Zwanger
alle pijlers
Hoe gedroeg jouw vriend zich tijdens de zwangerschap?
donderdag 27 oktober 2016 11:25
Momenteel ben ik 15 weken zwanger van ons eerste kindje. Harstikke gepland en meer dan welkom vanuit beide kanten (alhoewel ik er echt veel eerder aan toe was dan hij). Het eerste trimester was rampzalig (ben mijn bed niet uitgekomen) en vriend was een grote steun. Hij heeft echt voor mij gezorgd en was erg geduldig. Inmiddels gaat het beter en kan ik weer redelijk functioneren in het dagelijkse leven. Nu ik niet meer zo beroerd ben, merk ik dat wij de zwangerschap heel anders beleven. Vooraf had ik een romantisch beeld in gedachten: elke avond (of iig af en toe ) over mijn (nog niet bestaande) buik wrijven, mijmeren over het geslacht, mijmeren over de babyuitzet.
Helaas is dat scenario nog geen werkelijkheid geworden. Als ik vraag aan hem: en wat denk je dat het wordt? Antwoordt hij: dat zien we wel na de bevalling. Heeft geen zin om daarover te fantaseren....
Als ik vraag of hij over mijn buik wil wrijven, doet hij dat niet. Punt. Als ik vraag of hij mee wil denken over de inrichting van de babykamer vindt hij dat veeeels te vroeg. Wat hem betreft is de babykamer klaar in week 35 (discussiepuntje!).
Nu heeft hij het ook nog niet op werk verteld...en dat wil hij ook voorlopig nog niet doen. Hij heeft er niet veel behoefte aan om het te delen op werk.
Ik merk dat ik er best onzeker van word. Ik schreeuw nog net niet van de daken dat ik zwanger ben. En hij gaat niet mee in de roze wolk voor mijn gevoel. Nu moet ik wel eerlijk zeggen dat als hij tegen vrienden vertelt dat we een kindje krijgen hij echt apetrots is.
Hoe was jullie vriend tijdens de zwangerschap? Wanneer vertelde hij het op werk aan zijn collega's? Heb ik last van mijn hormonen? Ben ik een zeur? D
Helaas is dat scenario nog geen werkelijkheid geworden. Als ik vraag aan hem: en wat denk je dat het wordt? Antwoordt hij: dat zien we wel na de bevalling. Heeft geen zin om daarover te fantaseren....
Als ik vraag of hij over mijn buik wil wrijven, doet hij dat niet. Punt. Als ik vraag of hij mee wil denken over de inrichting van de babykamer vindt hij dat veeeels te vroeg. Wat hem betreft is de babykamer klaar in week 35 (discussiepuntje!).
Nu heeft hij het ook nog niet op werk verteld...en dat wil hij ook voorlopig nog niet doen. Hij heeft er niet veel behoefte aan om het te delen op werk.
Ik merk dat ik er best onzeker van word. Ik schreeuw nog net niet van de daken dat ik zwanger ben. En hij gaat niet mee in de roze wolk voor mijn gevoel. Nu moet ik wel eerlijk zeggen dat als hij tegen vrienden vertelt dat we een kindje krijgen hij echt apetrots is.
Hoe was jullie vriend tijdens de zwangerschap? Wanneer vertelde hij het op werk aan zijn collega's? Heb ik last van mijn hormonen? Ben ik een zeur? D
donderdag 27 oktober 2016 12:45
donderdag 27 oktober 2016 12:46
quote:ZombieQueen schreef op 27 oktober 2016 @ 11:47:
Vanochtend net weer bij de verloskundige geweest en bij het luisteren naar het hartje ben ik helemaal ontroerd, want ik vind het hartslagje het aller aller mooiste geluid wat er is. Man heeft zoiets van 'ja, dat is een hartslag inderdaad...' Vrouwen zien meer glitters en regenbogen dan mannen tijdens een zwangerschap.
Ha, ik lijk meer op jouw man en mijn vriend meer op jou . De eerste echo (met 7 weken) was vriendlief direct helemaal verliefd op dat kleine knipperende vlekje op het scherm, ik was vooral opgelucht dat de misselijkheid niet voor niets was en verder deed het me weinig.
Hier is vriend juist wel enorm betrokken, inclusief af en toe zijn hand op mijn buik leggen (ben nu 16,5 weken) en praten tegen de baby, en hoewel ik het heel lief vind had ik het helemaal niet verwacht en had het ook meer dan prima gevonden als hij het niet zou doen. Ik snap heel goed dat de zwangerschap voor mannen een stuk minder emotioneel is dan voor vrouwen. Wij hebben met 15 weken een pretecho laten maken voor de geslachtsbepaling en ik moet zeggen dat ik pas sinds die echo zelf een beetje op een roze wolk zit, voor die tijd vond ik het allemaal vreselijk onwerkelijk.
TO, het klinkt alsof je vriend heel lief voor je is en ik vind het helemaal niet raar dat hij niet meegaat in je roze wolk. Ik zou me pas zorgen gaan maken als je vriend ná de geboorte onverschillig is, maar zo te lezen hoef je je daar helemaal geen zorgen over te maken.
Vanochtend net weer bij de verloskundige geweest en bij het luisteren naar het hartje ben ik helemaal ontroerd, want ik vind het hartslagje het aller aller mooiste geluid wat er is. Man heeft zoiets van 'ja, dat is een hartslag inderdaad...' Vrouwen zien meer glitters en regenbogen dan mannen tijdens een zwangerschap.
Ha, ik lijk meer op jouw man en mijn vriend meer op jou . De eerste echo (met 7 weken) was vriendlief direct helemaal verliefd op dat kleine knipperende vlekje op het scherm, ik was vooral opgelucht dat de misselijkheid niet voor niets was en verder deed het me weinig.
Hier is vriend juist wel enorm betrokken, inclusief af en toe zijn hand op mijn buik leggen (ben nu 16,5 weken) en praten tegen de baby, en hoewel ik het heel lief vind had ik het helemaal niet verwacht en had het ook meer dan prima gevonden als hij het niet zou doen. Ik snap heel goed dat de zwangerschap voor mannen een stuk minder emotioneel is dan voor vrouwen. Wij hebben met 15 weken een pretecho laten maken voor de geslachtsbepaling en ik moet zeggen dat ik pas sinds die echo zelf een beetje op een roze wolk zit, voor die tijd vond ik het allemaal vreselijk onwerkelijk.
TO, het klinkt alsof je vriend heel lief voor je is en ik vind het helemaal niet raar dat hij niet meegaat in je roze wolk. Ik zou me pas zorgen gaan maken als je vriend ná de geboorte onverschillig is, maar zo te lezen hoef je je daar helemaal geen zorgen over te maken.
donderdag 27 oktober 2016 12:52
quote:spinnekop schreef op 27 oktober 2016 @ 12:29:
Een man beleeft zwanger zijn gewoon heel anders
Ik denk dat elk mens zwangerschap anders beleeft.. Ik krijg al jeuk als ik sommige dingen hier lees. Over buik aaien/buik insmeren? Ga weg! Zwijmelen? Niet gedaan. Ik had het prima gevonden als de kamer niet af was geweest met werk 35, zo'n baby heeft in mijn ogen ouder(s), eten en een basale slaapplek nodig en verder niets wat echt urgent is.
Vriend heeft tegen week 30 geëist dat we nu toch echt samen gingen beginnen met spullen uitzoeken. Hij kon zich een stuk meer voorstellen bij het feit dat we een baby kregen dan ik. Ik bleef het ondanks echo's en schoppen maar een bizar concept vinden tot ze er echt was.
Een man beleeft zwanger zijn gewoon heel anders
Ik denk dat elk mens zwangerschap anders beleeft.. Ik krijg al jeuk als ik sommige dingen hier lees. Over buik aaien/buik insmeren? Ga weg! Zwijmelen? Niet gedaan. Ik had het prima gevonden als de kamer niet af was geweest met werk 35, zo'n baby heeft in mijn ogen ouder(s), eten en een basale slaapplek nodig en verder niets wat echt urgent is.
Vriend heeft tegen week 30 geëist dat we nu toch echt samen gingen beginnen met spullen uitzoeken. Hij kon zich een stuk meer voorstellen bij het feit dat we een baby kregen dan ik. Ik bleef het ondanks echo's en schoppen maar een bizar concept vinden tot ze er echt was.
donderdag 27 oktober 2016 12:55
Hahaha als ik je berichtje al lees dan krijg ik persoonlijk al de kriebels. Brrr al het geaai over mn buik, nee ik moet er niet aan denken en gelukkig is mijn man ook niet zo. Heel af en toe voelt hij eens de baby schoppen, maar verder is hij gewoon enorm praktisch ingesteld. Ideaal eigenlijk (voor mij dan), want we zijn snel uit bepaalde beslissingen en het kamertje is nu bijna gereed (34 weken).
Push je man niet; hij beleeft het duidelijk op een andere manier, maar is er wel voor je. Kijk of je die dingetjes wellicht bij je moeder/een goede vriendin of zo kunt vinden.
Push je man niet; hij beleeft het duidelijk op een andere manier, maar is er wel voor je. Kijk of je die dingetjes wellicht bij je moeder/een goede vriendin of zo kunt vinden.
Een dag niet genoten is een dag niet geleefd.
donderdag 27 oktober 2016 13:03
De vader van mijn dochter voelde wel eens als ze trapte/beweerde en that was it.
Ik werd onbedoeld zwanger van hem. Dat speelde mee. We waren er beide niet klaar voor. We hadden niet echt een vaste relatie, ikzelf had mij neergelegd bij het feit dat ik geen kinderen zou kunnen krijgen.
Dus een hele omschakeling.
Hij steunde mij wel hoor. Ging keurig mee naar de verloskundige en had in het medische echt interesse zoals groei en dat soort dingen.
Maar dat romantische nee, dat gebeurde niet. Ik ben zelf ook niet daar zo van, maar vond het soms wel eens jammer.
Hij vond het hele idee om vader te worden doodeng. Het moment dat hij vader werd, direct toen ze geboren was, toen ging die knop om. Direct een geweldige vader.
Hij vertelde laatst ook dat hij zich geen beeld voorstellen van vader zijn tijdens de zwangerschap en het voor hem echt surreëel was.
Mijn man is veel meer begaan met mijn zwangerschappen. Maar hij wilde ook echt graag kinderen. Hij is echt het tegenovergestelde en eerlijk? Het wordt soms zelfs wat vervelend. Hele tijd dat geplak, aangeraak en dat gemijmer.
Ben nu 14 weken zwanger van de derde en hele tijd die buik voelen en uit het niet aanraken.
Zoals je ziet, het is nooit goed.
Ik werd onbedoeld zwanger van hem. Dat speelde mee. We waren er beide niet klaar voor. We hadden niet echt een vaste relatie, ikzelf had mij neergelegd bij het feit dat ik geen kinderen zou kunnen krijgen.
Dus een hele omschakeling.
Hij steunde mij wel hoor. Ging keurig mee naar de verloskundige en had in het medische echt interesse zoals groei en dat soort dingen.
Maar dat romantische nee, dat gebeurde niet. Ik ben zelf ook niet daar zo van, maar vond het soms wel eens jammer.
Hij vond het hele idee om vader te worden doodeng. Het moment dat hij vader werd, direct toen ze geboren was, toen ging die knop om. Direct een geweldige vader.
Hij vertelde laatst ook dat hij zich geen beeld voorstellen van vader zijn tijdens de zwangerschap en het voor hem echt surreëel was.
Mijn man is veel meer begaan met mijn zwangerschappen. Maar hij wilde ook echt graag kinderen. Hij is echt het tegenovergestelde en eerlijk? Het wordt soms zelfs wat vervelend. Hele tijd dat geplak, aangeraak en dat gemijmer.
Ben nu 14 weken zwanger van de derde en hele tijd die buik voelen en uit het niet aanraken.
Zoals je ziet, het is nooit goed.
donderdag 27 oktober 2016 13:09
Oh mijn man is juist heel betrokken. Hij vertelde met week 4 al op zijn werk dat ik zwanger was (maar oké, wij hadden net een IVF-traject doorlopen, dus hij was nogal vaak afwezig, waardoor zijn collega's het wisten en ook wel benieuwd waren naar de uitkomst natuurlijk), hij wilde niet wachten met het ook maar iemand vertellen tot überhaupt de eerste echo, laat staan de 12 weken, vond hij maar onzin.
En hij zeurt me al weken aan m'n hoofd wanneer we eindelijk naar de Babypark gaan en ik heb hem beloofd dat we zaterdag echt gaan. Kijken, niet kopen. Ben pas 12 weken namelijk
Verder doet hij alles voor me omdat ik nogal ziek ben geweest van het eerste trimester en ligt hij regelmatig met zijn hand op mijn buik of geeft 'de baby' een kusje of vraagt hoe het met 'ons' gaat. Ik krijg er geen kriebels van, ik vind het lief en leuk dat hij zo dolenthousiast is over het feit dat hij vader wordt en vind het ook raar dat mensen zich eraan zouden ergeren als hun man zo was, is toch ook zijn aanstaande ouderschap, dat mag hij toch op zijn eigen manier beleven? Maar ik zou het dus ook niet erg vinden als hij niet zo was, het is geen must ofzo voor mij. En bovendien, als je vriend het zo niet ervaart kun je hem moeilijk dwingen toch? Net zoals dat je hem moeilijk kunt dwingen de coole dude uit te hangen als hij wel een zacht ei wordt van je zwangerschap.
En hij zeurt me al weken aan m'n hoofd wanneer we eindelijk naar de Babypark gaan en ik heb hem beloofd dat we zaterdag echt gaan. Kijken, niet kopen. Ben pas 12 weken namelijk
Verder doet hij alles voor me omdat ik nogal ziek ben geweest van het eerste trimester en ligt hij regelmatig met zijn hand op mijn buik of geeft 'de baby' een kusje of vraagt hoe het met 'ons' gaat. Ik krijg er geen kriebels van, ik vind het lief en leuk dat hij zo dolenthousiast is over het feit dat hij vader wordt en vind het ook raar dat mensen zich eraan zouden ergeren als hun man zo was, is toch ook zijn aanstaande ouderschap, dat mag hij toch op zijn eigen manier beleven? Maar ik zou het dus ook niet erg vinden als hij niet zo was, het is geen must ofzo voor mij. En bovendien, als je vriend het zo niet ervaart kun je hem moeilijk dwingen toch? Net zoals dat je hem moeilijk kunt dwingen de coole dude uit te hangen als hij wel een zacht ei wordt van je zwangerschap.
donderdag 27 oktober 2016 13:15
Ik ben nu 14,5 week. En mijn vriend is echt een model papa to be. We hebben alles al uitgezocht hij wou graag naar de babywinkel en hij wam met kleuren voor de babykamer enzo. We gaan het wel pas de eerste week van januari allemaal bestellen. Hij heeft al heel wat boeken gekocht en kijkt elke week weer uit naar het filmpje van berichtje uit mijn buik. Verder kust hij elke avond voor het slapen gaan mijn buik en elke ochtend als hij wakker word. Hij is olie gaan halen voor mijn buik om me elke avond in te masseren. Hij is zielsgelukkig verteld het tegen iedereen maar goed volgens mij is mijn vriend wel echt de uitzondering hoor. En soms is hij net iets te overbezorgd. Maar hij zorgt echt meer dan goed voor me. En misschien scheelt het ook wel dat het ons eerste kindje is.
donderdag 27 oktober 2016 13:15
Mijn man is een grote steun praktisch gezien, deed het volledige huishouden het laatste trimester bij de tweede. Bij de eerste ook grotendeels maar toen was ik fitter omdat ik niet voor een peuter hoefde te zorgen
Hij vond het wel leuk om af en toe over mijn buik te wrijven (baby knuffelen noemt hij dat). Hij ging bij de eerste mee met vrijwel alle afspraken en bij de tweede met de echo's en als ik dat wilde.
Babykamer en zo regelden we samen, maar dat was mijn initiatief.
Namen bedenken deed ie wel mee maar pas veel later dan ik wilde geboortekaartje deed ik een voorstel en dan vond hij het prima. Idem voor kleertjes en zo.
Hij vond het wel leuk om af en toe over mijn buik te wrijven (baby knuffelen noemt hij dat). Hij ging bij de eerste mee met vrijwel alle afspraken en bij de tweede met de echo's en als ik dat wilde.
Babykamer en zo regelden we samen, maar dat was mijn initiatief.
Namen bedenken deed ie wel mee maar pas veel later dan ik wilde geboortekaartje deed ik een voorstel en dan vond hij het prima. Idem voor kleertjes en zo.
donderdag 27 oktober 2016 13:18
quote:Susan schreef op 27 oktober 2016 @ 11:42:
Mijn man was er voor me als het nodig was, maar hij ging ook niet zwijmelend over mijn buik zitten wrijven of zitten speculeren wat het zou worden. Hij las er ook geen boeken over of zo, in het laatste trimester jhebben we een cursus Samen Bevallen gedaan. Met de babykamer begonnen we ook niet voor de 30 weken. Bij de tweede hebben we de meubeltjes zelfs pas met 37 weken gehaald.
Ik zou hier niet te veel over zeuren, maar gewoon blij zijn met wat je hebt. Zo te horen zorgt hij prima voor je.
Dit. Voor de meeste mannen is het gewoon anders. En die gaan al helemaal niet over je buik zitten wrijven en mijmeren over de baby. Ik ben zelf ook niet zo, trouwens. Het zijn gewoon je hormonen, zorg dat je je er niet teveel door laat beïnvloeden door erover te zeuren.
En die babykamer komt wel hoor. Wij hadden hem met 35 weken nog niet af en bij de tweede nog later. Als je een bedje hebt, is het goed en een baby slaapt de eerste tijd vaak niet eens in zijn eigen kamer. Relax.
Mijn man was er voor me als het nodig was, maar hij ging ook niet zwijmelend over mijn buik zitten wrijven of zitten speculeren wat het zou worden. Hij las er ook geen boeken over of zo, in het laatste trimester jhebben we een cursus Samen Bevallen gedaan. Met de babykamer begonnen we ook niet voor de 30 weken. Bij de tweede hebben we de meubeltjes zelfs pas met 37 weken gehaald.
Ik zou hier niet te veel over zeuren, maar gewoon blij zijn met wat je hebt. Zo te horen zorgt hij prima voor je.
