Relaties
alle pijlers
Bij elkaar blijven voor kind? Of scheiden...
vrijdag 11 januari 2013 12:52
Man en ik zitten in een diepe huwelijkscrisis en ik kan er met niemand over praten behalve met man. Samen komen we er niet uit. De verschillen zijn te groot (geworden). Mijn eigen gedachten blijven maar in een kringetje gaan en ik kom niet op andere ideeen, vandaar dit topic. Ik ben al veel langer op het viva forum, maar heb een nieuw account aangemaakt omdat ik onder mijn normale account bekend ben bij een paar mensen.
Eigenlijk hebben we een heel goed leven samen en zijn we het over de meeste dinngen wel eens, maar mijn man mist bij mij een stuk initiatief en gezamenlijke activiteiten. We hebben een kind van anderhalf. Beide een baan en geen financiele zorgen. we kennen elkaar zo'n acht jaar en zijn na een jaar gaan samenwonen en na drie jaar getrouwd.
We hebben niet vaak ruzie, maar de laatste tijd veel meningsverschillen over onze vrijetijdsinvulling.
In het kort: we bezoeken sinds een paar jaar met enige regelmaat parenclubs en aanverwante feestjes. over het algemeen heel leuk, maar ook vaak stof voor discussie. Man wil vaker dan ik. hij elke twee weken, ik eens per maand. Man heeft onlangs gesteld, dat als we niet elke twee weken gaan, hij zijn voldoening elders gaat zoeken. bv afspreken met andere stellen/vrouwen of prostitueebezoek. En heeft dat inmiddels ook gedaan...
Ik ben erg teleurgesteld hierin, dacht dat we samen ook een goed sexleven hadden, maar daar denkt hij dus anders over. hij mist mijn initiatief hierin. Kan kloppen, ik ben daar altijd wat passiever in geweest en sinds we zo vaak discussies hebben nog wat meer als anders. Tevens is, sinds we een kind hebben de gezamenlijke vrijetijdsinvulling wel wat op de achtergrond geraakt. we sportten altijd samen, elke week wel een keer uit eten of naar de bios. Kind gaat regelmatig uit logeren of we regelen oppas, maar we doen wel veel minder samen, dat is een feit.
We zitten nu op een breekpunt. Man wil best getrouwd blijven en beide de vrijheid hebben om met anderen af te spreken. Een vrije of open relatie dus. Ik zie dat niet zitten. Voor ons kind overweeg ik het wel om zo verder te gaan, we hebben geen ruzie en kunne prima samen door een deur. Maar dit is wel ver over mijn grenzen! Ik vind het ook erg onaantrekkelijk zo'n ontevreden man en het motiveert mij steeds minder om nog wel initatief te nemen, ik blokkeer en zit vast. Aan de andere kant wil man ook best verhuizen, eventueel tijdelijk, om te kijken of dat wat ruimte geeft tussen ons.
In principe kan ik mij best redden, zonder hem. heb mijn eigen huis en een goede baan, maar ik ben zo bang voor de gevolgen voor ons kind...
Daarnaast vind ik het ook rot voor mijn man om te zien dat hij niet happy is. Hij is voor mij hiernaar toe gekomen, woonde 200 km hier vandaan en heeft veel voor mij opgegeven. (en er ook veel voor teruggekregen uiteraard!) Maar daar voel ik me dus ook wel schuldig over. zie hem straks op een studentenkamertje zitten. En hoe moet dat dan met kind, als die naar zijn vader toe gaat? lijkt me echt vreselijk...
Overigens zijn we vorig jaar al in relatietherapie geweest, waar dit onderwerp ook wel aan bod is gekomen, maar nu dreigt het ons toch op te breken.
Ik vraag mij af of er hier mensen zijn die van een "gewoon" huwelijk naar een open huwelijk zijn gegaan en of dat levensvatbaar is geweest. Ik zou hier graag van gedachten wisselen over onze situatie en wat van mij afschrijven. Misschien kom ik wel op andere ideeen...
