Relaties
alle pijlers
Hoe over verliefdheid op manager heen te komen?
zaterdag 21 januari 2017 23:14
Hoi,
Ik zit met een lastige situatie en hoop dat jullie advies voor mij hebben.
Eerst wat achtergrondinfo; ik (vrouw), begin 30, heb een langdurige relatie (10+ jaar) met een man. Gevoelens voor vrouwen zijn mij niet vreemd; ik weet van kind af aan al dat ik ook op vrouwen val. Ik heb in mijn relatie nooit een vrouw gemist oid; we hebben genoeg aan elkaar.
Ik werk in een bedrijf met een informele sfeer; er is ruimte voor grapjes en gelach, er is geen strenge hiërarchie. Op mijn afdeling ben ik vaak het aanspreekpunt voor managers en collega's, ik heb de meeste ervaring en kan veel taken aan. Ik ben vrij extravert en spontaan, ben een beetje de gangmaker; zorg voor gezelligheid en kan goed met iedereen opschieten.
Sinds een half jaar heb ik een nieuwe manager (vrouw), mijn leeftijd. Zij is een vrij rustig type; serieus, kijkt de kat uit de boom. Ik heb de laatste tijd gemerkt dat zij anders tegen mij doet dan tegen andere collega's; spraakzamer, meer open, vrolijker. Ik had eerst het idee dat het kwam omdat ze mn gedrag spiegelde; ik ben nogal enthousiast en hyper, misschien steekt dat haar aan, dat idee. De laatste weken krijg ik steeds meer het idee dat er meer is; ze zoekt mij vaak op, raakt me aan (niet seksueel oid, meer steeds de mogelijkheid zoeken om even een arm om me heen te doen, hand op mijn schouder of rug te leggen, me bij mijn arm te pakken), bespreekt vertrouwelijke (werk-)dingen met me, geeft mij de taken die ik leuk vind en die het meest belangrijk zijn etc. Ik ben een tijdje terug even uit de roulatie geweest, toen ik terugkwam omhelsde ze me gelijk en vertelde me dat ze me zo gemist had, want ik was onmisbaar op de afdeling. Allemaal dingen die ze niet bij andere collega's doet; daar is veel meer afstandelijkheid. Eerder dacht ik dat het mijn verbeelding was of dat ze gewoon vriendschappelijk doet omdat ze me graag mag of omdat ik mijn werk goed doe, maar voor mijn gevoel is er toch 'iets'. Er is constant een bepaalde spanning tussen ons. Ik weet niet in hoeverre het andere collega's opvalt, maar er is wel meerdere keren spontaan gezegd; '..... is echt gek/blij met jou hé?'.
Helaas merk ik aan mezelf dat ik haar heel erg leuk begin te vinden. Ik ben nerveus als ik met haar alleen ben, maar wil tegelijkertijd graag in haar buurt zijn.
Buiten het werk om hebben we geen contact, behalve dat we vrienden op Facebook zijn. Met andere collega's is ze dat ook, maar ik ben de enige waarbij ze standaard op posts reageert (I know, heel kinderachtig dat ik daar op let). Ik heb geen idee of ze een relatie heeft en of ze überhaupt openlijk op vrouwen valt. Het feit dat ik me dat alles afvraag en het me opvalt zegt alweer dat ik haar te leuk vind
Er is verder niemand die hier van weet, inclusief vriend. Toen ik me net begon te realiseren dat manager me vaak voortrok heb ik dit wel aan mijn vriend verteld (was me toen nog niet bewust van mijn eigen gevoelens); we hebben er toen nog om gelachen, was geen serieus gesprek. Daarna hebben we het er niet meer over gehad, en zover ik weet merkt hij ook niks.
Ik ben de laatste tijd nogal in de war door dit alles; ik weet niet wat ik met mijn gevoel aan moet. Dan twijfel ik weer of ik niet van alles in mijn hoofd haal en haar houding tegenover mij gewoon verbeelding is, maar dan zie ik haar weer en is er weer spanning en is het weer 'boem'. Dan denk ik weer 'ik vind haar niet leuk, maar de spanning van een nieuwe verliefdheid omdat ik al zo lang een relatie heb' (en vervolgens zie ik haar weer en denk ik 'fuck, nee dus') Ik wil niet bij mijn vriend weg en wil niet vreemdgaan. Ik weet dat een relatie op de werkvloer het domste idee ooit is. Overplaatsing naar een andere afdeling of ander werk is geen optie. Zeg nu tegen mezelf 'gewoon wachten tot het gevoel slijt', 'afstand nemen', 'complete denial'. Ik heb expres een afdelingsuitje afgezegd met een griepsmoes omdat ik bang was dat er iets zou gebeuren (een nog informelere sfeer + wijn leek me niet slim), ik ga niet uit mezelf naar haar toe op de werkvloer om gezellig te kletsen, vermijd onnodig 1op1-contact; zulke dingen.
Wat vinden jullie, hoe moet ik hiermee omgaan?
(Ga nu eerst op bed, reageer morgen weer )
Ik zit met een lastige situatie en hoop dat jullie advies voor mij hebben.
Eerst wat achtergrondinfo; ik (vrouw), begin 30, heb een langdurige relatie (10+ jaar) met een man. Gevoelens voor vrouwen zijn mij niet vreemd; ik weet van kind af aan al dat ik ook op vrouwen val. Ik heb in mijn relatie nooit een vrouw gemist oid; we hebben genoeg aan elkaar.
Ik werk in een bedrijf met een informele sfeer; er is ruimte voor grapjes en gelach, er is geen strenge hiërarchie. Op mijn afdeling ben ik vaak het aanspreekpunt voor managers en collega's, ik heb de meeste ervaring en kan veel taken aan. Ik ben vrij extravert en spontaan, ben een beetje de gangmaker; zorg voor gezelligheid en kan goed met iedereen opschieten.
Sinds een half jaar heb ik een nieuwe manager (vrouw), mijn leeftijd. Zij is een vrij rustig type; serieus, kijkt de kat uit de boom. Ik heb de laatste tijd gemerkt dat zij anders tegen mij doet dan tegen andere collega's; spraakzamer, meer open, vrolijker. Ik had eerst het idee dat het kwam omdat ze mn gedrag spiegelde; ik ben nogal enthousiast en hyper, misschien steekt dat haar aan, dat idee. De laatste weken krijg ik steeds meer het idee dat er meer is; ze zoekt mij vaak op, raakt me aan (niet seksueel oid, meer steeds de mogelijkheid zoeken om even een arm om me heen te doen, hand op mijn schouder of rug te leggen, me bij mijn arm te pakken), bespreekt vertrouwelijke (werk-)dingen met me, geeft mij de taken die ik leuk vind en die het meest belangrijk zijn etc. Ik ben een tijdje terug even uit de roulatie geweest, toen ik terugkwam omhelsde ze me gelijk en vertelde me dat ze me zo gemist had, want ik was onmisbaar op de afdeling. Allemaal dingen die ze niet bij andere collega's doet; daar is veel meer afstandelijkheid. Eerder dacht ik dat het mijn verbeelding was of dat ze gewoon vriendschappelijk doet omdat ze me graag mag of omdat ik mijn werk goed doe, maar voor mijn gevoel is er toch 'iets'. Er is constant een bepaalde spanning tussen ons. Ik weet niet in hoeverre het andere collega's opvalt, maar er is wel meerdere keren spontaan gezegd; '..... is echt gek/blij met jou hé?'.
Helaas merk ik aan mezelf dat ik haar heel erg leuk begin te vinden. Ik ben nerveus als ik met haar alleen ben, maar wil tegelijkertijd graag in haar buurt zijn.
Buiten het werk om hebben we geen contact, behalve dat we vrienden op Facebook zijn. Met andere collega's is ze dat ook, maar ik ben de enige waarbij ze standaard op posts reageert (I know, heel kinderachtig dat ik daar op let). Ik heb geen idee of ze een relatie heeft en of ze überhaupt openlijk op vrouwen valt. Het feit dat ik me dat alles afvraag en het me opvalt zegt alweer dat ik haar te leuk vind
Er is verder niemand die hier van weet, inclusief vriend. Toen ik me net begon te realiseren dat manager me vaak voortrok heb ik dit wel aan mijn vriend verteld (was me toen nog niet bewust van mijn eigen gevoelens); we hebben er toen nog om gelachen, was geen serieus gesprek. Daarna hebben we het er niet meer over gehad, en zover ik weet merkt hij ook niks.
Ik ben de laatste tijd nogal in de war door dit alles; ik weet niet wat ik met mijn gevoel aan moet. Dan twijfel ik weer of ik niet van alles in mijn hoofd haal en haar houding tegenover mij gewoon verbeelding is, maar dan zie ik haar weer en is er weer spanning en is het weer 'boem'. Dan denk ik weer 'ik vind haar niet leuk, maar de spanning van een nieuwe verliefdheid omdat ik al zo lang een relatie heb' (en vervolgens zie ik haar weer en denk ik 'fuck, nee dus') Ik wil niet bij mijn vriend weg en wil niet vreemdgaan. Ik weet dat een relatie op de werkvloer het domste idee ooit is. Overplaatsing naar een andere afdeling of ander werk is geen optie. Zeg nu tegen mezelf 'gewoon wachten tot het gevoel slijt', 'afstand nemen', 'complete denial'. Ik heb expres een afdelingsuitje afgezegd met een griepsmoes omdat ik bang was dat er iets zou gebeuren (een nog informelere sfeer + wijn leek me niet slim), ik ga niet uit mezelf naar haar toe op de werkvloer om gezellig te kletsen, vermijd onnodig 1op1-contact; zulke dingen.
Wat vinden jullie, hoe moet ik hiermee omgaan?
(Ga nu eerst op bed, reageer morgen weer )
.
zaterdag 21 januari 2017 23:36
Naar bed gaan met haar en je seksualiteit ontdekken in de zin van of je vrouwen leuk vindt. Zo te horen wel, klinkt alsof je het zo zou doen met haar. (Als je geen relatie had.)
Fantaseer je over haar?
Er zijn die vreemd gaan.Maar je kunt het ook afwegen en kiezen.
Wat heb je te verliezen? En wil je dat wel ?
Fantaseer je over haar?
Er zijn die vreemd gaan.Maar je kunt het ook afwegen en kiezen.
Wat heb je te verliezen? En wil je dat wel ?
zaterdag 21 januari 2017 23:43
Het valt me op dat je zoveel invult (naar je eigen wens), het omhelzen, aanraken en zich tegenover jou vrijer gedragen. Dit allemaal kan ook betekenen dat ze haarfijn inziet bij welke collega's ze zich beter wat afstandelijker kan gedragen en bij welke niet. Aanrakingen hoeft niet altijd een teken van verliefdheid te zijn.
zondag 22 januari 2017 00:21
Wat zijn jullie mild... zijn jullie moe?
Ik zie werkelijk geen verschil tussen een eventuele bi vrouw die gevoelens krijgt voor een ander buiten haar man om, of een hetero bij wie dat gebeurd...
En nu moet ze maar haar seksualiteit gaan ontdekken..? Ik snap dat niet helemaal.
Maak het eerst lekker uit. En ga dan op speurtocht.
Ik zie werkelijk geen verschil tussen een eventuele bi vrouw die gevoelens krijgt voor een ander buiten haar man om, of een hetero bij wie dat gebeurd...
En nu moet ze maar haar seksualiteit gaan ontdekken..? Ik snap dat niet helemaal.
Maak het eerst lekker uit. En ga dan op speurtocht.
zondag 22 januari 2017 00:55
Hoe moet je hiermee omgaan?
Gewoon niet,
Je hebt een relatie en en als je dat niet meer bevalt kap je ermee, voordat je met een ander aan de haal gaat.
Wil je er niet mee kappen, zet dan die ander uit je hoofd.
Zit je ermee omdat misschien iemand gevoelens voor je zou kunnen hebben? en voel je daarom iets? waarom zou je?
Wat dan nog als iemand gevoelens voor je zou kunnen hebben? of als iemand je leuk vind? of jou speciaal behandelt? nou en? maakt dat dan alles anders? je bent toch niet verplicht om iets te doen met iemands gevoelens? dat is hun probleem, het gaat erom wat jij wil, en verder niks.
Als jij blij bent met je relatie negeer dan die andere persoon, niet iedereen is datemateriaal hoor, jij bent dat denk ik niet, want jij hebt een relatie en zij ook niet, want zij is je manager, en je zegt zelf al dat dat een stom plan is, en daarmee ben ik het volkomen eens.
dus stop met fantaseren en ga over op de orde van de dag, probeer alles eens op een rijtje te krijgen, voordat je uberhaubt al denkt, dat je hiermee iets zou moeten doen, je moet helemaal niks, dus neem je tijd en denk eens rustig na.
Gewoon niet,
Je hebt een relatie en en als je dat niet meer bevalt kap je ermee, voordat je met een ander aan de haal gaat.
Wil je er niet mee kappen, zet dan die ander uit je hoofd.
Zit je ermee omdat misschien iemand gevoelens voor je zou kunnen hebben? en voel je daarom iets? waarom zou je?
Wat dan nog als iemand gevoelens voor je zou kunnen hebben? of als iemand je leuk vind? of jou speciaal behandelt? nou en? maakt dat dan alles anders? je bent toch niet verplicht om iets te doen met iemands gevoelens? dat is hun probleem, het gaat erom wat jij wil, en verder niks.
Als jij blij bent met je relatie negeer dan die andere persoon, niet iedereen is datemateriaal hoor, jij bent dat denk ik niet, want jij hebt een relatie en zij ook niet, want zij is je manager, en je zegt zelf al dat dat een stom plan is, en daarmee ben ik het volkomen eens.
dus stop met fantaseren en ga over op de orde van de dag, probeer alles eens op een rijtje te krijgen, voordat je uberhaubt al denkt, dat je hiermee iets zou moeten doen, je moet helemaal niks, dus neem je tijd en denk eens rustig na.
zondag 22 januari 2017 01:02
zondag 22 januari 2017 06:10
Niets mee doen, je hebt immers een relatie.
Al had je geen relatie, het aanleggen met je manager is een slecht plan. Als klopt wat jij zegt (en het dus niet is omdat jij het uit verliefdheid graag zo ziet), komt de manager nogal onprofessioneel op mij over. Je ondergeschikte taken geven omdat deze die het best kan vervullen, is logisch. Maar als manager je ondergeschikte steeds aanraken en deze de leukste en belangrijkste taken geven (dus voortrekken) omdat je wat voor je ondergeschikte voelt, is fout, onprofessioneel en heeft een slechte invloed op de sfeer binnen een team.
Al had je geen relatie, het aanleggen met je manager is een slecht plan. Als klopt wat jij zegt (en het dus niet is omdat jij het uit verliefdheid graag zo ziet), komt de manager nogal onprofessioneel op mij over. Je ondergeschikte taken geven omdat deze die het best kan vervullen, is logisch. Maar als manager je ondergeschikte steeds aanraken en deze de leukste en belangrijkste taken geven (dus voortrekken) omdat je wat voor je ondergeschikte voelt, is fout, onprofessioneel en heeft een slechte invloed op de sfeer binnen een team.
zondag 22 januari 2017 06:41
Valt mij ook op dat je veel aan het invullen bent over wat je manager voelt en denkt. Ik zou er maar niet al te zeker van zijn dat je gevoelens wederzijds zijn hoor. Misschien wil ze wel gewoon vriendinnen met je worden. Of is het omdat ze echt vindt dat je je werk heel goed doet. Logisch toch, dat ze je dan wat meer aandacht geeft.
Als je verliefd bent, zie je dingen door een roze bril. Tja het slijt hoor, dat soort verliefdheden gaan over. Richt je aandacht op je partner, zou ik zeggen, dat slijt het wat harder.
Als je verliefd bent, zie je dingen door een roze bril. Tja het slijt hoor, dat soort verliefdheden gaan over. Richt je aandacht op je partner, zou ik zeggen, dat slijt het wat harder.
zondag 22 januari 2017 08:22
Volgens mij had ik die laatste zin niet moeten schrijven haha ik dacht, zeg even waarom ik niet meteen reageer, anders is het ook zo raar en van je af schrijven wat je dwars zit is toch wel het beste slaapmiddel
Het is absoluut niet mijn intentie om een affaire oid te beginnen, zoals ik ook in de OP zei; not going to work. Mijn relatie is goed, daarom snap ik mijn gevoelens ook niet; in alle jaren dat we samen zijn heb ik nog nooit gevoelens voor een ander gehad, man of vrouw. We passen perfect bij elkaar en ik kan echt geen reden vinden waarom ik geluk buiten de deur zou moeten zoeken.
En ja, het klopt dat ik niet weet wat er in haar omgaat, misschien vul ik alles te veel in. Heb meerdere keren gedacht dat ik mijn gevoelens voor haar projecteer en daarmee denk dat zij hetzelfde voelt. en hoe ze zich ook voelt; ik kan er niks mee en moet er ook niks mee willen, daarom ontwijk ik haar ook zoveel mogelijk en vermijd situaties die de deur weer op een kiertje zetten. Het irritante is dat ik me steeds blijf afvragen wat er nou aan de hand is, waarmee ik de deur openhou voor meer gevoelens, spanning en twijfel. Stel dat ze nou een relatie had of ik zeker wist dat ze hetero was; dan is het veel makkelijker om het af te sluiten. Maar omdat er steeds spanning blijft en ik geen idee meer heb wat ik met haar signalen moet blijft het doorgaan.
Conclusie is dus eigenlijk; afsluiten, negeren, ontwijken en stoppen met bedenken wat ze nou eventueel voor mij zou voelen..
Het is absoluut niet mijn intentie om een affaire oid te beginnen, zoals ik ook in de OP zei; not going to work. Mijn relatie is goed, daarom snap ik mijn gevoelens ook niet; in alle jaren dat we samen zijn heb ik nog nooit gevoelens voor een ander gehad, man of vrouw. We passen perfect bij elkaar en ik kan echt geen reden vinden waarom ik geluk buiten de deur zou moeten zoeken.
En ja, het klopt dat ik niet weet wat er in haar omgaat, misschien vul ik alles te veel in. Heb meerdere keren gedacht dat ik mijn gevoelens voor haar projecteer en daarmee denk dat zij hetzelfde voelt. en hoe ze zich ook voelt; ik kan er niks mee en moet er ook niks mee willen, daarom ontwijk ik haar ook zoveel mogelijk en vermijd situaties die de deur weer op een kiertje zetten. Het irritante is dat ik me steeds blijf afvragen wat er nou aan de hand is, waarmee ik de deur openhou voor meer gevoelens, spanning en twijfel. Stel dat ze nou een relatie had of ik zeker wist dat ze hetero was; dan is het veel makkelijker om het af te sluiten. Maar omdat er steeds spanning blijft en ik geen idee meer heb wat ik met haar signalen moet blijft het doorgaan.
Conclusie is dus eigenlijk; afsluiten, negeren, ontwijken en stoppen met bedenken wat ze nou eventueel voor mij zou voelen..
zondag 22 januari 2017 08:30
quote:Ilovefairytales schreef op 21 januari 2017 @ 23:36:
Naar bed gaan met haar en je seksualiteit ontdekken in de zin van of je vrouwen leuk vindt. Zo te horen wel, klinkt alsof je het zo zou doen met haar. (Als je geen relatie had.)
Fantaseer je over haar?
Er zijn die vreemd gaan.Maar je kunt het ook afwegen en kiezen.
Wat heb je te verliezen? En wil je dat wel ?Ik weet sowieso dat ik ook op vrouwen val, als puber zowel vriendjes als vriendinnetjes gehad. Heb teveel te verliezen en ben absoluut niet van plan vreemd te gaan of een relatie te beginnen met haar. Die gevoelens moeten gewoon 'weg' en daar is helaas geen magisch trucje voor, was het maar zo daarom opende ik dit topic ook; hoe zet ik dit vsn me af; niet 'hoe kan ik het beste een affaire beginnen'. die spanning is het kloterige, ik wil er absoluut niet voor open staan of in de verleiding komen, daarom vermijd ik het zo veel mogelijk, wat natuurlijk weer lastig is omdat ik haar zo vaak zie. Anders had ik gezegd 'klaar, we zien elkaar gewoon niet meer', dan is het veel sneller over.
Naar bed gaan met haar en je seksualiteit ontdekken in de zin van of je vrouwen leuk vindt. Zo te horen wel, klinkt alsof je het zo zou doen met haar. (Als je geen relatie had.)
Fantaseer je over haar?
Er zijn die vreemd gaan.Maar je kunt het ook afwegen en kiezen.
Wat heb je te verliezen? En wil je dat wel ?Ik weet sowieso dat ik ook op vrouwen val, als puber zowel vriendjes als vriendinnetjes gehad. Heb teveel te verliezen en ben absoluut niet van plan vreemd te gaan of een relatie te beginnen met haar. Die gevoelens moeten gewoon 'weg' en daar is helaas geen magisch trucje voor, was het maar zo daarom opende ik dit topic ook; hoe zet ik dit vsn me af; niet 'hoe kan ik het beste een affaire beginnen'. die spanning is het kloterige, ik wil er absoluut niet voor open staan of in de verleiding komen, daarom vermijd ik het zo veel mogelijk, wat natuurlijk weer lastig is omdat ik haar zo vaak zie. Anders had ik gezegd 'klaar, we zien elkaar gewoon niet meer', dan is het veel sneller over.
zondag 22 januari 2017 09:01
Je hart zegt ja maar je verstand zegt nee, of zoiets.
Ik weet niet wat hieraan te doen is, aangezien je hart zich niet voor niets roert. Die wil wat zeggen.
Een goeie emmer koud water in de vorm van een harde afwijzing helpt gewoonlijk goed, maar dan blijft nog over dat er een reden moet zijn waarom je zo aan het dromen bent geslagen.
Sterkte en dat het maar zo mag gaan als je wil.
Ik weet niet wat hieraan te doen is, aangezien je hart zich niet voor niets roert. Die wil wat zeggen.
Een goeie emmer koud water in de vorm van een harde afwijzing helpt gewoonlijk goed, maar dan blijft nog over dat er een reden moet zijn waarom je zo aan het dromen bent geslagen.
Sterkte en dat het maar zo mag gaan als je wil.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
