Psyche
alle pijlers
Uitblijvende zwangerschap
woensdag 23 maart 2016 12:59
Pfff ik vind het moeilijk om dit topic te openen. Ga het toch doen. Bij voorbaat excuus voor het lange verhaal.
Bijna 2 jaar geleden zijn mijn man en ik getrouwd en inmiddels zijn we anderhalf jaar bezig met onze kinderwens. Tot op heden ben ik helaas nog niet 1x zwanger geweest. Mensen die later begonnen met proberen dan ik zijn inmiddels bijna allemaal bevallen of hoogzwanger.
We weten inmiddels dat mijn man's zaad niet optimaal is. Niet super slecht, maar slecht genoeg dat de gynaecoloog met behandeling wil starten. We horen binnenkort of het zaad nog goed genoeg is voor IUI, of dat het direct IVF wordt. Bij mij ziet alles er perfect uit, het toonbeeld van een vruchtbare vrouw, zei de gynaecoloog, en perfecte leeftijd, 26 jaar.
Maar het probleem is dat ik sinds de diagnose geen zin meer heb in sex. We zijn na een jaar naar de huisarts gegaan en nu dus alweer een halfjaar verder, maar mijn libido is gewoon weg. Je zou deze maanden eigenlijk niet eens mee kunnen tellen, als we 2x per maand sex hebben is het veel. Heb er gewoon geen behoefte meer aan. Het voelt zinloos en als we het doen krijg ik toch hoop en dan is ongesteld worden alleen maar teleurstelling, dus dan doe ik het maar liever helemaal niet meer.
En op meer punten zit ik slecht in mijn vel: snel huilerig, weinig kunnen hebben, slecht slapen, concentratievermogen is 0 en moe moe moe. Soms aanhankelijk en soms heel afstandelijk naar mijn man.
Ik probeer gewoon mijn leven te leiden, heb me toch ingeschreven voor de studie die ik graag wil doen, grote reis ingepland en heb er allemaal zin in maar het blijft m'n leven beheersen.
Ik kan alleen maar bij mezelf denken: hoe ga ik dit in godsnaam volhouden? Als er straks hormonen bijkomen, teleurstellingen als een behandeling weer mislukt (want heb eigenlijk ook geen enkel vertrouwen in de behandelingen om de een of andere reden), de relatie met mijn man goed houden, ooit weer een seksleven hebben..
Het enige dat ik op dit moment leuk vind in mijn leven is elke week mijn paardrijles en verder m'n katten. Ik hou van m'n man maar voel me in de relatie zo rot omdat ik geen zin meer heb in sex, ook al zegt hij dat het niet erg is, maar ik voel gewoon zo'n afstand tot hem en weet niet hoe ik weer dichterbij hem en überhaupt dichter bij mezelf kom. Ik heb het gevoel dat ik mezelf een beetje kwijtraak in die kinderwens. Ik heb altijd geweten dat ik kinderen wilde en die wens was zó sterk toen we net begonnen en nu? Ik heb geen hoop dat het goedkomt (uit zelfbescherming denk ik) maar ik weet ook echt niet hoe het verder zou moeten als het niet zou lukken. Het plezier in proberen een kind te maken, het plezier in de wens is überhaupt weg.
Daar pieker ik veel over en ben daar nu voor in gesprek met mijn psycholoog en ik merk dat dat wel wat helpt.
Maar ik zou zo graag m'n relatie weer een beetje terug brengen naar hoe het was, maar ik weet gewoon niet hoe en daarom dit hele verhaal. Ik zit zo vol in mijn hoofd dat er geen ruimte meer lijkt voor mijn man en dat vind ik heel erg. En hij houdt zich groot maar ik zie gewoon aan hem dat hij zich afgewezen voelt. En ik wijs hem ook af maar ik wil het niet!
We proberen wel wat leuke dingen te ondernemen en dan is het altijd gezellig en áls we sporadisch sex hebben dan is de sex geweldig, alleen ik wil gewoon het gevoel in het dagelijks leven weer terug, dat het gewoon goed en fijn is en zoals het was en dat lukt me maar niet.
En ik weet gewoon niet wat ik moet doen en ik hoop gewoon dat er hier iemand is die het herkent denk ik of die tips heeft..
Sorry voor mijn warrige verhaal maar ik mis gewoon zo hoe fijn het was om gewoon samen thuis te zijn en dat ik me erop verheugde weer naar huis te gaan, gezellig met mijn man. Nu wil ik eigenlijk het liefst gewoon zoveel mogelijk alleen zijn.
Bijna 2 jaar geleden zijn mijn man en ik getrouwd en inmiddels zijn we anderhalf jaar bezig met onze kinderwens. Tot op heden ben ik helaas nog niet 1x zwanger geweest. Mensen die later begonnen met proberen dan ik zijn inmiddels bijna allemaal bevallen of hoogzwanger.
We weten inmiddels dat mijn man's zaad niet optimaal is. Niet super slecht, maar slecht genoeg dat de gynaecoloog met behandeling wil starten. We horen binnenkort of het zaad nog goed genoeg is voor IUI, of dat het direct IVF wordt. Bij mij ziet alles er perfect uit, het toonbeeld van een vruchtbare vrouw, zei de gynaecoloog, en perfecte leeftijd, 26 jaar.
Maar het probleem is dat ik sinds de diagnose geen zin meer heb in sex. We zijn na een jaar naar de huisarts gegaan en nu dus alweer een halfjaar verder, maar mijn libido is gewoon weg. Je zou deze maanden eigenlijk niet eens mee kunnen tellen, als we 2x per maand sex hebben is het veel. Heb er gewoon geen behoefte meer aan. Het voelt zinloos en als we het doen krijg ik toch hoop en dan is ongesteld worden alleen maar teleurstelling, dus dan doe ik het maar liever helemaal niet meer.
En op meer punten zit ik slecht in mijn vel: snel huilerig, weinig kunnen hebben, slecht slapen, concentratievermogen is 0 en moe moe moe. Soms aanhankelijk en soms heel afstandelijk naar mijn man.
Ik probeer gewoon mijn leven te leiden, heb me toch ingeschreven voor de studie die ik graag wil doen, grote reis ingepland en heb er allemaal zin in maar het blijft m'n leven beheersen.
Ik kan alleen maar bij mezelf denken: hoe ga ik dit in godsnaam volhouden? Als er straks hormonen bijkomen, teleurstellingen als een behandeling weer mislukt (want heb eigenlijk ook geen enkel vertrouwen in de behandelingen om de een of andere reden), de relatie met mijn man goed houden, ooit weer een seksleven hebben..
Het enige dat ik op dit moment leuk vind in mijn leven is elke week mijn paardrijles en verder m'n katten. Ik hou van m'n man maar voel me in de relatie zo rot omdat ik geen zin meer heb in sex, ook al zegt hij dat het niet erg is, maar ik voel gewoon zo'n afstand tot hem en weet niet hoe ik weer dichterbij hem en überhaupt dichter bij mezelf kom. Ik heb het gevoel dat ik mezelf een beetje kwijtraak in die kinderwens. Ik heb altijd geweten dat ik kinderen wilde en die wens was zó sterk toen we net begonnen en nu? Ik heb geen hoop dat het goedkomt (uit zelfbescherming denk ik) maar ik weet ook echt niet hoe het verder zou moeten als het niet zou lukken. Het plezier in proberen een kind te maken, het plezier in de wens is überhaupt weg.
Daar pieker ik veel over en ben daar nu voor in gesprek met mijn psycholoog en ik merk dat dat wel wat helpt.
Maar ik zou zo graag m'n relatie weer een beetje terug brengen naar hoe het was, maar ik weet gewoon niet hoe en daarom dit hele verhaal. Ik zit zo vol in mijn hoofd dat er geen ruimte meer lijkt voor mijn man en dat vind ik heel erg. En hij houdt zich groot maar ik zie gewoon aan hem dat hij zich afgewezen voelt. En ik wijs hem ook af maar ik wil het niet!
We proberen wel wat leuke dingen te ondernemen en dan is het altijd gezellig en áls we sporadisch sex hebben dan is de sex geweldig, alleen ik wil gewoon het gevoel in het dagelijks leven weer terug, dat het gewoon goed en fijn is en zoals het was en dat lukt me maar niet.
En ik weet gewoon niet wat ik moet doen en ik hoop gewoon dat er hier iemand is die het herkent denk ik of die tips heeft..
Sorry voor mijn warrige verhaal maar ik mis gewoon zo hoe fijn het was om gewoon samen thuis te zijn en dat ik me erop verheugde weer naar huis te gaan, gezellig met mijn man. Nu wil ik eigenlijk het liefst gewoon zoveel mogelijk alleen zijn.
vrijdag 2 september 2016 22:22
quote:lux. schreef op 02 september 2016 @ 22:14:
Ooo dat is zeker heel spannend Zima! Was je door de utro heen ongesteld geworden of heb je getest?
1 cryo is iig heel mooi en die gaat gewoon lekker 9 maanden in jouw buik wonen! heb je al een idee wanneer die tp gaat zijn?
@Jolene: dankjewel!
Ik heb geen utro gebruikt, alleen 3x pregnyl geprikt. Ik vraag in het evaluatiegesprek wel of dat volgende keer niet wenselijk is. Een dag voor de test ging het mis. Nieuwe tp is in mijn volgende cyclus, ik denk over een week of 5.
Maar ik vind het zooo fijn voor je!
Ooo dat is zeker heel spannend Zima! Was je door de utro heen ongesteld geworden of heb je getest?
1 cryo is iig heel mooi en die gaat gewoon lekker 9 maanden in jouw buik wonen! heb je al een idee wanneer die tp gaat zijn?
@Jolene: dankjewel!
Ik heb geen utro gebruikt, alleen 3x pregnyl geprikt. Ik vraag in het evaluatiegesprek wel of dat volgende keer niet wenselijk is. Een dag voor de test ging het mis. Nieuwe tp is in mijn volgende cyclus, ik denk over een week of 5.
Maar ik vind het zooo fijn voor je!
zaterdag 3 september 2016 10:32
quote:Zima schreef op 02 september 2016 @ 22:22:
[...]
Ik heb geen utro gebruikt, alleen 3x pregnyl geprikt. Ik vraag in het evaluatiegesprek wel of dat volgende keer niet wenselijk is. Een dag voor de test ging het mis. Nieuwe tp is in mijn volgende cyclus, ik denk over een week of 5.
Maar ik vind het zooo fijn voor je!Spannend hoor! Ja sommige ziekenhuizen doen pregnyl, sommige utrogestan. Heel onduidelijk. Mijn ziekenhuis doet ook utrogestan tot 8 weken zwangerschap, andere ziekenhuizen maar tot 4. Heel onduidelijk allemaal ik ga heel hard voor je duimen dat je cryo lekker blijft plakken!
[...]
Ik heb geen utro gebruikt, alleen 3x pregnyl geprikt. Ik vraag in het evaluatiegesprek wel of dat volgende keer niet wenselijk is. Een dag voor de test ging het mis. Nieuwe tp is in mijn volgende cyclus, ik denk over een week of 5.
Maar ik vind het zooo fijn voor je!Spannend hoor! Ja sommige ziekenhuizen doen pregnyl, sommige utrogestan. Heel onduidelijk. Mijn ziekenhuis doet ook utrogestan tot 8 weken zwangerschap, andere ziekenhuizen maar tot 4. Heel onduidelijk allemaal ik ga heel hard voor je duimen dat je cryo lekker blijft plakken!
zaterdag 3 september 2016 10:32
quote:Dormouse schreef op 02 september 2016 @ 22:15:
Ik wilde je graag ook hier nog een keer feliciteren geniet van elke seconde! Je klinkt hier op het forum als een fantastische vrouw en dat kleine frumeltje krijgt straks een fantastische moeder
Ahw lief hoe gaat het nu met jouw wens in de wachtstand?
En dankje, Ol!
Ik wilde je graag ook hier nog een keer feliciteren geniet van elke seconde! Je klinkt hier op het forum als een fantastische vrouw en dat kleine frumeltje krijgt straks een fantastische moeder
Ahw lief hoe gaat het nu met jouw wens in de wachtstand?
En dankje, Ol!
zaterdag 1 oktober 2016 14:54
Even dit topic omhoog gooien!
Zima, hopelijk heb je bijna weer een terugplaatsing. Moest aan je denken vandaag! Hopelijk een zomerkindje voor jou
Moringa, hoe staat het nu bij jou? Je ging starten toch?
Hier ben ik kotsmisselijk en doodmoe, maar heb van de week een vurig hartje zien kloppen dus ik onderga lijdzaam alles voor dat hele kleine mensje van 1.5cm
Zima, hopelijk heb je bijna weer een terugplaatsing. Moest aan je denken vandaag! Hopelijk een zomerkindje voor jou
Moringa, hoe staat het nu bij jou? Je ging starten toch?
Hier ben ik kotsmisselijk en doodmoe, maar heb van de week een vurig hartje zien kloppen dus ik onderga lijdzaam alles voor dat hele kleine mensje van 1.5cm
zaterdag 1 oktober 2016 18:44
Ah wat spannend! Ik vond de echt IVF zwaar, maar vooral vanwege de bijwerkingen die ik had, die gelukkig heel zeldzaam zijn. Dus hopelijk is dat bij jou niet aan de orde! psychisch vond ik het eigenlijk niet zo zwaar. Wel heel spannend allemaal, maar goed te doen. Maar ik had natuurlijk wel de best mogelijke uitkomst, in 1x raak, dus dat is psychisch ook het minst zwaar denk ik.
En zo'n hartje zien is idd echt heel erg bijzonder en echt de moeite waard. Al ben ik nu weer ziek van de hormonen, en vind ik zwangerschap tot nu toe niet echt dat je zegt een feest als ik dat filmpje zie van dat piepkleine bonzende hartje dan maakt dat heeeeeel veel goed
En zo'n hartje zien is idd echt heel erg bijzonder en echt de moeite waard. Al ben ik nu weer ziek van de hormonen, en vind ik zwangerschap tot nu toe niet echt dat je zegt een feest als ik dat filmpje zie van dat piepkleine bonzende hartje dan maakt dat heeeeeel veel goed
zaterdag 1 oktober 2016 19:12
Blij om te horen dat je een goede echo hebt gehad Lux! Hoop dat je je na week 12 wat beter gaat voelen. Lekker shoppen en babykamers stylen.
Ik zit weer in de spannende periode. Ik verwacht einde van mijn week mijn eisprong te hebben en hoop dat er dan een vrolijk eskimootje goed teruggeplaatst kan worden
Ik zit weer in de spannende periode. Ik verwacht einde van mijn week mijn eisprong te hebben en hoop dat er dan een vrolijk eskimootje goed teruggeplaatst kan worden
woensdag 2 november 2016 19:50
Hey Zima, hoe is de cryo-tp gegaan? Heb je al een mooie eskimo die is blijven plakken? Ik hoop het!
@Moringa: jij al helemaal klaar voor de start?
@hier: alles goed. 2de trimester nu, vandaag 13 weken. Kwaaltjes verdwijnen als sneeuw voor de zon en combinatietest en echo waren goed, baby met alles erop en eraan ben smoorverliefd erop haha.
@Moringa: jij al helemaal klaar voor de start?
@hier: alles goed. 2de trimester nu, vandaag 13 weken. Kwaaltjes verdwijnen als sneeuw voor de zon en combinatietest en echo waren goed, baby met alles erop en eraan ben smoorverliefd erop haha.
woensdag 2 november 2016 20:17
Yup, we gaan over twee dagen beginnen. Best snel al. Probeer er maar niet teveel over na te denken. Gewoon spuit zetten en gaan
(ahum, we zullen zien of dat zo werkt)
Top dat het goed gaat met jullie en fijn dat de kwaaltjes aan t verdwijnen zijn! 13 weken klinkt als alweer een eindje onderweg. Nou ja, of nog 27 weken geduld oefenen in jouw geval
(ahum, we zullen zien of dat zo werkt)
Top dat het goed gaat met jullie en fijn dat de kwaaltjes aan t verdwijnen zijn! 13 weken klinkt als alweer een eindje onderweg. Nou ja, of nog 27 weken geduld oefenen in jouw geval
woensdag 2 november 2016 20:28
Oooh wat spannend Moringa! Ik vond het spuiten zelf echt een eitje, maar de bijwerkingen wel pittig. Maar iedereen is anders, ken ook mensen die het een piece of cake vonden, qua bijwerkingen. Hopelijk hoor jij daarbij! heb je het korte of het lange protocol? Ja nog 27 weken, maar kijk nu vooral erg uit naar weer hartje mogen luisteren en straks de eerste schopjes nu de kwalen weg zijn en mijn buik begint te bollen begin ik het wel leuk te vinden, dat zwanger zijn
Mejuffrouwmuis: jaaa dat wil ik wel weten. Horen we bij de 20-wekenecho. Ik ben ervan overtuigd dat het een jongetje is maar iedereen zegt: nee, Lux, jij bent echt een meisjesmoeder, haha.
Mejuffrouwmuis: jaaa dat wil ik wel weten. Horen we bij de 20-wekenecho. Ik ben ervan overtuigd dat het een jongetje is maar iedereen zegt: nee, Lux, jij bent echt een meisjesmoeder, haha.
woensdag 2 november 2016 20:53
Euh lang of kort protocol?! Ik heb geen idee. Eerst 2 weken decapepthyl, dan 2 weken gonal-f en dan afmaken met een flinke spuit ovitrelle en die gezellige vaginaal in te brengen pillen. En 100 echo's voor mijn gevoel. Is dat het korte of lange protocol? Ik verwacht op basis hiervan zo rond de Sint een eicelpunctie.
