Relaties
alle pijlers
Vriendin wil pauze ik eigenlijk niet.
dinsdag 25 oktober 2016 15:33
De laatste tijd deed mijn vriendin afstandelijk. Uiteindelijk kwam het er op neer dat ze niet wist wat ze voelde en in de war is en met persoonlijk angsten loopt, dat het niet aan mij ligt.
Waarop ik de relatie beëindigde. Dit wilde ze echter niet en vroeg mij om een pauze. Ik heb haar verteld dat ik daar niet veel voor voel. Ze wil een pauze van enkele maanden helemaal zonder contact. Ik zie niet in waarom dit zou werken. Voor mij werkt het na het 1,5 week proberen totaal niet. Ik voel dat mijn gevoel weg begint te gaan en dat het plaats maakt voor een gevoel van boosheid.
Heb haar eergisteren gesproken en het voorgelegd. Zij vertelde dat ze had gehoopt op minstens een maand geen contact. Ik heb dus eerlijk gezegd dat mijn gevoel hierdoor weg begint te gaan, omdat het allemaal onzeker is en ik mezelf geen extra pijn wil doen.
Ze vertelde mij wel dat ze mij gemist had en het niet goed voelt maar tegelijkertijd voelt het ook niet slecht.
Begrijp ik vrouwen zo slecht? Waarom ga ik mij, in deze pauze, afsluiten voor mijn gevoel? Waarom wil zij niet gewoon de relatie beëindigen. Ze heeft ook gezegd dat ze niemand op het oog heeft en ook niemand wil in de tussentijd, dat het puur tijd is voor haar zelf om dingen op een rijtje te zetten. Hoe kan iemand dit van iemand vragen? Ik kan toch niet maanden lang in twijfel zitten. Ik geef heel veel om haar en wil haar niet kwijt. Maar dit doet echt zoveel pijn en ik weet niet waar ik aan toe ben.
Voordat ik haar ontmoette had ik contact met allerlei vrouwen, maar ik koos dus voor haar. Inmiddels heb ik weer contact met deze andere vrouwen, die wel met mij willen afspreken. Maar dit voelt heel dubbel.
Ik snap gewoon niet waarom een paar maanden zonder contact iets zou veranderen in het positieve. Voor mij is het afsluiten van mij gevoel voor haar en weer contact heb met andere vrouwen. Het voelt zou fout en raar allemaal, ik weet niet meer wat ik moet doen!! Zij zegt dat ze er anders over denkt en dat ik haar niet begrijp hierin. Ik zelf ben heel serieus en zoek ook iets serieus, hoe kan ik er vanuit gaan dat dit ooit nog serieus gaat worden als ze nu al in een "moeilijke" periode de benen neemt en totaal niet communiceert hier over.
Ik wilde dat ik haar met zekerheid kon vertellen dat ze naar de maan kon lopen, maar dat lukt mij niet. Ik geef teveel om haar om boos tegen haar te doen. Maar ik voel woede en frustratie. Hoe kan ze mij dit aandoen? Snapt ze dan niet dat dit mij zoveel pijn doet?
Lees op internet allerlei verhalen over zogenaamde "relatiepauze" dat dit het begin van het einde is etc. Als ik dit haar vertel zegt ze het niet zo te zien. Ze kan niet uitleggen wat ze nou precies bedoelt, het maakt me gek!
Waarop ik de relatie beëindigde. Dit wilde ze echter niet en vroeg mij om een pauze. Ik heb haar verteld dat ik daar niet veel voor voel. Ze wil een pauze van enkele maanden helemaal zonder contact. Ik zie niet in waarom dit zou werken. Voor mij werkt het na het 1,5 week proberen totaal niet. Ik voel dat mijn gevoel weg begint te gaan en dat het plaats maakt voor een gevoel van boosheid.
Heb haar eergisteren gesproken en het voorgelegd. Zij vertelde dat ze had gehoopt op minstens een maand geen contact. Ik heb dus eerlijk gezegd dat mijn gevoel hierdoor weg begint te gaan, omdat het allemaal onzeker is en ik mezelf geen extra pijn wil doen.
Ze vertelde mij wel dat ze mij gemist had en het niet goed voelt maar tegelijkertijd voelt het ook niet slecht.
Begrijp ik vrouwen zo slecht? Waarom ga ik mij, in deze pauze, afsluiten voor mijn gevoel? Waarom wil zij niet gewoon de relatie beëindigen. Ze heeft ook gezegd dat ze niemand op het oog heeft en ook niemand wil in de tussentijd, dat het puur tijd is voor haar zelf om dingen op een rijtje te zetten. Hoe kan iemand dit van iemand vragen? Ik kan toch niet maanden lang in twijfel zitten. Ik geef heel veel om haar en wil haar niet kwijt. Maar dit doet echt zoveel pijn en ik weet niet waar ik aan toe ben.
Voordat ik haar ontmoette had ik contact met allerlei vrouwen, maar ik koos dus voor haar. Inmiddels heb ik weer contact met deze andere vrouwen, die wel met mij willen afspreken. Maar dit voelt heel dubbel.
Ik snap gewoon niet waarom een paar maanden zonder contact iets zou veranderen in het positieve. Voor mij is het afsluiten van mij gevoel voor haar en weer contact heb met andere vrouwen. Het voelt zou fout en raar allemaal, ik weet niet meer wat ik moet doen!! Zij zegt dat ze er anders over denkt en dat ik haar niet begrijp hierin. Ik zelf ben heel serieus en zoek ook iets serieus, hoe kan ik er vanuit gaan dat dit ooit nog serieus gaat worden als ze nu al in een "moeilijke" periode de benen neemt en totaal niet communiceert hier over.
Ik wilde dat ik haar met zekerheid kon vertellen dat ze naar de maan kon lopen, maar dat lukt mij niet. Ik geef teveel om haar om boos tegen haar te doen. Maar ik voel woede en frustratie. Hoe kan ze mij dit aandoen? Snapt ze dan niet dat dit mij zoveel pijn doet?
Lees op internet allerlei verhalen over zogenaamde "relatiepauze" dat dit het begin van het einde is etc. Als ik dit haar vertel zegt ze het niet zo te zien. Ze kan niet uitleggen wat ze nou precies bedoelt, het maakt me gek!
dinsdag 25 oktober 2016 18:50
Van relatie pauzes ben ik op zich al niet zo'n voorstander, maar een paar maanden vind ik absurd. Zou ik ook niet in meegaan, dus dan zou ze wat mij betreft de keuze krijgen tussen: hier samen ( dus niet los van elkaar) uitkomen of stoppen.. Wat ik wel een beetje gek vind is dat je na 1,5 week alweer zo druk bezig bent met andere vrouwen ( die jou wel willen) en het zelfs al hebt over daten met anderen en dat je die op afstand houdt " voor haar".. Alsof je vrouwen met wie je in het verleden al niks wilde niet gewoon op afstand kunt houden voor jezelf... Sterker nog, hoezo op afstand houden? Je hebt ze zelf weer gecontact nadat je vriendin moeilijk ging doen. Mòet je perse bezig zijn met vrouwen, kun je niet heel ff zonder vrouwelijke aandacht? Dat komt op mij ook wat sneu over eerlijk gezegd.
dinsdag 25 oktober 2016 19:51
quote:Honingdropje79 schreef op 25 oktober 2016 @ 18:50:
Van relatie pauzes ben ik op zich al niet zo'n voorstander, maar een paar maanden vind ik absurd. Zou ik ook niet in meegaan, dus dan zou ze wat mij betreft de keuze krijgen tussen: hier samen ( dus niet los van elkaar) uitkomen of stoppen.. Wat ik wel een beetje gek vind is dat je na 1,5 week alweer zo druk bezig bent met andere vrouwen ( die jou wel willen) en het zelfs al hebt over daten met anderen en dat je die op afstand houdt " voor haar".. Alsof je vrouwen met wie je in het verleden al niks wilde niet gewoon op afstand kunt houden voor jezelf... Sterker nog, hoezo op afstand houden? Je hebt ze zelf weer gecontact nadat je vriendin moeilijk ging doen. Mòet je perse bezig zijn met vrouwen, kun je niet heel ff zonder vrouwelijke aandacht? Dat komt op mij ook wat sneu over eerlijk gezegd.Nee het ligt anders dan je denkt. Ik heb altijd wel contact met vrouwen (weet mijn "vriendin" ook). Echter hebben nu 2 vrouwen gevraagd of ik met ze op date wil. En aangezien ik nu niets weet begin ik hierdoor wel te twijfelen. Natuurlijk stort ik mij niet gelijk bij een ander. Maar zoals veel mensen wel weten is het zo wel makkelijker om iemand te vergeten. Nu vind ik het gewoon erg moeilijk dat ik niet met mijn geliefde kan praten of überhaupt contact heb. Ik ben wel een prater en praat makkelijk met andere mensen (vrouwen). Weet ook dat ik hiermee mezelf voor de gek houd, maar nu is mijn vriendin niet alleen in de war, maar ik nu dus ook door de hele situatie. Want wat is wijsheid. Natuurlijk zou ik het liefst met mijn vriendin door willen gaan, maar het moet wel van twee kanten komen.
