Relaties
alle pijlers
Buitenlandse vriendin wil nu al samenwonen
woensdag 18 januari 2017 05:46
Vijf weken geleden hebben mijn Duitse vriendin, die in Duitsland woont, een fikse ruzie gehad omdat ik geen stap in haar richting doe om met haar samen te gaan wonen, maar ik heb gewoon mijn twijfels of zij wel de juiste is en of onze relatie wel zo goed is dat we daar nu al aan toe zijn. We hebben elkaar 8 maanden geleden ontmoet en zijn sinds 6 maanden een koppel en zien elkaar elke 3 weken een lang weekend.
Daarbij komt ook nog kijken dat zij niet nog een jaar met deze afstand door wil gaan omdat zij later een gezin wil stichten. Ze wil niet naar mij toe komen om samen te wonen en stelt ergens halverwege wonen ook als optie. Ik ben heel erg op haar gesteld maar merk dat zij zich sinds het begin heel erg afhankelijk maakt van onze relatie, wat nogal vertikkend op mij overkomt, daarnaast vind zij ook dat ik te weinig aandacht aan haar schenk. Als ik erover begin, zeker met mijn twijfels, krijg ik niet de kans om mijn gevoelens over onze relatie te uiten aangezien zij de hele aandacht opeist over haar wensen en de emoties die erbij komen. Dit zijn ook redenen geweest dat we eerder ruzies hebben gehad.
Ondertussen zijn wij twee weken geleden op vakantie gegaan die we hadden geboekt wat trouwens een leuke vakantie was, maar eenmaal terug begon hetzelfde liedje weer opnieuw en eindigde in een ruzie waar we nu nog steeds in zitten. Ik heb haar verteld dat het dan maar beter is dat we uit elkaar gaan en heb haar duidelijk gemaakt dat ik in geen enkel opzicht toe ben om samen te gaan wonen aangezien we elkaar nog niet zo goed kennen en nog niet weet of zij wel de ware is, dat we ondertussen al hebben laten zien dat onze wensen en waarden heel erg verschillen en dat onze relatie verre van stabiel is om hierop door te gaan. Aangezien ik de relatie beëindiging aan de kaak heb gesteld ben ik uiteraard de boeman en krijg in alles wat ik duidelijk maak niet één antwoord op mijn argumenten en dat ik degene ben die niet aan de relatie wil werken, ook al claimt zij dat zij degene is die alles doet in de relatie en ik haar alleen maar zwart maak.
Wij zijn beide 30+ en ik ben sinds twee jaar bezig een nieuw leven op te bouwen vanwege een chronische neurologische aandoening waarvoor ik nu nog steeds in behandeling ben.
Als het mij echt niet kon schelen had ik de deur allang en veel eerder dicht gegooid, maar ik wil haar niet verliezen op deze manier maar weet ook niet hoe ik verder moet en waarom mijn argumenten geen kans krijgen...
Daarbij komt ook nog kijken dat zij niet nog een jaar met deze afstand door wil gaan omdat zij later een gezin wil stichten. Ze wil niet naar mij toe komen om samen te wonen en stelt ergens halverwege wonen ook als optie. Ik ben heel erg op haar gesteld maar merk dat zij zich sinds het begin heel erg afhankelijk maakt van onze relatie, wat nogal vertikkend op mij overkomt, daarnaast vind zij ook dat ik te weinig aandacht aan haar schenk. Als ik erover begin, zeker met mijn twijfels, krijg ik niet de kans om mijn gevoelens over onze relatie te uiten aangezien zij de hele aandacht opeist over haar wensen en de emoties die erbij komen. Dit zijn ook redenen geweest dat we eerder ruzies hebben gehad.
Ondertussen zijn wij twee weken geleden op vakantie gegaan die we hadden geboekt wat trouwens een leuke vakantie was, maar eenmaal terug begon hetzelfde liedje weer opnieuw en eindigde in een ruzie waar we nu nog steeds in zitten. Ik heb haar verteld dat het dan maar beter is dat we uit elkaar gaan en heb haar duidelijk gemaakt dat ik in geen enkel opzicht toe ben om samen te gaan wonen aangezien we elkaar nog niet zo goed kennen en nog niet weet of zij wel de ware is, dat we ondertussen al hebben laten zien dat onze wensen en waarden heel erg verschillen en dat onze relatie verre van stabiel is om hierop door te gaan. Aangezien ik de relatie beëindiging aan de kaak heb gesteld ben ik uiteraard de boeman en krijg in alles wat ik duidelijk maak niet één antwoord op mijn argumenten en dat ik degene ben die niet aan de relatie wil werken, ook al claimt zij dat zij degene is die alles doet in de relatie en ik haar alleen maar zwart maak.
Wij zijn beide 30+ en ik ben sinds twee jaar bezig een nieuw leven op te bouwen vanwege een chronische neurologische aandoening waarvoor ik nu nog steeds in behandeling ben.
Als het mij echt niet kon schelen had ik de deur allang en veel eerder dicht gegooid, maar ik wil haar niet verliezen op deze manier maar weet ook niet hoe ik verder moet en waarom mijn argumenten geen kans krijgen...
woensdag 18 januari 2017 09:28
Je zegt in de openingspost: Ik heb haar verteld dat het dan maar beter is dat we uit elkaar gaan en heb haar duidelijk gemaakt dat ik in geen enkel opzicht toe ben om samen te gaan wonen aangezien we elkaar nog niet zo goed kennen en nog niet weet of zij wel de ware is, dat we ondertussen al hebben laten zien dat onze wensen en waarden heel erg verschillen en dat onze relatie verre van stabiel is om hierop door te gaan.
Dan heb je het toch al uitgemaakt?
Dan heb je het toch al uitgemaakt?
Bij een scheiding in je haar gaat het ook 2 kanten uit dus dikke doei! (by GrumpyCat1983)
woensdag 18 januari 2017 09:50
Ze wil dus meer aandacht, nog meer ruimte, ze is al verstikkend en claimend en afhankelijk, en wil nu alle dagen jouw aandacht hebben? Zonder dat jij de ruimte hebt je te uiten, je mening te geven. Oftewel, een gevangenis, want eenmaal samen wonen, hoe kom je er ooit weer zo makkelijk vanaf?
Ik zou er echt niet aan beginnen en mochten jullie nog contact hebben, aangeven dat je na 8 maanden daten er echt nog niet over wil na denken over samenwonen en verhuizen, eerst maar de 2 jaar mijlstone of zo halen. En dat het voor die tijd echt niet gaat gebeuren.
Echt, hoe kom je erbij om na 8 maanden al te trekken aan je over verhuizen en samenwonen? Gaat ze dan over 9 maanden het hebben over nu een kind krijgen, etc etc.?
Denk dat je genoeg aan je hoofd hebt nu met omgaan met je ziekte, en je familie en vrienden dicht bij wil hebben, en bij eventuele verhuizing ook rekening houdt dat je niet gaat vereenzamen en alleen nog je vriendin hebt. Als ze zo makkelijk kan verhuizen met haar werk, kan ze eerst een paar maanden bij je intrekken, eigen woning behouden en dan zien of je dit lang volhoudt en leuk vind.
Maar ze komt heel onrealistisch over. Rem erop zou ik doen.
Ik zou er echt niet aan beginnen en mochten jullie nog contact hebben, aangeven dat je na 8 maanden daten er echt nog niet over wil na denken over samenwonen en verhuizen, eerst maar de 2 jaar mijlstone of zo halen. En dat het voor die tijd echt niet gaat gebeuren.
Echt, hoe kom je erbij om na 8 maanden al te trekken aan je over verhuizen en samenwonen? Gaat ze dan over 9 maanden het hebben over nu een kind krijgen, etc etc.?
Denk dat je genoeg aan je hoofd hebt nu met omgaan met je ziekte, en je familie en vrienden dicht bij wil hebben, en bij eventuele verhuizing ook rekening houdt dat je niet gaat vereenzamen en alleen nog je vriendin hebt. Als ze zo makkelijk kan verhuizen met haar werk, kan ze eerst een paar maanden bij je intrekken, eigen woning behouden en dan zien of je dit lang volhoudt en leuk vind.
Maar ze komt heel onrealistisch over. Rem erop zou ik doen.
woensdag 18 januari 2017 10:13
Ik denk dat zij jou onverschillige (ik zie wel waar het schip strandt) houding zat is... en wil weten waar ze aan toe is. Ze wil gewoon naar het volgende level van jullie relatie.
