Mijzelf ik de weg zitten

07-12-2016 19:46 52 berichten
Ik plaats dit topic onder psyche, maar het zou net zo goed onder lijf&lijn kunnen. Alhoewel...

Ik zit mijzelf in de weg en word er gek van. Al tijden ben ik ongelukkig met mijn lichaam. Ik heb overgewicht en wil daarom afvallen.



Omdat ik er elke dag mee bezig ben heb ik geprobeerd hierover met een therapeut te praten, helaas zonder succes. Het enige wat gaat helpen is afvallen.



Maar het wil niet! Ik houd mijzelf tegen wanneer ik op mijn eten let. Alsof een tweede persoon in mij zegt: ik wil dit niet, ik moet eten!

Het zijn geen vreselijke eetbuien en gelukkig sport ik er nog wel bij, maar ik zit mijzelf zo in de weg.



Ik heb het geprobeerd los te laten. Mijzelf te accepteren zoals ik ben. Maar elke keer als ik mijzelf dit voorneem is het een dag later alweer verloren.



Een vicieuze cirkel dus en ondertussen voel ik de kilo's er bij opkomen.



Wie heeft de gouden tip dat stemmetje in mijn hoofd knock-out te slaan?
Alle reacties Link kopieren
Heb je die therapeut zelf betaald?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Is dat relevant?
Ik zou naar de huisarts gaan en een verwijzing vragen naar zowel een goede psycholoog als een dietiste.
Alle reacties Link kopieren
Ja, zou je een personal trainer kunnen betalen? IK ben zelf ook te dik geweest en ik ben er met een PT uitgekomen. Ik heb nog steeds emotionele ups en down en soms problemen met motivatie. Toch ben ik sindsdien niet meer fors teruggevallen mbt te dik/te zwaar zijn.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Je blijft in je hoofd zitten met therapeuten. Ik heb er juist heel veel aan gehad om de kracht van mijn lichaam te leren kennen. Zelfs de kracht van mijn 'dikke' lichaam ontdekken leidde langzaam tot een andere mindset.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
eh.. gezond voedsel kopen?
very metal
quote:viva-amber schreef op 07 december 2016 @ 20:07:

Je blijft in je hoofd zitten met therapeuten. Ik heb er juist heel veel aan gehad om de kracht van mijn lichaam te leren kennen. Zelfs de kracht van mijn 'dikke' lichaam ontdekken leidde langzaam tot een andere mindset.



Ik probeer het nu ook door thuis yoga te beoefenen en meer mijn lichaam aan te voelen en meer tot mijzelf te komen (kan het niet zo goed uitleggen) bedoel je dat ook?

Ik weet eigenlijk niet zo wat een PT kost, maar ik weet nu al dat als ik daar zelf steeds heen moet, dat niet gaat lukken. (Gebrek aan discipline)
quote:blueeyes*3 schreef op 07 december 2016 @ 20:03:

Ik zou naar de huisarts gaan en een verwijzing vragen naar zowel een goede psycholoog als een dietiste.Deze weg heb ik al bewandeld, maar heeft helaas niets opgeleverd.
Ik hoor mijzelf de excuses verzinnen. En dat weet ik, ik weet dat ik mijzelf een schop onder mijn kont moet geven. Maar dat lukt 1 dag en dan houdt het alweer op. Zo irritant van me !
Alle reacties Link kopieren
Maar wat had je dan verwacht dat eruit zou komen met je therapeut? Therapeuten en psychologen kunnen je helpen en handvatten geven, maar uiteindelijk ben jij diegene die moet gaan afvallen. Van elke week een paar uurtjes praten val je niet af (hoe jammer dat ook is ). Het enige wat dat stemmetjes kan verslaan, is door niet langer te denken maar gewoon te doen. Dat begin klein en kan je vanuit daar uitbreiden. Neem volgende keer de trap in plaats van de lift (ja, ook als het vier verdiepingen zijn). Ga met de fiets naar werk/winkel/hobby/vrienden. Ga 's avonds een rondje lopen. Op een gegeven moment zul je het gewoon moeten doen.
Alle reacties Link kopieren
Yoga kan wel helpen alleen gaat het best langzaam. Ik kwam er bijv achter dat ik mezelf nog steeds kon opdrukken toen ik te zwaar was. Ik heb veel gehad aan een trainer van Overload mbt stap voor stap voeding aanpassen en krachtsport. Ja, je moet er wel zelf heen.



