Relaties
alle pijlers
Langdurig single en vrij onervaren met relaties
maandag 24 oktober 2016 21:35
Vind het op bepaalde momenten erg jammer dat ik al langdurig single ben en vrij onervaren ben met relaties.
Heb tevens een aantal vrienden die ook met deze situatie(s) zitten.
Heb vooral als probleem dat ik moeite om contacten te leggen met sommige vrouwen (die ik dan juist wel weer erg leuk vind).
Vaak zoek ik wel oogcontact, maar echt concreet contact leggen vind ik erg moeilijk (ook door onzekerheid en achterliggende angst).
Tevens vind ik daten echt vreselijk; vooral speeddaten en ook Tinder (te beperkt en vluchtig).
Ben een tijdje op g-date actief geweest; ook vanwege mijn vorm van ASS (autisme spectrumstoornis), maar dit heeft helaas niets opgeleverd.
Wie herkent eigenlijk het langdurig single zijn en onervarenheid met relaties?
Heb tevens een aantal vrienden die ook met deze situatie(s) zitten.
Heb vooral als probleem dat ik moeite om contacten te leggen met sommige vrouwen (die ik dan juist wel weer erg leuk vind).
Vaak zoek ik wel oogcontact, maar echt concreet contact leggen vind ik erg moeilijk (ook door onzekerheid en achterliggende angst).
Tevens vind ik daten echt vreselijk; vooral speeddaten en ook Tinder (te beperkt en vluchtig).
Ben een tijdje op g-date actief geweest; ook vanwege mijn vorm van ASS (autisme spectrumstoornis), maar dit heeft helaas niets opgeleverd.
Wie herkent eigenlijk het langdurig single zijn en onervarenheid met relaties?
maandag 24 oktober 2016 23:46
Ik ben een vrouw van 31 en heb ook ASS. Een serieuze relatie heb ik nog nooit gehad. Zo eentje waarbij je 2 zielen, 1 gedachte bent. Die persoon heb ik (nog) nooit ontmoet en verwacht ook niet dat dat gaat gebeuren. Ik denk dat ik daar gewoon te anders voor denk. Maar ik ben het meest op mijn gemak als ik alleen ben. Wel behoefte aan sociaal contact, maar zit niet op verdere verplichtingen te wachten.
dinsdag 25 oktober 2016 15:54
quote:-KING- schreef op 24 oktober 2016 @ 21:42:
ik denk dat je niet meer van dit soort topics moet openen, maar gewoon mee moet ouwehoeren hier.
lijkt me de perfecte plek om te oefenen.
Mijn vroegere insteek was dat de meeste berichten van mij op dit forum over single zijn en maagdelijkheid ging. Later ben ik wat meer gaan variëren. Mijn berichten gingen later over diverse onderwerpen in verschillende pijlers: reizen, internet, seksualiteit, programma's op de TV.
Verder: daten is voor mensen met autisme doorgaans moeilijker dan voor mensen zonder autisme, en ik denk in het bijzonder voor mannen met autisme. Het initiatief ligt vaak bij de man. Er is een topic hierover geweest, waaruit blijkt dat het lang niet zo duidelijk is, wie het initiatief neemt tot contact. Ik zal het in elk geval zelf niet doen, als ik geen interesse bij de vrouw waarneem.
Is er eenmaal een relatie tot stand gekomen, dan zal dat voor een partner zonder autisme lastig zijn om een relatie te hebben met iemand met autisme. Of de autist een man is of een vrouw (en de partner resp. een vrouw of een man) lijkt niet veel uit te maken.
Ik heb daar weinig succes in gehad, tot nog toe. Aan de ene kant herken ik de signalen niet, aan de andere kant herken ik ze duidelijk wel, maar negeer ik ze bewust en denk ik: "Ik verbeeld mij maar wat," ik ben te verlegen daarop te reageren, of ik weet niet hoe ik moet reageren.
Het is vaak een vicieuze cirkel. Je leert te daten en het spel van flirten te spelen door het te doen. Maar je kunt het alleen doen als de situatie zich voort doet. En dat gebeurt alleen als er wederzijdse aantrekking is. Het gaat in elk geval aan mijn neus voorbij.
ik denk dat je niet meer van dit soort topics moet openen, maar gewoon mee moet ouwehoeren hier.
lijkt me de perfecte plek om te oefenen.
Mijn vroegere insteek was dat de meeste berichten van mij op dit forum over single zijn en maagdelijkheid ging. Later ben ik wat meer gaan variëren. Mijn berichten gingen later over diverse onderwerpen in verschillende pijlers: reizen, internet, seksualiteit, programma's op de TV.
Verder: daten is voor mensen met autisme doorgaans moeilijker dan voor mensen zonder autisme, en ik denk in het bijzonder voor mannen met autisme. Het initiatief ligt vaak bij de man. Er is een topic hierover geweest, waaruit blijkt dat het lang niet zo duidelijk is, wie het initiatief neemt tot contact. Ik zal het in elk geval zelf niet doen, als ik geen interesse bij de vrouw waarneem.
Is er eenmaal een relatie tot stand gekomen, dan zal dat voor een partner zonder autisme lastig zijn om een relatie te hebben met iemand met autisme. Of de autist een man is of een vrouw (en de partner resp. een vrouw of een man) lijkt niet veel uit te maken.
Ik heb daar weinig succes in gehad, tot nog toe. Aan de ene kant herken ik de signalen niet, aan de andere kant herken ik ze duidelijk wel, maar negeer ik ze bewust en denk ik: "Ik verbeeld mij maar wat," ik ben te verlegen daarop te reageren, of ik weet niet hoe ik moet reageren.
Het is vaak een vicieuze cirkel. Je leert te daten en het spel van flirten te spelen door het te doen. Maar je kunt het alleen doen als de situatie zich voort doet. En dat gebeurt alleen als er wederzijdse aantrekking is. Het gaat in elk geval aan mijn neus voorbij.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 25 oktober 2016 15:56
quote:pejeka schreef op 24 oktober 2016 @ 21:56:
Gewoon minder focussen op je gebreken en meer op je goeie punten?Ik zou met jou eens zijn, als de potentiële partner niet op je gebreken zou letten. Het komt meer dan eens voor dat mensen mij anders zien, dan ik mijzelf zie. Autisme is voor anderen vaak niet aantrekkelijk. Mensen hebben een bepaald beeld van autisme, dat ze niet gemakkelijk loslaten.
Gewoon minder focussen op je gebreken en meer op je goeie punten?Ik zou met jou eens zijn, als de potentiële partner niet op je gebreken zou letten. Het komt meer dan eens voor dat mensen mij anders zien, dan ik mijzelf zie. Autisme is voor anderen vaak niet aantrekkelijk. Mensen hebben een bepaald beeld van autisme, dat ze niet gemakkelijk loslaten.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 25 oktober 2016 20:29
quote:hans66 schreef op 25 oktober 2016 @ 15:54:
[...]
Mijn vroegere insteek was dat de meeste berichten van mij op dit forum over single zijn en maagdelijkheid ging. Later ben ik wat meer gaan variëren. Mijn berichten gingen later over diverse onderwerpen in verschillende pijlers: reizen, internet, seksualiteit, programma's op de TV.
Verder: daten is voor mensen met autisme doorgaans moeilijker dan voor mensen zonder autisme, en ik denk in het bijzonder voor mannen met autisme. Het initiatief ligt vaak bij de man. Er is een topic hierover geweest, waaruit blijkt dat het lang niet zo duidelijk is, wie het initiatief neemt tot contact. Ik zal het in elk geval zelf niet doen, als ik geen interesse bij de vrouw waarneem.
Is er eenmaal een relatie tot stand gekomen, dan zal dat voor een partner zonder autisme lastig zijn om een relatie te hebben met iemand met autisme. Of de autist een man is of een vrouw (en de partner resp. een vrouw of een man) lijkt niet veel uit te maken.
Ik heb daar weinig succes in gehad, tot nog toe. Aan de ene kant herken ik de signalen niet, aan de andere kant herken ik ze duidelijk wel, maar negeer ik ze bewust en denk ik: "Ik verbeeld mij maar wat," ik ben te verlegen daarop te reageren, of ik weet niet hoe ik moet reageren.
Het is vaak een vicieuze cirkel. Je leert te daten en het spel van flirten te spelen door het te doen. Maar je kunt het alleen doen als de situatie zich voort doet. En dat gebeurt alleen als er wederzijdse aantrekking is. Het gaat in elk geval aan mijn neus voorbij.
Dat vind ik erg sterk geschreven en hier wil ik me zeker bij aansluiten.
Mensen met autisme liggen helaas niet goed in de 'relatiemarkt' en vooral onder mannen is het aantal singles hierbij erg hoog.
Gelukkig heb ik nog wel een beetje ervaring met relaties (tussen mijn 20e en 25e), maar de laatste 15 jaar is er helaas een soort van gat ontstaan wat moeilijk te dichten lijkt.
Erg frustrerend soms en pijnlijk ook wel.
Het lijkt alsof veel vrouwen in mijn communicatie bepaalde signalen opvangen die ze als 'verkeerd' interpreteren en daardoor de boot afhouden.
Vooral mijn onzekerheid speelt hierin een erg grote rol en hierin lijk ik erg zwak te staan.
Ben nu op een punt in mijn leven gekomen dat ik (weer) behoefte heb gekregen aan intimiteit en geborgenheid en de hoop dat mijn verlangens eens 'beantwoord' gaan worden.
Tevens heb ik ook nog steeds iets van een kinderwens (het liefst 1 kind trouwens) en dit kan soms erg aan me vreten.
Het is absoluut geen fijn gevoel om steeds het idee te hebben dat je hiermee aan de zijlijn staat en dat er niemand lijkt te zijn waarmee je dergelijke gevoelens kan delen.
[...]
Mijn vroegere insteek was dat de meeste berichten van mij op dit forum over single zijn en maagdelijkheid ging. Later ben ik wat meer gaan variëren. Mijn berichten gingen later over diverse onderwerpen in verschillende pijlers: reizen, internet, seksualiteit, programma's op de TV.
Verder: daten is voor mensen met autisme doorgaans moeilijker dan voor mensen zonder autisme, en ik denk in het bijzonder voor mannen met autisme. Het initiatief ligt vaak bij de man. Er is een topic hierover geweest, waaruit blijkt dat het lang niet zo duidelijk is, wie het initiatief neemt tot contact. Ik zal het in elk geval zelf niet doen, als ik geen interesse bij de vrouw waarneem.
Is er eenmaal een relatie tot stand gekomen, dan zal dat voor een partner zonder autisme lastig zijn om een relatie te hebben met iemand met autisme. Of de autist een man is of een vrouw (en de partner resp. een vrouw of een man) lijkt niet veel uit te maken.
Ik heb daar weinig succes in gehad, tot nog toe. Aan de ene kant herken ik de signalen niet, aan de andere kant herken ik ze duidelijk wel, maar negeer ik ze bewust en denk ik: "Ik verbeeld mij maar wat," ik ben te verlegen daarop te reageren, of ik weet niet hoe ik moet reageren.
Het is vaak een vicieuze cirkel. Je leert te daten en het spel van flirten te spelen door het te doen. Maar je kunt het alleen doen als de situatie zich voort doet. En dat gebeurt alleen als er wederzijdse aantrekking is. Het gaat in elk geval aan mijn neus voorbij.
Dat vind ik erg sterk geschreven en hier wil ik me zeker bij aansluiten.
Mensen met autisme liggen helaas niet goed in de 'relatiemarkt' en vooral onder mannen is het aantal singles hierbij erg hoog.
Gelukkig heb ik nog wel een beetje ervaring met relaties (tussen mijn 20e en 25e), maar de laatste 15 jaar is er helaas een soort van gat ontstaan wat moeilijk te dichten lijkt.
Erg frustrerend soms en pijnlijk ook wel.
Het lijkt alsof veel vrouwen in mijn communicatie bepaalde signalen opvangen die ze als 'verkeerd' interpreteren en daardoor de boot afhouden.
Vooral mijn onzekerheid speelt hierin een erg grote rol en hierin lijk ik erg zwak te staan.
Ben nu op een punt in mijn leven gekomen dat ik (weer) behoefte heb gekregen aan intimiteit en geborgenheid en de hoop dat mijn verlangens eens 'beantwoord' gaan worden.
Tevens heb ik ook nog steeds iets van een kinderwens (het liefst 1 kind trouwens) en dit kan soms erg aan me vreten.
Het is absoluut geen fijn gevoel om steeds het idee te hebben dat je hiermee aan de zijlijn staat en dat er niemand lijkt te zijn waarmee je dergelijke gevoelens kan delen.
dinsdag 25 oktober 2016 20:32
quote:hans66 schreef op 25 oktober 2016 @ 15:56:
[...]
Ik zou met jou eens zijn, als de potentiële partner niet op je gebreken zou letten. Het komt meer dan eens voor dat mensen mij anders zien, dan ik mijzelf zie. Autisme is voor anderen vaak niet aantrekkelijk. Mensen hebben een bepaald beeld van autisme, dat ze niet gemakkelijk loslaten.
Helaas is die laatste zin ook een zeer pijnlijk feit.
Hoe bedoel je dat trouwens met 'het komt meer dan eens voor dat mensen mij anders zien, dan ik mijzelf zie'?
[...]
Ik zou met jou eens zijn, als de potentiële partner niet op je gebreken zou letten. Het komt meer dan eens voor dat mensen mij anders zien, dan ik mijzelf zie. Autisme is voor anderen vaak niet aantrekkelijk. Mensen hebben een bepaald beeld van autisme, dat ze niet gemakkelijk loslaten.
Helaas is die laatste zin ook een zeer pijnlijk feit.
Hoe bedoel je dat trouwens met 'het komt meer dan eens voor dat mensen mij anders zien, dan ik mijzelf zie'?
dinsdag 25 oktober 2016 21:02
Ik bedoel dat mensen de positieve kanten niet (willen) zien, ook al zeggen ze dat niet hardop. Ik ben meer dan een autist.
Trouwens mensen met autisme zijn vaak niet aantrekkelijk, maar beperkingen i.h.a. worden niet met sexyness geassocieerd. Men wordt verliefd op iemand die gezond oogt, niet iemand die een beperking heeft. Deze kijk lijkt erg negatief en Pejeka heeft een punt "Gewoon minder focussen op je gebreken en meer op je goeie punten?" maar als jij jezelf als positief ziet, hoef een ander dat nog niet te vinden.
Trouwens mensen met autisme zijn vaak niet aantrekkelijk, maar beperkingen i.h.a. worden niet met sexyness geassocieerd. Men wordt verliefd op iemand die gezond oogt, niet iemand die een beperking heeft. Deze kijk lijkt erg negatief en Pejeka heeft een punt "Gewoon minder focussen op je gebreken en meer op je goeie punten?" maar als jij jezelf als positief ziet, hoef een ander dat nog niet te vinden.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 25 oktober 2016 21:08
quote:Fun76 schreef op 25 oktober 2016 @ 20:29:
Het lijkt alsof veel vrouwen in mijn communicatie bepaalde signalen opvangen die ze als 'verkeerd' interpreteren en daardoor de boot afhouden.
Je zou moeten letten op je eigen lichaamstaal, en hoe vrouwen dat zien. Ik wou dat daarvoor cursussen waren, maar ik kom ze zelfs op YouTube niet tegen. Men is nog niet zover dat men dergelijke trainingen geeft aan mensen die anders overkomen dan zij denken, omdat ze verkeerde lichaamstaal vertonen. Heeft men er de tijd niet voor? Of heeft geen deskundige zich daarin nog verdiept? Er is niet veel veranderd, sinds Leo Kanner en Hans Asperger (deskundigen op het gebied van autisme) onderzoek deden naar kinderen met autisme. Deze kinderen groeien op en maken dingen mee, die nieuw en/of eng voor hen zijn. Ik denk ook dat men weinig aandacht aan daten besteedt, omdat dat onbekend terrein is, en de meeste ervaringen met mensen met autisme wordt niet zo positief beschreven (en vaak nog terecht ook).
quote:Vooral mijn onzekerheid speelt hierin een erg grote rol en hierin lijk ik erg zwak te staan.
Ben nu op een punt in mijn leven gekomen dat ik (weer) behoefte heb gekregen aan intimiteit en geborgenheid en de hoop dat mijn verlangens eens 'beantwoord' gaan worden.
Tevens heb ik ook nog steeds iets van een kinderwens (het liefst 1 kind trouwens) en dit kan soms erg aan me vreten.
Het is absoluut geen fijn gevoel om steeds het idee te hebben dat je hiermee aan de zijlijn staat en dat er niemand lijkt te zijn waarmee je dergelijke gevoelens kan delen.Het is jammer dat daar niet zo veel aandacht wordt besteed. Tegen de tijd dat dit wel gebeurt, zijn we zo'n twintig jaar verder. Ik ben dan intussen bijna bejaard.
Het lijkt alsof veel vrouwen in mijn communicatie bepaalde signalen opvangen die ze als 'verkeerd' interpreteren en daardoor de boot afhouden.
Je zou moeten letten op je eigen lichaamstaal, en hoe vrouwen dat zien. Ik wou dat daarvoor cursussen waren, maar ik kom ze zelfs op YouTube niet tegen. Men is nog niet zover dat men dergelijke trainingen geeft aan mensen die anders overkomen dan zij denken, omdat ze verkeerde lichaamstaal vertonen. Heeft men er de tijd niet voor? Of heeft geen deskundige zich daarin nog verdiept? Er is niet veel veranderd, sinds Leo Kanner en Hans Asperger (deskundigen op het gebied van autisme) onderzoek deden naar kinderen met autisme. Deze kinderen groeien op en maken dingen mee, die nieuw en/of eng voor hen zijn. Ik denk ook dat men weinig aandacht aan daten besteedt, omdat dat onbekend terrein is, en de meeste ervaringen met mensen met autisme wordt niet zo positief beschreven (en vaak nog terecht ook).
quote:Vooral mijn onzekerheid speelt hierin een erg grote rol en hierin lijk ik erg zwak te staan.
Ben nu op een punt in mijn leven gekomen dat ik (weer) behoefte heb gekregen aan intimiteit en geborgenheid en de hoop dat mijn verlangens eens 'beantwoord' gaan worden.
Tevens heb ik ook nog steeds iets van een kinderwens (het liefst 1 kind trouwens) en dit kan soms erg aan me vreten.
Het is absoluut geen fijn gevoel om steeds het idee te hebben dat je hiermee aan de zijlijn staat en dat er niemand lijkt te zijn waarmee je dergelijke gevoelens kan delen.Het is jammer dat daar niet zo veel aandacht wordt besteed. Tegen de tijd dat dit wel gebeurt, zijn we zo'n twintig jaar verder. Ik ben dan intussen bijna bejaard.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 25 oktober 2016 22:05
quote:Fun76 schreef op 25 oktober 2016 @ 21:49:
Dat helaas zelden
Wat doet mij dit antwoord denken aan opmerkingen van andere (onervaren) mensen over mislukte dates. Terugkoppeling krijgen gebeurt zelden tot nooit idd.
Ik herken overigens een aantal dingen bij een vriend met autisme. Eigenlijk zou iemand met zijn karakter plus vrienden en kennissen kring al jááren een relatie kunnen hebben. De problemen met uitgezonden lichaamstaal hebben echter ook met angst, zelfbeeld en onervarenheid te maken. Ik denk trouwens wel een adres te weten waar ze aan lichaamstaal kunnen werken. Of het effectief is weet ik niet. Die vriend is daar ook wel geweest en een relatie heeft hij er in ieder geval niet door gekregen.
In een wetenschappelijk proefschrift over relatie onervaren mannen is veel te vinden over lichaamstaal in een met dating vergelijkbare setup. Er wordt een proef beschreven van een (met verborgen camera opgenomen) gesprek tussen de man en een vrouw in een café die ze moeten proberen uit te nodigen om samen te gaan eten. De opnames zijn uitvoerig beoordeeld door een panel van vrouwen. Er wordt een scala aan dingen duidelijk. Er zal vast e.e.a. aan te verbeteren zijn maar tegelijk weet ik dat er grenzen aan zijn.
Dat helaas zelden
Wat doet mij dit antwoord denken aan opmerkingen van andere (onervaren) mensen over mislukte dates. Terugkoppeling krijgen gebeurt zelden tot nooit idd.
Ik herken overigens een aantal dingen bij een vriend met autisme. Eigenlijk zou iemand met zijn karakter plus vrienden en kennissen kring al jááren een relatie kunnen hebben. De problemen met uitgezonden lichaamstaal hebben echter ook met angst, zelfbeeld en onervarenheid te maken. Ik denk trouwens wel een adres te weten waar ze aan lichaamstaal kunnen werken. Of het effectief is weet ik niet. Die vriend is daar ook wel geweest en een relatie heeft hij er in ieder geval niet door gekregen.
In een wetenschappelijk proefschrift over relatie onervaren mannen is veel te vinden over lichaamstaal in een met dating vergelijkbare setup. Er wordt een proef beschreven van een (met verborgen camera opgenomen) gesprek tussen de man en een vrouw in een café die ze moeten proberen uit te nodigen om samen te gaan eten. De opnames zijn uitvoerig beoordeeld door een panel van vrouwen. Er wordt een scala aan dingen duidelijk. Er zal vast e.e.a. aan te verbeteren zijn maar tegelijk weet ik dat er grenzen aan zijn.
dinsdag 25 oktober 2016 23:13
quote:hans66 schreef op 25 oktober 2016 @ 21:02:
Ik bedoel dat mensen de positieve kanten niet (willen) zien, ook al zeggen ze dat niet hardop. Ik ben meer dan een autist.
Trouwens mensen met autisme zijn vaak niet aantrekkelijk, maar beperkingen i.h.a. worden niet met sexyness geassocieerd. Men wordt verliefd op iemand die gezond oogt, niet iemand die een beperking heeft. Deze kijk lijkt erg negatief en Pejeka heeft een punt "Gewoon minder focussen op je gebreken en meer op je goeie punten?" maar als jij jezelf als positief ziet, hoef een ander dat nog niet te vinden.
Mijn ex heeft een ASS (gediagnosticeerd, dus geen aanname van mij), maar toen wij elkaar ontmoette, heb ik nooit ook maar enig idee gehad dat hij autistisch zou kunnen zijn. (Niet klassiek autistisch trouwens, maar Asperger) Hij heeft dat een aantal jaren heel goed kunnen verbergen in zijn gedrag. Hij wist overigens zelf nog niet dat hij een ASS had,dit is pas een aantal jaar geleden naar boven gekomen,overigens toen wij al uit elkaar waren.
Toen zijn gedrag steeds meer ging veranderen, werd onze relatie ook moeizamer. Herkennen jullie dit : in het begin , dit gedrag kunnen camoufleren?
Ik bedoel dat mensen de positieve kanten niet (willen) zien, ook al zeggen ze dat niet hardop. Ik ben meer dan een autist.
Trouwens mensen met autisme zijn vaak niet aantrekkelijk, maar beperkingen i.h.a. worden niet met sexyness geassocieerd. Men wordt verliefd op iemand die gezond oogt, niet iemand die een beperking heeft. Deze kijk lijkt erg negatief en Pejeka heeft een punt "Gewoon minder focussen op je gebreken en meer op je goeie punten?" maar als jij jezelf als positief ziet, hoef een ander dat nog niet te vinden.
Mijn ex heeft een ASS (gediagnosticeerd, dus geen aanname van mij), maar toen wij elkaar ontmoette, heb ik nooit ook maar enig idee gehad dat hij autistisch zou kunnen zijn. (Niet klassiek autistisch trouwens, maar Asperger) Hij heeft dat een aantal jaren heel goed kunnen verbergen in zijn gedrag. Hij wist overigens zelf nog niet dat hij een ASS had,dit is pas een aantal jaar geleden naar boven gekomen,overigens toen wij al uit elkaar waren.
Toen zijn gedrag steeds meer ging veranderen, werd onze relatie ook moeizamer. Herkennen jullie dit : in het begin , dit gedrag kunnen camoufleren?
woensdag 26 oktober 2016 09:28
quote:ooitverlegen schreef op 25 oktober 2016 @ 22:05:
[...]
Wat doet mij dit antwoord denken aan opmerkingen van andere (onervaren) mensen over mislukte dates. Terugkoppeling krijgen gebeurt zelden tot nooit idd.
Ik herken overigens een aantal dingen bij een vriend met autisme. Eigenlijk zou iemand met zijn karakter plus vrienden en kennissen kring al jááren een relatie kunnen hebben. De problemen met uitgezonden lichaamstaal hebben echter ook met angst, zelfbeeld en onervarenheid te maken. Ik denk trouwens wel een adres te weten waar ze aan lichaamstaal kunnen werken. Of het effectief is weet ik niet. Die vriend is daar ook wel geweest en een relatie heeft hij er in ieder geval niet door gekregen.
Angst en negatief zelfbeeld kom ik weleens tegen bij volwassenen met een lichte vorm van autisme. Ze zijn sociaal redelijk vaardig volgens de hulpverleners, maar vallen toch op een of andere manier op bij anderen: partners of vrienden. Onervarenheid is - zoals ik al zei - een vicieuze cirkel: door gebrek aan dates blijft men onervaren. Door onervarenheid blijft het gebrek aan dates. Ik heb niet een erg negatief zelfbeeld en dat blijkt zeker niet door mijn humeur. Ik word vaak omschreven als vrolijk. Ik ben zelden echt chagrijnig. Mindere momenten zijn bij mij niet altijd te zien.
Lichaamstaal: ik zal mijn maniertjes wel hebben, maar of ik "creepy" overkom? (Creepiness is een reden waarbij vrouwen wat bang worden van mannen die zich afwijkend gedragen van andere mannen die ze tegenkomen) Op het werk word ik omschreven als populair en erg sociaal (maar het is daar dan ook erg vertrouwd) en - hoewel ik vriendelijk over wil komen en grapjes maak - is er soms sprake van flirterigheid t.o.v. vrouwen.
quote:In een wetenschappelijk proefschrift over relatie onervaren mannen is veel te vinden over lichaamstaal in een met dating vergelijkbare setup. Er wordt een proef beschreven van een (met verborgen camera opgenomen) gesprek tussen de man en een vrouw in een café die ze moeten proberen uit te nodigen om samen te gaan eten. De opnames zijn uitvoerig beoordeeld door een panel van vrouwen. Er wordt een scala aan dingen duidelijk. Er zal vast e.e.a. aan te verbeteren zijn maar tegelijk weet ik dat er grenzen aan zijn.
Ik ben benieuwd welke dingen er dan duidelijk worden. Ik denk daarbij aan:
- mannen die in hun gedrag aantrekkelijk zijn en waar veel vrouwen op zouden vallen, of die vrouwen op zijn minst prettig in de omgang vinden;
- verlegen mannen. Zowel fysiek aantrekkelijke als onaantrekkelijke verlegen mannen;
- autistische niet-verlegen mannen, die de sociale regels en het spel van verleiden niet goed beheersen.
Ik denk dat er tussen deze groepen grote verschillen zijn in hun gedrag, en dat die groepen door vrouwen verschillend beoordeeld worden.
[...]
Wat doet mij dit antwoord denken aan opmerkingen van andere (onervaren) mensen over mislukte dates. Terugkoppeling krijgen gebeurt zelden tot nooit idd.
Ik herken overigens een aantal dingen bij een vriend met autisme. Eigenlijk zou iemand met zijn karakter plus vrienden en kennissen kring al jááren een relatie kunnen hebben. De problemen met uitgezonden lichaamstaal hebben echter ook met angst, zelfbeeld en onervarenheid te maken. Ik denk trouwens wel een adres te weten waar ze aan lichaamstaal kunnen werken. Of het effectief is weet ik niet. Die vriend is daar ook wel geweest en een relatie heeft hij er in ieder geval niet door gekregen.
Angst en negatief zelfbeeld kom ik weleens tegen bij volwassenen met een lichte vorm van autisme. Ze zijn sociaal redelijk vaardig volgens de hulpverleners, maar vallen toch op een of andere manier op bij anderen: partners of vrienden. Onervarenheid is - zoals ik al zei - een vicieuze cirkel: door gebrek aan dates blijft men onervaren. Door onervarenheid blijft het gebrek aan dates. Ik heb niet een erg negatief zelfbeeld en dat blijkt zeker niet door mijn humeur. Ik word vaak omschreven als vrolijk. Ik ben zelden echt chagrijnig. Mindere momenten zijn bij mij niet altijd te zien.
Lichaamstaal: ik zal mijn maniertjes wel hebben, maar of ik "creepy" overkom? (Creepiness is een reden waarbij vrouwen wat bang worden van mannen die zich afwijkend gedragen van andere mannen die ze tegenkomen) Op het werk word ik omschreven als populair en erg sociaal (maar het is daar dan ook erg vertrouwd) en - hoewel ik vriendelijk over wil komen en grapjes maak - is er soms sprake van flirterigheid t.o.v. vrouwen.
quote:In een wetenschappelijk proefschrift over relatie onervaren mannen is veel te vinden over lichaamstaal in een met dating vergelijkbare setup. Er wordt een proef beschreven van een (met verborgen camera opgenomen) gesprek tussen de man en een vrouw in een café die ze moeten proberen uit te nodigen om samen te gaan eten. De opnames zijn uitvoerig beoordeeld door een panel van vrouwen. Er wordt een scala aan dingen duidelijk. Er zal vast e.e.a. aan te verbeteren zijn maar tegelijk weet ik dat er grenzen aan zijn.
Ik ben benieuwd welke dingen er dan duidelijk worden. Ik denk daarbij aan:
- mannen die in hun gedrag aantrekkelijk zijn en waar veel vrouwen op zouden vallen, of die vrouwen op zijn minst prettig in de omgang vinden;
- verlegen mannen. Zowel fysiek aantrekkelijke als onaantrekkelijke verlegen mannen;
- autistische niet-verlegen mannen, die de sociale regels en het spel van verleiden niet goed beheersen.
Ik denk dat er tussen deze groepen grote verschillen zijn in hun gedrag, en dat die groepen door vrouwen verschillend beoordeeld worden.
World of Warcraft: Legion
woensdag 26 oktober 2016 09:30
Ik denk dat het krijgen van een relatie een soort van geluk is. Gebrek aan sociale vaardigheden sluit vaak (maar ik denk niet altijd) een relatie uit. Heeft men goede sociale vaardigheden, is een relatie desondanks niet gegarandeerd. Het is toch een kwestie van geluk hebben.
World of Warcraft: Legion
woensdag 26 oktober 2016 09:37
quote:namita schreef op 25 oktober 2016 @ 23:13:
[...]
Mijn ex heeft een ASS (gediagnosticeerd, dus geen aanname van mij), maar toen wij elkaar ontmoette, heb ik nooit ook maar enig idee gehad dat hij autistisch zou kunnen zijn. (Niet klassiek autistisch trouwens, maar Asperger) Hij heeft dat een aantal jaren heel goed kunnen verbergen in zijn gedrag. Hij wist overigens zelf nog niet dat hij een ASS had,dit is pas een aantal jaar geleden naar boven gekomen,overigens toen wij al uit elkaar waren.
Toen zijn gedrag steeds meer ging veranderen, werd onze relatie ook moeizamer. Herkennen jullie dit : in het begin , dit gedrag kunnen camoufleren?Ja ik heb 3 jaar samengewoond met een man die asperger had. Het ging inderdaad van kwaad tot erger.
[...]
Mijn ex heeft een ASS (gediagnosticeerd, dus geen aanname van mij), maar toen wij elkaar ontmoette, heb ik nooit ook maar enig idee gehad dat hij autistisch zou kunnen zijn. (Niet klassiek autistisch trouwens, maar Asperger) Hij heeft dat een aantal jaren heel goed kunnen verbergen in zijn gedrag. Hij wist overigens zelf nog niet dat hij een ASS had,dit is pas een aantal jaar geleden naar boven gekomen,overigens toen wij al uit elkaar waren.
Toen zijn gedrag steeds meer ging veranderen, werd onze relatie ook moeizamer. Herkennen jullie dit : in het begin , dit gedrag kunnen camoufleren?Ja ik heb 3 jaar samengewoond met een man die asperger had. Het ging inderdaad van kwaad tot erger.
woensdag 26 oktober 2016 09:54
quote:Fun76 schreef op 25 oktober 2016 @ 20:29:
Mensen met autisme liggen helaas niet goed in de 'relatiemarkt' en vooral onder mannen is het aantal singles hierbij erg hoog.
Bij het lezen van "in de markt liggen" moet ik denken aan een single coach die hier een recht toe recht aan zienswijze op heeft. Hij onderschrijft ook verschillen in marktgrootte en daar moet je naar handelen. Ik denk dat het o.a. bij autisme betekent dat je meer moet ondernemen om iemand tegen te komen en zeker ook via Internet. Interessant detail; Bij een enquête op een buitenlands forum voor mensen zonder relatie ervaring blijkt dat de meeste relaties ontstaan tussen forumleden of ander Internet, geen dating sites. Daarbij is het des te beter als je zoals king al schreef meedoet met discussies. Laten zien wie je bent en hoe je denkt. En dat nog naast de andere hint in dit topic.
Ik ben zelf niet single maar merk na ruim een jaar Internet fora wel dat het relatief gemakkelijk is om contact te leggen met mensen waarmee je iets gemeen hebt.
quote:namita schreef op 25 oktober 2016 @ 23:13:
Mijn ex heeft een ASS (gediagnosticeerd, dus geen aanname van mij), maar toen wij elkaar ontmoette, heb ik nooit ook maar enig idee gehad dat hij autistisch zou kunnen zijn. (Niet klassiek autistisch trouwens, maar Asperger) Hij heeft dat een aantal jaren heel goed kunnen verbergen in zijn gedrag. Hij wist overigens zelf nog niet dat hij een ASS had,dit is pas een aantal jaar geleden naar boven gekomen,overigens toen wij al uit elkaar waren.
Toen zijn gedrag steeds meer ging veranderen, werd onze relatie ook moeizamer. Herkennen jullie dit : in het begin , dit gedrag kunnen camoufleren?
Het is niet voor niets dat het ASS is geworden denk ik. Volgens mij is er weinig in het algemeen over te zeggen hoe iemand met ASS communiceert en handelt.
Dat camoufleren heb ik op dit forum over gelezen en lijkt me enigszins logisch. Maar een aantal jaren is dan wel heel lang om met extra inspanning vol te houden.
Mensen met autisme liggen helaas niet goed in de 'relatiemarkt' en vooral onder mannen is het aantal singles hierbij erg hoog.
Bij het lezen van "in de markt liggen" moet ik denken aan een single coach die hier een recht toe recht aan zienswijze op heeft. Hij onderschrijft ook verschillen in marktgrootte en daar moet je naar handelen. Ik denk dat het o.a. bij autisme betekent dat je meer moet ondernemen om iemand tegen te komen en zeker ook via Internet. Interessant detail; Bij een enquête op een buitenlands forum voor mensen zonder relatie ervaring blijkt dat de meeste relaties ontstaan tussen forumleden of ander Internet, geen dating sites. Daarbij is het des te beter als je zoals king al schreef meedoet met discussies. Laten zien wie je bent en hoe je denkt. En dat nog naast de andere hint in dit topic.
Ik ben zelf niet single maar merk na ruim een jaar Internet fora wel dat het relatief gemakkelijk is om contact te leggen met mensen waarmee je iets gemeen hebt.
quote:namita schreef op 25 oktober 2016 @ 23:13:
Mijn ex heeft een ASS (gediagnosticeerd, dus geen aanname van mij), maar toen wij elkaar ontmoette, heb ik nooit ook maar enig idee gehad dat hij autistisch zou kunnen zijn. (Niet klassiek autistisch trouwens, maar Asperger) Hij heeft dat een aantal jaren heel goed kunnen verbergen in zijn gedrag. Hij wist overigens zelf nog niet dat hij een ASS had,dit is pas een aantal jaar geleden naar boven gekomen,overigens toen wij al uit elkaar waren.
Toen zijn gedrag steeds meer ging veranderen, werd onze relatie ook moeizamer. Herkennen jullie dit : in het begin , dit gedrag kunnen camoufleren?
Het is niet voor niets dat het ASS is geworden denk ik. Volgens mij is er weinig in het algemeen over te zeggen hoe iemand met ASS communiceert en handelt.
Dat camoufleren heb ik op dit forum over gelezen en lijkt me enigszins logisch. Maar een aantal jaren is dan wel heel lang om met extra inspanning vol te houden.
woensdag 26 oktober 2016 10:05
Lavendel, dat verschilt denk ik per persoon. Maar in mijn geval: in het begin nog dingen ondernemen, dat werd steeds minder. Naarmate de relatie langer duurder erg hechten aan eigen routines en eigen manier waarop dingen moesten gebeuren. Als dat niet gebeurde was het fout. Ook als we bijvoorbeeld hadden afgesproken om te gaan fietsen, maar ik had daar geen zin in, want slecht weer of koud dan hadden we dat toch afgesproken.
