik kan bijvoorbeeld niet een rondje over de kermis, heb het geprobeerd, maar werd gék van het geluid! Wat ik voorheen niet had.
Bedankt voor de bevestiging dat oorsuizen een symptoom is van angst/bo! Geeft me weer moed. Gisteravond was het erg heftig, nu is het weer naar de achtergrond. Stond er toevallig ook in dat boek of het over gaat
?
Waar ik ook nog veel last van heb is dat ik zo emotioneel ben. Ik kan soms zo out of the blue beginnen met huilen. Of echt om de kleinste dingen, bijvoorbeeld laatst had ik iets verkeerd besteld bij de slager; tranen met tuiten! (toen ik thuis was gelukkig).
Wat knap van je dat je al weer 2 dagen werkt! Kan je je wel concentreren dan? Dat is bij mij namelijk nog een probleem.
Ik werk 2x2 uur nu (niet patiënt gebonden werk). Ik werk met patiënten en dat contact kan ik nog niet aan omdat ik alles wat zij hebben nog op mezelf betrek, dat ik dat ook kan krijgen of dat het wel érg lijkt om mijn symptomen. Het emotionele stuk van het werk, dat kan ik trouwens ook nog niet dragen met mijn emotionele buien.
Hé en om positief af te sluiten: ervaar je inmiddels ook positieve kanten aan je angst/bo? Ik heb mezelf bijv wel echt veeeeel beter leren kennen. Begrijp ook heel goed waarom ik het heb gekregen en hoe verkeerd ik eigenlijk leefde. Ben ook veel milder voor mezelf geworden.
Pff.. ik ben ook moe! Altijd eigenlijk. Niet dat ik de hele dag in bed wil liggen, maar een soort zeurende vermoeidheid.
Jij ook een fijne dag!
Kan daar gelukkig inmiddels wel om lachen.
Ja, dat overbelaste zenuwstelsel is inderdaad het probleem. Ontregelt alles. Het duurt alleen zoooooooo lang voordat het weer in balans is. En dan zijn wij "pas" een half jaar onderweg...Wil zó graag mijn leven terug...Maar dit hoort er ook bij.
Ja en het grenzen aanvoelen, man wat is dat moeilijk! Vind het vooral moeilijk om te onderscheiden wat mijn grens is en wat angst en/of bo is. Want door mijn angst wil ik mij niet meer laten begrenzen. Doe ik overigens ook niet. Ik mijd alleen de bioscoop, omdat ik daar angstaanvallen heb gehad. Maar ik heb me voorgenomen om het binnenkort weer te gaan proberen. Ben verder gelukkig alles in meer of mindere mate blijven doen (behalve uit gaan, maar dat lijkt mij logisch).
Heb jij ook dat je zo snel overprikkeld bent door geluid en licht? Ik kan bijvoorbeeld niet een rondje over de kermis, heb het geprobeerd, maar werd gék van het geluid! Wat ik voorheen niet had.
Bedankt voor de bevestiging dat oorsuizen een symptoom is van angst/bo! Geeft me weer moed. Gisteravond was het erg heftig, nu is het weer naar de achtergrond. Stond er toevallig ook in dat boek of het over gaat
?Waar ik ook nog veel last van heb is dat ik zo emotioneel ben. Ik kan soms zo out of the blue beginnen met huilen. Of echt om de kleinste dingen, bijvoorbeeld laatst had ik iets verkeerd besteld bij de slager; tranen met tuiten! (toen ik thuis was gelukkig).
Wat knap van je dat je al weer 2 dagen werkt! Kan je je wel concentreren dan? Dat is bij mij namelijk nog een probleem.
Ik werk 2x2 uur nu (niet patiënt gebonden werk). Ik werk met patiënten en dat contact kan ik nog niet aan omdat ik alles wat zij hebben nog op mezelf betrek, dat ik dat ook kan krijgen of dat het wel érg lijkt om mijn symptomen. Het emotionele stuk van het werk, dat kan ik trouwens ook nog niet dragen met mijn emotionele buien
.Hé en om positief af te sluiten: ervaar je inmiddels ook positieve kanten aan je angst/bo? Ik heb mezelf bijv wel echt veeeeel beter leren kennen. Begrijp ook heel goed waarom ik het heb gekregen en hoe verkeerd ik eigenlijk leefde. Ben ook veel milder voor mezelf geworden.
Pff.. ik ben ook moe! Altijd eigenlijk. Niet dat ik de hele dag in bed wil liggen, maar een soort zeurende vermoeidheid.
Jij ook een fijne dag!
maandag 5 september 2016 09:56
NinjaToby, wat raar. Ik had alleen jpuw laatste bericht gelezen en de anderen niet. Ik zag ze nu net pas. Wat jij schrijft heb ik ook. Dat je in bed ligt na een goeie dag en je dan bangt wordt om weer angst te krijgen . Of dan krijg ik angst omdat ik geen angst heb gehad. Te gek voor woorden. Ik weet waar mijn angst vandaan komt en vecht ook niet meer tegen mijn gevoel. Deed ik in het begin wel maar leerde dat dat niet de manier is. Acceptatie, acceptatie , dat is het sleutelwoord. Maar is de ene keer makkelijker dan de andere keer. Bedankt voor je berichten !
maandag 5 september 2016 10:14
quote:brandnewday schreef op 03 september 2016 @ 11:54:
Haha ja, dat checken of alles wel klopt....herkenbaar! Ik vroeg continu bevestiging aan mijn omgeving in het begin (is dit normaal? heb jij dat ook?). Nou en dat je zegt dat je alles op jezelf betrok! Hier ook een, dan zei de psycholoog; doe wat ontspannends, ga een film kijken. Maar dat kon ik niet omdat alles wat daar in gebeurde ik dacht dat het mij ook zou gebeuren! Zelfs bij comedy films!
Kan daar gelukkig inmiddels wel om lachen.
Ja, dat overbelaste zenuwstelsel is inderdaad het probleem. Ontregelt alles. Het duurt alleen zoooooooo lang voordat het weer in balans is. En dan zijn wij "pas" een half jaar onderweg...Wil zó graag mijn leven terug...Maar dit hoort er ook bij.
Ja en het grenzen aanvoelen, man wat is dat moeilijk! Vind het vooral moeilijk om te onderscheiden wat mijn grens is en wat angst en/of bo is. Want door mijn angst wil ik mij niet meer laten begrenzen. Doe ik overigens ook niet. Ik mijd alleen de bioscoop, omdat ik daar angstaanvallen heb gehad. Maar ik heb me voorgenomen om het binnenkort weer te gaan proberen. Ben verder gelukkig alles in meer of mindere mate blijven doen (behalve uit gaan, maar dat lijkt mij logisch).
Heb jij ook dat je zo snel overprikkeld bent door geluid en licht? Ik kan bijvoorbeeld niet een rondje over de kermis, heb het geprobeerd, maar werd gék van het geluid! Wat ik voorheen niet had.
Bedankt voor de bevestiging dat oorsuizen een symptoom is van angst/bo! Geeft me weer moed. Gisteravond was het erg heftig, nu is het weer naar de achtergrond. Stond er toevallig ook in dat boek of het over gaat?
Waar ik ook nog veel last van heb is dat ik zo emotioneel ben. Ik kan soms zo out of the blue beginnen met huilen. Of echt om de kleinste dingen, bijvoorbeeld laatst had ik iets verkeerd besteld bij de slager; tranen met tuiten! (toen ik thuis was gelukkig).
Wat knap van je dat je al weer 2 dagen werkt! Kan je je wel concentreren dan? Dat is bij mij namelijk nog een probleem.
Ik werk 2x2 uur nu (niet patiënt gebonden werk). Ik werk met patiënten en dat contact kan ik nog niet aan omdat ik alles wat zij hebben nog op mezelf betrek, dat ik dat ook kan krijgen of dat het wel érg lijkt om mijn symptomen. Het emotionele stuk van het werk, dat kan ik trouwens ook nog niet dragen met mijn emotionele buien.
Hé en om positief af te sluiten: ervaar je inmiddels ook positieve kanten aan je angst/bo? Ik heb mezelf bijv wel echt veeeeel beter leren kennen. Begrijp ook heel goed waarom ik het heb gekregen en hoe verkeerd ik eigenlijk leefde. Ben ook veel milder voor mezelf geworden.
Pff.. ik ben ook moe! Altijd eigenlijk. Niet dat ik de hele dag in bed wil liggen, maar een soort zeurende vermoeidheid.
Jij ook een fijne dag!
Hey Brandnewday ,
Hoe was je weekend ?
Ja , ik ben ook heel snel overprikkeld. Kan weinig hebben. Ik hoop dat dat nog wel eens minder wordt. Ik heb een kleine en dan kom je nog wel eens in omgevingen met veel prikkels
Concentratie is bij mij ook een probleem. Ik kan sinds het begin van mijn burn out geen boek lezen. En ik ben gek op lezen. Het enige wat ik kon lezen was een zelfhulpboek. En nu ben ik sinds kort aan wat tijdschriften begonnen. Googlen naar al mijn symptomen lukte me prima dus het zat hem niet echt in het daadwerkelijke lezen maar meer in dat ik gewoon mijn focus niet kon verleggen van mezelf naar iets anders. En dat vind ik nog steeds moeilijk. Ookal heb ik afleiding dan nog ben ik continue bezig met hoe ik me voel en wat ik voel.
En dat is dus meteen waar ik het meest mee worstel . Met die totale focus op mezelf. Ik doe leuke dingen , leef mijn leven maar toch is daar die spanning en stress om mezelf. Om wat ik denk en voel . Ik zou zo graag weer helemaal in die ontspanning willen. Dat lukte bijvoorbeeld vorige week zaterdag tijdens een etentje met mijn man. Ik weet dus dat het wel weer kan.
Oh wow , als ik in de zorg zou werken dan zou ik echt onder de tafel liggen van ellende haha. Ik kan me voorstellen dat je dat op jezelf kan gaan betrekken.
Ik zocht ook bevestiging bij anderen hoor. Vooral bij man en psych. En steeds maar vragen : het komt toch wel goed he ? Ik word toch niet gek he ? Pfff. Dat is nu wel voorbij.
Ik schreef net in een ander topic dat ik dit hele gebeuren , en dan vooral de eerste paar maanden , echt traumatisch vond. En het laat me niet echt los. Ik ben ook heel bang dat ooit nog mee te maken. Ik was echt volledig van de kaart. Alles om me heen leek nep en in een droom. Beven als een rietje. De hele dag paniek en rare gedachten. Het gaat nu dus echt wel beter. Maar die angst dat ooit weer te krijgen is er wel.
Ik zal straks eens even opzoeken wat er in het boek staat over oorsuizen. Hoe gaat het er nu mee ?
Haha ja, dat checken of alles wel klopt....herkenbaar! Ik vroeg continu bevestiging aan mijn omgeving in het begin (is dit normaal? heb jij dat ook?). Nou en dat je zegt dat je alles op jezelf betrok! Hier ook een, dan zei de psycholoog; doe wat ontspannends, ga een film kijken. Maar dat kon ik niet omdat alles wat daar in gebeurde ik dacht dat het mij ook zou gebeuren! Zelfs bij comedy films!
Kan daar gelukkig inmiddels wel om lachen.
Ja, dat overbelaste zenuwstelsel is inderdaad het probleem. Ontregelt alles. Het duurt alleen zoooooooo lang voordat het weer in balans is. En dan zijn wij "pas" een half jaar onderweg...Wil zó graag mijn leven terug...Maar dit hoort er ook bij.
Ja en het grenzen aanvoelen, man wat is dat moeilijk! Vind het vooral moeilijk om te onderscheiden wat mijn grens is en wat angst en/of bo is. Want door mijn angst wil ik mij niet meer laten begrenzen. Doe ik overigens ook niet. Ik mijd alleen de bioscoop, omdat ik daar angstaanvallen heb gehad. Maar ik heb me voorgenomen om het binnenkort weer te gaan proberen. Ben verder gelukkig alles in meer of mindere mate blijven doen (behalve uit gaan, maar dat lijkt mij logisch).
Heb jij ook dat je zo snel overprikkeld bent door geluid en licht? Ik kan bijvoorbeeld niet een rondje over de kermis, heb het geprobeerd, maar werd gék van het geluid! Wat ik voorheen niet had.
Bedankt voor de bevestiging dat oorsuizen een symptoom is van angst/bo! Geeft me weer moed. Gisteravond was het erg heftig, nu is het weer naar de achtergrond. Stond er toevallig ook in dat boek of het over gaat
?Waar ik ook nog veel last van heb is dat ik zo emotioneel ben. Ik kan soms zo out of the blue beginnen met huilen. Of echt om de kleinste dingen, bijvoorbeeld laatst had ik iets verkeerd besteld bij de slager; tranen met tuiten! (toen ik thuis was gelukkig).
Wat knap van je dat je al weer 2 dagen werkt! Kan je je wel concentreren dan? Dat is bij mij namelijk nog een probleem.
Ik werk 2x2 uur nu (niet patiënt gebonden werk). Ik werk met patiënten en dat contact kan ik nog niet aan omdat ik alles wat zij hebben nog op mezelf betrek, dat ik dat ook kan krijgen of dat het wel érg lijkt om mijn symptomen. Het emotionele stuk van het werk, dat kan ik trouwens ook nog niet dragen met mijn emotionele buien
.Hé en om positief af te sluiten: ervaar je inmiddels ook positieve kanten aan je angst/bo? Ik heb mezelf bijv wel echt veeeeel beter leren kennen. Begrijp ook heel goed waarom ik het heb gekregen en hoe verkeerd ik eigenlijk leefde. Ben ook veel milder voor mezelf geworden.
Pff.. ik ben ook moe! Altijd eigenlijk. Niet dat ik de hele dag in bed wil liggen, maar een soort zeurende vermoeidheid.
Jij ook een fijne dag!
Hey Brandnewday ,
Hoe was je weekend ?
Ja , ik ben ook heel snel overprikkeld. Kan weinig hebben. Ik hoop dat dat nog wel eens minder wordt. Ik heb een kleine en dan kom je nog wel eens in omgevingen met veel prikkels
Concentratie is bij mij ook een probleem. Ik kan sinds het begin van mijn burn out geen boek lezen. En ik ben gek op lezen. Het enige wat ik kon lezen was een zelfhulpboek. En nu ben ik sinds kort aan wat tijdschriften begonnen. Googlen naar al mijn symptomen lukte me prima dus het zat hem niet echt in het daadwerkelijke lezen maar meer in dat ik gewoon mijn focus niet kon verleggen van mezelf naar iets anders. En dat vind ik nog steeds moeilijk. Ookal heb ik afleiding dan nog ben ik continue bezig met hoe ik me voel en wat ik voel.
En dat is dus meteen waar ik het meest mee worstel . Met die totale focus op mezelf. Ik doe leuke dingen , leef mijn leven maar toch is daar die spanning en stress om mezelf. Om wat ik denk en voel . Ik zou zo graag weer helemaal in die ontspanning willen. Dat lukte bijvoorbeeld vorige week zaterdag tijdens een etentje met mijn man. Ik weet dus dat het wel weer kan.
Oh wow , als ik in de zorg zou werken dan zou ik echt onder de tafel liggen van ellende haha. Ik kan me voorstellen dat je dat op jezelf kan gaan betrekken.
Ik zocht ook bevestiging bij anderen hoor. Vooral bij man en psych. En steeds maar vragen : het komt toch wel goed he ? Ik word toch niet gek he ? Pfff. Dat is nu wel voorbij.
Ik schreef net in een ander topic dat ik dit hele gebeuren , en dan vooral de eerste paar maanden , echt traumatisch vond. En het laat me niet echt los. Ik ben ook heel bang dat ooit nog mee te maken. Ik was echt volledig van de kaart. Alles om me heen leek nep en in een droom. Beven als een rietje. De hele dag paniek en rare gedachten. Het gaat nu dus echt wel beter. Maar die angst dat ooit weer te krijgen is er wel.
Ik zal straks eens even opzoeken wat er in het boek staat over oorsuizen. Hoe gaat het er nu mee ?
maandag 5 september 2016 10:18
O ja , ik leer wel van mijn bo. Maar dan meer hoe mijn angst werkt , waar het door komt etc. Ik vind het nog heel moeilijk om mijn grenzen te herkennen. Ik weet dus bijvoorbeeld niet zo goed wanneer ik moet doorzetten omdat iets me helpt ( sporten bijvoorbeeld) of juist niet omdat het te druk of te vermoeiend is.
dinsdag 6 september 2016 08:04
Jeetje wat is dit herkenbaar allemaal.
Liesbeth wij zijn elkaar al eerder tegen gekomen op een topic:). Maar jeetje wat zijn er veel overeenkomsten. Ik zit in de ontkenningsfase dat ik last hrb van angst en paniek en kan heel moeilijk accepteren dat mijn klachten te maken hebben met angst en paniek. Het is bij mij begonnen in maart (na een zeer stressvolle tijd)kreeg een paniekaanval midden in de supermarkt alles erop en eraan. Hoge hartslag, zweten duizelig, pijn op de borst en linkerarm en hoge bloeddruk ten tijde van de aanval. Dacht dat ik doodging en ben een straat verder naar de huisarts gestrompeld paniek en hyperen was de diagnose.daarna begon de hel pas. Was overal bang voor en had overal pijn in mijn lijf (dat ging maar niet weg) en kreeg nog steeds aanvallrn op mijn borstkas rug schouders ribben en benaiwdheidsklachten. Gind de deur niet meer uit. Zat heel de dag op google en had overtuigingen dat ik iets ernstigs had en zou dood gaan. Dat heeft zo ern 6 tot 8 wekrn geduurd. Na een longfoto en hartkastjeonderzoek ging het wat beter. Echter na een aantal weken kwamen de aanvallen weer terug. Daarna weer hetzelfde, gaat een tijdje goed en nu is het weer terug. Krijg dan weer die rotaanvallen meerdere keren per dag. Snachts heb ik het niet en als ik ontspannen ben bijvoorbeeld met massage of afgeleid ben heb ik het vaak ook niet. Dat zegt eigenlijk al genoeg maar blijf denken dat ik iets ernstigs heb. Mijn hart is onderzocht ook bij de cardioloog maar nu heb ik weer angst voor mijn longen ook heb ik ademtherapie gevolgd voor de chrobisvhe hyperventilatie(volgens dokter). Het is om gek van te worden. Merk dat ik heel bang ben voor alles. Vooral lichaam, ziekte en mijn pijnen maar ook bang andere mensen te verliezen ,angst voor pillen(medicatie) zelfs vitaminesupplementen ,als ik het gas niet uitdraai thuis zijn er gelijk doenscenarios en gaat het huis de licht al in!pfff wordt heel moe van mezelf. Kan gewoon niet accepteren dat pijn en angst zo met elkaar verbonden zijn en blijf zo in die circel ronddraaien. Ik ben heel blij (niet dat jullie het hebben) dat ik niet alleen ben,dat geeft veel herkenning.
Liesbeth wij zijn elkaar al eerder tegen gekomen op een topic:). Maar jeetje wat zijn er veel overeenkomsten. Ik zit in de ontkenningsfase dat ik last hrb van angst en paniek en kan heel moeilijk accepteren dat mijn klachten te maken hebben met angst en paniek. Het is bij mij begonnen in maart (na een zeer stressvolle tijd)kreeg een paniekaanval midden in de supermarkt alles erop en eraan. Hoge hartslag, zweten duizelig, pijn op de borst en linkerarm en hoge bloeddruk ten tijde van de aanval. Dacht dat ik doodging en ben een straat verder naar de huisarts gestrompeld paniek en hyperen was de diagnose.daarna begon de hel pas. Was overal bang voor en had overal pijn in mijn lijf (dat ging maar niet weg) en kreeg nog steeds aanvallrn op mijn borstkas rug schouders ribben en benaiwdheidsklachten. Gind de deur niet meer uit. Zat heel de dag op google en had overtuigingen dat ik iets ernstigs had en zou dood gaan. Dat heeft zo ern 6 tot 8 wekrn geduurd. Na een longfoto en hartkastjeonderzoek ging het wat beter. Echter na een aantal weken kwamen de aanvallen weer terug. Daarna weer hetzelfde, gaat een tijdje goed en nu is het weer terug. Krijg dan weer die rotaanvallen meerdere keren per dag. Snachts heb ik het niet en als ik ontspannen ben bijvoorbeeld met massage of afgeleid ben heb ik het vaak ook niet. Dat zegt eigenlijk al genoeg maar blijf denken dat ik iets ernstigs heb. Mijn hart is onderzocht ook bij de cardioloog maar nu heb ik weer angst voor mijn longen ook heb ik ademtherapie gevolgd voor de chrobisvhe hyperventilatie(volgens dokter). Het is om gek van te worden. Merk dat ik heel bang ben voor alles. Vooral lichaam, ziekte en mijn pijnen maar ook bang andere mensen te verliezen ,angst voor pillen(medicatie) zelfs vitaminesupplementen ,als ik het gas niet uitdraai thuis zijn er gelijk doenscenarios en gaat het huis de licht al in!pfff wordt heel moe van mezelf. Kan gewoon niet accepteren dat pijn en angst zo met elkaar verbonden zijn en blijf zo in die circel ronddraaien. Ik ben heel blij (niet dat jullie het hebben) dat ik niet alleen ben,dat geeft veel herkenning.
Hoop doet leven
dinsdag 6 september 2016 09:19
Hoi Juultje1000 , welkom 
! Wat vervelend voor je...het is ook allemaal echt zwaaaare ellende maar het komt echt goed!! Ookal klinkt dat nu nog te mooi om waar te zijn. Als ik je een tip mag geven: koop het audioprogramma van Geert Verschaeve!!! Dat heeft mij in die fase waarin jij nu zit ENORM geholpen!! Echt, aan alles komt een eind en dus ook aan die paniekaanvallen. Heb je wel hulp gezocht?
@Lisbeth_Salander:
Mijn weekend was wel fijn. Weekenden gaan altijd beter, omdat mijn vriend er dan is. Klinkt verschrikkelijk afhankelijk, is het denk ik ook...bah. Wel te laat naar bed gegaan en heb daar nu enorm last van. Voel me eigenlijk gewoon weer helemaal k*t vandaag.
Kreeg gisteravond hoofdpijn (bijna voor het eerst) en ook daar was ik altijd zooo bang voor (al die verhalen over spanningshoofdpijn en dat het nooit meer over gaat). Gevolg: slecht slapen, meer focus op oorsuizen e.d....grrrr. Zo moeilijk om dat cirkeltje dan te doorbreken. Zit er nu ook echt weer ff doorheen, kan wel janken, ga ik vast en zeker ook doen vandaag. Maar ik probeer mezelf echt overeind te houden want met negatief zijn doe ik mezelf zoveel geweld aan.
En jij hebt nog een kleine ook! Wow, ik zou niet weten hoe ik dat zou hebben moeten doen....ik heb echt alle energie voor mezelf nodig.
! Wat vervelend voor je...het is ook allemaal echt zwaaaare ellende maar het komt echt goed!! Ookal klinkt dat nu nog te mooi om waar te zijn. Als ik je een tip mag geven: koop het audioprogramma van Geert Verschaeve!!! Dat heeft mij in die fase waarin jij nu zit ENORM geholpen!! Echt, aan alles komt een eind en dus ook aan die paniekaanvallen. Heb je wel hulp gezocht?@Lisbeth_Salander:
Mijn weekend was wel fijn. Weekenden gaan altijd beter, omdat mijn vriend er dan is. Klinkt verschrikkelijk afhankelijk, is het denk ik ook...bah. Wel te laat naar bed gegaan en heb daar nu enorm last van. Voel me eigenlijk gewoon weer helemaal k*t vandaag.
Kreeg gisteravond hoofdpijn (bijna voor het eerst) en ook daar was ik altijd zooo bang voor (al die verhalen over spanningshoofdpijn en dat het nooit meer over gaat). Gevolg: slecht slapen, meer focus op oorsuizen e.d....grrrr. Zo moeilijk om dat cirkeltje dan te doorbreken. Zit er nu ook echt weer ff doorheen, kan wel janken, ga ik vast en zeker ook doen vandaag. Maar ik probeer mezelf echt overeind te houden want met negatief zijn doe ik mezelf zoveel geweld aan.
En jij hebt nog een kleine ook! Wow, ik zou niet weten hoe ik dat zou hebben moeten doen....ik heb echt alle energie voor mezelf nodig.
donderdag 8 september 2016 07:16
zondag 25 september 2016 20:58
quote:Lisbeth_Salander schreef op 08 september 2016 @ 07:16:
Hoi meiden,
Ik lees jullie nu pas. Beetje druk en wat gedoe op mijn werk. Ik reageer later even wat uitgebreider, zit hier midden in de ochtendspits qua kind klaar maken voor school. Fijn dat we elkaar hiet wat kunnen steunen !!
Brandnewday , hoe gaat het nu ?? Wat opgeknapt ?
Laterssssd
Heb me even wat teruggetrokken maar hier ben ik weer
Op zich gaat het best goed mbt de angst. Dat nerveuze gevoel de hele dag door is een stuk minder. Ik heb nog wel de hele dag negatieve gedachten waar ik somber van wordt (bijv; mijn leven zal nooit beter worden e.d.). Vooral omdat de een na de andere fysieke klacht de kop op steekt. Het houd niet op! Hypochondrie is ook nog erg aanwezig.
Verder qua energie verschilt het per week. Deze week zat ik er weer aardig doorheen. Ook geprobeerd wat uren uit te bouwen op mijn werk, ging voor geen meter. Ik denk dat ik hierdoor een terugval heb gekregen. Voel me doodop.
Hoe is het met jou??
Hoi meiden,
Ik lees jullie nu pas. Beetje druk en wat gedoe op mijn werk. Ik reageer later even wat uitgebreider, zit hier midden in de ochtendspits qua kind klaar maken voor school. Fijn dat we elkaar hiet wat kunnen steunen !!
Brandnewday , hoe gaat het nu ?? Wat opgeknapt ?
Laterssssd
Heb me even wat teruggetrokken maar hier ben ik weer
Op zich gaat het best goed mbt de angst. Dat nerveuze gevoel de hele dag door is een stuk minder. Ik heb nog wel de hele dag negatieve gedachten waar ik somber van wordt (bijv; mijn leven zal nooit beter worden e.d.). Vooral omdat de een na de andere fysieke klacht de kop op steekt. Het houd niet op! Hypochondrie is ook nog erg aanwezig.
Verder qua energie verschilt het per week. Deze week zat ik er weer aardig doorheen. Ook geprobeerd wat uren uit te bouwen op mijn werk, ging voor geen meter. Ik denk dat ik hierdoor een terugval heb gekregen. Voel me doodop.
Hoe is het met jou??
dinsdag 27 september 2016 20:56
Allereerst, knuffel!
Bij mij heeft medicatie niet echt geholpen, en helaas kom ik er nu ook niet zo goed vanaf, van die medicatie.
Bij mij heeft het vooral geholpen om mijn situatie te accepteren, het is nou eenmaal zo.
Nu moet ik zeggen, dat ik al ruim twee jaar bezig ben om tot die acceptatie te komen.
Dit heb ik gedaan met veel therapie, veel steun van mijn naasten en zelf keihard bikkelen.
Verder sprak iemand over oxazepam, en inderdaad, een halve kan al genoeg zijn. Het geef je lijf in elk geval even de rust die het nodig heeft om zich weer even te herpakken.
Bij mij heeft medicatie niet echt geholpen, en helaas kom ik er nu ook niet zo goed vanaf, van die medicatie.
Bij mij heeft het vooral geholpen om mijn situatie te accepteren, het is nou eenmaal zo.
Nu moet ik zeggen, dat ik al ruim twee jaar bezig ben om tot die acceptatie te komen.
Dit heb ik gedaan met veel therapie, veel steun van mijn naasten en zelf keihard bikkelen.
Verder sprak iemand over oxazepam, en inderdaad, een halve kan al genoeg zijn. Het geef je lijf in elk geval even de rust die het nodig heeft om zich weer even te herpakken.
Tel wat je hebt, niet wat je mist
vrijdag 30 september 2016 23:25
Hier ook tranen...ik ben de wanhoop nabij!
cucina; ontzettend herkenbaar en hier nog eentje die doodsbang is voor enge ziektes. Ik heb misschien kanker, longziektes, hartproblemen,ms ...noem het maar op. Heel mijn lichaam doet pijn en heb ook aanvallen (verkrampingen van de borstkas en moeilijk ademen). Als het met periodes goed gaat dan heb ik angst dat mijn vriend of familie iets overkomen. Ik heb altijd angstgedachtes en doemscenarios ( bijvoorbeeld dat er iets ergs gaat gebeuren met mijn familie op vakantie etc). Ik circel steeds hetzelfde rondje (angst lichamelijke pijn echt helse pijnen soms) gevolg is angst en meer pijn. Echt verschrikkelijk en kan gewoon niet begrijpen/accepteren dat deze pijnen in mijn lijf van angstklachten kunnen komen.
Kan moeilijk ademen alsof ik mezelf moet dwingenen moeite moet doen voor doorademen. Pijn ribben , borst , schoudernladen, nek, kaken,arm, hoofdpijnen buikpijnen. En iedere keer heb ik het ergste van het ergste.
Meiden ik weet het gewoon niet meer. Ik heb hulp gezocht maar wordt dit ooit beter? Ik heb betere periodes maar dan begint het weer van voor af aan. Pffff doodmoe (letterlijk en figuurlijk) wordt ik ervan.
Hoe gaan jullie om met deze nachtmerrie? En hebben jullie ook zulke extreme lichamelijk klachten?
#respect voor ieder van jullie
JUULZ
cucina; ontzettend herkenbaar en hier nog eentje die doodsbang is voor enge ziektes. Ik heb misschien kanker, longziektes, hartproblemen,ms ...noem het maar op. Heel mijn lichaam doet pijn en heb ook aanvallen (verkrampingen van de borstkas en moeilijk ademen). Als het met periodes goed gaat dan heb ik angst dat mijn vriend of familie iets overkomen. Ik heb altijd angstgedachtes en doemscenarios ( bijvoorbeeld dat er iets ergs gaat gebeuren met mijn familie op vakantie etc). Ik circel steeds hetzelfde rondje (angst lichamelijke pijn echt helse pijnen soms) gevolg is angst en meer pijn. Echt verschrikkelijk en kan gewoon niet begrijpen/accepteren dat deze pijnen in mijn lijf van angstklachten kunnen komen.
Kan moeilijk ademen alsof ik mezelf moet dwingenen moeite moet doen voor doorademen. Pijn ribben , borst , schoudernladen, nek, kaken,arm, hoofdpijnen buikpijnen. En iedere keer heb ik het ergste van het ergste.
Meiden ik weet het gewoon niet meer. Ik heb hulp gezocht maar wordt dit ooit beter? Ik heb betere periodes maar dan begint het weer van voor af aan. Pffff doodmoe (letterlijk en figuurlijk) wordt ik ervan.
Hoe gaan jullie om met deze nachtmerrie? En hebben jullie ook zulke extreme lichamelijk klachten?
#respect voor ieder van jullie
JUULZ
Hoop doet leven
donderdag 6 oktober 2016 09:26
voor jullie beide!
Bij mij is mijn angststoornis een gevolg van een burn out. Weet niet hoe dat bij jullie zit. Bij mij is het over gegaan na +- 5 mnd. Althans, het is een stuk minder. Ik heb er nog wel eens last van maar in mindere mate en vaak gaat het in de loop van de dag wel weer over (word soms nog vreselijk nerveus en misselijk wakker)
Ik heb meerdere mensen gesproken de laatste maanden met een angststoornis. Je kan er écht vanaf komen! Ik heb het al vaker benoemd, maar wat mij (en héél veel anderen voor mij) heeft geholpen is het audioprogramma van Geert Verschaeve. RUST (ben 100% ziek op werk) wandelen, focussen op de natuur om je heen, yoga, begeleide meditaties via app, sporten, probeer misschien lichaamsgerichte therapie, alles wat helpt om uit je hoofd te komen.
Ik heb ook alprazolam en later oxazepam geslikt in het begin. Ben hier wel heel bewust mee om gegaan (verslavingsgevoeligheid). Voor de rest heb ik nog één goede tip: 1hour break. Dat is een natuurlijk product. Kan je online bestellen. Werkt bij mij ook direct (waar geen andere plantaardige producten werkten). Gebruikte ik als afwisseling op de benzo's.
Ik heb ook nog steeds veel lichamelijke klachten. Ik geloof er nu 100% in dat dit door de spanning komt.
Bij mij is mijn angststoornis een gevolg van een burn out. Weet niet hoe dat bij jullie zit. Bij mij is het over gegaan na +- 5 mnd. Althans, het is een stuk minder. Ik heb er nog wel eens last van maar in mindere mate en vaak gaat het in de loop van de dag wel weer over (word soms nog vreselijk nerveus en misselijk wakker)
Ik heb meerdere mensen gesproken de laatste maanden met een angststoornis. Je kan er écht vanaf komen! Ik heb het al vaker benoemd, maar wat mij (en héél veel anderen voor mij) heeft geholpen is het audioprogramma van Geert Verschaeve. RUST (ben 100% ziek op werk) wandelen, focussen op de natuur om je heen, yoga, begeleide meditaties via app, sporten, probeer misschien lichaamsgerichte therapie, alles wat helpt om uit je hoofd te komen.
Ik heb ook alprazolam en later oxazepam geslikt in het begin. Ben hier wel heel bewust mee om gegaan (verslavingsgevoeligheid). Voor de rest heb ik nog één goede tip: 1hour break. Dat is een natuurlijk product. Kan je online bestellen. Werkt bij mij ook direct (waar geen andere plantaardige producten werkten). Gebruikte ik als afwisseling op de benzo's.
Ik heb ook nog steeds veel lichamelijke klachten. Ik geloof er nu 100% in dat dit door de spanning komt.
maandag 17 oktober 2016 21:46
Dankjewel voor je tips en je verhaal geeft nij ook wat meer vertrouwen voor de toekomst.
Ik zit in iets rustiger vaarwater. Ik ben mezelf gaan afleiden met dingen die mij energie opleveren en ben daar veel mee bezig ik krijg emdr omdat er waarschijnlijk een trauma aan ten grondslag ligt en mediteer iedere avond. Ik heb nog steeds lich klachten maar wel in mindere mate en beter leefbaar.ook merk ik duidelijk dat bij spanning en stress mijn lichaam en ademhaling daar gelijk op reageren waardoor ik ook wat meer durf te vetrouwen dat het de angst en spanning is die dit veroorzaakt. Het gaat redelijk wel is het voor mij heel belangrijk te luisteren naar mijn lichaam en de balans te houden tussen inspanning en ontspanning. Ga wel steeds meer weer geloven dat het beter kan worden. Sterkte powervrouwen met deze strijd. Liefzz juulz
Ik zit in iets rustiger vaarwater. Ik ben mezelf gaan afleiden met dingen die mij energie opleveren en ben daar veel mee bezig ik krijg emdr omdat er waarschijnlijk een trauma aan ten grondslag ligt en mediteer iedere avond. Ik heb nog steeds lich klachten maar wel in mindere mate en beter leefbaar.ook merk ik duidelijk dat bij spanning en stress mijn lichaam en ademhaling daar gelijk op reageren waardoor ik ook wat meer durf te vetrouwen dat het de angst en spanning is die dit veroorzaakt. Het gaat redelijk wel is het voor mij heel belangrijk te luisteren naar mijn lichaam en de balans te houden tussen inspanning en ontspanning. Ga wel steeds meer weer geloven dat het beter kan worden. Sterkte powervrouwen met deze strijd. Liefzz juulz
Hoop doet leven
