Relaties
alle pijlers
ik weet het niet meer
woensdag 18 januari 2017 12:35
Dag meiden,
Ik ben nieuw hier en ik zit met een probleem, hopelijk kunnen jullie mij wat wijze raad geven.
Op dit moment ben ik 6 jaar samen met mijn vriend en wij hebben het leuk samen. Hij is 32 en ik ben 30. We wonen samen, hebben 2 katten, maken leuke reizen etc. Ik ben in mijn vorige relatie (niet gepland) zwanger geweest. Wij waren toen net een paar weken samen, woonden allebei nog thuis en waren 20 jaar. Wij hebben er toen voor gekozen het kindje niet te houden. Dit was een hele verdrietige periode en wij hebben er toen voor gekozen dat zodra we alles een beetje op de rit zouden hebben qua huis en werk we weer voor een kindje zouden gaan. Na 3,5 jaar zijn wij uiteindelijk uit elkaar gegaan en een jaar later was ik samen met mijn huidige vriend. Mijn kinderwens is al die tijd gebleven maar ik begreep natuurlijk dat je daar niet meteen aan begint in een nieuwe relatie. Jaren zijn er voorbij gegaan tot ik, in overleg met hem, 2,5 jaar geleden gestopt ben met de pil. Hij stond er wel een beetje voor open om kinderen te krijgen maar er echt over praten deden wij niet. Na een jaar 'proberen' (ik hield natuurlijk wel mijn vruchtbare dagen bij) was het toch vreemd dat het maar niet lukte. Nog een half jaar later zijn wij naar het ziekenhuis doorverwezen voor verdere onderzoeken. Ik heb een kijkoperatie gehad, niets aan de hand. Zijn zaad is onderzocht en bleek te weinig en te traag te zijn. Door o.a. dit en nog een aantal andere factoren ben ik afgelopen zomer in een burn-out beland. We waren toen net op het punt aanbeland om met IUI (inseminatie) te starten maar ik trok dit psychisch niet. Ik heb toen tegen hem gezegd dat ik het proces even on-hold wou zetten. Hij reageerde best teleurgesteld. Dat vond ik niet leuk voor hem maar het was voor mij wel eindelijk een bevestiging dat hij wel een kind met mij wou. Een beetje dubbel dus. Nu, 5 maanden later, gaat het een stuk beter met mij en heb ik voorzichtig aangegeven dit jaar wel weer de stap naar het ziekenhuis te zetten om het traject weer op te pakken. Hij reageerde hier iedere keer niet echt op en wuifde het een beetje weg. Tot afgelopen zondag, we hebben een heftig gesprek gehad waarin hij aangaf het niet meer te willen of in ieder geval voorlopig niet (komende jaren). Hij zei dat hij niet wist hoe hij dit mij moest vertellen maar er al een tijd mee rond te lopen en wil geen kind waar hij dan misschien een hekel aan zou krijgen. Ook wil hij sowieso het ziekenhuis traject niet meer omdat hij vind dat een kind met liefde op de wereld gezet moet worden en niet op de kunstmatige manier (als het niet aan zijn zaad had gelegen was heel dat ziekenhuistraject niet nodig geweest maargoed) Op zich begreep ik hem wel, alhoewel het mij erg verdrietig maakte. Hij zei dat hij mij niet kan geven wat ik wil en dat de keuze dan bij mij ligt om bij hem te blijven of het bij iemand anders te zoeken. Hij zegt heel veel van mij te houden en er alles aan te willen doen mij gelukkig te maken en vooral niet wil dat ik bij hem weg ga. Ik zei dat ik hem niet kwijt wil en dat was het einde van het gesprek. Nu kan ik het de afgelopen dagen niet los laten. Mijn kinderwens duurt nu al zo lang en nadat hij eindelijk 'om' was om eraan te beginnen trekt hij nu alles weer in. Als ik bij hem blijf breekt er nu wéér een jarenlange periode aan van afwachten of het ooit gaat gebeuren. Daarbij kan het zijn dat het op de natuurlijke manier nooit gebeurd maar naar het ziekenhuis gaan zit er niet meer in want dat wil hij niet. Ik weet niet meer wat ik moet doen en waar ik goed aan doe. Sorry voor deze hele lap tekst maar dit zit er in mijn hoofd op het moment. Ik hoop op wat wijze raad of iemand dit iets soortgelijks heeft meegemaakt.
Liefs
Ik ben nieuw hier en ik zit met een probleem, hopelijk kunnen jullie mij wat wijze raad geven.
Op dit moment ben ik 6 jaar samen met mijn vriend en wij hebben het leuk samen. Hij is 32 en ik ben 30. We wonen samen, hebben 2 katten, maken leuke reizen etc. Ik ben in mijn vorige relatie (niet gepland) zwanger geweest. Wij waren toen net een paar weken samen, woonden allebei nog thuis en waren 20 jaar. Wij hebben er toen voor gekozen het kindje niet te houden. Dit was een hele verdrietige periode en wij hebben er toen voor gekozen dat zodra we alles een beetje op de rit zouden hebben qua huis en werk we weer voor een kindje zouden gaan. Na 3,5 jaar zijn wij uiteindelijk uit elkaar gegaan en een jaar later was ik samen met mijn huidige vriend. Mijn kinderwens is al die tijd gebleven maar ik begreep natuurlijk dat je daar niet meteen aan begint in een nieuwe relatie. Jaren zijn er voorbij gegaan tot ik, in overleg met hem, 2,5 jaar geleden gestopt ben met de pil. Hij stond er wel een beetje voor open om kinderen te krijgen maar er echt over praten deden wij niet. Na een jaar 'proberen' (ik hield natuurlijk wel mijn vruchtbare dagen bij) was het toch vreemd dat het maar niet lukte. Nog een half jaar later zijn wij naar het ziekenhuis doorverwezen voor verdere onderzoeken. Ik heb een kijkoperatie gehad, niets aan de hand. Zijn zaad is onderzocht en bleek te weinig en te traag te zijn. Door o.a. dit en nog een aantal andere factoren ben ik afgelopen zomer in een burn-out beland. We waren toen net op het punt aanbeland om met IUI (inseminatie) te starten maar ik trok dit psychisch niet. Ik heb toen tegen hem gezegd dat ik het proces even on-hold wou zetten. Hij reageerde best teleurgesteld. Dat vond ik niet leuk voor hem maar het was voor mij wel eindelijk een bevestiging dat hij wel een kind met mij wou. Een beetje dubbel dus. Nu, 5 maanden later, gaat het een stuk beter met mij en heb ik voorzichtig aangegeven dit jaar wel weer de stap naar het ziekenhuis te zetten om het traject weer op te pakken. Hij reageerde hier iedere keer niet echt op en wuifde het een beetje weg. Tot afgelopen zondag, we hebben een heftig gesprek gehad waarin hij aangaf het niet meer te willen of in ieder geval voorlopig niet (komende jaren). Hij zei dat hij niet wist hoe hij dit mij moest vertellen maar er al een tijd mee rond te lopen en wil geen kind waar hij dan misschien een hekel aan zou krijgen. Ook wil hij sowieso het ziekenhuis traject niet meer omdat hij vind dat een kind met liefde op de wereld gezet moet worden en niet op de kunstmatige manier (als het niet aan zijn zaad had gelegen was heel dat ziekenhuistraject niet nodig geweest maargoed) Op zich begreep ik hem wel, alhoewel het mij erg verdrietig maakte. Hij zei dat hij mij niet kan geven wat ik wil en dat de keuze dan bij mij ligt om bij hem te blijven of het bij iemand anders te zoeken. Hij zegt heel veel van mij te houden en er alles aan te willen doen mij gelukkig te maken en vooral niet wil dat ik bij hem weg ga. Ik zei dat ik hem niet kwijt wil en dat was het einde van het gesprek. Nu kan ik het de afgelopen dagen niet los laten. Mijn kinderwens duurt nu al zo lang en nadat hij eindelijk 'om' was om eraan te beginnen trekt hij nu alles weer in. Als ik bij hem blijf breekt er nu wéér een jarenlange periode aan van afwachten of het ooit gaat gebeuren. Daarbij kan het zijn dat het op de natuurlijke manier nooit gebeurd maar naar het ziekenhuis gaan zit er niet meer in want dat wil hij niet. Ik weet niet meer wat ik moet doen en waar ik goed aan doe. Sorry voor deze hele lap tekst maar dit zit er in mijn hoofd op het moment. Ik hoop op wat wijze raad of iemand dit iets soortgelijks heeft meegemaakt.
Liefs
woensdag 18 januari 2017 12:43
Als je heel graag een kind wil, dan zit er niets anders op dan bij hem weg te gaan om het zo met iemand anders te kunnen gaan doen. Of je kiest ervoor om het in je eentje te gaan doen, dat kan natuurlijk ook.
Ik zou zeker niet op je huidige vriend rekenen, hij lijkt me vrij duidelijk en zelfs als hij nog twijfelt dan zou ik daar ook zeker niet op gaan zitten wachten. Wie weet wil hij wel nooit. Hij heeft dus gelijk: de keuze ligt bij jou. Hoe graag wil je een kind? Ik zou in jouw plaats de relatie verbreken, want volgens mij wil je heel graag een kind
Ik zou zeker niet op je huidige vriend rekenen, hij lijkt me vrij duidelijk en zelfs als hij nog twijfelt dan zou ik daar ook zeker niet op gaan zitten wachten. Wie weet wil hij wel nooit. Hij heeft dus gelijk: de keuze ligt bij jou. Hoe graag wil je een kind? Ik zou in jouw plaats de relatie verbreken, want volgens mij wil je heel graag een kind
woensdag 18 januari 2017 12:46
Wat verdrietig. Jullie zitten steeds in een ander tempo, lijkt het wel. Ik vind het niet eerlijk van hem om te zeggen dat hij veel van je houdt en dat hij niet wil dat hij bij je weggaat, terwijl hij tegelijkertijd zegt dat hij (voorlopig) geen kinderen wil. Een mens mag zich bedenken hoor, dat zeker. Maar daarmee loop je wel het risico dat een relatie niet voortduurt. Jij moet heel goed bedenken wat je wilt. En als je echt kinderen wilt en hij kan je op geen enkele manier zekerheid geven, dan vrees ik dat de relatie niet gaat standhouden. En dan zou ik eerder nu de stekker eruit trekken, dan nog een paar jaar wachten.
Maar verdrietig is en blijft het wel.
Maar verdrietig is en blijft het wel.
woensdag 18 januari 2017 12:48
@Aurelie26, dank voor je snelle reactie. Hij heeft gezegd het zeker 2 jaar uit te willen stellen om te genieten van het leven en heeft geen zin in alle rompslomp wat bij een baby komt kijken. Hij sluit het dus niet helemaal uit.
@karin12345, jij ook dank. Het is eigenlijk zo dat hij helemaal niet duidelijk is. Hij wil ooit kinderen maar de komende jaren niet. Op zich duidelijk voor mij dat hij het de komende jaren niet wilt maar ik weet dus niet of ik een goede relatie op moet geven omdat hij nu geen kinderen wil. En als ik bij hem blijf is de kans er dat hij het over 2, 3 jaar nog steeds niet wil.
@karin12345, jij ook dank. Het is eigenlijk zo dat hij helemaal niet duidelijk is. Hij wil ooit kinderen maar de komende jaren niet. Op zich duidelijk voor mij dat hij het de komende jaren niet wilt maar ik weet dus niet of ik een goede relatie op moet geven omdat hij nu geen kinderen wil. En als ik bij hem blijf is de kans er dat hij het over 2, 3 jaar nog steeds niet wil.
woensdag 18 januari 2017 12:51
quote:shanmar86 schreef op 18 januari 2017 @ 12:48:
@Aurelie26, dank voor je snelle reactie. Hij heeft gezegd het zeker 2 jaar uit te willen stellen om te genieten van het leven en heeft geen zin in alle rompslomp wat bij een baby komt kijken. Hij sluit het dus niet helemaal uit.
Je hebt geen enkele garantie dat hij er over twee jaar anders over denkt. De rompslomp blijft. Dan liever nu de knoop doorhakken en jou niet in de wacht zetten.
@karin12345, jij ook dank. Het is eigenlijk zo dat hij helemaal niet duidelijk is. Hij wil ooit kinderen maar de komende jaren niet. Op zich duidelijk voor mij dat hij het de komende jaren niet wilt maar ik weet dus niet of ik een goede relatie op moet geven omdat hij nu geen kinderen wil.En als ik bij hem blijf is de kans er dat hij het over 2, 3 jaar nog steeds niet wil Dat bedoel ik dus..
@Aurelie26, dank voor je snelle reactie. Hij heeft gezegd het zeker 2 jaar uit te willen stellen om te genieten van het leven en heeft geen zin in alle rompslomp wat bij een baby komt kijken. Hij sluit het dus niet helemaal uit.
Je hebt geen enkele garantie dat hij er over twee jaar anders over denkt. De rompslomp blijft. Dan liever nu de knoop doorhakken en jou niet in de wacht zetten.
@karin12345, jij ook dank. Het is eigenlijk zo dat hij helemaal niet duidelijk is. Hij wil ooit kinderen maar de komende jaren niet. Op zich duidelijk voor mij dat hij het de komende jaren niet wilt maar ik weet dus niet of ik een goede relatie op moet geven omdat hij nu geen kinderen wil.En als ik bij hem blijf is de kans er dat hij het over 2, 3 jaar nog steeds niet wil Dat bedoel ik dus..
woensdag 18 januari 2017 12:53
Ik denk dat jij dan moet proberen in te schatten hoe groot de kans is dat hij over 2+ jaar wel wil. Alsnog moet je dan wel beseffen dat je daarmee een gok neemt, want je weet het niet zeker. Neemt niet weg dat je ook een gok neemt als je de relatie wel verbreekt, want ook dan weet je niet hoe het gaat lopen. Je kan helaas niet alles plannen
Uit je bericht krijg ik het idee dat hij echt niet wil (en al helemaal niet via de medische weg, die bij jullie blijkbaar wel noodzakelijk is), dus op basis daarvan zou ik ervoor kiezen om de relatie wel te verbreken en de gok niet te nemen met hem. Maar jij kent hem het beste, dus jij kan dat veel beter inschatten dan ik.
Je kan ook zeggen: ik kijk het nog een jaar aan, misschien weet je dan al iets meer. Je bent 30, dus je hoeft nu nog niet te beslissen - maar je moet een beslissing over deze relatie ook weer niet heel erg lang uit gaan stellen denk ik.
Aanvulling: misschien moet je eigenlijk sowieso geen kinderen met hem willen, want hij is er nooit écht enthousiast over geweest... Wil je het niet veel liever met iemand die dat wel is, of anders in je eentje?
Uit je bericht krijg ik het idee dat hij echt niet wil (en al helemaal niet via de medische weg, die bij jullie blijkbaar wel noodzakelijk is), dus op basis daarvan zou ik ervoor kiezen om de relatie wel te verbreken en de gok niet te nemen met hem. Maar jij kent hem het beste, dus jij kan dat veel beter inschatten dan ik.
Je kan ook zeggen: ik kijk het nog een jaar aan, misschien weet je dan al iets meer. Je bent 30, dus je hoeft nu nog niet te beslissen - maar je moet een beslissing over deze relatie ook weer niet heel erg lang uit gaan stellen denk ik.
Aanvulling: misschien moet je eigenlijk sowieso geen kinderen met hem willen, want hij is er nooit écht enthousiast over geweest... Wil je het niet veel liever met iemand die dat wel is, of anders in je eentje?
woensdag 18 januari 2017 12:57
Wat verdrietig en lastig TO!
Wat mijn voorgangers al schreven: Bedenk goed wat jij wil. En hou daarbij ook rekening met het feit dat je niet 'vanzelf' zwanger wordt met je partner. Als hij over 2 jaar toch aan deze levensfase wil beginnen, is het nog de vraag hoe lang het duurt voor je zwanger bent en of het wel zal lukken.
Wat mijn voorgangers al schreven: Bedenk goed wat jij wil. En hou daarbij ook rekening met het feit dat je niet 'vanzelf' zwanger wordt met je partner. Als hij over 2 jaar toch aan deze levensfase wil beginnen, is het nog de vraag hoe lang het duurt voor je zwanger bent en of het wel zal lukken.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
woensdag 18 januari 2017 12:59
Toevallig is mijn situatie momenteel een beetje gelijk aan die van jou.
Een beetje want ik heb al een kind maar wij hadden het er ook maar niet over en hij gaf me wel de hele tijd hints. Hij weet dat ik het op zich nog wel zou willen.
Hij zelf bleef wat onduidelijk.
Tot ik hem vorige week in een gesprek toch maar vroeg hoe het nou zit. Momenteel niet was het antwoord....en weet niet of het ooit wel komt.
WIj zijn iets ouder dan jullie dus heel lang de tijd is er niet om over na te denken.
Ergens is het een hele egoistische keus waarin de 1 gewoon zegt ; NEE.
Aan de andere kant, als je wens zo groot is, dan is dit gewoon niet de man.
Voor mij zijn er ook heel veel voordelen om er niet aan te beginnen dus nu mijn partner heeft aangegeven dat hij het niet wil, ga ik zelf even bedenken wat ik daar nou van vind.
Als de conclusie is dat ik toch nog een kind wil.....perse, dan moet ik bij hem weg.
Maar momenteel is me dat niet waard. Ik geniet teveel van de situatie nu.
Maar in jouw geval, jouw leeftijd en jouw wens, is heeeeel lang wachten ook niet meer een optie.
Een beetje want ik heb al een kind maar wij hadden het er ook maar niet over en hij gaf me wel de hele tijd hints. Hij weet dat ik het op zich nog wel zou willen.
Hij zelf bleef wat onduidelijk.
Tot ik hem vorige week in een gesprek toch maar vroeg hoe het nou zit. Momenteel niet was het antwoord....en weet niet of het ooit wel komt.
WIj zijn iets ouder dan jullie dus heel lang de tijd is er niet om over na te denken.
Ergens is het een hele egoistische keus waarin de 1 gewoon zegt ; NEE.
Aan de andere kant, als je wens zo groot is, dan is dit gewoon niet de man.
Voor mij zijn er ook heel veel voordelen om er niet aan te beginnen dus nu mijn partner heeft aangegeven dat hij het niet wil, ga ik zelf even bedenken wat ik daar nou van vind.
Als de conclusie is dat ik toch nog een kind wil.....perse, dan moet ik bij hem weg.
Maar momenteel is me dat niet waard. Ik geniet teveel van de situatie nu.
Maar in jouw geval, jouw leeftijd en jouw wens, is heeeeel lang wachten ook niet meer een optie.
woensdag 18 januari 2017 13:00
Hunniebunnie en aurelie26 jullie verwoorden eigenlijk precies hoe ik er stiekem over denk alleen durf ik zo'n stap gewoon echt niet te maken. Ik durf me geen leven zonder hem voor te stellen maar het is wel een richting waar ik nu over na moet gaan denken terwijl dit nooit aan de orde is geweest. Ik was ervan overtuigd dat wij oud zouden worden met elkaar maar dat is de laatste dagen helemaal in duigen gevallen..
woensdag 18 januari 2017 13:09
@Oudblond, verdrietig is het zeker, hoe dit ook gaat uitpakken. En de onzekerheid als ik bij hem zou blijven over of het überhaupt met hem zal lukken is k u t
@Rooosjee, lijkt me voor jou ook een lastige situatie ook al heb je al wel een kindje. Persoonlijk zou ik al heel blij zijn met 1 kind maar ik kan me voorstellen dat de kinderwens na 1 kindje niet stopt en je dus eigenlijk in bijna dezelfde situatie zit als ik, zo niet moeilijker omdat je al een kind met hem hebt en je dan minder makkelijk uit elkaar gaat. Sterkte..
@Rooosjee, lijkt me voor jou ook een lastige situatie ook al heb je al wel een kindje. Persoonlijk zou ik al heel blij zijn met 1 kind maar ik kan me voorstellen dat de kinderwens na 1 kindje niet stopt en je dus eigenlijk in bijna dezelfde situatie zit als ik, zo niet moeilijker omdat je al een kind met hem hebt en je dan minder makkelijk uit elkaar gaat. Sterkte..
woensdag 18 januari 2017 13:13
Ik vind het rot om te horen dat je je zo slecht voelt En ik snap ook heel goed hoe je je voelt hoor; dit zijn geen leuke ontwikkelingen en je wil dit soort beslissingen helemaal niet hoeven nemen!
Het makkelijkst is om gewoon in de relatie te blijven. Maar ja: dat betekent dan dus waarschijnlijk geen kind(eren). Wil je dat? Ik snap dat de beslissing nemen heel lastig is, maar het probleem is eigenlijk wel heel simpel, je weet heel duidelijk waar het om gaat. Sterkte met je besluit
Het makkelijkst is om gewoon in de relatie te blijven. Maar ja: dat betekent dan dus waarschijnlijk geen kind(eren). Wil je dat? Ik snap dat de beslissing nemen heel lastig is, maar het probleem is eigenlijk wel heel simpel, je weet heel duidelijk waar het om gaat. Sterkte met je besluit
woensdag 18 januari 2017 13:14
quote:shanmar86 schreef op 18 januari 2017 @ 13:00:
Hunniebunnie en aurelie26 jullie verwoorden eigenlijk precies hoe ik er stiekem over denk alleen durf ik zo'n stap gewoon echt niet te maken. Ik durf me geen leven zonder hem voor te stellen maar het is wel een richting waar ik nu over na moet gaan denken terwijl dit nooit aan de orde is geweest. Ik was ervan overtuigd dat wij oud zouden worden met elkaar maar dat is de laatste dagen helemaal in duigen gevallen..Snap ik. Je hoeft hem ook niet morgen mee te delen dat het voorbij is. Maar ik zou geen jaar meer wachten, dat ook weer niet. Lullig, bah....
Hunniebunnie en aurelie26 jullie verwoorden eigenlijk precies hoe ik er stiekem over denk alleen durf ik zo'n stap gewoon echt niet te maken. Ik durf me geen leven zonder hem voor te stellen maar het is wel een richting waar ik nu over na moet gaan denken terwijl dit nooit aan de orde is geweest. Ik was ervan overtuigd dat wij oud zouden worden met elkaar maar dat is de laatste dagen helemaal in duigen gevallen..Snap ik. Je hoeft hem ook niet morgen mee te delen dat het voorbij is. Maar ik zou geen jaar meer wachten, dat ook weer niet. Lullig, bah....
woensdag 18 januari 2017 13:14
Het is niet zijn kind. De wens stopt niet perse inderdaad. Maar je beredeneert het anders omdat je al een kind hebt.
Dan ga je kijken of die wens echt zo groot is en hoe je leven momenteel loopt. Hoe je het hebt met je partner.
Dat zit dus helemaal goed bij ons.
Als ik geen kind had gehad, dan had ik nu voor mezelf moeten kiezen.
Dan ga je kijken of die wens echt zo groot is en hoe je leven momenteel loopt. Hoe je het hebt met je partner.
Dat zit dus helemaal goed bij ons.
Als ik geen kind had gehad, dan had ik nu voor mezelf moeten kiezen.
woensdag 18 januari 2017 13:16
quote:aurelie26 schreef op 18 januari 2017 @ 13:13:
Ik vind het rot om te horen dat je je zo slecht voelt En ik snap ook heel goed hoe je je voelt hoor; dit zijn geen leuke ontwikkelingen en je wil dit soort beslissingen helemaal niet hoeven nemen!
Het makkelijkst is om gewoon in de relatie te blijven. Maar ja: dat betekent dan dus waarschijnlijk geen kind(eren). Wil je dat? Ik snap dat de beslissing nemen heel lastig is, maar het probleem is eigenlijk wel heel simpel, je weet heel duidelijk waar het om gaat. Sterkte met je besluit Nee, dat is juist het moeilijkst. Want elke dag ga je meer twijfelen. En op een dag slaat die twijfel om in wrok en boosheid. Dan ga je het je vriend kwalijk nemen. Dan is het makkelijker om nú die pleister en in één keer af te rukken. Waarmee ik niet wil zeggen dat 'makkelijker' hetzelfde is als 'makkelijk'.
Ik vind het rot om te horen dat je je zo slecht voelt En ik snap ook heel goed hoe je je voelt hoor; dit zijn geen leuke ontwikkelingen en je wil dit soort beslissingen helemaal niet hoeven nemen!
Het makkelijkst is om gewoon in de relatie te blijven. Maar ja: dat betekent dan dus waarschijnlijk geen kind(eren). Wil je dat? Ik snap dat de beslissing nemen heel lastig is, maar het probleem is eigenlijk wel heel simpel, je weet heel duidelijk waar het om gaat. Sterkte met je besluit Nee, dat is juist het moeilijkst. Want elke dag ga je meer twijfelen. En op een dag slaat die twijfel om in wrok en boosheid. Dan ga je het je vriend kwalijk nemen. Dan is het makkelijker om nú die pleister en in één keer af te rukken. Waarmee ik niet wil zeggen dat 'makkelijker' hetzelfde is als 'makkelijk'.
woensdag 18 januari 2017 13:24
quote:Hunniebunnie schreef op 18 januari 2017 @ 13:16:
[...]
Nee, dat is juist het moeilijkst. Want elke dag ga je meer twijfelen. En op een dag slaat die twijfel om in wrok en boosheid. Dan ga je het je vriend kwalijk nemen. Dan is het makkelijker om nú die pleister en in één keer af te rukken. Waarmee ik niet wil zeggen dat 'makkelijker' hetzelfde is als 'makkelijk'.Ja, dat bedoelde ik ook juist met mijn berichtje Dat de consequentie van voor de 'makkelijke' weg kiezen uiteindelijk zal betekenen dat ze geen kinderen zal krijgen. En dat ze voor zichzelf moet bepalen of dat het waard is.
[...]
Nee, dat is juist het moeilijkst. Want elke dag ga je meer twijfelen. En op een dag slaat die twijfel om in wrok en boosheid. Dan ga je het je vriend kwalijk nemen. Dan is het makkelijker om nú die pleister en in één keer af te rukken. Waarmee ik niet wil zeggen dat 'makkelijker' hetzelfde is als 'makkelijk'.Ja, dat bedoelde ik ook juist met mijn berichtje Dat de consequentie van voor de 'makkelijke' weg kiezen uiteindelijk zal betekenen dat ze geen kinderen zal krijgen. En dat ze voor zichzelf moet bepalen of dat het waard is.
woensdag 18 januari 2017 13:28
quote:Hunniebunnie schreef op 18 januari 2017 @ 13:16:
[...]
Nee, dat is juist het moeilijkst. Want elke dag ga je meer twijfelen. En op een dag slaat die twijfel om in wrok en boosheid. Dan ga je het je vriend kwalijk nemen. Dan is het makkelijker om nú die pleister en in één keer af te rukken. Waarmee ik niet wil zeggen dat 'makkelijker' hetzelfde is als 'makkelijk'.Hier ben ik het mee eens. Ik heb een soortgelijke situatie bij 2 vriendinnen gezien. En inderdaad de vrouw die bij haar partner bleef ondanks haar kinderwens ging 10 jaar later door een vechtscheiding. Ze was toen 42 en heeft nooit kinderen gekregen. De vrouw die na veel praten besloot de stekker uit de relatie te trekken heeft een jaar later met die partner een kind gekregen. Partner realiseerde zich dat hij wel een kinderwens had maar rete bang en onzeker was. Ze hebben nu 2 kinderen en hij is een goede, gezellige en betrokken vader.
[...]
Nee, dat is juist het moeilijkst. Want elke dag ga je meer twijfelen. En op een dag slaat die twijfel om in wrok en boosheid. Dan ga je het je vriend kwalijk nemen. Dan is het makkelijker om nú die pleister en in één keer af te rukken. Waarmee ik niet wil zeggen dat 'makkelijker' hetzelfde is als 'makkelijk'.Hier ben ik het mee eens. Ik heb een soortgelijke situatie bij 2 vriendinnen gezien. En inderdaad de vrouw die bij haar partner bleef ondanks haar kinderwens ging 10 jaar later door een vechtscheiding. Ze was toen 42 en heeft nooit kinderen gekregen. De vrouw die na veel praten besloot de stekker uit de relatie te trekken heeft een jaar later met die partner een kind gekregen. Partner realiseerde zich dat hij wel een kinderwens had maar rete bang en onzeker was. Ze hebben nu 2 kinderen en hij is een goede, gezellige en betrokken vader.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
woensdag 18 januari 2017 13:36
Bedankt voor jullie reacties en medeleven, dat doet mij vandaag zeer goed.
Het is inderdaad aan de ene kant makkelijk om te blijven want daarmee ga ik een heel moeilijk gesprek uit de weg en blijft mijn leven verder zoals het nu is. Ik (of hij) hoef geen nieuw huis te zoeken en raak dan geen mensen (buiten hem om) kwijt.
Als ik dit zou doen weet ik alleen wel zeker dat ik het hem kwalijk ga nemen want dat gevoel heb ik nu al en zal denk ik alleen maar erger worden.
Het is inderdaad aan de ene kant makkelijk om te blijven want daarmee ga ik een heel moeilijk gesprek uit de weg en blijft mijn leven verder zoals het nu is. Ik (of hij) hoef geen nieuw huis te zoeken en raak dan geen mensen (buiten hem om) kwijt.
Als ik dit zou doen weet ik alleen wel zeker dat ik het hem kwalijk ga nemen want dat gevoel heb ik nu al en zal denk ik alleen maar erger worden.
woensdag 18 januari 2017 13:38
quote:Oudblond schreef op 18 januari 2017 @ 13:28:
[...]
Hier ben ik het mee eens. Ik heb een soortgelijke situatie bij 2 vriendinnen gezien. En inderdaad de vrouw die bij haar partner bleef ondanks haar kinderwens ging 10 jaar later door een vechtscheiding. Ze was toen 42 en heeft nooit kinderen gekregen. De vrouw die na veel praten besloot de stekker uit de relatie te trekken heeft een jaar later met die partner een kind gekregen. Partner realiseerde zich dat hij wel een kinderwens had maar rete bang en onzeker was. Ze hebben nu 2 kinderen en hij is een goede, gezellige en betrokken vader.En precies dat eerste hoop ik nooit mee te maken. Gelukkig heeft het voor jouw andere vriendin wel goed uitgepakt, stoer dat ze dat heeft gedaan.
[...]
Hier ben ik het mee eens. Ik heb een soortgelijke situatie bij 2 vriendinnen gezien. En inderdaad de vrouw die bij haar partner bleef ondanks haar kinderwens ging 10 jaar later door een vechtscheiding. Ze was toen 42 en heeft nooit kinderen gekregen. De vrouw die na veel praten besloot de stekker uit de relatie te trekken heeft een jaar later met die partner een kind gekregen. Partner realiseerde zich dat hij wel een kinderwens had maar rete bang en onzeker was. Ze hebben nu 2 kinderen en hij is een goede, gezellige en betrokken vader.En precies dat eerste hoop ik nooit mee te maken. Gelukkig heeft het voor jouw andere vriendin wel goed uitgepakt, stoer dat ze dat heeft gedaan.
woensdag 18 januari 2017 13:39
quote:shanmar86 schreef op 18 januari 2017 @ 13:36:
Bedankt voor jullie reacties en medeleven, dat doet mij vandaag zeer goed.
Het is inderdaad aan de ene kant makkelijk om te blijven want daarmee ga ik een heel moeilijk gesprek uit de weg en blijft mijn leven verder zoals het nu is. Ik (of hij) hoef geen nieuw huis te zoeken en raak dan geen mensen (buiten hem om) kwijt.
Als ik dit zou doen weet ik alleen wel zeker dat ik het hem kwalijk ga nemen want dat gevoel heb ik nu al en zal denk ik alleen maar erger worden.Dan heb je daarmee je antwoord. Zeg hem dat je zeker weet dat je kinderen wilt en dat je het daarom uitmaakt. Misschien draait hij bij, zoals bij die vriend van Oudblond. En misschien draait hij niet bij. Maar dat geeft jou de kans om iemand te vinden die wel zeker weet dat hij kinderen wil. Dus ik zou hem voor het blok zetten, hoe zwaar ook.
Bedankt voor jullie reacties en medeleven, dat doet mij vandaag zeer goed.
Het is inderdaad aan de ene kant makkelijk om te blijven want daarmee ga ik een heel moeilijk gesprek uit de weg en blijft mijn leven verder zoals het nu is. Ik (of hij) hoef geen nieuw huis te zoeken en raak dan geen mensen (buiten hem om) kwijt.
Als ik dit zou doen weet ik alleen wel zeker dat ik het hem kwalijk ga nemen want dat gevoel heb ik nu al en zal denk ik alleen maar erger worden.Dan heb je daarmee je antwoord. Zeg hem dat je zeker weet dat je kinderen wilt en dat je het daarom uitmaakt. Misschien draait hij bij, zoals bij die vriend van Oudblond. En misschien draait hij niet bij. Maar dat geeft jou de kans om iemand te vinden die wel zeker weet dat hij kinderen wil. Dus ik zou hem voor het blok zetten, hoe zwaar ook.
woensdag 18 januari 2017 13:40
quote:shanmar86 schreef op 18 januari 2017 @ 13:00:
Hunniebunnie en aurelie26 jullie verwoorden eigenlijk precies hoe ik er stiekem over denk alleen durf ik zo'n stap gewoon echt niet te maken. Ik durf me geen leven zonder hem voor te stellen maar het is wel een richting waar ik nu over na moet gaan denken terwijl dit nooit aan de orde is geweest. Ik was ervan overtuigd dat wij oud zouden worden met elkaar maar dat is de laatste dagen helemaal in duigen gevallen..Heeft dit misschien ook niet te maken met het feit dat je bijna je hele volwassen leven in een relatie zit? Dan lijkt het me extra moeilijk voor te stellen . Maar wat er ook gebeurt en wat voor keuze je ook maakt, je redt het sowieso. Maar ik zou geen keuze maken alleen uit angst zonder hem verder te moeten, want dat kan altijd gebeuren, ook als je er niet voor kiest.
Hunniebunnie en aurelie26 jullie verwoorden eigenlijk precies hoe ik er stiekem over denk alleen durf ik zo'n stap gewoon echt niet te maken. Ik durf me geen leven zonder hem voor te stellen maar het is wel een richting waar ik nu over na moet gaan denken terwijl dit nooit aan de orde is geweest. Ik was ervan overtuigd dat wij oud zouden worden met elkaar maar dat is de laatste dagen helemaal in duigen gevallen..Heeft dit misschien ook niet te maken met het feit dat je bijna je hele volwassen leven in een relatie zit? Dan lijkt het me extra moeilijk voor te stellen . Maar wat er ook gebeurt en wat voor keuze je ook maakt, je redt het sowieso. Maar ik zou geen keuze maken alleen uit angst zonder hem verder te moeten, want dat kan altijd gebeuren, ook als je er niet voor kiest.
woensdag 18 januari 2017 13:49
Ga voor je kinderwens...hij geeft zelf al aan dat hij er ook over gedacht heeft en er begrip voor heeft als jij hierdoor de relatie eindigd...hij wil dus echt niet ook al raakt hij je hierdoor kwijt....
Liefdesverdriet duurt even, maar een leven lang spijt en rancune over een diepgewortelde wens duurt langer (daarbij...als zijn zaad nu al kruipt, zal het er waarschijnlijk over 2 jaar niet beter op geworden zijn, mss lukt het hem dan helemaal niet meer...)
Kies voor jezelf meid!
Liefdesverdriet duurt even, maar een leven lang spijt en rancune over een diepgewortelde wens duurt langer (daarbij...als zijn zaad nu al kruipt, zal het er waarschijnlijk over 2 jaar niet beter op geworden zijn, mss lukt het hem dan helemaal niet meer...)
Kies voor jezelf meid!
