Werk

26-10-2016 13:10 25 berichten
Zojuist heb ik mijn functionerings- en contractgesprek gehad. Jullie zullen wel denken, wat doet dat op de pijler Psyche, nou..



Twijfel al weken of ik me niet ziek zal melden omdat t gewoonweg niet meer gaat, maar dat kan niet want ik ligt niet met 40 graden koorts in bed! Mijn hoofd zegt me nee je bent niet ziek en je kan gewoon werken etc, mijn gevoel zegt, vrouw geef eraan toe, elke dag huilend naar je werk en huilend thuiskomen is ook niet goed voor je..



Ergens ben ik opgelucht dat ik niet meer verder hoef bij deze baas (pesten op de werkvloer), maar ik voel me zo schuldig dat ik me opgelucht voel! Dat hoort toch niet? Je moet gewoon werken en je rekeningen betalen..



Sorry moest het echt even van me afschrijven..





**zie laatste nieuwe bericht**
anoniem_308539 wijzigde dit bericht op 02-11-2016 18:21
Reden: Nieuw bericht*
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
ik snap dat je baalt van dreigende werkloosheid, maar je wilde toch al weg

Het is nog maar vier weken, minder, als je nog wat vrije dagen over hebt

Kom, verman je! jou krijgen ze er niet onder toch?
Alle reacties Link kopieren
Je mag je toch ook gewoon opgelucht voelen als je weg gaat bij een vervelende baan? Dat hoeft toch niets af te doen aan je wil om te werken? Dan zoek je gewoon weer wat anders.
Ik wil hier geen tekst (maar een leeg vak kan ik niet opslaan)
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook weleens opgelucht geweest nadat mijn contract niet werd verlengd. Toen ze mij met een ernstig gezicht dat meedeelden reageerde ik dat ik daar ontzettend blij mee was, ik vond t vreselijk daar, maar ja zelf ontslag was geen optie ivm geen recht op WW.



Ik heb mijn maand gewoon afgemaakt en voelde geen druk meer omdat t een aflopende zaak was. Dus schuldig hoef je je niet te voelen hoor. Wees blij!
Ik wilde al weg inderdaad, maar ik was liever gegaan vanuit een contract. Ik heb inderdaad nog 4 weken te gaan en wil zo graag uit de WW blijven dat het bijna obsessief wordt.



Vind het moeilijk om me niet schuldig te voelen, ik ben gedetacheerd op diverse plekken en om dat nu "achter te moeten laten" middenin een project voelt alsof ik faal. Daarnaast misschien ook bang, wanneer ik niet vind om in een zwart gat te vallen. Geconfronteerd te worden met jezelf.
Alle reacties Link kopieren
quote:Springtouw schreef op 26 oktober 2016 @ 13:26:

Ik wilde al weg inderdaad, maar ik was liever gegaan vanuit een contract. Ik heb inderdaad nog 4 weken te gaan en wil zo graag uit de WW blijven dat het bijna obsessief wordt.



Vind het moeilijk om me niet schuldig te voelen, ik ben gedetacheerd op diverse plekken en om dat nu "achter te moeten laten" middenin een project voelt alsof ik faal. Daarnaast misschien ook bang, wanneer ik niet vind om in een zwart gat te vallen. Geconfronteerd te worden met jezelf.

Luister nou tuttenbol jij hebt jarenlang maandelijks premie betaald voor je ww. Je houdt je handje niet op bij de Staat. Zie t als een verzekering die uitkeert.



En vrij rond de kerstmis is best lekker hoor
Vrij rond kerst is zeker niet verkeerd. Ware het niet dat ik vrije dagen eigenlijk leuker vind met het idee dat ik erna zeker weer kan gaan werken.



Deze tuttenbol probeert om er oké mee te zijn.. Van huis uit altijd meegekregen dat je pas wat waard bent als je normaal meedraait in de wereld.. Baantje, huisje, relatie etc. Geen gekke dingen, dat hoort niet..
Alle reacties Link kopieren
quote:Springtouw schreef op 26 oktober 2016 @ 13:41:

Vrij rond kerst is zeker niet verkeerd. Ware het niet dat ik vrije dagen eigenlijk leuker vind met het idee dat ik erna zeker weer kan gaan werken.



Deze tuttenbol probeert om er oké mee te zijn.. Van huis uit altijd meegekregen dat je pas wat waard bent als je normaal meedraait in de wereld.. Baantje, huisje, relatie etc. Geen gekke dingen, dat hoort niet..

Sommige situaties overkomen je en heb je zelf niet in de hand. Zolang je er niet met je pet naar gooit en je beste beentje voor zet is er niks aan de hand. Gewoon nu al lekker rondkijken en solliciteren, hou overigens rekening mee dat je de hele decembermaand thuis zit. Vaak in het 4e kwartaal worden er geen mensen aangenomen ivm budget. Maar wie weet.



En voor je oude werkgever denk je gewoon "snoep verstandig, lik mijn reet"
quote:GateKeeper schreef op 26 oktober 2016 @ 13:47:

[...]



Sommige situaties overkomen je en heb je zelf niet in de hand. Zolang je er niet met je pet naar gooit en je beste beentje voor zet is er niks aan de hand. Gewoon nu al lekker rondkijken en solliciteren, hou overigens rekening mee dat je de hele decembermaand thuis zit. Vaak in het 4e kwartaal worden er geen mensen aangenomen ivm budget. Maar wie weet.



En voor je oude werkgever denk je gewoon "snoep verstandig, lik mijn reet" Oh, budget, daar had ik niet eens aan gedacht. Zou mooi zijn als ik ergens per 1 januari kan beginnen, frisse start en heel december om aan mezelf te werken. Oude werkgever kan het sowieso bekijken, merk aan mezelf dat ik ook steeds bozer wordt omdat ze me hoogstwaarschijnlijk hebben "laten gaan" door traject bij de pysch.. Zijn woorden: Ja we mogen het niet meewegen in ons besluit, maarja... Mijn opstandige kantje zegt "ga de ziektewet in, laat ze t uitzoeken".. Soms jammer dat ik verantwoordelijkheidsgevoel heb
Ik herken je gevoelens wel. Maar het geval ligt er nou, dat is een feit waar je niks aan verandert. Dus probeer om je schouders te rechten, je uitwerkperiode zo goed als mogelijk uit te werken en dan straks lekker met een frisse start aan het volgende project te werken. En in de tussentijd; blijf lief voor jezelf, en als je straks thuis komt, blijf bezig. Dat is een advies wat de psycholoog eens aan mij gaf en dat probeer ik altijd met me mee te nemen. Als ik weer eens achter mijn computer dreig te blijven hangen ga ik toch wandelen met de hond, of de bladeren uit de tuin harken. Of misschien kun je je huiskamer weer eens behangen, ik noem maar wat. Het belangrijkste is nu dat jij zo lief mogelijk voor jezelf bent, en vaak komt de rest vanzelf toch weer op zijn pootjes terecht.
Lieve comments :-)! Ik ga proberen om straks gewoon een paar sollicitaties eruit te doen en me niet te laten kennen.. Bezig blijven is het belangrijkste, het niet wegzakken en mezelf onwijs zielig vinden.



Mn teamleider belde net dat hij geen getuigschrift geen omdat ie me eigenlijk nooit heeft zien werken (ben nooit op kantoor) en dat ik het maar aan de klanten (waar ik ben gedetacheerd) moet vragen. Kunnen anderen, waar je niet in loondienst bent, je een getuigschrift geven?
Alle reacties Link kopieren
quote:Springtouw schreef op 26 oktober 2016 @ 14:40:



Mn teamleider belde net dat hij geen getuigschrift geen omdat ie me eigenlijk nooit heeft zien werken (ben nooit op kantoor) en dat ik het maar aan de klanten (waar ik ben gedetacheerd) moet vragen. Kunnen anderen, waar je niet in loondienst bent, je een getuigschrift geven?Waarom zou dat niet kunnen? Iedereen kan jou toch een referentie geven? Het is geen officieel diploma o.i.d.
Ik wil hier geen tekst (maar een leeg vak kan ik niet opslaan)
Ik heb nog nooit via zo'n constructie gewerkt :P ik wist niet of je dat mag doen als je niet directe werkgever bent.. Dan ga ik dat zeker hier vragen haha!
Alle reacties Link kopieren
Wat levert het je op als je koste wat kost blijft werken?
Ik ben het wel met Krabbin eens, je moet je geestelijke welzijn voor laten gaan. Als je huilend van je werk komt terwijl je je al depressief voelt dan kun je je misschien beter ziek melden. Ik ben zelf ook iemand die meent dat ze altijd maar door moet gaan maar laat het niet de nekslag voor je zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap dat het niet leuk is om te horen dat je contract niet wordt verlengd, maar je hebt ooit met je werkgever afgesproken dat je tot 1 december 2016 voor hem werkt. En als je al dit schrijft: "ik trek werken van 7u smorgens tot 15u en dan een cursus tot 21u + totaal 4u reistijd niet", dan zou je juist blij moeten zijn dat je daar weg kunt met behoud van WW-rechten. Je wilde er toch al weg. Nog een paar weken doorzetten en je kunt straks even 'uitrusten' in de WW.
quote:Krabbin schreef op 26 oktober 2016 @ 15:19:

Wat levert het je op als je koste wat kost blijft werken?Dat ik de eer aan mezelf houd, dat ondanks dat ze me weg wilden hebben ze t tot het laatst niet voor elkaar hebben gekregen.. Ik zou het slap van mezelf vinden dat na een jaar pesten ik in de laatste weken alsnog toegeef..
Alle reacties Link kopieren
quote:Springtouw schreef op 26 oktober 2016 @ 16:40:

[...]

na een jaar pestenWaarom ben je dan nog verbaasd of in shock (of wat dan ook) dat ze je contract niet verlengen?
Ik zit gedetacheerd en zie maar 1 collega van de 40 die ik heb. Hij maakt meldingen en pest. Mijn leidinggevende vraagt geregeld aan hem hoe het met mij gaat op het werk. 1 en 1..



Ik ben absoluut niet verbaasd of in shock dat mn contract niet is verlengd. Ben ook al een tijdje opzoek naar een andere baan. Ik voel me schuldig dat ik me opgelucht voel dat t niet is verlengd. En rot dat ik straks misschien in de WW terecht kom. Had liever vanuit een contract mn volgende baan verkregen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Springtouw schreef op 26 oktober 2016 @ 16:52:

Ik voel me schuldig dat ik me opgelucht voel dat t niet is verlengd. En rot dat ik straks misschien in de WW terecht kom. Had liever vanuit een contract mn volgende baan verkregen.Je hoeft je absoluut niet schuldig te voelen. Je hebt als verzekerde werknemer WW-premies afgedragen en je doet nu een beroep op die verzekering. Niks meer, niks minder. Er is niets om je schuldig over te voelen. Zet je er overheen, want niemand heeft er wat aan als jij je schuldig gaat voelen.
Alle reacties Link kopieren
En ik snap dat je liever vanuit een contract een andere baan had gekregen, maar als je inderdaad een depressie hebt, dan is het niet realistisch om te denken dat je dan meteen een nieuwe baan gaat vinden en je die uitdagingen ook aan kunt.



Misschien ga je je wel wat beter voelen als je daar weg bent over een maandje (als je inderdaad gepest wordt daar).
Na een nacht slaap en praten met mn vriend hierover blijft eigenlijk alleen een onwijze boosheid over. "Heb ik hier zo mijn best voor gedaan etc." ik kan het toch niet veranderen.



Wie weet meld ik me nog gewoon ziek als het echt niet meer gaat. Ik kan alleen mezelf op 1 zetten, niemand anders. Om goed aan een andere baan te beginnen zal ik beter in mn vel moeten zitten. Maar jeetje lastig om iets dat je al jaaaren is ingeprent (vanuit ouders) naast je neer te leggen. Had niet gedacht dat zo moeilijk te vinden.
Is ze weer..



Afgelopen maandag gesprek bij de hoofdbehandelaar gehad, waarin werd aangegeven dat mijn situatie al dermate lang speelt (4 a 5 jaar) dat ik zeker moest rekenen op 3 a 4 gesprekken per week en medicatie.



Ik vind het nogal wat. Is deze frequentie normaal? En als ik geen medicatie wil, mag ik dat gewoon aangeven?



Daarnaast op het werk deze week diverse paniekaanvallen gehad. Ook bij een verjaardag van familielid, bij gewoon mijn familie. Ik dacht als ik ergens op mn plek ben dan zal het daar moeten zijn.



Besloten dat genoeg genoeg is en ik ben naar huis gegaan. Nu het volgende; gezien ik nu thuiszit en vaker online ben op app en fb etc, valt het mijn familie op dat ik meer thuis ben. Voor mijn gevoel zit er niets anders op dan een gesprek aan te gaan.



Heb zaterdag afgesproken met mn ouders. Mn vriend gaat mee om te vertellen dat ik depressief ben en thuis zit. Hebben jullie dit gedaan? En zo ja hoe? Waren jullie niet bang voor nare reacties? Mijn ouders zijn nl van het; als je niet kunt werken kun je ook geen leuke dingen doen.



Ik schiet al helemaal in de stress voor zaterdag :(
Alle reacties Link kopieren
Even praktisch: Je hebt je ziekgemeld op je werk begrijp ik? Dat betekent waarschijnlijk dat je ziek uit dienst gaat? In jouw geval lijkt me dat helemaal zo gek nog niet. Als jij een dusdanig zwaar traject moet volgen als je hierboven schetst dan is dat niet te combineren met een groot aantal uren werken. Je komt in beide gevallen bij het UWV terecht maar in geval van ziekte gaan zij je volgens mij begeleiden bij re-integratie. Je kan volgens mij bovenstaande met hun bespreken en bekijken wat reëel voor jou is mbt solliciteren.

Wel weer een instantie erbij maar dat is dan maar even zo.



Niemand kan je overigens dwingen om medicatie te nemen tenzij je een accuut gevaar voor jezelf bent.

Waarom wil je geen medicatie? Ook omdat dat 'zwak' is? Ik heb er zelf veel baat bij gehad destijds. Het haalt de scherpe randjes een beetje van de depressie af waardoor je wat makkelijker aan je eigen situatie kan werken.



En vervelend dat je een nare reactie van je ouders verwacht. Wel goed dat je ze het gaat vertellen.

Staat je vriend achter je? Ik zou het gewoon vertellen zoals het is, net zoals je het hierboven hebt besproken. Niet afzwakken, niet te veel mitsen en maren. Wat heb je van je ouders nodig? Steun en support? Je kan dat ook letterlijk zo benoemen.

Ik hoop voor je dat ze ok reageren!
Ik heb me indd ziekgemeld op mijn werk. Zij staan er niet helemaal achter, maar nou en. Ik moet nog 4 weken en twijfel of ik over een week of 2 niet nog mn laatste dingen af kan maken. Voor de goede orde enzo.



Dat het UWV helpt bij reïntegratie lijkt me helemaal zo gek nog niet. Het liefst wil ik natuurlijk weer gewoon aan het werk (het woord snel maar even weglatend).



Medicatie. Ik zit er eigenlijk niet zo op te wachten dat al mijn gevoel word afgeplat. Ik heb in de week ook nog weleens gewoon een leuk moment met bv vriend. Ben heel bang dat dat dan wegvalt en ik helemaal niet meer een leuk persoon ben. Dat en het gegeven dat je er toch een flinke periode aan zit maakt dat ik er huiverig voor ben.



Mijn vriend staat gelukkig helemaal achter me. Ik heb hem het filmpje laten zien van "i had a black dog, his name was depression" laten zien. Misschien laat ik die ook aan mn ouders zien. Ik heb van hun vooral geen verwijten en oordelen nodig. Een kennis is al tijden depressief en als ik ze daar af en toe over hoor (oh ze kan alleen nog leuke dingen doen, oh ze reageert nooit meer nou dan hou ik ook op, etc).. ben ik bang voor hun reactie.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven