Relaties
alle pijlers
Relatie en stage/werk in het buiteland
donderdag 27 oktober 2016 13:37
Hoi Viva dames en heren!
Ik was even benieuwd naar de ervaringen/meningen van een ander!
Hoe zouden jullie er tegenover staan als je vriend/vriendin voor een stage of voor werk langere tijd naar het buitenland vertrekt? ( vanaf 3+ maanden zeg maar.
Ik zal dalijk mijn situatie even toelichten maar ben eerst zeer benieuwd naar de verschillende meningen
Liefs
Ik was even benieuwd naar de ervaringen/meningen van een ander!
Hoe zouden jullie er tegenover staan als je vriend/vriendin voor een stage of voor werk langere tijd naar het buitenland vertrekt? ( vanaf 3+ maanden zeg maar.
Ik zal dalijk mijn situatie even toelichten maar ben eerst zeer benieuwd naar de verschillende meningen
Liefs
donderdag 27 oktober 2016 14:32
donderdag 27 oktober 2016 14:36
quote:Snowfall schreef op 27 oktober 2016 @ 14:32:
Hij moet doen waar hij gelukkig van wordt, als het maar wel hetzelfde is als jij van hem verwacht?
+100
Bovendien kan je nooit in de toekomst kijken, dus om een gek voorbeeld te geven;
Je vriend krijgt over 5 jaar een wereld baan op een booreiland is dus 3 weken thuis - 3weken weg, met het bijbehorende leuke salaris, dan mag hij niet?? Omdat het niet bij jouw past?
Hij moet doen waar hij gelukkig van wordt, als het maar wel hetzelfde is als jij van hem verwacht?
+100
Bovendien kan je nooit in de toekomst kijken, dus om een gek voorbeeld te geven;
Je vriend krijgt over 5 jaar een wereld baan op een booreiland is dus 3 weken thuis - 3weken weg, met het bijbehorende leuke salaris, dan mag hij niet?? Omdat het niet bij jouw past?
donderdag 27 oktober 2016 14:37
Je zegt dat je relatie prioriteit nummer 1 is, maar dat kan toch ook wanneer je tijdelijk verder weg zit? Dat je voor een paar maanden ergens anders zit, betekent natuurlijk niet, dat je relatie minder prioriteit heeft. Wij hebben juist in de periodes dat we ver van elkaar af zaten, veel contact, omdat het minder vanzelfsprekend is dat je elkaar toch wel iedere dag ziet, stop je er meer energie in. Verder lijkt het me juist wel een goede les voor jullie allebei. Het is echt niet gezond als je zo afhankelijk van elkaar bent, dan je zelfs niet even weg kunt zonder de ander.
Ik vind het trouwens wel anders als je kinderen hebt samen. Op dit moment willen wij allebei niet meer voor lange tijd weg, omdat we een kind hebben en we willen de ander ook niet thuis alles laten opknappen, dat vinden we een gedeelde verantwoordelijkheid.
Maar zolang je geen kinderen hebt, kan ik me echt niet voorstellen dat je de ander zo in zijn vrijheid zou beknotten. Liefde betekent ook kunnen loslaten en de ander zijn eigen ontwikkeling gunnen en de ander aanmoedigen om stappen te zetten in de juiste richting, i.p.v. alleen maar naar de richting die jou het beste uitkomt.
Ik vind het trouwens wel anders als je kinderen hebt samen. Op dit moment willen wij allebei niet meer voor lange tijd weg, omdat we een kind hebben en we willen de ander ook niet thuis alles laten opknappen, dat vinden we een gedeelde verantwoordelijkheid.
Maar zolang je geen kinderen hebt, kan ik me echt niet voorstellen dat je de ander zo in zijn vrijheid zou beknotten. Liefde betekent ook kunnen loslaten en de ander zijn eigen ontwikkeling gunnen en de ander aanmoedigen om stappen te zetten in de juiste richting, i.p.v. alleen maar naar de richting die jou het beste uitkomt.
donderdag 27 oktober 2016 14:38
quote:Snowfall schreef op 27 oktober 2016 @ 14:32:
Hij moet doen waar hij gelukkig van wordt, als het maar wel hetzelfde is als jij van hem verwacht?
Nee natuurlijk niet! Maar als hij dan die keuze maakt om WEL te gaan wil ik tenminste wil dat dit ZIJN keuze is en niet die van zijn ouders of gebaseerd op het feit dat hij niet weet of hij dan nog wel met mij is. Als hij uit zichzelf niet zou gaan wil ik niet dat hij beïnvloed wordt door externe factoren.
Ik meen oprecht dat hij zijn hart moet volgen maar tegelijkertijd zeg ik wel eerlijk ( en nee natuurlijk heb ik dit niet zo tegen hem gezegd) dat ik niet weet of ik dat zou trekken. Ik ben bang dat de kans bestaat dat dit me zoveel doet dat dit voor het einde van onze relatie zou kunnen zorgen.. Niet omdat ik dit zou willen of niet genoeg van hem houd maar ik denk niet dat ik de persoon ben die hiermee om kan gaan. Hij weet overigens niet dat het zo gevoelig ligt want ik wil zijn keuze niet beïnvloeden. Daarom deel ik het ook hier zodat ik toch mijn ei even kwijt kan.
Hij moet doen waar hij gelukkig van wordt, als het maar wel hetzelfde is als jij van hem verwacht?
Nee natuurlijk niet! Maar als hij dan die keuze maakt om WEL te gaan wil ik tenminste wil dat dit ZIJN keuze is en niet die van zijn ouders of gebaseerd op het feit dat hij niet weet of hij dan nog wel met mij is. Als hij uit zichzelf niet zou gaan wil ik niet dat hij beïnvloed wordt door externe factoren.
Ik meen oprecht dat hij zijn hart moet volgen maar tegelijkertijd zeg ik wel eerlijk ( en nee natuurlijk heb ik dit niet zo tegen hem gezegd) dat ik niet weet of ik dat zou trekken. Ik ben bang dat de kans bestaat dat dit me zoveel doet dat dit voor het einde van onze relatie zou kunnen zorgen.. Niet omdat ik dit zou willen of niet genoeg van hem houd maar ik denk niet dat ik de persoon ben die hiermee om kan gaan. Hij weet overigens niet dat het zo gevoelig ligt want ik wil zijn keuze niet beïnvloeden. Daarom deel ik het ook hier zodat ik toch mijn ei even kwijt kan.
donderdag 27 oktober 2016 14:40
quote:1960to4 schreef op 27 oktober 2016 @ 14:36:
[...]
+100
Bovendien kan je nooit in de toekomst kijken, dus om een gek voorbeeld te geven;
Je vriend krijgt over 5 jaar een wereld baan op een booreiland is dus 3 weken thuis - 3weken weg, met het bijbehorende leuke salaris, dan mag hij niet?? Omdat het niet bij jouw past?
Natuurlijk niet, hij mag en moet doen wat hij wil en waar hij gelukkig van wordt. Maar ik ben er toch ook nog? Ik mag dan toch ook zeggen dat ik daar niet voor kies..
Ik wil hem niets verbieden en ga dat ook zeker niet doen maar wilde wel graag even mijn gevoel kwijt en dat het me dwars zit dat hij daar anders in staat als ik.
[...]
+100
Bovendien kan je nooit in de toekomst kijken, dus om een gek voorbeeld te geven;
Je vriend krijgt over 5 jaar een wereld baan op een booreiland is dus 3 weken thuis - 3weken weg, met het bijbehorende leuke salaris, dan mag hij niet?? Omdat het niet bij jouw past?
Natuurlijk niet, hij mag en moet doen wat hij wil en waar hij gelukkig van wordt. Maar ik ben er toch ook nog? Ik mag dan toch ook zeggen dat ik daar niet voor kies..
