Psyche
alle pijlers
Verder van mij af schrijven
zaterdag 27 februari 2016 14:51
Op 02 juni 2013 opende ik op de zwangerpijler een topic omdat ik in het ziekenhuis lag met gebroken vliezen. Ik was toen 20 weken zwanger van een tweeling en had een zoontje van toen 10 maanden (forumnaam Mini). Onze dochters zijn op 27-06-2013 geboren en overleden. Het topic heeft me veel steun geboden in deze moeilijke periode en de tijd daarna.
Begin december 2013 opende ik een nieuw topic, onder een nieuwe nick, op de zwangerpijler omdat ik toch wel weer zwanger wilde worden maar dit erg spannend en eng vond en ik de steun van het Viva forum miste. Niet wetende dat ik op dat moment al zwanger was.
Het was een spannende zwangerschap en emotioneel gezien een achtbaan. Lichamelijk was het ook best pittig maar na een hele zware bevalling is in Augustus 2014 onze zoon (forumnaam Nano) geboren.
Vlak na de bevalling bleek ook Nano er 1 van een tweeling te zijn.
Nano blijkt reflux te hebben en heel veel te huilen. We hebben met hem een zeer pittig eerste jaar gehad en nog steeds is het niet altijd makkelijk met hem.
Ongeveer anderhalf jaar na de geboorte van de meisjes en midden in de zware periode met Nano, kwam de man met de hamer langs bij mijn vriend (forumnaam Maxi). Na een traject van therapie en medicijnen, heen en weer gestuur van de ene psycholoog naar de ander voor wéér een test, lijkt hij nu eindelijk een goede therapeut te hebben. Ook vaart hij soms op therapeutische basis, zonder druk kan hij zijn affiniteit met het vak houden en zijn angsten onder ogen zien en die weer in therapie bespreken.
Het laatste half jaar gaat het met Mini niet zo lekker. Thuis niet en ook op de psz niet. Hij is erg agressief, slaat, duwt en bijt andere kindjes, ons en zijn jongere broertje. Hij is erg angstig voor nieuwe dingen en harde geluiden. Hij raakt van slag van veranderingen en kan niet goed met de groep mee komen. Hij is het liefst op zichzelf. We hebben des tijds video home training gehad voor Nano, daaruit bleek dat het aan onze opvoed vaardigheden niet ligt.
Binnenkort gaan we naar de opvoedpoli om te kijken hoe we Mini kunnen helpen weer lekker in zijn vel te komen.
Met mijzelf gaat het momenteel ook wat minder. Ik zit in een terugval van mijn eetstoornis. Iets wat altijd wel bij mij op de achtergrond aanwezig is geweest maar nu in alle heftigheid terug is. Ik ben er eigenlijk een beetje van geschrokken dat het me nu niet lukt om het onder controle te krijgen. Ik heb er gesprekken over met mijn psycholoog en ben gisteren voor het eerst naar een ervaringsdeskundige geweest.
Al met al, genoeg om over te schrijven. Mijn vorige topic was vol. Voor mij is het heel fijn om van me af te schrijven, feedback en steun te krijgen.
Ik hoop dat hier dan ook te kunnen continueren.
Link naar vorig topic
Begin december 2013 opende ik een nieuw topic, onder een nieuwe nick, op de zwangerpijler omdat ik toch wel weer zwanger wilde worden maar dit erg spannend en eng vond en ik de steun van het Viva forum miste. Niet wetende dat ik op dat moment al zwanger was.
Het was een spannende zwangerschap en emotioneel gezien een achtbaan. Lichamelijk was het ook best pittig maar na een hele zware bevalling is in Augustus 2014 onze zoon (forumnaam Nano) geboren.
Vlak na de bevalling bleek ook Nano er 1 van een tweeling te zijn.
Nano blijkt reflux te hebben en heel veel te huilen. We hebben met hem een zeer pittig eerste jaar gehad en nog steeds is het niet altijd makkelijk met hem.
Ongeveer anderhalf jaar na de geboorte van de meisjes en midden in de zware periode met Nano, kwam de man met de hamer langs bij mijn vriend (forumnaam Maxi). Na een traject van therapie en medicijnen, heen en weer gestuur van de ene psycholoog naar de ander voor wéér een test, lijkt hij nu eindelijk een goede therapeut te hebben. Ook vaart hij soms op therapeutische basis, zonder druk kan hij zijn affiniteit met het vak houden en zijn angsten onder ogen zien en die weer in therapie bespreken.
