Kinderen
alle pijlers
Help ik wil niet dat mijn schoonouders oppassen
donderdag 19 januari 2017 16:03
Dag allemaal!
Eind november mama geworden van ons eerste kindje, een meisje.
Mijn ouders en mijn schoonouders gaan beide 1 dag oppassen.
Mijn ouders zien ons meisje dagelijks. Mijn schoonouders hooguit 1x per week.
De band met mijn schoonouders is prima, hij kan beter, maar slecht is het absoluut niet.
Het leek ten tijde van de zwangerschap een mooie optie dat beide ouders 1 dag gaan oppassen.
Nu na de geboorte geeft alles wat mijn schoonouders doen mij de kriebels, wat ze zeggen wat ze doen. Ik wil niet dat hun gaan oppassen, er is niks voorgevallen, mijn gevoel is alleen zo sterk. Nu kan ik mezelf wel voor m'n kop slaan dat ik die afspraak voor het oppassen met hun heb gemaakt.
M'n vriend vind het een lastige situatie, hij kan mij moeilijk begrijpen omdat het een gevoel van mij is en hij z'n ouders ook niet wil kwetsen. Mijn ouders gaan sowieso oppassen.
Kennen jullie dit gevoel? Hoe zou ik op een zo nette mogelijke manier van m'n schoonouders als oppas af kunnen komen?
Hoor graag jullie mening
Eind november mama geworden van ons eerste kindje, een meisje.
Mijn ouders en mijn schoonouders gaan beide 1 dag oppassen.
Mijn ouders zien ons meisje dagelijks. Mijn schoonouders hooguit 1x per week.
De band met mijn schoonouders is prima, hij kan beter, maar slecht is het absoluut niet.
Het leek ten tijde van de zwangerschap een mooie optie dat beide ouders 1 dag gaan oppassen.
Nu na de geboorte geeft alles wat mijn schoonouders doen mij de kriebels, wat ze zeggen wat ze doen. Ik wil niet dat hun gaan oppassen, er is niks voorgevallen, mijn gevoel is alleen zo sterk. Nu kan ik mezelf wel voor m'n kop slaan dat ik die afspraak voor het oppassen met hun heb gemaakt.
M'n vriend vind het een lastige situatie, hij kan mij moeilijk begrijpen omdat het een gevoel van mij is en hij z'n ouders ook niet wil kwetsen. Mijn ouders gaan sowieso oppassen.
Kennen jullie dit gevoel? Hoe zou ik op een zo nette mogelijke manier van m'n schoonouders als oppas af kunnen komen?
Hoor graag jullie mening
zaterdag 21 januari 2017 12:45
quote:Kleppeboxx schreef op 21 januari 2017 @ 00:30:
Het is wel een feit dat in normale omstandigheden een dochter veel gemakkelijker naar 'eigen ouders' trekt. Bekend, vertrouwd, eigen....... maakt niet uit wat voor etiketje er op plakt. Schoonouders bungelen er dikwijls er maar bij en (moeten) nemen genoegen met 2e / 3e plaats in het leven van schoondochter. Er wordt niet voor niets gezegd dat zonen gaan en dochters blijven...........
Dat je meer naar je eigen ouders trekt, lijkt me vrij logisch. Als je een goede band hebt met je ouders dan behoren zij vaak tot de belangrijkste mensen in je leven. Je kent hen al je hele leven, je hebt jarenlang een huis met hen gedeeld, zij hebben je opgevoed en deels gemaakt hoe je nu bent. Dat je sneller naar hen trekt ligt dan voor de hand. Je schoonouders, ken je vaak pas een jaar of vijf voordat er kinderen komen en de band rijkt vaak niet verder dan beleefdheid en vriendelijkheid tijdens etentjes en bezoekjes. Het mooie is alleen dat de man in de relatie dit waarschijnlijk precies zo heeft. Hij trekt meer naar zijn ouders, omdat het nu eenmaal zijn ouders zijn en zij net zo. Een gelijke situatie dus en geen enkele reden voor de schoonouders om 'erbij te bungelen'. Ja, ze nemen misschien een 2e of 3e plaats in voor de schoondochter, maar dit geldt net zo goed voor schoonzoon en zijn schoonouders. Wat wil je dan? Samen met de eigen ouders op de eerste plek staan voor schoondochter? Dit is totaal niet realistisch.