Dingen fysiek ervaren heeft mij meer geholpen dan praten over mijn problemen met gewicht. Mijn trainer heeft mij ook nooit afgevallen daar was ik echt verbaast over. Hij viel mij niet een af wanneer het een x een week prut was of wanneer ik door honger toch een x te veel at. Blijkbaar praten we vooral negatief over ons zelf. Het heeft mij verbaasd dat een ander helemaal niet negatief was over mijn situatie.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Ofwel je bent bang iets te verliezen ofwel je hebt nu niets te verliezen en dat voelt comfortabel.

Stel je voor dat je je droomlichaam zou hebben, wat zou je daar dan echt van vinden, ik bedoel, echt?!
Alle reacties Link kopieren
quote:Maar het wil niet!

Zoek eens uit waarom 'het' niet wil.

Wat precies is 'het'?

Wat ligt er aan jouw verzet ten grondslag?

Wil je het echt wel of moet het vooral?

Wat houdt je tegen? Wie staat er symbool voor die tweede persoon?



Het kan je helpen deze vragen te onderzoeken.

Zoek ook uit wat je wel wilt en waarom. Daar ligt je motivatie.
Alle reacties Link kopieren
quote:Cateautje schreef op 07 december 2016 @ 20:25:

Ofwel je bent bang iets te verliezen ofwel je hebt nu niets te verliezen en dat voelt comfortabel.

Stel je voor dat je je droomlichaam zou hebben, wat zou je daar dan echt van vinden, ik bedoel, echt?!Ook interessante overwegingen om mee te nemen.
Ik denk vooral dat het idee dat ik slank moet zijn een eigen leven is gaan leiden. Dat het geen echte wens is, maar meer een op zichzelf staande gedachte wat een stuk identiteit is geworden. Dat bedenk ik eigenlijk uit de door jullie gestelde vragen. Desondanks wil ik natuurlijk graag slank zijn, maar blijkbaar wil ik er geen moeite voor doen. Sorry als ik chaotisch klink, ik schrijf het zoals het in mij opkomt.

Het is ook het gevoel dat het een lang proces is. Klinkt stom maar ik heb er 'geen zin in'. Dat zou dus betekenen dat ik tegen mijzelf moet zeggen: "prima, dan niet. Maar dan ook niet zeuren over een paar kilo teveel" en dat lukt dus niet.

Het is een constante tweestrijd waarin ik zit.
quote:Cateautje schreef op 07 december 2016 @ 20:25:

Ofwel je bent bang iets te verliezen ofwel je hebt nu niets te verliezen en dat voelt comfortabel.

Stel je voor dat je je droomlichaam zou hebben, wat zou je daar dan echt van vinden, ik bedoel, echt?!Goede vragen. Ik weet eigenlijk niet of ik wat te verliezen heb. Een tijd geleden ben ik veel afgevallen en had ik bijna mijn droomlichaam. Ik zat toen echt supergoed in mijn vel!
quote:Halo schreef op 07 december 2016 @ 20:41:

[...]





Goede vragen. Ik weet eigenlijk niet of ik wat te verliezen heb. Een tijd geleden ben ik veel afgevallen en had ik bijna mijn droomlichaam. Ik zat toen echt supergoed in mijn vel!Wat is er toen gebeurd? Waarom heb je weer afscheid genomen van je slanke lijf?
Alle reacties Link kopieren
quote:Halo schreef op 07 december 2016 @ 20:40:

Dat zou dus betekenen dat ik tegen mijzelf moet zeggen: "prima, dan niet. Maar dan ook niet zeuren over een paar kilo teveel" en dat lukt dus niet.

Het is een constante tweestrijd waarin ik zit.

Dat snap ik wel. Het klinkt als een ouder die met een zwaaiende vinger voor je staat. Je mag niet zeuren, je mòet accepteren. Logisch dat je daar tegenin gaat.



Wat zou meer helpend zijn om uit de tweestrijd te komen en jezelf te accepteren met een paar kilo extra?

Kun je jezelf daarin motiveren?
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het wel, elke avond zeg je weer tegen jezelf dat je morgen echt, écht betere keuzes gaat maken. En dan is het morgen en kijken die m&m's je aan, lokken de kaasstengels je en is het toch teveel moeite om dat gezonde avondeten te maken. Ik heb de oplossing ook nog niet gevonden, helaas.

Wat me wel een beetje helpt is het maken van nieuwe gewoontes. Zo eet ik nu tussen 4 en 5 een bakje snoeptomaten. Die kan ik gedachteloos opeten waardoor ik mijn honger uitstel en de sausijzenbroodjes op het station iets minder hard roepen. Ook drink ik na het eten 's avonds 2 koppen thee, waardoor ik de zin in zoetigheid de kop indruk. Zulke kleine dingetjes zijn wat makkelijker uit te voeren dan 'vanaf nu eet ik geen chocola meer', maar helpen toch.

Ook probeer ik voor mezelf te bepalen waarom ik dit nu eet. Heb ik net op tv een stelletje gezien dat uit eten was (wat voor mij een cue is om aan eten te denken), of heb ik echt honger? Wil ik met deze reep chocola mijn frustratie wegeten of heb ik zin in de smaak van chocola?
Heb je ook cognitieve gedragstherapie gehad? Zeg maar leren om iets tegenover die 'ja maar...' gedachte te zetten?



En ben je eerlijk geweest bij de diëtiste? Alles opgeschreven wat je at? Ook dat blokje kaas bij de super en dat koekje dat je bij de koffie op het terras kreeg?



Heb je al eens uitgezocht waarom je geen discipline hebt? Wat maakt dat jij jezelf niet belangrijk genoeg vindt om iets over te hebben om je weer zo goed te voelen? Waarom gun je dat jezelf niet? Of vind je het offer te groot?
Alle reacties Link kopieren
slecht voedsel geeft 0 voldoening. het is heel kort ff lekker, en zelfs dan vaak nog niet eens.

goede voeding is het beste geschenk dat je jezelf kan geven, je moet het jezelf aanleren. misschien gaat het met vallen en opstaan maar uiteindelijk zul je zelf merken dat gezond veel lekkerder is dan fabrieks-en banketmeuk. en de voordelen voor je gezondheid zijn zo groot.

de onweerstaanbare trek naar rotzooi duurt steeds maar kort, die momenten kun je uitzingen.

zoek eens naar gezonde snacks op internet, je hoeft echt niet minder te gaan eten.
very metal
quote:Cateautje schreef op 07 december 2016 @ 20:46:

[...]



Wat is er toen gebeurd? Waarom heb je weer afscheid genomen van je slanke lijf?Zwangerschap, en ik gaf gewoon op, liet mijzelf gaan. Het aas ook nog eens rond sinterklaastijd dus dat gooide de remmen al helemaal los.
quote:-KING- schreef op 07 december 2016 @ 21:01:

slecht voedsel geeft 0 voldoening. het is heel kort ff lekker, en zelfs dan vaak nog niet eens.

goede voeding is het beste geschenk dat je jezelf kan geven, je moet het jezelf aanleren. misschien gaat het met vallen en opstaan maar uiteindelijk zul je zelf merken dat gezond veel lekkerder is dan fabrieks-en banketmeuk. en de voordelen voor je gezondheid zijn zo groot.

de onweerstaanbare trek naar rotzooi duurt steeds maar kort, die momenten kun je uitzingen.

zoek eens naar gezonde snacks op internet, je hoeft echt niet minder te gaan eten.Ik heb een lange tijd echt heel gezond gegeten en gesport. En toen voelde ik mij inderdaad frisser, gezonder en fitter. Ik voel ook nog steeds het verschil tussen gezond en ongezond. Als ik ongezond eet voel ik mij ook echt 'vies'. Dus ik eet wel echt bewust de verkeerde keuze.
quote:blueeyes*3 schreef op 07 december 2016 @ 20:49:

Heb je ook cognitieve gedragstherapie gehad? Zeg maar leren om iets tegenover die 'ja maar...' gedachte te zetten?



En ben je eerlijk geweest bij de diëtiste? Alles opgeschreven wat je at? Ook dat blokje kaas bij de super en dat koekje dat je bij de koffie op het terras kreeg?



Cognitieve therapie, ik ga mij er in verdiepen. Zoals je aangeeft moet ik inderdaad iets tegenover die 'ja, maar' zetten. Of eigenlijk de 'ik kan niet, ik wil niet'

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven