Psyche
alle pijlers
Misbruikt als kind. Het effect ervan op volwassenen deel 2.
donderdag 16 juni 2016 20:42
Oorspronkelijk geschreven door Eleonora-1
Gisteren werd er in een ander topic over misbruik gesproken.
Dat heeft me vannacht erg beziggehouden omdat ik me weer eens realiseer hoeveel invloed het heeft op mij als volwassene.
Natuurlijk weet ik niet hoe het allemaal zou zijn gelopen als ik niet misbruikt was vroeger maar er zijn dingen die ik er mee in verband breng.
Je hoeft natuurlijk niks te vertellen over de aard van het misbruik als je dat niet wil. Voel je vrij daar over te zwijgen. Daar gaat het me op zich niet om. Dat je wat dan ook aan misbruik mee hebt gemaakt is al rot genoeg.
Het is me puur te doen om wat je er nú nog van merkt.
Zo ben ik nooit zorgeloos met mijn dochter. Ik scan mensen met wie ze omgaat. Intuïtief dus, niet dat ik in achtergronden duik of zo. Ik wantrouw mensen snel of zelfs bij voorbaat als het om mijn dochter gaat. Geheel onterecht waarschijnlijk maar dat gaat vanzelf.
Met mezelf ben ik juist heel onvoorzichtig. Onverschillig. Het kan me letterlijk weinig schelen hoe het met mij gaat en hoe ik met mezelf omga. Wel als ik er bewust over nadenk natuurlijk, want ik ben slim genoeg maar ik vóel geen noodzaak tot zuinigheid op mij.
Dat is wel een heel stuk beter sinds ik allerlei boeken gelezen heb en mijn echtgenoot ben tegengekomen maar ik merk dat er in mijn 'zelfbehoud compartiment' een storing zit. Hoe poepzuinig ik ook ben op de mensen om me heen, voor mezelf geldt dat niet.
Nou, dat onder andere dus.
Hoe is dat bij jou?
Mensen die te maken kregen met mishandeling, pesten, verwaarlozing etc. ook hartelijk welkom trouwens.
Vlinderoogje vond muziek bij het proces van gaan vertellen, er over praten, delen en verwerken.
Bij de een is de wond dieper en heeft de door anderen aangerichte schade meer impact en grotere gevolgen dan bij de ander maar hier praten we, voor zover we dat willen, ieder op onze eigen manier, over de gevolgen van misbruik in onze jeugd.
http://www.youtube.com/watch?v=eFXRQKYFbXE
Als er niet op je posting gereageerd wordt, vat dit niet op als een manier om je duidelijk te maken dat je niet gezien wordt of dat we niet in je geïnteresseerd zijn.
Er is geen kwade opzet in het spel maar iedereen is hier in de eerste plaats voor zichzelf en reageren is soms best moeilijk.
Zet, bij iets waar je graag reactie op wil, even fb aub (feedback aub) neer. Zodat anderen weten dat je behoefte hebt aan reacties van anderen.
Op verzoek van een aantal forummers hier: aub de postings van elkaar niet quoten.
Gisteren werd er in een ander topic over misbruik gesproken.
Dat heeft me vannacht erg beziggehouden omdat ik me weer eens realiseer hoeveel invloed het heeft op mij als volwassene.
Natuurlijk weet ik niet hoe het allemaal zou zijn gelopen als ik niet misbruikt was vroeger maar er zijn dingen die ik er mee in verband breng.
Je hoeft natuurlijk niks te vertellen over de aard van het misbruik als je dat niet wil. Voel je vrij daar over te zwijgen. Daar gaat het me op zich niet om. Dat je wat dan ook aan misbruik mee hebt gemaakt is al rot genoeg.
Het is me puur te doen om wat je er nú nog van merkt.
Zo ben ik nooit zorgeloos met mijn dochter. Ik scan mensen met wie ze omgaat. Intuïtief dus, niet dat ik in achtergronden duik of zo. Ik wantrouw mensen snel of zelfs bij voorbaat als het om mijn dochter gaat. Geheel onterecht waarschijnlijk maar dat gaat vanzelf.
Met mezelf ben ik juist heel onvoorzichtig. Onverschillig. Het kan me letterlijk weinig schelen hoe het met mij gaat en hoe ik met mezelf omga. Wel als ik er bewust over nadenk natuurlijk, want ik ben slim genoeg maar ik vóel geen noodzaak tot zuinigheid op mij.