Ik wil hem niets verbieden en ga dat ook zeker niet doen maar wilde wel graag even mijn gevoel kwijt en dat het me dwars zit dat hij daar anders in staat als ik.
donderdag 27 oktober 2016 14:46
Natuurlijk niet, hij mag en moet doen wat hij wil en waar hij gelukkig van wordt. Maar ik ben er toch ook nog? Ik mag dan toch ook zeggen dat ik daar niet voor kies..
Ja natuurlijk mag je dat zeggen, het is alleen niet iets voor als je pas een half jaar een relatie hebt.
Je wilt het niet horen maar de kans bestaat ook nog dat je straks weer alleen bent, gek gezegd misschien volgende week al.
Wat is nou een half jaar, stap even van je roze wolk af en denk logisch na.
Je had ook een leven voor hem.. en je kan toch langs gaan. Waarom reageer je daar niet op.
Nu komt het over als je zin doordrijven. sorry hoor.
Ja natuurlijk mag je dat zeggen, het is alleen niet iets voor als je pas een half jaar een relatie hebt.
Je wilt het niet horen maar de kans bestaat ook nog dat je straks weer alleen bent, gek gezegd misschien volgende week al.
Wat is nou een half jaar, stap even van je roze wolk af en denk logisch na.
Je had ook een leven voor hem.. en je kan toch langs gaan. Waarom reageer je daar niet op.
Nu komt het over als je zin doordrijven. sorry hoor.
1960to4 wijzigde dit bericht op 27-10-2016 14:49
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
donderdag 27 oktober 2016 14:56
Mijn man zou voor zijn opleiding (20 jaar geleden) een jaar lang stage gaan lopen waarbij hij de hele wereld over zou gaan reizen. Ik vond dat (we waren toen twee jaar bij elkaar) niet geweldig, maar ik accepteerde het als iets wat er bij hoorde. Ik zag er ook vreselijk tegenop, maar ik wist dat onze relatie dat zou kunnen overleven, dat stelde me gerust. Plus het feit dat ik zelf ook gewoon mijn leven had, mijn vriendinnen/familie/opleiding/werk.
Ik gunde hem trouwens ook zijn wereldreis, hoe gaaf zou dat voor hem zijn geweest!
Uiteindelijk is hij gestopt met zijn opleiding en is dat jaar stage dus ook niet doorgegaan, maar ik had hem dus niet tegengehouden en ik denk dat we het prima gered zouden hebben.
Ik gunde hem trouwens ook zijn wereldreis, hoe gaaf zou dat voor hem zijn geweest!
Uiteindelijk is hij gestopt met zijn opleiding en is dat jaar stage dus ook niet doorgegaan, maar ik had hem dus niet tegengehouden en ik denk dat we het prima gered zouden hebben.
donderdag 27 oktober 2016 15:16
Is het buitenland in Europa of op max 6 uur vliegen met een goede verbinding (midden oosten bijvoorbeeld), dan zou ik het prima vinden. Verder weg is voor ons 3 maanden de max (met een bezoek in het midden).
Overigens heb ik voor mijn huidige relatie in dezelfde situatie als jouw vriend gezeten en was het voor mij een manier om de relatie eindelijk te kunnen verbreken (waren toen 6 jaar bij elkaar). Ik ben het er dus mee eens dat de lengte van je relatie niet zo veel invloed heeft. Hoewel je juist in het begin elkaar beter leert kennen en relatief de meeste tijd samen doorbrengt, kan het gemis misschien juist wel zwaarder vallen.
Ik zou mijn partner nooit iets verbieden, maar wel mijn conclusies trekken uit de keuzes die hij maakt of de manier waarop hij de keuze maakt. (Betrekt hij me bij de keuze of deelt hij het mee)
quote:vivameisje25 schreef op 27 oktober 2016 @ 14:38:
[...]