Dit. Voor de meeste mannen is het gewoon anders. En die gaan al helemaal niet over je buik zitten wrijven en mijmeren over de baby. Ik ben zelf ook niet zo, trouwens. Het zijn gewoon je hormonen, zorg dat je je er niet teveel door laat beïnvloeden door erover te zeuren.
En die babykamer komt wel hoor. Wij hadden hem met 35 weken nog niet af en bij de tweede nog later. Als je een bedje hebt, is het goed en een baby slaapt de eerste tijd vaak niet eens in zijn eigen kamer. Relax.
donderdag 27 oktober 2016 13:22
Ach, hormonen. Of zat je voor de zwangerschap ook al in dromenland?
Gelukkig was mijn man gewoon praktisch ingesteld. Geen getut met buiken aaien, en insmeren, en mijmeren. Brr.
Baby kamer klaar in week 35 is vroeg zat.
Mocht kind onverwacht eerder komen dan zal hij echt niet de baarmoeder terug in kruipen omdat hij/zij de inrichting van z'n kamertje niet mooi vindt.
Gelukkig was mijn man gewoon praktisch ingesteld. Geen getut met buiken aaien, en insmeren, en mijmeren. Brr.
Baby kamer klaar in week 35 is vroeg zat.
Mocht kind onverwacht eerder komen dan zal hij echt niet de baarmoeder terug in kruipen omdat hij/zij de inrichting van z'n kamertje niet mooi vindt.
donderdag 27 oktober 2016 13:27
Vooraf had ik een romantisch beeld in gedachten: elke avond (of iig af en toe ) over mijn (nog niet bestaande) buik wrijven, mijmeren over het geslacht, mijmeren over de babyuitzet.
Oh my, daar moet ik ook van kotsen hoor.
De babykamer hoeft echt, echt, echt niet al in week 15 af te zijn. In week 35 en zelfs week 40 ook nog niet.
Oh my, daar moet ik ook van kotsen hoor.
De babykamer hoeft echt, echt, echt niet al in week 15 af te zijn. In week 35 en zelfs week 40 ook nog niet.
donderdag 27 oktober 2016 13:30
quote:ZombieQueen schreef op 27 oktober 2016 @ 11:47:
Hier 27 weken zwanger en man wrijft hier ook echt niet ovet mijn buik. Waarom zou hij? Wel legt hij heel soms zijn hand op mijn buik om schopjes te kunnen voelen. Maar aangezien e baby meteen stopt met schoppen zodra zijn handen in de buurt komen, doet hij dat eigenlijk ook niet meer. En dat is dikke prima, hij hoeft niet steeds aan mijn buik te zitten.
Je verwachtingen zijn best een beetje raar. Geeft niks, het zijn de hormonen.
Vanochtend net weer bij de verloskundige geweest en bij het luisteren naar het hartje ben ik helemaal ontroerd, want ik vind het hartslagje het aller aller mooiste geluid wat er is. Man heeft zoiets van 'ja, dat is een hartslag inderdaad...' Vrouwen zien meer glitters en regenbogen dan mannen tijdens een zwangerschap.Die glitters en regenbogen heb ik niet gezien hoor.
Hier 27 weken zwanger en man wrijft hier ook echt niet ovet mijn buik. Waarom zou hij? Wel legt hij heel soms zijn hand op mijn buik om schopjes te kunnen voelen. Maar aangezien e baby meteen stopt met schoppen zodra zijn handen in de buurt komen, doet hij dat eigenlijk ook niet meer. En dat is dikke prima, hij hoeft niet steeds aan mijn buik te zitten.
Je verwachtingen zijn best een beetje raar. Geeft niks, het zijn de hormonen.
Vanochtend net weer bij de verloskundige geweest en bij het luisteren naar het hartje ben ik helemaal ontroerd, want ik vind het hartslagje het aller aller mooiste geluid wat er is. Man heeft zoiets van 'ja, dat is een hartslag inderdaad...' Vrouwen zien meer glitters en regenbogen dan mannen tijdens een zwangerschap.Die glitters en regenbogen heb ik niet gezien hoor.
donderdag 27 oktober 2016 13:31
donderdag 27 oktober 2016 13:35
Mijn vriend is als jouw vriend. Het bestaat voor hem pas als hij het in zijn armen heeft. Tot die tijd wil hij op mijn verzoek heus wel eens even op mijn buik voelen. Maar pas sinds er ook echt wat te voelen valt en dan even 20 seconden en geen eeuwigheid. En ik weet dat het hem barweinig interesseert, hij doet het dan voor mij.