Dat is wel een heel stuk beter sinds ik allerlei boeken gelezen heb en mijn echtgenoot ben tegengekomen maar ik merk dat er in mijn 'zelfbehoud compartiment' een storing zit. Hoe poepzuinig ik ook ben op de mensen om me heen, voor mezelf geldt dat niet.
Nou, dat onder andere dus.
Hoe is dat bij jou?
Mensen die te maken kregen met mishandeling, pesten, verwaarlozing etc. ook hartelijk welkom trouwens.
Vlinderoogje vond muziek bij het proces van gaan vertellen, er over praten, delen en verwerken.
Bij de een is de wond dieper en heeft de door anderen aangerichte schade meer impact en grotere gevolgen dan bij de ander maar hier praten we, voor zover we dat willen, ieder op onze eigen manier, over de gevolgen van misbruik in onze jeugd.
http://www.youtube.com/watch?v=eFXRQKYFbXE
Als er niet op je posting gereageerd wordt, vat dit niet op als een manier om je duidelijk te maken dat je niet gezien wordt of dat we niet in je geïnteresseerd zijn.
Er is geen kwade opzet in het spel maar iedereen is hier in de eerste plaats voor zichzelf en reageren is soms best moeilijk.
Zet, bij iets waar je graag reactie op wil, even fb aub (feedback aub) neer. Zodat anderen weten dat je behoefte hebt aan reacties van anderen.
Op verzoek van een aantal forummers hier: aub de postings van elkaar niet quoten.
“Happiness can be found, even in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.”
donderdag 27 oktober 2016 11:31
Heb je überhaupt vertrouwen in je huisarts? Is dit zeg maar iets wat aan de situatie ligt of vertrouw je je huisarts helemaal niet echt. In het laatste geval is een andere zoeken misschien wel handig.
Een deel is mijn eigen schuld. Het niet nee kunnen zeggen werkt enorm tegen me. Dat maakt ook dat ik me constant overvraagd voel, maar ook dat weet ik niet effectief aan te geven. Ik ga als ik mijn lijst af heb proberen objectief te kijken of iemand ergens zou kunnen helpen, al vind ik dat vragen ook enorm moeilijk
Een deel is mijn eigen schuld. Het niet nee kunnen zeggen werkt enorm tegen me. Dat maakt ook dat ik me constant overvraagd voel, maar ook dat weet ik niet effectief aan te geven. Ik ga als ik mijn lijst af heb proberen objectief te kijken of iemand ergens zou kunnen helpen, al vind ik dat vragen ook enorm moeilijk
donderdag 27 oktober 2016 11:34
Als het jou helpt om ook over gewone dagelijkse dingen hier te lezen Smurf (of anderen misschien ook wel), wil ik best soms iets vertellen hoor.
Ik vind het ook heel moedig, sterk en gezond van je, dat je je gedachten met je vriend gedeeld hebt. Voordat ze nog groter werden in je hoofd. Nu kan een ander er iets mee. Gaat je vriend mee naar de huisarts morgen?
Hier ook herkenbaar, dat verzanden in oude gevoelens (en het veel te laat door hebben).
Ook dat 'straffen' herken ik. En in het werkelijke leven durf ik echt niemand om een knuffel te vragen, terwijl ik het zo graag zou willen en ook vroeger helemaal nooit gekregen heb. Denk je echt, Sofie, dat mensen dat graag doen als je dat zou vragen? Niet raar opkijken? Ik zou het graag willen geloven.
Sunemom, sterkte met de echt belangrijke dingen.
Kers, bekijk het gewoon (...) dag voor dag. Het hoeft niet allemaal nu al helemaal goed te gaan hé.
En wat is goed. Het leven is sowieso zoeken en proberen, vallen en opstaan. Beetje geduld met jezelf, dat mag hé.
Ik vind het ook heel moedig, sterk en gezond van je, dat je je gedachten met je vriend gedeeld hebt. Voordat ze nog groter werden in je hoofd. Nu kan een ander er iets mee. Gaat je vriend mee naar de huisarts morgen?
Hier ook herkenbaar, dat verzanden in oude gevoelens (en het veel te laat door hebben).
Ook dat 'straffen' herken ik. En in het werkelijke leven durf ik echt niemand om een knuffel te vragen, terwijl ik het zo graag zou willen en ook vroeger helemaal nooit gekregen heb. Denk je echt, Sofie, dat mensen dat graag doen als je dat zou vragen? Niet raar opkijken? Ik zou het graag willen geloven.
Sunemom, sterkte met de echt belangrijke dingen.
Kers, bekijk het gewoon (...) dag voor dag. Het hoeft niet allemaal nu al helemaal goed te gaan hé.
En wat is goed. Het leven is sowieso zoeken en proberen, vallen en opstaan. Beetje geduld met jezelf, dat mag hé.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 27 oktober 2016 12:00
Net thuis van huisarts en apotheek. Huisarts kon weinig vinden mbt hoofdpijn, ze gaat mij doorsturen naar neuroloog. Ik heb ook de littekens op mijn buik laten zien, ze heeft even gekeken, zag er goed uit, vind ik van niet. Ze heeft een zalfje voorgeschreven. ik zei, het doet ontzettend veel pijn, kan er ook niets ophebben qua kleding. Ze zei, dat is jr huid wat pijn doet en je hebt ook nog andere pijn. heeft niet gezegt welke.
Ook is er nog bloed geprikt, als goed is krijg ik daar vandaag uitslag van. moet na 16.00 uur even bellen.
Ook is er nog bloed geprikt, als goed is krijg ik daar vandaag uitslag van. moet na 16.00 uur even bellen.
donderdag 27 oktober 2016 14:52
Ik durf wel een knuffel te vragen aan mijn twee beste vriendinnen en vaak hoef ik het niet te vragen, dan komt het vanuit henzelf. Hotel ik het soms ook lastig vind is het ook echt fijn. En omdat het lastige er ook mag zijn voelt het ok.
Een deel van m'n lijst afgewerkt en ik ben helemaal op eigenlijk. Ik moet straks nog training geven ook. Ik ben nu maar even op de bank gekropen.
Kaitlyntodd als het recente wonen zijn kan de huisarts niet veel meer dan komen of het niet ontsteekt volgens mij. Dat is hartstikke naar, maar er kan niet zoveel aan opgelost worden. Wel goed dat ze je doorstuurt voor je hoofdpijnklachten!
Een deel van m'n lijst afgewerkt en ik ben helemaal op eigenlijk. Ik moet straks nog training geven ook. Ik ben nu maar even op de bank gekropen.
Kaitlyntodd als het recente wonen zijn kan de huisarts niet veel meer dan komen of het niet ontsteekt volgens mij. Dat is hartstikke naar, maar er kan niet zoveel aan opgelost worden. Wel goed dat ze je doorstuurt voor je hoofdpijnklachten!
donderdag 27 oktober 2016 17:25
Kaitlyntodd kun je niet vragen om te verzetten ipv af te zeggen? Beiden lijken me belangrijke afspraken!
Lieve lieve smurf dat gaat de huisarts echt niet zeggen !!
Je reactie is heel menselijk. Het is ook gewoon keihard en de meeste gynaecologen (en veel andere artsen idem) hebben weinig kaas gegeten van hoe je dingen en beetje ok brengt. Bij ons zei de gyn na het overlijden van onze dochter, 'ja we twijfelden wel over behandelen, want we wisten toch niet helemaal zeker of de termijn klopte en ze deed het zo goed na de geboorte. Maar ja ook al hadden we behandeld zulke kleintjes hebben toch weinig kans, kunnen ze beter snel overlijden.' Ik kon hem wel aanvliegen toen ie dat zei, ze had dus misschien toch een kansje gehad!? Doe je niet, ik heb zelfs niet gereageerd, maar vanbinnen kookte ik een eigenlijk nog.
Waarom vertel ik dit? Omdat het normaal is om dit niet zomaar aan te kunnen. Het is beton heel erg als je zwanger bent en het gaat mis, hoe verder je bent hoe rotter (vind ik persoonlijk) en een missed abortion is gewoon naar. Je lijf laat je in de steek. Dat is voor iedereen heftig, maar voor ons (omdat we ons lid al niet vertrouwen/aanvoelen) is dat nog lastiger. Dat je verdriet bent en het keimoeilijk hebt met het misgaan van een zwangerschap is normaal en zegt echt niets over of je wel of geen kinderen aankan. Laat je emoties er maar zijn lieverd, het geeft alleen maar aan dat je al een beetje mama aan het worden was en dat dat misgaat is verdrietig, dat mag je last van hebben. Dat is echt niet zwak of raar, maar juist heel erg normaal
Lieve lieve smurf dat gaat de huisarts echt niet zeggen !!
Je reactie is heel menselijk. Het is ook gewoon keihard en de meeste gynaecologen (en veel andere artsen idem) hebben weinig kaas gegeten van hoe je dingen en beetje ok brengt. Bij ons zei de gyn na het overlijden van onze dochter, 'ja we twijfelden wel over behandelen, want we wisten toch niet helemaal zeker of de termijn klopte en ze deed het zo goed na de geboorte. Maar ja ook al hadden we behandeld zulke kleintjes hebben toch weinig kans, kunnen ze beter snel overlijden.' Ik kon hem wel aanvliegen toen ie dat zei, ze had dus misschien toch een kansje gehad!? Doe je niet, ik heb zelfs niet gereageerd, maar vanbinnen kookte ik een eigenlijk nog.
Waarom vertel ik dit? Omdat het normaal is om dit niet zomaar aan te kunnen. Het is beton heel erg als je zwanger bent en het gaat mis, hoe verder je bent hoe rotter (vind ik persoonlijk) en een missed abortion is gewoon naar. Je lijf laat je in de steek. Dat is voor iedereen heftig, maar voor ons (omdat we ons lid al niet vertrouwen/aanvoelen) is dat nog lastiger. Dat je verdriet bent en het keimoeilijk hebt met het misgaan van een zwangerschap is normaal en zegt echt niets over of je wel of geen kinderen aankan. Laat je emoties er maar zijn lieverd, het geeft alleen maar aan dat je al een beetje mama aan het worden was en dat dat misgaat is verdrietig, dat mag je last van hebben. Dat is echt niet zwak of raar, maar juist heel erg normaal
donderdag 27 oktober 2016 17:39
He, tranen in de ogen, net op weg naar huis....ik ben zo van de beelden en nu stuur je me een erg mooi beeld en idee EV: dat het een labyrinth is in plaats van een doolhof. Ik vind dat mooi en huil nu thuisgekomen enorm, dat idee dat er altijd een uitweg is (ook als beeld)-- heb hier veel aan. Het lucht me altijd op om iets voor me te zien. Dat geeft me letterlijk lucht Ik denk ook dat ik het dag voor dag zal bekijken, vandaag even minder goede dag maar wel met veel overwinningen...
Reageer later op jullie voor nu een dikke
Liefs Xxx
Reageer later op jullie voor nu een dikke
Liefs Xxx
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
vrijdag 28 oktober 2016 10:24
Sterkte bij de huisarts, Smurf. Goed dat je een lijstje hebt gemaakt. Ik doe zoiets ook als hulpmiddel en steun..
Ik ken het zelf ook, dat je dan ineens dingen overdreven vindt (kon ik ook hebben voor een therapiesessie).
Maar ik hoop dat je huisarts daar doorheen kan luisteren.
Ik ken het zelf ook, dat je dan ineens dingen overdreven vindt (kon ik ook hebben voor een therapiesessie).
Maar ik hoop dat je huisarts daar doorheen kan luisteren.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 28 oktober 2016 12:16
die kun jij zelf wel gebruiken, Smurf.
Oh, dat afzwakken herken ik héél erg! Goed dat je vriend meeging, en ik ben zo blij te lezen dat juist door de erkenning door je huisarts bij jou ook een beetje voelbaar begint te worden dat het niet niks is wat je nu meemaakt.
(Dat herken ik uit therapie. Ik begon pas zelf te voelen hoe erg het was wat ik had meegemaakt toen mijn therapeute benoemde hoe erg zij het voor me vond, mij dus erkenning gaf.. beetje bij beetje kon ik het toen mezelf ook iets meer toestaan).
Ja... hou je gedachten bespreekbaar.
Bij je vriend, misschien bij een vriendin, hier, of via pb.
(Vanmorgen afgeleid door andere dingen. Ik antwoord je nog.)
Oh, dat afzwakken herken ik héél erg! Goed dat je vriend meeging, en ik ben zo blij te lezen dat juist door de erkenning door je huisarts bij jou ook een beetje voelbaar begint te worden dat het niet niks is wat je nu meemaakt.
(Dat herken ik uit therapie. Ik begon pas zelf te voelen hoe erg het was wat ik had meegemaakt toen mijn therapeute benoemde hoe erg zij het voor me vond, mij dus erkenning gaf.. beetje bij beetje kon ik het toen mezelf ook iets meer toestaan).
Ja... hou je gedachten bespreekbaar.
Bij je vriend, misschien bij een vriendin, hier, of via pb.
(Vanmorgen afgeleid door andere dingen. Ik antwoord je nog.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos