Lijf & Lijn
alle pijlers
Anorexia versus obesitas
donderdag 8 december 2016 08:42
Vol afschuw heb ik gekeken, net als vele anderen, naar de documentaire van Emma, het meisje met anorexia. Afschuwelijk, hoe je zo'n lichaam ziet aftakelen, wat verschrikkelijk voor dat meisje en voor haar omgeving. Gisteravond bij Humberto Tan werd het nog even toegelicht. Wat voor een vreselijke ziekte het is en waarvan zelfs artsen niet precies weten hoe en waarom. Op dat moment realiseerde ik mij dat ik veel overeenkomsten zie met obesitas. Mijn beste vriendin heeft zwaar overgewicht. Altijd met haar gewicht bezig. Een paar jaar geleden heeft ze, onder begeleiding, een zwaar programma gevolgd. Ze is toen 45 kg! afgevallen. Wat waren we trots op haar. Ze was dol- en dolgelukkig, iedereen prees haar de hemel in. Ik heb altijd gedacht dat zij nooit meer dik zou worden. Ze wist nu immers hoe het was om weer slank en sexy te zijn. En toch, na ongeveer een jaar, verviel ze langzamerhand weer in het oude patroon. Ze heeft mij zelf wel eens verteld dat ze het ene moment jankend voor de spiegel stond, walgend van haar en haar vreselijke lichaam, om meteen daarna naar de kast te lopen en een zak chips leeg te vreten. Ze begreep er zelf helemaal niets van.
En gisteravond zag ik de overeenkomsten met Emma, die dolgelukkig op de fiets zat, blij was dat ze weer wat kon, echt de wil had om beter te worden en later toch weer verviel in niet eten en afvallen.
Er is geen mens in de wereld die een anorexia patiënt zal veroordelen. Iedereen vind het doodzielig en ze kunnen alle steun krijgen die ze hebben moeten. En terecht ook. Maar iemand met obesitas wordt eigenlijk altijd gezien als een zwak persoon, iemand die niet wil, iemand die maar gewoon niet meer zoveel moet eten en flink moet gaan sporten. Waarom krijgt iemand met anorexia alle steun van de wereld en wordt iemand met overgewicht gezien als een zwakkeling? Ik wil nu niet meteen iedereen die te zwaar is als patiënt betitelen, net zomin als dat slanke mensen niet altijd anorexia hebben. Waar het mij omgaat is dat anorexia patiënten kunnen rekenen op alle begrip en compassie, terwijl iemand met overgewicht vaak als dom wordt gezien; eigen schuld, dikke bult.
En gisteravond zag ik de overeenkomsten met Emma, die dolgelukkig op de fiets zat, blij was dat ze weer wat kon, echt de wil had om beter te worden en later toch weer verviel in niet eten en afvallen.
Er is geen mens in de wereld die een anorexia patiënt zal veroordelen. Iedereen vind het doodzielig en ze kunnen alle steun krijgen die ze hebben moeten. En terecht ook. Maar iemand met obesitas wordt eigenlijk altijd gezien als een zwak persoon, iemand die niet wil, iemand die maar gewoon niet meer zoveel moet eten en flink moet gaan sporten. Waarom krijgt iemand met anorexia alle steun van de wereld en wordt iemand met overgewicht gezien als een zwakkeling? Ik wil nu niet meteen iedereen die te zwaar is als patiënt betitelen, net zomin als dat slanke mensen niet altijd anorexia hebben. Waar het mij omgaat is dat anorexia patiënten kunnen rekenen op alle begrip en compassie, terwijl iemand met overgewicht vaak als dom wordt gezien; eigen schuld, dikke bult.
donderdag 8 december 2016 22:43
quote:Ananas schreef op 08 december 2016 @ 11:01:
Bij de meeste mensen is het vermageren het punt niet. Bijna iedereen met overgewicht heeft op enig moment met enig dieet flink veel kilo's verloren. Volgens mij is het punt, dat daarna bijna alles hetzelfde blijft.
Ja, je bent slank.
Maar je hebt niet opeens meer of leukere vrienden. Je valt niet meer of minder op dan je daarvoor al deed. Je wordt niet ineens beter betaalt op je werk. Je hele leven, op je garderobe na, is gewoon nog hetzelfde.
Dat de gedachte: 'Als ik slank ben, dan ben ik wel gelukkig', dus niet klopt. Omdat je lijf eigenlijk geen rol speelt in je sociale setting.
Soms lukt het mensen wel om de cirkel te doorbreken. Maar vaak ook niet. En dat is misschien best logisch.Ik ben wel gelukkiger als ik slank ben. Ik heb levenslang en moet altijd op mijn lijn letten vanaf mijn 12 de. Ik ben 24 jaar geleden 12 kilo afgevallen. Als ik aankom wil ik dat er toch weer af hebben. Het is een levenslange strijd maar ik voel me niet fijn als ik te dik ben. Daarom lijn ik regelmatig. Ik doe dat niet voor mijn gezondheid maar gewoon omdat ik veel mooier ben als ik slanker ben en alle kleding mij mooier staat. Uiterlijk is voor mij heel belangrijk. Dus er beter uit zien is ten voordele voor mijn geluksgevoel.
Bij de meeste mensen is het vermageren het punt niet. Bijna iedereen met overgewicht heeft op enig moment met enig dieet flink veel kilo's verloren. Volgens mij is het punt, dat daarna bijna alles hetzelfde blijft.
Ja, je bent slank.
Maar je hebt niet opeens meer of leukere vrienden. Je valt niet meer of minder op dan je daarvoor al deed. Je wordt niet ineens beter betaalt op je werk. Je hele leven, op je garderobe na, is gewoon nog hetzelfde.
Dat de gedachte: 'Als ik slank ben, dan ben ik wel gelukkig', dus niet klopt. Omdat je lijf eigenlijk geen rol speelt in je sociale setting.
Soms lukt het mensen wel om de cirkel te doorbreken. Maar vaak ook niet. En dat is misschien best logisch.Ik ben wel gelukkiger als ik slank ben. Ik heb levenslang en moet altijd op mijn lijn letten vanaf mijn 12 de. Ik ben 24 jaar geleden 12 kilo afgevallen. Als ik aankom wil ik dat er toch weer af hebben. Het is een levenslange strijd maar ik voel me niet fijn als ik te dik ben. Daarom lijn ik regelmatig. Ik doe dat niet voor mijn gezondheid maar gewoon omdat ik veel mooier ben als ik slanker ben en alle kleding mij mooier staat. Uiterlijk is voor mij heel belangrijk. Dus er beter uit zien is ten voordele voor mijn geluksgevoel.
donderdag 8 december 2016 23:42
quote:watdachtjehiervan schreef op 08 december 2016 @ 12:18:
[...]
Geloof me, er worden gewoon afspraken gemaakt met ziekenhuizen over subsidies voor een x aantal operaties per jaar.
Een persoon uit mijn naaste omgeving heeft voor de operatie zowel met een dietist, een arts en een psycholoog eenmaal een gesprek gehad en mocht de operatie doen ( o ja, en een fysieke test). Nu drie kwart jaar na de operatie worstelt zij al met weer met eten..... Haar lijf is geopereerd maar haar mindset is gewoon hetzelfde gebleven.http://www.obesitaskliniek.nl/aanmelden/
Kijk even naar de criteria.
[...]
Geloof me, er worden gewoon afspraken gemaakt met ziekenhuizen over subsidies voor een x aantal operaties per jaar.
Een persoon uit mijn naaste omgeving heeft voor de operatie zowel met een dietist, een arts en een psycholoog eenmaal een gesprek gehad en mocht de operatie doen ( o ja, en een fysieke test). Nu drie kwart jaar na de operatie worstelt zij al met weer met eten..... Haar lijf is geopereerd maar haar mindset is gewoon hetzelfde gebleven.http://www.obesitaskliniek.nl/aanmelden/
Kijk even naar de criteria.
donderdag 8 december 2016 23:53
quote:SpringDing schreef op 08 december 2016 @ 23:42:
[...]
http://www.obesitaskliniek.nl/aanmelden/
Kijk even naar de criteria.Ook even gekeken, wat mij opviel; - Er mag geen sprake zijn van ernstige eetstoornissen, ernstige psychiatrische aandoeningen...
Persoonlijk ken ik 4 mensen die een maagverkleining hebben ondergaan, van de 4 zijn er 4 inmiddels weer (bijna) op hun oude gewicht.
[...]
http://www.obesitaskliniek.nl/aanmelden/
Kijk even naar de criteria.Ook even gekeken, wat mij opviel; - Er mag geen sprake zijn van ernstige eetstoornissen, ernstige psychiatrische aandoeningen...
Persoonlijk ken ik 4 mensen die een maagverkleining hebben ondergaan, van de 4 zijn er 4 inmiddels weer (bijna) op hun oude gewicht.
donderdag 8 december 2016 23:57
quote:Potato schreef op 08 december 2016 @ 23:53:
[...]
Ook even gekeken, wat mij opviel; - Er mag geen sprake zijn van ernstige eetstoornissen, ernstige psychiatrische aandoeningen...
Persoonlijk ken ik 4 mensen die een maagverkleining hebben ondergaan, van de 4 zijn er 4 inmiddels weer (bijna) op hun oude gewicht.Ik had het dan ook over serieuze psychische aandoeningen. En mijn ervaring is dus dat je met BED niet in aanmerking komt.
[...]
Ook even gekeken, wat mij opviel; - Er mag geen sprake zijn van ernstige eetstoornissen, ernstige psychiatrische aandoeningen...
Persoonlijk ken ik 4 mensen die een maagverkleining hebben ondergaan, van de 4 zijn er 4 inmiddels weer (bijna) op hun oude gewicht.Ik had het dan ook over serieuze psychische aandoeningen. En mijn ervaring is dus dat je met BED niet in aanmerking komt.
vrijdag 9 december 2016 00:17
quote:SpringDing schreef op 08 december 2016 @ 23:57:
[...]
Ik had het dan ook over serieuze psychische aandoeningen. En mijn ervaring is dus dat je met BED niet in aanmerking komt.Een van die 4 heeft en had eetbuien, maar misschien heeft ze dat voor haar operatie niet kenbaar gemaakt, dat kan natuurlijk ook. Feit is wel dat ze alle 4 na een hoop ellende weer bijna terug bij af zijn. Iets wat tussen de oren zit los je niet op door een operatie denk ik.
[...]
Ik had het dan ook over serieuze psychische aandoeningen. En mijn ervaring is dus dat je met BED niet in aanmerking komt.Een van die 4 heeft en had eetbuien, maar misschien heeft ze dat voor haar operatie niet kenbaar gemaakt, dat kan natuurlijk ook. Feit is wel dat ze alle 4 na een hoop ellende weer bijna terug bij af zijn. Iets wat tussen de oren zit los je niet op door een operatie denk ik.
vrijdag 9 december 2016 00:48
quote:Potato schreef op 09 december 2016 @ 00:17:
[...]
Een van die 4 heeft en had eetbuien, maar misschien heeft ze dat voor haar operatie niet kenbaar gemaakt, dat kan natuurlijk ook. Feit is wel dat ze alle 4 na een hoop ellende weer bijna terug bij af zijn. Iets wat tussen de oren zit los je niet op door een operatie denk ik.Ja daarom dus die screening. Het is ook gewoon heel zakelijk, een verzekeraar wil niet betalen voor iets dat maar een kleine kans van slagen heeft.
[...]
Een van die 4 heeft en had eetbuien, maar misschien heeft ze dat voor haar operatie niet kenbaar gemaakt, dat kan natuurlijk ook. Feit is wel dat ze alle 4 na een hoop ellende weer bijna terug bij af zijn. Iets wat tussen de oren zit los je niet op door een operatie denk ik.Ja daarom dus die screening. Het is ook gewoon heel zakelijk, een verzekeraar wil niet betalen voor iets dat maar een kleine kans van slagen heeft.
vrijdag 9 december 2016 06:34
quote:isolde55 schreef op 08 december 2016 @ 11:23:
Vaak is het gevoel dat je nooit genoeg hebt gegeten, een teken dat je niet de goede dingen eet. Groenten kun je rustig eten tot je echt vol zit. Vlees en dergelijke hebben een veel grotere calorie dichtheid. Om daarmee vol te zitten heb je veel meer nodig,Dan heb je er juist minder van nodig Je kunt rustig een pond spinazie eten, maar een pond kaas of biefstuk of gehakt?
Vaak is het gevoel dat je nooit genoeg hebt gegeten, een teken dat je niet de goede dingen eet. Groenten kun je rustig eten tot je echt vol zit. Vlees en dergelijke hebben een veel grotere calorie dichtheid. Om daarmee vol te zitten heb je veel meer nodig,Dan heb je er juist minder van nodig Je kunt rustig een pond spinazie eten, maar een pond kaas of biefstuk of gehakt?
vrijdag 9 december 2016 06:41
quote:Potato schreef op 08 december 2016 @ 23:53:
[...]
Ook even gekeken, wat mij opviel; - Er mag geen sprake zijn van ernstige eetstoornissen, ernstige psychiatrische aandoeningen...
Persoonlijk ken ik 4 mensen die een maagverkleining hebben ondergaan, van de 4 zijn er 4 inmiddels weer (bijna) op hun oude gewicht.Ik ken ook aardig wat mensen die een gbp hebben en allemaal zitten ze (sommigen inmiddels al jaren) ver onder het gewicht van voor hun operatie. Vaak hou je ook na zo'n operatie wel overgewicht (afhankelijk van je gewicht voor de operatie), maar wel veel minder dan ervoor.
[...]
