Gezondheid
alle pijlers
Alcoholverslaving, wie heeft ervaring met hulp bieden?
zondag 15 januari 2017 21:49
Ik ben thuis maar gaan turven wat ik wekelijks naar de glasbak breng en dat kon ik bijna niet geloven. Ik drink thuis per definitie geen alcohol, omdat ik al jaren vind dat mijn man daar teveel van 'geniet', het is een soort statement van mij. Niet dat het indruk maakt, ik gooi regelmatig meer flessen in de glasbak dan er dagen in de week zitten.
Dus van de week maar eens nog strenger gecontroleerd en de verbijsterende conclusie getrokken dat er vrijdag 4 glazen wijn, zaterdag een fles vermouth (15%) en zondag anderhalve fles wijn doorheen zijn gegaan.
Ik ben lang niet altijd thuis, was vandaag bijvoorbeeld met de kinderen op visite bij opa en oma, en dan gaat ie blijkbaar ook drinken. Hij is doordeweeks eerder thuis dan ik, drinkt dan alvast wat en als ik tegen tienen naar bed ga, blijft hij beneden zitten, gezellig, met een glaasje wijn.
Ik heb het subtiel geprobeerd, dat komt niet aan. Vervolgens heb ik keihard verteld wat de symptomen van een alcoholverslaafde is en dat hij daar volledig aan voldoet. Ik kan hem tegenwoordig rustig drankorgel noemen, de enige reactie dan is 'ik ben geen orgel, want ik ben niet muzikaal'. Ja, hij drinkt. .Ja, hij drinkt soms wel eens wat veel. En hij wil best proberen om daar mee te minderen, maar dat kan hij me niet beloven. En verder heeft hij geen probleem. Hoezo hulp zoeken?
Hoe kan ik mijn man hierbij helpen? Ik smijt hem niet het huis uit en ga hem niet voor een dergelijke keus stellen. Ik wil wel dat hij stopt. De kinderen en ik hebben er geen last van, hij is niet straaldronken, en drinkt met name wanneer wij al slapen, maar voor zijn gezondheid lijkt me dat niet goed. Ook dat vindt hij onzin overigens. Maar wat moet ik hier mee? Iemand tips om wie dan ook in te schakelen om hem wel in beweging te krijgen?
Dus van de week maar eens nog strenger gecontroleerd en de verbijsterende conclusie getrokken dat er vrijdag 4 glazen wijn, zaterdag een fles vermouth (15%) en zondag anderhalve fles wijn doorheen zijn gegaan.
Ik ben lang niet altijd thuis, was vandaag bijvoorbeeld met de kinderen op visite bij opa en oma, en dan gaat ie blijkbaar ook drinken. Hij is doordeweeks eerder thuis dan ik, drinkt dan alvast wat en als ik tegen tienen naar bed ga, blijft hij beneden zitten, gezellig, met een glaasje wijn.
Ik heb het subtiel geprobeerd, dat komt niet aan. Vervolgens heb ik keihard verteld wat de symptomen van een alcoholverslaafde is en dat hij daar volledig aan voldoet. Ik kan hem tegenwoordig rustig drankorgel noemen, de enige reactie dan is 'ik ben geen orgel, want ik ben niet muzikaal'. Ja, hij drinkt. .Ja, hij drinkt soms wel eens wat veel. En hij wil best proberen om daar mee te minderen, maar dat kan hij me niet beloven. En verder heeft hij geen probleem. Hoezo hulp zoeken?
Hoe kan ik mijn man hierbij helpen? Ik smijt hem niet het huis uit en ga hem niet voor een dergelijke keus stellen. Ik wil wel dat hij stopt. De kinderen en ik hebben er geen last van, hij is niet straaldronken, en drinkt met name wanneer wij al slapen, maar voor zijn gezondheid lijkt me dat niet goed. Ook dat vindt hij onzin overigens. Maar wat moet ik hier mee? Iemand tips om wie dan ook in te schakelen om hem wel in beweging te krijgen?
maandag 16 januari 2017 18:10
maandag 16 januari 2017 18:58
quote:Knuffelheks schreef op 16 januari 2017 @ 18:10:
Alcohol maakt depressief, bijna alle alcoholisten zijn dat dan ook.
