Psyche
alle pijlers
Misbruikt als kind. Het effect ervan op volwassenen deel 2.
donderdag 16 juni 2016 20:42
Oorspronkelijk geschreven door Eleonora-1
Gisteren werd er in een ander topic over misbruik gesproken.
Dat heeft me vannacht erg beziggehouden omdat ik me weer eens realiseer hoeveel invloed het heeft op mij als volwassene.
Natuurlijk weet ik niet hoe het allemaal zou zijn gelopen als ik niet misbruikt was vroeger maar er zijn dingen die ik er mee in verband breng.
Je hoeft natuurlijk niks te vertellen over de aard van het misbruik als je dat niet wil. Voel je vrij daar over te zwijgen. Daar gaat het me op zich niet om. Dat je wat dan ook aan misbruik mee hebt gemaakt is al rot genoeg.
Het is me puur te doen om wat je er nú nog van merkt.
Zo ben ik nooit zorgeloos met mijn dochter. Ik scan mensen met wie ze omgaat. Intuïtief dus, niet dat ik in achtergronden duik of zo. Ik wantrouw mensen snel of zelfs bij voorbaat als het om mijn dochter gaat. Geheel onterecht waarschijnlijk maar dat gaat vanzelf.
Met mezelf ben ik juist heel onvoorzichtig. Onverschillig. Het kan me letterlijk weinig schelen hoe het met mij gaat en hoe ik met mezelf omga. Wel als ik er bewust over nadenk natuurlijk, want ik ben slim genoeg maar ik vóel geen noodzaak tot zuinigheid op mij.
Dat is wel een heel stuk beter sinds ik allerlei boeken gelezen heb en mijn echtgenoot ben tegengekomen maar ik merk dat er in mijn 'zelfbehoud compartiment' een storing zit. Hoe poepzuinig ik ook ben op de mensen om me heen, voor mezelf geldt dat niet.
Nou, dat onder andere dus.
Hoe is dat bij jou?
Mensen die te maken kregen met mishandeling, pesten, verwaarlozing etc. ook hartelijk welkom trouwens.
Vlinderoogje vond muziek bij het proces van gaan vertellen, er over praten, delen en verwerken.
Bij de een is de wond dieper en heeft de door anderen aangerichte schade meer impact en grotere gevolgen dan bij de ander maar hier praten we, voor zover we dat willen, ieder op onze eigen manier, over de gevolgen van misbruik in onze jeugd.
http://www.youtube.com/watch?v=eFXRQKYFbXE
Als er niet op je posting gereageerd wordt, vat dit niet op als een manier om je duidelijk te maken dat je niet gezien wordt of dat we niet in je geïnteresseerd zijn.
Er is geen kwade opzet in het spel maar iedereen is hier in de eerste plaats voor zichzelf en reageren is soms best moeilijk.
Zet, bij iets waar je graag reactie op wil, even fb aub (feedback aub) neer. Zodat anderen weten dat je behoefte hebt aan reacties van anderen.
Op verzoek van een aantal forummers hier: aub de postings van elkaar niet quoten.
Gisteren werd er in een ander topic over misbruik gesproken.
Dat heeft me vannacht erg beziggehouden omdat ik me weer eens realiseer hoeveel invloed het heeft op mij als volwassene.
Natuurlijk weet ik niet hoe het allemaal zou zijn gelopen als ik niet misbruikt was vroeger maar er zijn dingen die ik er mee in verband breng.
Je hoeft natuurlijk niks te vertellen over de aard van het misbruik als je dat niet wil. Voel je vrij daar over te zwijgen. Daar gaat het me op zich niet om. Dat je wat dan ook aan misbruik mee hebt gemaakt is al rot genoeg.
Het is me puur te doen om wat je er nú nog van merkt.
Zo ben ik nooit zorgeloos met mijn dochter. Ik scan mensen met wie ze omgaat. Intuïtief dus, niet dat ik in achtergronden duik of zo. Ik wantrouw mensen snel of zelfs bij voorbaat als het om mijn dochter gaat. Geheel onterecht waarschijnlijk maar dat gaat vanzelf.
Met mezelf ben ik juist heel onvoorzichtig. Onverschillig. Het kan me letterlijk weinig schelen hoe het met mij gaat en hoe ik met mezelf omga. Wel als ik er bewust over nadenk natuurlijk, want ik ben slim genoeg maar ik vóel geen noodzaak tot zuinigheid op mij.
Dat is wel een heel stuk beter sinds ik allerlei boeken gelezen heb en mijn echtgenoot ben tegengekomen maar ik merk dat er in mijn 'zelfbehoud compartiment' een storing zit. Hoe poepzuinig ik ook ben op de mensen om me heen, voor mezelf geldt dat niet.
Nou, dat onder andere dus.
Hoe is dat bij jou?
Mensen die te maken kregen met mishandeling, pesten, verwaarlozing etc. ook hartelijk welkom trouwens.
Vlinderoogje vond muziek bij het proces van gaan vertellen, er over praten, delen en verwerken.
Bij de een is de wond dieper en heeft de door anderen aangerichte schade meer impact en grotere gevolgen dan bij de ander maar hier praten we, voor zover we dat willen, ieder op onze eigen manier, over de gevolgen van misbruik in onze jeugd.
http://www.youtube.com/watch?v=eFXRQKYFbXE
Als er niet op je posting gereageerd wordt, vat dit niet op als een manier om je duidelijk te maken dat je niet gezien wordt of dat we niet in je geïnteresseerd zijn.
Er is geen kwade opzet in het spel maar iedereen is hier in de eerste plaats voor zichzelf en reageren is soms best moeilijk.
Zet, bij iets waar je graag reactie op wil, even fb aub (feedback aub) neer. Zodat anderen weten dat je behoefte hebt aan reacties van anderen.
Op verzoek van een aantal forummers hier: aub de postings van elkaar niet quoten.
“Happiness can be found, even in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.”
woensdag 26 oktober 2016 00:16
Meiden ook van mij heel goede vibes.
Houd jullie taai...Ook niet heel veel woorden hier. Heb rugpijn en hoofdpijn, geloof dat ik griep krijg. Ben dan ook zo stom om nog op te blijven....zit ook veel te malen...
Heb via via een man leren kennen, langzaam gelukkig, maar toch te snel voor mij. Hij lijkt ptss en ook mijn uitputting niet erg te vinden, en is weg van mij. Zucht, vind dat heel moeilijk, hebben jullie dat ook meegemaakt? Het voelt alsof ik helemaal wordt overspoeld door die nabijheid, of zijn wens daartoe. Alsof ik liefst onder een steen kruip de ene seconde en in zijn armen de volgende. Ik vind het lastig: kan totaal niet snappen hoe hij me dan nog leuk kan vinden, in deze 'staat' : voel me de laatste weken bar slecht en daar windt ik weinig doekjes om (WINST!! Dat deed ik dus altijd wel heel erg, maar heb er de kracht niet voor). Hij vind me geweldig, en 'met elke seconde interessanter' , omdat ik zo open ben en niks achterhoudt. Dat kan ik me dan weer zo niet voorstellen....vind het eng. Heb al genoeg aan mezelf, en dan zeggen ze toch altijd: eerst jezelf op de rails, dan met een ander? Hebben jullie zoiets wel eens aan de hand gehad, hoe gingen jullie hiermee om? Afgehouden? Of ...?
Het gaat me dan toch extreem veel te snel, ook al gebeurt er geen dr*l.
Gauw onder de wol. Haha, even lachen, dit rijmt onbedoeld
Houd jullie taai...Ook niet heel veel woorden hier. Heb rugpijn en hoofdpijn, geloof dat ik griep krijg. Ben dan ook zo stom om nog op te blijven....zit ook veel te malen...
Heb via via een man leren kennen, langzaam gelukkig, maar toch te snel voor mij. Hij lijkt ptss en ook mijn uitputting niet erg te vinden, en is weg van mij. Zucht, vind dat heel moeilijk, hebben jullie dat ook meegemaakt? Het voelt alsof ik helemaal wordt overspoeld door die nabijheid, of zijn wens daartoe. Alsof ik liefst onder een steen kruip de ene seconde en in zijn armen de volgende. Ik vind het lastig: kan totaal niet snappen hoe hij me dan nog leuk kan vinden, in deze 'staat' : voel me de laatste weken bar slecht en daar windt ik weinig doekjes om (WINST!! Dat deed ik dus altijd wel heel erg, maar heb er de kracht niet voor). Hij vind me geweldig, en 'met elke seconde interessanter' , omdat ik zo open ben en niks achterhoudt. Dat kan ik me dan weer zo niet voorstellen....vind het eng. Heb al genoeg aan mezelf, en dan zeggen ze toch altijd: eerst jezelf op de rails, dan met een ander? Hebben jullie zoiets wel eens aan de hand gehad, hoe gingen jullie hiermee om? Afgehouden? Of ...?
Het gaat me dan toch extreem veel te snel, ook al gebeurt er geen dr*l.
Gauw onder de wol. Haha, even lachen, dit rijmt onbedoeld
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
woensdag 26 oktober 2016 02:34
Beterschap Kers! Inderdaad snel onder de wol hoop dat je nu lekker slaapt
Een relatie opbouwen na wat wij meegemaakt hebben en met ptss kan behoorlijk pittig zijn inderdaad, maar absoluut niet onmogelijk. Denk dat sommigen daar wel iets zinnigs over kunnen zeggen, ik hoop dat je (langzaam in je eigen tempo) zijn liefde en interesse in jou leert accepteren
Een relatie opbouwen na wat wij meegemaakt hebben en met ptss kan behoorlijk pittig zijn inderdaad, maar absoluut niet onmogelijk. Denk dat sommigen daar wel iets zinnigs over kunnen zeggen, ik hoop dat je (langzaam in je eigen tempo) zijn liefde en interesse in jou leert accepteren
woensdag 26 oktober 2016 07:42
Dank je smurf, lief van je Ik denk dat dat het is, langzaam aan...
En dan ook telkens goed kijken en voelen wat ik er nou van vind, van hem dan vooral. Soms is hij me bv wat te enthousiast (en ik denk dat een snelle start nooit echt goed is...). Goed om bij mezelf te kijken wat ik ervaar.
Hoe is het nu met jou, lieve smurfin? Zie dat je geregeld in de nacht post/ vroeg alweer op bent, kun je niet slapen?
En met de anderen? Ik denk aan jullie en stuur jullie kracht en liefs ook op de dagen dat ik nogal wegzak en geen woorden meer heb (herkenning!!)
En dan ook telkens goed kijken en voelen wat ik er nou van vind, van hem dan vooral. Soms is hij me bv wat te enthousiast (en ik denk dat een snelle start nooit echt goed is...). Goed om bij mezelf te kijken wat ik ervaar.
Hoe is het nu met jou, lieve smurfin? Zie dat je geregeld in de nacht post/ vroeg alweer op bent, kun je niet slapen?
En met de anderen? Ik denk aan jullie en stuur jullie kracht en liefs ook op de dagen dat ik nogal wegzak en geen woorden meer heb (herkenning!!)
