Relaties
alle pijlers
Soms best alleen
donderdag 25 december 2014 00:51
Toch maar onder relaties, omdat alles daar uiteindelijk onder valt.
Kerstavond. Ik kom net terug van de verplichte familiekost en bereid me voor op de volgende morgen (lang leve gescheiden ouders enzo
).
Over het algemeen, en zo voel ik me meestal ook, ben ik de stoere carrièrechick met haar vrije leven, leuke baan, ontzettend lieve vriendinnen, veel hobby's etcetera. Nu in bed even niet.
Vandaag hebben drie van de vijf genodigden voor O&N afgezegd.
Alleen zijn vind ik over het algemeen niet erg. Slechts op twee momenten in het jaar is het wmb lastig. Met de vakantie (met wie ga je als al je vriendinnen hun vakantiedagen terecht het liefst aan hun vriend besteden) en met Oud en Nieuw (sowieso een kutfeest, maar als je alleen zit al helemaal).
Ik zie om me heen vriendinnen concessies op mangebied: "ok, hij past helemaal niet bij me, maar alles beter dan alleen." Of ze worden verzuurd: "iedereen heeft het gemakkelijk behalve ik. "
Geen van beiden wil ik worden dus ik blijf over het algemeen kritisch en ik blijf over het algemeen positief. Behalve dus even vanavond. Want ondertussen ben ik 32, heb ik nog nooit een echt potentiële relatie gehad en heb dus tot nu toe alle decemberfeestdagen zonder partner doorgebracht. Ik ben de gekke tante die 'ook mee eet, want anders is ze zo alleen' geworden.
De afgelopen jaren heb ik mijn leven proberen te plannen: met datingsites voor een eventuele liefde en daarnaast een homovriend voor een eventueel kind. Geen van beiden is gelukt dus nu heb ik als voornemen het leven meer te nemen zoals het komt zonder controle.
Geen idee wat ik met dit topic wil. Ik voel me gewoon even rot. Vijf jaar geleden ontdekte ik het Viva Forum door een topic van een groepje vrouwen dat alleen zat met kerst. Ik ben inmiddels de enige die nog steeds alleen zit en het voelt gewoon alsof ieder jaar hetzelfde is en ik stil sta. Dus misschien wil ik even mijn ei kwijt....
Kerstavond. Ik kom net terug van de verplichte familiekost en bereid me voor op de volgende morgen (lang leve gescheiden ouders enzo
).Over het algemeen, en zo voel ik me meestal ook, ben ik de stoere carrièrechick met haar vrije leven, leuke baan, ontzettend lieve vriendinnen, veel hobby's etcetera. Nu in bed even niet.
Vandaag hebben drie van de vijf genodigden voor O&N afgezegd.
Alleen zijn vind ik over het algemeen niet erg. Slechts op twee momenten in het jaar is het wmb lastig. Met de vakantie (met wie ga je als al je vriendinnen hun vakantiedagen terecht het liefst aan hun vriend besteden) en met Oud en Nieuw (sowieso een kutfeest, maar als je alleen zit al helemaal).
Ik zie om me heen vriendinnen concessies op mangebied: "ok, hij past helemaal niet bij me, maar alles beter dan alleen." Of ze worden verzuurd: "iedereen heeft het gemakkelijk behalve ik. "
Geen van beiden wil ik worden dus ik blijf over het algemeen kritisch en ik blijf over het algemeen positief. Behalve dus even vanavond. Want ondertussen ben ik 32, heb ik nog nooit een echt potentiële relatie gehad en heb dus tot nu toe alle decemberfeestdagen zonder partner doorgebracht. Ik ben de gekke tante die 'ook mee eet, want anders is ze zo alleen' geworden.
De afgelopen jaren heb ik mijn leven proberen te plannen: met datingsites voor een eventuele liefde en daarnaast een homovriend voor een eventueel kind. Geen van beiden is gelukt dus nu heb ik als voornemen het leven meer te nemen zoals het komt zonder controle.
Geen idee wat ik met dit topic wil. Ik voel me gewoon even rot. Vijf jaar geleden ontdekte ik het Viva Forum door een topic van een groepje vrouwen dat alleen zat met kerst. Ik ben inmiddels de enige die nog steeds alleen zit en het voelt gewoon alsof ieder jaar hetzelfde is en ik stil sta. Dus misschien wil ik even mijn ei kwijt....
vrijdag 26 december 2014 21:49
Er zijn jaren waarbij ik het niet erg vind om alleen te zijn. Vond het vroeger erger, dan heb je nog tijden de Kerst met familie van jouw en zijn kant gevierd, keek je er naar uit, deed je dingen voor elkaar. Nu doe ik ze vooral voor mijzelf en de occasional bezoeker.
Beter in goed eigen gezelschap dan allerlei verplichtingen inderdaad. Ik ken verschillende mensen gelukkig die zelf bewust liever geen Kerst of Oud en Nieuw vieren maar dan ofwel bij willen komen van drukke dagen ofwel niet houden van de verplichting. Heerlijk. En die kon ik soms wel eens strikken om samen gewone dingen te doen zoals filmpje, hapje, en heb er ook vanaf gekeken dat het eigenlijk niet zo erg is om alleen te zijn dan.
Dan maak ik het mijzelf aangenaam. Soms slaat het nog wel eens toe. Zeker als iedereen om je heen het heeft over allerlei even gezellig lijkende feestjes, maar vaak zijn die feestjes ook wel weer wat verplicht en te opgedirkt of voor sommigen ook niet zo gezellig.
Maar dan probeer ik me daar dus weer op te focussen, als ik zelf al niet zoveel energie heb. Gewoon voor mijzelf gezellig maken, goede film er bij, lekker opruimen etc.
Beter in goed eigen gezelschap dan allerlei verplichtingen inderdaad. Ik ken verschillende mensen gelukkig die zelf bewust liever geen Kerst of Oud en Nieuw vieren maar dan ofwel bij willen komen van drukke dagen ofwel niet houden van de verplichting. Heerlijk. En die kon ik soms wel eens strikken om samen gewone dingen te doen zoals filmpje, hapje, en heb er ook vanaf gekeken dat het eigenlijk niet zo erg is om alleen te zijn dan.
Dan maak ik het mijzelf aangenaam. Soms slaat het nog wel eens toe. Zeker als iedereen om je heen het heeft over allerlei even gezellig lijkende feestjes, maar vaak zijn die feestjes ook wel weer wat verplicht en te opgedirkt of voor sommigen ook niet zo gezellig.
Maar dan probeer ik me daar dus weer op te focussen, als ik zelf al niet zoveel energie heb. Gewoon voor mijzelf gezellig maken, goede film er bij, lekker opruimen etc.
vrijdag 26 december 2014 21:58
Ik heb hier niet alle reacties gelezen, maar wilde alleen even zeggen dat ik het zo herken!
Ik ben 35 en dit jaar was echt de moeilijkste kerst voor mij ooit. Jarenlang was ik happy single, maar nu ik wel naar een relatie verlang zijn die feestdagen echt zwaar. En ik moet daarbij zeggen dat het alleen zijn me sowieso zwaar valt, deze feestdagen zijn gewoon nog extra zout in de wonden.
Ik kan je dus geen hart onder riem steken behalve door te zeggen dat je dus niet alleen bent met je gevoel
Ik ben 35 en dit jaar was echt de moeilijkste kerst voor mij ooit. Jarenlang was ik happy single, maar nu ik wel naar een relatie verlang zijn die feestdagen echt zwaar. En ik moet daarbij zeggen dat het alleen zijn me sowieso zwaar valt, deze feestdagen zijn gewoon nog extra zout in de wonden.
Ik kan je dus geen hart onder riem steken behalve door te zeggen dat je dus niet alleen bent met je gevoel
vrijdag 26 december 2014 22:54
quote:annayllop schreef op 26 december 2014 @ 21:58:
Ik heb hier niet alle reacties gelezen, maar wilde alleen even zeggen dat ik het zo herken!
Ik ben 35 en dit jaar was echt de moeilijkste kerst voor mij ooit. Jarenlang was ik happy single, maar nu ik wel naar een relatie verlang zijn die feestdagen echt zwaar. En ik moet daarbij zeggen dat het alleen zijn me sowieso zwaar valt, deze feestdagen zijn gewoon nog extra zout in de wonden.
Ik kan je dus geen hart onder riem steken behalve door te zeggen dat je dus niet alleen bent met je gevoel
Herken het! Vind het vooral lastig nu ik weet dat ik met oud en nieuw ook echt alleen thuis zit. Ik bedenk steeds maar, over een week zijn die 'feest' dagen weer over en probeer er gewoon met mezelf iets van te maken!
Ik heb hier niet alle reacties gelezen, maar wilde alleen even zeggen dat ik het zo herken!
Ik ben 35 en dit jaar was echt de moeilijkste kerst voor mij ooit. Jarenlang was ik happy single, maar nu ik wel naar een relatie verlang zijn die feestdagen echt zwaar. En ik moet daarbij zeggen dat het alleen zijn me sowieso zwaar valt, deze feestdagen zijn gewoon nog extra zout in de wonden.
Ik kan je dus geen hart onder riem steken behalve door te zeggen dat je dus niet alleen bent met je gevoel
Herken het! Vind het vooral lastig nu ik weet dat ik met oud en nieuw ook echt alleen thuis zit. Ik bedenk steeds maar, over een week zijn die 'feest' dagen weer over en probeer er gewoon met mezelf iets van te maken!
zaterdag 27 december 2014 02:21
Ik zit zelf in dezelfde situatie, maar soms lijkt het of je zonder geen relatie geen persoon bent..
Ik ben volgens mij dezelfde met of zonder relatie. En als ik af en toe naar vriendinnen kijk, die zouden volgens mij graag ruilen met mijn vrije ondernemende leventje...
Hebben jullie dan geen vrienden, kennissen, feestje om naartoe te gaan of nodigen jullie niemand uit? Als je het niet wil, dan hoef je toch niet alleen te gaan zitten?
Ik ben volgens mij dezelfde met of zonder relatie. En als ik af en toe naar vriendinnen kijk, die zouden volgens mij graag ruilen met mijn vrije ondernemende leventje...
Hebben jullie dan geen vrienden, kennissen, feestje om naartoe te gaan of nodigen jullie niemand uit? Als je het niet wil, dan hoef je toch niet alleen te gaan zitten?
zaterdag 27 december 2014 11:18
quote:lily-rose2014 schreef op 27 december 2014 @ 02:21:
Hebben jullie dan geen vrienden, kennissen, feestje om naartoe te gaan of nodigen jullie niemand uit? Als je het niet wil, dan hoef je toch niet alleen te gaan zitten?
Ik typte eerder al... iedereen heeft tradities met oud & nieuw en vieren altijd met dezelfde groep. Op het moment dat je zelf uit een groep stapt, is het lastig je in zo'n andere groep te mengen. Vorig jaar heb ik een uitnodiging gehad "omdat het zo zielig is als je alleen zit", maar weet dat daar in die groep heel veel discussie over geweest is achteraf "want we vieren het toch altijd met dezelfde groep?"
@runrunrun, volgens mij woon je niet zover bij mij vandaan... Zin om iets leuks te gaan doen met Oud & Nieuw?
Hebben jullie dan geen vrienden, kennissen, feestje om naartoe te gaan of nodigen jullie niemand uit? Als je het niet wil, dan hoef je toch niet alleen te gaan zitten?
Ik typte eerder al... iedereen heeft tradities met oud & nieuw en vieren altijd met dezelfde groep. Op het moment dat je zelf uit een groep stapt, is het lastig je in zo'n andere groep te mengen. Vorig jaar heb ik een uitnodiging gehad "omdat het zo zielig is als je alleen zit", maar weet dat daar in die groep heel veel discussie over geweest is achteraf "want we vieren het toch altijd met dezelfde groep?"
@runrunrun, volgens mij woon je niet zover bij mij vandaan... Zin om iets leuks te gaan doen met Oud & Nieuw?
Life is what you make of it!!
zaterdag 27 december 2014 12:00
evangeline_234 en mick87:
Herkenbare verhalen! Ik ben ook altijd erg op mezelf geweest. Al kon ik als kind meer verdragen dan nu. Toen vond ik geweldig als er een vriendje of vriendinnetje bleef logeren. En vond het jammer als het weer voorbij was. Dat zelfde was met ergens gaan spelen. Mijn moeder moest soms achter me aan zitten om me mee te krijgen. Maar dat kwam misschien doordat ik niet voor die ander hoefde te zorgen. Dat deden mijn ouders en wij hoefden alleen maar te spelen. Als volwassene heb je toch stuk verantwoordelijkheid voor de ander. En dat vind een gedoe. Een goede vriend van me waarmee ik een tijd gescharreld heb, wilde graag eens een nacht komen slapen. Ik vond het spannend, maar wilde toch wel weten hoe samen overnachten was. We hadden al vaker wat gerommeld, maar nooit met overnachten.
Mijn hemel wat viel dat tegen! Ik heb me bijna alleen zitten ergeren aan hem. Vooral omdat hij bijna niks leuk vind wat ik leuk vind. Het enige leuke was dat we een paar uur naar de stad gingen. Hij is een ochtendmens en ik een avondmens. Hij had last van zijn been van het lopen en zat om 19:30 al in zijn pyjama. Hij wilde niks. Film kijken, tussendoortje. Alleen nog even een heel kort rondje met mijn honden wandelen. Nu was ik ook wel moe, maar niet zo erg dat ik niks meer kon. We hebben een beetje gezapt op tv en er vielen akelige stiltes. Ik voelde me de hele dag niet op mijn gemak en ik was zelfs misselijk van de stress. Dat werkt op mijn eetgedrag en ik heb die dag heel weinig gegeten. Kreeg het nauwelijks weg. Heb wel 's avonds gekookt voor ons beiden, toen ging het iets beter. Heb sowieso moeite met eten in bijzijn van anderen. Ik eet het liefst alleen. Dit heb ik niet gezegd, want hij kwam een half uur eerder dan afgesproken. Toen ik zat te lunchen. Dan ga je hem ook niet wegsturen. Hij had nog een dure bolus van de bakker gekocht voor ons. Die kurkdroog was. Het gevoel dat iemand speciaal iets voor me koopt en dan krijg ik het niet weg. Hij zat me vragend aan te kijken en zei ook nog: "Hap...slik" toen ik zat te eten. Het was vast grappig bedoeld, maar dat werkte op mijn zenuwen.
Heb maar gezegd dat ik er nog geen trek in had, misschien later op de dag. Niet gedaan, zogenaamd vergeten.
Ik zag het als een indringer. Had ook geen oog dichtgedaan. Ben het helemaal niet gewend om iemand naast me te hebben in bed. Om 08:00 uur wilde hij eruit. Omdat ik de gastvrouw deed ik dat ook maar. Maar ik was doodop. Hij vertrok gelijk na het ontbijt. Wat een opluchting. Ik heb gezegd dat ik dat niet meer wilde, omdat ik het niet gewend ben om gastvrouw te zijn. Ik voelde me echt rot. Als ik dat 1 nacht al niet volhoud, ben ik dan gewoon niet sociaal genoeg? Ik zie dat ook niet gauw veranderen. Nu was dat een scharrel, maar ik weet niet of het anders is als je echt verliefd bent. Want ik ken dat verliefde gevoel niet.
Herkenbare verhalen! Ik ben ook altijd erg op mezelf geweest. Al kon ik als kind meer verdragen dan nu. Toen vond ik geweldig als er een vriendje of vriendinnetje bleef logeren. En vond het jammer als het weer voorbij was. Dat zelfde was met ergens gaan spelen. Mijn moeder moest soms achter me aan zitten om me mee te krijgen. Maar dat kwam misschien doordat ik niet voor die ander hoefde te zorgen. Dat deden mijn ouders en wij hoefden alleen maar te spelen. Als volwassene heb je toch stuk verantwoordelijkheid voor de ander. En dat vind een gedoe. Een goede vriend van me waarmee ik een tijd gescharreld heb, wilde graag eens een nacht komen slapen. Ik vond het spannend, maar wilde toch wel weten hoe samen overnachten was. We hadden al vaker wat gerommeld, maar nooit met overnachten.
Mijn hemel wat viel dat tegen! Ik heb me bijna alleen zitten ergeren aan hem. Vooral omdat hij bijna niks leuk vind wat ik leuk vind. Het enige leuke was dat we een paar uur naar de stad gingen. Hij is een ochtendmens en ik een avondmens. Hij had last van zijn been van het lopen en zat om 19:30 al in zijn pyjama. Hij wilde niks. Film kijken, tussendoortje. Alleen nog even een heel kort rondje met mijn honden wandelen. Nu was ik ook wel moe, maar niet zo erg dat ik niks meer kon. We hebben een beetje gezapt op tv en er vielen akelige stiltes. Ik voelde me de hele dag niet op mijn gemak en ik was zelfs misselijk van de stress. Dat werkt op mijn eetgedrag en ik heb die dag heel weinig gegeten. Kreeg het nauwelijks weg. Heb wel 's avonds gekookt voor ons beiden, toen ging het iets beter. Heb sowieso moeite met eten in bijzijn van anderen. Ik eet het liefst alleen. Dit heb ik niet gezegd, want hij kwam een half uur eerder dan afgesproken. Toen ik zat te lunchen. Dan ga je hem ook niet wegsturen. Hij had nog een dure bolus van de bakker gekocht voor ons. Die kurkdroog was. Het gevoel dat iemand speciaal iets voor me koopt en dan krijg ik het niet weg. Hij zat me vragend aan te kijken en zei ook nog: "Hap...slik" toen ik zat te eten. Het was vast grappig bedoeld, maar dat werkte op mijn zenuwen.
Heb maar gezegd dat ik er nog geen trek in had, misschien later op de dag. Niet gedaan, zogenaamd vergeten.
Ik zag het als een indringer. Had ook geen oog dichtgedaan. Ben het helemaal niet gewend om iemand naast me te hebben in bed. Om 08:00 uur wilde hij eruit. Omdat ik de gastvrouw deed ik dat ook maar. Maar ik was doodop. Hij vertrok gelijk na het ontbijt. Wat een opluchting. Ik heb gezegd dat ik dat niet meer wilde, omdat ik het niet gewend ben om gastvrouw te zijn. Ik voelde me echt rot. Als ik dat 1 nacht al niet volhoud, ben ik dan gewoon niet sociaal genoeg? Ik zie dat ook niet gauw veranderen. Nu was dat een scharrel, maar ik weet niet of het anders is als je echt verliefd bent. Want ik ken dat verliefde gevoel niet.
zaterdag 27 december 2014 12:08
Vervelend hondenmens!! Ik blijf ook liever niet slapen bij vrienden en vind het ook maar niks als ze hier komen slapen; ik heb dan ook een slaapprobleem en kan eigenlijk alleen slapen als ik me aan een vast ritme houd. DEnk dat als ik echt een serieuze relatie krijg met samenwonen etc, dat ik dan aan de slaappillen moet 
Of misschien went het dan. Ga jij wel uit en heb jij wel veel vrienden? Want dat soort dingen vind ik prima en ook leuk, als ik daarna maar weer lekker naar huis kan.
Of misschien went het dan. Ga jij wel uit en heb jij wel veel vrienden? Want dat soort dingen vind ik prima en ook leuk, als ik daarna maar weer lekker naar huis kan.
zaterdag 27 december 2014 12:21
Niets werkt zo goed tegen blues en teleurstelling als hard werken, probeer dat eens, verschillende vriendinnen doen dat met de feestdagen, gewoon voor een keertje in de bediening op een groot feest, of in een gezellige kroeg. Geen tijd om teveel na te denken, niet alleen en aan het eind van de rit heel lekker verdient. Is een idee. Oh ja, ik ben een paar jaartjes ouder dan jij en mijn vriendinnen ook, maar er zijn er elk jaar minder die tijd hebben om te gaan werken, de meesten zijn toch een leuke vent tegen gekomen na hun 32ste.
zaterdag 27 december 2014 12:25
quote:mick87 schreef op 26 december 2014 @ 20:52:
[...]
Lijkt mij sterk dat een hoop mensen eigenlijk liever weggaan bij partner. Ik geloof wel dat sommige stellen een relatie beginnen om maar een relatie te hebben en bij elkaar zijn omdat ze niet alleen durven te zijn.Maar geven mensen ook niet te snel op. Waar ligt de grens? Ik ben al eeuwen samen en merendeel van de tijd tevreden, maar gelukkig? Zal dat haalbaar zijn de hele tijd in relatie?
[...]
Lijkt mij sterk dat een hoop mensen eigenlijk liever weggaan bij partner. Ik geloof wel dat sommige stellen een relatie beginnen om maar een relatie te hebben en bij elkaar zijn omdat ze niet alleen durven te zijn.Maar geven mensen ook niet te snel op. Waar ligt de grens? Ik ben al eeuwen samen en merendeel van de tijd tevreden, maar gelukkig? Zal dat haalbaar zijn de hele tijd in relatie?
zaterdag 27 december 2014 12:48
Dit jaar weer 'alleen' geweest met kerst, maar bedacht me dat ik het eerdere jaren 'met partner' eigenlijk net zo'n saaie tijd vond, alleen nu het voordeel dat ik de ubersaaie dag bij schoonfamilie niet heb en in die tijd iets leuks voor mezelf kon doen (en dat zou ook gewoon heerlijk een romantische film kijken kunnen zijn).
Oud en nieuw vier ik al jaren met vrienden, onafhankelijk van of ik of zij een partner hebben of niet, de groep is flexibel en elk jaar anders, met zowel stellen als vrijgezellen. Maar ik heb het ook wel eens in mijn eentje met een lekker maaltje voor de tv doorgebracht.
Gekke tante? Als jou familie echt zo over je denkt is dat hun probleem, niet het jouwe. Je bent hartstikke jong en je hoeft geen partner te hebben. Alsof je zonder partner geen volledig mens bent en je alleen gelukkig kan zijn met partner. Je bent niet zielig!
Als jouw vriendinnen een vriend nemen om maar niet alleen te zijn, vraag ik me af of hun kerst/oud&nieuw wel zo fijn zijn, mij lijkt niks erger dan je leven te moeten delen met iemand die een concessie is.
Zoek leuke vriend(inn)en die hun leven niet laten afhangen van het hebben van een relatie. In Nederland wonen miljoenen vrijgezellen, waarvan een heel groot deel bewust en al langere tijd. Zij vieren hun feestdagen en maken hun reizen met hun 'extended family'. Juist als je alleen bent, kun je ook na je 30e-35e-40e genoeg verwante zielen tegenkomen.
Ik heb ook getrouwde vriendinnen die reizen etc maken zonder hun partner, niet iedereen heeft er behoefte aan om alleen nog maar met hun partner dingen te doen.
Oud en nieuw vier ik al jaren met vrienden, onafhankelijk van of ik of zij een partner hebben of niet, de groep is flexibel en elk jaar anders, met zowel stellen als vrijgezellen. Maar ik heb het ook wel eens in mijn eentje met een lekker maaltje voor de tv doorgebracht.
Gekke tante? Als jou familie echt zo over je denkt is dat hun probleem, niet het jouwe. Je bent hartstikke jong en je hoeft geen partner te hebben. Alsof je zonder partner geen volledig mens bent en je alleen gelukkig kan zijn met partner. Je bent niet zielig!
Als jouw vriendinnen een vriend nemen om maar niet alleen te zijn, vraag ik me af of hun kerst/oud&nieuw wel zo fijn zijn, mij lijkt niks erger dan je leven te moeten delen met iemand die een concessie is.
Zoek leuke vriend(inn)en die hun leven niet laten afhangen van het hebben van een relatie. In Nederland wonen miljoenen vrijgezellen, waarvan een heel groot deel bewust en al langere tijd. Zij vieren hun feestdagen en maken hun reizen met hun 'extended family'. Juist als je alleen bent, kun je ook na je 30e-35e-40e genoeg verwante zielen tegenkomen.
Ik heb ook getrouwde vriendinnen die reizen etc maken zonder hun partner, niet iedereen heeft er behoefte aan om alleen nog maar met hun partner dingen te doen.
zaterdag 27 december 2014 12:48
De meeste mensen willen liever niet alleen zijn. Maar: als je alleen zit met de feestdagen en je voelt je wat eenzaam, dan lijkt het samenzijn met de feestdagen leuker dan het vaak is. Op de televisie en in je fantasie genieten stellen heel erg van het samenzijn en hangt er een knusse, warme sfeer. En dat klopt vaak ook wel, maar echt niet altijd. Ook in goede relaties zijn feestdagen soms dagen van verveling en elkaar in de weg zitten. En andere wensen hebben met het invullen van de dag.
We willen graag samen met iemand zijn waarmee het gevoel goed zit. Maar als dat 24 uur per dag is, willen we weer tijd om iets te doen wat we zelf leuk vinden.
We willen graag samen met iemand zijn waarmee het gevoel goed zit. Maar als dat 24 uur per dag is, willen we weer tijd om iets te doen wat we zelf leuk vinden.
zaterdag 27 december 2014 13:04
Ik geloof ook niet dat meer dan de helft van de stellen maar een partner heeft om een partner te hebben. Toch zie ik het ook wel bij vriendinnen; de een was jaren echt 'wanhopig' op zoek, altijd aan het klagen dat ze nog geen vriend had. En de eerste jongen die haar leuk vond klampte ze zich meteen helemaal aan vast. Ik vind dat zo bijzonder. Ook een andere vriendin, laatst was haar jarenlange relatie uit , heel verdrietig natuurlijk, maar het enige waar ze het over heeft is dat het zo vreselijk is dat ze weer alleen is.. Niet dat ze Pietje mist. Dat vind ik ook vreemd, dan denk ik; waar gaat het dan om? Leer eerst een tevreden met jezelf zijn.
zaterdag 27 december 2014 14:29
Ik heb ook wel eens O&N alleen doorgebracht. En ik heb me nooit met de gedachte hoeven troosten dat het voor veel mensen toch maar een verplicht, zogenaamd gezellig, samenzijn is. Ongelukkig het ideaalplaatje uithangen. Onzin. Dat geloof ik niet.
Net zo min als dat ik toen zielig en eenzaam moet zijn geweest. Beide aannames vind ik nogal zuur.
In goed gezelschap ben je nooit alleen. En ik vind mezelf goed gezelschap.
Net zo min als dat ik toen zielig en eenzaam moet zijn geweest. Beide aannames vind ik nogal zuur.
In goed gezelschap ben je nooit alleen. En ik vind mezelf goed gezelschap.
zaterdag 27 december 2014 14:56
evangeline_234 :
Veel vrienden heb ik helaas niet. Wel een paar, waarvan 1 single vriendin met wie ik regelmatig afspreek. Dat is 's middags of 's avonds. Soms gaan we iets doen: sporten, bioscoop, braderie. Maar ook vaak gewoon bijkletsen met een film erbij. Ik heb ook een mannelijke vriend en een jeugdvriendin. Die laatste ken ik al 20 jaar, maar ik we zien elkaar maar om de paar op een verjaardag. Ze is verder weg gaan wonen en sinds ze achter de mannen aan ging, is ze veel veranderd. Ik voel eigenlijk weinig connectie meer, al noemt ze me een van haar beste vriendinnen. Maar als je elkaar nooit ziet, vind het meer een kennis geworden. Dat is bij mijn andere vriendinnen ook gebeurd. Toen ze een vriend kregen, hoorde ik ze nauwelijks meer. Bij elkaar langsgaan is er niet meer van gekomen. Heb nog wel pogingen gedaan via Facebook om een leuk gesprek te hebben. Maar ik kreeg weinig antwoord terug. Alleen de 1e keer. Onze levens zijn te verschillend geworden. Ik ben niet iemand die makkelijk contact maakt door autisme. En mijn pestverleden speelt ook mee.
Nu wil die single vriendin met mij op vakantie. Ik vind het spannend. Ben nog nooit zonder ouders echt weg geweest. Op schoolkamp en werkkamp na. Die vriendin had me vorig jaar al gevraagd om met een jongerenreis mee te gaan. Maar ik zag het niet zitten. Want dan ben je met vreemden. Alleen krijg je een kennismakingsavond. Ik ben helemaal geen groepsmens en ik vind nu eenmaal andere dingen leuk dan leeftijdsgenoten. Zij past zich makkelijk aan en ik niet. Ik vroeg of je ook dingen apart met z'n tweeën kan doen. Dat kan wel, maar doet eigenlijk niemand. Je bent dus constant met die groep en dat benauwt me. Dit heb ik ook gezegd en zij is wel gegaan. De week was omgevlogen volgens haar en had weinig haar bed gezien. Dus het zal veel nachtwerk geweest zijn. Nu ben ik een avondmens, maar in gezelschap ben ik sneller moe.
Nu gaan we komend jaar waarschijnlijk met z'n tweeën een weekendje weg. Niet te ver, om te kijken of het bevalt. Want ik weet niet of ik wel leuk gezelschap ben voor op vakantie en of ik het vol houd om meerdere dagen met iemand te zijn. Aan de ene kant vind ik dat ik het moet proberen. Alleen op vakantie trekt me dan weer niet.
Veel vrienden heb ik helaas niet. Wel een paar, waarvan 1 single vriendin met wie ik regelmatig afspreek. Dat is 's middags of 's avonds. Soms gaan we iets doen: sporten, bioscoop, braderie. Maar ook vaak gewoon bijkletsen met een film erbij. Ik heb ook een mannelijke vriend en een jeugdvriendin. Die laatste ken ik al 20 jaar, maar ik we zien elkaar maar om de paar op een verjaardag. Ze is verder weg gaan wonen en sinds ze achter de mannen aan ging, is ze veel veranderd. Ik voel eigenlijk weinig connectie meer, al noemt ze me een van haar beste vriendinnen. Maar als je elkaar nooit ziet, vind het meer een kennis geworden. Dat is bij mijn andere vriendinnen ook gebeurd. Toen ze een vriend kregen, hoorde ik ze nauwelijks meer. Bij elkaar langsgaan is er niet meer van gekomen. Heb nog wel pogingen gedaan via Facebook om een leuk gesprek te hebben. Maar ik kreeg weinig antwoord terug. Alleen de 1e keer. Onze levens zijn te verschillend geworden. Ik ben niet iemand die makkelijk contact maakt door autisme. En mijn pestverleden speelt ook mee.
Nu wil die single vriendin met mij op vakantie. Ik vind het spannend. Ben nog nooit zonder ouders echt weg geweest. Op schoolkamp en werkkamp na. Die vriendin had me vorig jaar al gevraagd om met een jongerenreis mee te gaan. Maar ik zag het niet zitten. Want dan ben je met vreemden. Alleen krijg je een kennismakingsavond. Ik ben helemaal geen groepsmens en ik vind nu eenmaal andere dingen leuk dan leeftijdsgenoten. Zij past zich makkelijk aan en ik niet. Ik vroeg of je ook dingen apart met z'n tweeën kan doen. Dat kan wel, maar doet eigenlijk niemand. Je bent dus constant met die groep en dat benauwt me. Dit heb ik ook gezegd en zij is wel gegaan. De week was omgevlogen volgens haar en had weinig haar bed gezien. Dus het zal veel nachtwerk geweest zijn. Nu ben ik een avondmens, maar in gezelschap ben ik sneller moe.
Nu gaan we komend jaar waarschijnlijk met z'n tweeën een weekendje weg. Niet te ver, om te kijken of het bevalt. Want ik weet niet of ik wel leuk gezelschap ben voor op vakantie en of ik het vol houd om meerdere dagen met iemand te zijn. Aan de ene kant vind ik dat ik het moet proberen. Alleen op vakantie trekt me dan weer niet.
zaterdag 27 december 2014 15:06
Lastig hondenmens.. zou je wel meer vrienden willen of vind je het juist wel goed zo? Ik ga niet zo vaak met vriendinnen op vakantie, maar dat is meer omdat we hele andere ideeën hebben over wat een leuke vakantie Een stedentripje ofzo doe ik weleens met ee nvriendin, maar met anderen weer niet; die willen dan in goedkope hostels en oud brood eten om geld uit te sparen, terwijl ik juist lekker luxe wil. Zo'n groepsreis zou ik ook niks aan vinden hoor.
Date jij weleens hondenmens? Ik wel, laatste tijd even niet zo (ivm ervaring met een zeer opdringerige date, hierdoor ben ik even genezen van het daten), niet omdat ik dus op zoek ben naar een serieuze relatie, maar gewoon voor de spanning/leuk. Heb het dan echter na 2-3 dates altijd wel weer gezien. Vriendinnen zeggen dan: Geef het nou eens een kans. Maar ik denk dan: waarom zou ik dat in hemelsnaam doen terwijl ik er voor m'n gevoel al helemaal klaar mee ben? Dat is toch van de zotte, liefde moet toch leuk zijn, en zeker in het begin.
Een stedentripje ofzo doe ik weleens met ee nvriendin, maar met anderen weer niet; die willen dan in goedkope hostels en oud brood eten om geld uit te sparen, terwijl ik juist lekker luxe wil. Zo'n groepsreis zou ik ook niks aan vinden hoor. Date jij weleens hondenmens? Ik wel, laatste tijd even niet zo (ivm ervaring met een zeer opdringerige date, hierdoor ben ik even genezen van het daten
), niet omdat ik dus op zoek ben naar een serieuze relatie, maar gewoon voor de spanning/leuk. Heb het dan echter na 2-3 dates altijd wel weer gezien. Vriendinnen zeggen dan: Geef het nou eens een kans. Maar ik denk dan: waarom zou ik dat in hemelsnaam doen terwijl ik er voor m'n gevoel al helemaal klaar mee ben? Dat is toch van de zotte, liefde moet toch leuk zijn, en zeker in het begin.
zaterdag 27 december 2014 16:40
Ik date niet, omdat ik wil dat het spontaan ontstaat. Bij daten lijkt me dat de verwachtingen hoger zijn. Ben een kat uit de boom kijker en wil iemand eerst beter leren kennen voor ik er meer mee doe. One-night stands trekken me niet. Ik hoor andere vrouwen vaak zeggen dat ze alleen al wild worden van het uiterlijk van een bepaalde man. Dat heb ik nou nooit. Bij mij moet zoiets groeien.
zaterdag 27 december 2014 16:44
Zo'n jongerenreis lijkt me persoonlijk niets aan, omdat het vast vaak om stappen gaat ipv om 'n land bekijken. Maar mijn reiservaringen met Djoser zijn me altijd goed bevallen. Je hebt toch de veiligheid van 'n groep, gezelschap om mee te gaan eten, maar overdag kun je ook gewoon je eigen plan trekken. Wat ik wel heel belangrijk vind is 'n eigen hotelkamer. Ik heb behoefte aan m'n eigen ruimte en rust en wil me terug kunnen trekken en zelf aan kunnen rommelen ipv rekening te moeten houden met iemand anders. Ook slaap ik niet goed als ik samen met iemand op de kamer lig.
vrijdag 30 september 2016 18:03
Jeetje, wat een mooie forum is dit toch ook. Na tijden log ik weer eens in en zie dan dit topic van mezelf dat ik bijna 2 jaar geleden heb geopend. Ik zou nu graag een arm om die verdrietige vrouw van toen heen slaan en zeggen dat ze zich echt weer beter gaat voelen. Want dat is ook zo!
Hoewel ik nu met een burnout thuis zit zie ik alles toch een stuk zonniger in dan die avond. En wat waren jullie toen allemaal lief en meevoelend! Als hoop wil ik meegeven dat het allemaal anders is gegaan dan ik die avond beetje wanhopig dacht. 5 maanden later ontmoette ik de leukste en liefste en vooral ook beste bij mij passende man die ik ken en is mijn leven dat over het algemeen al best leuk was, door hem nog wat leuker geworden. Als ik had geweten dat relaties zo konden zijn, was ik veel eerder gestopt met al dat nutteloze geneuzel van bindingsangstige mannen. Maar ja, ook dat is het leven. Je moet het een keer meemaken om te beseffen. Anyways, ik wilde deze reactie nog even plaatsen om te laten zien dat het zo maar zo ineens helemaal anders kan zijn.
Hoewel ik nu met een burnout thuis zit zie ik alles toch een stuk zonniger in dan die avond. En wat waren jullie toen allemaal lief en meevoelend! Als hoop wil ik meegeven dat het allemaal anders is gegaan dan ik die avond beetje wanhopig dacht. 5 maanden later ontmoette ik de leukste en liefste en vooral ook beste bij mij passende man die ik ken en is mijn leven dat over het algemeen al best leuk was, door hem nog wat leuker geworden. Als ik had geweten dat relaties zo konden zijn, was ik veel eerder gestopt met al dat nutteloze geneuzel van bindingsangstige mannen. Maar ja, ook dat is het leven. Je moet het een keer meemaken om te beseffen. Anyways, ik wilde deze reactie nog even plaatsen om te laten zien dat het zo maar zo ineens helemaal anders kan zijn.
vrijdag 30 september 2016 18:07
quote:Anoniem060520160102 schreef op 25 december 2014 @ 00:59:
je bent nog piepjong, er komen nog vele kersten met heel veel verschillende, leuke en minder leuke invullingen
Piepjong dus haar gevoel telt niet/als 40 minner neemt niemand je serieus? Excusez les mots maar ik vind dat burgertrutten-gezwam...
Alsjeblieft zeg... wie bepaalt dat...
je bent nog piepjong, er komen nog vele kersten met heel veel verschillende, leuke en minder leuke invullingen
Piepjong dus haar gevoel telt niet/als 40 minner neemt niemand je serieus? Excusez les mots maar ik vind dat burgertrutten-gezwam...
Alsjeblieft zeg... wie bepaalt dat...
