Kinderen
alle pijlers
Een bijbaantje, een moet of een keuze?
zondag 15 januari 2017 03:30
Zo was het bij mij thuis, je bent nu oud genoeg dus je zoekt maar een bijbaantje. Ik was 15. Ik heb aardbeien geplukt, vakken gevuld, schoongemaakt, kranten rond gebracht en nog veel meer.
En ik had geld, voor het eerst, gewoon zelf te besteden. Ik weet nog wat ik kocht. Wat was ik trots. Mijn kinderen hebben geen benul van geld. Ze hebben alles. Heb ik ze verwend? Vast. Beter verwend als verwaarloosd.
Zien ze hoe wij ongeveer 60 u per week werken, natuurlijk. Maar ik zie ook in dat ze alles een beetje als vanzelfsprekend nemen. Een uitspraak van mijn oudste; waarom zou ik een bijbaantje nemen, ik heb alles toch? Ik denk dat het bij de opvoeding hoort, je behoort te werken. Op je 15e doe je gewoon mee in het arbeidsproces net als een ander. Iedereen behoort te werken.
Maar om ze verplicht te laten werken? hoe doen jullie dat?
En ik had geld, voor het eerst, gewoon zelf te besteden. Ik weet nog wat ik kocht. Wat was ik trots. Mijn kinderen hebben geen benul van geld. Ze hebben alles. Heb ik ze verwend? Vast. Beter verwend als verwaarloosd.
Zien ze hoe wij ongeveer 60 u per week werken, natuurlijk. Maar ik zie ook in dat ze alles een beetje als vanzelfsprekend nemen. Een uitspraak van mijn oudste; waarom zou ik een bijbaantje nemen, ik heb alles toch? Ik denk dat het bij de opvoeding hoort, je behoort te werken. Op je 15e doe je gewoon mee in het arbeidsproces net als een ander. Iedereen behoort te werken.
Maar om ze verplicht te laten werken? hoe doen jullie dat?
maandag 16 januari 2017 21:58
quote:Solomio schreef op 16 januari 2017 @ 21:41:
[...]
Lees jij wel? natuurlijk kun je plezier hebben in je baantje, maar dat is niet de voornaamste reden die in dit topic wordt genoemd waarvoor mensen een baantje belangrijk vinden.Ik lees prima. Pubers kunnen ook prima dingen leren op een leuke manier. Dat ze eens dingen fout doen of fout inschatten en een standje krijgen etc maakt niet dat de baan niet leuk is.
[...]
Lees jij wel? natuurlijk kun je plezier hebben in je baantje, maar dat is niet de voornaamste reden die in dit topic wordt genoemd waarvoor mensen een baantje belangrijk vinden.Ik lees prima. Pubers kunnen ook prima dingen leren op een leuke manier. Dat ze eens dingen fout doen of fout inschatten en een standje krijgen etc maakt niet dat de baan niet leuk is.
maandag 16 januari 2017 22:02
quote:sssssst schreef op 16 januari 2017 @ 21:58:
[...]
Ik lees prima. Pubers kunnen ook prima dingen leren op een leuke manier. Dat ze eens dingen fout doen of fout inschatten en een standje krijgen etc maakt niet dat de baan niet leuk is.
Nee, je leest niet prima: ik schrijf dat ik in dit topic vooral lees dat een baantje belangrijk is om te leren dat het leven niet altijd leuk is en om voor te bereiden op dat harde volwassen leven.
Ik zeg niet dat ik dat vind, ik zeg niet dat ik het ermee eens ben, maar je gaat wel aan mij uitleggen dat het anders in elkaar zit.
Dat hoef je aan mij niet uit te leggen, maar aan de mensen die er anders tegenaan kijken.
[...]
Ik lees prima. Pubers kunnen ook prima dingen leren op een leuke manier. Dat ze eens dingen fout doen of fout inschatten en een standje krijgen etc maakt niet dat de baan niet leuk is.
Nee, je leest niet prima: ik schrijf dat ik in dit topic vooral lees dat een baantje belangrijk is om te leren dat het leven niet altijd leuk is en om voor te bereiden op dat harde volwassen leven.
Ik zeg niet dat ik dat vind, ik zeg niet dat ik het ermee eens ben, maar je gaat wel aan mij uitleggen dat het anders in elkaar zit.
Dat hoef je aan mij niet uit te leggen, maar aan de mensen die er anders tegenaan kijken.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
maandag 16 januari 2017 22:03
Op andere plekken komen ze die dingen ook echt wel tegen. Ik hielp op die leeftijd bijvoorbeeld mee op mijn sportvereniging, deed op sommige dagen de catering op mijn school, was tutor van een brugklasser. Allemaal activiteiten waarbij je met mensen leert omgaan, je aan afspraken moet houden, er regels gelden, (net als op school trouwens). Ik begrijp niet goed waarom er perse geld verdiend moet worden. Alsof je je dan in een verheven toestand begeeft ofzo.
maandag 16 januari 2017 22:21
quote:Geronimo2 schreef op 16 januari 2017 @ 21:28:
Tieners hebben tonnen energie en bijbanen zijn niet moeilijk, of wat iemand anders hier zei: alleen werken in de vakantie. Wel totaal idioot dat van school ineens net wordt gedaan alsof het een zware periode is. Als je kind aan zijn max zit als hij/zij zoveel tijd kwijt is met school/huiswerk dan ontlast je je kind alleen door eens te kijken of het onderwijs wel passend is voor je kind.
Helemaal mee eens, als school zo zwaar is is het goed om na te denken of het niveau wel goed is. Daarna komt nog een studie wat meestal nog zwaarder is.
Ik had Havo advies maar moest daar heel hard aan trekken. Ben blij dat ik Mavo heb gedaan en daarna 3 jaar MBO om vervolgens het HBO te doen. Heeft me een jaar extra gekost maar ik ben er zonder teveel moeite doorheen gerold en had daarnaast vrije tijd om andere dingen te doen zoals te werken.
Sport zie ik trouwens echt als ontspanning en iets wat energie geeft, zijn ook heel veel onderzoeken geweest die dat hebben bewezen. Als het je energie kost (structureel) moet je er wat aan doen.
Wel heel jammer dat TO hier nooit meer terug is gekomen!
Tieners hebben tonnen energie en bijbanen zijn niet moeilijk, of wat iemand anders hier zei: alleen werken in de vakantie. Wel totaal idioot dat van school ineens net wordt gedaan alsof het een zware periode is. Als je kind aan zijn max zit als hij/zij zoveel tijd kwijt is met school/huiswerk dan ontlast je je kind alleen door eens te kijken of het onderwijs wel passend is voor je kind.
Helemaal mee eens, als school zo zwaar is is het goed om na te denken of het niveau wel goed is. Daarna komt nog een studie wat meestal nog zwaarder is.
Ik had Havo advies maar moest daar heel hard aan trekken. Ben blij dat ik Mavo heb gedaan en daarna 3 jaar MBO om vervolgens het HBO te doen. Heeft me een jaar extra gekost maar ik ben er zonder teveel moeite doorheen gerold en had daarnaast vrije tijd om andere dingen te doen zoals te werken.
Sport zie ik trouwens echt als ontspanning en iets wat energie geeft, zijn ook heel veel onderzoeken geweest die dat hebben bewezen. Als het je energie kost (structureel) moet je er wat aan doen.
Wel heel jammer dat TO hier nooit meer terug is gekomen!
maandag 16 januari 2017 22:26
quote:valerievaldera schreef op 16 januari 2017 @ 22:03:
Op andere plekken komen ze die dingen ook echt wel tegen. Ik hielp op die leeftijd bijvoorbeeld mee op mijn sportvereniging, deed op sommige dagen de catering op mijn school, was tutor van een brugklasser. Allemaal activiteiten waarbij je met mensen leert omgaan, je aan afspraken moet houden, er regels gelden, (net als op school trouwens). Ik begrijp niet goed waarom er perse geld verdiend moet worden. Alsof je je dan in een verheven toestand begeeft ofzo.
Nou, als ik een budget van 50,- voor zoonlief zijn schoenen heb en hij wil schoenen van 100,-, heeft ie 2 keuzes: Hij gaat werken voor de andere helft of neemt genoegen met de schoenen van 50,-. (Of gaat zeuren bij zijn vader, maar dat heeft ie eigenlijk nog nooit gedaan. Best dom. )
En, zoals ik zei, ik zou vrijwillgerswerk ook okay vinden, hoor. Ik heb het even uitgereken zijn school/huiswerk nemen nu zo'n 35 uur per week in. Dan heb ik 1,5uur huiswerk per doordeweekse dag gerekend. Dat is al veel, mijn zoon zit daar niet aan. Tenminste, nu niet. Het is de brugklas, dat kan nog veranderen. Maar dan gaat ie ook later naar bed, waardoor hij weer meer uren in een dag wakker is.
Op andere plekken komen ze die dingen ook echt wel tegen. Ik hielp op die leeftijd bijvoorbeeld mee op mijn sportvereniging, deed op sommige dagen de catering op mijn school, was tutor van een brugklasser. Allemaal activiteiten waarbij je met mensen leert omgaan, je aan afspraken moet houden, er regels gelden, (net als op school trouwens). Ik begrijp niet goed waarom er perse geld verdiend moet worden. Alsof je je dan in een verheven toestand begeeft ofzo.
Nou, als ik een budget van 50,- voor zoonlief zijn schoenen heb en hij wil schoenen van 100,-, heeft ie 2 keuzes: Hij gaat werken voor de andere helft of neemt genoegen met de schoenen van 50,-. (Of gaat zeuren bij zijn vader, maar dat heeft ie eigenlijk nog nooit gedaan. Best dom. )
En, zoals ik zei, ik zou vrijwillgerswerk ook okay vinden, hoor. Ik heb het even uitgereken zijn school/huiswerk nemen nu zo'n 35 uur per week in. Dan heb ik 1,5uur huiswerk per doordeweekse dag gerekend. Dat is al veel, mijn zoon zit daar niet aan. Tenminste, nu niet. Het is de brugklas, dat kan nog veranderen. Maar dan gaat ie ook later naar bed, waardoor hij weer meer uren in een dag wakker is.
maandag 16 januari 2017 22:34
Ik zat op ASO (geen idee wat het Ndl equivalent daarvan is) en had echt geen tijd om nog te werken, met al dat huiswerk, toetsen en examens.
Ik snap echt niet waarom er zoveel verwacht wordt van kinderen. Dat begint al in het lager: eind 3e kleuter hoorde ik ouders tegen elkaar opscheppen waarvoor ze hun kind al allemaal ingeschreven hadden. Want één hobby is natuurlijk niet genoeg, nee, het moeten er minstens twee of nog liever drie zijn. Leren zwemmen op school? Nee hoor, ze moeten dat voordien al kunnen.
Ons zoontje gaat naar speciaal onderwijs en zolang hij er zelf niet om vraagt, vind ik hobby's niet nodig. Ventje moet om 7u uit bed, en dan heeft hij nog geluk dat ik hem zelf breng, anders was het nog een uur vroeger geweest. Thuis met de bus rond 16.30. 2x per week huiswerk en elke dag 10 min lezen. Rond 17.30 wassen, 18.00 eten en 19u - 19.30 naar bed. In de vakantie gaat hij naar speciale speelpleinwerking, die organiseren 1x per maand een uitstap op zaterdag. Hij zou graag paardrijden. Ik heb hem ingeschreven voor een paardenkampje (elke dag naar huis), eens kijken of hij het dan nog leuk vindt. Zo ja, dan kijk ik voor hippotherapie. Heb al geïnformeerd, geen vast schema, je gaat wanneer je wil, of het nu wekelijks is of enkel in de vakantie. Moet er wel bij vermelden dat hij naast autisme en adhd ook dcd heeft (problemen met motoriek), dus sporten en tekenacademie zijn zijn ding al niet. Gewoon paard leren rijden zie ik niet goed komen, hij zou gewoon zijn eigen gedacht doen.
Ik snap echt niet waarom er zoveel verwacht wordt van kinderen. Dat begint al in het lager: eind 3e kleuter hoorde ik ouders tegen elkaar opscheppen waarvoor ze hun kind al allemaal ingeschreven hadden. Want één hobby is natuurlijk niet genoeg, nee, het moeten er minstens twee of nog liever drie zijn. Leren zwemmen op school? Nee hoor, ze moeten dat voordien al kunnen.
Ons zoontje gaat naar speciaal onderwijs en zolang hij er zelf niet om vraagt, vind ik hobby's niet nodig. Ventje moet om 7u uit bed, en dan heeft hij nog geluk dat ik hem zelf breng, anders was het nog een uur vroeger geweest. Thuis met de bus rond 16.30. 2x per week huiswerk en elke dag 10 min lezen. Rond 17.30 wassen, 18.00 eten en 19u - 19.30 naar bed. In de vakantie gaat hij naar speciale speelpleinwerking, die organiseren 1x per maand een uitstap op zaterdag. Hij zou graag paardrijden. Ik heb hem ingeschreven voor een paardenkampje (elke dag naar huis), eens kijken of hij het dan nog leuk vindt. Zo ja, dan kijk ik voor hippotherapie. Heb al geïnformeerd, geen vast schema, je gaat wanneer je wil, of het nu wekelijks is of enkel in de vakantie. Moet er wel bij vermelden dat hij naast autisme en adhd ook dcd heeft (problemen met motoriek), dus sporten en tekenacademie zijn zijn ding al niet. Gewoon paard leren rijden zie ik niet goed komen, hij zou gewoon zijn eigen gedacht doen.
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
maandag 16 januari 2017 22:39
quote:Pruttie schreef op 16 januari 2017 @ 22:26:
[...]
Nou, als ik een budget van 50,- voor zoonlief zijn schoenen heb en hij wil schoenen van 100,-, heeft ie 2 keuzes: Hij gaat werken voor de andere helft of neemt genoegen met de schoenen van 50,-. (Of gaat zeuren bij zijn vader, maar dat heeft ie eigenlijk nog nooit gedaan. Best dom. ) .
Of hij zet zijn spaarpot op zijn kop.
Mijn Dagobert Duck is enorm zuinig op zijn zakgeld. Zijn verjaardagsgeld heeft hij besteed aan dvd's.
[...]
Nou, als ik een budget van 50,- voor zoonlief zijn schoenen heb en hij wil schoenen van 100,-, heeft ie 2 keuzes: Hij gaat werken voor de andere helft of neemt genoegen met de schoenen van 50,-. (Of gaat zeuren bij zijn vader, maar dat heeft ie eigenlijk nog nooit gedaan. Best dom. ) .
Of hij zet zijn spaarpot op zijn kop.
Mijn Dagobert Duck is enorm zuinig op zijn zakgeld. Zijn verjaardagsgeld heeft hij besteed aan dvd's.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
maandag 16 januari 2017 22:42
maandag 16 januari 2017 23:14
Een gemiddeld kind kan best veel aan, denk ik, ik heb er zelf geen ervaring mee, ik was geen gemiddeld kind en zoon ook niet.
Qua energielevel kan ik best jaloers naar anderen kijken, heb jarenlang geprobeerd, gedacht dat ook te kunnen, nee dus, ik kan een hele hoop, maar als je mij niet tijdig met rust laat om op te laden, zit ik binnen notime burn-out thuis. Onze maatschappij is daar voor mij te prestatiegericht en te doenerig voor om ten volle in mee te kunnen draaien.
Hopelijk komt mijn zoon er eerder dan op zijn veertigste achter dat hij is wie hij is en dat dat prima is. Als dat betekent dat een bijbaantje een brug te ver is, dan hoeft het niet
Qua energielevel kan ik best jaloers naar anderen kijken, heb jarenlang geprobeerd, gedacht dat ook te kunnen, nee dus, ik kan een hele hoop, maar als je mij niet tijdig met rust laat om op te laden, zit ik binnen notime burn-out thuis. Onze maatschappij is daar voor mij te prestatiegericht en te doenerig voor om ten volle in mee te kunnen draaien.
Hopelijk komt mijn zoon er eerder dan op zijn veertigste achter dat hij is wie hij is en dat dat prima is. Als dat betekent dat een bijbaantje een brug te ver is, dan hoeft het niet
dinsdag 17 januari 2017 00:27
Een bijbaantje kan heel leerzaam zijn en daarnaast is het zeker als ze grote wensen hebben ook niet zo raar dat ze die wensen zelf bekostigen.
Ik zou het verder niet afdwingen.
Wat tijd betreft zal het meestal geen enkel probleem zijn.
De meeste 16jarigen hebben wel iets van een bijbaantje of vakantiebaantje.
Natuurlijk heb je ook kinderen die veel bezig zijn met sport/muziek of die veel tijd nodig hebben voor school of gewoon geen behoefte hebben aan extra geld. En dan is het ook prima om een andere keuze te maken.
School moet maar een bijbaantje moet niet perse.
Ik schat zelf in dat mijn dochter over een paar jaar wel wil werken. Zij is vrij ondernemend en zelfstandig. Mijn zoon is een ander verhaal. Hij is wat passiever maar hij heeft ook een handicap waardoor hij lichamelijk niet zo veel kan en de meeste werkgevers zullen daar niet op zitten te wachten. De bekende bijbaantjes zoals vakken vullen en folders lopen kan hij sowieso niet doen. Maar goed je weet nooit hoe het loopt natuurlijk.
Zelf had ik op de middelbare school ook geen echt bijbaantje. Ik moest veel thuis oppassen op mijn zusje en broertje dus er was weinig tijd.In de vakanties werkte ik vaak op een boerderij/manege. Dat vond ik ook leuk werk om te doen. Maar dat was dan maar een paar weken.
Een bijbaantje is wel leerzaam en handig maar het is niet noodzakelijk.
Ik zou het verder niet afdwingen.
Wat tijd betreft zal het meestal geen enkel probleem zijn.
De meeste 16jarigen hebben wel iets van een bijbaantje of vakantiebaantje.
Natuurlijk heb je ook kinderen die veel bezig zijn met sport/muziek of die veel tijd nodig hebben voor school of gewoon geen behoefte hebben aan extra geld. En dan is het ook prima om een andere keuze te maken.
School moet maar een bijbaantje moet niet perse.
Ik schat zelf in dat mijn dochter over een paar jaar wel wil werken. Zij is vrij ondernemend en zelfstandig. Mijn zoon is een ander verhaal. Hij is wat passiever maar hij heeft ook een handicap waardoor hij lichamelijk niet zo veel kan en de meeste werkgevers zullen daar niet op zitten te wachten. De bekende bijbaantjes zoals vakken vullen en folders lopen kan hij sowieso niet doen. Maar goed je weet nooit hoe het loopt natuurlijk.
Zelf had ik op de middelbare school ook geen echt bijbaantje. Ik moest veel thuis oppassen op mijn zusje en broertje dus er was weinig tijd.In de vakanties werkte ik vaak op een boerderij/manege. Dat vond ik ook leuk werk om te doen. Maar dat was dan maar een paar weken.
Een bijbaantje is wel leerzaam en handig maar het is niet noodzakelijk.
dinsdag 17 januari 2017 08:09
quote:aquake82 schreef op 16 januari 2017 @ 22:34:
Ik zat op ASO (geen idee wat het Ndl equivalent daarvan is) en had echt geen tijd om nog te werken, met al dat huiswerk, toetsen en examens.
Ik snap echt niet waarom er zoveel verwacht wordt van kinderen. Dat begint al in het lager: eind 3e kleuter hoorde ik ouders tegen elkaar opscheppen waarvoor ze hun kind al allemaal ingeschreven hadden. Want één hobby is natuurlijk niet genoeg, nee, het moeten er minstens twee of nog liever drie zijn. Leren zwemmen op school? Nee hoor, ze moeten dat voordien al kunnen.
Ons zoontje gaat naar speciaal onderwijs en zolang hij er zelf niet om vraagt, vind ik hobby's niet nodig. Ventje moet om 7u uit bed, en dan heeft hij nog geluk dat ik hem zelf breng, anders was het nog een uur vroeger geweest. Thuis met de bus rond 16.30. 2x per week huiswerk en elke dag 10 min lezen. Rond 17.30 wassen, 18.00 eten en 19u - 19.30 naar bed. In de vakantie gaat hij naar speciale speelpleinwerking, die organiseren 1x per maand een uitstap op zaterdag. Hij zou graag paardrijden. Ik heb hem ingeschreven voor een paardenkampje (elke dag naar huis), eens kijken of hij het dan nog leuk vindt. Zo ja, dan kijk ik voor hippotherapie. Heb al geïnformeerd, geen vast schema, je gaat wanneer je wil, of het nu wekelijks is of enkel in de vakantie. Moet er wel bij vermelden dat hij naast autisme en adhd ook dcd heeft (problemen met motoriek), dus sporten en tekenacademie zijn zijn ding al niet. Gewoon paard leren rijden zie ik niet goed komen, hij zou gewoon zijn eigen gedacht doen.
Op de meeste scholen is geen schoolzwemmen meer. Daarbij was dat altijd in groep 4/5 en was het ook toen ik die leeftijd had een uitzondering als je dan niet al je diploma's had. Voor school leert men niet zwemmen, jonger dan 4ag je niet op zwemles. Doorgaans zijn kinderen tussen de 4-6 als ze leren zwemmen, lang voordat schoolzwemmen ooit in beeld kwam. Dan heb je een schoolreisje met water in de buurt voor 8 jarigen en dan kunnen die niet zwemmen? Lijkt me rijkelijk laat.
En waar haal je toch vandaan dat kinderen zóveel activiteiten moeten? In mijn omgeving is het doorgaans zwemles en daarna een sport, maar ik ken weinig kinderen die meer dan 2 dagen een activiteit hebben.
En het valt me op dat vooral de ouders met een kind met 'iets' tegen bijbaantjes en veel activiteiten zijn. Dan kan ik me voorstellen als je kind dat niet trekt. Maar er zijn veel meer kinderen zonder 'iets' die dat prima trekken. Dus waarom die kinderen dezelfde beperking opleggen als je eigen, zonder reden?
Ik zat op ASO (geen idee wat het Ndl equivalent daarvan is) en had echt geen tijd om nog te werken, met al dat huiswerk, toetsen en examens.
Ik snap echt niet waarom er zoveel verwacht wordt van kinderen. Dat begint al in het lager: eind 3e kleuter hoorde ik ouders tegen elkaar opscheppen waarvoor ze hun kind al allemaal ingeschreven hadden. Want één hobby is natuurlijk niet genoeg, nee, het moeten er minstens twee of nog liever drie zijn. Leren zwemmen op school? Nee hoor, ze moeten dat voordien al kunnen.
Ons zoontje gaat naar speciaal onderwijs en zolang hij er zelf niet om vraagt, vind ik hobby's niet nodig. Ventje moet om 7u uit bed, en dan heeft hij nog geluk dat ik hem zelf breng, anders was het nog een uur vroeger geweest. Thuis met de bus rond 16.30. 2x per week huiswerk en elke dag 10 min lezen. Rond 17.30 wassen, 18.00 eten en 19u - 19.30 naar bed. In de vakantie gaat hij naar speciale speelpleinwerking, die organiseren 1x per maand een uitstap op zaterdag. Hij zou graag paardrijden. Ik heb hem ingeschreven voor een paardenkampje (elke dag naar huis), eens kijken of hij het dan nog leuk vindt. Zo ja, dan kijk ik voor hippotherapie. Heb al geïnformeerd, geen vast schema, je gaat wanneer je wil, of het nu wekelijks is of enkel in de vakantie. Moet er wel bij vermelden dat hij naast autisme en adhd ook dcd heeft (problemen met motoriek), dus sporten en tekenacademie zijn zijn ding al niet. Gewoon paard leren rijden zie ik niet goed komen, hij zou gewoon zijn eigen gedacht doen.
Op de meeste scholen is geen schoolzwemmen meer. Daarbij was dat altijd in groep 4/5 en was het ook toen ik die leeftijd had een uitzondering als je dan niet al je diploma's had. Voor school leert men niet zwemmen, jonger dan 4ag je niet op zwemles. Doorgaans zijn kinderen tussen de 4-6 als ze leren zwemmen, lang voordat schoolzwemmen ooit in beeld kwam. Dan heb je een schoolreisje met water in de buurt voor 8 jarigen en dan kunnen die niet zwemmen? Lijkt me rijkelijk laat.
En waar haal je toch vandaan dat kinderen zóveel activiteiten moeten? In mijn omgeving is het doorgaans zwemles en daarna een sport, maar ik ken weinig kinderen die meer dan 2 dagen een activiteit hebben.
En het valt me op dat vooral de ouders met een kind met 'iets' tegen bijbaantjes en veel activiteiten zijn. Dan kan ik me voorstellen als je kind dat niet trekt. Maar er zijn veel meer kinderen zonder 'iets' die dat prima trekken. Dus waarom die kinderen dezelfde beperking opleggen als je eigen, zonder reden?
dinsdag 17 januari 2017 08:09
quote:Pluisi schreef op 17 januari 2017 @ 01:28:
[...]
Vreemde puber.
Door deze reactie krijgen pubers dus duidelijk het idee dat het normaal is als ze alsmaar extra willen en meer.
Al eerder in dit topic kwam ter sprake of je pubers nou de waarde van geld leert door bijv een bijbaantje, of dat je er juist hun materialisme mee aanwakkert.
Ik heb twee pubers: de oudste heeft echt geen wensen, de jongste heeft wel wensen, maar trekt een bijbaantje niet, dus moet zijn wensen in de ijskast zetten.
Ik denk dat de jongste daardoor ook de waarde van geld wel heel goed leert kennen.
De oudste heeft o.a. geen wensen juist omdát hij de waarde van geld heel goed weet: hij koopt alleen wat ie nodig heeft of echt heel heel heel graag wil hebben. En eigenlijk is er niets dat hij zo graag wil hebben dat hij het het geld waard vindt.
[...]
Vreemde puber.
Door deze reactie krijgen pubers dus duidelijk het idee dat het normaal is als ze alsmaar extra willen en meer.
Al eerder in dit topic kwam ter sprake of je pubers nou de waarde van geld leert door bijv een bijbaantje, of dat je er juist hun materialisme mee aanwakkert.
Ik heb twee pubers: de oudste heeft echt geen wensen, de jongste heeft wel wensen, maar trekt een bijbaantje niet, dus moet zijn wensen in de ijskast zetten.
Ik denk dat de jongste daardoor ook de waarde van geld wel heel goed leert kennen.
De oudste heeft o.a. geen wensen juist omdát hij de waarde van geld heel goed weet: hij koopt alleen wat ie nodig heeft of echt heel heel heel graag wil hebben. En eigenlijk is er niets dat hij zo graag wil hebben dat hij het het geld waard vindt.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
dinsdag 17 januari 2017 08:11
quote:Pluisi schreef op 17 januari 2017 @ 01:28:
[...]
Vreemde puber.
mijn puber is ook zo, ze koopt nooit wat. heeft nergens behoefte aan. make-up, sieraden etc boeit haar niet. Uitgaan vind ze vreselijk, ze slaat alle schoolfeesten over. het enige waar ze geld aan uitgeeft is tekenspullen maar er zijn per jaar 3 gelegenheden waar ze tekenspullen kan vragen (sinterklaas, kerst en verjaardag) en dan is haar voorraad weer aangevuld.
Kind heeft dus een goed gevulde bankrekening
[...]
Vreemde puber.
mijn puber is ook zo, ze koopt nooit wat. heeft nergens behoefte aan. make-up, sieraden etc boeit haar niet. Uitgaan vind ze vreselijk, ze slaat alle schoolfeesten over. het enige waar ze geld aan uitgeeft is tekenspullen maar er zijn per jaar 3 gelegenheden waar ze tekenspullen kan vragen (sinterklaas, kerst en verjaardag) en dan is haar voorraad weer aangevuld.
Kind heeft dus een goed gevulde bankrekening
dinsdag 17 januari 2017 08:29
quote:Rhae schreef op 17 januari 2017 @ 08:09:
[...]
Op de meeste scholen is geen schoolzwemmen meer. Daarbij was dat altijd in groep 4/5 en was het ook toen ik die leeftijd had een uitzondering als je dan niet al je diploma's had. Voor school leert men niet zwemmen, jonger dan 4ag je niet op zwemles. Doorgaans zijn kinderen tussen de 4-6 als ze leren zwemmen, lang voordat schoolzwemmen ooit in beeld kwam. Dan heb je een schoolreisje met water in de buurt voor 8 jarigen en dan kunnen die niet zwemmen? Lijkt me rijkelijk laat.
En waar haal je toch vandaan dat kinderen zóveel activiteiten moeten? In mijn omgeving is het doorgaans zwemles en daarna een sport, maar ik ken weinig kinderen die meer dan 2 dagen een activiteit hebben.
En het valt me op dat vooral de ouders met een kind met 'iets' tegen bijbaantjes en veel activiteiten zijn. Dan kan ik me voorstellen als je kind dat niet trekt. Maar er zijn veel meer kinderen zonder 'iets' die dat prima trekken. Dus waarom die kinderen dezelfde beperking opleggen als je eigen, zonder reden?
Ik kreeg net een linkje naar een artikel in de NRC over de stress die pubers tegenwoordig ervaren.
Helaas kon ik het artikel verder niet lezen, want ik heb geen abonnement op NRC, maar ik denk echt dat er tegenwoordig enorm veel meer van pubers gevraagd wordt dan vroeger.
Dat je opvalt dat vooral ouders van kinderen met 'iets' tegen bijbaantjes zijn is natuurlijk niet zo gek: dat zijn bij uitstek ouders die weten dat het leven niet voor ieder kind (en iedere volwassene) even eenvoudig verloopt.
Maar als in dit topic de tendens zou zijn dat een bijbaantje toch echt te zwaar is voor een puber zou ik daar ook tegenin gaan, want ik mis in dit soort discussies vooral de nuance, de wetenschap dat het zo verschillend is per kind.
Want ook al heeft je kind geen 'etiket', dan nog kan het ene kind meer aan dan het andere, wat dat betreft zijn het net mensen.
En ik ken pubers met etiket die naast school ook nog sporten en een bijbaantje hebben en ik ken pubers zonder etiket voor wie dat toch echt niet haalbaar is.
En van alles ertussenin.
Maar dat is een ding waar ik me al over verbaas sinds ik hier op Viva rondloop: dat er zo duidelijke ideeën zijn over wat kinderen op welke leeftijd wel en niet moeten (aan)kunnen.
Met 2 al zindelijk maken is echt overdreven, met 3 dat nog een beetje op z'n beloop laten is belachelijk.
Met 8 alleen naar school fietsen is echt not done, maar met 9 ben je een overbezorgde moeder als je ze niet alleen laat fietsen.
Met 13 een bijbaantje is absurd, met 14 geen bijbaantje is gepamper.
Terwijl de ontwikkeling van kinderen zo verschillend verloopt dat die leeftijdsgrenzen niet zo eenduidig zijn en je daar kinderen mee tekort doet.
Ik begrijp het niet en zal er tot het eind van mijn Viva-carriere tegenin blijven gaan.
Juist omdat ik het zo belangrijk vind dat dit soort dingen per kind bekeken worden.
Dat jij zelf altijd gewerkt hebt en daar wel bij vaart wil natuurlijk niet zeggen dat dat voor jouw kinderen ook geldt. Mss wel voor het ene kind, mss niet voor het andere kind.
En wat jij geleerd hebt van je bijbaantjes (of denkt ervan geleerd te hebben) zou je hoogstwaarschijnlijk ook wel op een andere manier geleerd hebben en zullen jouw kinderen wrsch ook wel leren, met of zonder bijbaantje.
[...]
Op de meeste scholen is geen schoolzwemmen meer. Daarbij was dat altijd in groep 4/5 en was het ook toen ik die leeftijd had een uitzondering als je dan niet al je diploma's had. Voor school leert men niet zwemmen, jonger dan 4ag je niet op zwemles. Doorgaans zijn kinderen tussen de 4-6 als ze leren zwemmen, lang voordat schoolzwemmen ooit in beeld kwam. Dan heb je een schoolreisje met water in de buurt voor 8 jarigen en dan kunnen die niet zwemmen? Lijkt me rijkelijk laat.
En waar haal je toch vandaan dat kinderen zóveel activiteiten moeten? In mijn omgeving is het doorgaans zwemles en daarna een sport, maar ik ken weinig kinderen die meer dan 2 dagen een activiteit hebben.
En het valt me op dat vooral de ouders met een kind met 'iets' tegen bijbaantjes en veel activiteiten zijn. Dan kan ik me voorstellen als je kind dat niet trekt. Maar er zijn veel meer kinderen zonder 'iets' die dat prima trekken. Dus waarom die kinderen dezelfde beperking opleggen als je eigen, zonder reden?
Ik kreeg net een linkje naar een artikel in de NRC over de stress die pubers tegenwoordig ervaren.
Helaas kon ik het artikel verder niet lezen, want ik heb geen abonnement op NRC, maar ik denk echt dat er tegenwoordig enorm veel meer van pubers gevraagd wordt dan vroeger.
Dat je opvalt dat vooral ouders van kinderen met 'iets' tegen bijbaantjes zijn is natuurlijk niet zo gek: dat zijn bij uitstek ouders die weten dat het leven niet voor ieder kind (en iedere volwassene) even eenvoudig verloopt.
Maar als in dit topic de tendens zou zijn dat een bijbaantje toch echt te zwaar is voor een puber zou ik daar ook tegenin gaan, want ik mis in dit soort discussies vooral de nuance, de wetenschap dat het zo verschillend is per kind.
Want ook al heeft je kind geen 'etiket', dan nog kan het ene kind meer aan dan het andere, wat dat betreft zijn het net mensen.
En ik ken pubers met etiket die naast school ook nog sporten en een bijbaantje hebben en ik ken pubers zonder etiket voor wie dat toch echt niet haalbaar is.
En van alles ertussenin.
Maar dat is een ding waar ik me al over verbaas sinds ik hier op Viva rondloop: dat er zo duidelijke ideeën zijn over wat kinderen op welke leeftijd wel en niet moeten (aan)kunnen.
Met 2 al zindelijk maken is echt overdreven, met 3 dat nog een beetje op z'n beloop laten is belachelijk.
Met 8 alleen naar school fietsen is echt not done, maar met 9 ben je een overbezorgde moeder als je ze niet alleen laat fietsen.
Met 13 een bijbaantje is absurd, met 14 geen bijbaantje is gepamper.
Terwijl de ontwikkeling van kinderen zo verschillend verloopt dat die leeftijdsgrenzen niet zo eenduidig zijn en je daar kinderen mee tekort doet.
Ik begrijp het niet en zal er tot het eind van mijn Viva-carriere tegenin blijven gaan.
Juist omdat ik het zo belangrijk vind dat dit soort dingen per kind bekeken worden.
Dat jij zelf altijd gewerkt hebt en daar wel bij vaart wil natuurlijk niet zeggen dat dat voor jouw kinderen ook geldt. Mss wel voor het ene kind, mss niet voor het andere kind.
En wat jij geleerd hebt van je bijbaantjes (of denkt ervan geleerd te hebben) zou je hoogstwaarschijnlijk ook wel op een andere manier geleerd hebben en zullen jouw kinderen wrsch ook wel leren, met of zonder bijbaantje.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
dinsdag 17 januari 2017 08:29
quote:Rhae schreef op 17 januari 2017 @ 08:09:
[...]
En het valt me op dat vooral de ouders met een kind met 'iets' tegen bijbaantjes en veel activiteiten zijn. Dan kan ik me voorstellen als je kind dat niet trekt. Maar er zijn veel meer kinderen zonder 'iets' die dat prima trekken. Dus waarom die kinderen dezelfde beperking opleggen als je eigen, zonder reden?Mooie conclusie. Ik ken niet zo veel pubers met 'iets' dus in de praktijk zie ik vooral pubers die moeiteloos en paar uur per week werken.
[...]
En het valt me op dat vooral de ouders met een kind met 'iets' tegen bijbaantjes en veel activiteiten zijn. Dan kan ik me voorstellen als je kind dat niet trekt. Maar er zijn veel meer kinderen zonder 'iets' die dat prima trekken. Dus waarom die kinderen dezelfde beperking opleggen als je eigen, zonder reden?Mooie conclusie. Ik ken niet zo veel pubers met 'iets' dus in de praktijk zie ik vooral pubers die moeiteloos en paar uur per week werken.
dinsdag 17 januari 2017 08:36
quote:sssssst schreef op 17 januari 2017 @ 08:29:
[...]
Mooie conclusie. Ik ken niet zo veel pubers met 'iets' dus in de praktijk zie ik vooral pubers die moeiteloos en paar uur per week werken.
Ik vind het altijd veel zorgelijker dat ouders zoals jij, met kinderen zonder etiket, zo weinig begrip hebben voor het feit dat het leven niet altijd loopt zoals je denkt en dat het ene kind het andere niet is.
Jij verwacht dingen van je kinderen en ik lees daar zelden in dat je daarin onderscheid maakt tussen je kinderen.
En als ik van mijn kinderen andere dingen verwacht ben je er als de kippen bij om mijn mening weg te zetten als 'ingegeven door het feit dat mijn kinderen nou eenmaal een beperking hebben' en daarmee dus niet realistisch.
Alsof ik dan geen idee heb hoe het met andere kinderen gaat.
[...]
Mooie conclusie. Ik ken niet zo veel pubers met 'iets' dus in de praktijk zie ik vooral pubers die moeiteloos en paar uur per week werken.
Ik vind het altijd veel zorgelijker dat ouders zoals jij, met kinderen zonder etiket, zo weinig begrip hebben voor het feit dat het leven niet altijd loopt zoals je denkt en dat het ene kind het andere niet is.
Jij verwacht dingen van je kinderen en ik lees daar zelden in dat je daarin onderscheid maakt tussen je kinderen.
En als ik van mijn kinderen andere dingen verwacht ben je er als de kippen bij om mijn mening weg te zetten als 'ingegeven door het feit dat mijn kinderen nou eenmaal een beperking hebben' en daarmee dus niet realistisch.
Alsof ik dan geen idee heb hoe het met andere kinderen gaat.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
dinsdag 17 januari 2017 08:44
quote:Rhae schreef op 17 januari 2017 @ 08:09:
[...]
Op de meeste scholen is geen schoolzwemmen meer. Daarbij was dat altijd in groep 4/5 en was het ook toen ik die leeftijd had een uitzondering als je dan niet al je diploma's had. Voor school leert men niet zwemmen, jonger dan 4ag je niet op zwemles. Doorgaans zijn kinderen tussen de 4-6 als ze leren zwemmen, lang voordat schoolzwemmen ooit in beeld kwam. Dan heb je een schoolreisje met water in de buurt voor 8 jarigen en dan kunnen die niet zwemmen? Lijkt me rijkelijk laat.
En waar haal je toch vandaan dat kinderen zóveel activiteiten moeten? In mijn omgeving is het doorgaans zwemles en daarna een sport, maar ik ken weinig kinderen die meer dan 2 dagen een activiteit hebben.
En het valt me op dat vooral de ouders met een kind met 'iets' tegen bijbaantjes en veel activiteiten zijn. Dan kan ik me voorstellen als je kind dat niet trekt. Maar er zijn veel meer kinderen zonder 'iets' die dat prima trekken. Dus waarom die kinderen dezelfde beperking opleggen als je eigen, zonder reden?Die TO is volgens mij Vlaams, dus wellicht dat dingen daar anders gaan. Ook qua schoolzwemmen.
[...]
Op de meeste scholen is geen schoolzwemmen meer. Daarbij was dat altijd in groep 4/5 en was het ook toen ik die leeftijd had een uitzondering als je dan niet al je diploma's had. Voor school leert men niet zwemmen, jonger dan 4ag je niet op zwemles. Doorgaans zijn kinderen tussen de 4-6 als ze leren zwemmen, lang voordat schoolzwemmen ooit in beeld kwam. Dan heb je een schoolreisje met water in de buurt voor 8 jarigen en dan kunnen die niet zwemmen? Lijkt me rijkelijk laat.
En waar haal je toch vandaan dat kinderen zóveel activiteiten moeten? In mijn omgeving is het doorgaans zwemles en daarna een sport, maar ik ken weinig kinderen die meer dan 2 dagen een activiteit hebben.
En het valt me op dat vooral de ouders met een kind met 'iets' tegen bijbaantjes en veel activiteiten zijn. Dan kan ik me voorstellen als je kind dat niet trekt. Maar er zijn veel meer kinderen zonder 'iets' die dat prima trekken. Dus waarom die kinderen dezelfde beperking opleggen als je eigen, zonder reden?Die TO is volgens mij Vlaams, dus wellicht dat dingen daar anders gaan. Ook qua schoolzwemmen.
dinsdag 17 januari 2017 08:51
ik heb kinderen met 'iets'. add en adhd. Er is een groot verschil tusen beide. de oudste met ADD is veel minder belastbaar, haar dag op school is doodvermoeiend. ze slaapt weinig, gaat in het weekend regelmatig een uurtje bijslapen overdag. Al die prikkels putten haar uit. Mijn jongste met adhd is een brok energie, Hem zie ik rustig een baantje erbij doen op zijn 16e.
het is inderdaad belangrijk om het per kind te bekijken, als ik mijn oudste zou verplichten dan zou haar studie eronder lijden, terwijl jongste er geen probleem mee zou hebben. ik ga mijn oudste dan ook niet straffen voor haar aandoening. Als ze financiele hulp nodig heeft tot ze volwassen is zijn wij er.
het is inderdaad belangrijk om het per kind te bekijken, als ik mijn oudste zou verplichten dan zou haar studie eronder lijden, terwijl jongste er geen probleem mee zou hebben. ik ga mijn oudste dan ook niet straffen voor haar aandoening. Als ze financiele hulp nodig heeft tot ze volwassen is zijn wij er.
dinsdag 17 januari 2017 08:53
'Iets' hebben met of zonder etiket blijft voor veel mensen te abstract. Alles wat ook maar enigszins afwijkt, vooral als dat betekent dat er daardoor zwakheden aan het licht komen wordt vaak nog goedbedoeld ook weggeredeneerd, dat is iets van alle tijden.
Mensen blijven redeneren vanuit hun eigen referentiekader, da's gewoon de beperking van een mens. Iedereen doet dat.
Iets wat zwak is moet weg, terwijl mijns inziens acceptatie en erkenning veel meer helpt dan maar rücksichtslos doorrennen en totaal voorbij gaan aan wie je zelf bent. Wat vaak heel verleidelijk is, omdat we nu eenmaal kuddedieren zijn en er graag bij willen horen en hunkeren naar erkenning.
Bewust kiezen voor je eigen pad betekent ook onvermijdelijk onbegrip van sommigen.
Mensen blijven redeneren vanuit hun eigen referentiekader, da's gewoon de beperking van een mens. Iedereen doet dat.
Iets wat zwak is moet weg, terwijl mijns inziens acceptatie en erkenning veel meer helpt dan maar rücksichtslos doorrennen en totaal voorbij gaan aan wie je zelf bent. Wat vaak heel verleidelijk is, omdat we nu eenmaal kuddedieren zijn en er graag bij willen horen en hunkeren naar erkenning.
Bewust kiezen voor je eigen pad betekent ook onvermijdelijk onbegrip van sommigen.
dinsdag 17 januari 2017 09:03
quote:Solomio schreef op 17 januari 2017 @ 08:36:
[...]
Ik vind het altijd veel zorgelijker dat ouders zoals jij, met kinderen zonder etiket, zo weinig begrip hebben voor het feit dat het leven niet altijd loopt zoals je denkt en dat het ene kind het andere niet is.
Jij verwacht dingen van je kinderen en ik lees daar zelden in dat je daarin onderscheid maakt tussen je kinderen.
En als ik van mijn kinderen andere dingen verwacht ben je er als de kippen bij om mijn mening weg te zetten als 'ingegeven door het feit dat mijn kinderen nou eenmaal een beperking hebben' en daarmee dus niet realistisch.
Alsof ik dan geen idee heb hoe het met andere kinderen gaat.
Vast wel, maar wel altijd afgezet tegen jouw kijk op de wereld. Net zo als ik jouw situatie zie door mijn ogen met mijn kijk op de wereld. De waarheid, zo die zal bestaan, zal wel ergens in het midden liggen.
Het is niet realistisch om te denken dat alle jongeren kunnen werken naast hun school. Net zo min is het realistisch om te denken dat niemand het kan.
Dat ik dingen van mijn kinderen verwacht zonder onderscheid te maken tussen hen is enerzijds ingegeven door het feit dat mijn kinderen heel erg op elkaar lijken. Mijn kinderen zijn redelijk hetzelfde. Anderzijds wordt dat bepaald doordat ik geen onderscheid wil maken, in de vorm van voorkeurskinderen hebben.
[...]
Ik vind het altijd veel zorgelijker dat ouders zoals jij, met kinderen zonder etiket, zo weinig begrip hebben voor het feit dat het leven niet altijd loopt zoals je denkt en dat het ene kind het andere niet is.
Jij verwacht dingen van je kinderen en ik lees daar zelden in dat je daarin onderscheid maakt tussen je kinderen.
En als ik van mijn kinderen andere dingen verwacht ben je er als de kippen bij om mijn mening weg te zetten als 'ingegeven door het feit dat mijn kinderen nou eenmaal een beperking hebben' en daarmee dus niet realistisch.
Alsof ik dan geen idee heb hoe het met andere kinderen gaat.
Vast wel, maar wel altijd afgezet tegen jouw kijk op de wereld. Net zo als ik jouw situatie zie door mijn ogen met mijn kijk op de wereld. De waarheid, zo die zal bestaan, zal wel ergens in het midden liggen.
Het is niet realistisch om te denken dat alle jongeren kunnen werken naast hun school. Net zo min is het realistisch om te denken dat niemand het kan.
Dat ik dingen van mijn kinderen verwacht zonder onderscheid te maken tussen hen is enerzijds ingegeven door het feit dat mijn kinderen heel erg op elkaar lijken. Mijn kinderen zijn redelijk hetzelfde. Anderzijds wordt dat bepaald doordat ik geen onderscheid wil maken, in de vorm van voorkeurskinderen hebben.