Eigenlijk hebben we een heel goed leven samen en zijn we het over de meeste dinngen wel eens, maar mijn man mist bij mij een stuk initiatief en gezamenlijke activiteiten. We hebben een kind van anderhalf. Beide een baan en geen financiele zorgen. we kennen elkaar zo'n acht jaar en zijn na een jaar gaan samenwonen en na drie jaar getrouwd.
We hebben niet vaak ruzie, maar de laatste tijd veel meningsverschillen over onze vrijetijdsinvulling.
In het kort: we bezoeken sinds een paar jaar met enige regelmaat parenclubs en aanverwante feestjes. over het algemeen heel leuk, maar ook vaak stof voor discussie. Man wil vaker dan ik. hij elke twee weken, ik eens per maand. Man heeft onlangs gesteld, dat als we niet elke twee weken gaan, hij zijn voldoening elders gaat zoeken. bv afspreken met andere stellen/vrouwen of prostitueebezoek. En heeft dat inmiddels ook gedaan...
Ik ben erg teleurgesteld hierin, dacht dat we samen ook een goed sexleven hadden, maar daar denkt hij dus anders over. hij mist mijn initiatief hierin. Kan kloppen, ik ben daar altijd wat passiever in geweest en sinds we zo vaak discussies hebben nog wat meer als anders. Tevens is, sinds we een kind hebben de gezamenlijke vrijetijdsinvulling wel wat op de achtergrond geraakt. we sportten altijd samen, elke week wel een keer uit eten of naar de bios. Kind gaat regelmatig uit logeren of we regelen oppas, maar we doen wel veel minder samen, dat is een feit.
We zitten nu op een breekpunt. Man wil best getrouwd blijven en beide de vrijheid hebben om met anderen af te spreken. Een vrije of open relatie dus. Ik zie dat niet zitten. Voor ons kind overweeg ik het wel om zo verder te gaan, we hebben geen ruzie en kunne prima samen door een deur. Maar dit is wel ver over mijn grenzen! Ik vind het ook erg onaantrekkelijk zo'n ontevreden man en het motiveert mij steeds minder om nog wel initatief te nemen, ik blokkeer en zit vast. Aan de andere kant wil man ook best verhuizen, eventueel tijdelijk, om te kijken of dat wat ruimte geeft tussen ons.
In principe kan ik mij best redden, zonder hem. heb mijn eigen huis en een goede baan, maar ik ben zo bang voor de gevolgen voor ons kind...
Daarnaast vind ik het ook rot voor mijn man om te zien dat hij niet happy is. Hij is voor mij hiernaar toe gekomen, woonde 200 km hier vandaan en heeft veel voor mij opgegeven. (en er ook veel voor teruggekregen uiteraard!) Maar daar voel ik me dus ook wel schuldig over. zie hem straks op een studentenkamertje zitten. En hoe moet dat dan met kind, als die naar zijn vader toe gaat? lijkt me echt vreselijk...
Overigens zijn we vorig jaar al in relatietherapie geweest, waar dit onderwerp ook wel aan bod is gekomen, maar nu dreigt het ons toch op te breken.
Ik vraag mij af of er hier mensen zijn die van een "gewoon" huwelijk naar een open huwelijk zijn gegaan en of dat levensvatbaar is geweest. Ik zou hier graag van gedachten wisselen over onze situatie en wat van mij afschrijven. Misschien kom ik wel op andere ideeen...
vrijdag 11 januari 2013 14:31
Ow en dat je, je schuldig voelt; Hij kiest ervoor om over jouw grenzen heen te gaan en te neuken met andere vrouwen, zonder jouw toestemming. Het boeit hem zo te lezen maar weinig wat jij voelt daarin en wat jij wil. Gaat lekker zijn eigen gangetje.
Als je kiest voor jezelf hoef je je nooit schuldig te voelen, toch?
enne... soa's
Als je kiest voor jezelf hoef je je nooit schuldig te voelen, toch?
enne... soa's
vrijdag 11 januari 2013 14:35
Linxy, we praten hier heel veel over. We weten van elkaar waar de pijnpunten zitten, maar we komen gewoon niet tot een oplossing of compromis.
Ik wil niet dat hij buiten mij met anderen afspreekt en ik vind dat we juist best veel samen doen gezien de omstandigheden met een klein kind en werk.
Hij wil zijn eigen gang kunnen gaan en vindt dat ik op veel gebieden te kort schiet.
Tsja, dat klinkt niet best nu ik het zo opschrijf...
Ik wil niet dat hij buiten mij met anderen afspreekt en ik vind dat we juist best veel samen doen gezien de omstandigheden met een klein kind en werk.
Hij wil zijn eigen gang kunnen gaan en vindt dat ik op veel gebieden te kort schiet.
Tsja, dat klinkt niet best nu ik het zo opschrijf...
vrijdag 11 januari 2013 14:43
quote:vankatoen schreef op 11 januari 2013 @ 14:21:
Heb ik hem ook gevraag of dit zn midlife crisis is... Hij is een hele serieuze, en volwassen vent met veel vearntwoordelijkheidsgevoel. Ik verbaas mijzelf erover dat we in deze situatie terecht zijn gekomen.
Ik denk dat als we nu besluiten om zo door te gaan, dus op zijn voorwaarden getrouwd blijven ten koste van mij, dat dit uitstel van exectutie is. Dan barst de bom over een half jaar ofzo alsnog. Want natuurlijk kan ik mij hierin niet vinden. Voel ik me ongelukkig en zit ik vol met twijfels.
En ja, het klopt dat dit geen gezonde relatie is.
Ik ben blij dat ik dit topic gestart ben. Het helpt me mijn gedachten te ordenen en de dingen op een rijtje te zetten. En natuurlijk hoor ik graag dat een scheiding voor een kind niet zo´n ramp is, hoewel ik dat wel betwijfel. daar zit gewoon mijn grootste onzekerheid. Bij elkaar blijven geeft een verkeerd beeld. Uit elkaar gaan betekent dat kind ook tijd bij man doorbrengt en ik niet weet wat er dan gebeurt. gedraagt hij zich dan ook zo onvolwassen? Daar ben ik erg onzeker over. Zoals ik al eerder schreef, red ik me wel zonder man met kind. Ben een optimist en heb mijn zaakjes goed geregeld. Alleen mijn huwelijk niet
Natuurlijk is een scheiding voor een kind niet leuk maar alles valt en staat wel met moet hoe je als ouders ná de scheiding met elkaar omgaat.!
De schade zoveel mogelijk beperken voor je kind daar kun je als ouders sámen heel veel aan doen.
Dat maakt een scheiding nog steeds niet leuk maar een kind mag ook best leren dat niet alles in het leven altijd leuk is.
Erachter komen dat je ouders alleen maar voor jou bij elkaar zijn gebleven laat evengoed sporen na.
Dus of je gaat scheiden of je blijft bij elkaar maar dan ook voor altijd en niet alsnog scheiden als de kinderen volwassen zijn.
Heb ik hem ook gevraag of dit zn midlife crisis is... Hij is een hele serieuze, en volwassen vent met veel vearntwoordelijkheidsgevoel. Ik verbaas mijzelf erover dat we in deze situatie terecht zijn gekomen.
Ik denk dat als we nu besluiten om zo door te gaan, dus op zijn voorwaarden getrouwd blijven ten koste van mij, dat dit uitstel van exectutie is. Dan barst de bom over een half jaar ofzo alsnog. Want natuurlijk kan ik mij hierin niet vinden. Voel ik me ongelukkig en zit ik vol met twijfels.
En ja, het klopt dat dit geen gezonde relatie is.
Ik ben blij dat ik dit topic gestart ben. Het helpt me mijn gedachten te ordenen en de dingen op een rijtje te zetten. En natuurlijk hoor ik graag dat een scheiding voor een kind niet zo´n ramp is, hoewel ik dat wel betwijfel. daar zit gewoon mijn grootste onzekerheid. Bij elkaar blijven geeft een verkeerd beeld. Uit elkaar gaan betekent dat kind ook tijd bij man doorbrengt en ik niet weet wat er dan gebeurt. gedraagt hij zich dan ook zo onvolwassen? Daar ben ik erg onzeker over. Zoals ik al eerder schreef, red ik me wel zonder man met kind. Ben een optimist en heb mijn zaakjes goed geregeld. Alleen mijn huwelijk niet
Natuurlijk is een scheiding voor een kind niet leuk maar alles valt en staat wel met moet hoe je als ouders ná de scheiding met elkaar omgaat.!
De schade zoveel mogelijk beperken voor je kind daar kun je als ouders sámen heel veel aan doen.
Dat maakt een scheiding nog steeds niet leuk maar een kind mag ook best leren dat niet alles in het leven altijd leuk is.
Erachter komen dat je ouders alleen maar voor jou bij elkaar zijn gebleven laat evengoed sporen na.
Dus of je gaat scheiden of je blijft bij elkaar maar dan ook voor altijd en niet alsnog scheiden als de kinderen volwassen zijn.
vrijdag 11 januari 2013 14:45
quote:vankatoen schreef op 11 januari 2013 @ 14:36:
Ja soa's maak ik mij ook druk om.
Ik weet niet wat er gebeurt als ik er niet bij ben en dat vind ik zorgelijk. het vrtrouwen is te wankel om er vanuit te kunnen gaan dat alles veilig gebeurt.Mocht je besluiten om bij hem te blijven dan mag je best van hem eisen dat hij een SOA en HIV test laat doen.!
Ja soa's maak ik mij ook druk om.
Ik weet niet wat er gebeurt als ik er niet bij ben en dat vind ik zorgelijk. het vrtrouwen is te wankel om er vanuit te kunnen gaan dat alles veilig gebeurt.Mocht je besluiten om bij hem te blijven dan mag je best van hem eisen dat hij een SOA en HIV test laat doen.!
vrijdag 11 januari 2013 14:46
quote:vankatoen schreef op 11 januari 2013 @ 14:35:
Linxy, we praten hier heel veel over. We weten van elkaar waar de pijnpunten zitten, maar we komen gewoon niet tot een oplossing of compromis.
Ik wil niet dat hij buiten mij met anderen afspreekt en ik vind dat we juist best veel samen doen gezien de omstandigheden met een klein kind en werk.
Hij wil zijn eigen gang kunnen gaan en vindt dat ik op veel gebieden te kort schiet.
Tsja, dat klinkt niet best nu ik het zo opschrijf...
Als hij zijn gang wil kunnen gaan dan weet hij wat hem te doen staat.
Op zoek naar andere woonruimte en scheiden.
Linxy, we praten hier heel veel over. We weten van elkaar waar de pijnpunten zitten, maar we komen gewoon niet tot een oplossing of compromis.
Ik wil niet dat hij buiten mij met anderen afspreekt en ik vind dat we juist best veel samen doen gezien de omstandigheden met een klein kind en werk.
Hij wil zijn eigen gang kunnen gaan en vindt dat ik op veel gebieden te kort schiet.
Tsja, dat klinkt niet best nu ik het zo opschrijf...
Als hij zijn gang wil kunnen gaan dan weet hij wat hem te doen staat.
Op zoek naar andere woonruimte en scheiden.
vrijdag 11 januari 2013 14:50
quote:gypsygirl-1 schreef op 11 januari 2013 @ 14:45:
[...]
Mocht je besluiten om bij hem te blijven dan mag je best van hem eisen dat hij een SOA en HIV test laat doen.!
Kan je natuurlijk ook gewoon zelf doen.... Bij de GGD val je zeer zeker binnen de risicogroep (meerdere wisselende partners, prostitutie etc), dus gratis en anonieme test.
Ik zou er in ieder geval niet meer onder willen liggen, als ik dit zou weten. Dus dankzij zijn eigen gedrag helemaal geen seks meer, net waar hij nu al te weinig vindt.
TO ik snap niet zo goed wat en waarom je jezelf aandoet eigenlijk...
[...]
Mocht je besluiten om bij hem te blijven dan mag je best van hem eisen dat hij een SOA en HIV test laat doen.!
Kan je natuurlijk ook gewoon zelf doen.... Bij de GGD val je zeer zeker binnen de risicogroep (meerdere wisselende partners, prostitutie etc), dus gratis en anonieme test.
Ik zou er in ieder geval niet meer onder willen liggen, als ik dit zou weten. Dus dankzij zijn eigen gedrag helemaal geen seks meer, net waar hij nu al te weinig vindt.
TO ik snap niet zo goed wat en waarom je jezelf aandoet eigenlijk...
vrijdag 11 januari 2013 15:28
eens met eerdere reacties.
Dat hij meer sex wil dat kan. Maar dreigen dat het moet want anders gaat hij naar de hoeren, en dat dan ook werkelijk doen... jeetje wat ongelofelijk asosiaal!
Buiten de soa-risico's inderdaad, is het echt respectloos!
En een open huwelijk kan slagen als jullie allebei daar achter zouden staan maar nu is dat een wens (dreigement) van hem en verder niks.
Ik vind dat je beter verdient, met of zonder kinderen. En ik hoop dat je de kracht vind om door te gaan met je leven. Dat je later iemand treft die je wel op handen draagt en de moeite neemt om met jou te praten om te vragen wat jij wil en te overleggen ipv iemand die alleen maar aan ikke ikke ikke denkt...
Kuffel..
Dat hij meer sex wil dat kan. Maar dreigen dat het moet want anders gaat hij naar de hoeren, en dat dan ook werkelijk doen... jeetje wat ongelofelijk asosiaal!
Buiten de soa-risico's inderdaad, is het echt respectloos!
En een open huwelijk kan slagen als jullie allebei daar achter zouden staan maar nu is dat een wens (dreigement) van hem en verder niks.
Ik vind dat je beter verdient, met of zonder kinderen. En ik hoop dat je de kracht vind om door te gaan met je leven. Dat je later iemand treft die je wel op handen draagt en de moeite neemt om met jou te praten om te vragen wat jij wil en te overleggen ipv iemand die alleen maar aan ikke ikke ikke denkt...
Kuffel..
vrijdag 11 januari 2013 16:11
Hij is naar de hoeren gegaan. Ik vind het nogal denigrerend tegenover jezelf om deze relatie aan te houden. Jij kan blijkbaar niet leven met vaak naar parenclubs gaan en staat anders tegenover seks ofzo. Is het dan niet beter voor jullie allebei iemand te krijgen waarmee je wél gelukkig bent en die ook dezelfde opvattingen heeft? Bovendien lijkt het ook wel alsof jij hem niet zo interesseert, hij doet toch wat hij zelf wil al kwetst het jou.
vrijdag 11 januari 2013 16:22
Ik heb niet alles gelezen, onderstaand bericht is nav je op en een paar andere reacties van jou nav vragen en opmerkingen van andere forummers.
Ik ben niet getrouwd en heb geen kinderen. Maar net zoals jou wil ik wel graag een kind ouders geven die getrouwd blijven mocht ik trouwen en kinderen krijgen. Maar, niet twgen elke prijs! Waar is je zelfrespect? Waarom laat je zo over je heen lopen, en je indirect zo behandelen? Ik lees in je op zelfs onzekerheid, tussen de regels door. Of je je man niet moet geven wat hij wil: een open relatie. Terwijl dat voor jou zo duidelijk tegen je gevoel in druist!
Ik heb ook geen kaas gegeten van swingen/anderen in bed hebben/een open huwelijk. Maar moet het niet in elk huwelijk zo zijn dat je elkaar gelukkig maakt, en je man/vrouw voorop stelt? Jouw man doet dat niet. En jij bent dan zelfs nog aan het proberen hoe je daar mee om kunt gaan? Waar ben je mee bezig?!
Volgens mjj is een kind goed op voeden hem/haar ook normen en waarden, en zelfrespect en zelfvertrouwen bij brengen. Hoe moet dat met jouw kind als hij/zij zo totaal noet het goede voorbeeld krijgt daarin?
Ik had eieren voor mn geld gekozen, was bij mn man weg gegaan, en had mn kind daarna zo goed mogelijk begeleidt. Volgens mij wordt je kind op die manier gelukkiger dan hoe het nu is.
Ik ben niet getrouwd en heb geen kinderen. Maar net zoals jou wil ik wel graag een kind ouders geven die getrouwd blijven mocht ik trouwen en kinderen krijgen. Maar, niet twgen elke prijs! Waar is je zelfrespect? Waarom laat je zo over je heen lopen, en je indirect zo behandelen? Ik lees in je op zelfs onzekerheid, tussen de regels door. Of je je man niet moet geven wat hij wil: een open relatie. Terwijl dat voor jou zo duidelijk tegen je gevoel in druist!
Ik heb ook geen kaas gegeten van swingen/anderen in bed hebben/een open huwelijk. Maar moet het niet in elk huwelijk zo zijn dat je elkaar gelukkig maakt, en je man/vrouw voorop stelt? Jouw man doet dat niet. En jij bent dan zelfs nog aan het proberen hoe je daar mee om kunt gaan? Waar ben je mee bezig?!
Volgens mjj is een kind goed op voeden hem/haar ook normen en waarden, en zelfrespect en zelfvertrouwen bij brengen. Hoe moet dat met jouw kind als hij/zij zo totaal noet het goede voorbeeld krijgt daarin?
Ik had eieren voor mn geld gekozen, was bij mn man weg gegaan, en had mn kind daarna zo goed mogelijk begeleidt. Volgens mij wordt je kind op die manier gelukkiger dan hoe het nu is.
vrijdag 11 januari 2013 16:35
Een relatie is geven en nemen.
Daar kan een tijd een disbalans in voorkomen.
Echter in deze situatie (zoals jij hem nu beschrijft), gaat je partner over jouw grenzen heen. Dat is niet meer terug te buigen naar een gelijkwaardige balans.
Denk aan jezelf, wat jouw grens is, waar je wel en niet mee kan leven. Dat is jouw waarheid.
Je kind heeft het meeste aan een moeder die eerlijk is naar zichzelf.
Daar kan een tijd een disbalans in voorkomen.
Echter in deze situatie (zoals jij hem nu beschrijft), gaat je partner over jouw grenzen heen. Dat is niet meer terug te buigen naar een gelijkwaardige balans.
Denk aan jezelf, wat jouw grens is, waar je wel en niet mee kan leven. Dat is jouw waarheid.
Je kind heeft het meeste aan een moeder die eerlijk is naar zichzelf.
vrijdag 11 januari 2013 16:44
Ik denk dat je jouw grenzen in de gaten moet houden. Ik denk dat jouw grenzen steeds verschuiven in het kader van jullie kindje.
En ws krijg je op een gegeven moment het gevoel iets te veel te moeten opofferen. Of het kan goed gaan, maar dan zou je man bv meer alternatieve vrouwen moeten opzoeken. Hoever wil je daarin gaan.
Het kan goed gaan maar welke grenzen trek je voor jezelf ???
En ws krijg je op een gegeven moment het gevoel iets te veel te moeten opofferen. Of het kan goed gaan, maar dan zou je man bv meer alternatieve vrouwen moeten opzoeken. Hoever wil je daarin gaan.
Het kan goed gaan maar welke grenzen trek je voor jezelf ???
vrijdag 11 januari 2013 17:02
vrijdag 11 januari 2013 18:58
Maar ook daar klaagt hij over als in "we doen niet genoeg samen". Ze sporten samen, ze gaan wekelijks uit eten/naar de bios, kind gaat uit logeren. En dat vindt hij ook nog niet genoeg.
Hij wil dus vrijheid en tegelijkertijd nog meer samen doen. Dan lijkt me die vrijheid vooral in het rolbezemen te zitten.
Hij wil dus vrijheid en tegelijkertijd nog meer samen doen. Dan lijkt me die vrijheid vooral in het rolbezemen te zitten.
vrijdag 11 januari 2013 19:10
Maak je maar niet te druk dat het "zielig" zou zijn voor je man. Hij red zich wel, zo te horen.
IK vind het bijzonder raar dat hij ondanks dat jij het niet wil toch prostituees bezoekt. Jullie gaan al naar parenclubs maar alleen omdat het niet vaak genoeg is volgens hem lapt hij jouw gevoelens aan zijn laars en zet jullie huwelijk op het spel door iets te doen waar jij niet mee kunt leven.
Het gaat er niet zozeer om of een open huwelijk levensvatbaar is, natuurlik is dat levensvatbaar, als je er allebei hetzelfde in staat. Maar dat staan jullie helemaal niet. Hij eist iets, en jij hebt je maar te schikken, daar komt het op neer.
IK vind het bijzonder raar dat hij ondanks dat jij het niet wil toch prostituees bezoekt. Jullie gaan al naar parenclubs maar alleen omdat het niet vaak genoeg is volgens hem lapt hij jouw gevoelens aan zijn laars en zet jullie huwelijk op het spel door iets te doen waar jij niet mee kunt leven.
Het gaat er niet zozeer om of een open huwelijk levensvatbaar is, natuurlik is dat levensvatbaar, als je er allebei hetzelfde in staat. Maar dat staan jullie helemaal niet. Hij eist iets, en jij hebt je maar te schikken, daar komt het op neer.
vrijdag 11 januari 2013 19:53
Wat een heftig verhaal zeg! Pff.
Ik snap goed dat je niet wilt scheiden, maar toch ook wel.. Normaal zou ik zeggen '' Weeg de voor en nadelen tegen elkaar op'' en kies iets. Maaar, nee dit is een gevoelskwestie. Je wilt verder, maar je hart kan het niet, het gevoel is weg, het werkt niet meer. En geloof me; er is NIETS ergens voor een kind dan opgroeien in een ruzie-makend-gezin. Natuurlijk is scheiden ook heftig voor het kind, maar als jullie nu al normaal tegen elkaar doen, kan je dat toch ook regelen als jullie gescheiden zijn?
Ik hoop dat je voor jou gevoel de beste keuze maakt.
Heel veel sterkte,
Liefs Wished.
Ik snap goed dat je niet wilt scheiden, maar toch ook wel.. Normaal zou ik zeggen '' Weeg de voor en nadelen tegen elkaar op'' en kies iets. Maaar, nee dit is een gevoelskwestie. Je wilt verder, maar je hart kan het niet, het gevoel is weg, het werkt niet meer. En geloof me; er is NIETS ergens voor een kind dan opgroeien in een ruzie-makend-gezin. Natuurlijk is scheiden ook heftig voor het kind, maar als jullie nu al normaal tegen elkaar doen, kan je dat toch ook regelen als jullie gescheiden zijn?
Ik hoop dat je voor jou gevoel de beste keuze maakt.
Heel veel sterkte,
Liefs Wished.
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
vrijdag 11 januari 2013 21:28
Het klinkt mij in de oren als een sexverslaving. Of hij het nou met jou of met een ander doet maakt hem niet uit, het gaat om de hoeveelheid. Hij zal de rush die sex hem geeft steeds moeilijker kunnen verkrijgen dus wil hij straks niet om de twee weken sex maar om de 2-3 dagen of zelfs nog vaker.
Jullie kind wordt ouder en vergis je niet, een kind vangt spanningen haarfijn op. Doe jezelf en je kind een plezier en ga een eigen leven leiden. Jouw man gaat echt nooit veranderen. Jij kunt dat echter wel.
Jullie kind wordt ouder en vergis je niet, een kind vangt spanningen haarfijn op. Doe jezelf en je kind een plezier en ga een eigen leven leiden. Jouw man gaat echt nooit veranderen. Jij kunt dat echter wel.
Denk aan de egels en eekhoorns in de herfst en winter.
maandag 16 januari 2017 15:10
Vier jaar na dato kom ik dit topic weer tegen. Het enige dat ik geopend heb op deze naam en waarvan ik het bestaan niet meer wist!
Sorry dat ik nooit meer reageerde, te druk met mijn leven waarschijnlijk.
Gelukkig kan ik constateren dat al mijn onzekerheden uit die tijd naar het positieve zijn gekeerd.
Wat ben ik blij dat ik de scheiding toen heb opgestart en sindsdien mijn eigen leven leid samen met zoon.
Dat ik überhaupt nog twijfelde...!
Sorry dat ik nooit meer reageerde, te druk met mijn leven waarschijnlijk.
Gelukkig kan ik constateren dat al mijn onzekerheden uit die tijd naar het positieve zijn gekeerd.
Wat ben ik blij dat ik de scheiding toen heb opgestart en sindsdien mijn eigen leven leid samen met zoon.
Dat ik überhaupt nog twijfelde...!