Ik meen oprecht dat hij zijn hart moet volgen maar tegelijkertijd zeg ik wel eerlijk ( en nee natuurlijk heb ik dit niet zo tegen hem gezegd) dat ik niet weet of ik dat zou trekken. Ik ben bang dat de kans bestaat dat dit me zoveel doet dat dit voor het einde van onze relatie zou kunnen zorgen.. Niet omdat ik dit zou willen of niet genoeg van hem houd maar ik denk niet dat ik de persoon ben die hiermee om kan gaan. Hij weet overigens niet dat het zo gevoelig ligt want ik wil zijn keuze niet beïnvloeden. Daarom deel ik het ook hier zodat ik toch mijn ei even kwijt kan.
Dit begrijp ik heel goed. Je gunt je vriend het beste, maar jezelf ook. En dat matcht niet.
Dat is heel menselijk en niet makkelijk.
Ik zou er ook niet gelukkig van worden als het langer dan 3 maanden zou duren.
Overigens heb ik voor mijn huidige relatie in dezelfde situatie als jouw vriend gezeten en was het voor mij een manier om de relatie eindelijk te kunnen verbreken (waren toen 6 jaar bij elkaar). Ik ben het er dus mee eens dat de lengte van je relatie niet zo veel invloed heeft. Hoewel je juist in het begin elkaar beter leert kennen en relatief de meeste tijd samen doorbrengt, kan het gemis misschien juist wel zwaarder vallen.
Ik zou mijn partner nooit iets verbieden, maar wel mijn conclusies trekken uit de keuzes die hij maakt of de manier waarop hij de keuze maakt. (Betrekt hij me bij de keuze of deelt hij het mee)
quote:vivameisje25 schreef op 27 oktober 2016 @ 14:38:
[...]
Ik meen oprecht dat hij zijn hart moet volgen maar tegelijkertijd zeg ik wel eerlijk ( en nee natuurlijk heb ik dit niet zo tegen hem gezegd) dat ik niet weet of ik dat zou trekken. Ik ben bang dat de kans bestaat dat dit me zoveel doet dat dit voor het einde van onze relatie zou kunnen zorgen.. Niet omdat ik dit zou willen of niet genoeg van hem houd maar ik denk niet dat ik de persoon ben die hiermee om kan gaan. Hij weet overigens niet dat het zo gevoelig ligt want ik wil zijn keuze niet beïnvloeden. Daarom deel ik het ook hier zodat ik toch mijn ei even kwijt kan.
Dit begrijp ik heel goed. Je gunt je vriend het beste, maar jezelf ook. En dat matcht niet.
Dat is heel menselijk en niet makkelijk.
Ik zou er ook niet gelukkig van worden als het langer dan 3 maanden zou duren.
donderdag 27 oktober 2016 15:29
Ik denk dat hij nu in tweestrijd blijft staan. Hij heeft eerder misschien zonder erover na te denken aangegeven het niet te willen, en nu z'n ouders aangaven wat een kans het is, wil hij toch wel..
Maar als hij nu gaat, dan zal jij altijd blijven zeggen 'dat hij is gepusht door z'n ouders en het niet zijn keuze is'. Wat niet zoveel uitmaakt, eigenlijk zeg je daarmee meer 'ik wil het niet, en hiermee probeer ik het te stoppen'. (onbewust dan )
Het is pas een half jaar, en ja, je mag er natuurlijk serieus in staan. Maar hem zo'n kans ontnemen omdat je hem zelf geen paar dagen kan missen? Dan zijn die paar maanden juist top om weer even te landen - van je roze wolk - vriendinnen op te zoeken en daarna samen weer minder 'aanhankelijk' de relatie op te pakken .
En uh .. Echte liefde overwint toch alles? Paar maandjes wachten houdt het nieuw en spannend..
Maar als hij nu gaat, dan zal jij altijd blijven zeggen 'dat hij is gepusht door z'n ouders en het niet zijn keuze is'. Wat niet zoveel uitmaakt, eigenlijk zeg je daarmee meer 'ik wil het niet, en hiermee probeer ik het te stoppen'. (onbewust dan )
Het is pas een half jaar, en ja, je mag er natuurlijk serieus in staan. Maar hem zo'n kans ontnemen omdat je hem zelf geen paar dagen kan missen? Dan zijn die paar maanden juist top om weer even te landen - van je roze wolk - vriendinnen op te zoeken en daarna samen weer minder 'aanhankelijk' de relatie op te pakken .
En uh .. Echte liefde overwint toch alles? Paar maandjes wachten houdt het nieuw en spannend..
donderdag 27 oktober 2016 15:36
Een keus is een keus. Het maakt niet uit of hij het doet omdat zijn ouders hem hebben 'omgepraat' of niet.
Als hij zegt dat hij gaat, dan gaat hij.
Jij wilt denk ik dat hij laat blijken hoe belangrijk jij bent voor hem door hierin naar jou te luisteren en je mening belangrijk te vinden.
Niet zijn ouders, want jij moet de belangrijke factor zijn hierin.
Ik zou mijn zoon hetzelfde adviseren, ook als hij net een relatie had. Als er een mooie mogelijkheid is, dan gun ik hem dat en ga ik als ouder zijnde niet nadenken over wat zijn nieuwe vriendin wil. Als zijn nieuwe vriendin o.k is, zou ze hem dat namelijk ook gunnen.
Ongeacht hoe hij de beslissing neemt.
Als hij zegt dat hij gaat, dan gaat hij.
Jij wilt denk ik dat hij laat blijken hoe belangrijk jij bent voor hem door hierin naar jou te luisteren en je mening belangrijk te vinden.
Niet zijn ouders, want jij moet de belangrijke factor zijn hierin.
Ik zou mijn zoon hetzelfde adviseren, ook als hij net een relatie had. Als er een mooie mogelijkheid is, dan gun ik hem dat en ga ik als ouder zijnde niet nadenken over wat zijn nieuwe vriendin wil. Als zijn nieuwe vriendin o.k is, zou ze hem dat namelijk ook gunnen.
Ongeacht hoe hij de beslissing neemt.
donderdag 27 oktober 2016 15:39
quote:vivameisje25 schreef op 27 oktober 2016 @ 14:38:
[...]
Nee natuurlijk niet! Maar als hij dan die keuze maakt om WEL te gaan wil ik tenminste wil dat dit ZIJN keuze is en niet die van zijn ouders of gebaseerd op het feit dat hij niet weet of hij dan nog wel met mij is. Als hij uit zichzelf niet zou gaan wil ik niet dat hij beïnvloed wordt door externe factoren.
Ik meen oprecht dat hij zijn hart moet volgen maar tegelijkertijd zeg ik wel eerlijk ( en nee natuurlijk heb ik dit niet zo tegen hem gezegd) dat ik niet weet of ik dat zou trekken. Ik ben bang dat de kans bestaat dat dit me zoveel doet dat dit voor het einde van onze relatie zou kunnen zorgen.. Niet omdat ik dit zou willen of niet genoeg van hem houd maar ik denk niet dat ik de persoon ben die hiermee om kan gaan. Hij weet overigens niet dat het zo gevoelig ligt want ik wil zijn keuze niet beïnvloeden. Daarom deel ik het ook hier zodat ik toch mijn ei even kwijt kan.
Sorry hoor, maar het is een halfjaar...kom op, hoe diep zit de liefde dan als je een halfjaar niet denkt te kunnen overbruggen?
Je kan hem, waar hij dan ook zit, toch halverwege een keer op zoeken?
[...]
Nee natuurlijk niet! Maar als hij dan die keuze maakt om WEL te gaan wil ik tenminste wil dat dit ZIJN keuze is en niet die van zijn ouders of gebaseerd op het feit dat hij niet weet of hij dan nog wel met mij is. Als hij uit zichzelf niet zou gaan wil ik niet dat hij beïnvloed wordt door externe factoren.
Ik meen oprecht dat hij zijn hart moet volgen maar tegelijkertijd zeg ik wel eerlijk ( en nee natuurlijk heb ik dit niet zo tegen hem gezegd) dat ik niet weet of ik dat zou trekken. Ik ben bang dat de kans bestaat dat dit me zoveel doet dat dit voor het einde van onze relatie zou kunnen zorgen.. Niet omdat ik dit zou willen of niet genoeg van hem houd maar ik denk niet dat ik de persoon ben die hiermee om kan gaan. Hij weet overigens niet dat het zo gevoelig ligt want ik wil zijn keuze niet beïnvloeden. Daarom deel ik het ook hier zodat ik toch mijn ei even kwijt kan.
Sorry hoor, maar het is een halfjaar...kom op, hoe diep zit de liefde dan als je een halfjaar niet denkt te kunnen overbruggen?
Je kan hem, waar hij dan ook zit, toch halverwege een keer op zoeken?
donderdag 27 oktober 2016 15:44
Als de relatie echt serieus is (je bent immers geen 16 meer ) overleeft het die tijd wel. En daarbij heb je skype, Factime, WhatsApp etc.
Hij gaat in de zomer 2017? Kan je in de herfstvakantie hem mooi opzoeken! Of vlak voor zijn stage samen in die regio op vakantie gaan. Of allebei.
Hij gaat in de zomer 2017? Kan je in de herfstvakantie hem mooi opzoeken! Of vlak voor zijn stage samen in die regio op vakantie gaan. Of allebei.
Je moet het leven niet te serieus nemen. Je overleeft het toch niet!
donderdag 27 oktober 2016 15:45
quote:vivameisje25 schreef op 27 oktober 2016 @ 14:38:
[...]
Hij weet overigens niet dat het zo gevoelig ligt want ik wil zijn keuze niet beïnvloeden. Dat waag ik te betwijfelen. Ik vind je hier nogal dwingend overkomen. Goede actrice als je jouw standpunt in een gesprek wel neutraal heb kunnen houden. Zeker omdat je zelf al aangeeft dat het iedere keer uitdraait op ruzie.
[...]
Hij weet overigens niet dat het zo gevoelig ligt want ik wil zijn keuze niet beïnvloeden. Dat waag ik te betwijfelen. Ik vind je hier nogal dwingend overkomen. Goede actrice als je jouw standpunt in een gesprek wel neutraal heb kunnen houden. Zeker omdat je zelf al aangeeft dat het iedere keer uitdraait op ruzie.
donderdag 27 oktober 2016 16:38
Ik sta daar positief tegenover, mede omdat ik zelf nog een beetje spijt heb dat ik geen stage in het buitenland heb gelopen. Die keuze heb ik toen dus o.a. gemaakt omdat ik een relatie had.
Ik ben nog steeds samen met diezelfde man en ik weet zeker dat hij het oké had gevonden, maar ik was bang dat ik hem niet zo lang kon missen. Nu denk ik: wat zouden die paar maandjes nou zijn geweest tegenover de jaren die we nu al samen zijn? Zonde, want inderdaad, zo'n kans krijg je niet zomaar.
Ik ben nog steeds samen met diezelfde man en ik weet zeker dat hij het oké had gevonden, maar ik was bang dat ik hem niet zo lang kon missen. Nu denk ik: wat zouden die paar maandjes nou zijn geweest tegenover de jaren die we nu al samen zijn? Zonde, want inderdaad, zo'n kans krijg je niet zomaar.
donderdag 27 oktober 2016 17:35
Ik krijg het benauwd van je omschrijving van de relatie. Ik ben 5 maanden naar het buitenland geweest bij mijn vorige relatie. Het was niet makkelijk maar liet ook uiteindelijk zien dat we niet bij elkaar pastte.
Ik weet wel dat als ik het idee had gehad dat hij het me verbood ( je verbiedt het niet, maar zoals je het communiceert komt het op hetzelfde neer) had ik relatie sowieso verbroken.
Ik weet wel dat als ik het idee had gehad dat hij het me verbood ( je verbiedt het niet, maar zoals je het communiceert komt het op hetzelfde neer) had ik relatie sowieso verbroken.
