Thuis
alle pijlers
Sinterklaas blunders
vrijdag 25 november 2016 03:21
He allemaal
Zoals de topic titel al zegt, deel hier je Sinterklaas blunders. Het mag van dit jaar zijn, maar ook van vorige jaren natuurlijk. Misschien kunnen we zo een beetje van elkaar leren
To trapt af:
2 dagen geleden heeft mijn kind schoentje gezet. Meestal doen we dat op de vensterbank, maar nu kreeg ik het geweldige idee om het op de grond te doen. Zo kon ik wat snoepgoed erbij leggen zonder dat het zou smelten door de verwarming. Kind ging slapen, en de sint ging stiekem het schoentje vullen. Daarnaast legde hij samen met piet pepernootjes erbij in de letters S en P... heel origineel... Uur later wil ik wat uit de keuken pakken. Dus sta op en loop zo zonder uit mijn doppen te kijken naar de keuken... En toen gleed ik uit over de lekkere pepernoten die daar lagen 
Ik maakte een vies harde smak op de grond... en de pepernoten... daar was niks meer van over. Mijn dikke kont had ze geplet.
Zoals de topic titel al zegt, deel hier je Sinterklaas blunders. Het mag van dit jaar zijn, maar ook van vorige jaren natuurlijk. Misschien kunnen we zo een beetje van elkaar leren
To trapt af:
2 dagen geleden heeft mijn kind schoentje gezet. Meestal doen we dat op de vensterbank, maar nu kreeg ik het geweldige idee om het op de grond te doen. Zo kon ik wat snoepgoed erbij leggen zonder dat het zou smelten door de verwarming. Kind ging slapen, en de sint ging stiekem het schoentje vullen. Daarnaast legde hij samen met piet pepernootjes erbij in de letters S en P... heel origineel
... Uur later wil ik wat uit de keuken pakken. Dus sta op en loop zo zonder uit mijn doppen te kijken naar de keuken... En toen gleed ik uit over de lekkere pepernoten die daar lagen Ik maakte een vies harde smak op de grond... en de pepernoten... daar was niks meer van over. Mijn dikke kont had ze geplet.
We teach people how to treat us
vrijdag 25 november 2016 21:36
quote:esther55 schreef op 25 november 2016 @ 06:55:
Bij mijn eerst vriendje Sinterklaas vieren. Er kwam een echte Sinterklaas met pieten langs, daar was van te voren aan doorgeven er zijn 5 kinderen. Vier kinderen waren geweest, Huh? Dachten hun waar is de 5e dan? Werd ik op schoot geroepen, een puber meid bij schoonfamilie die ik net kon. Ik schaamde me zo dat ik totaal niet hoorde wat er tegen me werd gezegd, wat had ik een rood hoofd zeg.
Er stond nog een baby in een maxi cosi naast de bank........ Dat was het vijfde kindje.
Bij mijn eerst vriendje Sinterklaas vieren. Er kwam een echte Sinterklaas met pieten langs, daar was van te voren aan doorgeven er zijn 5 kinderen. Vier kinderen waren geweest, Huh? Dachten hun waar is de 5e dan? Werd ik op schoot geroepen, een puber meid bij schoonfamilie die ik net kon. Ik schaamde me zo dat ik totaal niet hoorde wat er tegen me werd gezegd, wat had ik een rood hoofd zeg.
Er stond nog een baby in een maxi cosi naast de bank........ Dat was het vijfde kindje.
Poep, wie heeft jou gescheten?
vrijdag 25 november 2016 21:45
quote:Pieps2016 schreef op 25 november 2016 @ 20:23:
[...]
Ben geen taalpurist ofzo hoor maar mekaar is toch niet eens een woord?
en ik was nog zo op mn hoede want ik was al bang voor oplettende topicers .
Moet zijn door elkaar. Misschien dat mekaar ook kan maar ik betwijfel het... ( ben op dit moment zo duf als een konijn...
Sandra: waarvan akte
[...]
Ben geen taalpurist ofzo hoor maar mekaar is toch niet eens een woord?
en ik was nog zo op mn hoede want ik was al bang voor oplettende topicers .
Moet zijn door elkaar. Misschien dat mekaar ook kan maar ik betwijfel het... ( ben op dit moment zo duf als een konijn...
Sandra: waarvan akte
vrijdag 25 november 2016 21:46
Toen we ongeveer 10 jaar waren. Op de sportvereniging vierden we Sinterklaas, met surprises. Ik maakte mijn surprise voorzichtig open. Ik peuterde het bordje met mijn naam eraf. Daar stond een andere naam onder: ‘Miranda’. Ik dacht dat het een doorgeefsurprise was (dus steeds een andere naam erop en steeds doorgeven). Dus ik gaf de surprise aan Miranda. Miranda zei: “Nee, het is voor jou.” “Nee hoor, voor jou. Kijk jouw naam staat erop, Miranda.” Uiteindelijk maakte ik de surprise toch open. Er zat mijn cadeautje in.
Ik begreep het niet helemaal. Later hoorde ik dat Miranda deze surprise op school had gekregen. Ze had daarna mijn naam erop geplakt en mijn cadeautje erin gestopt. Dan hoefde ze voor de sportvereniging geen nieuwe suprise te maken.
Ik denk dat ze voortaan haar eigen naam goed doorkrast, als ze een surprise hergebruikt.
Ik begreep het niet helemaal. Later hoorde ik dat Miranda deze surprise op school had gekregen. Ze had daarna mijn naam erop geplakt en mijn cadeautje erin gestopt. Dan hoefde ze voor de sportvereniging geen nieuwe suprise te maken.
Ik denk dat ze voortaan haar eigen naam goed doorkrast, als ze een surprise hergebruikt.
vrijdag 25 november 2016 21:47
In groep 8 lagere school had ik het lootje getrokken van een jongen (Jeroen) die mij stom vond, maar gek was op mijn beste vriendin Sanne.
Jeroen vroeg na het uitpakken van de surprises wie hem had getrokken. Ik zei: “Sanne.” Hij ging naar de andere kant van het lokaal en ik hoorde hem tegen Sanne zeggen: “Wat een fantastische surprise en gedicht heb je voor me gemaakt. Top!”
Sanne: “Ehm, Zus had jouw lootje getrokken.”
Even later kwam Jeroen naar mij toe: “Nou, Zus, wat een stom in elkaar geflanst ding had je voor me gemaakt. En een waardeloos gedicht. Jij kan echt niet rijmen.”
Ik heb maar geglimlacht tegen hem.
Jeroen vroeg na het uitpakken van de surprises wie hem had getrokken. Ik zei: “Sanne.” Hij ging naar de andere kant van het lokaal en ik hoorde hem tegen Sanne zeggen: “Wat een fantastische surprise en gedicht heb je voor me gemaakt. Top!”
Sanne: “Ehm, Zus had jouw lootje getrokken.”
Even later kwam Jeroen naar mij toe: “Nou, Zus, wat een stom in elkaar geflanst ding had je voor me gemaakt. En een waardeloos gedicht. Jij kan echt niet rijmen.”
Ik heb maar geglimlacht tegen hem.
vrijdag 25 november 2016 21:49
Mijn moeder was niet zo goed in cadeaus geheim houden. Ik was 14 en het was ergens in de Sinterklaastijd. De film van Mulan draaide in de bioscopen. Daar was ook een stripboek van, wat ik niet wist. Op een dag kom ik in de kelderkast om koekjes te pakken. Er schoof iets mee met het pak koekjes. Even kijken. Ik heel verbaasd roepen: "Hee mam, er ligt een Mulan-stripboek in de kast. Wat doet die daar?"
Moeder legde het gauw weg en zei dat ik het nog niet mocht zien.
Moeder legde het gauw weg en zei dat ik het nog niet mocht zien.
vrijdag 25 november 2016 22:33
quote:jac-79 schreef op 25 november 2016 @ 11:11:
Zwarte piet kwam op school hij had hele grote voeten met rare schoenen aan. Waren we een week pf wat later bij mijn oom en tante staan daar dezelfde rare grote schoenen in de gang. Ik roep O mama zwarte piet zijn schoenen staan hier, zegt mijn neefje nee hoor die zijn niet van zwarte piet maar van mijn vader
Die schoenen he, hier precies hetzelfde maar dan met mijn vader. Sinterklaas kwam bij ons op de basisschool met zijn zwarte pieten. En één van die pieten had wel héél bekende schoenen aan. Ik heb er de hele tijd naar lopen staren en vervolgens wist ik het zeker: het was mijn vader. Na afloop heel hard de wc ingestampt, gehuild en erg boos geworden op mijn moeder, hoe konden ze me zó voor de gek houden?? Die heeft me ter plekke in de kindertoiletjes moeten vertellen hoe de vork in de steel zat.
Jaren eerder twijfelde ik al, want toen we op een ochtend in de klas kwamen lag er een enorme hoop paardenpoep midden in de klas, alsof Sinterklaas `s nachts geweest was. Het kon er bij mij niet in. Dat paard páste daar gewoon niet, ik snapte er niks van!! Heb er nog weken over doorgezeurd thuis hoe dat toch zat.
Zwarte piet kwam op school hij had hele grote voeten met rare schoenen aan. Waren we een week pf wat later bij mijn oom en tante staan daar dezelfde rare grote schoenen in de gang. Ik roep O mama zwarte piet zijn schoenen staan hier, zegt mijn neefje nee hoor die zijn niet van zwarte piet maar van mijn vader
Die schoenen he, hier precies hetzelfde maar dan met mijn vader. Sinterklaas kwam bij ons op de basisschool met zijn zwarte pieten. En één van die pieten had wel héél bekende schoenen aan. Ik heb er de hele tijd naar lopen staren en vervolgens wist ik het zeker: het was mijn vader. Na afloop heel hard de wc ingestampt, gehuild en erg boos geworden op mijn moeder, hoe konden ze me zó voor de gek houden?? Die heeft me ter plekke in de kindertoiletjes moeten vertellen hoe de vork in de steel zat.
Jaren eerder twijfelde ik al, want toen we op een ochtend in de klas kwamen lag er een enorme hoop paardenpoep midden in de klas, alsof Sinterklaas `s nachts geweest was. Het kon er bij mij niet in. Dat paard páste daar gewoon niet, ik snapte er niks van!! Heb er nog weken over doorgezeurd thuis hoe dat toch zat.
zaterdag 26 november 2016 18:15
Toen wij thuis Sinterklaas vierden en mijn jongste zusje (nu 22) de enige was die nog geloofde, hadden we een heuse Sint op bezoek (deze man deed dat wel meer en had aangeboden ook bij ons te komen).
De goedheiligman was zo zat als een aap, een knalrode kop en had zijn been in het gips (hij was van zijn paard gevallen). Hij had een baard zonder opening bij de mond zeg maar, dus deze gewoon tot onder zijn neus opgetrokken.
Dat gezicht van m'n zusje
Ze heeft er gelukkig geen trauma aan overgehouden.
De goedheiligman was zo zat als een aap, een knalrode kop en had zijn been in het gips (hij was van zijn paard gevallen). Hij had een baard zonder opening bij de mond zeg maar, dus deze gewoon tot onder zijn neus opgetrokken.
Dat gezicht van m'n zusje
Ze heeft er gelukkig geen trauma aan overgehouden.
zaterdag 26 november 2016 18:23
quote:pokkewijf schreef op 25 november 2016 @ 07:32:
Deze is wel heul lang geleden... Ik denk dat ik een jaar of zes was. Wij hadden met de hele familie Sinterklaas gevierd bij opa en oma. Na de viering liepen wij naar de tram en kwamen drie Sinterklazen tegen. Arm in arm, starnakeldronken...
Lang voor mijn tijd, mijn ouders die ineens ontzettend snel de kinderen van de bank plukten om ze naar de keuken te sjouwen. Er liep een sinterklaas door de straat, en er reed er ook een op een paard.
Uit een zeer gelovig gezin, waar mijn moeder mee bevriend was, een jaar of 60 geleden:
Petertje was inmiddels 12 en zou beginnen met de middelbare school. Petertje geloofde nog, heilig. Geen spoor van twijfel, de sint bestond.
Voorzichtig begonnen zijn ouders Het Gesprek.
Petertje helemaal over zijn zeik natuurlijk. Die riep vervolgens: als de sint niet bestaat, dan zal die god van jullie ook wel niet echt zijn!
Hij heeft vervolgens geweigerd ooit nog een voet in de kerk te zetten.
Deze is wel heul lang geleden... Ik denk dat ik een jaar of zes was. Wij hadden met de hele familie Sinterklaas gevierd bij opa en oma. Na de viering liepen wij naar de tram en kwamen drie Sinterklazen tegen. Arm in arm, starnakeldronken...
Lang voor mijn tijd, mijn ouders die ineens ontzettend snel de kinderen van de bank plukten om ze naar de keuken te sjouwen. Er liep een sinterklaas door de straat, en er reed er ook een op een paard.
Uit een zeer gelovig gezin, waar mijn moeder mee bevriend was, een jaar of 60 geleden:
Petertje was inmiddels 12 en zou beginnen met de middelbare school. Petertje geloofde nog, heilig. Geen spoor van twijfel, de sint bestond.
Voorzichtig begonnen zijn ouders Het Gesprek.
Petertje helemaal over zijn zeik natuurlijk. Die riep vervolgens: als de sint niet bestaat, dan zal die god van jullie ook wel niet echt zijn!
Hij heeft vervolgens geweigerd ooit nog een voet in de kerk te zetten.
zaterdag 26 november 2016 18:26
quote:Felix_Urbexicus schreef op 26 november 2016 @ 18:23:
[...]
Lang voor mijn tijd, mijn ouders die ineens ontzettend snel de kinderen van de bank plukten om ze naar de keuken te sjouwen. Er liep een sinterklaas door de straat, en er reed er ook een op een paard.
Uit een zeer gelovig gezin, waar mijn moeder mee bevriend was, een jaar of 60 geleden:
Petertje was inmiddels 12 en zou beginnen met de middelbare school. Petertje geloofde nog, heilig. Geen spoor van twijfel, de sint bestond.
Voorzichtig begonnen zijn ouders Het Gesprek.
Petertje helemaal over zijn zeik natuurlijk. Due riep vervolgens: als de sint niet bestaat, dan zal die god van jullie ook wel niet echt zijn!
Hij heeft vervolgens geweigerd ooit nog een voet in de kerk te zetten.
[...]
Lang voor mijn tijd, mijn ouders die ineens ontzettend snel de kinderen van de bank plukten om ze naar de keuken te sjouwen. Er liep een sinterklaas door de straat, en er reed er ook een op een paard.
Uit een zeer gelovig gezin, waar mijn moeder mee bevriend was, een jaar of 60 geleden:
Petertje was inmiddels 12 en zou beginnen met de middelbare school. Petertje geloofde nog, heilig. Geen spoor van twijfel, de sint bestond.
Voorzichtig begonnen zijn ouders Het Gesprek.
Petertje helemaal over zijn zeik natuurlijk. Due riep vervolgens: als de sint niet bestaat, dan zal die god van jullie ook wel niet echt zijn!
Hij heeft vervolgens geweigerd ooit nog een voet in de kerk te zetten.
zaterdag 26 november 2016 18:58
quote:Zus- schreef op 25 november 2016 @ 21:46:
Toen we ongeveer 10 jaar waren. Op de sportvereniging vierden we Sinterklaas, met surprises. Ik maakte mijn surprise voorzichtig open. Ik peuterde het bordje met mijn naam eraf. Daar stond een andere naam onder: ‘Miranda’. Ik dacht dat het een doorgeefsurprise was (dus steeds een andere naam erop en steeds doorgeven). Dus ik gaf de surprise aan Miranda. Miranda zei: “Nee, het is voor jou.” “Nee hoor, voor jou. Kijk jouw naam staat erop, Miranda.” Uiteindelijk maakte ik de surprise toch open. Er zat mijn cadeautje in.
Ik begreep het niet helemaal. Later hoorde ik dat Miranda deze surprise op school had gekregen. Ze had daarna mijn naam erop geplakt en mijn cadeautje erin gestopt. Dan hoefde ze voor de sportvereniging geen nieuwe suprise te maken.
Ik denk dat ze voortaan haar eigen naam goed doorkrast, als ze een surprise hergebruikt.
Zo kreeg ik ook een keer een surprise, en het erge was het sloeg niet op mij. Ik kreeg 'vadertje tijd' met een gedicht wat ook niet op mij van toepassing was. Het was een gedicht over veelvuldig te laat op de training komen, over de bus missen, over te laat school komen als je je vroeg moest melden omdat je veelvuldig te laat kwam etcetc. Heel raar omdat ik echt houdt zelden ergens te laat kwam. Het ging wel heel erg over de gever van de surprise.
Ik heb me daar zo beledigd door gevoeld dat ik het 30 jaar later nog weet. Veel andere leuke surprises of minder geslaagde exemplaren hen ik vergeten maar deze dus niet.
Toen we ongeveer 10 jaar waren. Op de sportvereniging vierden we Sinterklaas, met surprises. Ik maakte mijn surprise voorzichtig open. Ik peuterde het bordje met mijn naam eraf. Daar stond een andere naam onder: ‘Miranda’. Ik dacht dat het een doorgeefsurprise was (dus steeds een andere naam erop en steeds doorgeven). Dus ik gaf de surprise aan Miranda. Miranda zei: “Nee, het is voor jou.” “Nee hoor, voor jou. Kijk jouw naam staat erop, Miranda.” Uiteindelijk maakte ik de surprise toch open. Er zat mijn cadeautje in.
Ik begreep het niet helemaal. Later hoorde ik dat Miranda deze surprise op school had gekregen. Ze had daarna mijn naam erop geplakt en mijn cadeautje erin gestopt. Dan hoefde ze voor de sportvereniging geen nieuwe suprise te maken.
Ik denk dat ze voortaan haar eigen naam goed doorkrast, als ze een surprise hergebruikt.
Zo kreeg ik ook een keer een surprise, en het erge was het sloeg niet op mij. Ik kreeg 'vadertje tijd' met een gedicht wat ook niet op mij van toepassing was. Het was een gedicht over veelvuldig te laat op de training komen, over de bus missen, over te laat school komen als je je vroeg moest melden omdat je veelvuldig te laat kwam etcetc. Heel raar omdat ik echt houdt zelden ergens te laat kwam. Het ging wel heel erg over de gever van de surprise.
Ik heb me daar zo beledigd door gevoeld dat ik het 30 jaar later nog weet. Veel andere leuke surprises of minder geslaagde exemplaren hen ik vergeten maar deze dus niet.
zaterdag 26 november 2016 20:48
quote:Felix_Urbexicus schreef op 26 november 2016 @ 18:23:
[...]
Uit een zeer gelovig gezin, waar mijn moeder mee bevriend was, een jaar of 60 geleden:
Petertje was inmiddels 12 en zou beginnen met de middelbare school. Petertje geloofde nog, heilig. Geen spoor van twijfel, de sint bestond.
Voorzichtig begonnen zijn ouders Het Gesprek.
Petertje helemaal over zijn zeik natuurlijk. Die riep vervolgens: als de sint niet bestaat, dan zal die god van jullie ook wel niet echt zijn!
Hij heeft vervolgens geweigerd ooit nog een voet in de kerk te zetten.
[...]
Uit een zeer gelovig gezin, waar mijn moeder mee bevriend was, een jaar of 60 geleden:
Petertje was inmiddels 12 en zou beginnen met de middelbare school. Petertje geloofde nog, heilig. Geen spoor van twijfel, de sint bestond.
Voorzichtig begonnen zijn ouders Het Gesprek.
Petertje helemaal over zijn zeik natuurlijk. Die riep vervolgens: als de sint niet bestaat, dan zal die god van jullie ook wel niet echt zijn!
Hij heeft vervolgens geweigerd ooit nog een voet in de kerk te zetten.
maandag 5 december 2016 10:25
Ik had bedacht, naar aanleiding van het topic over hoe je pakjesavond start, dat we een envelop in de brievenbus krijgen met een puzzel, uit die puzzel komt de plek waar de pakjes verstopt staan: In de schuur. Envelop met mijn man mee naar zijn werk, hij stopt de envelop in de brievenbus en bonst op de deur en komt even later thuis.
Kinderen net naar school gebracht, cadeautjes uit de kasten verzameld en in de zakken gedaan. Ik naar buiten om ze in de schuur te zetten, klemt de deur van de schuur, dat is wel vaker in de winter, dan klemt de schuurdeur. Dus ik sta aan die deur te trekken en te rommelen, scheurt de klink helemaal. Gelukkig kreeg ik de deur nog net open en staan de pakjes in de schuur. De schuur maar niet meer op slot gedraaid en de klink niet meer vast gepakt. Nu maar hopen dat de schuurdeur vanmiddag gewoon open gaat en de klink het nog even houdt.
Kinderen net naar school gebracht, cadeautjes uit de kasten verzameld en in de zakken gedaan. Ik naar buiten om ze in de schuur te zetten, klemt de deur van de schuur, dat is wel vaker in de winter, dan klemt de schuurdeur. Dus ik sta aan die deur te trekken en te rommelen, scheurt de klink helemaal. Gelukkig kreeg ik de deur nog net open en staan de pakjes in de schuur. De schuur maar niet meer op slot gedraaid en de klink niet meer vast gepakt. Nu maar hopen dat de schuurdeur vanmiddag gewoon open gaat en de klink het nog even houdt.
maandag 5 december 2016 10:40
maandag 5 december 2016 10:40
Succes Reisa!
Hier was het gisteravond al pakjes avond. Met de pubers haalden we herinneringen op over hoor de pakjes arriveerden. Nu stond de mand al dagen in de huiskamer namelijk. Terwijl er koffie en thee werd gemaakt liep ik even de deur uit om zelf aan te bellen en weer terug te sluipen. Mooi dat niemand het door had dat ik dat deed.
Hier was het gisteravond al pakjes avond. Met de pubers haalden we herinneringen op over hoor de pakjes arriveerden. Nu stond de mand al dagen in de huiskamer namelijk. Terwijl er koffie en thee werd gemaakt liep ik even de deur uit om zelf aan te bellen en weer terug te sluipen. Mooi dat niemand het door had dat ik dat deed.
maandag 5 december 2016 12:00
Hier 2 kleine blunders dit jaar: boek voor gelovige 7-jarige kwam bij niet-meer-gelovige 11-jarige terecht (Boomhut, voor beiden leuk, als oudste het uit heeft moet hij het maar doorgeven) en ze kregen beide, lekker suf, een badstof hoeslaken, de namen in de rijmpjes kwamen alleen niet overeen met de naam óp het pak.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
In memoriam AnnA_C
In memoriam AnnA_C
maandag 5 december 2016 12:33
Cadeautjes die ik hier voor alle kinderen heb krijgen ze altijd tegelijk. Ik bind ze vaak aan elkaar en dan mogen ze gelijk uitpakken. Bij de eerste is het nog een verrassing maar de tweede wet van al aan de vorm van het pakje dat hij/zij het ook krijgt. Ik maak dan vaak ook maar één gedicht.
Gisteren kregen ze hier allemaal een handdoek. Die had ik geborduurd ieder in een eigen kleur. Vorig jaar allemaal handschoenen met telefoonvingers. Zie dingen gaan dus altijd gelijk.
Gisteren kregen ze hier allemaal een handdoek. Die had ik geborduurd ieder in een eigen kleur. Vorig jaar allemaal handschoenen met telefoonvingers. Zie dingen gaan dus altijd gelijk.
