Psyche
alle pijlers
Altijd twijfelen aan jezelf
zondag 16 oktober 2016 15:53
Ik ben mezelf zat. Midden 30 en nog steeds zo vreselijk onzeker.
Eigenlijk overal , privé werk.
Bij alles wat ik zeg twijfel ik achteraf of ik niks doms gezegd heb.
En dit heb ik echt al een aantal keer besproken bij een psycholoog en nog blijft het.
Dit vloeit voort uit een jeugd waarin ik nooit iets goeds kon doen.
Vooral op mijn werk heb ik er last van. Ik weet dat men tevreden is, heb zelfs meer uren gekregen (onderwijs). , maar nog heb ik dan twijfel einde werkdag. Kan ik de kinderen voldoende geleerd, was het perfect genoeg.
Ik zou graag leren hoe het anders kan , maar weet niet zo goed hoe.
Eigenlijk overal , privé werk.
Bij alles wat ik zeg twijfel ik achteraf of ik niks doms gezegd heb.
En dit heb ik echt al een aantal keer besproken bij een psycholoog en nog blijft het.
Dit vloeit voort uit een jeugd waarin ik nooit iets goeds kon doen.
Vooral op mijn werk heb ik er last van. Ik weet dat men tevreden is, heb zelfs meer uren gekregen (onderwijs). , maar nog heb ik dan twijfel einde werkdag. Kan ik de kinderen voldoende geleerd, was het perfect genoeg.
Ik zou graag leren hoe het anders kan , maar weet niet zo goed hoe.
zondag 16 oktober 2016 16:13
Een intensere begeleiding door een psycholoog dan enkel een paar sessies. Schematherapie bvb?
Verder vind ik het erg rot voor je.
De stem van zo'n archistrenge innerlijke criticus is meestal de stem van één of twee van je ouders. Verdrietig dat het vroeger zo rot geweest is. Ik herken het ook. En heb zelf het meeste aan therapie en cursussen gehad om dit te counteren. Al blijft het voor een stuk natuurlijk wel. Maar dat bewustzijn (en een stukje acceptatie) helpt ook, vind ik.
Veel succes en sterkte!
Verder vind ik het erg rot voor je.
De stem van zo'n archistrenge innerlijke criticus is meestal de stem van één of twee van je ouders. Verdrietig dat het vroeger zo rot geweest is. Ik herken het ook. En heb zelf het meeste aan therapie en cursussen gehad om dit te counteren. Al blijft het voor een stuk natuurlijk wel. Maar dat bewustzijn (en een stukje acceptatie) helpt ook, vind ik.
Veel succes en sterkte!
zondag 16 oktober 2016 17:30
Een paar gesprekken met een psycholoog is niet voldoende om zulk soort schade uit je jeugd ongedaan te maken. Zoals de anderen al zeggen, ga voor wat langdurigere therapie en heb niet te hoge verwachtingen. Het kan een tijdje duren voordat het verbetert en zelfs dan is zo'n proces vaak vallen en opstaan.
Maar uiteindelijk kun je er wel veel zekerder door worden.
Maar uiteindelijk kun je er wel veel zekerder door worden.
zondag 16 oktober 2016 17:30
Zo zonde van je tijd TO
Je kan ook denken 'de wereld vergaat niet als ik iets zeg wat dom overkomt op anderen'. Dat verandert namelijk niets aan wie jij bent. Hooguit verandert het wat anderen van jou denken en daar hebben ze toch wel een mening over positief of negatief, dat maakt jou leven niet anders.
Je kan ook denken 'de wereld vergaat niet als ik iets zeg wat dom overkomt op anderen'. Dat verandert namelijk niets aan wie jij bent. Hooguit verandert het wat anderen van jou denken en daar hebben ze toch wel een mening over positief of negatief, dat maakt jou leven niet anders.
"People, what a bunch of bastards"
zondag 16 oktober 2016 17:35
quote:MissMillicent schreef op 16 oktober 2016 @ 17:30:
Een paar gesprekken met een psycholoog is niet voldoende om zulk soort schade uit je jeugd ongedaan te maken. Zoals de anderen al zeggen, ga voor wat langdurigere therapie en heb niet te hoge verwachtingen. Het kan een tijdje duren voordat het verbetert en zelfs dan is zo'n proces vaak vallen en opstaan.
Maar uiteindelijk kun je er wel veel zekerder door worden.
Ik heb twee jaar geleden ruim een jaar therapie gehad waarbij allerlei zaken aan het licht gekomen zijn van vroeger.
Vorig jaar weer een ander soort therapie met geest en lichaam.
En nog niet sterk genoeg vind ik zelf.
Vriendinnen vinden me wel sterker dan vroeger.
Het speelt echt voornamelijk op mijn werk. Altijd bang het verkeerd te doen, terwijl ik weet dat mensen heel tevreden over me zijn. Mijn baas ook.
ik heb geen reden om zo te denken....En toch....gebeurt het nog steeds.
Een paar gesprekken met een psycholoog is niet voldoende om zulk soort schade uit je jeugd ongedaan te maken. Zoals de anderen al zeggen, ga voor wat langdurigere therapie en heb niet te hoge verwachtingen. Het kan een tijdje duren voordat het verbetert en zelfs dan is zo'n proces vaak vallen en opstaan.
Maar uiteindelijk kun je er wel veel zekerder door worden.
Ik heb twee jaar geleden ruim een jaar therapie gehad waarbij allerlei zaken aan het licht gekomen zijn van vroeger.
Vorig jaar weer een ander soort therapie met geest en lichaam.
En nog niet sterk genoeg vind ik zelf.
Vriendinnen vinden me wel sterker dan vroeger.
Het speelt echt voornamelijk op mijn werk. Altijd bang het verkeerd te doen, terwijl ik weet dat mensen heel tevreden over me zijn. Mijn baas ook.
ik heb geen reden om zo te denken....En toch....gebeurt het nog steeds.
zondag 16 oktober 2016 17:36
quote:Diddie_Boho schreef op 16 oktober 2016 @ 17:30:
Zo zonde van je tijd TO
Je kan ook denken 'de wereld vergaat niet als ik iets zeg wat dom overkomt op anderen'. Dat verandert namelijk niets aan wie jij bent. Hooguit verandert het wat anderen van jou denken en daar hebben ze toch wel een mening over positief of negatief, dat maakt jou leven niet anders.
Das waar:)
Ik vind die spreuken van 365 dagen positief ook altijd zo treffend
Zo zonde van je tijd TO
Je kan ook denken 'de wereld vergaat niet als ik iets zeg wat dom overkomt op anderen'. Dat verandert namelijk niets aan wie jij bent. Hooguit verandert het wat anderen van jou denken en daar hebben ze toch wel een mening over positief of negatief, dat maakt jou leven niet anders.
Das waar:)
Ik vind die spreuken van 365 dagen positief ook altijd zo treffend
zondag 16 oktober 2016 17:37
quote:tove82 schreef op 16 oktober 2016 @ 16:13:
Een intensere begeleiding door een psycholoog dan enkel een paar sessies. Schematherapie bvb?
Verder vind ik het erg rot voor je.
De stem van zo'n archistrenge innerlijke criticus is meestal de stem van één of twee van je ouders. Verdrietig dat het vroeger zo rot geweest is. Ik herken het ook. En heb zelf het meeste aan therapie en cursussen gehad om dit te counteren. Al blijft het voor een stuk natuurlijk wel. Maar dat bewustzijn (en een stukje acceptatie) helpt ook, vind ik.
Veel succes en sterkte!Dank je
Een intensere begeleiding door een psycholoog dan enkel een paar sessies. Schematherapie bvb?
Verder vind ik het erg rot voor je.
De stem van zo'n archistrenge innerlijke criticus is meestal de stem van één of twee van je ouders. Verdrietig dat het vroeger zo rot geweest is. Ik herken het ook. En heb zelf het meeste aan therapie en cursussen gehad om dit te counteren. Al blijft het voor een stuk natuurlijk wel. Maar dat bewustzijn (en een stukje acceptatie) helpt ook, vind ik.
Veel succes en sterkte!Dank je
zondag 16 oktober 2016 17:40
Ik ben ook zo'n onzekere twijfelaar, al van kinds af aan. Heel vaak twijfelen of ik iets raars gezegd heb of het niet anders had aan moeten pakken. Mijn jeugd thuis was goed, maar daarbuiten ben ik vaak mensen tegengekomen die me niet begrepen en rot behandelden. Hierdoor vertrouw ik mensen niet snel meer en daardoor ben ik terughoudend in contacten leggen. Nu heb ik wel een paar leuke vriendinnen op mijn werk ontmoet die ook onzekere types zijn. Dat scheelt wel wat. Dan kun je daar ook samen over praten en voel ik me niet meer zo alleen daarin.
Hoe je het op moet lossen weet ik helaas niet. De therapieën die ik heb gehad hielpen maar eventjes tot er weer wat gebeurde.
Hoe je het op moet lossen weet ik helaas niet. De therapieën die ik heb gehad hielpen maar eventjes tot er weer wat gebeurde.
zondag 16 oktober 2016 17:46
quote:binkie schreef op 16 oktober 2016 @ 17:35:
[...]
Ik heb twee jaar geleden ruim een jaar therapie gehad waarbij allerlei zaken aan het licht gekomen zijn van vroeger.
Vorig jaar weer een ander soort therapie met geest en lichaam.
En nog niet sterk genoeg vind ik zelf.
Vriendinnen vinden me wel sterker dan vroeger.
Het speelt echt voornamelijk op mijn werk. Altijd bang het verkeerd te doen, terwijl ik weet dat mensen heel tevreden over me zijn. Mijn baas ook.
ik heb geen reden om zo te denken....En toch....gebeurt het nog steeds.
Oh, ik dacht dat je pas een paar gesprekken had gehad.
Leg je de lat te hoog voor jezelf? Dan is die onzekerheid gewoon projectie, dat doe ik ook wel eens. Bang zijn dat anderen iets niet goed vinden of afkeuren terwijl ik het eigenlijk zelf niet goed vind of afkeur. Het helpt mij wel om dan eens goed naar mezelf te kijken en te proberen zelf positiever te zijn over wat ik doe.
Maar het blijft lastig, ik heb ook aardig wat therapie gehad voor dingen van vroeger (en hun voortdurende effect in mijn latere leven) en eigenlijk wordt mijn onzekerheid nu pas minder.
[...]
Ik heb twee jaar geleden ruim een jaar therapie gehad waarbij allerlei zaken aan het licht gekomen zijn van vroeger.
Vorig jaar weer een ander soort therapie met geest en lichaam.
En nog niet sterk genoeg vind ik zelf.
Vriendinnen vinden me wel sterker dan vroeger.
Het speelt echt voornamelijk op mijn werk. Altijd bang het verkeerd te doen, terwijl ik weet dat mensen heel tevreden over me zijn. Mijn baas ook.
ik heb geen reden om zo te denken....En toch....gebeurt het nog steeds.
Oh, ik dacht dat je pas een paar gesprekken had gehad.
Leg je de lat te hoog voor jezelf? Dan is die onzekerheid gewoon projectie, dat doe ik ook wel eens. Bang zijn dat anderen iets niet goed vinden of afkeuren terwijl ik het eigenlijk zelf niet goed vind of afkeur. Het helpt mij wel om dan eens goed naar mezelf te kijken en te proberen zelf positiever te zijn over wat ik doe.
Maar het blijft lastig, ik heb ook aardig wat therapie gehad voor dingen van vroeger (en hun voortdurende effect in mijn latere leven) en eigenlijk wordt mijn onzekerheid nu pas minder.
zondag 16 oktober 2016 18:40
quote:binkie schreef op 16 oktober 2016 @ 17:37:
[...]
Die ken ik niet . Bedankt voor de tips
Een goede therapeut en een goede combinatie van therapie kan een wereld van verschil maken. Tuurlijk zul je af en toe nog terugvallen, maar het overgrote deel van de dag/week/maand hoef je je dan niet meer zo onzeker te voelen. Want jemig, dat sloopt je!
CTG helpt je om je gedachten te analyseren en om te buigen. Schematherapie kijkt naar wat en welke dingen bij jou ervoor zorgen dat je zo ontzettend heftig reageert en zelfbeeldtherapie helpt je om een beter zelfbeeld te krijgen.
[...]
Die ken ik niet . Bedankt voor de tips
Een goede therapeut en een goede combinatie van therapie kan een wereld van verschil maken. Tuurlijk zul je af en toe nog terugvallen, maar het overgrote deel van de dag/week/maand hoef je je dan niet meer zo onzeker te voelen. Want jemig, dat sloopt je!
CTG helpt je om je gedachten te analyseren en om te buigen. Schematherapie kijkt naar wat en welke dingen bij jou ervoor zorgen dat je zo ontzettend heftig reageert en zelfbeeldtherapie helpt je om een beter zelfbeeld te krijgen.
zondag 16 oktober 2016 22:01
quote:retrostar schreef op 16 oktober 2016 @ 19:58:
Als iemand een fout maakt dan denk ik niet dat die persoon op slag heel dom is geworden. Jij toch ook niet? Je denkt gewoon dat hij met zijn gedachten elders is, of dat hij moe is.Klopt. En zo vaak maak ik niet eens fouten. Het is meer dat ik bang ben dingen verkeerd te zeggen of te doen.
