Psyche
alle pijlers
Depressief en er klaar mee
vrijdag 23 september 2016 15:11
Het zoveelste topic over dit onderwerp waarschijnlijk, daarvoor sorry.
Ik ben al een hele tijd depressief. Heb ook een angststoornis gehad en daar met vlagen nog last van, ondanks veel therapie. Ik ben ook nu in therapie en slik AD. Maar ik kom maar niet vooruit en ik ben er gewoon zo klaar mee. Mijn leven voelt ontzettend nutteloos. Dagen gaan tergend langzaam, ondanks dat ik wel voldoende bezigheden heb. Ik heb geen doel. Niets waar ik voldoening of plezier uit haal. Niets waar ik naar uitkijk. Ik vraag me soms af hoe lang je dit nou vol moet houden voor je mag zeggen: joh, het is genoeg.
Sorry, even een klaagbericht. Ik weet gewoon niet waar ik met mijn gevoelens heen moet en voel me ontzettend somber en alleen.
Ik ben al een hele tijd depressief. Heb ook een angststoornis gehad en daar met vlagen nog last van, ondanks veel therapie. Ik ben ook nu in therapie en slik AD. Maar ik kom maar niet vooruit en ik ben er gewoon zo klaar mee. Mijn leven voelt ontzettend nutteloos. Dagen gaan tergend langzaam, ondanks dat ik wel voldoende bezigheden heb. Ik heb geen doel. Niets waar ik voldoening of plezier uit haal. Niets waar ik naar uitkijk. Ik vraag me soms af hoe lang je dit nou vol moet houden voor je mag zeggen: joh, het is genoeg.
Sorry, even een klaagbericht. Ik weet gewoon niet waar ik met mijn gevoelens heen moet en voel me ontzettend somber en alleen.
dinsdag 1 november 2016 20:07
quote:rosanne12 schreef op 29 oktober 2016 @ 11:16:
Oh en die lichtpuntjes. Ik vind dat lastig. Zo'n dagje toerist in eigen stad spelen heb ik vaak genoeg gedaan, maar ik word daar ontzettend verdrietig van. Ik voel me dan ongelofelijk alleen en somber. Ik vind het heel moeilijk om lichtpuntjes te bedenken. Films en series kan ik mijn aandacht niet bij houden, van muziek word ik somber, de natuur in maakt me heel erg sentimenteel etc. Nu lijkt het net of ik alles afkaats, maar ik heb hier echt al vaak over nagedacht met mijn psycholoog en ook echt al heel veel dingen geprobeerd!
Waar ik me goed door voel is gezelschap van mensen die dicht bij me staan. Triest eigenlijk hoe vreselijk afhankelijk ik ben.
Ik vroeg dat eigenlijk meer voor mezelf aan Poesiepoes, omdat ik het heel druk heb tot het einde van het jaar (misschien wel iets té druk) en ik vaak wel kan bijkomen van zo'n dagje. (Waar naar buiten gaan en de toerist uithangen overigens bij het minste of geringste veranderd in op de bank boekjes lezen of filmpjes kijken, maar dit terzijde. Je doet me nu eenmaal écht geen probleem met iets in de regen en/of kou.)
Ik weet dat je al heel veel geprobeerd hebt, en dat je het liefst leuke dingen wilt doen en goede gesprekken wilt hebben met je vrienden en familie. Toch ga ik weer iets noemen. Geen idee of je het al kent en of het in of dichtbij jouw woonplaats is, maar ken je initiatieven als nieuwe mensen leren kennen (nmlk)? Daar kun je je opgeven en dan intekenen op leuke activiteiten, volgens mij. Je komt niet verlegen over, dus misschien kun je daar eens kijken? En als je samen gaat weet-ik-veel-wat ondernemen, heb je in ieder geval altijd iets om over te praten. Ik ben er zelf overigens nooit geweest; toen ik net verhuisd was, was ik veel te depressief en overspannen om leuke dingen te ondernemen met vrolijke mensen. Maar voor jou is dat misschien heel anders.
Oh en die lichtpuntjes. Ik vind dat lastig. Zo'n dagje toerist in eigen stad spelen heb ik vaak genoeg gedaan, maar ik word daar ontzettend verdrietig van. Ik voel me dan ongelofelijk alleen en somber. Ik vind het heel moeilijk om lichtpuntjes te bedenken. Films en series kan ik mijn aandacht niet bij houden, van muziek word ik somber, de natuur in maakt me heel erg sentimenteel etc. Nu lijkt het net of ik alles afkaats, maar ik heb hier echt al vaak over nagedacht met mijn psycholoog en ook echt al heel veel dingen geprobeerd!
Waar ik me goed door voel is gezelschap van mensen die dicht bij me staan. Triest eigenlijk hoe vreselijk afhankelijk ik ben.
Ik vroeg dat eigenlijk meer voor mezelf aan Poesiepoes, omdat ik het heel druk heb tot het einde van het jaar (misschien wel iets té druk) en ik vaak wel kan bijkomen van zo'n dagje. (Waar naar buiten gaan en de toerist uithangen overigens bij het minste of geringste veranderd in op de bank boekjes lezen of filmpjes kijken, maar dit terzijde. Je doet me nu eenmaal écht geen probleem met iets in de regen en/of kou.)
Ik weet dat je al heel veel geprobeerd hebt, en dat je het liefst leuke dingen wilt doen en goede gesprekken wilt hebben met je vrienden en familie. Toch ga ik weer iets noemen. Geen idee of je het al kent en of het in of dichtbij jouw woonplaats is, maar ken je initiatieven als nieuwe mensen leren kennen (nmlk)? Daar kun je je opgeven en dan intekenen op leuke activiteiten, volgens mij. Je komt niet verlegen over, dus misschien kun je daar eens kijken? En als je samen gaat weet-ik-veel-wat ondernemen, heb je in ieder geval altijd iets om over te praten. Ik ben er zelf overigens nooit geweest; toen ik net verhuisd was, was ik veel te depressief en overspannen om leuke dingen te ondernemen met vrolijke mensen. Maar voor jou is dat misschien heel anders.
dinsdag 1 november 2016 20:26
Nog even over interne of meerdaagse therapieën. Toen het met mij heel slecht ging, is daar ook over gesproken. Ik ben heel blij dat ik toen ben gaan en ben blijven werken (toen ik ziek werd, raakte ik werkloos en heb een tijd in de ww gezeten (toen werd het steeds erger, omdat ik de hele dag de tijd had voor mijn depressie en angsten), maar uiteindelijk heb ik toch iets anders weten te vinden). Dat heeft me heel erg goed gedaan, ondanks dat ik regelmatig met paniekaanvallen erheen ging en hele dagen dingen voelde die ik hier niet mag noemen. Het gaf me, ondanks alles, structuur, afleiding, en toch ook het vage idee ergens nuttig te zijn. Het heeft iets met mijn gevoel gedaan, wat ik niet goed uit kan leggen. Ik had minder tijd om me k*t te voelen, sliep iets beter doordat ik echt moe werd, kon wel zien dat ik gewaardeerd werd (ook al kon ik het eerst niet voelen), en de afstand tot de echte wereld werd steeds kleiner omdat ik daar deel van uit van maakte. Beetje vaag, maar ik wil dus een langs breken voor blijven werken en tegelijkertijd therapie volgen.
Poesiepoes, ik heb wel eens wat gelezen in je andere topic. Je hebt veel op je bord liggen, maar je gaat er zo goed mee om. Je schrijft ook fijn. Dat wilde ik even zeggen
Poesiepoes, ik heb wel eens wat gelezen in je andere topic. Je hebt veel op je bord liggen, maar je gaat er zo goed mee om. Je schrijft ook fijn. Dat wilde ik even zeggen
woensdag 9 november 2016 16:29
Hey, ik lees dit nu pas. Dankjewel. Ik ben inmiddels wel heel hard onderuit gegaan, maar dat staat in een ander topic. Ik had mezelf in een opwelling wat overschat en daar heb ik een flinke kater van. Bij NMLK nota bene... Staat onder Relaties, mocht je nieuwsgierig zijn.
Rosanne, hoe is het met je..?
Rosanne, hoe is het met je..?
donderdag 10 november 2016 20:49
Ha Poesiepoes, ik heb het inmiddels gelezen, ja. Hoop niet dat ik je op het idee van nmlk heb gebracht, want dit had ik er niet bij in gedachten 
Het las als een heel vervelend staartje aan best een goede avond. Ik kan me goed indenken dat je daar een kater van hebt. Ik was er niet bij natuurlijk, maar ik las niet echt overschatting van je eigen kunnen. Ik las meer dat je een vreemde gespreksgenoot trof. Je moet ook af en toe dingen proberen om te weten wat wel en niet lukt (en dat elastiekje misschien gewoon een tic of rare gewoonte noemen, zonder toelichting?). Wel leuke dingen blijven doen, hoor!
