Kinderen
alle pijlers
Kinderfeestje: zoon van kennissen uitnodigen?
donderdag 1 december 2016 09:24
Mijn zoon wordt binnenkort vijf. Hij geeft voor de eerste keer een kinderfeestje. Nu was ik altijd van het credo: zijn feestje, dus hij beslist wie hij uitnodigt.
Maar ja, als volwassene ben ik wat meer bezig met sociale 'mores' dan mijn kleuter en voel ik me opeens een beetje schuldig dat hij het zoontje van goede kennissen van ons (van ongeveer dezelfde leeftijd) niet wil uitnodigen. Hij is er echt heel stellig in: hij is de baas over zijn feestje. En eigenlijk spelen ze nooit samen als wij (de ouders) er niet bij zijn. Ze zitten bij elkaar op school en mijn zoon nodigt wel een paar kinderen uit de klas van dat jongetje uit.
Ik ben geneigd om het onderwerp uit de weg te gaan als ik onze kennissen spreek en eventueel gewoon te doen of het de normaalste zaak van de wereld is dat mijn zoon alleen 'echte vriendjes' heeft uitgenodigd, mocht het ooit wel ter sprake komen.
Kan me zo voorstellen dat andere ouders ook wel eens met iets dergelijks te maken hebben (gehad). Hoe gaan jullie hiermee om? Kind proberen te bewegen om 'sociaal wenselijk' te handelen of niet?
Maar ja, als volwassene ben ik wat meer bezig met sociale 'mores' dan mijn kleuter en voel ik me opeens een beetje schuldig dat hij het zoontje van goede kennissen van ons (van ongeveer dezelfde leeftijd) niet wil uitnodigen. Hij is er echt heel stellig in: hij is de baas over zijn feestje. En eigenlijk spelen ze nooit samen als wij (de ouders) er niet bij zijn. Ze zitten bij elkaar op school en mijn zoon nodigt wel een paar kinderen uit de klas van dat jongetje uit.
Ik ben geneigd om het onderwerp uit de weg te gaan als ik onze kennissen spreek en eventueel gewoon te doen of het de normaalste zaak van de wereld is dat mijn zoon alleen 'echte vriendjes' heeft uitgenodigd, mocht het ooit wel ter sprake komen.
Kan me zo voorstellen dat andere ouders ook wel eens met iets dergelijks te maken hebben (gehad). Hoe gaan jullie hiermee om? Kind proberen te bewegen om 'sociaal wenselijk' te handelen of niet?
vrijdag 2 december 2016 11:58
Als je het kindje wel uitnodigt creeer je een groter probleem, namelijk, jouw kind is niet bevriend met hem, maar nu denkt dat jongetje en de ouders dat dat wel zo is. Volgend jaar kom je er dan zeker niet meer onderuit, want, hij was toch vorig jaar ook welkom? en op zijn feestje, wordt je kind dan uitgenodigd, hij wil niet, maar moet, want, hoe zeg je het dan, hij wil niet, ze waren toch vrienden?
wil je dit, een groter probleem?
Daarnaast leer je je kind dat sociaal aardig zijn inhoudt mensen in je huis toelaten die je niet mag maar moet welkom heten onder het mom schijnheiligheid. doen alsof je iemand leuk vind maar het niet menen. Beetje zwart wit gezegd nu, maar daar komt het wel op neer.
daarnaast, wat anderen zeggen. Feestje kind zelf uitzoeken wie komt en wie niet. Volwassenen en familie dag, kennissen, dan kan dat kindje met de ouders meekomen.
wil je dit, een groter probleem?
Daarnaast leer je je kind dat sociaal aardig zijn inhoudt mensen in je huis toelaten die je niet mag maar moet welkom heten onder het mom schijnheiligheid. doen alsof je iemand leuk vind maar het niet menen. Beetje zwart wit gezegd nu, maar daar komt het wel op neer.
daarnaast, wat anderen zeggen. Feestje kind zelf uitzoeken wie komt en wie niet. Volwassenen en familie dag, kennissen, dan kan dat kindje met de ouders meekomen.
vrijdag 2 december 2016 12:33
Ik stuur de uitnodigingen wel een beetje. Ik zou ook kunnen voorstellen dat de kinderen van vrienden worden uitgenodigd. Het hangt natuurlijk wel van de context af (hoe vaak spelen ze samen, is het leuk als ze samen zijn). Maar tot een paar jaar terug woonde ik bij twee hele lieve vriendinnen in de buurt die kinderen hadden van dezelfde leeftijd als mijn kinderen. We trokken echt heel veel samen op (meerdere keren per week) en de kinderen zagen elkaar dus ook de hele tijd. Ze waren niet perse beste vriendjes onderling maar het was raar geweest om ze niet uit te nodigen. Mijn kinderen vonden het overigens ook niet erg (al waren die kinderen geen eerste keuze). Ze mochten ook hun vriendjes uitnodigen.
Nu wonen we daar niet meer in de buurt dus nu speelt dat sowieso niet meer. Maar hier hebben we wel dit jaar de buurkinderen uitgenodigd op het feestje omdat ik het anders wat sneu had gevonden want dan hadden ze het feestje toch deels meegekregen (het begon en eindigde thuis). Mijn kinderen spelen ook wel met de buurkinderen al is dat ook toch wel vooral omdat het de buurkinderen zijn.
Nu wonen we daar niet meer in de buurt dus nu speelt dat sowieso niet meer. Maar hier hebben we wel dit jaar de buurkinderen uitgenodigd op het feestje omdat ik het anders wat sneu had gevonden want dan hadden ze het feestje toch deels meegekregen (het begon en eindigde thuis). Mijn kinderen spelen ook wel met de buurkinderen al is dat ook toch wel vooral omdat het de buurkinderen zijn.
vrijdag 2 december 2016 12:47
vrijdag 2 december 2016 12:54
quote:permis schreef op 02 december 2016 @ 12:47:
[...]
Domme dooddoener. Dat geldt dan eveneens voor het zelf kiezen.
Bovendien is dat niet aan te tonen. Misschien wel. Dus, onderbouw eens?
Ik citeer je van de vorige pagina: "Als ze ouder zijn beslissen ze meer zelf, maar met een sterk ontwikkeld sociaal gevoel wat hen tot geliefde mensen maakt. Dit soort dingen draagt daar aan bij."
Daar lijk je te suggereren dat als jij stuurt in de keuze, je kinderen een sterker sociaal gevoel ontwikkelen en ze geliefder worden.
[...]
Domme dooddoener. Dat geldt dan eveneens voor het zelf kiezen.
Bovendien is dat niet aan te tonen. Misschien wel. Dus, onderbouw eens?
Ik citeer je van de vorige pagina: "Als ze ouder zijn beslissen ze meer zelf, maar met een sterk ontwikkeld sociaal gevoel wat hen tot geliefde mensen maakt. Dit soort dingen draagt daar aan bij."
Daar lijk je te suggereren dat als jij stuurt in de keuze, je kinderen een sterker sociaal gevoel ontwikkelen en ze geliefder worden.
vrijdag 2 december 2016 13:00
Ik zou je zoon zelf laten kiezen. Eventueel kun je de kennissen wel uitnodigen op het feestje waar familie en vrienden komen (als je zo'n feestje houdt). Ik kan me voorstellen dat het wel ongemakkelijk voelt. Is je zoon wel op het kinderfeestje bij dat andere jongetje geweest?
Op mijn feestjes vroeger (tot een jaar of acht denk ik) waren ook standaard een dochter van vrienden en twee neefjes. Ik was er niet heel stellig in of ik dat eigenlijk wel of niet wilde, en volgens mij waren mijn ouders niet heel stellig dat het zo hoorde. Vanaf een bepaald moment deden we het geloof ik gewoon niet meer.
Op mijn feestjes vroeger (tot een jaar of acht denk ik) waren ook standaard een dochter van vrienden en twee neefjes. Ik was er niet heel stellig in of ik dat eigenlijk wel of niet wilde, en volgens mij waren mijn ouders niet heel stellig dat het zo hoorde. Vanaf een bepaald moment deden we het geloof ik gewoon niet meer.
vrijdag 2 december 2016 14:01
Lastig, mijn zoontje zit bij zoon van goede vrienden in de klas. Ze kennen elkaar als sinds ze drie zijn. Jongetje is dol op mijn zoon, wat niet altijd wederzijds is. Het jochie heeft heel weinig vriendjes en van mij moet hij hem altijd uitnodigen. Voor dit jongetje is hij namelijk een van de weinige vrienden. De rest mag hij zelf uiteraard kiezen/
vrijdag 2 december 2016 14:20
quote:2koffie schreef op 02 december 2016 @ 12:54:
[...]
Ik citeer je van de vorige pagina: "Als ze ouder zijn beslissen ze meer zelf, maar met een sterk ontwikkeld sociaal gevoel wat hen tot geliefde mensen maakt. Dit soort dingen draagt daar aan bij."
Daar lijk je te suggereren dat als jij stuurt in de keuze, je kinderen een sterker sociaal gevoel ontwikkelen en ze geliefder worden.
Bedankt voor mijn eigen citaat. Klopt.
Ik vroeg je iets anders. Namelijk om je eigen opmerking te onderbouwen.
[...]
Ik citeer je van de vorige pagina: "Als ze ouder zijn beslissen ze meer zelf, maar met een sterk ontwikkeld sociaal gevoel wat hen tot geliefde mensen maakt. Dit soort dingen draagt daar aan bij."
Daar lijk je te suggereren dat als jij stuurt in de keuze, je kinderen een sterker sociaal gevoel ontwikkelen en ze geliefder worden.
Bedankt voor mijn eigen citaat. Klopt.
Ik vroeg je iets anders. Namelijk om je eigen opmerking te onderbouwen.
vrijdag 2 december 2016 14:34
quote:permis schreef op 02 december 2016 @ 14:20:
[...]
Bedankt voor mijn eigen citaat. Klopt.
Ik vroeg je iets anders. Namelijk om je eigen opmerking te onderbouwen.
Want? Je bent er zelf van overtuigd dat er een verband is? Toon me dat eerst maar eens aan dan
Ik ga vanavond even onderzoek doen. Iedereen die ik een prettig persoon vind, ga ik vragen of ze vroeger van hun moeder kinderen moesten uitnodigen die ze liever niet wilden uitnodigen. Bij een voldoende grote steekproef koppel ik de resultaten even aan je terug.
[...]
Bedankt voor mijn eigen citaat. Klopt.
Ik vroeg je iets anders. Namelijk om je eigen opmerking te onderbouwen.
Want? Je bent er zelf van overtuigd dat er een verband is? Toon me dat eerst maar eens aan dan
Ik ga vanavond even onderzoek doen. Iedereen die ik een prettig persoon vind, ga ik vragen of ze vroeger van hun moeder kinderen moesten uitnodigen die ze liever niet wilden uitnodigen. Bij een voldoende grote steekproef koppel ik de resultaten even aan je terug.
vrijdag 2 december 2016 22:38
quote:permis schreef op 02 december 2016 @ 11:35:
Ik vind het uitgangspunt 'kind zijn feest, dus kind beslist' zo'n rare.
In alles begeleiden we kleuters en jonge basischoolkinderen. We leren ze fietsen, we brengen ze, we halen ze, we leren ze wat gezond eten is, we stappen naar juf, we hanteren bedttijden, zoeken het speelgoed mee uit, hebben scherm-beleid, bedenken sporten, stimuleren vriendschappen, enzovoort enzovoort enzovoort.
Als kind leer je de wereld kennen en als ouders voed je op en help je.
Maar als het op sociaal gedrag bij een thema als 'met wie vier je iets in het leven' aankomt, is het ineens hop 'bepaal toch lekker zelf' .
Terwijl dat ook een heel belangrijk iets is wat een mens gewoon moet leren. Waar jij als volwassene dus beter mee om kunt gaan.
Kleuters maken geen beslissingen die verder gaan dan " welke trui doe ik aan en welk spel ga ik doen en ik wil 100 snoepjes" . Dus m.i. zeker geen beslissingen die anderen ook raken.
En als ouder ben je toch hopelijk prima in staat om dat op een leuk e en prettige wijze voor je kind te doen, en het hem te leren.Precies. Vandaag 'ruzie' met pietje en morgen weer de dikste vrienden. In sommige gevallen moet je dat echt een beetje sturen.
Ik vind het uitgangspunt 'kind zijn feest, dus kind beslist' zo'n rare.
In alles begeleiden we kleuters en jonge basischoolkinderen. We leren ze fietsen, we brengen ze, we halen ze, we leren ze wat gezond eten is, we stappen naar juf, we hanteren bedttijden, zoeken het speelgoed mee uit, hebben scherm-beleid, bedenken sporten, stimuleren vriendschappen, enzovoort enzovoort enzovoort.
Als kind leer je de wereld kennen en als ouders voed je op en help je.
Maar als het op sociaal gedrag bij een thema als 'met wie vier je iets in het leven' aankomt, is het ineens hop 'bepaal toch lekker zelf' .
Terwijl dat ook een heel belangrijk iets is wat een mens gewoon moet leren. Waar jij als volwassene dus beter mee om kunt gaan.
Kleuters maken geen beslissingen die verder gaan dan " welke trui doe ik aan en welk spel ga ik doen en ik wil 100 snoepjes" . Dus m.i. zeker geen beslissingen die anderen ook raken.
En als ouder ben je toch hopelijk prima in staat om dat op een leuk e en prettige wijze voor je kind te doen, en het hem te leren.Precies. Vandaag 'ruzie' met pietje en morgen weer de dikste vrienden. In sommige gevallen moet je dat echt een beetje sturen.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
vrijdag 2 december 2016 23:04
Ik zou in zo'n geval denken.. wat maakt een kind extra nu uit. Hij speelt wel met hem dus zou ik hem wel uitnodigen, maar dat zou voor mij de reden zijn en niet omdat zijn ouders kennissen zijn.
Mijn beste vriendin haar zoon zit bij mijn dochter in de klas maar zij komen ook niet bij elkaar op hun feestje, daar heb ik nooit over nagedacht of problemen mee gehad. Ze spelen trouwens ook nooit met elkaar dus dat maakt het makkelijker.
Ik ben trouwens voor wel een beetje sturen.
Mijn beste vriendin haar zoon zit bij mijn dochter in de klas maar zij komen ook niet bij elkaar op hun feestje, daar heb ik nooit over nagedacht of problemen mee gehad. Ze spelen trouwens ook nooit met elkaar dus dat maakt het makkelijker.
Ik ben trouwens voor wel een beetje sturen.
zaterdag 3 december 2016 08:16
quote:JoFlo schreef op 02 december 2016 @ 23:41:
[...]
??? uuuhhhh gisteren nog!!!
In de Op zei TO dat ze nooit speelafspraakjes hebben en geen klik. Ze speelden alleen als hun ouders met elkaar afspreken. Daar ging ik op af.
Toevallig was er gisteren opeens een speelafspraakje. Dan vind ik het wat anders; als ze zelf samen afspreken, kun je wel aansturen op uitnodigen.
Ik heb niets tegen aansturen hoor. Ik zou ook voorkomen dat een goed vriendinnetje niet wordt uitgenodigd.
Maar ik zou nooit verwachten dat dochter kinderen van vrienden uitnodigt waar zij geen vriendschap mee heeft.
[...]
??? uuuhhhh gisteren nog!!!
In de Op zei TO dat ze nooit speelafspraakjes hebben en geen klik. Ze speelden alleen als hun ouders met elkaar afspreken. Daar ging ik op af.
Toevallig was er gisteren opeens een speelafspraakje. Dan vind ik het wat anders; als ze zelf samen afspreken, kun je wel aansturen op uitnodigen.
Ik heb niets tegen aansturen hoor. Ik zou ook voorkomen dat een goed vriendinnetje niet wordt uitgenodigd.
Maar ik zou nooit verwachten dat dochter kinderen van vrienden uitnodigt waar zij geen vriendschap mee heeft.
zaterdag 3 december 2016 12:15
quote:2koffie schreef op 02 december 2016 @ 14:34:
[...]
Want? Je bent er zelf van overtuigd dat er een verband is? Toon me dat eerst maar eens aan dan
Ik ga vanavond even onderzoek doen. Iedereen die ik een prettig persoon vind, ga ik vragen of ze vroeger van hun moeder kinderen moesten uitnodigen die ze liever niet wilden uitnodigen. Bij een voldoende grote steekproef koppel ik de resultaten even aan je terug.
Ik wacht t af. Duurt wel even denk ik.
Tip: vergeet niet alle andere dingen die bijdragen aan evenwichtig opvoeden evenredig mee te wegen.
[...]
Want? Je bent er zelf van overtuigd dat er een verband is? Toon me dat eerst maar eens aan dan
Ik ga vanavond even onderzoek doen. Iedereen die ik een prettig persoon vind, ga ik vragen of ze vroeger van hun moeder kinderen moesten uitnodigen die ze liever niet wilden uitnodigen. Bij een voldoende grote steekproef koppel ik de resultaten even aan je terug.
Ik wacht t af. Duurt wel even denk ik.
Tip: vergeet niet alle andere dingen die bijdragen aan evenwichtig opvoeden evenredig mee te wegen.
zaterdag 3 december 2016 12:20
En nog een tip 
Doe even onderzoek naar degenen die nooit werden uitgenodigd. Of dat nog effect heeft.
Als volwassenen onder elkaar heb je daar samen toch een verantwoordelijkheid in. De instelling 'als mijn eigen kind t maar leuk vindt al is het sneu voor een ander kind' , daar streeft vast niemand naar?! Opvoedkundig ook niet zo'n lekkere.. wat geef je dan mee.
Doe even onderzoek naar degenen die nooit werden uitgenodigd. Of dat nog effect heeft.
Als volwassenen onder elkaar heb je daar samen toch een verantwoordelijkheid in. De instelling 'als mijn eigen kind t maar leuk vindt al is het sneu voor een ander kind' , daar streeft vast niemand naar?! Opvoedkundig ook niet zo'n lekkere.. wat geef je dan mee.