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
woensdag 26 oktober 2016 08:12
Hij weet me wel geregeld enorm te raken, gisteravond berichtje
'misschien laat je het ooit toe dat iemand zo af en toe voor je mag zorgen
slaap zacht en beterschap lieve vrouw'
Sta dan met open mond....hij doorziet me wel
Het is lastig balans te houden, me op mijzelf en herstel te richten, terwijl er iemand ook iets van aandacht wil (sorry dit klinkt een beetje vreemd, want het is fijn maar ik wil me ook graag op mij blijven richten. Zo ervaar ik het en het doet me ook pijn, dat ik nu zo op slot zit)
'misschien laat je het ooit toe dat iemand zo af en toe voor je mag zorgen
slaap zacht en beterschap lieve vrouw'
Sta dan met open mond....hij doorziet me wel
Het is lastig balans te houden, me op mijzelf en herstel te richten, terwijl er iemand ook iets van aandacht wil (sorry dit klinkt een beetje vreemd, want het is fijn maar ik wil me ook graag op mij blijven richten. Zo ervaar ik het en het doet me ook pijn, dat ik nu zo op slot zit)
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
woensdag 26 oktober 2016 08:43
Oh lieve smurf wat je nu schrijft is zo herkenbaar. Het is precies waardoor ik zo onderuit ben gegaan het afgelopen jaar. Ineens kon ik pijn en triggers niet meer gewoon blokken. Er kwam voor het eerst echt gevoel bij de herbelevingen, niet alleen emotie/angst, maar ik voelde ineens ook dat dingen (lichamelijk) pijn hadden gedaan. Dat niet meer tegen kunnen houden, moeten doorstaan in plaats van het weg te kunnen drukken hebben me uiteindelijk gedwongen hulp te zoeken. Ik kan dit gewoon niet meer.
Net na het overlijden van mijn dochtertje dissocieerde ik heel veel, de pijn van haar zien sterven was te heftig om mee om te gaan. Maar de periode daarna moest ik helder zijn, voor mijn andere kinderen zorgen, helemaal toen man wegging. Ik kan mezelf niet meer beschermen en voel me ontzettend kwetsbaar en eenzaam daardoor.
Kers ik weet niet zo goed hoe je rustig een relatie opbouwt. Ik ben er beide keren blind ingevlogen. Maar het klinkt als iemand die het graag goed voor je wil doen en dat is heel waardevol!
Net na het overlijden van mijn dochtertje dissocieerde ik heel veel, de pijn van haar zien sterven was te heftig om mee om te gaan. Maar de periode daarna moest ik helder zijn, voor mijn andere kinderen zorgen, helemaal toen man wegging. Ik kan mezelf niet meer beschermen en voel me ontzettend kwetsbaar en eenzaam daardoor.
Kers ik weet niet zo goed hoe je rustig een relatie opbouwt. Ik ben er beide keren blind ingevlogen. Maar het klinkt als iemand die het graag goed voor je wil doen en dat is heel waardevol!
woensdag 26 oktober 2016 08:49
ik snap heel goed wat je schrijft smurf! Herkenning. Het allemaal handelen, ik vind dat je het goed doet.... Ik zou denk ik bv helemaal geen kracht meer kunnen opbrengen om zo open en liefdevol op anderen te reageren of mijn patronen zo in the picture te houden. Dus als je bv bot was (ben je vast niet continue) naar je vriend/vriendin (NB: 'ruimte nodig hebben' an sich is niet 'wegdrukken'!), dan kan ik je zeggen dat ik je hier enorm warm, genuanceerd en lief vind reageren.
Herken het ook wel dat je je ook hier onveilig voelt. Soms durf ik de reacties een paar dagen niet te lezen, omdat ik bang ben geraakt te worden. Maar weet dat mensen hier dit herkennen, en willen dat je goed voor jezelf zorgt, bent wie je bent op elk moment- je staat niet alleen.
Naar ook dat je zo slecht slaapt; zijn er specifieke gedachten die je wakker houden/terugkeren?
Thanks voor je woorden wbt deze man. Ik heb het gevoel dat ik mezelf al gauw verlies en bv altijd 'beschikbaar' ben en een beetje te ver door ga in fantasieen van 'happily ever after' , dus ik ben heel blij dat het me nu lukt om dit te zien en zo lang als nodig is stil te staan bij mijn gevoelens is mijn voornemen.
Maar hij is zeker liefdevol, en heel slim, maar soms merk ik dat ik de deur even dicht moet doen. En hoewel goed is dat ook pijnlijk en mn verdrietig: dit is de 'beschadiging door jeugdtrauma's' in de paktijk
Herken het ook wel dat je je ook hier onveilig voelt. Soms durf ik de reacties een paar dagen niet te lezen, omdat ik bang ben geraakt te worden. Maar weet dat mensen hier dit herkennen, en willen dat je goed voor jezelf zorgt, bent wie je bent op elk moment- je staat niet alleen.
Naar ook dat je zo slecht slaapt; zijn er specifieke gedachten die je wakker houden/terugkeren?
Thanks voor je woorden wbt deze man. Ik heb het gevoel dat ik mezelf al gauw verlies en bv altijd 'beschikbaar' ben en een beetje te ver door ga in fantasieen van 'happily ever after' , dus ik ben heel blij dat het me nu lukt om dit te zien en zo lang als nodig is stil te staan bij mijn gevoelens is mijn voornemen.
Maar hij is zeker liefdevol, en heel slim, maar soms merk ik dat ik de deur even dicht moet doen. En hoewel goed is dat ook pijnlijk en mn verdrietig: dit is de 'beschadiging door jeugdtrauma's' in de paktijk
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
woensdag 26 oktober 2016 12:34
Toch denk ik dat het vooruitgang is als er 'gaten in de muur' komen, hoe moeilijk het ook is om ermee om te gaan. Dat is bij mij ook zo. Maar wat mezelf betreft vind ik het leven zo (met meer voelen) beter dan het zombieleven zoals ik het eerst had, dat ik niets voelde, niets, dacht dat ik helemaal geen gevoel had en dat soort dingen. Nu weet ik dat het 'een reactie op' is, dat ik zo reageer(de). Dat ik niet gek ben, of niet normaal, of 'vissenbloed heb' (zo'n fijne uitspraak van mijn 'moeder', heel lang geleden maar die heeft er zo ingehakt).
Relaties.. nou, ik zie nu van mezelf dat ik eerder nooit heb stilgestaan bij wat ikzelf wilde of niet wilde, als ik begon met een relatie. Ik liet me maar wat meevoeren. Dus ik vind het erg knap van je, Kers, dat je de tijd neemt om af en toe die deur dicht te doen en stil te staan bij jezelf, bij wat je voelt en hoe het echt gaat met je. Ik hoop dat ik daar nu eindelijk ook toe in staat ben, in de contacten die ik heb en die eraan zitten te komen.
Fijn trouwens dat hier de zon schijnt, ik heb het eindelijk eens niet meer zo koud (van binnen ook) dan die afgelopen mistige kille dagen. Hopelijk bij jullie ook zon.
Relaties.. nou, ik zie nu van mezelf dat ik eerder nooit heb stilgestaan bij wat ikzelf wilde of niet wilde, als ik begon met een relatie. Ik liet me maar wat meevoeren. Dus ik vind het erg knap van je, Kers, dat je de tijd neemt om af en toe die deur dicht te doen en stil te staan bij jezelf, bij wat je voelt en hoe het echt gaat met je. Ik hoop dat ik daar nu eindelijk ook toe in staat ben, in de contacten die ik heb en die eraan zitten te komen.
Fijn trouwens dat hier de zon schijnt, ik heb het eindelijk eens niet meer zo koud (van binnen ook) dan die afgelopen mistige kille dagen. Hopelijk bij jullie ook zon.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 26 oktober 2016 12:42
Hier geen zon, donker. waarom ben ik opgestaan? geen idee. Morgen baar huisarts om naar mijn buik te laten kijken, want wat doen die littekens pijn, en ik ben er ook voor mijn hoofdpijnen.. In mei ben ik toen weer verkracht en heeft hij mij buiten westen geslagen, keihard tegen hoofd en een gekneusde kaak bezorgt, en sindsdien veel hoofdpijn. Als ik wat eet, dan is over om na 5 min ongeveer op volle kracht terug te komen, ook met drinken, en moet ook regelmatig overgeven( en dat geeft geen resultaat op weegschaal).
Degene die mij begeleid met mijn diabetes zegt dat bet komt door mijn hoge bloeddruk, grote bs, want ik heb al eerder ook hoge bloeddruk gehad en geen hoofdpijnen.
Ik heb om dubbel consult gevraagt, morgen om half elf na de besprekingen ben ik aan de beurt, dan lopen ze nog niet uit
Degene die mij begeleid met mijn diabetes zegt dat bet komt door mijn hoge bloeddruk, grote bs, want ik heb al eerder ook hoge bloeddruk gehad en geen hoofdpijnen.
Ik heb om dubbel consult gevraagt, morgen om half elf na de besprekingen ben ik aan de beurt, dan lopen ze nog niet uit
woensdag 26 oktober 2016 18:40
Allereerst knuffel voor jou, Kaitlyn, wat naar dat je je niet goed voelt, ik stuur je heel veel kracht!! Je bent sterk, vergeet dat niet, en op een dag is er zoveel licht om je heen dat je alle donkerte echt achter je kunt laten........en veel succes morgen 
!
Dank jullie wel...ook voor je compliment, EV!! Jullie berichten doen me goed en sterken me op deze weg
Heb er goed over gedacht vandaag. Het grootste euvel is dus dat ik langzaam in een baan om een ander dreig te glijden. Dat gebeurt vaak ongemerkt. Maar een avond zonder conctact valt me nu al zwaar. Dus ik gooi er echt wat peptalk (*tot wat stevigers; schop onder de reet) tegen aan, om echt mijn eigen ding te blijven doen.
Eet smakelijk voor nu
!Dank jullie wel...ook voor je compliment, EV!! Jullie berichten doen me goed en sterken me op deze weg
Heb er goed over gedacht vandaag. Het grootste euvel is dus dat ik langzaam in een baan om een ander dreig te glijden. Dat gebeurt vaak ongemerkt. Maar een avond zonder conctact valt me nu al zwaar. Dus ik gooi er echt wat peptalk (*tot wat stevigers; schop onder de reet) tegen aan, om echt mijn eigen ding te blijven doen.
Eet smakelijk voor nu
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
woensdag 26 oktober 2016 19:17
Smakelijk gegeten
en straks nog een heerlijke tompouce in het vooruitzicht, want die had ik gehaald voor mijn bezoek (natuurlijk iets meer, want Brabantse bourgondiër hier ).
Kaitlyn, succes morgen, en hopelijk goede hulp waar je verder mee komt.
'Wegglijden in een baan om de ander', wat is dat mooi beeldend gezegd Kers, en wat herken ik dat.
Zo is het mij ook heel lang vergaan. Pas in deze laatste relatie (die nu voorbij is, die dus) begon ik meer en meer te voelen wat ik zelf wilde, of juist niet meer wilde. Wat ik nodig had in een relatie. En dat ging steeds meer wringen, want dat was er niet.
Smurf, je hebt pb.
en straks nog een heerlijke tompouce in het vooruitzicht, want die had ik gehaald voor mijn bezoek (natuurlijk iets meer, want Brabantse bourgondiër hier ).
Kaitlyn, succes morgen, en hopelijk goede hulp waar je verder mee komt.
'Wegglijden in een baan om de ander', wat is dat mooi beeldend gezegd Kers, en wat herken ik dat.
Zo is het mij ook heel lang vergaan. Pas in deze laatste relatie (die nu voorbij is, die dus) begon ik meer en meer te voelen wat ik zelf wilde, of juist niet meer wilde. Wat ik nodig had in een relatie. En dat ging steeds meer wringen, want dat was er niet.
Smurf, je hebt pb.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 26 oktober 2016 19:35
Lekker EV...!!! Geniet ervan (met Earl Grey?)
Heb even bewust niks in huis, wil graag (en geheel ongedwongen!) een aantal kg kwijt. Vanavond een lezing voorbereiden, heb nog niks gedaan, en het is echt veel werk...maar voel me ook helemaal niet in de stemming (was nav dat conflict dat ik hier beschreef met die coordinator er eigenlijk wel klaar mee, maar afhaken omdat ik niet goed wordt behandeld doe ik nog steeds niet . Maar het wordt beter. Op een dag haak ik dan af! Babysteps
Fijne avond allemaal...
Heb even bewust niks in huis, wil graag (en geheel ongedwongen!) een aantal kg kwijt. Vanavond een lezing voorbereiden, heb nog niks gedaan, en het is echt veel werk...maar voel me ook helemaal niet in de stemming (was nav dat conflict dat ik hier beschreef met die coordinator er eigenlijk wel klaar mee, maar afhaken omdat ik niet goed wordt behandeld doe ik nog steeds niet . Maar het wordt beter. Op een dag haak ik dan af! Babysteps
Fijne avond allemaal...
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
woensdag 26 oktober 2016 20:01
donderdag 27 oktober 2016 08:28
Óók heerlijk, tompoucen zijn altijd fijn!
Hier even heel veel spanning, trek dit denk ik toch niet. Ik weet niet, de hele omgang met een ander mens, zeker als die mij leuk vindt, roept zoveel spanning op. Liefste zou ik onder de dekens blijven liggen, dan kan ook nooit meer iemand me kwetsen of in de steek laten...de reden dat ik dit wil volhouden, de pijn trotseren, is omdat ik zo niet wil leven
Zo met al die zware bescherming aan... ik wil nabij kunnen zijn
Maar nu even geen kracht meer maar alleen maar bang en verdrietig...zal t ooit beter gaan? Soms denk ik, ben zooooo moe van al het zoeken van wegen die uit dit doolhof leiden
T lijkt ook alsof t niet verbeterd.
Hier even heel veel spanning, trek dit denk ik toch niet. Ik weet niet, de hele omgang met een ander mens, zeker als die mij leuk vindt, roept zoveel spanning op. Liefste zou ik onder de dekens blijven liggen, dan kan ook nooit meer iemand me kwetsen of in de steek laten...de reden dat ik dit wil volhouden, de pijn trotseren, is omdat ik zo niet wil leven
Zo met al die zware bescherming aan... ik wil nabij kunnen zijn
Maar nu even geen kracht meer maar alleen maar bang en verdrietig...zal t ooit beter gaan? Soms denk ik, ben zooooo moe van al het zoeken van wegen die uit dit doolhof leiden
T lijkt ook alsof t niet verbeterd.
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
donderdag 27 oktober 2016 08:45
quote:blauwesmurf27 schreef op 26 oktober 2016 @ 09:09:
Lieve reactie van je Kers, ik wou dat ik er zo tegenaan kon kijken. Helaas is hetgeen ik zeg tegen vriend en vriendin, over ruimte innemen, niet de waarheid, ik heb juist heel hard iemand nodig die me even vasthoudt, maar ik verdraag dat nu niet, ik wil dat ze zich richten op hun eigen leven en niet in mijn zooi mee genomen worden, deze rotzooi is voor mijn rekening, hier moet ik mee omgaan.
@blauwesmurf wat omschrijf je dit mooi (en wat is het herkenbaar ). Probeer hierin de balans te vinden: natuurlijk moeten ze zich richten op hun eigen leven, maar ze vragen om een knuffel, is een concrete vraag en iets wat veel mensen graag, heel graag doen. Je mag proberen steun van anderen gedoseerd te laten. En er op vertrouwen dat zij zelf kunnen inschatten wanneer ze het je even niet kunnen bieden. Natuurlijk moet je niet gaan ' zuigen', ik weet niet of je dit zelf goed kunt inschatten? Zo niet, dan kun je ze ook zeggen dat je daar onzeker over bent.
Lieve reactie van je Kers, ik wou dat ik er zo tegenaan kon kijken. Helaas is hetgeen ik zeg tegen vriend en vriendin, over ruimte innemen, niet de waarheid, ik heb juist heel hard iemand nodig die me even vasthoudt, maar ik verdraag dat nu niet, ik wil dat ze zich richten op hun eigen leven en niet in mijn zooi mee genomen worden, deze rotzooi is voor mijn rekening, hier moet ik mee omgaan.
@blauwesmurf wat omschrijf je dit mooi (en wat is het herkenbaar ). Probeer hierin de balans te vinden: natuurlijk moeten ze zich richten op hun eigen leven, maar ze vragen om een knuffel, is een concrete vraag en iets wat veel mensen graag, heel graag doen. Je mag proberen steun van anderen gedoseerd te laten. En er op vertrouwen dat zij zelf kunnen inschatten wanneer ze het je even niet kunnen bieden. Natuurlijk moet je niet gaan ' zuigen', ik weet niet of je dit zelf goed kunt inschatten? Zo niet, dan kun je ze ook zeggen dat je daar onzeker over bent.
donderdag 27 oktober 2016 10:31
Dat moet je zeker aangeven bij de huisarts! Ik snap heel goed dat het anders voelt, dat je het als een zwak moment ervaart, maar het is ontzettend sterk dat je dat tegen je vriend gezegd hebt! Ondanks dat je tegen je gevoel in moet gaan is het heel goed voor jezelf zorgen, want je zegt het zelf al het zou zo zonde zijn van al je harde werken
Dat verzanden in oude emoties ken ik ook helaas een dat is maar moeilijk uit te leggen.
Ik ben een hele hele lange to-do-lijst, met deels echt belangrijke dingen en het lukt me niet. Iedereen roept dat ik zo goed bezig ben, maar niemand ziet de enorme chaos in mijn hoofd. Het lukt me echt niet, ik ben het overzicht totaal kwijt
Dat verzanden in oude emoties ken ik ook helaas een dat is maar moeilijk uit te leggen.
Ik ben een hele hele lange to-do-lijst, met deels echt belangrijke dingen en het lukt me niet. Iedereen roept dat ik zo goed bezig ben, maar niemand ziet de enorme chaos in mijn hoofd. Het lukt me echt niet, ik ben het overzicht totaal kwijt
donderdag 27 oktober 2016 11:08
Het zijn allemaal dingen die bij mijn persoonlijke takenpakket horen en die anderen daardoor niet over kunnen nemen. Totaal heb ik 9 harde deadlines staan in de komende 2,5 week en het is gewoon echt teveel. Het zijn ook niet allemaal grote dingen maart wel dingen die moeten gebeuren en wat meerdere (en in een deel van de gevallen veel) andere mensen echt hinder van ondervinden als ik het niet goed doe.
Ik ben het nu maar helemaal aan het uitschrijven, per dagdeel, zodat ik iets van houvast heb. Maar eigenlijk sta ik zo stijf van de angst en spanning dat ik het liefst gewoon zou verdwijnen
Ik hoop dat het gesprek met je huisarts je iets op gaat leveren smurf. Al zou je naar morgen voor de curretage mogen, dat is hartstikke rot en eng en zwaar enz, maar dan heb je het tenminste gehad. Niet nog dagen tegenaan hikken is heel erg naar een eigenlijk voor jou gewoon niet te doen, dat zou je huisarts moeten begrijpen
Ik ben het nu maar helemaal aan het uitschrijven, per dagdeel, zodat ik iets van houvast heb. Maar eigenlijk sta ik zo stijf van de angst en spanning dat ik het liefst gewoon zou verdwijnen
Ik hoop dat het gesprek met je huisarts je iets op gaat leveren smurf. Al zou je naar morgen voor de curretage mogen, dat is hartstikke rot en eng en zwaar enz, maar dan heb je het tenminste gehad. Niet nog dagen tegenaan hikken is heel erg naar een eigenlijk voor jou gewoon niet te doen, dat zou je huisarts moeten begrijpen