Als iemand een fout maakt dan denk ik niet dat die persoon op slag heel dom is geworden. Jij toch ook niet? Je denkt gewoon dat hij met zijn gedachten elders is, of dat hij moe is.Klopt. En zo vaak maak ik niet eens fouten. Het is meer dat ik bang ben dingen verkeerd te zeggen of te doen.
zondag 16 oktober 2016 22:06
quote:hondenmens schreef op 16 oktober 2016 @ 17:40:
Ik ben ook zo'n onzekere twijfelaar, al van kinds af aan. Heel vaak twijfelen of ik iets raars gezegd heb of het niet anders had aan moeten pakken. Mijn jeugd thuis was goed, maar daarbuiten ben ik vaak mensen tegengekomen die me niet begrepen en rot behandelden. Hierdoor vertrouw ik mensen niet snel meer en daardoor ben ik terughoudend in contacten leggen. Nu heb ik wel een paar leuke vriendinnen op mijn werk ontmoet die ook onzekere types zijn. Dat scheelt wel wat. Dan kun je daar ook samen over praten en voel ik me niet meer zo alleen daarin.
Hoe je het op moet lossen weet ik helaas niet. De therapieën die ik heb gehad hielpen maar eventjes tot er weer wat gebeurde.
Ik hoop altijd dat het weggaat naarmate ik ouder word. Dat lees je altijd.
Maar tot op heden wordt het steeds erger....
Vooral op werkgebied daar is het het ergst.
Doe ik het wel perfect genoeg? Zouden de ouders me wel goed genoeg vinden?
Ik kan altijd lekker babbelen , maar toch hoor ik nergens bij.
Ik ben ook zo'n onzekere twijfelaar, al van kinds af aan. Heel vaak twijfelen of ik iets raars gezegd heb of het niet anders had aan moeten pakken. Mijn jeugd thuis was goed, maar daarbuiten ben ik vaak mensen tegengekomen die me niet begrepen en rot behandelden. Hierdoor vertrouw ik mensen niet snel meer en daardoor ben ik terughoudend in contacten leggen. Nu heb ik wel een paar leuke vriendinnen op mijn werk ontmoet die ook onzekere types zijn. Dat scheelt wel wat. Dan kun je daar ook samen over praten en voel ik me niet meer zo alleen daarin.
Hoe je het op moet lossen weet ik helaas niet. De therapieën die ik heb gehad hielpen maar eventjes tot er weer wat gebeurde.
Ik hoop altijd dat het weggaat naarmate ik ouder word. Dat lees je altijd.
Maar tot op heden wordt het steeds erger....
Vooral op werkgebied daar is het het ergst.
Doe ik het wel perfect genoeg? Zouden de ouders me wel goed genoeg vinden?
Ik kan altijd lekker babbelen , maar toch hoor ik nergens bij.
zondag 16 oktober 2016 22:30
Cognitieve gedragstherapie kan echt helpen!
Dan krijg je opdrachten zoals bijv: schrijf gedurende de hele dag op waarover je twijfelt. En evt in een tabel wat je gedachten en gevoelens waren.
Ik deed dit een keer en toen bleek ik ELKE activiteit op te moeten schrijven. Dit besef hielp heel erg.
Je hoeft niet altijd eerst je diepste jeugdtrauma's te verwerken voor je destructief gedrag kan afleren
Ik zou dus een goede therapeut zoeken hiervoor, evt overstappen, of 1x afspreken of ze je op deze manier kunnen helpen.
Succes!
Dan krijg je opdrachten zoals bijv: schrijf gedurende de hele dag op waarover je twijfelt. En evt in een tabel wat je gedachten en gevoelens waren.
Ik deed dit een keer en toen bleek ik ELKE activiteit op te moeten schrijven. Dit besef hielp heel erg.
Je hoeft niet altijd eerst je diepste jeugdtrauma's te verwerken voor je destructief gedrag kan afleren
Ik zou dus een goede therapeut zoeken hiervoor, evt overstappen, of 1x afspreken of ze je op deze manier kunnen helpen.
Succes!
donderdag 20 oktober 2016 11:52
Belt dankje. Ik ben aan het zoeken gegaan.
Intussen vakantie hier en ik geniet er helemaal niet van.
Steeds vervelende gedachtes over dingen van mijn werk bijvoorbeeld of ik alles wel goed genoeg gedaan heb. Vast wel maar het stemmetje op mijn schouder zit me weer eens dwars en ik krijg hem niet weggemept.
Ook in de familie weer onrust. Ouders die leugens over me vertellen om anderen tegen me op te zetten. En mij ondertussen weer negeren.
Intussen vakantie hier en ik geniet er helemaal niet van.
Steeds vervelende gedachtes over dingen van mijn werk bijvoorbeeld of ik alles wel goed genoeg gedaan heb. Vast wel maar het stemmetje op mijn schouder zit me weer eens dwars en ik krijg hem niet weggemept.
Ook in de familie weer onrust. Ouders die leugens over me vertellen om anderen tegen me op te zetten. En mij ondertussen weer negeren.
donderdag 20 oktober 2016 13:48
Wat naar, ik heb het juist andersom. Dat ik vertrouwen krijg in mijn eigen kunnen, daar naar handel en dan toch ineens weer een sneer dat ik iets anders had moeten doen, of moeten zeggen. Probeer ik het anders, weer iets niet goed. Soms komt het uit als donderslag bij heldere hemel en het maakt onzeker. Dan gaat het weer een tijdje ok, totdat het weer eens misgaat. Maar inderdaad de wereld vergaat niet en bv mijn cllega's zijn dan allang moved on, en ik zit er nog een dag mee.
donderdag 20 oktober 2016 16:46
quote:biobitch1984 schreef op 20 oktober 2016 @ 13:48:
Wat naar, ik heb het juist andersom. Dat ik vertrouwen krijg in mijn eigen kunnen, daar naar handel en dan toch ineens weer een sneer dat ik iets anders had moeten doen, of moeten zeggen. Probeer ik het anders, weer iets niet goed. Soms komt het uit als donderslag bij heldere hemel en het maakt onzeker. Dan gaat het weer een tijdje ok, totdat het weer eens misgaat. Maar inderdaad de wereld vergaat niet en bv mijn cllega's zijn dan allang moved on, en ik zit er nog een dag mee.Hmm dat is ook niet leuk , daar word je ook onzeker van.
Wat naar, ik heb het juist andersom. Dat ik vertrouwen krijg in mijn eigen kunnen, daar naar handel en dan toch ineens weer een sneer dat ik iets anders had moeten doen, of moeten zeggen. Probeer ik het anders, weer iets niet goed. Soms komt het uit als donderslag bij heldere hemel en het maakt onzeker. Dan gaat het weer een tijdje ok, totdat het weer eens misgaat. Maar inderdaad de wereld vergaat niet en bv mijn cllega's zijn dan allang moved on, en ik zit er nog een dag mee.Hmm dat is ook niet leuk , daar word je ook onzeker van.
zaterdag 22 oktober 2016 21:58
quote:binkie schreef op 20 oktober 2016 @ 11:52:
Belt dankje. Ik ben aan het zoeken gegaan.
Intussen vakantie hier en ik geniet er helemaal niet van.
Steeds vervelende gedachtes over dingen van mijn werk bijvoorbeeld of ik alles wel goed genoeg gedaan heb. Vast wel maar het stemmetje op mijn schouder zit me weer eens dwars en ik krijg hem niet weggemept.
Ook in de familie weer onrust. Ouders die leugens over me vertellen om anderen tegen me op te zetten. En mij ondertussen weer negeren.Ik herken heel veel in je post. Zo erg zelfs dat ik bij mijn vakantie laatst al weken van te voren bang was dat er vlak voor de vakantie iets voor zou vallen waardoor ik uit balans was. En dan zit je daar lekker in je caravan, kunt doen en laten wat je wilt, en je piekert maar. Ik heb steeds herhaalt tegen mezelf: "Vorig jaar liep ik te piekeren over dingen die toch weer goed kwamen, ook dit lost zich wel weer op." Het voelt dan niet meteen goed natuurlijk, maar het relativeerd wel.
Belt dankje. Ik ben aan het zoeken gegaan.
Intussen vakantie hier en ik geniet er helemaal niet van.
Steeds vervelende gedachtes over dingen van mijn werk bijvoorbeeld of ik alles wel goed genoeg gedaan heb. Vast wel maar het stemmetje op mijn schouder zit me weer eens dwars en ik krijg hem niet weggemept.
Ook in de familie weer onrust. Ouders die leugens over me vertellen om anderen tegen me op te zetten. En mij ondertussen weer negeren.Ik herken heel veel in je post. Zo erg zelfs dat ik bij mijn vakantie laatst al weken van te voren bang was dat er vlak voor de vakantie iets voor zou vallen waardoor ik uit balans was. En dan zit je daar lekker in je caravan, kunt doen en laten wat je wilt, en je piekert maar. Ik heb steeds herhaalt tegen mezelf: "Vorig jaar liep ik te piekeren over dingen die toch weer goed kwamen, ook dit lost zich wel weer op." Het voelt dan niet meteen goed natuurlijk, maar het relativeerd wel.
maandag 24 oktober 2016 20:10
quote:Joni_de_tweede schreef op 22 oktober 2016 @ 21:58:
[...]
Ik herken heel veel in je post. Zo erg zelfs dat ik bij mijn vakantie laatst al weken van te voren bang was dat er vlak voor de vakantie iets voor zou vallen waardoor ik uit balans was. En dan zit je daar lekker in je caravan, kunt doen en laten wat je wilt, en je piekert maar. Ik heb steeds herhaalt tegen mezelf: "Vorig jaar liep ik te piekeren over dingen die toch weer goed kwamen, ook dit lost zich wel weer op." Het voelt dan niet meteen goed natuurlijk, maar het relativeerd wel.Die herken ik ook hoor van dat piekeren in de vakantie...
[...]
Ik herken heel veel in je post. Zo erg zelfs dat ik bij mijn vakantie laatst al weken van te voren bang was dat er vlak voor de vakantie iets voor zou vallen waardoor ik uit balans was. En dan zit je daar lekker in je caravan, kunt doen en laten wat je wilt, en je piekert maar. Ik heb steeds herhaalt tegen mezelf: "Vorig jaar liep ik te piekeren over dingen die toch weer goed kwamen, ook dit lost zich wel weer op." Het voelt dan niet meteen goed natuurlijk, maar het relativeerd wel.Die herken ik ook hoor van dat piekeren in de vakantie...
dinsdag 25 oktober 2016 11:24
Dit soort overtuigingen zijn hardnekkig, daar weet ik helaas ook alles van. Met intensieve therapie van ongeveer 2 jaar heb ik heel wat verandering kunnen aanbrengen. De meest zelfverzekerde persoon zal ik nooit worden, maar er zijn zoveel dingen zoveel gemakkelijker voor me geworden omdat ik die nare gedachten nu vaak genoeg naast me neer kan leggen. Soms spelen ze weer op, als ik moe of gestresst ben. Maar zit ik lekker in m'n vel, dan voel ik me doorgaans heel sterk.
Je zegt dat je jezelf nog niet sterk genoeg vindt. Ik denk dat je de lat te hoog legt. Waarschijnlijk ben je veel sterker dan je doorhebt, je vrienden zeggen ook dat ze je veel sterker vinden. Ik denk dat het al veel zou helpen als je milder bent voor jezelf. Iedereen maakt fouten, iedereen zegt wel eens iets geks. En de een piekert daar meer over dan de ander, ook dat is oké. Niet fijn misschien, maar het is menselijk.
Misschien dat nogmaals therapie heel goed voor je is. Ik was er ook niet in één keer, heb therapie later weer opgepakt omdat het nog niet lekker liep. Misschien is een combinatie met mindfulness goed voor je, om wat meer compassie voor jezelf te ontwikkelen. Al zijn er ook psychologen die je dat kunnen aanleren, de mijne kon dat heel goed.
Veel succes. Je bent al goed op weg.
Je zegt dat je jezelf nog niet sterk genoeg vindt. Ik denk dat je de lat te hoog legt. Waarschijnlijk ben je veel sterker dan je doorhebt, je vrienden zeggen ook dat ze je veel sterker vinden. Ik denk dat het al veel zou helpen als je milder bent voor jezelf. Iedereen maakt fouten, iedereen zegt wel eens iets geks. En de een piekert daar meer over dan de ander, ook dat is oké. Niet fijn misschien, maar het is menselijk.
Misschien dat nogmaals therapie heel goed voor je is. Ik was er ook niet in één keer, heb therapie later weer opgepakt omdat het nog niet lekker liep. Misschien is een combinatie met mindfulness goed voor je, om wat meer compassie voor jezelf te ontwikkelen. Al zijn er ook psychologen die je dat kunnen aanleren, de mijne kon dat heel goed.
Veel succes. Je bent al goed op weg.
