Kinderen
alle pijlers
Klusjes in huis
maandag 5 december 2016 14:01
Hallo,
De situatie is in het kort als volgt. Mijn vriendin is bij mij ingetrokken maar ze heeft 2 kinderen uit een eerder huwelijk. Van haar hoeven ze niks 'want ze gaan al naar school'. In mijn ogen kunnen de kinderen best meehelpen.
Ik denk dan aan kleine klusjes zoals tafel dekken, hun vieze borden in de vaatwasser zetten en zo nu en dan eens een stofzuiger halen door hun kamer.
En ook vind ik dat de oudste (13) best eens zijn eigen was kan opvouwen.
Dit geeft steeds frictie want mijn vriendin vindt dit niet nodig. Maar ik erger me nu dus dagelijks rot.
Wie heeft er gelijk?
De situatie is in het kort als volgt. Mijn vriendin is bij mij ingetrokken maar ze heeft 2 kinderen uit een eerder huwelijk. Van haar hoeven ze niks 'want ze gaan al naar school'. In mijn ogen kunnen de kinderen best meehelpen.
Ik denk dan aan kleine klusjes zoals tafel dekken, hun vieze borden in de vaatwasser zetten en zo nu en dan eens een stofzuiger halen door hun kamer.
En ook vind ik dat de oudste (13) best eens zijn eigen was kan opvouwen.
Dit geeft steeds frictie want mijn vriendin vindt dit niet nodig. Maar ik erger me nu dus dagelijks rot.
Wie heeft er gelijk?
woensdag 7 december 2016 17:54
quote:nina1966 schreef op 07 december 2016 @ 17:37:
[...]
Ik ga zomaar een gokje doen. Geen relatie, komt er ook niet of eentje waar jullie totaal zonder emotie naast elkaar leven en de agenda er bij pakken voor het eten.
Getrouwd, naast partners ook beste maatjes, kletsen de oren van elkaars kop, gemiddeld 1 à 2 keer per week seks, knuffel/zoen bij thuiskomst, weggaan en bij slapengaan, favo avondvulling met katten + dekentje op de bank tegen elkaar aangekruld een filmpje kijken, standaard te laat met eten, en als er eens flink ruzie is dan nog net geen Italiaanse toestanden met vliegend servies en daarna uitgebreid afzoenen.
Iets minder prat gaan op je mensenkennis misschien?
[...]
Ik ga zomaar een gokje doen. Geen relatie, komt er ook niet of eentje waar jullie totaal zonder emotie naast elkaar leven en de agenda er bij pakken voor het eten.
Getrouwd, naast partners ook beste maatjes, kletsen de oren van elkaars kop, gemiddeld 1 à 2 keer per week seks, knuffel/zoen bij thuiskomst, weggaan en bij slapengaan, favo avondvulling met katten + dekentje op de bank tegen elkaar aangekruld een filmpje kijken, standaard te laat met eten, en als er eens flink ruzie is dan nog net geen Italiaanse toestanden met vliegend servies en daarna uitgebreid afzoenen.
Iets minder prat gaan op je mensenkennis misschien?
woensdag 7 december 2016 18:47
quote:MRengine schreef op 07 december 2016 @ 17:43:
[...]
Hij neemt het de kinderen niet zozeer kwalijk, hij begrijpt heus wel dat kinderen nu eenmaal geen zin hebben om iets bij te dragen of te doen uit zichzelf. Hij geeft - als je alles goed gelezen hebt - aan dat zijn vriendin niet actief huisregels en/of taken met ze opstelt maar het onzin vindt en hem zelfs afvalt waar de kinderen bij zijn....
Hij registreert dat die kinderen op de bank hangen terwijl de moeder en hij koken. Hij registreert dat niet als positief. Hij hangt er een waardeoordeel aan. Dáár gaat het al mis.
Mijn kinderen hangen op zulke momenten ook op de bank en tot gisteren had ik daar voor mezelf geen waardeoordeel over. Daar heb ik vandaag geïnspireerd door dit topic dus over nagedacht. Iets dat bij ons zo normaal is en bij anderen kennelijk niet. Ben ik dan zo gek dat ik dat toelaat? Conclusie: niet dus, bij mijn ouders ging dat ook zo. Wij zaten dan vaak alvast aan tafel, wij aten altijd de keuken.
Is dus ook een gewoonte die ik gecreëerd heb. Toen ze klein waren was dat vaak even het moment voor een filmpje, zodat er geen kinderen voor mijn voeten liepen in de keuken.
[...]
Hij neemt het de kinderen niet zozeer kwalijk, hij begrijpt heus wel dat kinderen nu eenmaal geen zin hebben om iets bij te dragen of te doen uit zichzelf. Hij geeft - als je alles goed gelezen hebt - aan dat zijn vriendin niet actief huisregels en/of taken met ze opstelt maar het onzin vindt en hem zelfs afvalt waar de kinderen bij zijn....
Hij registreert dat die kinderen op de bank hangen terwijl de moeder en hij koken. Hij registreert dat niet als positief. Hij hangt er een waardeoordeel aan. Dáár gaat het al mis.
Mijn kinderen hangen op zulke momenten ook op de bank en tot gisteren had ik daar voor mezelf geen waardeoordeel over. Daar heb ik vandaag geïnspireerd door dit topic dus over nagedacht. Iets dat bij ons zo normaal is en bij anderen kennelijk niet. Ben ik dan zo gek dat ik dat toelaat? Conclusie: niet dus, bij mijn ouders ging dat ook zo. Wij zaten dan vaak alvast aan tafel, wij aten altijd de keuken.
Is dus ook een gewoonte die ik gecreëerd heb. Toen ze klein waren was dat vaak even het moment voor een filmpje, zodat er geen kinderen voor mijn voeten liepen in de keuken.
woensdag 7 december 2016 19:15
quote:sssssst schreef op 07 december 2016 @ 18:47:
[...]
Hij registreert dat die kinderen op de bank hangen terwijl de moeder en hij koken. Hij registreert dat niet als positief. Hij hangt er een waardeoordeel aan. Dáár gaat het al mis.
Mijn kinderen hangen op zulke momenten ook op de bank en tot gisteren had ik daar voor mezelf geen waardeoordeel over. Daar heb ik vandaag geïnspireerd door dit topic dus over nagedacht. Iets dat bij ons zo normaal is en bij anderen kennelijk niet. Ben ik dan zo gek dat ik dat toelaat? Conclusie: niet dus, bij mijn ouders ging dat ook zo. Wij zaten dan vaak alvast aan tafel, wij aten altijd de keuken.
Is dus ook een gewoonte die ik gecreëerd heb. Toen ze klein waren was dat vaak even het moment voor een filmpje, zodat er geen kinderen voor mijn voeten liepen in de keuken.Je inlevingsvermogen buiten je eigen gezin met je eigen biologische kinderen reikt ook niet veel verder dan dat hé..
[...]
Hij registreert dat die kinderen op de bank hangen terwijl de moeder en hij koken. Hij registreert dat niet als positief. Hij hangt er een waardeoordeel aan. Dáár gaat het al mis.
Mijn kinderen hangen op zulke momenten ook op de bank en tot gisteren had ik daar voor mezelf geen waardeoordeel over. Daar heb ik vandaag geïnspireerd door dit topic dus over nagedacht. Iets dat bij ons zo normaal is en bij anderen kennelijk niet. Ben ik dan zo gek dat ik dat toelaat? Conclusie: niet dus, bij mijn ouders ging dat ook zo. Wij zaten dan vaak alvast aan tafel, wij aten altijd de keuken.
Is dus ook een gewoonte die ik gecreëerd heb. Toen ze klein waren was dat vaak even het moment voor een filmpje, zodat er geen kinderen voor mijn voeten liepen in de keuken.Je inlevingsvermogen buiten je eigen gezin met je eigen biologische kinderen reikt ook niet veel verder dan dat hé..
woensdag 7 december 2016 20:09
quote:MRengine schreef op 07 december 2016 @ 19:55:
[...]
De vriendin van TO jaNee, juist de TO. Er is niet maar een waarheid in deze. De moeder zal die kinderen wel moeten aansturen, maar de TO zal begrip moeten krijgen voor de hedendaagse pubers en hun referentiekader. Zijn eigen referentiekader van toen hij zelf puber was is waarschijnlijk iets rooskleuriger ingekleurd door de tijd dan het in werkelijkheid was.
[...]
De vriendin van TO jaNee, juist de TO. Er is niet maar een waarheid in deze. De moeder zal die kinderen wel moeten aansturen, maar de TO zal begrip moeten krijgen voor de hedendaagse pubers en hun referentiekader. Zijn eigen referentiekader van toen hij zelf puber was is waarschijnlijk iets rooskleuriger ingekleurd door de tijd dan het in werkelijkheid was.
woensdag 7 december 2016 20:28
quote:MRengine schreef op 07 december 2016 @ 19:55:
[...]
De vriendin van TO ja
Dat vind ik ook.
Als iemand zich ergert aan (het gedrag van) mijn kinderen dan zeg ik ook niet dat hij/zij zijn/haar referentiekader maar moet leren aanpassen. Ik weet dat ik niet onfeilbaar ben als opvoeder en dat kinderen, met name die van een ander, en de bijbehorende bende best een aanslag op iemand kunnen zijn. Wil niet zeggen dat ik ze dan in de kelderkast verstop maar wel dat ik bekijk waarin hun gedrag storend is voor iemand en wat ik daar als ouder aan kan doen.
[...]
De vriendin van TO ja
Dat vind ik ook.
Als iemand zich ergert aan (het gedrag van) mijn kinderen dan zeg ik ook niet dat hij/zij zijn/haar referentiekader maar moet leren aanpassen. Ik weet dat ik niet onfeilbaar ben als opvoeder en dat kinderen, met name die van een ander, en de bijbehorende bende best een aanslag op iemand kunnen zijn. Wil niet zeggen dat ik ze dan in de kelderkast verstop maar wel dat ik bekijk waarin hun gedrag storend is voor iemand en wat ik daar als ouder aan kan doen.
woensdag 7 december 2016 20:30
Mijn stiefmoeder vroeg mij vroegen altijd of ik haar wou helpen met de klusjes, hierdoor heb je een soort van momentje samen (wat voor kinderen heel fijn kan zijn). Kinderen kunnen naast school best een aantal zaken zelf, zoals hun vaat in de vaatwasser zetten en de tafel dekken. Door dit soort kleine taken worden ze ook heel langzaam voorbereid op wanneer ze ooit uit huis gaan en zien ze dat niet alles zomaar verdwijnt als je je moeder roept.
woensdag 7 december 2016 21:10
quote:nina1966 schreef op 07 december 2016 @ 17:35:
[...]
Ik denk dat als je dit eens terug leest dat je zelf wel kan raden waar het probleem ligt. Het kost je moeite om niets te zeggen Maar denk jij echt dat dat geergerde gedoe van jou alleen met woorden over kan komen? En ja in de auto lol omdat JIJ dan rijd, JIJ de muziek bepaald en JIJ jouw ding doet waarbij zij wat mee mogen doen, op jouw voorwaarden.
Wat is er mis met meer doen op de slaapkamer dan slapen?
Jij bent gewoon jaloers , zij doen niks en jullie moeten voor het eten zorgen. Als jij je niet over het calimero en ikke ikke gevoel heen kan zetten gaat dit geen standhouden.
Behoorlijke aannames doe je.
Als ik MIJN muziek zou draaien dan was het geen herrie. Ze hebben een USB stick met liedjes en die gaat er dan in. Alhoewel ze het ook best komisch vinden als ik eens mijn eigen muziek er doorheen gooi.
En tuurlijk mag je op je slaapkamer ook andere dingen doen. Maar ik zie niet in waarom ze als ze pas rond halfelf op bed liggen nog zonder toezicht op hun kamer op een tablet moeten. Mijn vriendin geeft ze melatonine want ze slapen zo slecht. En dan denk ik 'goh'.
De reden waarom ik dit niet voor het samenwonen heb besproken allemaal is omdat ik met mijn naive hoofd dacht dat een beetje meehelpen in huis en je troep opruimen standaard omgangsvormen zijn. Dus toen mijn vriendin zei dat ik me niet met de opvoeding mocht bemoeien dacht ik dat het zou gaan om bedtijden en dat soort zaken. Dit blijkt een fikse inschattingsfout van mijn kant uit.
[...]
Ik denk dat als je dit eens terug leest dat je zelf wel kan raden waar het probleem ligt. Het kost je moeite om niets te zeggen Maar denk jij echt dat dat geergerde gedoe van jou alleen met woorden over kan komen? En ja in de auto lol omdat JIJ dan rijd, JIJ de muziek bepaald en JIJ jouw ding doet waarbij zij wat mee mogen doen, op jouw voorwaarden.
Wat is er mis met meer doen op de slaapkamer dan slapen?
Jij bent gewoon jaloers , zij doen niks en jullie moeten voor het eten zorgen. Als jij je niet over het calimero en ikke ikke gevoel heen kan zetten gaat dit geen standhouden.
Behoorlijke aannames doe je.
Als ik MIJN muziek zou draaien dan was het geen herrie. Ze hebben een USB stick met liedjes en die gaat er dan in. Alhoewel ze het ook best komisch vinden als ik eens mijn eigen muziek er doorheen gooi.
En tuurlijk mag je op je slaapkamer ook andere dingen doen. Maar ik zie niet in waarom ze als ze pas rond halfelf op bed liggen nog zonder toezicht op hun kamer op een tablet moeten. Mijn vriendin geeft ze melatonine want ze slapen zo slecht. En dan denk ik 'goh'.
De reden waarom ik dit niet voor het samenwonen heb besproken allemaal is omdat ik met mijn naive hoofd dacht dat een beetje meehelpen in huis en je troep opruimen standaard omgangsvormen zijn. Dus toen mijn vriendin zei dat ik me niet met de opvoeding mocht bemoeien dacht ik dat het zou gaan om bedtijden en dat soort zaken. Dit blijkt een fikse inschattingsfout van mijn kant uit.
woensdag 7 december 2016 21:12
woensdag 7 december 2016 22:18
Ik heb een poging gedaan die op ruzie uitliep en als ik gewoon even wat aan de kinderen vraag waar vriendin bij is dan zegt ze nog voor de kinderen er wat mee kunnen iets van 'laat maar ik doe het zo wel'. Met zo'n blik naar mij alsof ik zojuist heb verzocht of ze op hun blote knieën met een tandenborstel de vloer schoon willen maken.
woensdag 7 december 2016 23:06
quote:Electric schreef op 07 december 2016 @ 22:18:
Ik heb een poging gedaan die op ruzie uitliep en als ik gewoon even wat aan de kinderen vraag waar vriendin bij is dan zegt ze nog voor de kinderen er wat mee kunnen iets van 'laat maar ik doe het zo wel'. Met zo'n blik naar mij alsof ik zojuist heb verzocht of ze op hun blote knieën met een tandenborstel de vloer schoon willen maken.
Dat is dan erg dom van je vriendin want zo ondermijnt ze je waar je bijstaat. Terwijl die kinderen misschien heus wel van goede wil zijn, ze klinken in ieder geval niet als vervelende rotpubers.
Ja en dat jij narrig bent als jij na een nachtdienst je nek breekt over een tas die middenin de gang ligt te slingeren kan ik me wel voorstellen, daar zou ik ook niet vrolijk van geworden zijn. Sterker nog, ik ben er zo eentje die zo'n tas zowat naar buiten kwakt maar goed, dat is ook omdat ik het dan eerst al 100 keer gezegd heb. Dat is bij jou niet het geval, want daar krijg je niet eens de kans voor zo te lezen.
TO, hoe meer ik lees hoe somberder ik het inzie qua relatie. Sorry dat ik het zeg.
Ik heb een poging gedaan die op ruzie uitliep en als ik gewoon even wat aan de kinderen vraag waar vriendin bij is dan zegt ze nog voor de kinderen er wat mee kunnen iets van 'laat maar ik doe het zo wel'. Met zo'n blik naar mij alsof ik zojuist heb verzocht of ze op hun blote knieën met een tandenborstel de vloer schoon willen maken.
Dat is dan erg dom van je vriendin want zo ondermijnt ze je waar je bijstaat. Terwijl die kinderen misschien heus wel van goede wil zijn, ze klinken in ieder geval niet als vervelende rotpubers.
Ja en dat jij narrig bent als jij na een nachtdienst je nek breekt over een tas die middenin de gang ligt te slingeren kan ik me wel voorstellen, daar zou ik ook niet vrolijk van geworden zijn. Sterker nog, ik ben er zo eentje die zo'n tas zowat naar buiten kwakt maar goed, dat is ook omdat ik het dan eerst al 100 keer gezegd heb. Dat is bij jou niet het geval, want daar krijg je niet eens de kans voor zo te lezen.
TO, hoe meer ik lees hoe somberder ik het inzie qua relatie. Sorry dat ik het zeg.
woensdag 7 december 2016 23:24
Daar zou ik wel voor open staan. Want ik hou echt van haar en ook van haar kinderen want die zijn deel van haar.
Ik zie ze niet als 'collateral damage' ofzo.
Ze is meer dan iemand die mij ondermijnt voor mijn gevoel. Al verbaast dit gedrag me wel van haar want zo kende ik haar niet toen we nog een LAT relatie hadden.
Ik zie ze niet als 'collateral damage' ofzo.
Ze is meer dan iemand die mij ondermijnt voor mijn gevoel. Al verbaast dit gedrag me wel van haar want zo kende ik haar niet toen we nog een LAT relatie hadden.
donderdag 8 december 2016 01:20
Als jullie dit niet samen oplossen en tijdig de kop indrukken kan ik je nu al op een briefje geven dat dit verwoestend gaat worden voor jullie relatie.
Het zijn overigens geen unieke problemen voor een nieuw gevormd gezin.
Maar wel hetgeen waar de meeste op stuk zullen gaan, en dan wel het niet op 1 lijn gaan zitten en niet een team kunnen vormen.
Als iedereen op zijn eigen eilandje blijft zitten en elkaar iedere keer het water in kiepert zodra je elkaars eiland betreed ga je nooit harmonie krijgen onder 1 dak.
Wat tips.
Benoem het probleem dat je ervaart dat jullie andere ideeën hebben over regels en opvoeding van de kinderen.
En benoem met name dat je er naar toe wil werken dat jullie allemaal je prettig en thuis kunnen gaan voelen in dit nieuwe gezin.
Neem asap een derde in de arm ( gezinscoach) die met jullie objectief kan meekijken hoe jullie samen een lijn uit kunnen zetten, en mee kan helpen met schipperen tussen jullie visies.
Neem van mij aan, better safe then sorry dat je dit niet gelijk hebt gedaan.
Bespreek ook welke taak jullie gezamelijk gaan hebben in het gezin, en welke alleen moeder.
Maak overtuigd de afspraken met elkaar en hou je er aan!
Voer de afspraken gedoseerd in voor de kinderen.
Hou de gezinscoach een tijdje aan om eens per maand te evalueren en evt bij te schaven.
Hou de komende tijd 1 keer per week een gezinsgesprek met zijn allen van een half uurtje.
Maak daar iets gezelligs van ( mooi moment bv om vrijdagavond het weekend mee te starten ?)
Wat lekkers erbij, kopje thee en laat iedereen vertellen hoe het gaat en wat je fijn zou vinden, bespreek oplossingen waar nodig/ evt. Neem je eerst de zaken aan en overleg je met zijn tweeën ( of met gezinscoach ) apart wat jullie er mee gaan doen.
Belangrijk om vooral naar elkaar te luisteren! Niet direct verzanden in verwijtende discussies, zeker niet samen met de kinderen erbij.
Bespreek in de wekelijkse gezinsgesprekken zeker ook de leuke dingen, verzin samen leuke dingen om het weekend te doen.
( hoeft niet allemaal groots te zijn, wees inventief!)
Sluit het gezamelijk af met een gezelschapsspel, voor wat ontspanning en samenhorigheid.
Je vriendin is bij je ingetrokken met haar kinderen.
Hoe is jullie huis? Nog steeds zoals jij het hebt ingericht ?
Zo ja, ga er iets van samen van maken zodat het ook echt jullie nieuwe thuis gaat worden.
Koop een pot verf, behang ,hussel wat meubels door elkaar en ga los in de woonwinkels om het gezellig te stylen.
Zo creëer je een nieuwe look die jullie samen hebben bedacht en geeft de nieuwkomers ook de kans om zich meer thuis te voelen.
Frisse wind dor het huis!
Want vergeet niet, het is voor de meeste lastig om in een bestaande omgeving zonder eigen inbreng je thuis te kunnen voelen.
Idem voor de kamers van de kids, laat ook hen hun kamer bedenken en klus er samen een vernieuwde kamer van.
Misschien heb je dit al gedaan hoor, en is het een overbodige tip. Maar zo niet, doen! En niet mee wachten.
Creëer nieuwe gezinstradities.
Bv, iedere zaterdag bakt om de beurt een gezinslid een taart, de ander kiest een film en maak de zaterdagavond jullie quality time als gezin.
Iedere eerst vrijdag van de maand pannekoeken op het menu.
Iedere zondag gezamelijk uitgebreid ontbijten aan tafel.
Nou ja, verzin en vul in.
Betrek de kinderen bij deze leuke zaken, geef ze een stem en neem ideeën van ze aan.
Het verbindt en je geeft ze het gevoel ook regie te hebben in hun nieuwe gezinssituatie.
Kinderen moeten idd dingen doen , maar ze willen daarnaast ook gehoord worden.
Ga daar niet aan voorbij , maar breng het moeten en mogen in balans.
Besef dat het voor je vriendin lastig zal zijn het ouderschap deels te gaan delen met je en heb daar begrip voor.
Je vriendin zal daartegenover moeten begrijpen dat jij 10-0 achter staat en een flinke inhaalslag moet maken in een vertrouwensband opbouwen en wennen aan kinderen in huis.
Verwijt elkaar dit niet maar steun elkaar in dit lastige gewenningspocces.
Maak ook tijd vrij voor elkaar.
Doe regelmatig ook iets met zijn tweetjes.
Bedenk dat je verder komt met elkaar iets te gunnen dan iets van elkaar te willen.
Geven en nemen enzo.
Geef de kinderen de ruimte. ( daar bedoel ik niet mee dat ze de tassen in de gang moeten blijven pleuren )
Erken dat ook zij tijd nodig hebben om te wennen aan een nieuw huis, aan jou als gezinslid.
Je mag best hardop zo nu en dan tegen elkaar uitspreken dat dit best lastig is.
Verwijt ze niet, wat feitelijk door jullie als volwassenen teweeg wordt gebracht. Maar blijf allebei wel consequent.
Ga ook regelmatig iets alleen doen.
Zo stap je af en toe uit de situatie, en geef je bovendien moeder en de kids de ruimte om for old time sake lekker met zijn drieën ssn te keutelen.
Kids zullen het fijn vinden met regelmaat hun moeder even voor zichzelf te hebben.
Laat je vriendin dit lezen , zodat ze weet dat je deze " wijsheid" hebt van iemand die 5 jaar ervaring heeft met een samengesteld gezin
Denk niet dat je dit wel even met zijn tweeën fixt , believe me, verkleint je kans van slagen alleen maar.
Ik hoop dat jullie wiebelige start het begin is van een fijne toekomst samen
Het zijn overigens geen unieke problemen voor een nieuw gevormd gezin.
Maar wel hetgeen waar de meeste op stuk zullen gaan, en dan wel het niet op 1 lijn gaan zitten en niet een team kunnen vormen.
Als iedereen op zijn eigen eilandje blijft zitten en elkaar iedere keer het water in kiepert zodra je elkaars eiland betreed ga je nooit harmonie krijgen onder 1 dak.
Wat tips.
Benoem het probleem dat je ervaart dat jullie andere ideeën hebben over regels en opvoeding van de kinderen.
En benoem met name dat je er naar toe wil werken dat jullie allemaal je prettig en thuis kunnen gaan voelen in dit nieuwe gezin.
Neem asap een derde in de arm ( gezinscoach) die met jullie objectief kan meekijken hoe jullie samen een lijn uit kunnen zetten, en mee kan helpen met schipperen tussen jullie visies.
Neem van mij aan, better safe then sorry dat je dit niet gelijk hebt gedaan.
Bespreek ook welke taak jullie gezamelijk gaan hebben in het gezin, en welke alleen moeder.
Maak overtuigd de afspraken met elkaar en hou je er aan!
Voer de afspraken gedoseerd in voor de kinderen.
Hou de gezinscoach een tijdje aan om eens per maand te evalueren en evt bij te schaven.
Hou de komende tijd 1 keer per week een gezinsgesprek met zijn allen van een half uurtje.
Maak daar iets gezelligs van ( mooi moment bv om vrijdagavond het weekend mee te starten ?)
Wat lekkers erbij, kopje thee en laat iedereen vertellen hoe het gaat en wat je fijn zou vinden, bespreek oplossingen waar nodig/ evt. Neem je eerst de zaken aan en overleg je met zijn tweeën ( of met gezinscoach ) apart wat jullie er mee gaan doen.
Belangrijk om vooral naar elkaar te luisteren! Niet direct verzanden in verwijtende discussies, zeker niet samen met de kinderen erbij.
Bespreek in de wekelijkse gezinsgesprekken zeker ook de leuke dingen, verzin samen leuke dingen om het weekend te doen.
( hoeft niet allemaal groots te zijn, wees inventief!)
Sluit het gezamelijk af met een gezelschapsspel, voor wat ontspanning en samenhorigheid.
Je vriendin is bij je ingetrokken met haar kinderen.
Hoe is jullie huis? Nog steeds zoals jij het hebt ingericht ?
Zo ja, ga er iets van samen van maken zodat het ook echt jullie nieuwe thuis gaat worden.
Koop een pot verf, behang ,hussel wat meubels door elkaar en ga los in de woonwinkels om het gezellig te stylen.
Zo creëer je een nieuwe look die jullie samen hebben bedacht en geeft de nieuwkomers ook de kans om zich meer thuis te voelen.
Frisse wind dor het huis!
Want vergeet niet, het is voor de meeste lastig om in een bestaande omgeving zonder eigen inbreng je thuis te kunnen voelen.
Idem voor de kamers van de kids, laat ook hen hun kamer bedenken en klus er samen een vernieuwde kamer van.
Misschien heb je dit al gedaan hoor, en is het een overbodige tip. Maar zo niet, doen! En niet mee wachten.
Creëer nieuwe gezinstradities.
Bv, iedere zaterdag bakt om de beurt een gezinslid een taart, de ander kiest een film en maak de zaterdagavond jullie quality time als gezin.
Iedere eerst vrijdag van de maand pannekoeken op het menu.
Iedere zondag gezamelijk uitgebreid ontbijten aan tafel.
Nou ja, verzin en vul in.
Betrek de kinderen bij deze leuke zaken, geef ze een stem en neem ideeën van ze aan.
Het verbindt en je geeft ze het gevoel ook regie te hebben in hun nieuwe gezinssituatie.
Kinderen moeten idd dingen doen , maar ze willen daarnaast ook gehoord worden.
Ga daar niet aan voorbij , maar breng het moeten en mogen in balans.
Besef dat het voor je vriendin lastig zal zijn het ouderschap deels te gaan delen met je en heb daar begrip voor.
Je vriendin zal daartegenover moeten begrijpen dat jij 10-0 achter staat en een flinke inhaalslag moet maken in een vertrouwensband opbouwen en wennen aan kinderen in huis.
Verwijt elkaar dit niet maar steun elkaar in dit lastige gewenningspocces.
Maak ook tijd vrij voor elkaar.
Doe regelmatig ook iets met zijn tweetjes.
Bedenk dat je verder komt met elkaar iets te gunnen dan iets van elkaar te willen.
Geven en nemen enzo.
Geef de kinderen de ruimte. ( daar bedoel ik niet mee dat ze de tassen in de gang moeten blijven pleuren )
Erken dat ook zij tijd nodig hebben om te wennen aan een nieuw huis, aan jou als gezinslid.
Je mag best hardop zo nu en dan tegen elkaar uitspreken dat dit best lastig is.
Verwijt ze niet, wat feitelijk door jullie als volwassenen teweeg wordt gebracht. Maar blijf allebei wel consequent.
Ga ook regelmatig iets alleen doen.
Zo stap je af en toe uit de situatie, en geef je bovendien moeder en de kids de ruimte om for old time sake lekker met zijn drieën ssn te keutelen.
Kids zullen het fijn vinden met regelmaat hun moeder even voor zichzelf te hebben.
Laat je vriendin dit lezen , zodat ze weet dat je deze " wijsheid" hebt van iemand die 5 jaar ervaring heeft met een samengesteld gezin
Denk niet dat je dit wel even met zijn tweeën fixt , believe me, verkleint je kans van slagen alleen maar.
Ik hoop dat jullie wiebelige start het begin is van een fijne toekomst samen
donderdag 8 december 2016 17:46
Goed advies van Consuela, maar men lijkt toch wel een beetje te vergeten dat zij gewoon 'geen' geen biologisch gezin vormen en dat hij op die manier dus ook geen zorg en verantwoording hoeft te nemen en zich ook niet op die wijze hoeft te gedragen. Toch zijn er hier wel velen die dit van hem lijken te 'verwachten' want ze vormen een 'gezin' dus moet hij zich maar in alle bochten wringen. Net alsof hij nu eenmaal voor dit lot gekozen heeft. Maar dat is makkelijk gezegd! No way..
Ik zou persoonlijk ook eerst es rustig gaan aankijken of je er samen met je vriendin uit kunt komen in de gesprekken, vóórdat je allemaal veranderingen in je huis gaat aanbrengen. Want als de basis-huisregels en normale klusjes al moeilijk of niet bespreekbaar zijn (moeder wil ze ontzien en valt TO af, zelfs in bijzijn van de kinderen) zou ik zelf erg weinig zin hebben om moeite voor de rest te gaan doen, het kan achteraf dan erg zonde zijn van de moeite en investering en dan zit je zomaar even met een omgebouwd huis.
Bij mij zou het zijn: iedereen leert zich aanpassen en aan de regels houden, want no way dat ik zou toestaan me een vreemde te gaan voelen in mijn eigen huis.
Ik zou persoonlijk ook eerst es rustig gaan aankijken of je er samen met je vriendin uit kunt komen in de gesprekken, vóórdat je allemaal veranderingen in je huis gaat aanbrengen. Want als de basis-huisregels en normale klusjes al moeilijk of niet bespreekbaar zijn (moeder wil ze ontzien en valt TO af, zelfs in bijzijn van de kinderen) zou ik zelf erg weinig zin hebben om moeite voor de rest te gaan doen, het kan achteraf dan erg zonde zijn van de moeite en investering en dan zit je zomaar even met een omgebouwd huis.
Bij mij zou het zijn: iedereen leert zich aanpassen en aan de regels houden, want no way dat ik zou toestaan me een vreemde te gaan voelen in mijn eigen huis.
anoniem_289445 wijzigde dit bericht op 08-12-2016 17:53
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
% gewijzigd
vrijdag 9 december 2016 07:43