Van relatie pauzes ben ik op zich al niet zo'n voorstander, maar een paar maanden vind ik absurd. Zou ik ook niet in meegaan, dus dan zou ze wat mij betreft de keuze krijgen tussen: hier samen ( dus niet los van elkaar) uitkomen of stoppen.. Wat ik wel een beetje gek vind is dat je na 1,5 week alweer zo druk bezig bent met andere vrouwen ( die jou wel willen) en het zelfs al hebt over daten met anderen en dat je die op afstand houdt " voor haar".. Alsof je vrouwen met wie je in het verleden al niks wilde niet gewoon op afstand kunt houden voor jezelf... Sterker nog, hoezo op afstand houden? Je hebt ze zelf weer gecontact nadat je vriendin moeilijk ging doen. Mòet je perse bezig zijn met vrouwen, kun je niet heel ff zonder vrouwelijke aandacht? Dat komt op mij ook wat sneu over eerlijk gezegd.Nee het ligt anders dan je denkt. Ik heb altijd wel contact met vrouwen (weet mijn "vriendin" ook). Echter hebben nu 2 vrouwen gevraagd of ik met ze op date wil. En aangezien ik nu niets weet begin ik hierdoor wel te twijfelen. Natuurlijk stort ik mij niet gelijk bij een ander. Maar zoals veel mensen wel weten is het zo wel makkelijker om iemand te vergeten. Nu vind ik het gewoon erg moeilijk dat ik niet met mijn geliefde kan praten of überhaupt contact heb. Ik ben wel een prater en praat makkelijk met andere mensen (vrouwen). Weet ook dat ik hiermee mezelf voor de gek houd, maar nu is mijn vriendin niet alleen in de war, maar ik nu dus ook door de hele situatie. Want wat is wijsheid. Natuurlijk zou ik het liefst met mijn vriendin door willen gaan, maar het moet wel van twee kanten komen.
dinsdag 25 oktober 2016 20:13
quote:neweve schreef op 25 oktober 2016 @ 18:29:
Als ik het zo lees verloopt jullie relatie vrij heftig, binnen een half jaar smoorverliefd en praten over de toekoms/kinderen end. Ik kan mij voorstellen dat zij zichzelf in de relatie is verloren, en dus zoekende is.
Dat maakt dat ze zich afstandelijk is gaan gedragen. Ze worstelt met haar (en jouw) verwachtingen en wensen voor de relatie.
En dan gebeurd er iets raars:
1. Jij maakt het uit omdat je haar e afstandelijk vindt. Hierbij vergeet je haar te vragen waarom haar gedrag verandert en ipv haar te helpen laat je haar vallen.
2. Zij worstelt, maar maakt deze niet (duidelijk genoeg) kenbaar. Ze weet dat ze je niet kwijt wil maar wat dan wel? Met de pauze hoopt ze de relatie te redden jou behouden maar ook tijd om na te denken.
3. Jij mist haar, houd van haar. Binnen 1.5 week verlang je naar vrouwelijk contact wat zeer begrijpelijk is. Maar je verlangt niet alleen naar haar maar ook naar anderen. (Wat haar mogelijk nog meer doet twijfelen.
Mijn advies
Maak het uit of begin opnieuw. Ga eens per week/weken op date en praat eens echt met elkaar. Spreek voor het begin af dat je niet met elkaar in bed duikt maar neem eens tijd om elkaar te leren kennen/waarderen naast het liefhebben. Tussen de dates door niet te intensief contact zodat jullie beide tijd hebben om dingen op een rijtje te zetten.
Dank je voor de duidelijke reactie!
Dat ik het uit maakte is heel anders dan dat jij omschrijft. Ik zal het in het kort een beetje omschrijven: We hadden een poosje terug afgesproken. Enkele dagen voordat zij zou komen deed ze heel erg kortaf. Telefoontjes werden niet beantwoord etc. Toen kreeg ik een berichtje met dat ze niet kwam, dit was pas nadat ik refereerde naar de afspraak. Toen ik om de reden vroeg was ik helemaal verbaasd. De reden sloeg echt helemaal nergens op en veranderde 4 x. Toen vertelde ik teleurgesteld te zijn dat ze niet kwam en daarna werd ze boos en zei ze dat ze helemaal geen zin meer had om mij te zien. Hierna kregen wij een discussie. De dag erna vertelde ze dat ze de relatie ging verbreken en dat deed ze. De dag daarna begon ze alweer tegen mij te praten en zei dat ze even wat rust moest hebben en we hadden samen besloten om dan elkaar even niet te contacteren. Echter schoof dit elke keer op want zoals ze zei "wilde ze nog van mij genieten". Dat kwam echter alleen van haar kant, in de zin van. Ik mocht niets zeggen of iets aan haar vragen want dan was haar reactie meteen "ik dacht dat we even pauze zouden hebben" . Tot dat ik op een avond zei "oke is goed ik zal je met rust laten". Hierna heeft ze mij elke dag bericht en ik heb daar 4 dagen niet op gereageerd. Na 4 dagen reageerde ik en vroeg hoe het met haar ging en hoe de week verlopen was. Ze was heel kortaf. En reageerde niet op mijn vragen. En uit het niets stuurde ze mij een bericht met "Ik dacht dat we pauze zouden nemen?" . Hierdoor snapte ik er geen donder meer van en ik reageerde een beetje geïrriteerd met "Ja dat is alleen als het jou uit komt". Inmiddels had ik al 2 weken haar stem niet gehoord want ze beantwoordde de telefoon gewoonweg niet. Toen vertelde ze opeens dat ze het eigenlijk niet meer wilde en in de war was, etc.
Hierop heb ik gezegd dat ik er genoeg van had en ik maakte het uit. Enkele uren later vroeg ze via een berichtje of ik het nog een kans wilde geven. De dag erna heb ik gevraagd hoe zij dit voor zich zag. Zij begon toen over enkele maanden geen contact en dat zij mij 2 keer per week zou bellen. Na wat heen en weer gepraat ging ik akkoord. 1,5 week later had ik nog niets van haar gehoord.
Sprak haar aan en toen zei ze dat ze helemaal geen contact wilde. Weer veranderde ze dus haar voorstel. Ik weet zo echt niet meer wat er nu wel en niet moet gebeuren en wat ze nu wil. Ik raak helemaal in de war en hierdoor ben ik in gegaan op enkele telefoontjes van andere vrouwen (heb alleen met ze gesproken verder niks).
Heb haar nogmaals gezegd dat ik zoals afgesproken wel tussendoor contact met haar wil omdat ik anders helemaal niet weet waar ik aan toe ben. Zij wilde dit helemaal niet en wilde toch minimaal 1 maand helemaal geen contact.
Zoals je kunt lezen is het een heel erg ingewikkeld verhaal met ja/nee/wel/niet . Door dit hele gedoe wil ik dit niet meer want ik trek het niet en voel ik mij "boos" omdat het zo onduidelijk is en ik geen duidelijkheid bij haar kan krijgen. Heb veel nagedacht en gelezen over het onderwerp en tot het besluit gekomen dat ik niet 2 maanden trek met 0,0 contact. Overigens denk ik niet dat niet praten iets op lost. Als er een probleem is dan is dat probleem er ook nog over 2 maanden. Dat is gewoon verplaatsen van het probleem en dan later aan het probleem gaan werken?
Als ik het zo lees verloopt jullie relatie vrij heftig, binnen een half jaar smoorverliefd en praten over de toekoms/kinderen end. Ik kan mij voorstellen dat zij zichzelf in de relatie is verloren, en dus zoekende is.
Dat maakt dat ze zich afstandelijk is gaan gedragen. Ze worstelt met haar (en jouw) verwachtingen en wensen voor de relatie.
En dan gebeurd er iets raars:
1. Jij maakt het uit omdat je haar e afstandelijk vindt. Hierbij vergeet je haar te vragen waarom haar gedrag verandert en ipv haar te helpen laat je haar vallen.
2. Zij worstelt, maar maakt deze niet (duidelijk genoeg) kenbaar. Ze weet dat ze je niet kwijt wil maar wat dan wel? Met de pauze hoopt ze de relatie te redden jou behouden maar ook tijd om na te denken.
3. Jij mist haar, houd van haar. Binnen 1.5 week verlang je naar vrouwelijk contact wat zeer begrijpelijk is. Maar je verlangt niet alleen naar haar maar ook naar anderen. (Wat haar mogelijk nog meer doet twijfelen.
Mijn advies
Maak het uit of begin opnieuw. Ga eens per week/weken op date en praat eens echt met elkaar. Spreek voor het begin af dat je niet met elkaar in bed duikt maar neem eens tijd om elkaar te leren kennen/waarderen naast het liefhebben. Tussen de dates door niet te intensief contact zodat jullie beide tijd hebben om dingen op een rijtje te zetten.
Dank je voor de duidelijke reactie!
Dat ik het uit maakte is heel anders dan dat jij omschrijft. Ik zal het in het kort een beetje omschrijven: We hadden een poosje terug afgesproken. Enkele dagen voordat zij zou komen deed ze heel erg kortaf. Telefoontjes werden niet beantwoord etc. Toen kreeg ik een berichtje met dat ze niet kwam, dit was pas nadat ik refereerde naar de afspraak. Toen ik om de reden vroeg was ik helemaal verbaasd. De reden sloeg echt helemaal nergens op en veranderde 4 x. Toen vertelde ik teleurgesteld te zijn dat ze niet kwam en daarna werd ze boos en zei ze dat ze helemaal geen zin meer had om mij te zien. Hierna kregen wij een discussie. De dag erna vertelde ze dat ze de relatie ging verbreken en dat deed ze. De dag daarna begon ze alweer tegen mij te praten en zei dat ze even wat rust moest hebben en we hadden samen besloten om dan elkaar even niet te contacteren. Echter schoof dit elke keer op want zoals ze zei "wilde ze nog van mij genieten". Dat kwam echter alleen van haar kant, in de zin van. Ik mocht niets zeggen of iets aan haar vragen want dan was haar reactie meteen "ik dacht dat we even pauze zouden hebben" . Tot dat ik op een avond zei "oke is goed ik zal je met rust laten". Hierna heeft ze mij elke dag bericht en ik heb daar 4 dagen niet op gereageerd. Na 4 dagen reageerde ik en vroeg hoe het met haar ging en hoe de week verlopen was. Ze was heel kortaf. En reageerde niet op mijn vragen. En uit het niets stuurde ze mij een bericht met "Ik dacht dat we pauze zouden nemen?" . Hierdoor snapte ik er geen donder meer van en ik reageerde een beetje geïrriteerd met "Ja dat is alleen als het jou uit komt". Inmiddels had ik al 2 weken haar stem niet gehoord want ze beantwoordde de telefoon gewoonweg niet. Toen vertelde ze opeens dat ze het eigenlijk niet meer wilde en in de war was, etc.