Het mijmeren over de kinderkamer is voor hem onbekend. Als we daarover praten is dat gewoon een praktische aangelegenheid die hij zo snel mogelijk achter de rug wil hebben. En de babynaam hebben we ergens omstreeks 25 weken bedacht en alleen maar omdat ik hem toen duidelijk maakte dat mijn nesteldrang het echt onmogelijk maakte nog langer te wachten. Dus niet omdat hij het al nodig vond.
Sinds de grens van een week of 28 a 30 (toen begon ik het zwaar te vinden) is hij wel meer sjouwwerk van mij over gaan nemen en doet hij meer in het huishouden. Maar dan vooral op mijn vraag en maar af en toe uit zichzelf.
Ach, als dat het ergste is.. Hij is even blij dat het is gelukt om zwanger te worden (ik dan ) als ik ben, alleen uit hij het anders. En hij wordt er veel minder mee geconfronteerd. Ik de hele dag door.
Ik zou oppassen met dat je hem jouw manier niet oplegt, want hij kan daar nooit aan voldoen.
En nog een waarschuwing voor na de bevalling. Want bij onze eerste bleef die roze bril bij hem ook NA de bevalling absoluut uit (bij mij ook behoorlijk trouwens, maar hij nog wat tandjes meer). Ik heb hem dat wel even kwalijk genomen en dat is achteraf heel dom geweest van mij. Hij kan zijn gevoel maar beperkt sturen en we zijn niet gelijk.
Het mijmeren over de kinderkamer is voor hem onbekend. Als we daarover praten is dat gewoon een praktische aangelegenheid die hij zo snel mogelijk achter de rug wil hebben. En de babynaam hebben we ergens omstreeks 25 weken bedacht en alleen maar omdat ik hem toen duidelijk maakte dat mijn nesteldrang het echt onmogelijk maakte nog langer te wachten. Dus niet omdat hij het al nodig vond.
Sinds de grens van een week of 28 a 30 (toen begon ik het zwaar te vinden) is hij wel meer sjouwwerk van mij over gaan nemen en doet hij meer in het huishouden. Maar dan vooral op mijn vraag en maar af en toe uit zichzelf.
Ach, als dat het ergste is.. Hij is even blij dat het is gelukt om zwanger te worden (ik dan ) als ik ben, alleen uit hij het anders. En hij wordt er veel minder mee geconfronteerd. Ik de hele dag door.
Ik zou oppassen met dat je hem jouw manier niet oplegt, want hij kan daar nooit aan voldoen.
En nog een waarschuwing voor na de bevalling. Want bij onze eerste bleef die roze bril bij hem ook NA de bevalling absoluut uit (bij mij ook behoorlijk trouwens, maar hij nog wat tandjes meer). Ik heb hem dat wel even kwalijk genomen en dat is achteraf heel dom geweest van mij. Hij kan zijn gevoel maar beperkt sturen en we zijn niet gelijk.
donderdag 27 oktober 2016 13:35
Ook niet zoals jij verwacht hier. Ik denk dat het fijn is dat jouw partner je zo goed ondersteunt, dat zijn de dingen die een man kan doen (en niet allemaal willen dus goed van jouw vent). Als de baby straks schopt voelt ie heus wel eens.
Onze babykamer was klaar met 37 weken (nu 39) maar de zware dingen deden we eerder zoals behangen, de vloer en verven.
Denk wel dat hij het moet vertellen op zijn werk trouwens....hij moet wel open zijn op zijn werk over dit soort dingen en rond deze tijd is het het moment. Anders geef je aan dat ze op zijn werk het misschien via andere wegen horen en dat hij beter zelf kan vertellen hoe en wat?
Onze babykamer was klaar met 37 weken (nu 39) maar de zware dingen deden we eerder zoals behangen, de vloer en verven.
Denk wel dat hij het moet vertellen op zijn werk trouwens....hij moet wel open zijn op zijn werk over dit soort dingen en rond deze tijd is het het moment. Anders geef je aan dat ze op zijn werk het misschien via andere wegen horen en dat hij beter zelf kan vertellen hoe en wat?
donderdag 27 oktober 2016 13:51
Zo te horen is je vriend standaard.
Mijne was ook niet van aaien, dromen, whatever.. Al werd hij blijer van echos dan ik. Vooral de 3d, gedver, wat een gnoom...
Pas toen werd het echter voor hem, maar haar haar op zn hoofd die erover dacht om me te gaan aaien.
Datum afgesproken wanneer de kamer klaar zou zijn, dat was in week 37 ergens.
Waarom is week 35 een discussiepunt?
Mijne was ook niet van aaien, dromen, whatever.. Al werd hij blijer van echos dan ik. Vooral de 3d, gedver, wat een gnoom...
Pas toen werd het echter voor hem, maar haar haar op zn hoofd die erover dacht om me te gaan aaien.
Datum afgesproken wanneer de kamer klaar zou zijn, dat was in week 37 ergens.
Waarom is week 35 een discussiepunt?
donderdag 27 oktober 2016 14:05
Wow dan is mijn man heel anders zeg! Vroeg al aan de vk wanneer hij de baby zou kunnen voelen met 10 weken. Hij heeft alle folders etc. Meteen gelezen en is super zorgzaam naar mij toe. Wrs mede doordat ik door mijn zwangerschap in het ziekenhuis gelegen heb.
Kinderwagen staat al klaar in huiskamer. Stukadoor voor kinderkamer al geregeld, bijna alles al.
Op mijn werk heb ik het nieuws al met 7/8 weken kenbaar gemaakt omdat ik er zó ziek van ben. Rest met 9 weken.
Kinderwagen staat al klaar in huiskamer. Stukadoor voor kinderkamer al geregeld, bijna alles al.
Op mijn werk heb ik het nieuws al met 7/8 weken kenbaar gemaakt omdat ik er zó ziek van ben. Rest met 9 weken.
donderdag 27 oktober 2016 14:27
quote:Xervy schreef op 27 oktober 2016 @ 14:05:
Wow dan is mijn man heel anders zeg! Vroeg al aan de vk wanneer hij de baby zou kunnen voelen met 10 weken. Hij heeft alle folders etc. Meteen gelezen en is super zorgzaam naar mij toe. Wrs mede doordat ik door mijn zwangerschap in het ziekenhuis gelegen heb.
Kinderwagen staat al klaar in huiskamer. Stukadoor voor kinderkamer al geregeld, bijna alles al.
Op mijn werk heb ik het nieuws al met 7/8 weken kenbaar gemaakt omdat ik er zó ziek van ben. Rest met 9 weken.Oh, wow, dus die staat nog ongeveer een half jaar niets te doen in de woonkamer? Vind je dat niet zonde van de ruimte? Wij hebben een grote woonkamer en ruimte zat, maar écht niet dat de kinderwagen de huiskamer inkomt voordat die daadwerkelijk gebruikt gaat worden. Zelfs de box komt hier niet eerder dan een week of 37/38 de woonkamer in denk ik
Wow dan is mijn man heel anders zeg! Vroeg al aan de vk wanneer hij de baby zou kunnen voelen met 10 weken. Hij heeft alle folders etc. Meteen gelezen en is super zorgzaam naar mij toe. Wrs mede doordat ik door mijn zwangerschap in het ziekenhuis gelegen heb.
Kinderwagen staat al klaar in huiskamer. Stukadoor voor kinderkamer al geregeld, bijna alles al.
Op mijn werk heb ik het nieuws al met 7/8 weken kenbaar gemaakt omdat ik er zó ziek van ben. Rest met 9 weken.Oh, wow, dus die staat nog ongeveer een half jaar niets te doen in de woonkamer? Vind je dat niet zonde van de ruimte? Wij hebben een grote woonkamer en ruimte zat, maar écht niet dat de kinderwagen de huiskamer inkomt voordat die daadwerkelijk gebruikt gaat worden. Zelfs de box komt hier niet eerder dan een week of 37/38 de woonkamer in denk ik
donderdag 27 oktober 2016 14:31
quote:Door87 schreef op 27 oktober 2016 @ 13:15:
Ik ben nu 14,5 week. En mijn vriend is echt een model papa to be. We hebben alles al uitgezocht hij wou graag naar de babywinkel en hij wam met kleuren voor de babykamer enzo. We gaan het wel pas de eerste week van januari allemaal bestellen. Hij heeft al heel wat boeken gekocht en kijkt elke week weer uit naar het filmpje van berichtje uit mijn buik. Verder kust hij elke avond voor het slapen gaan mijn buik en elke ochtend als hij wakker word. Hij is olie gaan halen voor mijn buik om me elke avond in te masseren. Hij is zielsgelukkig verteld het tegen iedereen maar goed volgens mij is mijn vriend wel echt de uitzondering hoor. En soms is hij net iets te overbezorgd. Maar hij zorgt echt meer dan goed voor me. En misschien scheelt het ook wel dat het ons eerste kindje is.Bij ons was het ook ons eerste kind hoor, na een fertiliteitstraject notabene. Maar ik krijg echt de kriebels van je verhaal, dus het past gewoon niet bij ons
Ik ben nu 14,5 week. En mijn vriend is echt een model papa to be. We hebben alles al uitgezocht hij wou graag naar de babywinkel en hij wam met kleuren voor de babykamer enzo. We gaan het wel pas de eerste week van januari allemaal bestellen. Hij heeft al heel wat boeken gekocht en kijkt elke week weer uit naar het filmpje van berichtje uit mijn buik. Verder kust hij elke avond voor het slapen gaan mijn buik en elke ochtend als hij wakker word. Hij is olie gaan halen voor mijn buik om me elke avond in te masseren. Hij is zielsgelukkig verteld het tegen iedereen maar goed volgens mij is mijn vriend wel echt de uitzondering hoor. En soms is hij net iets te overbezorgd. Maar hij zorgt echt meer dan goed voor me. En misschien scheelt het ook wel dat het ons eerste kindje is.Bij ons was het ook ons eerste kind hoor, na een fertiliteitstraject notabene. Maar ik krijg echt de kriebels van je verhaal, dus het past gewoon niet bij ons
donderdag 27 oktober 2016 14:37
Wij hebben ons bij de laatste zwangerschap ook nergens op voorbereid.
