Kinderen
alle pijlers
Dochter (7) onzeker en depressief
maandag 24 oktober 2016 23:23
Zoals de titel al zegt: mijn dochter zit al een tijdje niet lekker in haar vel. Deze avond knapte er iets: een enorme huilbui en ze vertelde dat ze 'het leven erg moeilijk vindt'.
Ik zie haar sinds groep 3 al enorm worstelen. Ze zit nu in een traject om te testen op adhd of add. Ze is een heel pienter meisje, maar kan haar aandacht er absoluut niet bij houden. Van veelbelovend in de kleuterklas (pluswerkjes, bovengemiddelde taalontwikkeling) zit ze nu voor elk vak in de extra instructiegroep omdat ze helemaal niet productief is als ze zelf aan het werk moet.
Na vanavond heb ik het idee dat wij haar nog niet genoeg ondersteuning bieden. Ze is ongelukkig, spreekt ook weinig meer met vriendinnen af en is kapot na een dag school.
Wie herkent bovenstaande en heeft misschien nog nieuwe inzichten voor mij?
Ik zie haar sinds groep 3 al enorm worstelen. Ze zit nu in een traject om te testen op adhd of add. Ze is een heel pienter meisje, maar kan haar aandacht er absoluut niet bij houden. Van veelbelovend in de kleuterklas (pluswerkjes, bovengemiddelde taalontwikkeling) zit ze nu voor elk vak in de extra instructiegroep omdat ze helemaal niet productief is als ze zelf aan het werk moet.
Na vanavond heb ik het idee dat wij haar nog niet genoeg ondersteuning bieden. Ze is ongelukkig, spreekt ook weinig meer met vriendinnen af en is kapot na een dag school.
Wie herkent bovenstaande en heeft misschien nog nieuwe inzichten voor mij?
dinsdag 25 oktober 2016 01:37
quote:Roosjediedeldoosje schreef op 24 oktober 2016 @ 23:47:
[...]
Ga wel voorzichtig met complimenten om: https://www.psychological ... with-low-self-esteem.html
Complimenten zijn niet zomaar alleen maar goed, want ook doordat ze gewend is geraakt aan complimenten van de juf voelt het nu harder moeten werken voor minder complimenten als 'falen', terwijl ze nog steeds leert, nog steeds elke dag iets verder is, maar het voelt niet meer zo. De vraag is dan wat nu het echte probleem is. Ingewikkeld hoor!
Ik stel voor dat je je wat beter verdiept. Het betreft het superlatieve van complimenten. TO heeft het over de simpele aai over de bol met een 'goedzo meid!'
To: hoe is haar contactname met leeftijdgenoten? Snapt ze wat belangrijk is in de groep? Heb je signalen van pesten?
[...]
Ga wel voorzichtig met complimenten om: https://www.psychological ... with-low-self-esteem.html
Complimenten zijn niet zomaar alleen maar goed, want ook doordat ze gewend is geraakt aan complimenten van de juf voelt het nu harder moeten werken voor minder complimenten als 'falen', terwijl ze nog steeds leert, nog steeds elke dag iets verder is, maar het voelt niet meer zo. De vraag is dan wat nu het echte probleem is. Ingewikkeld hoor!
Ik stel voor dat je je wat beter verdiept. Het betreft het superlatieve van complimenten. TO heeft het over de simpele aai over de bol met een 'goedzo meid!'
To: hoe is haar contactname met leeftijdgenoten? Snapt ze wat belangrijk is in de groep? Heb je signalen van pesten?
dinsdag 25 oktober 2016 02:50
quote:Anouscha schreef op 25 oktober 2016 @ 00:04:
We staan echt nog aan het begin van het traject, Lala. Mijn twijfels over haar functioneren in de klas werden door de leerkracht steeds weggewuifd. Ik zag echter een totaal ander kind thuis dan het jaar ervoor. Het werd steeds erger met uiteindelijk een dramatisch overgangsrapport als gevolg.
Dit schooljaar zit ik er dus bovenop, al wordt dat niet gewaardeerd. Ik heb dus in overleg met de intern begeleider een observatie aangevraagd bij de stichting die de zogenaamde rugzakjesleerlingen begeleidt. Vanuit daar kunnen we verder geholpen worden. Dit is vooralsnog alleen gericht op school.
Ik wil echter thuis ook wat kunnen betekenen, want het besef komt nu wel dat mijn kind niet gelukkig is.
Hoe kan je op deze leeftijd spreken van een 'dramatisch' overgangsrapport?
Kijk je vanwege je beroep niet teveel naar je kind als leerling? Dan zit ze namelijk 24/7 op school. Daar wordt geen kind blij van.
We staan echt nog aan het begin van het traject, Lala. Mijn twijfels over haar functioneren in de klas werden door de leerkracht steeds weggewuifd. Ik zag echter een totaal ander kind thuis dan het jaar ervoor. Het werd steeds erger met uiteindelijk een dramatisch overgangsrapport als gevolg.
Dit schooljaar zit ik er dus bovenop, al wordt dat niet gewaardeerd. Ik heb dus in overleg met de intern begeleider een observatie aangevraagd bij de stichting die de zogenaamde rugzakjesleerlingen begeleidt. Vanuit daar kunnen we verder geholpen worden. Dit is vooralsnog alleen gericht op school.
Ik wil echter thuis ook wat kunnen betekenen, want het besef komt nu wel dat mijn kind niet gelukkig is.
Hoe kan je op deze leeftijd spreken van een 'dramatisch' overgangsrapport?
Kijk je vanwege je beroep niet teveel naar je kind als leerling? Dan zit ze namelijk 24/7 op school. Daar wordt geen kind blij van.
dinsdag 25 oktober 2016 02:54
quote:Anouscha schreef op 24 oktober 2016 @ 23:36:
[...]
Ik ben zelf leerkracht, maar dat zie ik niet bij haar. Wel slim, maar niet meerbegaafd. Al kijk ik natuurlijk met een moederbril.
Ze kampt momenteel ook met een enorme achterstand in de leerstof die ik dan weer thuis met haar probeer in te halen. Is niet leuk op deze leeftijd.
Laat het los. Dan doet ze maar een jaar dubbel. Sommige kinderen zijn wat later. Wat jij nu doet werkt uiteindelijk averechts. Een kind voelt wanneer het de ouders teleurstelt.
Wat is de rol van haar vader?
[...]
Ik ben zelf leerkracht, maar dat zie ik niet bij haar. Wel slim, maar niet meerbegaafd. Al kijk ik natuurlijk met een moederbril.
Ze kampt momenteel ook met een enorme achterstand in de leerstof die ik dan weer thuis met haar probeer in te halen. Is niet leuk op deze leeftijd.
Laat het los. Dan doet ze maar een jaar dubbel. Sommige kinderen zijn wat later. Wat jij nu doet werkt uiteindelijk averechts. Een kind voelt wanneer het de ouders teleurstelt.
Wat is de rol van haar vader?
dinsdag 25 oktober 2016 07:24
quote:tampontouwtje schreef op 25 oktober 2016 @ 02:54:
[...]
Laat het los. Dan doet ze maar een jaar dubbel. Sommige kinderen zijn wat later. Wat jij nu doet werkt uiteindelijk averechts. Een kind voelt wanneer het de ouders teleurstelt.
Wat is de rol van haar vader?
Ze wil zelf niet blijven zitten en snapt dat ze dan wel de stof moet beheersen straks. Ik kan haar daarmee helpen, dus dat doe ik graag. Ik push absoluut niet, het is ook geen straf. Voor haar is het alleen een gevoel van falen dat het niet op school lukt.
Haar vader weet niet zo goed wat hij ermee aan moet, het is ook moeilijk.
[...]
Laat het los. Dan doet ze maar een jaar dubbel. Sommige kinderen zijn wat later. Wat jij nu doet werkt uiteindelijk averechts. Een kind voelt wanneer het de ouders teleurstelt.
Wat is de rol van haar vader?
Ze wil zelf niet blijven zitten en snapt dat ze dan wel de stof moet beheersen straks. Ik kan haar daarmee helpen, dus dat doe ik graag. Ik push absoluut niet, het is ook geen straf. Voor haar is het alleen een gevoel van falen dat het niet op school lukt.
Haar vader weet niet zo goed wat hij ermee aan moet, het is ook moeilijk.
dinsdag 25 oktober 2016 07:26
quote:konijn82 schreef op 25 oktober 2016 @ 01:37:
[...]
Ik stel voor dat je je wat beter verdiept. Het betreft het superlatieve van complimenten. TO heeft het over de simpele aai over de bol met een 'goedzo meid!'
To: hoe is haar contactname met leeftijdgenoten? Snapt ze wat belangrijk is in de groep? Heb je signalen van pesten?Ze had een normaal contact met kinderen, maar dit neemt nu af. Ze is het liefst thuis, zonder speelafspraken. Ik zie geen reden om aan te nemen dat ze gepest wordt.
[...]
Ik stel voor dat je je wat beter verdiept. Het betreft het superlatieve van complimenten. TO heeft het over de simpele aai over de bol met een 'goedzo meid!'
To: hoe is haar contactname met leeftijdgenoten? Snapt ze wat belangrijk is in de groep? Heb je signalen van pesten?Ze had een normaal contact met kinderen, maar dit neemt nu af. Ze is het liefst thuis, zonder speelafspraken. Ik zie geen reden om aan te nemen dat ze gepest wordt.
dinsdag 25 oktober 2016 08:06
quote:Anouscha schreef op 24 oktober 2016 @ 23:39:
[...]
Dat zei ze zelf ook: juf zegt nooit meer: 'goed gedaan, meid'. Nooit meer complimenten krijgen op school lijkt me verschrikkelijk. Dat alles wat je doet eigenlijk alleen kritiek uitlokt.
Ik heb haar beloofd een briefje te schrijven met complimenten om in haar laatje te bewaren.
Volgende week observatie in de klas en dan worden we doorverwezen voor verder onderzoek.
Mijn hart huilt voor je meisje. Wat rot dat leraren zo doen. Nooit een compliment geven . Een kind doet altijd wel iets goed...
Ik herken mezelf in je dochter aan de hand van wat je schrijft. De leraren hebben bij mij mijn zelfvertrouwen er ook vakkundig uit weten te slaan, kwam geregeld huilend thuis, was vaak schoolziek en deed geen bal meer op school. Ik kreeg extra uitleg, moest stof van jaren ervoor maken want ik begreep het volgens hen allemaal niet. Op de middelbare school werd pas gezien dat ik dyslectisch ben en daarnaast ook nog hoogbegaafd. En ging ik ineens een paar niveaus omhoog en werd ik een stuk vrolijker. Ik was dus een chronisch onderpresteerder. Als ik er nu op terug kijk zie ik het precies. Ik vond school echt niet fijn, werd gezien als "dom" en ook zo behandeld en kon vakken waar taal bij gebruikt wordt minder goed omdat ik niet goed kon lezen/schrijven. Vond er daarnaast niets aan, te weinig uitdaging. Het heeft me jaren gekost om hier overheen te komen en te kunnen vertrouwen op de complimenten van anderen en te geloven in mijn intelligentie (heb jaren later nog een keertje een iq-test laten doen omdat ik het nog steeds niet geloofde ). En soms ben ik nog onzeker als ik fouten maak. Heel fijn dat ze nu middenin de onderzoeken zit. Ik had het fijn gevonden als ze niet het eerste jaar middelbare maar op de basisschool al hadden gezien wat mijn slechte prestaties veroorzaakte.
Ik hoop dat jullie snel weten of en dan wat er gebeurt in haar koppie. Rot dit . Lijkt me vreselijk om je kind zo te zien lijden.
[...]
Dat zei ze zelf ook: juf zegt nooit meer: 'goed gedaan, meid'. Nooit meer complimenten krijgen op school lijkt me verschrikkelijk. Dat alles wat je doet eigenlijk alleen kritiek uitlokt.
Ik heb haar beloofd een briefje te schrijven met complimenten om in haar laatje te bewaren.
Volgende week observatie in de klas en dan worden we doorverwezen voor verder onderzoek.
Mijn hart huilt voor je meisje. Wat rot dat leraren zo doen. Nooit een compliment geven . Een kind doet altijd wel iets goed...
Ik herken mezelf in je dochter aan de hand van wat je schrijft. De leraren hebben bij mij mijn zelfvertrouwen er ook vakkundig uit weten te slaan, kwam geregeld huilend thuis, was vaak schoolziek en deed geen bal meer op school. Ik kreeg extra uitleg, moest stof van jaren ervoor maken want ik begreep het volgens hen allemaal niet. Op de middelbare school werd pas gezien dat ik dyslectisch ben en daarnaast ook nog hoogbegaafd. En ging ik ineens een paar niveaus omhoog en werd ik een stuk vrolijker. Ik was dus een chronisch onderpresteerder. Als ik er nu op terug kijk zie ik het precies. Ik vond school echt niet fijn, werd gezien als "dom" en ook zo behandeld en kon vakken waar taal bij gebruikt wordt minder goed omdat ik niet goed kon lezen/schrijven. Vond er daarnaast niets aan, te weinig uitdaging. Het heeft me jaren gekost om hier overheen te komen en te kunnen vertrouwen op de complimenten van anderen en te geloven in mijn intelligentie (heb jaren later nog een keertje een iq-test laten doen omdat ik het nog steeds niet geloofde ). En soms ben ik nog onzeker als ik fouten maak. Heel fijn dat ze nu middenin de onderzoeken zit. Ik had het fijn gevonden als ze niet het eerste jaar middelbare maar op de basisschool al hadden gezien wat mijn slechte prestaties veroorzaakte.
Ik hoop dat jullie snel weten of en dan wat er gebeurt in haar koppie. Rot dit . Lijkt me vreselijk om je kind zo te zien lijden.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
dinsdag 25 oktober 2016 08:07
Minder speelafspraken kan ook gewoon vermoeidheid zijn na een dag vol prikkels op school. Mijn dochter wil ook vaak niet afspreken, die is gewoon op na een schooldagje en wil even geen drukte om haar heen. Het heeft me wat tijd gekost om dat te accepteren, maar vind het nu prima. Ik realiseer mezelf dat ik na een drukke volle werkdag ook niet altijd zit te wachten op een vol huis met visite die op sociaal gebied vanalles van me verwachten.
Ze heeft 1 lief vriendinnetje met een moeder die het snapt. Die stuurt haar dochter op woensdag middag vaak na een uurtje of twee onze kant op om te spelen. Vind dochter gezellig, dan heeft ze weer even kunnen opladen. Terwijl ze direct na school echt niet af wil spreken.
Ik geef op dagen met weinig zon overigens vit d extra.
Ze heeft 1 lief vriendinnetje met een moeder die het snapt. Die stuurt haar dochter op woensdag middag vaak na een uurtje of twee onze kant op om te spelen. Vind dochter gezellig, dan heeft ze weer even kunnen opladen. Terwijl ze direct na school echt niet af wil spreken.
Ik geef op dagen met weinig zon overigens vit d extra.
dinsdag 25 oktober 2016 08:20
quote:tampontouwtje schreef op 25 oktober 2016 @ 02:50:
[...]
Hoe kan je op deze leeftijd spreken van een 'dramatisch' overgangsrapport?
Kijk je vanwege je beroep niet teveel naar je kind als leerling? Dan zit ze namelijk 24/7 op school. Daar wordt geen kind blij van.Ik zou dit, al is het ook maar voor jezelf, wel een beetje in je achterhoofd houden TS, hoe moeilijk me dat ook lijkt want je wil haar zo graag overal mee helpen. Kan vader haar ook eens af en toe helpen? Zodat niet alleen jij je bezig hoeft te houden met helpen oefenen?
[...]
Hoe kan je op deze leeftijd spreken van een 'dramatisch' overgangsrapport?
Kijk je vanwege je beroep niet teveel naar je kind als leerling? Dan zit ze namelijk 24/7 op school. Daar wordt geen kind blij van.Ik zou dit, al is het ook maar voor jezelf, wel een beetje in je achterhoofd houden TS, hoe moeilijk me dat ook lijkt want je wil haar zo graag overal mee helpen. Kan vader haar ook eens af en toe helpen? Zodat niet alleen jij je bezig hoeft te houden met helpen oefenen?
dinsdag 25 oktober 2016 08:21
Ik zelf heb geen kinderen maar ik ben tante van 2 neefjes en 3 nichtjes. Een van mijn neefjes was in groep 3 ook erg depressief. Er werd vooral gekeken naar wat hij niet kon en niet naar wat hij wel kon op school. Er heerste op de school best wel een prestatievibe. Sommige kinderen kunnen dat echt nog niet handelen. Ook ouders waren zo erg in mijn Pietje kan al heel goed lezen en mijn Truusje kan dit zo goed. In die tijd paste ik 2 dagen op mijn neefje en bracht hem en haalde hem van school. Hij keek altijd bozig schopte om zich heen en haatte school haatte de juf. Uiteindelijk hebben mijn zus en zwager andere scholen bezocht en mijn neefje is op meerdere scholen gaan proefdraaien. Uiteindelijk kwam hij op een school waarbij ze zeker keken naar het kunnen van het kind en was hij daar hartelijk welkom. Ook zijn er zeker testen geweest en bleek hij op sommige punten juist extreem goed en op andere punten erg laag scoorde. Maar doordat hij meer zichzelf kon zijn is het uiteindelijk goed gekomen. Het is nu een goed opgeleide jongeman.
you go girl
dinsdag 25 oktober 2016 08:25
Ik zou naar de huisarts gaan en om hulp gaan vragen. Je dochter horen zeggen dat ze het leven erg moeilijk vind strekt wat verder dan leerachterstand of concentratieproblemen. Ik zou de hulp niet vanuit school zoeken. Het lijkt mij van groter belang dat je kind in het algemeen beter in haar vel gaat zitten
dinsdag 25 oktober 2016 08:54
Wat naar TO. Je schreef dat er een paar maanden terug bloedonderzoek is gedaan. Hou je vit. D in de gaten nu het winter wordt? De waarde halveert elke maand, dus dat kan hard gaan.
Ik heb dezelfde diagnose (ADD), en het najaar hakt er echt in bij mij. 2 jaar geleden bloedonderzoek gehad, en aan het begin van de winter was het gehalte D al veel te laag om de winter goed door te komen.
Het is geen oplossing voor de problemen op school, maar misschien voelt ze zich dan in elk geval wat fitter.
Ik heb dezelfde diagnose (ADD), en het najaar hakt er echt in bij mij. 2 jaar geleden bloedonderzoek gehad, en aan het begin van de winter was het gehalte D al veel te laag om de winter goed door te komen.
Het is geen oplossing voor de problemen op school, maar misschien voelt ze zich dan in elk geval wat fitter.
dinsdag 25 oktober 2016 09:12
ervaring ermee. mijn oudste is depressief geweest en heeft hiermee ook een tijd thuis gezeten. Ze is hb, heeft add en een dysthyme stoornis. dit speelt vanaf dat ze een kleuter was. Het heeft alleen jaren geduurd voordat we erachter waren wat er nou was en wat het robleem was.
Bij haar was het de combi hb/add. wel willen en het niveau ook meten hebben maar het ergens ook niet kunnen. ze struikelde zo over haar add zijn. pas toen we die diagnose kregen en daar de benodigde aanpassingen voor kregen ging het langzaam beter.
Bij haar was het de combi hb/add. wel willen en het niveau ook meten hebben maar het ergens ook niet kunnen. ze struikelde zo over haar add zijn. pas toen we die diagnose kregen en daar de benodigde aanpassingen voor kregen ging het langzaam beter.
dinsdag 25 oktober 2016 09:15
quote:Roosjediedeldoosje schreef op 24 oktober 2016 @ 23:36:
Is wat ze aangeboden krijgt wel uitdagend genoeg voor haar? Aangezien ze extra instructie nodig heeft zal het wel niet te makkelijk zijn, maar haar ervaring hiervan speelt denk ik een grote rol bij haar motivatie. Ik kreeg als kind op een gegeven moment door dat de structuur van al die sommen en rijtjes taal hetzelfde was, alleen dat de regel elke keer anders is. Maar als je die regel hebt gevonden is er geen drol meer aan. Weet je ook wanneer ze school wel leuk vindt? Wat doet ze dan anders? Kan de juf daar niet iets mee?Denkfout. Mijn neefje snapte al die, in zijn ogen, ingewikkelde dingen ook niet bij het rekenen. Als je gewoon al ziet dat 21:3 7 is. Waarom zou je dan kralen in potjes gaan verdelen? Als je 17 + 26 gewoon uit je hoofd foutloos kunt uitrekenen dan snap je de ballen van 17 eerst volmaken tot een tiental. En dan de rest van 26 (23) nog optrellen bij 17 wat dus 20 is geworden. Dus mijn neefje zat altijd zijn best te doen om zich de trucjes van de verlengde instructie eigen te maken, kreeg zijn werk niet af daardoor, en uiteindelijk in groep zes presteerde kind niks meer. Juf vond vmbo ook een mooie opleiding, en mijn zus en zeur. Neefje werd getest en zit nu versneld in de brugklas VWO voor hoogbegaafde kinderen.
Is wat ze aangeboden krijgt wel uitdagend genoeg voor haar? Aangezien ze extra instructie nodig heeft zal het wel niet te makkelijk zijn, maar haar ervaring hiervan speelt denk ik een grote rol bij haar motivatie. Ik kreeg als kind op een gegeven moment door dat de structuur van al die sommen en rijtjes taal hetzelfde was, alleen dat de regel elke keer anders is. Maar als je die regel hebt gevonden is er geen drol meer aan. Weet je ook wanneer ze school wel leuk vindt? Wat doet ze dan anders? Kan de juf daar niet iets mee?Denkfout. Mijn neefje snapte al die, in zijn ogen, ingewikkelde dingen ook niet bij het rekenen. Als je gewoon al ziet dat 21:3 7 is. Waarom zou je dan kralen in potjes gaan verdelen? Als je 17 + 26 gewoon uit je hoofd foutloos kunt uitrekenen dan snap je de ballen van 17 eerst volmaken tot een tiental. En dan de rest van 26 (23) nog optrellen bij 17 wat dus 20 is geworden. Dus mijn neefje zat altijd zijn best te doen om zich de trucjes van de verlengde instructie eigen te maken, kreeg zijn werk niet af daardoor, en uiteindelijk in groep zes presteerde kind niks meer. Juf vond vmbo ook een mooie opleiding, en mijn zus en zeur. Neefje werd getest en zit nu versneld in de brugklas VWO voor hoogbegaafde kinderen.
dinsdag 25 oktober 2016 09:29
Ze zit nu in groep 4 begrijp ik. Werkt ze in schriften? Als ze daar moeite mee heeft kan dat ook het tempo eruit halen, werken op een kopietje van het boek kan dan helpen, niet meer een boek en schrift, maar 1 blad, alleen antwoorden invullen, lekker overzichtelijk. Ik heb dit soms zo'n verschil zien maken.
Daarnaast, je kind is ongelukkig, ga kijken op andere scholen! Andere school, nieuwe kans, andere sfeer, het kan zo'n enorm verschil maken. Niet dat de school waar ze nu zit slecht is, maar er is iets kapot en dat moet niet je kind afbreken, ze moet nog zo lang.
En geef je kind mee dat het wel goed komt, altijd, linksom of rechtsom. Mijn middelste dochter had moeite met lezen en spelling en was zo bang dat ze zou blijven zitten, zij heeft ook een moeder die juf is ( ik dus) en een grote zus die het makkelijk af gaat. Als je maar je best doet, zei haar zus, nou als je niet je best doet komt het ook wel goed. Mijn man, haar vader, is zwaar dyslectisch, pas in de brugklas gediagnosticeerd, dus ook zo'n kind dat voor dom gehouden werd op de basisschool met zijn bovengemiddelde IQ, een keer blijven zitten en in groep 4 compleet afgehaakt. Heeft nu een vaste baan, verdient niet slecht, we hebben een leuk huis en een fijn leven. Hij heeft echt nooit zijn best gedaan op school en het is echt wel goed gekomen, met werk dat hij leuk vindt en toen ging hij zich wel inzetten. Het komt goed en je bent niet minder als je leren moeilijk vindt. Er ligt zo'n druk op kinderen die het moeilijk vinden, daar zou iedereen depressief van worden.
Ik zou echt zo snel mogelijk stappen ondernemen, naar de huisarts of degene die haar onderzoekt en de druk van presteren eraf halen.
Daarnaast, je kind is ongelukkig, ga kijken op andere scholen! Andere school, nieuwe kans, andere sfeer, het kan zo'n enorm verschil maken. Niet dat de school waar ze nu zit slecht is, maar er is iets kapot en dat moet niet je kind afbreken, ze moet nog zo lang.
En geef je kind mee dat het wel goed komt, altijd, linksom of rechtsom. Mijn middelste dochter had moeite met lezen en spelling en was zo bang dat ze zou blijven zitten, zij heeft ook een moeder die juf is ( ik dus) en een grote zus die het makkelijk af gaat. Als je maar je best doet, zei haar zus, nou als je niet je best doet komt het ook wel goed. Mijn man, haar vader, is zwaar dyslectisch, pas in de brugklas gediagnosticeerd, dus ook zo'n kind dat voor dom gehouden werd op de basisschool met zijn bovengemiddelde IQ, een keer blijven zitten en in groep 4 compleet afgehaakt. Heeft nu een vaste baan, verdient niet slecht, we hebben een leuk huis en een fijn leven. Hij heeft echt nooit zijn best gedaan op school en het is echt wel goed gekomen, met werk dat hij leuk vindt en toen ging hij zich wel inzetten. Het komt goed en je bent niet minder als je leren moeilijk vindt. Er ligt zo'n druk op kinderen die het moeilijk vinden, daar zou iedereen depressief van worden.
Ik zou echt zo snel mogelijk stappen ondernemen, naar de huisarts of degene die haar onderzoekt en de druk van presteren eraf halen.
dinsdag 25 oktober 2016 09:48
een kind kan enorm lijden onder een stoornis als add of adhd. het wel willen maar niet kunnen. mijn oudste die toch echt wel zeer hb scoorde jaren niet hoger dan tl niveau. werkjes waren 1 grote brij waar ze niet uitkwam, waar ze hara aandacht niet bij kon houden. instructie ging en gaat nog steeds half langs haar. toetsen zaten en zitten nog steeds vol met kleine slordigheidsfouten.
Bij deze kinderen nkan heel snel gedacht worden dat ze niet kunnen terwijl er gewoon meer speelt.
Bij deze kinderen nkan heel snel gedacht worden dat ze niet kunnen terwijl er gewoon meer speelt.
dinsdag 25 oktober 2016 09:50
Mijn stiefzoon heeft ADD met dyslexie. School was en is altijd zwaar voor hem, ik heb door de jaren heen hem gelukkig gezien en bij tijd en wijle heel ongelukkig. Probeer zelf maar in te denken als niets lukt, zelf zou je ook niet blij blijven.
Dat je dochter nu niet speelt kan zijn omdat ze moe is, speelt ze wel op school met andere kinderen?
Schoolwerk mee naar huis, hier gebeurde dat ook. Ik vond het altijd wat, ik ben stiefmoeder, dus kijk er soms anders tegenaan omdat de emotionele band toch anders is. Ik zag een kind dat al moeite heeft met concentreren en die moet nog weer xtra thuis ook dat doen wat hij toch al het minst leuk vond. Probeer zoveel mogelijk op school je kind het te laten doen. En minimaal thuis werk. Zeker als ze zo jong zijn. Misschien interne begeleiding? 1 op 1
Hier werd ook al gezegd als ze wel hoogbegaafd is, dan kan instructie haar inderdaad tegenwerken. En dyslexie zou ik niet zomaar van tafel vegen, daar zijn vele vormen van, ik zou als ik jou was het mee laten nemen in het onderzoek.
Sterkte TO niet leuk om je dochter zo te zien. Steunen, begeleiden en er voor haar zijn, dat doe je en dat is top.
Dat je dochter nu niet speelt kan zijn omdat ze moe is, speelt ze wel op school met andere kinderen?
Schoolwerk mee naar huis, hier gebeurde dat ook. Ik vond het altijd wat, ik ben stiefmoeder, dus kijk er soms anders tegenaan omdat de emotionele band toch anders is. Ik zag een kind dat al moeite heeft met concentreren en die moet nog weer xtra thuis ook dat doen wat hij toch al het minst leuk vond. Probeer zoveel mogelijk op school je kind het te laten doen. En minimaal thuis werk. Zeker als ze zo jong zijn. Misschien interne begeleiding? 1 op 1
Hier werd ook al gezegd als ze wel hoogbegaafd is, dan kan instructie haar inderdaad tegenwerken. En dyslexie zou ik niet zomaar van tafel vegen, daar zijn vele vormen van, ik zou als ik jou was het mee laten nemen in het onderzoek.
Sterkte TO niet leuk om je dochter zo te zien. Steunen, begeleiden en er voor haar zijn, dat doe je en dat is top.
dinsdag 25 oktober 2016 10:00
Ik vind die labels tegenwoordig best handig om met een probleem te leren omgaan. Je krijgt dan ook aandacht en begeleiding. Dus dat, lijkt mij, werkt op zich al helend.
Vroegah hadden wij dat niet; als je druk was dan was je gewoon een ettertje en werd je vanzelf meer gedisciplineerd en stond je hele dagdelen op de gang. Was je depri dan was je een sjaggrijn. Was je kwaad dan was je de boel aan het verzieken.
Dus fijn voor je kind dat het in deze tijd is geboren. Succes.
Vroegah hadden wij dat niet; als je druk was dan was je gewoon een ettertje en werd je vanzelf meer gedisciplineerd en stond je hele dagdelen op de gang. Was je depri dan was je een sjaggrijn. Was je kwaad dan was je de boel aan het verzieken.
Dus fijn voor je kind dat het in deze tijd is geboren. Succes.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 25 oktober 2016 10:26
quote:tampontouwtje schreef op 25 oktober 2016 @ 02:50:
[...]
Hoe kan je op deze leeftijd spreken van een 'dramatisch' overgangsrapport?
Kijk je vanwege je beroep niet teveel naar je kind als leerling? Dan zit ze namelijk 24/7 op school. Daar wordt geen kind blij van.
Dat kan prima. Groep 3 is al presteren, presteren, presteren. Als daarbij de methodetoetsen en cito's heel slecht gemaakt worden krijg je dus een heel slecht rapport. Ik vind het om te huilen dat er vanaf het moment dat een kind kleuter af is zo'n nadruk op gelegd wordt, maar het is helaas wel zo. Kinderen weten heel snel wie een zonnetje, maantje of whatever is en dat Pietje zo'n geweldig rapport had.
Oh en wbt het zittenblijven; dat is ook echt niet altijd wenselijk. Kinderen vinden het soms zelf vervelend en kan juist ook het zelfvertrouwen nog verder afbreken.
[...]
Hoe kan je op deze leeftijd spreken van een 'dramatisch' overgangsrapport?
Kijk je vanwege je beroep niet teveel naar je kind als leerling? Dan zit ze namelijk 24/7 op school. Daar wordt geen kind blij van.
Dat kan prima. Groep 3 is al presteren, presteren, presteren. Als daarbij de methodetoetsen en cito's heel slecht gemaakt worden krijg je dus een heel slecht rapport. Ik vind het om te huilen dat er vanaf het moment dat een kind kleuter af is zo'n nadruk op gelegd wordt, maar het is helaas wel zo. Kinderen weten heel snel wie een zonnetje, maantje of whatever is en dat Pietje zo'n geweldig rapport had.
Oh en wbt het zittenblijven; dat is ook echt niet altijd wenselijk. Kinderen vinden het soms zelf vervelend en kan juist ook het zelfvertrouwen nog verder afbreken.
dinsdag 25 oktober 2016 10:42
quote:hondenmens schreef op 25 oktober 2016 @ 00:25:
Ik had trouwens ook een leerkracht die mijn zelfvertrouwen stuk heeft gemaakt, omdat dingen niet lukten. Dan ging ik me schamen voor mezelf en denken dat iedereen zo over me dacht. Nu loop ik nog wel eens tegen onbegrip aan.Dat exact heeft mijn dochter dus ook meegemaakt. Het ergste vind ik nog dat ik (en de Psycholoog) gewoon niet werden geloofd afgelopen jaar. Nu dus een hele fijne juf maar de klas is gewoon heel erg aan het ontsporen waardoor mijn dochter (en een aantal andere kinderen) zich enorm onveilig voelen. Wij gaan dus nu voor een andere school, maar het hele proces bekijk ik echt met opengevallen mond
Ik had trouwens ook een leerkracht die mijn zelfvertrouwen stuk heeft gemaakt, omdat dingen niet lukten. Dan ging ik me schamen voor mezelf en denken dat iedereen zo over me dacht. Nu loop ik nog wel eens tegen onbegrip aan.Dat exact heeft mijn dochter dus ook meegemaakt. Het ergste vind ik nog dat ik (en de Psycholoog) gewoon niet werden geloofd afgelopen jaar. Nu dus een hele fijne juf maar de klas is gewoon heel erg aan het ontsporen waardoor mijn dochter (en een aantal andere kinderen) zich enorm onveilig voelen. Wij gaan dus nu voor een andere school, maar het hele proces bekijk ik echt met opengevallen mond