Hierop heb ik gezegd dat ik er genoeg van had en ik maakte het uit. Enkele uren later vroeg ze via een berichtje of ik het nog een kans wilde geven. De dag erna heb ik gevraagd hoe zij dit voor zich zag. Zij begon toen over enkele maanden geen contact en dat zij mij 2 keer per week zou bellen. Na wat heen en weer gepraat ging ik akkoord. 1,5 week later had ik nog niets van haar gehoord.
Sprak haar aan en toen zei ze dat ze helemaal geen contact wilde. Weer veranderde ze dus haar voorstel. Ik weet zo echt niet meer wat er nu wel en niet moet gebeuren en wat ze nu wil. Ik raak helemaal in de war en hierdoor ben ik in gegaan op enkele telefoontjes van andere vrouwen (heb alleen met ze gesproken verder niks).
Heb haar nogmaals gezegd dat ik zoals afgesproken wel tussendoor contact met haar wil omdat ik anders helemaal niet weet waar ik aan toe ben. Zij wilde dit helemaal niet en wilde toch minimaal 1 maand helemaal geen contact.
Zoals je kunt lezen is het een heel erg ingewikkeld verhaal met ja/nee/wel/niet . Door dit hele gedoe wil ik dit niet meer want ik trek het niet en voel ik mij "boos" omdat het zo onduidelijk is en ik geen duidelijkheid bij haar kan krijgen. Heb veel nagedacht en gelezen over het onderwerp en tot het besluit gekomen dat ik niet 2 maanden trek met 0,0 contact. Overigens denk ik niet dat niet praten iets op lost. Als er een probleem is dan is dat probleem er ook nog over 2 maanden. Dat is gewoon verplaatsen van het probleem en dan later aan het probleem gaan werken?
dinsdag 25 oktober 2016 20:25
quote:younameit schreef op 25 oktober 2016 @ 20:13:
[...]
Tot dat ik op een avond zei "oke is goed ik zal je met rust laten". Hierna heeft ze mij elke dag bericht en ik heb daar 4 dagen niet op gereageerd. Na 4 dagen reageerde ik en vroeg hoe het met haar ging en hoe de week verlopen was. Ze was heel kortaf. En reageerde niet op mijn vragen. En uit het niets stuurde ze mij een bericht met "Ik dacht dat we pauze zouden nemen?" . Hierdoor snapte ik er geen donder meer van en ik reageerde een beetje geïrriteerd met "Ja dat is alleen als het jou uit komt". Inmiddels had ik al 2 weken haar stem niet gehoord want ze beantwoordde de telefoon gewoonweg niet. Toen vertelde ze opeens dat ze het eigenlijk niet meer wilde en in de war was, etc.
Hier is ze op dr virtuele pik getrapt. Kennelijk wilde ze alleen contact als zij er aan toe was.
Toen je niet meer reageerde en later vroeg hoe het ging wilde ze op dat moment een koekje van eigen deeg geven.
Onterecht overigens. Ik herken het want ik gedroeg me vroeger ook zo kinderachtig.
Maar serieus maak het uit. Die heeft nog heel lang nodig voor ze weet wat ze wil volgens mij.
Hoe oud zijn jullie trouwens?
[...]
Tot dat ik op een avond zei "oke is goed ik zal je met rust laten". Hierna heeft ze mij elke dag bericht en ik heb daar 4 dagen niet op gereageerd. Na 4 dagen reageerde ik en vroeg hoe het met haar ging en hoe de week verlopen was. Ze was heel kortaf. En reageerde niet op mijn vragen. En uit het niets stuurde ze mij een bericht met "Ik dacht dat we pauze zouden nemen?" . Hierdoor snapte ik er geen donder meer van en ik reageerde een beetje geïrriteerd met "Ja dat is alleen als het jou uit komt". Inmiddels had ik al 2 weken haar stem niet gehoord want ze beantwoordde de telefoon gewoonweg niet. Toen vertelde ze opeens dat ze het eigenlijk niet meer wilde en in de war was, etc.
Hier is ze op dr virtuele pik getrapt. Kennelijk wilde ze alleen contact als zij er aan toe was.
Toen je niet meer reageerde en later vroeg hoe het ging wilde ze op dat moment een koekje van eigen deeg geven.
Onterecht overigens. Ik herken het want ik gedroeg me vroeger ook zo kinderachtig.
Maar serieus maak het uit. Die heeft nog heel lang nodig voor ze weet wat ze wil volgens mij.
Hoe oud zijn jullie trouwens?
dinsdag 25 oktober 2016 20:52
quote:jean_grey schreef op 25 oktober 2016 @ 20:25:
[...]
Hier is ze op dr virtuele pik getrapt. Kennelijk wilde ze alleen contact als zij er aan toe was.
Toen je niet meer reageerde en later vroeg hoe het ging wilde ze op dat moment een koekje van eigen deeg geven.
Onterecht overigens. Ik herken het want ik gedroeg me vroeger ook zo kinderachtig.
Maar serieus maak het uit. Die heeft nog heel lang nodig voor ze weet wat ze wil volgens mij.
Hoe oud zijn jullie trouwens?23(zij) en 32(ik)
[...]
Hier is ze op dr virtuele pik getrapt. Kennelijk wilde ze alleen contact als zij er aan toe was.
Toen je niet meer reageerde en later vroeg hoe het ging wilde ze op dat moment een koekje van eigen deeg geven.
Onterecht overigens. Ik herken het want ik gedroeg me vroeger ook zo kinderachtig.
Maar serieus maak het uit. Die heeft nog heel lang nodig voor ze weet wat ze wil volgens mij.
Hoe oud zijn jullie trouwens?23(zij) en 32(ik)
dinsdag 25 oktober 2016 23:39
Uren met haar gebeld en geen steek er mee opgeschoten. Het komt er op neer dat ze mij voor 2 maanden (maar misschien onbepaalde tijd) in de ijskast wil zetten en wanneer ze weer toe is aan iemand, mij uit de ijskast te halen. Ben hier niet mee akkoord gegaan natuurlijk. Nu wil ze mij morgen weer bellen en gaat ze er nu en morgen over nadenken wat ik gezegd heb.
Ze zit er onder andere met dingen die ze mij gezegd heeft en deze nu niet wil. Beetje belachelijk want ik heb ze niet eens zo serieus opgevat als zij denkt. Het gaat over het kinderen en trouwen verhaal, dit wilde ze over 2 jaar. Ik ben daar nooit serieus op in gegaan, maar dacht wel omdat ze die dingen zei dat ze heel serieus was en wel een toekomst met mij zag.
Nu zegt ze dat ze dat niet over 2 jaar wil. En dat boeit mij geen ene moer, ik weet niet eens of ik überhaupt wel met iemand wil trouwen. Ze weegt veel te zwaar aan deze dingen en is veel te veel hier aan over aan het nadenken. Snap ook niet precies hoe ze hier allemaal bij komt. Vind het nog veel te vroeg om zulke uitspraken te doen, we wonen geen eens samen. Dat lijkt me de eerste stap voordat je een besluit kunt maken over eventuele kinderen en trouwen.
Ze wil weer gaan studeren, en ik denk dat daar het hele euvel ligt. En dit zei ze eigenlijk ook min of meer. Ze is bang dat ze mij dan niet genoeg aandacht kan geven en mij vaak zal negeren omdat ze moet studeren. Zo klinisch allemaal. Zo diep heb ik er nog helemaal niet over na gedacht. Voor mij is het dat ik wel zie hoe het loopt en hoe het komt. Gewoon met de dag leven, leven in het nu.
Ik zal morgen wel weer een heel verhaal horen, ben benieuwd.
Ze zit er onder andere met dingen die ze mij gezegd heeft en deze nu niet wil. Beetje belachelijk want ik heb ze niet eens zo serieus opgevat als zij denkt. Het gaat over het kinderen en trouwen verhaal, dit wilde ze over 2 jaar. Ik ben daar nooit serieus op in gegaan, maar dacht wel omdat ze die dingen zei dat ze heel serieus was en wel een toekomst met mij zag.
Nu zegt ze dat ze dat niet over 2 jaar wil. En dat boeit mij geen ene moer, ik weet niet eens of ik überhaupt wel met iemand wil trouwen. Ze weegt veel te zwaar aan deze dingen en is veel te veel hier aan over aan het nadenken. Snap ook niet precies hoe ze hier allemaal bij komt. Vind het nog veel te vroeg om zulke uitspraken te doen, we wonen geen eens samen. Dat lijkt me de eerste stap voordat je een besluit kunt maken over eventuele kinderen en trouwen.