Dat zij met 30+ haar tijd niet wil verspillen aan iemand die niet 100% voor haar gaat dat begrijp ik wel. Ik vind dat je na 8 maanden echt wel voelt of dat iemand de ware is of niet. En als jij dat niet voelt zou ik een stapje opzij doen, zodat zij verder kan met haar leven.
En ik lees ook nergens dat je van haar houd. Dus zo een grote opgave moet dat niet zijn.
Dat zij met 30+ haar tijd niet wil verspillen aan iemand die niet 100% voor haar gaat dat begrijp ik wel. Ik vind dat je na 8 maanden echt wel voelt of dat iemand de ware is of niet. En als jij dat niet voelt zou ik een stapje opzij doen, zodat zij verder kan met haar leven.
En ik lees ook nergens dat je van haar houd. Dus zo een grote opgave moet dat niet zijn.
woensdag 18 januari 2017 16:56
quote:KennyBee schreef op 18 januari 2017 @ 06:14:
Dumpen dat vrouwtje. Lijkt me d'r een met een vervelend karakter en geen eigen leven. Ze zal je weinig te bieden hebben, die gaat het je heel moeilijk maken, Hang naar emotionele (en financiële?) zekerheid van eem ander en zal je niet vrijlaten om te ontwikkelen etc. Is zij wel een volle Duitse? Of heeft ze een allochtone achtergrond. Met dit vrouwtje zal je iig altijd moeten knokken, om alles.
Dat je steeds tegen haar zegt dat je twijfelt of ze wel de ware is, klopt dat is ze duidelijk niet voor je als ik je zo hoor, maar ja zulke dingen moet je tijdens een relatie niet op die manier zeggen, logisch dat je nu ruzie erom hebt,Hier kan je echt de klok op gelijk zetten geloof ik
Dumpen dat vrouwtje. Lijkt me d'r een met een vervelend karakter en geen eigen leven. Ze zal je weinig te bieden hebben, die gaat het je heel moeilijk maken, Hang naar emotionele (en financiële?) zekerheid van eem ander en zal je niet vrijlaten om te ontwikkelen etc. Is zij wel een volle Duitse? Of heeft ze een allochtone achtergrond. Met dit vrouwtje zal je iig altijd moeten knokken, om alles.
Dat je steeds tegen haar zegt dat je twijfelt of ze wel de ware is, klopt dat is ze duidelijk niet voor je als ik je zo hoor, maar ja zulke dingen moet je tijdens een relatie niet op die manier zeggen, logisch dat je nu ruzie erom hebt,Hier kan je echt de klok op gelijk zetten geloof ik
woensdag 18 januari 2017 17:23
woensdag 18 januari 2017 18:56
Zij wil gewoon weten waar ze aan toe is.
En heeft geen zin om er over 2 à 3 jaar of 5 jaar achter te komen dat het toch niets wordt tussen jullie.
Blijf haar niet voor de gek houden als het voor jou toch maar "puur fun" en "we zien wel waar het schip strandt" is.
Aan 1 à 2 keer per maand elkaar zien zal je elkaar immers niet snel leren kennen.
En heeft geen zin om er over 2 à 3 jaar of 5 jaar achter te komen dat het toch niets wordt tussen jullie.
Blijf haar niet voor de gek houden als het voor jou toch maar "puur fun" en "we zien wel waar het schip strandt" is.
Aan 1 à 2 keer per maand elkaar zien zal je elkaar immers niet snel leren kennen.
woensdag 18 januari 2017 20:50
Mijn ervaring is wanneer er lange afstand is , zoals bij jullie. Dan gaat iemand de offer doen en verhuizen. Vooral als er kinderen komen. Of een van de twee wil graag nestje bouwen.
Maar er zijn koppels die de afstand accepteren en apart wonen. Dit is zelfs een must.
Ik vind het wel eerlijk van haar.
Ze wil een antwoord. Waarschijnlijk voelt ze je twijfels voor haar. Waardoor ze zo pusherig overkomt?
Maar er zijn koppels die de afstand accepteren en apart wonen. Dit is zelfs een must.
Ik vind het wel eerlijk van haar.
Ze wil een antwoord. Waarschijnlijk voelt ze je twijfels voor haar. Waardoor ze zo pusherig overkomt?