quote:Kleppeboxx schreef op 21 januari 2017 @ 00:30:
Ik zou zo-wie-zo nooit kiezen voor ouders die willen oppassen. Zij hebben hun opvoedtaak volbracht. Als de kinderen 'uitvliegen' is hun tijd en moeten kinderen zelf zorgen voor hun eigen kroost. Doordat opa's / oma's die (moeten / willen / kunnen) oppassen plaats je hen weer in een rol van opvoeder onder jouw regie en moeten zij zich wederom aan jou aanpassen. Eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat het dikwijls tot de nodige frictie leidt, ruzie(s) waarvan de kinderen uiteindelijk de dupe worden, scheve verhoudingen et cetera.En als zij dit nu juist dolgraag willen? En als je nu dezelfde opvattingen hebt waardoor niemand zich hoeft aan te passen en je kind alleen maar ontzettend veel liefde krijgt bij opa en oma? En wat nu als er helemaal geen sprake is van frictie en scheve verhoudingen? Ik zou het echt zonde vinden als ik zo star was geweest als jij in de post. Als ik nu zie hoe blij en gelukkig alle partijen zijn met de situatie, dan zou ik het nooit meer anders willen. Hopelijk is dat ook niet nodig.
Het is wel een feit dat in normale omstandigheden een dochter veel gemakkelijker naar 'eigen ouders' trekt. Bekend, vertrouwd, eigen....... maakt niet uit wat voor etiketje er op plakt. Schoonouders bungelen er dikwijls er maar bij en (moeten) nemen genoegen met 2e / 3e plaats in het leven van schoondochter. Er wordt niet voor niets gezegd dat zonen gaan en dochters blijven...........
Dat je meer naar je eigen ouders trekt, lijkt me vrij logisch. Als je een goede band hebt met je ouders dan behoren zij vaak tot de belangrijkste mensen in je leven. Je kent hen al je hele leven, je hebt jarenlang een huis met hen gedeeld, zij hebben je opgevoed en deels gemaakt hoe je nu bent. Dat je sneller naar hen trekt ligt dan voor de hand. Je schoonouders, ken je vaak pas een jaar of vijf voordat er kinderen komen en de band rijkt vaak niet verder dan beleefdheid en vriendelijkheid tijdens etentjes en bezoekjes. Het mooie is alleen dat de man in de relatie dit waarschijnlijk precies zo heeft. Hij trekt meer naar zijn ouders, omdat het nu eenmaal zijn ouders zijn en zij net zo. Een gelijke situatie dus en geen enkele reden voor de schoonouders om 'erbij te bungelen'. Ja, ze nemen misschien een 2e of 3e plaats in voor de schoondochter, maar dit geldt net zo goed voor schoonzoon en zijn schoonouders. Wat wil je dan? Samen met de eigen ouders op de eerste plek staan voor schoondochter? Dit is totaal niet realistisch.
quote:Kleppeboxx schreef op 21 januari 2017 @ 00:30:
Ik zou zo-wie-zo nooit kiezen voor ouders die willen oppassen. Zij hebben hun opvoedtaak volbracht. Als de kinderen 'uitvliegen' is hun tijd en moeten kinderen zelf zorgen voor hun eigen kroost. Doordat opa's / oma's die (moeten / willen / kunnen) oppassen plaats je hen weer in een rol van opvoeder onder jouw regie en moeten zij zich wederom aan jou aanpassen. Eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat het dikwijls tot de nodige frictie leidt, ruzie(s) waarvan de kinderen uiteindelijk de dupe worden, scheve verhoudingen et cetera.En als zij dit nu juist dolgraag willen? En als je nu dezelfde opvattingen hebt waardoor niemand zich hoeft aan te passen en je kind alleen maar ontzettend veel liefde krijgt bij opa en oma? En wat nu als er helemaal geen sprake is van frictie en scheve verhoudingen? Ik zou het echt zonde vinden als ik zo star was geweest als jij in de post. Als ik nu zie hoe blij en gelukkig alle partijen zijn met de situatie, dan zou ik het nooit meer anders willen. Hopelijk is dat ook niet nodig.
zaterdag 21 januari 2017 13:29
quote:valerievaldera schreef op 21 januari 2017 @ 12:45:
[...]
Dat je meer naar je eigen ouders trekt, lijkt me vrij logisch. Als je een goede band hebt met je ouders dan behoren zij vaak tot de belangrijkste mensen in je leven. Je kent hen al je hele leven, je hebt jarenlang een huis met hen gedeeld, zij hebben je opgevoed en deels gemaakt hoe je nu bent. Dat je sneller naar hen trekt ligt dan voor de hand. Je schoonouders, ken je vaak pas een jaar of vijf voordat er kinderen komen en de band rijkt vaak niet verder dan beleefdheid en vriendelijkheid tijdens etentjes en bezoekjes. Het mooie is alleen dat de man in de relatie dit waarschijnlijk precies zo heeft. Hij trekt meer naar zijn ouders, omdat het nu eenmaal zijn ouders zijn en zij net zo. Een gelijke situatie dus en geen enkele reden voor de schoonouders om 'erbij te bungelen'. Ja, ze nemen misschien een 2e of 3e plaats in voor de schoondochter, maar dit geldt net zo goed voor schoonzoon en zijn schoonouders. Wat wil je dan? Samen met de eigen ouders op de eerste plek staan voor schoondochter? Dit is totaal niet realistisch.
[...]
En als zij dit nu juist dolgraag willen? En als je nu dezelfde opvattingen hebt waardoor niemand zich hoeft aan te passen en je kind alleen maar ontzettend veel liefde krijgt bij opa en oma? En wat nu als er helemaal geen sprake is van frictie en scheve verhoudingen? Ik zou het echt zonde vinden als ik zo star was geweest als jij in de post. Als ik nu zie hoe blij en gelukkig alle partijen zijn met de situatie, dan zou ik het nooit meer anders willen. Hopelijk is dat ook niet nodig.Als dat zo is, waarom is het dan een gegeven dat de ouders van de vrouw in normale situaties altijd meer betrokken worden zijn /worden en dat de partner daarin mee moet? Ik bedoel daarmee te zeggen, de ouders van partner zijn net zo belangrijk maar worden veel gemakkelijker door de moeder genegeerd omdat 'eigen' voorgaat. Beste is om grootouders EVENREDIG te behandelen, of wel 50/50 zodat alle grootouders zich GELIJKWAARDIG voelen.
Ik schrijf niet dat het niet mogelijk is en als alle betrokken partijen zich daarin kunnen vinden en het gaat / is naar ieders tevredenheid waarom niet?
Als je zo eens leest op dit VIVA-forum in diverse topics, goede verstandhoudingen kunnen door oppas-regelingen op de helling komen te staan zo niet verslechteren met alle gevolgen van dien. Ik vindt persoonlijk dat dit ook benoemd mag worden...........
En ja, mijn reactie komt misschien star over maar als mijn (schoon)dochter en (schoon)zoon mij (en mijn partner) niet meer op zouden willen laten passen vanwege 'een gevoel' wat niet te benoemen valt......... het valt of staat toch met vertrouwen. Als er geen vertrouwen is voor oppasdagen waarom zou er dan wel vertrouwen zijn voor oppassen in noodsituaties? Maar hé, zo ben ik en mijn mening is niet maatgevend voor anderen. Wat anderen doen of denken moeten ze zelf weten.
[...]
Dat je meer naar je eigen ouders trekt, lijkt me vrij logisch. Als je een goede band hebt met je ouders dan behoren zij vaak tot de belangrijkste mensen in je leven. Je kent hen al je hele leven, je hebt jarenlang een huis met hen gedeeld, zij hebben je opgevoed en deels gemaakt hoe je nu bent. Dat je sneller naar hen trekt ligt dan voor de hand. Je schoonouders, ken je vaak pas een jaar of vijf voordat er kinderen komen en de band rijkt vaak niet verder dan beleefdheid en vriendelijkheid tijdens etentjes en bezoekjes. Het mooie is alleen dat de man in de relatie dit waarschijnlijk precies zo heeft. Hij trekt meer naar zijn ouders, omdat het nu eenmaal zijn ouders zijn en zij net zo. Een gelijke situatie dus en geen enkele reden voor de schoonouders om 'erbij te bungelen'. Ja, ze nemen misschien een 2e of 3e plaats in voor de schoondochter, maar dit geldt net zo goed voor schoonzoon en zijn schoonouders. Wat wil je dan? Samen met de eigen ouders op de eerste plek staan voor schoondochter? Dit is totaal niet realistisch.
[...]
En als zij dit nu juist dolgraag willen? En als je nu dezelfde opvattingen hebt waardoor niemand zich hoeft aan te passen en je kind alleen maar ontzettend veel liefde krijgt bij opa en oma? En wat nu als er helemaal geen sprake is van frictie en scheve verhoudingen? Ik zou het echt zonde vinden als ik zo star was geweest als jij in de post. Als ik nu zie hoe blij en gelukkig alle partijen zijn met de situatie, dan zou ik het nooit meer anders willen. Hopelijk is dat ook niet nodig.Als dat zo is, waarom is het dan een gegeven dat de ouders van de vrouw in normale situaties altijd meer betrokken worden zijn /worden en dat de partner daarin mee moet? Ik bedoel daarmee te zeggen, de ouders van partner zijn net zo belangrijk maar worden veel gemakkelijker door de moeder genegeerd omdat 'eigen' voorgaat. Beste is om grootouders EVENREDIG te behandelen, of wel 50/50 zodat alle grootouders zich GELIJKWAARDIG voelen.
Ik schrijf niet dat het niet mogelijk is en als alle betrokken partijen zich daarin kunnen vinden en het gaat / is naar ieders tevredenheid waarom niet?
Als je zo eens leest op dit VIVA-forum in diverse topics, goede verstandhoudingen kunnen door oppas-regelingen op de helling komen te staan zo niet verslechteren met alle gevolgen van dien. Ik vindt persoonlijk dat dit ook benoemd mag worden...........
En ja, mijn reactie komt misschien star over maar als mijn (schoon)dochter en (schoon)zoon mij (en mijn partner) niet meer op zouden willen laten passen vanwege 'een gevoel' wat niet te benoemen valt......... het valt of staat toch met vertrouwen. Als er geen vertrouwen is voor oppasdagen waarom zou er dan wel vertrouwen zijn voor oppassen in noodsituaties? Maar hé, zo ben ik en mijn mening is niet maatgevend voor anderen. Wat anderen doen of denken moeten ze zelf weten.
kleppeboxx wijzigde dit bericht op 21-01-2017 13:30
Reden: x
Reden: x
% gewijzigd
zaterdag 21 januari 2017 13:50
Ik ken in mijn omgeving niet die normale situaties waarover jij het hebt en ik ken toch aardig wat stellen met kinderen. En nogmaals: als de vrouw in de relatie haar eigen ouders een beetje voortrekt en de man in de relatie trekt zijn ouders een beetje voor, dan kom je toch onder de streep hetzelfde uit?
Ik zou in ieder geval stoppen met alles op een weegschaaltje leggen, daar komen juist die toestanden van.
Ik zou in ieder geval stoppen met alles op een weegschaaltje leggen, daar komen juist die toestanden van.
zaterdag 21 januari 2017 14:15
TO, ik vind niet dat je het ene stel grootouders kunt laten oppassen en het andere niet, als je er geen reden voor hebt. Hoewel grootouders geen recht hebben op een baby ( ook bij nauwe familiebanden is een eventuele regeling die een rechter toekent beperkt. Kinderen horen allereerst bij hun ouders in onze wetgeving ) vind ik zelf niet dat je grootouders anders kunt behandelen zonder dat daar een reden voor is.
Ik ga ervan uit dat je vriend er niet mee gaat instemmen wanneer jouw ouders wel en zijn ouders niet op mogen passen. Waar ik doodmoe van wordt is dat er altijd naar de vrouwen wordt gewezen als er sprake is van ongelijkheid tussen de grootouders als het gaat om hoe vaak ze het kind zien. Daar is een man toch zelf bij? Spreek dan gewoon de man aan. Waarom is het de verantwoordelijkheid van een vrouw om alle contacten met de grootouders te onderhouden? Ik heb ook wel eens geen zin om naar mijn schoonouders te gaan. En dan gaat mijn man alleen met de kinderen.
Ik ga ervan uit dat je vriend er niet mee gaat instemmen wanneer jouw ouders wel en zijn ouders niet op mogen passen. Waar ik doodmoe van wordt is dat er altijd naar de vrouwen wordt gewezen als er sprake is van ongelijkheid tussen de grootouders als het gaat om hoe vaak ze het kind zien. Daar is een man toch zelf bij? Spreek dan gewoon de man aan. Waarom is het de verantwoordelijkheid van een vrouw om alle contacten met de grootouders te onderhouden? Ik heb ook wel eens geen zin om naar mijn schoonouders te gaan. En dan gaat mijn man alleen met de kinderen.
zondag 22 januari 2017 00:43
Ik snap je gevoel.
Bij mij is het tijdens de zwangerschap duidelijk geworden dat we niet op 1 lijn liggen.
Ze heeft zelf ook nog een redelijk jong kind voor haar leeftijd en daardoor staat ze er anders in als bijvoorbeeld mijn moeder.
Bij ons komt het door dat ze haar zin nog al door wil drijven , bijvoorbeeld baby vicks moet je gewoon gebruiken als hij verkouden is ( okal raad elke winkel / arts het zwaar af als je kind pas 2 maanden is ) zij gebruikte het ook , dus dat moet .. zo'n gevoel.
Ik zou het vooral goed met je partner bespreken.
Ik heb nu met partner de afspraak dat hij onze zoon wegbrengt als schoonouders oppassen , zodat ik niet met een naar gevoel weg ga omdat ze iets doet wat tegen mijn wil in is.
En tot nu toe is me zoon altijd netjes en heel uit terug gekomen dus zo erg zal het niet zijn denk ik dan haha.
Bij mij is het tijdens de zwangerschap duidelijk geworden dat we niet op 1 lijn liggen.
Ze heeft zelf ook nog een redelijk jong kind voor haar leeftijd en daardoor staat ze er anders in als bijvoorbeeld mijn moeder.
Bij ons komt het door dat ze haar zin nog al door wil drijven , bijvoorbeeld baby vicks moet je gewoon gebruiken als hij verkouden is ( okal raad elke winkel / arts het zwaar af als je kind pas 2 maanden is ) zij gebruikte het ook , dus dat moet .. zo'n gevoel.
Ik zou het vooral goed met je partner bespreken.
Ik heb nu met partner de afspraak dat hij onze zoon wegbrengt als schoonouders oppassen , zodat ik niet met een naar gevoel weg ga omdat ze iets doet wat tegen mijn wil in is.
En tot nu toe is me zoon altijd netjes en heel uit terug gekomen dus zo erg zal het niet zijn denk ik dan haha.
zondag 22 januari 2017 07:32
quote:sssssst schreef op 20 januari 2017 @ 17:06:
Het niet kunnen invoelen van de behoeftes van een ander was mijn probleem. Dat kan ik nu goed onder woorden brengen maar destijds was dat eigenlijk vooral een gevoel.
Ja hier ook.
Hoewel ook met concrete voorbeelden niet iedereen wordt overtuigd, zeker als het om schoonouders gaat.
Mijn gevoelens werden in de loop van de tijd alleen maar bevestigd.
Het niet kunnen invoelen van de behoeftes van een ander was mijn probleem. Dat kan ik nu goed onder woorden brengen maar destijds was dat eigenlijk vooral een gevoel.
Ja hier ook.
Hoewel ook met concrete voorbeelden niet iedereen wordt overtuigd, zeker als het om schoonouders gaat.
Mijn gevoelens werden in de loop van de tijd alleen maar bevestigd.
zondag 22 januari 2017 08:41
quote:Kleppeboxx schreef op 21 januari 2017 @ 13:29:
[...]
Als dat zo is, waarom is het dan een gegeven dat de ouders van de vrouw in normale situaties altijd meer betrokken worden zijn /worden en dat de partner daarin mee moet? Ik bedoel daarmee te zeggen, de ouders van partner zijn net zo belangrijk maar worden veel gemakkelijker door de moeder genegeerd omdat 'eigen' voorgaat. Beste is om grootouders EVENREDIG te behandelen, of wel 50/50 zodat alle grootouders zich GELIJKWAARDIG voelen.
Ik schrijf niet dat het niet mogelijk is en als alle betrokken partijen zich daarin kunnen vinden en het gaat / is naar ieders tevredenheid waarom niet?
Als je zo eens leest op dit VIVA-forum in diverse topics, goede verstandhoudingen kunnen door oppas-regelingen op de helling komen te staan zo niet verslechteren met alle gevolgen van dien. Ik vindt persoonlijk dat dit ook benoemd mag worden...........
En ja, mijn reactie komt misschien star over maar als mijn (schoon)dochter en (schoon)zoon mij (en mijn partner) niet meer op zouden willen laten passen vanwege 'een gevoel' wat niet te benoemen valt......... het valt of staat toch met vertrouwen. Als er geen vertrouwen is voor oppasdagen waarom zou er dan wel vertrouwen zijn voor oppassen in noodsituaties? Maar hé, zo ben ik en mijn mening is niet maatgevend voor anderen. Wat anderen doen of denken moeten ze zelf weten.
Omdat wekelijks een hele dag oppassen, toch wel andere skills vraagt dan incidenteel een uurtje of wat?
Omdat wij mijn schoonmoeder en onze kinderen het toch wel gunde om ook unieke momenten met elkaar te hebben. En band op te bouwen etc.
Onze kinderen gingen daar niet heen als ze al niet zo lekker waren. Ze gingen alleen als we zeker wisten op de afgesproken tijd terug te kunnen zijn. En die ene keer dat dat niet lukte bewees weer eens ons gelijk.
Ik had gezegd voor de lunch terug te zijn, maar kwam in de file, mobiele telefoon had ik nog niet (15 jaar geleden) ik was er pas veel later en ze hadden gewacht met de lunch. Kind van bijna twee lag ook nog niet in bed. Kinderen bleken vanaf een uur of 12.00 aan het zeuren te zijn geweest. Om koek, om fruit etc. Schoonouders hadden dus niet geanticipeerd op de behoeften van de kinderen.
[...]
Als dat zo is, waarom is het dan een gegeven dat de ouders van de vrouw in normale situaties altijd meer betrokken worden zijn /worden en dat de partner daarin mee moet? Ik bedoel daarmee te zeggen, de ouders van partner zijn net zo belangrijk maar worden veel gemakkelijker door de moeder genegeerd omdat 'eigen' voorgaat. Beste is om grootouders EVENREDIG te behandelen, of wel 50/50 zodat alle grootouders zich GELIJKWAARDIG voelen.
Ik schrijf niet dat het niet mogelijk is en als alle betrokken partijen zich daarin kunnen vinden en het gaat / is naar ieders tevredenheid waarom niet?
Als je zo eens leest op dit VIVA-forum in diverse topics, goede verstandhoudingen kunnen door oppas-regelingen op de helling komen te staan zo niet verslechteren met alle gevolgen van dien. Ik vindt persoonlijk dat dit ook benoemd mag worden...........
En ja, mijn reactie komt misschien star over maar als mijn (schoon)dochter en (schoon)zoon mij (en mijn partner) niet meer op zouden willen laten passen vanwege 'een gevoel' wat niet te benoemen valt......... het valt of staat toch met vertrouwen. Als er geen vertrouwen is voor oppasdagen waarom zou er dan wel vertrouwen zijn voor oppassen in noodsituaties? Maar hé, zo ben ik en mijn mening is niet maatgevend voor anderen. Wat anderen doen of denken moeten ze zelf weten.
Omdat wekelijks een hele dag oppassen, toch wel andere skills vraagt dan incidenteel een uurtje of wat?
Omdat wij mijn schoonmoeder en onze kinderen het toch wel gunde om ook unieke momenten met elkaar te hebben. En band op te bouwen etc.
Onze kinderen gingen daar niet heen als ze al niet zo lekker waren. Ze gingen alleen als we zeker wisten op de afgesproken tijd terug te kunnen zijn. En die ene keer dat dat niet lukte bewees weer eens ons gelijk.
Ik had gezegd voor de lunch terug te zijn, maar kwam in de file, mobiele telefoon had ik nog niet (15 jaar geleden) ik was er pas veel later en ze hadden gewacht met de lunch. Kind van bijna twee lag ook nog niet in bed. Kinderen bleken vanaf een uur of 12.00 aan het zeuren te zijn geweest. Om koek, om fruit etc. Schoonouders hadden dus niet geanticipeerd op de behoeften van de kinderen.
zondag 22 januari 2017 08:52
quote:Kleppeboxx schreef op 21 januari 2017 @ 00:30:
Ik zou zo-wie-zo nooit kiezen voor ouders die willen oppassen. Zij hebben hun opvoedtaak volbracht. Als de kinderen 'uitvliegen' is hun tijd en moeten kinderen zelf zorgen voor hun eigen kroost. Doordat opa's / oma's die (moeten / willen / kunnen) oppassen plaats je hen weer in een rol van opvoeder onder jouw regie en moeten zij zich wederom aan jou aanpassen. Ik zou ook niet structureel oppassen. Wel bij calamiteiten zoals ziekte,vakantie of als ouders avondje uit willen ed. Mijn kinderen zijn ook naar het KDV geweest dus waarom hun kinderen niet.
Ik zou zo-wie-zo nooit kiezen voor ouders die willen oppassen. Zij hebben hun opvoedtaak volbracht. Als de kinderen 'uitvliegen' is hun tijd en moeten kinderen zelf zorgen voor hun eigen kroost. Doordat opa's / oma's die (moeten / willen / kunnen) oppassen plaats je hen weer in een rol van opvoeder onder jouw regie en moeten zij zich wederom aan jou aanpassen. Ik zou ook niet structureel oppassen. Wel bij calamiteiten zoals ziekte,vakantie of als ouders avondje uit willen ed. Mijn kinderen zijn ook naar het KDV geweest dus waarom hun kinderen niet.
zondag 22 januari 2017 09:56
quote:sssssst schreef op 22 januari 2017 @ 08:41:
[...]
Schoonouders hadden dus niet geanticipeerd op de behoeften van de kinderen.
Precies dit. En soms komt dit pas tot uiting na de bevalling.
Een (klein)kind en naar mijn idee vooral het eerste (klein)kind zet alle relaties even op scherp. Verse ouders en verse grootouders moeten wennen aan hun rol ten opzichte van elkaar en de nieuwe baby. Je kunt een prima band hebben met schoonouders, zoals ik heb. En toch bleek kind een vergrootglas op de relatie te leggen, en zag ik (en man!) situaties die absoluut niet wenselijk zijn.
Uit haar trots en enthousiasme zet schoonmoeder (ongetwijfeld onbedoeld), haar behoeften voor die van kind. "Hoezo middagslaapje, want buurvrouw Truus is thuis en dus gaan we koffie drinken".
En weet je, ik weet ook dat dat een keer kan gebeuren. Maar wanneer man en ik haar erop wijzen, dan werden wij en met name ik geschoffeerd. Er is geen mogelijkheid tot een open en eerlijk gesprek, en pas dan houd het voor mij op. Mij vertellen dat kind zo heerlijk geslapen heeft, terwijl de wallen op zijn knieën hangen. En ik de rest van de dag en nacht met overstuur kind zit.
En nogmaals, soms wil een kind niet slapen. Echt, dat weet ik ook. Maar daarover onwaarheden vertellen (om wat voor reden dan ook) hoort ze niet te doen.
Hier past schoonmoeder nu incidenteel op. Zij blijft oma en aan liefde voor kind ontbreekt het haar niet. Oma ziet kind elke week, maar meestal zijn wij er gewoon bij. Kind gaat verder gewoon naar kdv.
Dus ja, ik ben zo'n schoondochter die grenzen stelt. Maar ook een die in gesprek wil blijven en contact blijft zoeken. Het is nu bijna een jaar geleden dat ik haar gebeld heb met de mededeling dat ze niet structureel zou oppassen. Ik merk nu de berusting bij haar, ik denk omdat ze kind toch regelmatig ziet.
[...]
Schoonouders hadden dus niet geanticipeerd op de behoeften van de kinderen.
Precies dit. En soms komt dit pas tot uiting na de bevalling.
Een (klein)kind en naar mijn idee vooral het eerste (klein)kind zet alle relaties even op scherp. Verse ouders en verse grootouders moeten wennen aan hun rol ten opzichte van elkaar en de nieuwe baby. Je kunt een prima band hebben met schoonouders, zoals ik heb. En toch bleek kind een vergrootglas op de relatie te leggen, en zag ik (en man!) situaties die absoluut niet wenselijk zijn.
Uit haar trots en enthousiasme zet schoonmoeder (ongetwijfeld onbedoeld), haar behoeften voor die van kind. "Hoezo middagslaapje, want buurvrouw Truus is thuis en dus gaan we koffie drinken".
En weet je, ik weet ook dat dat een keer kan gebeuren. Maar wanneer man en ik haar erop wijzen, dan werden wij en met name ik geschoffeerd. Er is geen mogelijkheid tot een open en eerlijk gesprek, en pas dan houd het voor mij op. Mij vertellen dat kind zo heerlijk geslapen heeft, terwijl de wallen op zijn knieën hangen. En ik de rest van de dag en nacht met overstuur kind zit.
En nogmaals, soms wil een kind niet slapen. Echt, dat weet ik ook. Maar daarover onwaarheden vertellen (om wat voor reden dan ook) hoort ze niet te doen.
Hier past schoonmoeder nu incidenteel op. Zij blijft oma en aan liefde voor kind ontbreekt het haar niet. Oma ziet kind elke week, maar meestal zijn wij er gewoon bij. Kind gaat verder gewoon naar kdv.
Dus ja, ik ben zo'n schoondochter die grenzen stelt. Maar ook een die in gesprek wil blijven en contact blijft zoeken. Het is nu bijna een jaar geleden dat ik haar gebeld heb met de mededeling dat ze niet structureel zou oppassen. Ik merk nu de berusting bij haar, ik denk omdat ze kind toch regelmatig ziet.
zondag 22 januari 2017 15:24
Maar Ananas: TO heeft geen enkele reden om haar schoonmoeder niet te laten oppassen. Dat is toch heel wat anders?
Als je merkt dat oma, of het nou moeder of schoonmoeder is, niet goed met je kind om gaat, heb je alle recht om te zeggen 'dan niet oppassen'.
Maar in dit geval is er, naar eigen zeggen van TO, geen enkele reden. Het is simpelweg omdat het haar schoonouders zijn en minder vertrouwd. En haar eigen ouders mogen wel oppassen. Dat kun je echt niet maken. Het zijn namelijk net zo goed de opa en oma van je baby en het zijn de ouders van de vader die NET zo belangrijk is.
Als je merkt dat oma, of het nou moeder of schoonmoeder is, niet goed met je kind om gaat, heb je alle recht om te zeggen 'dan niet oppassen'.
Maar in dit geval is er, naar eigen zeggen van TO, geen enkele reden. Het is simpelweg omdat het haar schoonouders zijn en minder vertrouwd. En haar eigen ouders mogen wel oppassen. Dat kun je echt niet maken. Het zijn namelijk net zo goed de opa en oma van je baby en het zijn de ouders van de vader die NET zo belangrijk is.
zondag 22 januari 2017 16:44
Aangezien TO zelf niet in het topic actief is, was mijn reactie meer in het algemeen. Dat het voorkomt, tegen je eigen wensen, hoop en bedoelingen in, dat je terug moet komen op de belofte dat iemand structureel kan oppassen.
Mocht TO nog meelezen. Mijn tip is in het contact te intensiveren. Dus dat schoonouders kind vaker gaan zien met jou erbij. Dan zul je zelf meer vertrouwt raken met hun manier van zorg. Kun je ook vaker uitleg geven over de zorg en verzorging die je kind nodig heeft. En in het uitgeruste geval, zoals bij mij, hou je argumenten over om het oppassen te annuleren.
Mocht TO nog meelezen. Mijn tip is in het contact te intensiveren. Dus dat schoonouders kind vaker gaan zien met jou erbij. Dan zul je zelf meer vertrouwt raken met hun manier van zorg. Kun je ook vaker uitleg geven over de zorg en verzorging die je kind nodig heeft. En in het uitgeruste geval, zoals bij mij, hou je argumenten over om het oppassen te annuleren.
zondag 22 januari 2017 16:54
quote:hannaeva schreef op 22 januari 2017 @ 15:24:
Maar Ananas: TO heeft geen enkele reden om haar schoonmoeder niet te laten oppassen. Dat is toch heel wat anders?
Als je merkt dat oma, of het nou moeder of schoonmoeder is, niet goed met je kind om gaat, heb je alle recht om te zeggen 'dan niet oppassen'.
Maar in dit geval is er, naar eigen zeggen van TO, geen enkele reden. Het is simpelweg omdat het haar schoonouders zijn en minder vertrouwd. En haar eigen ouders mogen wel oppassen. Dat kun je echt niet maken. Het zijn namelijk net zo goed de opa en oma van je baby en het zijn de ouders van de vader die NET zo belangrijk is.Precies dit! En eerst wel beloven en dan ineens afkappen (terwijl eigen ouders nog wel mogen), is gewoon niet aardig. Verre van zelfs.
Maar Ananas: TO heeft geen enkele reden om haar schoonmoeder niet te laten oppassen. Dat is toch heel wat anders?
Als je merkt dat oma, of het nou moeder of schoonmoeder is, niet goed met je kind om gaat, heb je alle recht om te zeggen 'dan niet oppassen'.
Maar in dit geval is er, naar eigen zeggen van TO, geen enkele reden. Het is simpelweg omdat het haar schoonouders zijn en minder vertrouwd. En haar eigen ouders mogen wel oppassen. Dat kun je echt niet maken. Het zijn namelijk net zo goed de opa en oma van je baby en het zijn de ouders van de vader die NET zo belangrijk is.Precies dit! En eerst wel beloven en dan ineens afkappen (terwijl eigen ouders nog wel mogen), is gewoon niet aardig. Verre van zelfs.
zondag 22 januari 2017 19:09
Sorry hoor Ananas, maar het is de bedoeling dat je op de OP en TO reageert en dat is een totaal andere situatie dan jij omschrijft.
Jouw suggestie vind ik ook een slechte. Schoonouders gaan het namelijk nooit goed doen in TO's ogen omdat het haar ouders niet zijn. Ze moet gewoon haar schoonouders laten oppassen of beide opa's en oma's niet laten oppassen.
Je kunt toch niet zeggen 'niet schoonouders want dat is voor mij niet vertrouwd' (met een d trouwens)? Hoe zou je het vinden als TO's man dat zei?
Jouw suggestie vind ik ook een slechte. Schoonouders gaan het namelijk nooit goed doen in TO's ogen omdat het haar ouders niet zijn. Ze moet gewoon haar schoonouders laten oppassen of beide opa's en oma's niet laten oppassen.
Je kunt toch niet zeggen 'niet schoonouders want dat is voor mij niet vertrouwd' (met een d trouwens)? Hoe zou je het vinden als TO's man dat zei?
zondag 22 januari 2017 23:29
Er zijn 291 berichten in dit topic, en daarvan maar 2 van TO. Er zijn ook veel andere schrijvers die hun ervaring delen. Dat heb ik ook gedaan.
TO moet helemaal niets.
To vraagt feedback, en die krijgt ze. Vanuit verschillende hoeken en verschillende ervaringen. Wij kunnen een hoop vinden, maar zij moet het doen. We kunnen haar hoogstens inspireren door kennis te geven van de andere wegen naar Rome.
Ik heb in mijn situatie het contact geïntensiveerd. En dat bracht mij uiteindelijk de conclusie om te annuleren. Het is een ervaring, niets meer, niets minder. En het is aan TO of andere lezers in zo n zelfde schuitje om het op te pakken of naast zich neer te leggen.
TO moet helemaal niets.
To vraagt feedback, en die krijgt ze. Vanuit verschillende hoeken en verschillende ervaringen. Wij kunnen een hoop vinden, maar zij moet het doen. We kunnen haar hoogstens inspireren door kennis te geven van de andere wegen naar Rome.
Ik heb in mijn situatie het contact geïntensiveerd. En dat bracht mij uiteindelijk de conclusie om te annuleren. Het is een ervaring, niets meer, niets minder. En het is aan TO of andere lezers in zo n zelfde schuitje om het op te pakken of naast zich neer te leggen.