Ze wil weer gaan studeren, en ik denk dat daar het hele euvel ligt. En dit zei ze eigenlijk ook min of meer. Ze is bang dat ze mij dan niet genoeg aandacht kan geven en mij vaak zal negeren omdat ze moet studeren. Zo klinisch allemaal. Zo diep heb ik er nog helemaal niet over na gedacht. Voor mij is het dat ik wel zie hoe het loopt en hoe het komt. Gewoon met de dag leven, leven in het nu.
Ik zal morgen wel weer een heel verhaal horen, ben benieuwd.
dinsdag 25 oktober 2016 23:54
quote:jean_grey schreef op 25 oktober 2016 @ 18:24:
Jeuj 1,5 week elkaar niet spreken en je gevoel wordt al minder. Nou dan heeft het niet diep gezeten hoor ondanks je bewering van wel.
Zeker met je borstklopperij over die andere vrouwen.
Mijn man en ik hebben een break van een paar maanden gehad en dat heeft ons heel erg goed gedaan. Maar goed wij hadden wel een lange relatie daarvoor en niet slechts 6 maanden.
In jouw geval zou ik het definitief uitmaken.Dit!
Jeuj 1,5 week elkaar niet spreken en je gevoel wordt al minder. Nou dan heeft het niet diep gezeten hoor ondanks je bewering van wel.
Zeker met je borstklopperij over die andere vrouwen.
Mijn man en ik hebben een break van een paar maanden gehad en dat heeft ons heel erg goed gedaan. Maar goed wij hadden wel een lange relatie daarvoor en niet slechts 6 maanden.
In jouw geval zou ik het definitief uitmaken.Dit!
Ab imo pectore
woensdag 26 oktober 2016 02:27
woensdag 26 oktober 2016 09:13
Volgens mij spoort ze idd niet. En nu ga je vanavond weer een heel verhaal aan horen? Waarom heeft toch geen enkele zin. Wil je echt een vriendin die je een relatie moet intrekken. Wat nu als ze zegt vooruit dan maar laten we het dan maar proberen. Echt dit hele gezeik ga je nooit vergeten.
Het leven is geen Hollywood film waar de jongen heel erg zijn best doet voor het meisje en zij na twijfel twijfel het dan toch probeert en ze leven nog lang en gelukkig.
Hou de eer aan jezelf en zeg vanavond dat het voor jou zo niet werkt en maak het uit
Het leven is geen Hollywood film waar de jongen heel erg zijn best doet voor het meisje en zij na twijfel twijfel het dan toch probeert en ze leven nog lang en gelukkig.
Hou de eer aan jezelf en zeg vanavond dat het voor jou zo niet werkt en maak het uit
woensdag 26 oktober 2016 12:19
Ik heb gister duidelijk gezegd dat ik er mee stop, omdat ik niet haar "regels" wil volgen en dat mijn gevoel compleet genegeerd wordt. Voor mij is het duidelijk. Zij is bang dat ze vreselijk spijt krijgt, maar dat is grofweg gezegd haar probleem. Ze zegt nog steeds dat ik zoveel voor haar beteken en dat het geheel aan haar ligt en haar angst(en). Zij vroeg mij gister meerdere malen of ik een ander op het oog had, waarom ze dat vroeg weet ik ook niet.
woensdag 26 oktober 2016 12:33
De 2 maanden pauze kan ze overigens niet verklaren. Ik weet ook echt niet hoe ze aan deze tijd komt, de achterliggende gedachten enzo. Ze denkt dat wanneer ze niet met mij bezig hoeft te zijn dat ze dan de dingen op een rijtje kan zetten, zodat ze rust in haar hoofd heeft en geen rekening met mij hoeft te houden. Die "problemen" die ze heeft verzonnen zullen dan nog steeds aanwezig zijn, dat verandert niet in 2 maanden.
Ze zegt overigens al 5 maanden dat ze met angsten zit en hiervoor naar een psycholoog wil, tot nu toe heeft ze nog niets ondernomen richting een psycholoog oid. Ook niemand weet van die angsten af, ze heeft dit alleen aan mij verteld, vertelde ze mij gister.
Ik vind het ook "zielig" voor haar, dat ze zo erg in de knoop zit. En ik hoop dat ze toch hulp gaat zoeken voor het verkeerd gaat. Er is een detail wat mij ernstige zorgen baart en duidt op borderline-achtige-trekjes. Enkele maanden geleden stuurde ze mij een foto van haar arm (foto van 2 jaar geleden) . Ze had haar hele arm onder gekerfd met een mes of een scherp voorwerp. Ik schrok best van die foto en vertelt mij dat er iets goed mis is in haar hoofd. Als vriend ben je natuurlijk niet haar psycholoog, maar het raakt mij keihard dat ze diep van binnen dus zo'n verdriet heeft.
Wat ik hoop, en niets met de relatie te maken heeft, en ook zonder mij kan, is dat ze gelukkig met haar zelf wordt!