Jouw huisarts schakelt niet zomaar het AMK in hoor, en moet dat volgens mij ook tegen je zeggen als hij dat gaat doen.
Pakken ze echter je man met drank op achter het stuur dan maakt de politie volgens mij wél een melding.Als de kinderen niet op dat moment in de auto zitten lijkt mij dat van niet.
Alcohol maakt depressief, bijna alle alcoholisten zijn dat dan ook.
Jouw huisarts schakelt niet zomaar het AMK in hoor, en moet dat volgens mij ook tegen je zeggen als hij dat gaat doen.
Pakken ze echter je man met drank op achter het stuur dan maakt de politie volgens mij wél een melding.Als de kinderen niet op dat moment in de auto zitten lijkt mij dat van niet.
maandag 16 januari 2017 19:28
quote:YellowDiamond schreef op 16 januari 2017 @ 18:58:
[...]
Als de kinderen niet op dat moment in de auto zitten lijkt mij dat van niet.Klopt, hij is namelijk al eens gepakt met drank achter het stuur. Jaar of zeven geleden denk ik, of vijf jaar geleden, want ik moest thuis blijven bij de kleine, en omdat mijn man mee moest naar het bureau c.q. zelf niet meer mocht rijden, moest hij mijn vader en zus lief aankijken of ze hem kwamen helpen, gna gna. Duur geintje, iets van E 500 volgens mij, maar uiteindelijk heeft hij toen een paar jaar pertinent zonder drank gereden, dus dat had ik er wel voor over. Inmiddels geloof ik dat niet meer zo, maar als we samen weg gaan, drinkt hij niet / weinig of ik rij.
[...]
Als de kinderen niet op dat moment in de auto zitten lijkt mij dat van niet.Klopt, hij is namelijk al eens gepakt met drank achter het stuur. Jaar of zeven geleden denk ik, of vijf jaar geleden, want ik moest thuis blijven bij de kleine, en omdat mijn man mee moest naar het bureau c.q. zelf niet meer mocht rijden, moest hij mijn vader en zus lief aankijken of ze hem kwamen helpen, gna gna. Duur geintje, iets van E 500 volgens mij, maar uiteindelijk heeft hij toen een paar jaar pertinent zonder drank gereden, dus dat had ik er wel voor over. Inmiddels geloof ik dat niet meer zo, maar als we samen weg gaan, drinkt hij niet / weinig of ik rij.
maandag 16 januari 2017 19:44
Politie schakelt het AMK niet in of hij moet gepakt worden met de kinderen naast hem. Dan wellicht wel.
En of je wel of niet bang voor het AMK moet zijn is een tweede, Het is hier met een sisser afgelopen omdat man vrijwillig verslavingszorg had ingeschakeld. Ze hebben het bij ons met een telefoontje af gedaan. Maar uit het (afgesloten) dossier wat wij kregen, werd ik ook aangewezen als potentieel verwaarlozer van de kinderen. Omdat ik ze bloot stelde aan een alcoholistische vader. Het rare van het hele verhaal is dat niemand ooit met mijn kinderen heeft gesproken. Onze kinderen hebben de puber leeftijd. Ik had toch echt verwacht dat het AMK met hun had willen praten. Maar dat was allemaal niet nodig. Het rapport gaf ook niet weer hoe het echt zat. Naar mij hebben ze in ieder geval niet goed geluisterd. Het heeft ook ruim 5 maanden geduurd na de melding voordat ze contact op namen. Zenuwslopend.
Femke, onderschat niet wat jouw man 's morgens nog aan restalcohol in zijn bloed heeft. Dat lamlendige, niets meer kunnen herken ik achteraf heel duidelijk. In die periode dacht ik dat hij richting een burn out ging. Maar het was allemaal te danken aan de drank.
En of je wel of niet bang voor het AMK moet zijn is een tweede, Het is hier met een sisser afgelopen omdat man vrijwillig verslavingszorg had ingeschakeld. Ze hebben het bij ons met een telefoontje af gedaan. Maar uit het (afgesloten) dossier wat wij kregen, werd ik ook aangewezen als potentieel verwaarlozer van de kinderen. Omdat ik ze bloot stelde aan een alcoholistische vader. Het rare van het hele verhaal is dat niemand ooit met mijn kinderen heeft gesproken. Onze kinderen hebben de puber leeftijd. Ik had toch echt verwacht dat het AMK met hun had willen praten. Maar dat was allemaal niet nodig. Het rapport gaf ook niet weer hoe het echt zat. Naar mij hebben ze in ieder geval niet goed geluisterd. Het heeft ook ruim 5 maanden geduurd na de melding voordat ze contact op namen. Zenuwslopend.
Femke, onderschat niet wat jouw man 's morgens nog aan restalcohol in zijn bloed heeft. Dat lamlendige, niets meer kunnen herken ik achteraf heel duidelijk. In die periode dacht ik dat hij richting een burn out ging. Maar het was allemaal te danken aan de drank.
maandag 16 januari 2017 19:54
quote:femke09 schreef op 16 januari 2017 @ 16:25:
[...]
Mijn schoonmoeder is momenteel ziek, als die weer beter is ga ik met haar eens praten over haar zoon, kijken wat zij er van vindt en of zij er iets mee kan (ze hebben een goede band). Als hij zijn vrouw niet gelooft, waarom zou hij dan wel naar zijn moeder luisteren? Dat vind ik eigenlijk ook al een teken dat er iets raars in de relatie zit. (En ik heb nog wel een leuke en slimme schoonmoeder).
[...]
Mijn schoonmoeder is momenteel ziek, als die weer beter is ga ik met haar eens praten over haar zoon, kijken wat zij er van vindt en of zij er iets mee kan (ze hebben een goede band). Als hij zijn vrouw niet gelooft, waarom zou hij dan wel naar zijn moeder luisteren? Dat vind ik eigenlijk ook al een teken dat er iets raars in de relatie zit. (En ik heb nog wel een leuke en slimme schoonmoeder).
maandag 16 januari 2017 20:35
quote:boerinnetje-van-buuten schreef op 16 januari 2017 @ 19:54:
[...]
Als hij zijn vrouw niet gelooft, waarom zou hij dan wel naar zijn moeder luisteren? Dat vind ik eigenlijk ook al een teken dat er iets raars in de relatie zit. (En ik heb nog wel een leuke en slimme schoonmoeder).Dan gaat zij maar lekker ruzie met hem maken (dat kunnen ze namelijk ook goed), zij kan daarna naar haar eigen huis. En van hoe meer kanten hij het hoort, hoe duidelijk het toch zou moeten zijn.
[...]
Als hij zijn vrouw niet gelooft, waarom zou hij dan wel naar zijn moeder luisteren? Dat vind ik eigenlijk ook al een teken dat er iets raars in de relatie zit. (En ik heb nog wel een leuke en slimme schoonmoeder).Dan gaat zij maar lekker ruzie met hem maken (dat kunnen ze namelijk ook goed), zij kan daarna naar haar eigen huis. En van hoe meer kanten hij het hoort, hoe duidelijk het toch zou moeten zijn.
maandag 16 januari 2017 20:42
quote:Knuffelheks schreef op 16 januari 2017 @ 20:39:
Dit is een volwassen man met eigen kinderen.
Waarom schakel jij zijn moeder in ipv zelf de confrontatie met hem aan te gaan?
Ik heb het opgegeven om hem kwaad te maken. Als ik hier iets over zeg, wordt hij boos. Als ik dan blijf praten, wordt ie alleen maar bozer en neemt het gesprek over. En ik heb geen zin om er tegenin te schreeuwen om toch mijn verhaal te doen, want hoe harder ik gil, hoe harder hij gaat schreeuwen. Zijn moeder heeft een harde stem, die komt makkelijk boven hem uit (...) en weet daardoor een dergelijk gesprek nog enigszins zinnig te houden.
En ik heb al vaker gemerkt: soms maakt een derde meer indruk dan iemand die dicht bij je is. Hij moest afvallen, ik heb honderd tips gegeven. Diëtist komt met exact dezelfde voorbeelden, en daar gelooft hij het direct van. En dan heb ik me niet opgedrongen of zo.
Dit is een volwassen man met eigen kinderen.
Waarom schakel jij zijn moeder in ipv zelf de confrontatie met hem aan te gaan?
Ik heb het opgegeven om hem kwaad te maken. Als ik hier iets over zeg, wordt hij boos. Als ik dan blijf praten, wordt ie alleen maar bozer en neemt het gesprek over. En ik heb geen zin om er tegenin te schreeuwen om toch mijn verhaal te doen, want hoe harder ik gil, hoe harder hij gaat schreeuwen. Zijn moeder heeft een harde stem, die komt makkelijk boven hem uit (...) en weet daardoor een dergelijk gesprek nog enigszins zinnig te houden.
En ik heb al vaker gemerkt: soms maakt een derde meer indruk dan iemand die dicht bij je is. Hij moest afvallen, ik heb honderd tips gegeven. Diëtist komt met exact dezelfde voorbeelden, en daar gelooft hij het direct van. En dan heb ik me niet opgedrongen of zo.
maandag 16 januari 2017 20:55
Herkenbaar... Sterkte Femke09!
Mijn ex-man was (is) ook alcohol verslaafd. Jaren geprobeerd hem te helpen.
Soms dronk hij een tijdje alleen in het weekend..Maar dat weekend werd steeds weer langer (van donderdag tot maandag).
Ook tijden gehad dat hij alle alcohol die in huis was op dronk. En van ons laatste geld niet alleen luiers en babyvoeding haalde, maar ook bier. Dat heeft me heel wat zorgen opgeleverd.
Hij had geen kwade dronk. Maar veranderde in de loop van de jaren steeds meer in een depressieve, vermoeide man. Kon zijn bed niet uitkomen. En dronk met gemak een half krat bier op een dag. En ik kreeg ook regelmatig vragen en opmerkingen over zijn drankgebruik.
Dat vond ik vreselijk, want eigenlijk steek je zelf ook lang je kop in het zand. Wat je zelf ook schrijft, je denkt (hoopt) dat het zo erg niet is...
De zorg van de kinderen kwam volledig op mij neer. Op tijd opstaan, naar de oppas, naar school brengen. Zorgen dat er boodschappen in huis waren. Alles. Hij werkte, at, drink, ging slapen. Versliep zich standaard. En zo elke dag. En toch heeft hij al die tijd gewoon een baan gehad. Waar hij de meeste afspraken wel na kon komen. Privé vergat hij vaak erg veel.
Uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt en wou gaan scheiden. Hij heeft beterschap belooft en heeft een hele poos niet gedronken. Helaas verdwenen daar niet alle problemen mee. We zijn wel gescheiden en ik weet dat hij inmiddels weer drinkt.
En ik weet zeker dat hij niet met drank op gaat rijden. Toch vind ik het geen goed voorbeeld voor de kinderen.
Een wijntje bij een feestje, prima. Maar, met mate.
Ook het zelf dan weinig of niet meer drinken herken ik. Ik heb echt jaren lang geen druppel alcohol gehad. Nu drink ik wel weer eens een wijntje, en dat smaakt nu ook weer echt lekker.
Dat hij niet straalbezopen of agressief word betekend niet dat hij (en jij dus daarmee ook) geen probleem heeft.
Weinig opbeurend verhaal dit.. Maar een verslaafde kan echt alleen maar van de verslaving afkomen als hij of zij het erkent en er dan ook echt zelf wat aan wil doen.
Anders is het trekken aan een dood paard.
Mijn ex-man was (is) ook alcohol verslaafd. Jaren geprobeerd hem te helpen.
Soms dronk hij een tijdje alleen in het weekend..Maar dat weekend werd steeds weer langer (van donderdag tot maandag).
Ook tijden gehad dat hij alle alcohol die in huis was op dronk. En van ons laatste geld niet alleen luiers en babyvoeding haalde, maar ook bier. Dat heeft me heel wat zorgen opgeleverd.
Hij had geen kwade dronk. Maar veranderde in de loop van de jaren steeds meer in een depressieve, vermoeide man. Kon zijn bed niet uitkomen. En dronk met gemak een half krat bier op een dag. En ik kreeg ook regelmatig vragen en opmerkingen over zijn drankgebruik.
Dat vond ik vreselijk, want eigenlijk steek je zelf ook lang je kop in het zand. Wat je zelf ook schrijft, je denkt (hoopt) dat het zo erg niet is...
De zorg van de kinderen kwam volledig op mij neer. Op tijd opstaan, naar de oppas, naar school brengen. Zorgen dat er boodschappen in huis waren. Alles. Hij werkte, at, drink, ging slapen. Versliep zich standaard. En zo elke dag. En toch heeft hij al die tijd gewoon een baan gehad. Waar hij de meeste afspraken wel na kon komen. Privé vergat hij vaak erg veel.
Uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt en wou gaan scheiden. Hij heeft beterschap belooft en heeft een hele poos niet gedronken. Helaas verdwenen daar niet alle problemen mee. We zijn wel gescheiden en ik weet dat hij inmiddels weer drinkt.
En ik weet zeker dat hij niet met drank op gaat rijden. Toch vind ik het geen goed voorbeeld voor de kinderen.
Een wijntje bij een feestje, prima. Maar, met mate.
Ook het zelf dan weinig of niet meer drinken herken ik. Ik heb echt jaren lang geen druppel alcohol gehad. Nu drink ik wel weer eens een wijntje, en dat smaakt nu ook weer echt lekker.
Dat hij niet straalbezopen of agressief word betekend niet dat hij (en jij dus daarmee ook) geen probleem heeft.
Weinig opbeurend verhaal dit.. Maar een verslaafde kan echt alleen maar van de verslaving afkomen als hij of zij het erkent en er dan ook echt zelf wat aan wil doen.
Anders is het trekken aan een dood paard.
maandag 16 januari 2017 21:00
Wat een merkwaardige, afwachtende, afhoudende en fatalistische houding neem je aan. Jij bent met die man getrouwd, jij hebt kinderen met hem gemaakt en het is dus ook jouw pakkie-an om verandering in jullie situatie te brengen, want jij en jullie kinderen, waar jij de verantwoording voor hebt, hebben last van dat gezuip.
Hem zover krijgen dat hij stopt, wie je daar ook voor in denkt te kunnen schakelen, is vergeefse moeite. Hij stopt pas als hij beseft dat hij moet stoppen. En in de tussentijd is het aan jou om je zaakjes in orde te brengen. Jouw zaakjes, want met hem en aan hem heb je niets meer.
Ik zou dus maar eens wat gaan doen inplaats van afwachten tot iemand anders eens wat gaat doen.
Hem zover krijgen dat hij stopt, wie je daar ook voor in denkt te kunnen schakelen, is vergeefse moeite. Hij stopt pas als hij beseft dat hij moet stoppen. En in de tussentijd is het aan jou om je zaakjes in orde te brengen. Jouw zaakjes, want met hem en aan hem heb je niets meer.
Ik zou dus maar eens wat gaan doen inplaats van afwachten tot iemand anders eens wat gaat doen.
maandag 16 januari 2017 21:08
De ruzie over het stoppen met drinken herken ik ook. Ik heb gepraat, gehuild, gesmeekt. Voorbeelden aangedragen over wat er kan gebeuren. Artikelen over Korsakov onder z'n neus geschoven. En echt helemaal niks hielp.
Pas toen hij besefte dat ik echt weg wilde gaan, toen ging het knopje om. Toen heeft hij ook zelf hulp gezocht. Helaas heeft dat uiteindelijk ook niet geholpen.
Maar er kwam pas verandering voor hem toen alles dreigde in te storten. Tot die tijd was alcohol echt zijn beste vriend.
Pas toen hij besefte dat ik echt weg wilde gaan, toen ging het knopje om. Toen heeft hij ook zelf hulp gezocht. Helaas heeft dat uiteindelijk ook niet geholpen.
Maar er kwam pas verandering voor hem toen alles dreigde in te storten. Tot die tijd was alcohol echt zijn beste vriend.
maandag 16 januari 2017 22:46
Femke jij hebt een enorme schop onder jouw kont nodig. Het is verschrikkelijk als je partner zoveel drinkt en daar geen verantwoordelijkheid over neemt, maar jij doet precies hetzelfde. Je neemt totaal geen verantwoordelijkheid voor jouw kinderen. Recht je rug en sta op! Je blijft een beetje draaien in slachterofferschap maar daar help je je kinderen echt niet mee, wat geef jij E als voorbeeld mee?? Hem kan je niet veranderen, maar jezelf wel. Haal jezelf en de kinderen uit deze ongezonde situatie en ga scheiden juist voor jullie kinderen.
Voor de kinderen blijven is zo geen argument
Voor de kinderen blijven is zo geen argument
maandag 16 januari 2017 23:10
quote:Knuffelheks schreef op 16 januari 2017 @ 18:10:
Alcohol maakt depressief, bijna alle alcoholisten zijn dat dan ook.
Het is ook een theorie dat veel alcoholisten depressief zijn, en daar met drank als zelfmedicatie tegen strijden.
Redenen genoeg om dat drankgebruik van je vent bespreekbaar te maken, op welke manier dan ook.
Zoek hulp, lieve TO, want dit is moeilijk.
Alcohol maakt depressief, bijna alle alcoholisten zijn dat dan ook.
Het is ook een theorie dat veel alcoholisten depressief zijn, en daar met drank als zelfmedicatie tegen strijden.
Redenen genoeg om dat drankgebruik van je vent bespreekbaar te maken, op welke manier dan ook.
Zoek hulp, lieve TO, want dit is moeilijk.
Wat eten we vanavond?
maandag 16 januari 2017 23:11
Mensen, mensen, wat zijn jullie hard voor TO. Sommige mannen (vrouwen) is het lastig mee communiceren en helpt een beetje discussie niet. Alleen de wereld van diegene is dan belangrijk en als je iets zegt wat diegene niet willen horen breekt de hel los.
Ik denk dat je voor jezelf duidelijk moet zien te krijgen hoeveel perspectief je nog ziet in je relatie en daar naar gaan handelen. Desnoods nog gaan redden wat er te redden valt met grove dreigementen als een scheiding.
Wat betreft de kinderen, zouden die niet liever in een veilige omgeving opgroeien met een sterke moeder die voor zichzelf en de kinderen kiest ipv een moeder die maar bij haar drinkende partner blijft, haar kinderen daar mee opzadelt en geen stappen durft te ondernemen?
Ik denk dat je voor jezelf duidelijk moet zien te krijgen hoeveel perspectief je nog ziet in je relatie en daar naar gaan handelen. Desnoods nog gaan redden wat er te redden valt met grove dreigementen als een scheiding.
Wat betreft de kinderen, zouden die niet liever in een veilige omgeving opgroeien met een sterke moeder die voor zichzelf en de kinderen kiest ipv een moeder die maar bij haar drinkende partner blijft, haar kinderen daar mee opzadelt en geen stappen durft te ondernemen?
maandag 16 januari 2017 23:16
quote:makreel schreef op 16 januari 2017 @ 23:10:
[...]
Het is ook een theorie dat veel alcoholisten depressief zijn, en daar met drank als zelfmedicatie tegen strijden.
Klopt.
Daar worden ze alleen nòg depressiever van.
Ik denk dat iedere alcoholist drinkt om iets te"dempen".
Wat dat is zal voor iedereen anders zijn.
[...]
Het is ook een theorie dat veel alcoholisten depressief zijn, en daar met drank als zelfmedicatie tegen strijden.
Klopt.
Daar worden ze alleen nòg depressiever van.
Ik denk dat iedere alcoholist drinkt om iets te"dempen".
Wat dat is zal voor iedereen anders zijn.
maandag 16 januari 2017 23:21
quote:femke09 schreef op 16 januari 2017 @ 23:07:
Oogst van vandaag: 3 of 4 glazen rosé en een glas of twee gin-tonic.
Gisteren: 2 glazen rosé en 1 fles witte wijn.
En dat is alleen wat jij hebt gezien, uiteraard. Hij komt toch elke dag voor jou thuis en drinkt dan alvast wat? En drinkt ook door als jij al naar bed bent?
Nou ja, zelfs als dit de echte hoeveelheid is is het natuurlijk extreem veel. Jullie hebben vast ook grote wijnglazen, gok ik zo. (Hebben wij ook, ook daarvan snapte ik pas recent dat dat heus niet alleen is omdat dat zulke mooie glazen zijn... )
Oogst van vandaag: 3 of 4 glazen rosé en een glas of twee gin-tonic.
Gisteren: 2 glazen rosé en 1 fles witte wijn.
En dat is alleen wat jij hebt gezien, uiteraard. Hij komt toch elke dag voor jou thuis en drinkt dan alvast wat? En drinkt ook door als jij al naar bed bent?
Nou ja, zelfs als dit de echte hoeveelheid is is het natuurlijk extreem veel. Jullie hebben vast ook grote wijnglazen, gok ik zo. (Hebben wij ook, ook daarvan snapte ik pas recent dat dat heus niet alleen is omdat dat zulke mooie glazen zijn... )
Am Yisrael Chai!
maandag 16 januari 2017 23:28
Het is niet zo moeilijk. Hij kan alleen zelf voor verandering zorgen en schreeuwen, manipuleren of zijn moeder bellen werkt zeker niet. Mijn vader is bezig zichzelf dood te drinken, maar als ik zelfs maar opper dat hij zijn drankgebruik halveert raakt hij al in paniek. Dan neem je hem dus het liefste af wat hij heeft. Zijn vrouw is al bij hem weg, hij werkt niet meer, dus wat heb je dan nog? Juist ja, vriend bier (en sinds een tijdje whiskey). Zijn afnemende gezondheid vindt hij wel erg, maar hij ontkent dat het door de drank komt dat hij niet meer kan fietsen, autorijden moeizaam gaat, last heeft van lever- en maagpijn, etc.
dinsdag 17 januari 2017 01:05
quote:LaFleurNoire schreef op 16 januari 2017 @ 21:00:
Wat een merkwaardige, afwachtende, afhoudende en fatalistische houding neem je aan. Jij bent met die man getrouwd, jij hebt kinderen met hem gemaakt en het is dus ook jouw pakkie-an om verandering in jullie situatie te brengen, want jij en jullie kinderen, waar jij de verantwoording voor hebt, hebben last van dat gezuip.
Hem zover krijgen dat hij stopt, wie je daar ook voor in denkt te kunnen schakelen, is vergeefse moeite. Hij stopt pas als hij beseft dat hij moet stoppen. En in de tussentijd is het aan jou om je zaakjes in orde te brengen. Jouw zaakjes, want met hem en aan hem heb je niets meer.
Ik zou dus maar eens wat gaan doen inplaats van afwachten tot iemand anders eens wat gaat doen.Sorry hoor Femke, maar dit is zó juist dat het er twee keer moet staan.
Wat een merkwaardige, afwachtende, afhoudende en fatalistische houding neem je aan. Jij bent met die man getrouwd, jij hebt kinderen met hem gemaakt en het is dus ook jouw pakkie-an om verandering in jullie situatie te brengen, want jij en jullie kinderen, waar jij de verantwoording voor hebt, hebben last van dat gezuip.
Hem zover krijgen dat hij stopt, wie je daar ook voor in denkt te kunnen schakelen, is vergeefse moeite. Hij stopt pas als hij beseft dat hij moet stoppen. En in de tussentijd is het aan jou om je zaakjes in orde te brengen. Jouw zaakjes, want met hem en aan hem heb je niets meer.
Ik zou dus maar eens wat gaan doen inplaats van afwachten tot iemand anders eens wat gaat doen.Sorry hoor Femke, maar dit is zó juist dat het er twee keer moet staan.
Ja, nee, misschien. Kan je de vraag herhalen?
dinsdag 17 januari 2017 06:58
quote:rosings schreef op 16 januari 2017 @ 12:47:
Nee, want een ouder waarbij je altijd op je tenen moet lopen en niet weet wanneer hij onterecht te boos wordt, dat is een gezonde situatie om in op te groeien..
Dit!
Geloof me, je kinderen hebben straks een psycholoog nodig om alles te verwerken. Mijn moeder was (ook) een slappeling die bij m'n vader bleef hangen. Die ruzies toen ik in de pubertijd zat, die drankzucht van m'n vader, het geldgebrek omdat hij alles opzoop, die hebben m'n jeugd getekend. Uiteindelijk heb ik sessies met maatschappelijk werk en een psycholoog moeten doorlopen en nóg is drank een teer punt (ik drink zelf geen druppel en kan er niet tegen anderen teveel te zien drinken). Relaties? Ik begin er niet aan, alles gaat toch stuk. En dan heb ik het nog niet eens over die keren dat m'n vader stomdronken de auto bestuurde met ons achterin.
Voor je kinderen MOET je gewoon actie ondernemen. Ik heb het mijn moeder nooit vergeven dat ze dat niet heeft gedaan.
Nee, want een ouder waarbij je altijd op je tenen moet lopen en niet weet wanneer hij onterecht te boos wordt, dat is een gezonde situatie om in op te groeien..
Dit!
Geloof me, je kinderen hebben straks een psycholoog nodig om alles te verwerken. Mijn moeder was (ook) een slappeling die bij m'n vader bleef hangen. Die ruzies toen ik in de pubertijd zat, die drankzucht van m'n vader, het geldgebrek omdat hij alles opzoop, die hebben m'n jeugd getekend. Uiteindelijk heb ik sessies met maatschappelijk werk en een psycholoog moeten doorlopen en nóg is drank een teer punt (ik drink zelf geen druppel en kan er niet tegen anderen teveel te zien drinken). Relaties? Ik begin er niet aan, alles gaat toch stuk. En dan heb ik het nog niet eens over die keren dat m'n vader stomdronken de auto bestuurde met ons achterin.
Voor je kinderen MOET je gewoon actie ondernemen. Ik heb het mijn moeder nooit vergeven dat ze dat niet heeft gedaan.
dinsdag 17 januari 2017 07:01
Zijn alcoholgebruik tellen heeft geen zin. Hij is geen alcoholist in zijn hoofd. Dus als hij geen probleem heeft, zou jij het ook niet moeten hebben. Dit is een beetje zijn redenatie. Hij hoeft niet te veranderen.
Maar jij hebt wel een probleem. Hij gaat het niet oplossen voor je door te stoppen. Jij kunt nu alleen nog aan jezelf en je kinderen denken. En het is moeilijk. Je bent ooit in de relatie gestapt met het idee dat hij die ene was. En ergens zie jij het ook nog in hem. Ik was ook te loyaal en te trouw. Wou het gewoon allemaal niet zien. Mede geholpen door het feit dat de "overlast" minimaal was. Ons geluk was dat hij redelijk bijtijds zelf ook het probleem in zag.
Je zou nog een interventie kunnen doen met iedereen die het als een probleem ziet bij hem. Dus vrienden, collega's, moeder etc. Maar als dat niet helpt (en de kans is groot), zul je toch je eigen weg moeten gaan. Laten sudderen met kinderen is niet echt een optie. Zet voor jezelf wat je doel is en handel er ook naar. Elke keer dat jij terug komt op ultimatums is voor hem een bevestiging dat het allemaal wel meevalt en losloopt.
Sterkte, Fem.
Maar jij hebt wel een probleem. Hij gaat het niet oplossen voor je door te stoppen. Jij kunt nu alleen nog aan jezelf en je kinderen denken. En het is moeilijk. Je bent ooit in de relatie gestapt met het idee dat hij die ene was. En ergens zie jij het ook nog in hem. Ik was ook te loyaal en te trouw. Wou het gewoon allemaal niet zien. Mede geholpen door het feit dat de "overlast" minimaal was. Ons geluk was dat hij redelijk bijtijds zelf ook het probleem in zag.
Je zou nog een interventie kunnen doen met iedereen die het als een probleem ziet bij hem. Dus vrienden, collega's, moeder etc. Maar als dat niet helpt (en de kans is groot), zul je toch je eigen weg moeten gaan. Laten sudderen met kinderen is niet echt een optie. Zet voor jezelf wat je doel is en handel er ook naar. Elke keer dat jij terug komt op ultimatums is voor hem een bevestiging dat het allemaal wel meevalt en losloopt.
Sterkte, Fem.