Ook even gekeken, wat mij opviel; - Er mag geen sprake zijn van ernstige eetstoornissen, ernstige psychiatrische aandoeningen...
Persoonlijk ken ik 4 mensen die een maagverkleining hebben ondergaan, van de 4 zijn er 4 inmiddels weer (bijna) op hun oude gewicht.Ik ken ook aardig wat mensen die een gbp hebben en allemaal zitten ze (sommigen inmiddels al jaren) ver onder het gewicht van voor hun operatie. Vaak hou je ook na zo'n operatie wel overgewicht (afhankelijk van je gewicht voor de operatie), maar wel veel minder dan ervoor.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
vrijdag 9 december 2016 06:41
quote:SpringDing schreef op 09 december 2016 @ 00:48:
[...]
Ja daarom dus die screening. Het is ook gewoon heel zakelijk, een verzekeraar wil niet betalen voor iets dat maar een kleine kans van slagen heeft.Op de lange termijn lijkt juist die gbp ook een goed resultaat te geven.
[...]
Ja daarom dus die screening. Het is ook gewoon heel zakelijk, een verzekeraar wil niet betalen voor iets dat maar een kleine kans van slagen heeft.Op de lange termijn lijkt juist die gbp ook een goed resultaat te geven.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
vrijdag 9 december 2016 06:44
quote:SpringDing schreef op 08 december 2016 @ 23:57:
[...]
Ik had het dan ook over serieuze psychische aandoeningen. En mijn ervaring is dus dat je met BED niet in aanmerking komt.Ik denk dat het dan ook nog kan afhangen van de oorzaak van de BED. Dat zal namelijk ook nog (kunnen) verschillen per persoon. En de ernst zou ook nog kunnen verschillen per persoon.
[...]
Ik had het dan ook over serieuze psychische aandoeningen. En mijn ervaring is dus dat je met BED niet in aanmerking komt.Ik denk dat het dan ook nog kan afhangen van de oorzaak van de BED. Dat zal namelijk ook nog (kunnen) verschillen per persoon. En de ernst zou ook nog kunnen verschillen per persoon.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
vrijdag 9 december 2016 06:58
quote:karin12345 schreef op 09 december 2016 @ 01:20:
Ik geloof dat DE anorexiapatient of DE obesitaspatient niet bestaat.
Obesitaspatiënt niet, dat is het verkeerde woord. De vergelijking wordt verkeerd getrokken, dan zou je moeten zeggen de 'ondergewichtpatiënt' en de 'obesitaspatiënt' en die bestaat inderdaad volgens mij niet. Want je kunt een hoger of lager gewicht hebben door allerlei verschillende redenen.
Maar ik geloof wél dat DE anorexiapatiënt en DE eetbui/eetverslavingpatiënt bestaat. De inhoud van de problematiek zal van elkaar verschillen, maar als je het uitkleedt is de basis hetzelfde. De basis van heel veel problematiek is hetzelfde, omdat het allemaal om coping gaat. Omdat het gaat om hoe je geleerd hebt om met jezelf, met de wereld, met de mensen om je heen, met je leven om te gaan.
Ik vind het te kort door de bocht gaat om mensen met obesitas over één kam te scheren. Net alsof je tegen ieder mager persoon zegt 'jij hebt wel anorexia' terwijl dat zeker niet aan de hand hoeft te zijn. Eetstoornissen komen in veel verschillende vormen en maten, ondergewicht, net op gewicht, normaal gewicht, iets te zwaar en veel te zwaar.
Het gaat om de eetproblematiek, niet om het gewicht.
Ik geloof dat DE anorexiapatient of DE obesitaspatient niet bestaat.
Obesitaspatiënt niet, dat is het verkeerde woord. De vergelijking wordt verkeerd getrokken, dan zou je moeten zeggen de 'ondergewichtpatiënt' en de 'obesitaspatiënt' en die bestaat inderdaad volgens mij niet. Want je kunt een hoger of lager gewicht hebben door allerlei verschillende redenen.
Maar ik geloof wél dat DE anorexiapatiënt en DE eetbui/eetverslavingpatiënt bestaat. De inhoud van de problematiek zal van elkaar verschillen, maar als je het uitkleedt is de basis hetzelfde. De basis van heel veel problematiek is hetzelfde, omdat het allemaal om coping gaat. Omdat het gaat om hoe je geleerd hebt om met jezelf, met de wereld, met de mensen om je heen, met je leven om te gaan.
Ik vind het te kort door de bocht gaat om mensen met obesitas over één kam te scheren. Net alsof je tegen ieder mager persoon zegt 'jij hebt wel anorexia' terwijl dat zeker niet aan de hand hoeft te zijn. Eetstoornissen komen in veel verschillende vormen en maten, ondergewicht, net op gewicht, normaal gewicht, iets te zwaar en veel te zwaar.
Het gaat om de eetproblematiek, niet om het gewicht.
vrijdag 9 december 2016 07:06
quote:vivamien schreef op 08 december 2016 @ 12:12:
[...]
Deze pak ik er even uit, want dat vraag ik me dus af. Men zegt dat inderdaad bij anorexia, maar Emma wist op het laatst toch écht wel dat ze veel te mager was en zeker moest gaan eten om niet dood te gaan. Obesitas patiënten weten ook wel dat ze te dik zijn en eten toch door. Dat is een beetje de vergelijking.
Toen mijn vriendin weer aankwam, zeiden mensen wel eens (op een verwijtende toon) tegen mij; jeetje, ik snap dat niet, ze was zoveel afgevallen en moet je haar nu weer zien. In principe dacht ik hetzelfde maar nam het altijd wel voor haar op, omdat ik haar dagelijkse gevecht zag. Maar nu denk ik; kan ze het eigenlijk wel helpen, is het niet net zo'n ziekte als bij anorexia, maar dan andersom zeg maar...
Echt hoor, geloof maar dat dit tegen en vooral OVER anorexiapatiënten wordt gezegd.
'Jezus, heeft ze het nog niet gesnapt?'
'Goh, wil ze nou weer aandacht?'
'Heeft ze haar ouders/zus/broer/gezin/familie niet al genoeg aangedaan? Ze terroriseert de hele familie zo. Hoe kan ze haar ouders dit aandoen, wat een verwend kind.'
'Zo zorgt ze wel dat ze lekker in de aandacht blijft staan'
'Wat zonde, het was zo'n mooi meisje, ik snap dat niet, ze had alles mee!'
'Ja hoor, iedereen heeft zo veel aandacht aan haar besteed en nu doet ze dit weer. Ondankbaar hoor.'
'Is het nou nog niet klaar?'
'Denkt ze nou dat het leven om uiterlijk draait? Ze wil zo graag dun en mooi zijn en moet je haar nu zien.'
Ook de zin die jij zelf schrijft
'jeetje, ik snap dat niet, ze was zoveel aangekomen en moet je haar nu weer zien.'
Juist die zin, maar zoals je hierboven leest ook nog veel erger. Mensen verwijten het anorexiapatiënten wel, want het zullen wel aandachtstrekkers zijn die willen dat de wereld om hen draait.
De meest voorkomende reactie op de docu van Emma is dat het hun ogen geopend heeft en dat ze eerst meer naar bovenstaande neigden, maar nu meer begrip hebben. Zelfs onder professionals. Terwijl de mensen die bovenstaande roepen er ook nog gewoon tussen zitten.
Ik geloof wel dat Emma wist dat ze veel te mager was, omdat ze DOOD ging. Ik geloof niet dat ze de realiteit in de spiegel zag, dat ze écht zag hoe schrikbarend het in werkelijkheid was. En ze had helemaal geen realistisch idee over wat en hoe veel ze moest eten om niet dood te gaan. Ze hield het aantal vitamine D druppels zelfs bij. Eten was een gevecht, ze ging het echt niet zomaar doen. Net als iemand met een eetprobleem met obesitas als gevolg niet zomaar gaat minderen met eten. Jij zegt dat die persoon 'eet gewoon door', maar zo 'gewoon' is dat denk ik niet.
Ik vind overigens dat we echt een nuance moeten aanbrengen in mensen met obesitas en mensen met een eetstoornis en obesitas als gevolg. Ik vind het zelf respectloos om iedereen met een bepaald gewicht over één kam te scheren, of het nou ondergewicht is of overgewicht. Je doet mensen zonder eetstoornis tekort en mensen met eetstoornis ook. Want een eetstoornis is hartstikke complexe problematiek, dan is eten in welke vorm dan ook niet 'gewoon'.
[...]
Deze pak ik er even uit, want dat vraag ik me dus af. Men zegt dat inderdaad bij anorexia, maar Emma wist op het laatst toch écht wel dat ze veel te mager was en zeker moest gaan eten om niet dood te gaan. Obesitas patiënten weten ook wel dat ze te dik zijn en eten toch door. Dat is een beetje de vergelijking.
Toen mijn vriendin weer aankwam, zeiden mensen wel eens (op een verwijtende toon) tegen mij; jeetje, ik snap dat niet, ze was zoveel afgevallen en moet je haar nu weer zien. In principe dacht ik hetzelfde maar nam het altijd wel voor haar op, omdat ik haar dagelijkse gevecht zag. Maar nu denk ik; kan ze het eigenlijk wel helpen, is het niet net zo'n ziekte als bij anorexia, maar dan andersom zeg maar...
Echt hoor, geloof maar dat dit tegen en vooral OVER anorexiapatiënten wordt gezegd.
'Jezus, heeft ze het nog niet gesnapt?'
'Goh, wil ze nou weer aandacht?'
'Heeft ze haar ouders/zus/broer/gezin/familie niet al genoeg aangedaan? Ze terroriseert de hele familie zo. Hoe kan ze haar ouders dit aandoen, wat een verwend kind.'
'Zo zorgt ze wel dat ze lekker in de aandacht blijft staan'
'Wat zonde, het was zo'n mooi meisje, ik snap dat niet, ze had alles mee!'
'Ja hoor, iedereen heeft zo veel aandacht aan haar besteed en nu doet ze dit weer. Ondankbaar hoor.'
'Is het nou nog niet klaar?'
'Denkt ze nou dat het leven om uiterlijk draait? Ze wil zo graag dun en mooi zijn en moet je haar nu zien.'
Ook de zin die jij zelf schrijft
'jeetje, ik snap dat niet, ze was zoveel aangekomen en moet je haar nu weer zien.'
Juist die zin, maar zoals je hierboven leest ook nog veel erger. Mensen verwijten het anorexiapatiënten wel, want het zullen wel aandachtstrekkers zijn die willen dat de wereld om hen draait.
De meest voorkomende reactie op de docu van Emma is dat het hun ogen geopend heeft en dat ze eerst meer naar bovenstaande neigden, maar nu meer begrip hebben. Zelfs onder professionals. Terwijl de mensen die bovenstaande roepen er ook nog gewoon tussen zitten.
Ik geloof wel dat Emma wist dat ze veel te mager was, omdat ze DOOD ging. Ik geloof niet dat ze de realiteit in de spiegel zag, dat ze écht zag hoe schrikbarend het in werkelijkheid was. En ze had helemaal geen realistisch idee over wat en hoe veel ze moest eten om niet dood te gaan. Ze hield het aantal vitamine D druppels zelfs bij. Eten was een gevecht, ze ging het echt niet zomaar doen. Net als iemand met een eetprobleem met obesitas als gevolg niet zomaar gaat minderen met eten. Jij zegt dat die persoon 'eet gewoon door', maar zo 'gewoon' is dat denk ik niet.
Ik vind overigens dat we echt een nuance moeten aanbrengen in mensen met obesitas en mensen met een eetstoornis en obesitas als gevolg. Ik vind het zelf respectloos om iedereen met een bepaald gewicht over één kam te scheren, of het nou ondergewicht is of overgewicht. Je doet mensen zonder eetstoornis tekort en mensen met eetstoornis ook. Want een eetstoornis is hartstikke complexe problematiek, dan is eten in welke vorm dan ook niet 'gewoon'.
vrijdag 9 december 2016 07:12
quote:vivamien schreef op 08 december 2016 @ 22:31:
[...]
Maar dat is toch exact wat ik bedoel? Ik zeg ook niet dat alle mensen met overgewicht een psychische aandoening hebben, ik vroeg me eigenlijk af of er - net als anorexia bij ondergewicht - een equivalent bestaat bij overgewicht.
Ja.
Eetstoornissen in de DSM-IV
- Anorexia nervosa
- Boulimia nervosa
- Eetbuistoornis (BED - Binge Eating Disorder) in Appendix B
Volgens mij is er ook een NAO classificatie (Niet Anderszins Omschreven)
In de DSM-V wordt BED wel als stoornis volledig opgenomen.
Anorexia is de enige classificatie waar een gewicht aan wordt gehangen. Onderdeel van Anorexia is namelijk dat je een significant te laag lichaamsgewicht. Bij boulimia of eetbuistoornis hoef je niet per se een te laag of te hoog gewicht om te classificeren. Veel mensen hebben (na verloop van tijd) kenmerken van verschillende eetstoornissen en vallen dan onder de NAO categorie. Je gewicht bepaalt niet je eetstoornis, je eetgedrag wel en daarnaast eventuele compensatie en hoe je erover denkt en voelt. Daarom heeft niet iedereen met obesitas een eetstoornis en niet iedereen met ondergewicht een eetstoornis.
[...]
Maar dat is toch exact wat ik bedoel? Ik zeg ook niet dat alle mensen met overgewicht een psychische aandoening hebben, ik vroeg me eigenlijk af of er - net als anorexia bij ondergewicht - een equivalent bestaat bij overgewicht.
Ja.
Eetstoornissen in de DSM-IV
- Anorexia nervosa
- Boulimia nervosa
- Eetbuistoornis (BED - Binge Eating Disorder) in Appendix B
Volgens mij is er ook een NAO classificatie (Niet Anderszins Omschreven)
In de DSM-V wordt BED wel als stoornis volledig opgenomen.
Anorexia is de enige classificatie waar een gewicht aan wordt gehangen. Onderdeel van Anorexia is namelijk dat je een significant te laag lichaamsgewicht. Bij boulimia of eetbuistoornis hoef je niet per se een te laag of te hoog gewicht om te classificeren. Veel mensen hebben (na verloop van tijd) kenmerken van verschillende eetstoornissen en vallen dan onder de NAO categorie. Je gewicht bepaalt niet je eetstoornis, je eetgedrag wel en daarnaast eventuele compensatie en hoe je erover denkt en voelt. Daarom heeft niet iedereen met obesitas een eetstoornis en niet iedereen met ondergewicht een eetstoornis.
vrijdag 9 december 2016 08:09
quote:elske1975 schreef op 09 december 2016 @ 06:34:
[...]
Dan heb je er juist minder van nodig Je kunt rustig een pond spinazie eten, maar een pond kaas of biefstuk of gehakt?Ik denk dat de echte probleem gevallen rustig een pond vlees naar binnen werken en dan misschien nog niet vol zitten. Zo komen ze wel aan een grote hoeveelheid calorieën. Zouden ze een pond groenten eten zou dat veel minder zijn. Als vegetariër of veganist kun je eten wat je wil aan groenten en fruit en toch afvallen. Er zijn natuurlijk ook veganisten met een dieet van chips en cola maar daar gaat het hier niet om. Een dieet van uitsluitend planten is gegarandeerd vullend voor de maag.
[...]
Dan heb je er juist minder van nodig Je kunt rustig een pond spinazie eten, maar een pond kaas of biefstuk of gehakt?Ik denk dat de echte probleem gevallen rustig een pond vlees naar binnen werken en dan misschien nog niet vol zitten. Zo komen ze wel aan een grote hoeveelheid calorieën. Zouden ze een pond groenten eten zou dat veel minder zijn. Als vegetariër of veganist kun je eten wat je wil aan groenten en fruit en toch afvallen. Er zijn natuurlijk ook veganisten met een dieet van chips en cola maar daar gaat het hier niet om. Een dieet van uitsluitend planten is gegarandeerd vullend voor de maag.
anoniem_56461 wijzigde dit bericht op 09-12-2016 08:10
Reden: Oeps foutje
Reden: Oeps foutje
% gewijzigd
vrijdag 9 december 2016 08:14
quote:isolde55 schreef op 09 december 2016 @ 08:09:
[...]
Ik denk dat de echte probleem gevallen rustig een pond vlees naar binnen werken en dan misschien nog niet vol zitten. Zo komen ze wel aan een grote hoeveelheid calorieën. Zouden ze een pond groenten eten zou dat veel minder zijn. Als vegetariër of veganist kun je eten wat je wil aan groenten en fruit en toch afvallen. Er zijn natuurlijk ook veganisten met een dieet van chips en cola maar daar gaat het hier niet om. Een dieet van uitsluitend planten is gegarandeerd vullend voor de maag.
Tja, ik eet graag ook nog iets wat ik lekker vind en ik vind geen enkele groente lekker. Dan wordt het lastig om er een pond van weg te werken.
Maar een pond vlees, of een pond kaas krijg ik ook niet weg, juist omdat dat sneller verzadigt.
Overigens kan ik een groot bord sla eten (dat lust ik dan nog redelijk), maar nog steeds niet verzadigd zijn.
[...]
Ik denk dat de echte probleem gevallen rustig een pond vlees naar binnen werken en dan misschien nog niet vol zitten. Zo komen ze wel aan een grote hoeveelheid calorieën. Zouden ze een pond groenten eten zou dat veel minder zijn. Als vegetariër of veganist kun je eten wat je wil aan groenten en fruit en toch afvallen. Er zijn natuurlijk ook veganisten met een dieet van chips en cola maar daar gaat het hier niet om. Een dieet van uitsluitend planten is gegarandeerd vullend voor de maag.
Tja, ik eet graag ook nog iets wat ik lekker vind en ik vind geen enkele groente lekker. Dan wordt het lastig om er een pond van weg te werken.
Maar een pond vlees, of een pond kaas krijg ik ook niet weg, juist omdat dat sneller verzadigt.
Overigens kan ik een groot bord sla eten (dat lust ik dan nog redelijk), maar nog steeds niet verzadigd zijn.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
vrijdag 9 december 2016 08:53
quote:proudmama33 schreef op 08 december 2016 @ 12:24:
[...]
Bij anorexia gaat het over controle, bij obesitas over controle.
Bij anorexia gaat het over een vertekend beeld van de realiteit, bij obesitas ook.
Beiden zitten in de ontkenning "nee ik ben niet te dik" en "nee joh ik ben niet te mager"
Het gaat om ergens controle over willen hebben, ergens grip op willen krijgen.
Ik heb obesitas, ben zn 115 kg. Ik eet niet om controle te krijgen over iets of om mn frustraties weg te eten of emoties te onderdrukken. Ik ben niet de hele dag obsessief bezig met eten. ben een realist en ontken niks. Ik hou gewoon van het verkeerde eten, op de verkeerde tijdstippen en in de verkeerde porties. Ik zit ook nooit vol, heb de hele dag een hongergevoel. Heb een drukke baan en ben veel onderweg en heb een grafhekel aan koken. Dan ga ik snel voor het makkelijke en dat is verkeerd. Tot op heden is het me nog niet gelukt om mn eetpatroon te veranderen. Ik weiger om te gaan crashen en geloof niet in shakes en poedertjes.
Met jouw post scheer ie iedereen over 1 kam en dat is nou net zo gevaarlijk. Niet iedereen is hetzelfde en niet iedereen heeft dezelfde oplossing nodig. In mijn geval zou je kunnen zeggen, stop maar met proppen, maar dat werkt ook niet. Ik denk dat iedereen een unieke aanpak nodig heeft.
[...]
Bij anorexia gaat het over controle, bij obesitas over controle.
Bij anorexia gaat het over een vertekend beeld van de realiteit, bij obesitas ook.
Beiden zitten in de ontkenning "nee ik ben niet te dik" en "nee joh ik ben niet te mager"
Het gaat om ergens controle over willen hebben, ergens grip op willen krijgen.
Ik heb obesitas, ben zn 115 kg. Ik eet niet om controle te krijgen over iets of om mn frustraties weg te eten of emoties te onderdrukken. Ik ben niet de hele dag obsessief bezig met eten. ben een realist en ontken niks. Ik hou gewoon van het verkeerde eten, op de verkeerde tijdstippen en in de verkeerde porties. Ik zit ook nooit vol, heb de hele dag een hongergevoel. Heb een drukke baan en ben veel onderweg en heb een grafhekel aan koken. Dan ga ik snel voor het makkelijke en dat is verkeerd. Tot op heden is het me nog niet gelukt om mn eetpatroon te veranderen. Ik weiger om te gaan crashen en geloof niet in shakes en poedertjes.
Met jouw post scheer ie iedereen over 1 kam en dat is nou net zo gevaarlijk. Niet iedereen is hetzelfde en niet iedereen heeft dezelfde oplossing nodig. In mijn geval zou je kunnen zeggen, stop maar met proppen, maar dat werkt ook niet. Ik denk dat iedereen een unieke aanpak nodig heeft.
vrijdag 9 december 2016 10:25
quote:Solomio schreef op 09 december 2016 @ 06:41:
[...]
Op de lange termijn lijkt juist die gbp ook een goed resultaat te geven.Hangt af van de 'startkwalificaties'. Het is niet voor niets dat heel veel mensen na screening eerst een ander traject ingaan (psychologische zorg, begeleiding door diëtist enz.) voor ze in aanmerking komen voor her-screening en dan pas eventueel een bariatrische ingreep.
[...]
Op de lange termijn lijkt juist die gbp ook een goed resultaat te geven.Hangt af van de 'startkwalificaties'. Het is niet voor niets dat heel veel mensen na screening eerst een ander traject ingaan (psychologische zorg, begeleiding door diëtist enz.) voor ze in aanmerking komen voor her-screening en dan pas eventueel een bariatrische ingreep.
vrijdag 9 december 2016 10:29
quote:Solomio schreef op 09 december 2016 @ 06:44:
[...]
Ik denk dat het dan ook nog kan afhangen van de oorzaak van de BED. Dat zal namelijk ook nog (kunnen) verschillen per persoon. En de ernst zou ook nog kunnen verschillen per persoon.Natuurlijk zijn er gradaties, maar nogmaals mijn ervaring is dat psychische problematiek sowieso zwaar weegt, en helemaal als dat ook nog met eten te maken heeft.
[...]
Ik denk dat het dan ook nog kan afhangen van de oorzaak van de BED. Dat zal namelijk ook nog (kunnen) verschillen per persoon. En de ernst zou ook nog kunnen verschillen per persoon.Natuurlijk zijn er gradaties, maar nogmaals mijn ervaring is dat psychische problematiek sowieso zwaar weegt, en helemaal als dat ook nog met eten te maken heeft.