Het laatste half jaar gaat het met Mini niet zo lekker. Thuis niet en ook op de psz niet. Hij is erg agressief, slaat, duwt en bijt andere kindjes, ons en zijn jongere broertje. Hij is erg angstig voor nieuwe dingen en harde geluiden. Hij raakt van slag van veranderingen en kan niet goed met de groep mee komen. Hij is het liefst op zichzelf. We hebben des tijds video home training gehad voor Nano, daaruit bleek dat het aan onze opvoed vaardigheden niet ligt.
Binnenkort gaan we naar de opvoedpoli om te kijken hoe we Mini kunnen helpen weer lekker in zijn vel te komen.
Met mijzelf gaat het momenteel ook wat minder. Ik zit in een terugval van mijn eetstoornis. Iets wat altijd wel bij mij op de achtergrond aanwezig is geweest maar nu in alle heftigheid terug is. Ik ben er eigenlijk een beetje van geschrokken dat het me nu niet lukt om het onder controle te krijgen. Ik heb er gesprekken over met mijn psycholoog en ben gisteren voor het eerst naar een ervaringsdeskundige geweest.
Al met al, genoeg om over te schrijven. Mijn vorige topic was vol. Voor mij is het heel fijn om van me af te schrijven, feedback en steun te krijgen.
Ik hoop dat hier dan ook te kunnen continueren.
Link naar vorig topic
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
donderdag 9 maart 2017 19:15
Ik zat even terug te lezen in dit topic omdat ik wat zocht over Mini. En zie dan ook nu pas je nieuwjaarswens Janneke, dank je!
Even kleine update;
Mini heeft vandaag een psychiatrisch onderzoek gehad en is nu gediagnosticeerd met ASS, voorheen in het oude systeem nog zouden ze het Asperger noemen.
We hebben inmiddels een hele fijne thuiscoach die goede tips en adviezen geeft en nauw samenwerkt met de school van Mini.
Mini gaat 2 dagen naar een behandelgroep en 2 dagen naar speciaal onderwijs.
Maxi heeft een nieuwe vaste baan, maand op/ maand af. Oh en volgend jaar zijn we 20 jaar samen en dan gaan we trouwen!! We trouwen op de geboorte dag van de meisjes. Een mooiere datum konden wij niet bedenken.
En Nano is een heerlijke stevige peuterpuberT.
Doet het prima op de psz en kletst de oren van m'n kop
Even kleine update;
Mini heeft vandaag een psychiatrisch onderzoek gehad en is nu gediagnosticeerd met ASS, voorheen in het oude systeem nog zouden ze het Asperger noemen.
We hebben inmiddels een hele fijne thuiscoach die goede tips en adviezen geeft en nauw samenwerkt met de school van Mini.
Mini gaat 2 dagen naar een behandelgroep en 2 dagen naar speciaal onderwijs.
Maxi heeft een nieuwe vaste baan, maand op/ maand af. Oh en volgend jaar zijn we 20 jaar samen en dan gaan we trouwen!! We trouwen op de geboorte dag van de meisjes. Een mooiere datum konden wij niet bedenken.
En Nano is een heerlijke stevige peuterpuberT.
Doet het prima op de psz en kletst de oren van m'n kop
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
donderdag 9 maart 2017 19:21
Wat fijn weer wat van je te horen estrellas!
Het verbaast mij niet de diagnose van mini, ik heb er bij je verhaal vaker aan gedacht ( raakvlakken met gedrag mijn zoon, heb er wel eens eea over geschreven)
Fijn dat je nu de juiste hulp krijgt. En trouwen, alvast gefeliciteerd. Zeker een mooie datum, je meisjes zijn er dan toch bij op een bepaalde manier. Leuk, goed nieuws! Ook werk voor maxi. Hoop dat je leven nu in een iets rustiger vaarwater komt en wens je veel geluk! Ik dacht nog steeds regelmatig aan je, je hebt indruk gemaakt.
Het verbaast mij niet de diagnose van mini, ik heb er bij je verhaal vaker aan gedacht ( raakvlakken met gedrag mijn zoon, heb er wel eens eea over geschreven)
Fijn dat je nu de juiste hulp krijgt. En trouwen, alvast gefeliciteerd. Zeker een mooie datum, je meisjes zijn er dan toch bij op een bepaalde manier. Leuk, goed nieuws! Ook werk voor maxi. Hoop dat je leven nu in een iets rustiger vaarwater komt en wens je veel geluk! Ik dacht nog steeds regelmatig aan je, je hebt indruk gemaakt.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
vrijdag 10 maart 2017 08:44
Dank voor jullie lieve reacties.
Dat staat me inderdaad nog wel bij Lientje, dat er voor jou veel herkenning was.
De laatste tijd werd het eigenlijk ook steeds duidelijker. Steeds meer symptomen zeg maar.
Ik vond de diagnose erg confronterend gisteren en heb het er best een beetje moeilijk mee. Ondanks dat ik het eigenlijk wel wist.
Met mij gaat het ook wel goed hoor Minameut, still ging strong
Voor mijn eten ben ik nog steeds in behandeling. Het blijft redelijk stabiel al moet ik zeggen dat nu maxi weg is voor lange tijd het wel moeilijker is. Maar ik heb wat meer mensen uit mijn omgeving ingelicht en dat helpt mij ook.
Dat staat me inderdaad nog wel bij Lientje, dat er voor jou veel herkenning was.
De laatste tijd werd het eigenlijk ook steeds duidelijker. Steeds meer symptomen zeg maar.
Ik vond de diagnose erg confronterend gisteren en heb het er best een beetje moeilijk mee. Ondanks dat ik het eigenlijk wel wist.
Met mij gaat het ook wel goed hoor Minameut, still ging strong
Voor mijn eten ben ik nog steeds in behandeling. Het blijft redelijk stabiel al moet ik zeggen dat nu maxi weg is voor lange tijd het wel moeilijker is. Maar ik heb wat meer mensen uit mijn omgeving ingelicht en dat helpt mij ook.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 28 maart 2017 23:06
donderdag 25 mei 2017 12:04
Wat lief!
Hier loopt het redelijk.
Maxi heeft het heel erg naar zijn zin op zijn werk. Nadeel is wel dat hij echt heel veel weg is.
Voor Mini ben ik nu bezig voor dagbesteding en evt logeerhuis.
Her gaat echt niet goed helaas. Ondanks alles wat ik inzet, het is zo zwaar! En Nano heeft echt te lijden onder hem ook.
Ventje laat gelukkig de kaas niet van z'n brood eten wat resulteert in dat ze elkaar echt letterlijk in de haren vliegen.
Voor Nano heb ik geregeld dat hij nu 4 ochtenden naar de psz mag middels een VVE verklaring. Niet dat hij dat nodig heeft voor zijn spraak-taal. Maar gelukkig was de consultatiebureauarts erg meedenkend en zag wel in dat het voor Nano erg goed kon zijn.
Ik wil dat Nano lekker veel met leeftijdgenootjes kan spelen en leert hoe je op een gezonde manier kan spelen, zonder dus gedomineerd te worden door je grote broer.
Nano neemt ook heel veel over van Mini zonder dat hij er eigenlijk wat hij zegt of doet. Dat maakt het best pittig voor mij.
Al met al blijft Mini echt wel een lieve zachte jongen, maar die klote ASS, het doet me echt pijn om hem ook zo te zien strijden.
En verder merk ik ook weer echt dat de maand Juni voor de deur staat. Mijn hele woonplaats is in de ban van de Sail, en ik kan alleen maar denken, de vorige keer dat het Sail was, lag ik vanuit mijn ziekenhuis bed, met een verrekijker die ik van de gynaecoloog gehad had, te kijken naar de boten.
Mijn psycholoog vindt het overigens niet gek dat ik het er moeilijk mee heb. Ik ben zo door gegaan na het verlies van de meisjes. En er is zoveel gebeurd. Ik heb weinig tijd gehad en gemaakt om het te verwerken.
En nu met de diagnose van Mini, dat we echt zeker weten dat dit niet een fase is, is dat eigenlijk ook de rouwproces. Ze zegt dat ik daar echt bij stil mag staan en het verdriet daarom voelen. Maar hoe doe je dat??
Gisteravond heb ik genoten van het concert van Anouk, nu lekker in de zon. De jongens zijn nog niet thuis. Ik geniet nog maar even
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
zondag 28 mei 2017 21:27
Hee lieverd, check even mijn topic. Ook ik ging gewoon verder na mijn bevalling en alles wat daar achteraan kwam. Ook hier volgde een dreun. En die eerste dreun is nu voorbij maar nu is er weer een nieuwe opgedoken omdat daar nu ruimte voor is. Qua heftigheid niet aan jou te tippen, ook al is het geen wedstrijd, maar ik had veel aan de emdr sessies. Sterkte vrouw, nog altijd niet ver uit mijn gedachten rond deze tijd. Alweer 4 jaar terug...
dinsdag 30 mei 2017 21:39
Leuk weer wat van je te lezen. Wat betreft je zoon: heftig. Ik lees uit alles wel dat je een krachtige moeder bent die alles op alles zet hun leven zo goed mogelijk te laten verlopen. Vergeet je jezelf alsjeblieft niet he, maar zo te lezen gaat dat redelijk (concert, rust, therapie).
En stilstaan en voelen: je vroeg hoe dat moet.... vooral niet ertegen vechten maar op je af laten komen en ervaren.
Huil/schreeuw/gil/lach/brul whatever, wat jij wil. Zal opluchten hoop ik.
Je gaat al met al toch stapjes vooruit joh, echt top.
Hoop wel dat het ook beter met jou en je eetstoornis (bah wat een woord eigenlijk) ).
Wens je veel geluk en hierbij lieve groetjes!
En stilstaan en voelen: je vroeg hoe dat moet.... vooral niet ertegen vechten maar op je af laten komen en ervaren.
Huil/schreeuw/gil/lach/brul whatever, wat jij wil. Zal opluchten hoop ik.
Je gaat al met al toch stapjes vooruit joh, echt top.
Hoop wel dat het ook beter met jou en je eetstoornis (bah wat een woord eigenlijk) ).
Wens je veel geluk en hierbij lieve groetjes!
woensdag 31 mei 2017 07:25
Lieverd, wat naar om dit te lezen!Doreia schreef: ↑28-05-2017 21:27Hee lieverd, check even mijn topic. Ook ik ging gewoon verder na mijn bevalling en alles wat daar achteraan kwam. Ook hier volgde een dreun. En die eerste dreun is nu voorbij maar nu is er weer een nieuwe opgedoken omdat daar nu ruimte voor is. Qua heftigheid niet aan jou te tippen, ook al is het geen wedstrijd, maar ik had veel aan de emdr sessies. Sterkte vrouw, nog altijd niet ver uit mijn gedachten rond deze tijd. Alweer 4 jaar terug...
Ik heb geprobeerd te zoeken naar je topic maar ben blijkbaar nog niet zo handig met het nieuwe topic.
Heb je een link?
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
woensdag 31 mei 2017 08:07
Dank je Minameut voor je berichtje.minameut schreef: ↑30-05-2017 21:39Leuk weer wat van je te lezen. Wat betreft je zoon: heftig. Ik lees uit alles wel dat je een krachtige moeder bent die alles op alles zet hun leven zo goed mogelijk te laten verlopen. Vergeet je jezelf alsjeblieft niet he, maar zo te lezen gaat dat redelijk (concert, rust, therapie).
En stilstaan en voelen: je vroeg hoe dat moet.... vooral niet ertegen vechten maar op je af laten komen en ervaren.
Huil/schreeuw/gil/lach/brul whatever, wat jij wil. Zal opluchten hoop ik.
Je gaat al met al toch stapjes vooruit joh, echt top.
Hoop wel dat het ook beter met jou en je eetstoornis (bah wat een woord eigenlijk) ).
Wens je veel geluk en hierbij lieve groetjes!
Ik heb inderdaad meer ruimte voor mijzelf ingepland. En dat gaat me aardig af. Werk tegenwoordig ook veel met essentiële oliën, die ondersteunen mij en Mini in het dagelijks leven.
Ik sport veel en vind daar ook wel mijn uitlaatklep in, hoewel daar natuurlijk een klein gevaar om de hoek kijkt. Maar daarvoor loop ik nog bij de psycholoog
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
woensdag 31 mei 2017 22:21
Niet te druk om mij maken hoor, ik had het al voorspeld gekregen. En wou het alleen meegeven dat wanneer je psyche de rust vind, het dan begint te verwerken. Mijn topic staat op psyche en heet 'waar-vind-ik-hulp'. Fijne avond!estrellas2 schreef: ↑31-05-2017 07:25Lieverd, wat naar om dit te lezen!
Ik heb geprobeerd te zoeken naar je topic maar ben blijkbaar nog niet zo handig met het nieuwe topic.
Heb je een link?
zondag 11 juni 2017 11:08
He lieve estrellas. Het is weer juni. Confronterend. Maar ook de tijd om jullie meisjes te eren en herinneren. Fijn dat nano wat meer rust heeft om zichzelf te ontwikkelen. Moeilijk dat mini zo met zichzelf struggelt. Hij heeft zijn plaatje in de wereld maar moet dat nog vinden. En dat kost tijd en energie. Is maxi weer op en af aan het varen? En veel weg dus. Vind je dat fijn? Of juist niet? Wanneer is jullie grote dag ook al weer? Ik denk regelmatig aan je en hoop dat je steeds een beetje meer jezelf vind en het geluk met je gezin! 
You can't have a rainbow without a little rain ![🌈]()