Maar voor Rosanne: nmlk was misschien niet het beste idee... Hoop dat je stilte hier betekent dat je af spreekt met vrienden of je vriend er is!
Het las als een heel vervelend staartje aan best een goede avond. Ik kan me goed indenken dat je daar een kater van hebt. Ik was er niet bij natuurlijk, maar ik las niet echt overschatting van je eigen kunnen. Ik las meer dat je een vreemde gespreksgenoot trof. Je moet ook af en toe dingen proberen om te weten wat wel en niet lukt (en dat elastiekje misschien gewoon een tic of rare gewoonte noemen, zonder toelichting?). Wel leuke dingen blijven doen, hoor! Maar voor Rosanne: nmlk was misschien niet het beste idee... Hoop dat je stilte hier betekent dat je af spreekt met vrienden of je vriend er is!
vrijdag 11 november 2016 15:10
Hey Tobbert, het is niet jouw "schuld" ofzo hoor... Maak je maar geen zorgen. Mijn psycholoog vond het ook goed dat ik het geprobeerd heb. Na die sms wisseling gisteravond ben ik vooral verbijsterd. Ik heb inderdaad de pech gehad 1 raar type te hebben ontmoet met toevallig veel "macht" gezien zijn positie.
Ik baal nu dat ik me er dagenlang zó slecht door heb gevoeld. Terwijl dat helemaal niet terecht was.
Rosanne, kom je je een keertje melden hier..?
Ik baal nu dat ik me er dagenlang zó slecht door heb gevoeld. Terwijl dat helemaal niet terecht was.
Rosanne, kom je je een keertje melden hier..?
zondag 27 november 2016 20:24
Goed dat je je radiostilte even verbrak; ik vroeg me af waar je gebleven was. Hopelijk heb je een goed weekend gehad (en jij ook, poesiepoes)!
Ik heb een redelijk rustig weekend gehad. Stilte voor de storm. Tot de kerstvakantie moet ik nog heel veel werken, dus ik heb het rustig aan gedaan afgelopen twee dagen.
Kom af en toe eens langs om te vertellen hoe het gaat.
Ik heb een redelijk rustig weekend gehad. Stilte voor de storm. Tot de kerstvakantie moet ik nog heel veel werken, dus ik heb het rustig aan gedaan afgelopen twee dagen.
Kom af en toe eens langs om te vertellen hoe het gaat.
donderdag 1 december 2016 13:39
Poesiepoes, hmm moeilijk. Aan de ene kant wel. Dit is de eerste psycholoog waarbij ik me echt helemaal op mijn gemak voel, waar ik alles kan vertellen en die ook echt met mij meedenkt. Ik vind haar echt ontzettend fijn. Maar aan de andere kant ga ik zo weinig, of eigenlijk niet, vooruit. Dus ik vind het moeilijk. Ik weet ook niet zo goed wat ik moet verwachten. Ik maak eigenlijk gewoon geen stappen.
Op dit moment gaat het even ruk. Ik ben gewoon even echt heel erg ongelukkig. Ik ben niet blij met mezelf, ik ben niet blij met mijn huis, met mijn werk, met de relatie met mijn ouders of vrienden. Ik voel me even intens ongelukkig. Mijn psycholoog geeft als tip om visualisatie-oefeningen te doen naar momenten dat ik gelukkig was, die mij een fijne herinnering bieden, om daar wat van mee te pikken. Maar ik word dan alleen maar heel erg verdrietig, omdat dat nu weg is. Ik kan al dagen niet anders dan huilen. Ik heb me vandaag ook ziek moeten melden, omdat ik gewoon een zombie ben van het niet slapen. Ik vind december eigenlijk ontzettend leuk, maar op dit moment doet het juist ontzettend veel pijn. Al die 'gezelligheid'.
Op dit moment gaat het even ruk. Ik ben gewoon even echt heel erg ongelukkig. Ik ben niet blij met mezelf, ik ben niet blij met mijn huis, met mijn werk, met de relatie met mijn ouders of vrienden. Ik voel me even intens ongelukkig. Mijn psycholoog geeft als tip om visualisatie-oefeningen te doen naar momenten dat ik gelukkig was, die mij een fijne herinnering bieden, om daar wat van mee te pikken. Maar ik word dan alleen maar heel erg verdrietig, omdat dat nu weg is. Ik kan al dagen niet anders dan huilen. Ik heb me vandaag ook ziek moeten melden, omdat ik gewoon een zombie ben van het niet slapen. Ik vind december eigenlijk ontzettend leuk, maar op dit moment doet het juist ontzettend veel pijn. Al die 'gezelligheid'.
donderdag 1 december 2016 13:42
En ik hik al tijden tegen het ophogen van mijn AD aan. Ik denk dat ik er baat bij heb. Maar ik durf gewoonweg niet. De suïcidale gedachten werden bij de start zo erg, dat ik een poging heb gedaan.
Maar wil het nu wel echt gaan doorzetten. Ik weet alleen nog niet hoe. Ik moet dan echt een goed plan hebben van mijn psycholoog en psychiater, maar weet simpelweg niet hoe dat te realiseren.
Maar wil het nu wel echt gaan doorzetten. Ik weet alleen nog niet hoe. Ik moet dan echt een goed plan hebben van mijn psycholoog en psychiater, maar weet simpelweg niet hoe dat te realiseren.
donderdag 1 december 2016 21:21
Dat hoef jij toch niet zelf te regelen? De psychiater gaat over de pillen. Maak een afspraak, leg uit hoe je je voelt en misschien kun je dan morgen al terecht. Als het echt als riskant wordt ingeschat, sturen ze je echt niet weer weg ofzo...
Ophogen kan nuttig zijn. Ik kreeg er iets anders bij om rustiger te worden (Seroquel). Maar ik heb geen gedachten/wens tengevolge van de medicatie gehad. Die wens was toen al een hevig verlangen. Bij mijn AD heb ik niet veel extra bijwerkingen gekregen. Ik heb Amitriptyline, dat had ik al in lage dosis tegen zenuwpijn en om migraines te voorkomen. Het is na de Grote Crash vrij snel opgehoogd op de PAAZ. Als ik je zo lees, vraag ik me trouwens af of je wel thuis zou moeten zitten.
Opbouwen gaat soms ook samen met bloedspiegel meten. Dat ging tenminste bij mij zo. Bij sommige medicijnen moet je tussen bepaalde waarden zitten om ze te laten werken. En soms gebeurt ophogen of afbouwen onder begeleiding. Ik heb meerdere keren op een High care gezeten (crisisopname) en daar zaten altijd wel mensen bij van wie de medicatie werd aangepast, maar waarmee dat niet zo thuis kon.
Ophogen kan nuttig zijn. Ik kreeg er iets anders bij om rustiger te worden (Seroquel). Maar ik heb geen gedachten/wens tengevolge van de medicatie gehad. Die wens was toen al een hevig verlangen. Bij mijn AD heb ik niet veel extra bijwerkingen gekregen. Ik heb Amitriptyline, dat had ik al in lage dosis tegen zenuwpijn en om migraines te voorkomen. Het is na de Grote Crash vrij snel opgehoogd op de PAAZ. Als ik je zo lees, vraag ik me trouwens af of je wel thuis zou moeten zitten.
Opbouwen gaat soms ook samen met bloedspiegel meten. Dat ging tenminste bij mij zo. Bij sommige medicijnen moet je tussen bepaalde waarden zitten om ze te laten werken. En soms gebeurt ophogen of afbouwen onder begeleiding. Ik heb meerdere keren op een High care gezeten (crisisopname) en daar zaten altijd wel mensen bij van wie de medicatie werd aangepast, maar waarmee dat niet zo thuis kon.
donderdag 1 december 2016 22:11
Oh maar ik hoef dat niet te regelen, heb daar een tijd terug al goedkeuring voor gehad en al een recept liggen. Ik durf alleen niet, vanwege de bijwerkingen.
En wat jij vertelt over dat meten herken ik totaal niet. Net zoals ik melatonine ook gewoon zo mee kreeg zonder enige uitleg (ik hoorde laatst van iemand waar dat helemaal is gemeten en die op een bepaalde tijd moest slikken).