Ze zegt overigens al 5 maanden dat ze met angsten zit en hiervoor naar een psycholoog wil, tot nu toe heeft ze nog niets ondernomen richting een psycholoog oid. Ook niemand weet van die angsten af, ze heeft dit alleen aan mij verteld, vertelde ze mij gister.
Ik vind het ook "zielig" voor haar, dat ze zo erg in de knoop zit. En ik hoop dat ze toch hulp gaat zoeken voor het verkeerd gaat. Er is een detail wat mij ernstige zorgen baart en duidt op borderline-achtige-trekjes. Enkele maanden geleden stuurde ze mij een foto van haar arm (foto van 2 jaar geleden) . Ze had haar hele arm onder gekerfd met een mes of een scherp voorwerp. Ik schrok best van die foto en vertelt mij dat er iets goed mis is in haar hoofd. Als vriend ben je natuurlijk niet haar psycholoog, maar het raakt mij keihard dat ze diep van binnen dus zo'n verdriet heeft.
Wat ik hoop, en niets met de relatie te maken heeft, en ook zonder mij kan, is dat ze gelukkig met haar zelf wordt!
woensdag 26 oktober 2016 12:35
quote:Hopeloosgevalletje18 schreef op 26 oktober 2016 @ 12:21:
Mijn vriend heeft hetzelfde gedaan bij mij, maar een pauze lijkt me niet te werken. ik denk dat dat gewoon uitstellen is om het uiteindelijk toch gedaan te maken.
Speelt dat op dit moment ook bij jou? Dus jij zit ook in de wacht als het ware?
Ik vind het echt moeilijk, waarom niet gewoon stoppen? Waarom zo moeilijk doen. Ga het samen aan of ga het niet aan...
Mijn vriend heeft hetzelfde gedaan bij mij, maar een pauze lijkt me niet te werken. ik denk dat dat gewoon uitstellen is om het uiteindelijk toch gedaan te maken.
Speelt dat op dit moment ook bij jou? Dus jij zit ook in de wacht als het ware?
Ik vind het echt moeilijk, waarom niet gewoon stoppen? Waarom zo moeilijk doen. Ga het samen aan of ga het niet aan...
woensdag 26 oktober 2016 13:04
woensdag 26 oktober 2016 13:21
quote:zimi schreef op 26 oktober 2016 @ 13:05:
Weet je zeker dat het haar arm was? En met welke reden liet ze die foto zien? Als jij er klaar mee bent, waarom hebben jullie afgesproken dat ze vandaag nog zou bellen? Jij bent er klaar mee, zij denkt er maar in haar eentje over na.
En eens met Rhae.
Het was haar arm ja. Dat was in een diep gesprek, over dat ze zo onzeker was over zichzelf, etc.
Ze belt mij omdat ze na wil denken over wat ik gezegd heb. Omdat ze mij eigenlijk niet kwijt wil en nog even heel goed na wil denken hier over. Ik wil haar best tijd en ruimte geven, maar dan niet op de voorwaarden die zij stelt. Vind dat ik hier zelf ook iets in te zeggen heb. Het is een besluit wat je samen neemt en niet eenzijdig, vind ik.
Weet je zeker dat het haar arm was? En met welke reden liet ze die foto zien? Als jij er klaar mee bent, waarom hebben jullie afgesproken dat ze vandaag nog zou bellen? Jij bent er klaar mee, zij denkt er maar in haar eentje over na.
En eens met Rhae.
Het was haar arm ja. Dat was in een diep gesprek, over dat ze zo onzeker was over zichzelf, etc.
Ze belt mij omdat ze na wil denken over wat ik gezegd heb. Omdat ze mij eigenlijk niet kwijt wil en nog even heel goed na wil denken hier over. Ik wil haar best tijd en ruimte geven, maar dan niet op de voorwaarden die zij stelt. Vind dat ik hier zelf ook iets in te zeggen heb. Het is een besluit wat je samen neemt en niet eenzijdig, vind ik.
woensdag 26 oktober 2016 13:23
quote:Rhae schreef op 26 oktober 2016 @ 12:41:
[...]
Madonna heeft er een liedje over.
Maar jij klinkt ook bijzonder instabiel en onvolwassen ipv als een ruimschoots volwassen kerel van in de dertig.Die cryptische omschrijving snap ik niet. Ik ben geen madonna fan. Maar zal vast wel het zelfde zijn waar ik aan dacht n.m. borderline. Zoals ik al in een eerdere reactie zei.
[...]
Madonna heeft er een liedje over.
Maar jij klinkt ook bijzonder instabiel en onvolwassen ipv als een ruimschoots volwassen kerel van in de dertig.Die cryptische omschrijving snap ik niet. Ik ben geen madonna fan. Maar zal vast wel het zelfde zijn waar ik aan dacht n.m. borderline. Zoals ik al in een eerdere reactie zei.
