Thuis
alle pijlers
Waarom nou geen steun?!
woensdag 19 oktober 2016 18:11
Hallo allemaal,
Ik heb een klein probleem. Even in het heel kort. Mijn oma is ernstig ziek, mijn moeder zit hierdoor niet lekker in haar vel en heeft veel lichamelijke ongemakken door alles. (Lees stress)
Ik vind het allemaal verschrikkelijk, maar dat is eigenlijk nog zacht uitgedrukt en mijn manier om hiermee om te gaan is om heerlijk in de ijshal te trainen.
Ik ben namelijk kunstschaatser, nog niet heel lang (lees 1.5 jaar, wat in die wereld totaal niet land is) maar hier ligt mijn hart en kan er al mijn emotie in kwijt. Het voelt heerlijk om zoiets te hebben gevonden, op het ijs voel ik me thuis.
Maar nu komt dus het euvel. Ik krijg geen enkele steun. Natuurlijk bedoel ik niet financieel, zou ik niet eens accepteren, maar ik krijg geen steun van paps en mams. Ze zal het nooit zeggen maar het liefst ziet mijn moeder mij "als al die andere" stoïcijns in een sportschool op een apparaat voor zich uit te zitten kijken. Onder het mom doe maar normaal dan doe je al gek genoeg.
Alleen vind ik hier dus geen zak aan. Helemaal niet competatief of uitdagend. En hier hou ik juist zo van. Daarbij ben ik nou eenmaal geen dertien in een dozijn iemand, wil juist iets doen wat niet veel anderen doen. Ik heb ze vorige maand verteld dat ik in januari mijn eerste wedstrijd heb maar ipv een wauw wat spannend, succes krijg ik een zou je dat nou wel doen en opgetrokken wenkbrauwen. Ik heb er al over nagedacht dat ze misschien bang zijn dat ik me bezeer ofzo maar ze komen ook nooit kijken bij trainingen om te zien of alles veilig gaat, wat natuurlijk wel het geval is.
Heeft iemand een idee hoe ik ervoor kan zorgen dat mijn pa en ma er iets positiever over worden en me aanmoedigen om lekker sportief bezig te zijn en er beter in te worden. Heb al zovaak gevraagd of ze een keertje mee gaan maar dan vraag ik blijkbaar iets heel raars! Gemiddelde antwoord : ha, nou nee hoor. Mij niet gezien + weer opgetrokken wenkbrauwen.
Ik ben en blijf onwijs gemotiveerd om zoveel mogelijk uit deze sport te halen maar ik word er erg verdrietig van dat ik hiervoor geen enkel schouderklopje krijg of dat er nooit word gevraagd : goh, ging het lekker vandaag?
Groetjes en liefs van een kunstschaatsgek
Ik heb een klein probleem. Even in het heel kort. Mijn oma is ernstig ziek, mijn moeder zit hierdoor niet lekker in haar vel en heeft veel lichamelijke ongemakken door alles. (Lees stress)
Ik vind het allemaal verschrikkelijk, maar dat is eigenlijk nog zacht uitgedrukt en mijn manier om hiermee om te gaan is om heerlijk in de ijshal te trainen.
Ik ben namelijk kunstschaatser, nog niet heel lang (lees 1.5 jaar, wat in die wereld totaal niet land is) maar hier ligt mijn hart en kan er al mijn emotie in kwijt. Het voelt heerlijk om zoiets te hebben gevonden, op het ijs voel ik me thuis.
Maar nu komt dus het euvel. Ik krijg geen enkele steun. Natuurlijk bedoel ik niet financieel, zou ik niet eens accepteren, maar ik krijg geen steun van paps en mams. Ze zal het nooit zeggen maar het liefst ziet mijn moeder mij "als al die andere" stoïcijns in een sportschool op een apparaat voor zich uit te zitten kijken. Onder het mom doe maar normaal dan doe je al gek genoeg.
Alleen vind ik hier dus geen zak aan. Helemaal niet competatief of uitdagend. En hier hou ik juist zo van. Daarbij ben ik nou eenmaal geen dertien in een dozijn iemand, wil juist iets doen wat niet veel anderen doen. Ik heb ze vorige maand verteld dat ik in januari mijn eerste wedstrijd heb maar ipv een wauw wat spannend, succes krijg ik een zou je dat nou wel doen en opgetrokken wenkbrauwen. Ik heb er al over nagedacht dat ze misschien bang zijn dat ik me bezeer ofzo maar ze komen ook nooit kijken bij trainingen om te zien of alles veilig gaat, wat natuurlijk wel het geval is.
Heeft iemand een idee hoe ik ervoor kan zorgen dat mijn pa en ma er iets positiever over worden en me aanmoedigen om lekker sportief bezig te zijn en er beter in te worden. Heb al zovaak gevraagd of ze een keertje mee gaan maar dan vraag ik blijkbaar iets heel raars! Gemiddelde antwoord : ha, nou nee hoor. Mij niet gezien + weer opgetrokken wenkbrauwen.
Ik ben en blijf onwijs gemotiveerd om zoveel mogelijk uit deze sport te halen maar ik word er erg verdrietig van dat ik hiervoor geen enkel schouderklopje krijg of dat er nooit word gevraagd : goh, ging het lekker vandaag?
Groetjes en liefs van een kunstschaatsgek
woensdag 19 oktober 2016 20:43
quote:Weir schreef op 19 oktober 2016 @ 20:40:
[...]
Jezus wat een zure kut reactie zeg. Ik ga nog steeds bij mijn zoon kijken, die inmiddels ook volwassen is en heus geen prof tennisser zal worden. Dat vind ik leuk en hij ook. Of zal ik daar maar mee stoppen dan nu hij volwassen is?
Als jij het leuk vindt om naar sukkelaars te kijken, moet jij dat weten. Maar dat betekent niet dat de moeder van TO dat ook leuk moet vinden.
[...]
Jezus wat een zure kut reactie zeg. Ik ga nog steeds bij mijn zoon kijken, die inmiddels ook volwassen is en heus geen prof tennisser zal worden. Dat vind ik leuk en hij ook. Of zal ik daar maar mee stoppen dan nu hij volwassen is?
Als jij het leuk vindt om naar sukkelaars te kijken, moet jij dat weten. Maar dat betekent niet dat de moeder van TO dat ook leuk moet vinden.
woensdag 19 oktober 2016 20:44
quote:JHGoFigure schreef op 19 oktober 2016 @ 19:05:
[...]
Dank voor je reactie! Hier kan ik wat mee!! Ga als alles weer wat rustiger is maar even met ze zitten...
Enne dat op jezelf gaan, ben hard aan het sparen en sprokkelen voor een uitzetje.. Helaas is alles hier in de buurt wel onwijs duur.. dus nog ff doorsparen en kijken of ik misschien naar een grotere stad kan ofzo.. komt vanzelf!
Fijne avond allen!
Lieverd dat uitzetje is helemaal niet zo belangrijk. Doe een oproep op Facebook, vraag eens bij vrienden of familie (er gaan overal stelletjes samenwonen die dus bijna alles dubbel hebben), de kringloopwinkel, advertenties bij AH, Marktplaats.... binnen de kortste keren heb je alles bij elkaar.
Dat deed ik op mijn 17e al en toen was er nog geeneens internet .
Mijn advies (wat je zo naast je neer mag leggen)... Ga zsm op jezelf wonen, wordt minder afhankelijk van wat je ouders over jou denken en een beetje compassie voor je moeder en oma zou je ook niet misstaan.
[...]
Dank voor je reactie! Hier kan ik wat mee!! Ga als alles weer wat rustiger is maar even met ze zitten...
Enne dat op jezelf gaan, ben hard aan het sparen en sprokkelen voor een uitzetje.. Helaas is alles hier in de buurt wel onwijs duur.. dus nog ff doorsparen en kijken of ik misschien naar een grotere stad kan ofzo.. komt vanzelf!
Fijne avond allen!
Lieverd dat uitzetje is helemaal niet zo belangrijk. Doe een oproep op Facebook, vraag eens bij vrienden of familie (er gaan overal stelletjes samenwonen die dus bijna alles dubbel hebben), de kringloopwinkel, advertenties bij AH, Marktplaats.... binnen de kortste keren heb je alles bij elkaar.
Dat deed ik op mijn 17e al en toen was er nog geeneens internet .
Mijn advies (wat je zo naast je neer mag leggen)... Ga zsm op jezelf wonen, wordt minder afhankelijk van wat je ouders over jou denken en een beetje compassie voor je moeder en oma zou je ook niet misstaan.
Sommige fouten zijn te leuk om maar een keer te maken...
woensdag 19 oktober 2016 20:45
quote:Weir schreef op 19 oktober 2016 @ 20:40:
[...]
Jezus wat een zure kut reactie zeg. Ik ga nog steeds bij mijn zoon kijken, die inmiddels ook volwassen is en heus geen prof tennisser zal worden. Dat vind ik leuk en hij ook. Of zal ik daar maar mee stoppen dan nu hij volwassen is?
Maar daar zeg je iets. Jíj vind het ook leuk.
Ik heb echt een gloeiende hekel aan voetbal, echt heel erg.
Ik hoop dat mijn kinderen dus niet verwachten dat ik op hun 21e nóg langs de lijn sta te blauwbekken. Verder ben ik echt bijzonder in ze geïnteresseerd, heus.
En die hersentumor lijkt me ook nogal impact hebben....
[...]
Jezus wat een zure kut reactie zeg. Ik ga nog steeds bij mijn zoon kijken, die inmiddels ook volwassen is en heus geen prof tennisser zal worden. Dat vind ik leuk en hij ook. Of zal ik daar maar mee stoppen dan nu hij volwassen is?
Maar daar zeg je iets. Jíj vind het ook leuk.
Ik heb echt een gloeiende hekel aan voetbal, echt heel erg.
Ik hoop dat mijn kinderen dus niet verwachten dat ik op hun 21e nóg langs de lijn sta te blauwbekken. Verder ben ik echt bijzonder in ze geïnteresseerd, heus.
En die hersentumor lijkt me ook nogal impact hebben....
woensdag 19 oktober 2016 20:48
Je titel "waarom nou geen steun?!" is trouwens wel bijzonder te noemen. Want vinden dat je 'steun' nodig hebt bij je hobby/sport terwijl je moeder nu waarschijnlijk juist degene is die steun nodig heeft.. Namelijk met haar eigen lichamelijke ongemakken maar ook met het feit dat haar moeder een hersentumor heeft. Dát is wel een beetje krom. Daarom krijg je hier waarschijnlijk felle reacties op. Snap je wat ik bedoel?
woensdag 19 oktober 2016 20:53
Joh waarom sparen voor een uitzetje, da's helemaal niet nodig. Op facebook bv zijn er veel groepen waar je spullen gratis af kunt halen. Meubels, witgoed, alles wat je nodig hebt. Ook op marktplaats vind je veel goedkope huisraad, likje verf erover van de action (ze hebben zelfs watergedragen verf daar tegenwoordig), klaar is Klara. Ik snap jonge mensen niet, die veel moeite gaan doen om te sparen voor mooie meubeltjes, spaar gewoon om een maand borg te kunnen betalen, dat is genoeg. De rest, sprokkel je met een beetje handigheid voor een scheet en drie knikkers in een paar maanden bij elkaar.
Over je hobby, ik zou me er niks van aantrekken. Niet iedereen heeft een sympathiek karakter, zoals jij, want ik vind dat je wel gelijk hebt. Maar je ouders hebben nu veel stress en dan doen mensen soms minder sympathiek dan normaliter he, dat kan. Misschien zijn ze bang dat je al je botten breekt, er gebeuren wel ongelukken soms, het is geen risico-vrije sport natuurlijk.
Gewoon lekker doorschaatsen, is er geen oom/tante/opa/oma/neef/nicht die het wel leuk vindt? Vraag je die toch, of wat vriendinnen?
Over je hobby, ik zou me er niks van aantrekken. Niet iedereen heeft een sympathiek karakter, zoals jij, want ik vind dat je wel gelijk hebt. Maar je ouders hebben nu veel stress en dan doen mensen soms minder sympathiek dan normaliter he, dat kan. Misschien zijn ze bang dat je al je botten breekt, er gebeuren wel ongelukken soms, het is geen risico-vrije sport natuurlijk.
Gewoon lekker doorschaatsen, is er geen oom/tante/opa/oma/neef/nicht die het wel leuk vindt? Vraag je die toch, of wat vriendinnen?
woensdag 19 oktober 2016 21:02
quote:Ameliaaa schreef op 19 oktober 2016 @ 20:53:
Joh waarom sparen voor een uitzetje, da's helemaal niet nodig. Op facebook bv zijn er veel groepen waar je spullen gratis af kunt halen. Meubels, witgoed, alles wat je nodig hebt. Ook op marktplaats vind je veel goedkope huisraad, likje verf erover van de action (ze hebben zelfs watergedragen verf daar tegenwoordig), klaar is Klara. Ik snap jonge mensen niet, die veel moeite gaan doen om te sparen voor mooie meubeltjes, spaar gewoon om een maand borg te kunnen betalen, dat is genoeg. De rest, sprokkel je met een beetje handigheid voor een scheet en drie knikkers in een paar maanden bij elkaar. Ik mis hier de high five...
Joh waarom sparen voor een uitzetje, da's helemaal niet nodig. Op facebook bv zijn er veel groepen waar je spullen gratis af kunt halen. Meubels, witgoed, alles wat je nodig hebt. Ook op marktplaats vind je veel goedkope huisraad, likje verf erover van de action (ze hebben zelfs watergedragen verf daar tegenwoordig), klaar is Klara. Ik snap jonge mensen niet, die veel moeite gaan doen om te sparen voor mooie meubeltjes, spaar gewoon om een maand borg te kunnen betalen, dat is genoeg. De rest, sprokkel je met een beetje handigheid voor een scheet en drie knikkers in een paar maanden bij elkaar. Ik mis hier de high five...
Sommige fouten zijn te leuk om maar een keer te maken...
woensdag 19 oktober 2016 21:02
Uitzet is inderdaad onzin. Een kratje bier is een prima tafel/stoel en met pallets, die overal gratis op te halen zijn bouw je zo een bank, een bed en dergelijke heb je al. Pannetje bij de kringloop voor 2 euro, bord+bestek voor een euro en je kunt op jezelf.
Niet dat je per se op jezelf moet, maar je komt jonger over dan 21. Als je had gezegd dat je 15 was had ik dat meteen geloofd. Ik denk dat op jezelf wonen je zelfstandiger kan maken, dan zoek je misschien wat minder naar goedkeuring.
Niet dat je per se op jezelf moet, maar je komt jonger over dan 21. Als je had gezegd dat je 15 was had ik dat meteen geloofd. Ik denk dat op jezelf wonen je zelfstandiger kan maken, dan zoek je misschien wat minder naar goedkeuring.
woensdag 19 oktober 2016 21:08
quote:Libra1990 schreef op 19 oktober 2016 @ 20:48:
Je titel "waarom nou geen steun?!" is trouwens wel bijzonder te noemen. Want vinden dat je 'steun' nodig hebt bij je hobby/sport terwijl je moeder nu waarschijnlijk juist degene is die steun nodig heeft.. Namelijk met haar eigen lichamelijke ongemakken maar ook met het feit dat haar moeder een hersentumor heeft. Dát is wel een beetje krom. Daarom krijg je hier waarschijnlijk felle reacties op. Snap je wat ik bedoel?+1
Je titel "waarom nou geen steun?!" is trouwens wel bijzonder te noemen. Want vinden dat je 'steun' nodig hebt bij je hobby/sport terwijl je moeder nu waarschijnlijk juist degene is die steun nodig heeft.. Namelijk met haar eigen lichamelijke ongemakken maar ook met het feit dat haar moeder een hersentumor heeft. Dát is wel een beetje krom. Daarom krijg je hier waarschijnlijk felle reacties op. Snap je wat ik bedoel?+1
woensdag 19 oktober 2016 21:11
quote:Ameliaaa schreef op 19 oktober 2016 @ 20:53:
Over je hobby, ik zou me er niks van aantrekken. Niet iedereen heeft een sympathiek karakter, zoals jij, want ik vind dat je wel gelijk hebt. Maar je ouders hebben nu veel stress en dan doen mensen soms minder sympathiek dan normaliter he, dat kan. Misschien zijn ze bang dat je al je botten breekt, er gebeuren wel ongelukken soms, het is geen risico-vrije sport natuurlijk.
Gewoon lekker doorschaatsen, is er geen oom/tante/opa/oma/neef/nicht die het wel leuk vindt? Vraag je die toch, of wat vriendinnen?Heb je gelezen hoe ze over de ziekte van haar oma schrijft? Sympathiek karakter was niet het eerste dat bij me opkwam toen ik dat las...
Over je hobby, ik zou me er niks van aantrekken. Niet iedereen heeft een sympathiek karakter, zoals jij, want ik vind dat je wel gelijk hebt. Maar je ouders hebben nu veel stress en dan doen mensen soms minder sympathiek dan normaliter he, dat kan. Misschien zijn ze bang dat je al je botten breekt, er gebeuren wel ongelukken soms, het is geen risico-vrije sport natuurlijk.
Gewoon lekker doorschaatsen, is er geen oom/tante/opa/oma/neef/nicht die het wel leuk vindt? Vraag je die toch, of wat vriendinnen?Heb je gelezen hoe ze over de ziekte van haar oma schrijft? Sympathiek karakter was niet het eerste dat bij me opkwam toen ik dat las...
donderdag 20 oktober 2016 09:33
donderdag 20 oktober 2016 09:51
quote:maar ipv een wauw wat spannend, succes krijg ik een zou je dat nou wel doen en opgetrokken wenkbrauwen.
Inderdaad zie ik kunstschaatsers voortdurend hard vallen en daarom kan ik er niet echt van genieten om te krijgen. Het is van: "en daar komt weer een vierdubbele flipflap (even wegkijken) en dan weer voorzichtig kijken: "ja ze staat nog".
Dus met je eigen kind zal dan nog moeilijker zijn. De echte reden waarom ze niet trots en blij voor je zijn weet ik natuurlijk niet. Ik zou daar gewoon naar vragen.
Inderdaad zie ik kunstschaatsers voortdurend hard vallen en daarom kan ik er niet echt van genieten om te krijgen. Het is van: "en daar komt weer een vierdubbele flipflap (even wegkijken) en dan weer voorzichtig kijken: "ja ze staat nog".
Dus met je eigen kind zal dan nog moeilijker zijn. De echte reden waarom ze niet trots en blij voor je zijn weet ik natuurlijk niet. Ik zou daar gewoon naar vragen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