En wat jij vertelt over dat meten herken ik totaal niet. Net zoals ik melatonine ook gewoon zo mee kreeg zonder enige uitleg (ik hoorde laatst van iemand waar dat helemaal is gemeten en die op een bepaalde tijd moest slikken).
donderdag 1 december 2016 22:12
donderdag 1 december 2016 22:44
Waarschijnlijk hoef je dat ook niet, alleen bij sommige middelen zoals Lithium wordt het gedaan. Op zo'n afdeling ben ik weleens mensen tegengekomen die dat kregen en dat moet goed worden ingesteld.
Bij de nieuwere antidepressiva (SSRI's) kun je volgens mij ook "gewoon" opbouwen.
Als je echt heel erg in nood zit, kun je vast sneller terecht. Ik in elk geval wel (bij de GGz). Maar dan moet je wel duidelijk aangeven hoe het zit met je gedachten/plannen en dat je nog niet je medicatie op hebt durven bouwen. Ze kunnen je het beste helpen als ze alles weten....
Succes!
Bij de nieuwere antidepressiva (SSRI's) kun je volgens mij ook "gewoon" opbouwen.
Als je echt heel erg in nood zit, kun je vast sneller terecht. Ik in elk geval wel (bij de GGz). Maar dan moet je wel duidelijk aangeven hoe het zit met je gedachten/plannen en dat je nog niet je medicatie op hebt durven bouwen. Ze kunnen je het beste helpen als ze alles weten....
Succes!
vrijdag 2 december 2016 14:05
Ik denk dat we elkaar verkeerd begrijpen. Want ik heb nu geen plannen, ik denk alleen dat dat weer komt als ik mijn dosis ophoog. Omdat het bij het beginnen ook zo was.
En ik proef ergens in je bericht dat ik niet open en eerlijk zou zijn, maar mijn psycholoog en psychiater weten alles. Ik ben heel eerlijk. Mijn psychiater zei dat ik het door moest geven als ik wil ophogen en dat mijn psycholoog me dan goed in de gaten moet houden. Hij werkt maar een dag per week hier, dus een noodafspraak zou misschien alleen bij een andere psychiater kunnen denk ik?
Ik ga het er bij de volgende afspraak met mijn psycholoog over hebben. Want ik wil wel, ik ben alleen bang voor de eerste 2 weken. Ik kan dat niet alleen
En ik proef ergens in je bericht dat ik niet open en eerlijk zou zijn, maar mijn psycholoog en psychiater weten alles. Ik ben heel eerlijk. Mijn psychiater zei dat ik het door moest geven als ik wil ophogen en dat mijn psycholoog me dan goed in de gaten moet houden. Hij werkt maar een dag per week hier, dus een noodafspraak zou misschien alleen bij een andere psychiater kunnen denk ik?
Ik ga het er bij de volgende afspraak met mijn psycholoog over hebben. Want ik wil wel, ik ben alleen bang voor de eerste 2 weken. Ik kan dat niet alleen
vrijdag 2 december 2016 19:48
He Rosanne, heb je alweer een beetje kunnen slapen? Ik hoop het wel, want als er iets killing is, is het wel niet kunnen slapen. Dan gaat alles dat wel niet lekker liep in no time slechter.
Over die visualisatie oefening van je psycholoog. Die snap ik en ken ik ook. Maar bij mij werkte het net als bij jou; ik bleef ook hangen in dat het niet meer zo was (en ik gaf mezelf de schuld daarvan). Wat bij mij beter werkte, uiteindelijk, was de toekomst visualiseren. Een soort van 'toekomstherinnering', waar ik naartoe kon gaan werken. Dat lukte natuurlijk niet meteen, en nog steeds heel vaak helemaal niet, maar het bood en biedt mij houvast, richting, perspectief. Misschien helpt het jou ook om de oefening een beetje aan te passen, op een manier die bij JOU past?
Over die visualisatie oefening van je psycholoog. Die snap ik en ken ik ook. Maar bij mij werkte het net als bij jou; ik bleef ook hangen in dat het niet meer zo was (en ik gaf mezelf de schuld daarvan). Wat bij mij beter werkte, uiteindelijk, was de toekomst visualiseren. Een soort van 'toekomstherinnering', waar ik naartoe kon gaan werken. Dat lukte natuurlijk niet meteen, en nog steeds heel vaak helemaal niet, maar het bood en biedt mij houvast, richting, perspectief. Misschien helpt het jou ook om de oefening een beetje aan te passen, op een manier die bij JOU past?
vrijdag 9 december 2016 16:47
Mooi idee, Tobbert. Die ga ik onthouden!
Poesiepoes, ik denk dat jij een ander beeld hebt van de GGZ dan ik. Mijn ervaring is dat ze helemaal niet zoveel doen. En zeker niet snel. Eigenlijk pas als het te laat is... En dat ligt niet aan mijn hulpverleners, maar aan de bureaucratie waar ook zij tegenaan lopen en aan het feit dat het zo druk is overal. Ze willen wel, maar ze kunnen niet.
Mijn vriend zou met Kerst en oud en nieuw naar Nederland komen. Nu hebben zijn familie en vrienden echter besloten om Kerst (familie) en oud en nieuw (vrienden) bij hem te gaan vieren. De tickets zijn alleen veel te duur, vooral die tijd van het jaar. Dus ik kan er niet heen. En dat maakt me even heel erg verdrietig. Ik ben ontzettend ongelukkig en dit was een lichtpuntje waar ik zo naartoe leefde, wat me nu wordt afgenomen. En dat doet pijn. Als dat soort dingen wegvallen, wordt het nog moeilijker om door te blijven gaan. Ik vraag me soms echt af waar ik het eigenlijk nog voor doe? De kans dat het ooit misschien beter wordt? Die hoop heb ik eigenlijk niet meer
En ik weet sinds deze week dat ik vanaf februari weg moet ik weg bij mijn werk vanwege bezuinigingen. Ik hoop dat ik op tijd iets nieuws kan vinden.
Poesiepoes, ik denk dat jij een ander beeld hebt van de GGZ dan ik. Mijn ervaring is dat ze helemaal niet zoveel doen. En zeker niet snel. Eigenlijk pas als het te laat is... En dat ligt niet aan mijn hulpverleners, maar aan de bureaucratie waar ook zij tegenaan lopen en aan het feit dat het zo druk is overal. Ze willen wel, maar ze kunnen niet.
Mijn vriend zou met Kerst en oud en nieuw naar Nederland komen. Nu hebben zijn familie en vrienden echter besloten om Kerst (familie) en oud en nieuw (vrienden) bij hem te gaan vieren. De tickets zijn alleen veel te duur, vooral die tijd van het jaar. Dus ik kan er niet heen. En dat maakt me even heel erg verdrietig. Ik ben ontzettend ongelukkig en dit was een lichtpuntje waar ik zo naartoe leefde, wat me nu wordt afgenomen. En dat doet pijn. Als dat soort dingen wegvallen, wordt het nog moeilijker om door te blijven gaan. Ik vraag me soms echt af waar ik het eigenlijk nog voor doe? De kans dat het ooit misschien beter wordt? Die hoop heb ik eigenlijk niet meer
En ik weet sinds deze week dat ik vanaf februari weg moet ik weg bij mijn werk vanwege bezuinigingen. Ik hoop dat ik op tijd iets nieuws kan vinden.
vrijdag 9 december 2016 18:23
Dat klinkt ontzettend moeilijk... En je baan ook nog. Ik weet niet wat ik kan zeggen, zit nu zelf ook heel erg laag. Superslechte timing, 2 dingen door elkaar.
Ik heb inderdaad een ander beeld, denk ik, op basis van mijn eigen ervaringen. Maar ik gun het je zo dat jij ook die hulp krijgt die je nodig hebt. En dat je je uiteindelijk wat beter kunt gaan voelen.
Ik heb inderdaad een ander beeld, denk ik, op basis van mijn eigen ervaringen. Maar ik gun het je zo dat jij ook die hulp krijgt die je nodig hebt. En dat je je uiteindelijk wat beter kunt gaan voelen.
zaterdag 10 december 2016 12:22
zaterdag 10 december 2016 12:25
Ff serieus, ik word er gewoon echt boos van. Mijn vriend is een echte vriend. Dat jij dat niet vindt, prima. Maar je kent mijn relatie toch alleen van de berichten die ik hier post, dus hoe waar is jouw beeld? En dan relatie tussen aanhalingstekens, zo minachtend.
Ik laat dit forum maar voor even. Want het maakt me alleen maar ontzettend verdrietig.
Ik laat dit forum maar voor even. Want het maakt me alleen maar ontzettend verdrietig.
zaterdag 10 december 2016 21:17
Ha Rosanne, ik hoop dat je al een beetje bekomen bent van het nieuws dat je weg moet op je werk. Bezuinigingen zijn rot, maar het ligt in dat geval niet aan jou of aan je prestaties! (Da's een lichtpuntje, hoewel ik me heel goed kan indenken dat je het niet zo ziet.) Mag je onder werktijd solliciteren? Dat zou ik in ieder geval zoveel mogelijk proberen, vanaf maandag al. Rond de feestdagen zal 't namelijk lastiger zijn om iets nieuws te vinden. Ik ga in ieder geval heel hard duimen dat je snel iets vindt, en dat het ook nog een leuke, fijne werkplek is!
Over je vriend: ik vind het echt heel rot voor je dat je je vriend nu niet op korte termijn kan zien. Je zag 'm al zo weinig en juist nu (donkere dagen, stress over een baan zoeken) kan ik me indenken dat je hem juist héél graag wilt zien. Ik begrijp dat zijn familie hem ook wil zien, maar het is natuurlijk wel een erg bittere pil dat jij hem niet kunt zien. Ik heb er geen oplossing voor of woorden die deze klap een beetje kunnen verzachten. Het komt over alsof je vriend in dit geval weinig rekening met jou heeft gehouden, en daar zou iedereen zich heel rot onder voelen. Heeft hij wel gezegd wanneer hij dan wel naar NL komt? Als hij al snel na de feestdagen komt, hoef je hem misschien minder te delen met familie en vrienden (dan zijn er immers geen verplichte bezoekjes meer tijdens feestdagen). En kun je naar familie of vrienden tijdens de feestdagen, of betekent dit ook dat je nu alleen zit?
Ik denk echt dat je je uiteindelijk weer beter gaat voelen. En ook al weet ik dat het heel moeilijk is om het te geloven, hoop ik dat het je lukt om je daar aan vast te houden. Hele grote knuffel
Poesiepoes, ook een grote knuffel voor jou. Ik hoop dat je je snel weer beter voelt en alles weer beter behapbaar wordt.
Over je vriend: ik vind het echt heel rot voor je dat je je vriend nu niet op korte termijn kan zien. Je zag 'm al zo weinig en juist nu (donkere dagen, stress over een baan zoeken) kan ik me indenken dat je hem juist héél graag wilt zien. Ik begrijp dat zijn familie hem ook wil zien, maar het is natuurlijk wel een erg bittere pil dat jij hem niet kunt zien. Ik heb er geen oplossing voor of woorden die deze klap een beetje kunnen verzachten. Het komt over alsof je vriend in dit geval weinig rekening met jou heeft gehouden, en daar zou iedereen zich heel rot onder voelen. Heeft hij wel gezegd wanneer hij dan wel naar NL komt? Als hij al snel na de feestdagen komt, hoef je hem misschien minder te delen met familie en vrienden (dan zijn er immers geen verplichte bezoekjes meer tijdens feestdagen). En kun je naar familie of vrienden tijdens de feestdagen, of betekent dit ook dat je nu alleen zit?
Ik denk echt dat je je uiteindelijk weer beter gaat voelen. En ook al weet ik dat het heel moeilijk is om het te geloven, hoop ik dat het je lukt om je daar aan vast te houden. Hele grote knuffel
Poesiepoes, ook een grote knuffel voor jou. Ik hoop dat je je snel weer beter voelt en alles weer beter behapbaar wordt.
zaterdag 10 december 2016 23:10
Tja, Rosanne ik heb het er misschien wat lomp neergezet maar deze man geeft je niet waar je behoefte aan hebt en zal het waarschijnlijk ook nooit doen. En dan helpen ook geen pillen of therapie wanneer je je omring met mensen die je steeds teleurstellen. Ik had begrepen dat jouw probleem vooral eenzaamheid is.
Tolereren dat mensen je teleurstellen (vrienden die vaak afzeggen, een vriend die andere prioriteiten heeft) en hopen dat het straks beter gaat, ze het niet meer zullen doen is een slechte investering omdat het zo niet werkt.
Tolereren dat mensen je teleurstellen (vrienden die vaak afzeggen, een vriend die andere prioriteiten heeft) en hopen dat het straks beter gaat, ze het niet meer zullen doen is een slechte investering omdat het zo niet werkt.
Voortaan hier oostenwind en alle ruimte aan bodemloze putten van pure slechtheid. Juli 2020