Geen kamer klaar gemaakt, geen kinderwagen een half jaar van te voren in de woonkamer (hoezo echt).
Mijn eerste twee zwangerschappen eindigde in week 21/22. Dan is het met dat getruttebel rondom een zwangerschap snel klaar.
Bovendien zie ik zelf een zwangerschap als iets medisch, een noodzakelijk kwaad om een kind te krijgen.
Dus dat gedroom, nee daar herken ik mijzelf niet in, maar mijn immer nuchtere man al helemaal niet
Ieder z'n meug, wij zijn ook gewoon zo.
Eerlijk gezegd denk ik dat je dat van te voren ook wel in kan schatten bij je partner.
Als hij normaal gesproken nuchter is en beide benen op de grond heeft zal hij niet ineens buiken gaan aaien en fantaseren over de mosgroene kleur voor de babykamer.
Geen kamer klaar gemaakt, geen kinderwagen een half jaar van te voren in de woonkamer (hoezo echt).
Mijn eerste twee zwangerschappen eindigde in week 21/22. Dan is het met dat getruttebel rondom een zwangerschap snel klaar.
Bovendien zie ik zelf een zwangerschap als iets medisch, een noodzakelijk kwaad om een kind te krijgen.
Dus dat gedroom, nee daar herken ik mijzelf niet in, maar mijn immer nuchtere man al helemaal niet
Ieder z'n meug, wij zijn ook gewoon zo.
Eerlijk gezegd denk ik dat je dat van te voren ook wel in kan schatten bij je partner.
Als hij normaal gesproken nuchter is en beide benen op de grond heeft zal hij niet ineens buiken gaan aaien en fantaseren over de mosgroene kleur voor de babykamer.
donderdag 27 oktober 2016 14:48
Met mijn eerste zwangerschap was mijn man vreselijk beschermend. 1e kindje hebben we een paar jaar op moeten wachten, dus toen het eenmaal zover was leek ik wel een bedreigd diersoort. Hij heeft het zelfs voor elkaar gekregen om de transferbus onderweg naar onze vakantiebestemming bij een benzinestation laten stoppen omdat ik had gezegd dat ik trek had.
Bij mijn tweede zwangerschap valt dat gelukkig allemaal mee.
Bij mijn tweede zwangerschap valt dat gelukkig allemaal mee.
donderdag 27 oktober 2016 15:06
quote:nena_ schreef op 27 oktober 2016 @ 14:27:
[...]
Oh, wow, dus die staat nog ongeveer een half jaar niets te doen in de woonkamer? Vind je dat niet zonde van de ruimte? Wij hebben een grote woonkamer en ruimte zat, maar écht niet dat de kinderwagen de huiskamer inkomt voordat die daadwerkelijk gebruikt gaat worden. Zelfs de box komt hier niet eerder dan een week of 37/38 de woonkamer in denk ik
Hij staat niet in de weg. Vind het wel leuk staan. Ik denk dat wij alles met week 30 wel klaar hebben staan. Ruimte genoeg en willen niks op het laatste moment doen. Daarbij heb ik nog niks gekocht, man koopt alles hahaha.
Maar goed dat iedereen anders is, anders was het ook zo saai.
[...]
Oh, wow, dus die staat nog ongeveer een half jaar niets te doen in de woonkamer? Vind je dat niet zonde van de ruimte? Wij hebben een grote woonkamer en ruimte zat, maar écht niet dat de kinderwagen de huiskamer inkomt voordat die daadwerkelijk gebruikt gaat worden. Zelfs de box komt hier niet eerder dan een week of 37/38 de woonkamer in denk ik
Hij staat niet in de weg. Vind het wel leuk staan. Ik denk dat wij alles met week 30 wel klaar hebben staan. Ruimte genoeg en willen niks op het laatste moment doen. Daarbij heb ik nog niks gekocht, man koopt alles hahaha.
Maar goed dat iedereen anders is, anders was het ook zo saai.
