Contact
alle pijlers
Advies nodig! Contact opnemen met mijn vader
maandag 5 december 2016 11:29
Hoi allemaal!
Ik had toevallig nog een account hier, maar ik ben nooit actief om eerlijk te zijn.
Maar ik zit met iets en wil graag advies van buitenaf hebben.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 3 was omdat mijn vader vreemd ging. Hij heeft me toen nog een paar keer opgehaald maar ik was boos op mijn vader omdat hij weg was gegaan. Dit heeft denk ik hooguit geduurd tot mijn 4e, daarna heb ik hem alleen nog maar gezien op de crematies van mijn opa en oma.
Ik ben nu 24 dus heb al ruim 20 jaar geen contact met mijn vader. Hij stuurde toen ik klein was nog wel een kerstkaart, maar dat veranderde als snel van papa in zijn naam.
Ik heb al eens eerder erover nagedacht om contact met hem op te nemen, maar ik vond toen dat dit initiatief bij hem lag.
Echter heb ik nu een punt bereikt dat ik dus contact wil opnemen. Voor mij is het nu of nooit. Ik heb inmiddels het adres en wil dus een brief schrijven, waar ik net mee begonnen ben.
Maar wat moet ik nou schrijven na zoveel jaar? Waar moet ik beginnen..?
Hebben jullie tips of advies? Waar moet ik het over hebben?
Dankjewel alvast!
Hierbij de opzet van de brief zoals hij is tot nu toe:
Maandag 5 december 2016
Hoi pap,
Vreemd om dit zo te zeggen na zoveel jaar…
Een paar jaar geleden heb ik er al over nagedacht om contact op te nemen maar ik wist niet hoe ik dit toen aan moest pakken. Ik ga nu toch een poging wagen. Ik weet nu ook niet waar ik moet beginnen met schrijven, het is al zo lang geleden. De tijd dat ik je wel kende kan ik me al bijna niet meer herinneren helaas…
De crematie van opa ben ik nooit vergeten, dat moment dat je je arm om me heen sloeg en ik niet eens wist wie je was. Ik wil dat je weet dat ik zo reageerde omdat ik op dat moment enorm in shock was, niet dat ik geen contact met je wilde.
Ik ben natuurlijk altijd opgegroeid met één kant van het verhaal, hoewel mijn moeder me wel altijd heeft gestimuleerd dat als ik contact met je zou willen opnemen ze hier voor open stond en me hierbij wilde helpen.
Om eerlijk te zijn ben ik wel heel lang boos geweest, maar ik begrijp echt wel dat het voor jou ook helemaal niet makkelijk moet zijn geweest. Ik neem je ook helemaal niks kwalijk.
Ik ben benieuwd hoe het met je gaat, hoe jouw leven er momenteel uit ziet. Ik woon nu iets meer dan een jaar samen met mijn vriend en 2 katten. Ik studeer dit jaar af en wil hierna een eigen ontwerpstudio beginnen. Ik ben heel erg gelukkig op het moment, maar ik moet wel zeggen dat ik je mis, ondanks dat ik je niet echt ken.
Ik sta hier nu gewoon heel open in, als jij ook contact zou willen dan zou ik graag een keer ergens met zijn tweeën willen afspreken.
Ik hoop dat je deze brief in handen krijgt en dit leest, ik weet namelijk niet of je hier nog steeds woont bijvoorbeeld.
Groetjes en liefs,
Dit heb ik nu. Ik probeer nu gewoon zo eerlijk mogelijk te schrijven, maar wel met een positieve benadering. Ik ga ook niet iets schrijven van hey lang niet gezien zin in een kopje koffie? Dit is nog wel de grove opzet, ben aan het denken om misschien nog wat dingen te schrappen.
En ik wil er wat foto's bij doen. Ik heb er nog een van vroeger van mij en mijn vader samen en dan nog een foto van hoe ik nu ben, met mijn vriend etc.
Ik had toevallig nog een account hier, maar ik ben nooit actief om eerlijk te zijn.
Maar ik zit met iets en wil graag advies van buitenaf hebben.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 3 was omdat mijn vader vreemd ging. Hij heeft me toen nog een paar keer opgehaald maar ik was boos op mijn vader omdat hij weg was gegaan. Dit heeft denk ik hooguit geduurd tot mijn 4e, daarna heb ik hem alleen nog maar gezien op de crematies van mijn opa en oma.
Ik ben nu 24 dus heb al ruim 20 jaar geen contact met mijn vader. Hij stuurde toen ik klein was nog wel een kerstkaart, maar dat veranderde als snel van papa in zijn naam.
Ik heb al eens eerder erover nagedacht om contact met hem op te nemen, maar ik vond toen dat dit initiatief bij hem lag.
Echter heb ik nu een punt bereikt dat ik dus contact wil opnemen. Voor mij is het nu of nooit. Ik heb inmiddels het adres en wil dus een brief schrijven, waar ik net mee begonnen ben.
Maar wat moet ik nou schrijven na zoveel jaar? Waar moet ik beginnen..?
Hebben jullie tips of advies? Waar moet ik het over hebben?
Dankjewel alvast!
Hierbij de opzet van de brief zoals hij is tot nu toe:
Maandag 5 december 2016
Hoi pap,
Vreemd om dit zo te zeggen na zoveel jaar…
Een paar jaar geleden heb ik er al over nagedacht om contact op te nemen maar ik wist niet hoe ik dit toen aan moest pakken. Ik ga nu toch een poging wagen. Ik weet nu ook niet waar ik moet beginnen met schrijven, het is al zo lang geleden. De tijd dat ik je wel kende kan ik me al bijna niet meer herinneren helaas…
De crematie van opa ben ik nooit vergeten, dat moment dat je je arm om me heen sloeg en ik niet eens wist wie je was. Ik wil dat je weet dat ik zo reageerde omdat ik op dat moment enorm in shock was, niet dat ik geen contact met je wilde.
Ik ben natuurlijk altijd opgegroeid met één kant van het verhaal, hoewel mijn moeder me wel altijd heeft gestimuleerd dat als ik contact met je zou willen opnemen ze hier voor open stond en me hierbij wilde helpen.
Om eerlijk te zijn ben ik wel heel lang boos geweest, maar ik begrijp echt wel dat het voor jou ook helemaal niet makkelijk moet zijn geweest. Ik neem je ook helemaal niks kwalijk.
Ik ben benieuwd hoe het met je gaat, hoe jouw leven er momenteel uit ziet. Ik woon nu iets meer dan een jaar samen met mijn vriend en 2 katten. Ik studeer dit jaar af en wil hierna een eigen ontwerpstudio beginnen. Ik ben heel erg gelukkig op het moment, maar ik moet wel zeggen dat ik je mis, ondanks dat ik je niet echt ken.
Ik sta hier nu gewoon heel open in, als jij ook contact zou willen dan zou ik graag een keer ergens met zijn tweeën willen afspreken.
Ik hoop dat je deze brief in handen krijgt en dit leest, ik weet namelijk niet of je hier nog steeds woont bijvoorbeeld.
Groetjes en liefs,
Dit heb ik nu. Ik probeer nu gewoon zo eerlijk mogelijk te schrijven, maar wel met een positieve benadering. Ik ga ook niet iets schrijven van hey lang niet gezien zin in een kopje koffie? Dit is nog wel de grove opzet, ben aan het denken om misschien nog wat dingen te schrappen.
En ik wil er wat foto's bij doen. Ik heb er nog een van vroeger van mij en mijn vader samen en dan nog een foto van hoe ik nu ben, met mijn vriend etc.
Waarom makkelijk doen als het moeilijk kan?
maandag 5 december 2016 20:36
dinsdag 6 december 2016 00:50
quote:Madelief9184 schreef op 05 december 2016 @ 13:20:
[...]
Ik vind het een ontzettend mooie open brief en ik hoop op een positief weerzien voor jou, met je vader
Dat vind ik ook. Maar misschien is het handig om aan de mods te vragen om je prive dingen eruit te knippen als je spijt krijgt dat je dit op internet hebt gezet.
Succes!
[...]
Ik vind het een ontzettend mooie open brief en ik hoop op een positief weerzien voor jou, met je vader
Dat vind ik ook. Maar misschien is het handig om aan de mods te vragen om je prive dingen eruit te knippen als je spijt krijgt dat je dit op internet hebt gezet.
Succes!
dinsdag 6 december 2016 21:58
quote:borboletas schreef op 05 december 2016 @ 20:36:
Heel veel succes, ik vind het een mooie brief!
Heb je eventueel nog andere manieren om hem te benaderen, stel hij blijkt niet meer op dit adres te wonen? Kun je hem via social media vinden bijvoorbeeld?Dankje, nee ik heb wel een mobiel nummer gekregen van mijn nichtje maar ze weet niet of die nog steeds klopt. Op social media kan ik hem niet vinden, sowieso niet als ik hem google.
Heel veel succes, ik vind het een mooie brief!
Heb je eventueel nog andere manieren om hem te benaderen, stel hij blijkt niet meer op dit adres te wonen? Kun je hem via social media vinden bijvoorbeeld?Dankje, nee ik heb wel een mobiel nummer gekregen van mijn nichtje maar ze weet niet of die nog steeds klopt. Op social media kan ik hem niet vinden, sowieso niet als ik hem google.
Waarom makkelijk doen als het moeilijk kan?
dinsdag 6 december 2016 21:59
quote:Pinda-Kaas schreef op 06 december 2016 @ 00:57:
Ik vind je superstoer en moest huilen om je brief
maar ik zou de hele herkenbare dingen nu wel verwijderen, zo veel mensen studeren er bijvoorbeeld niet af aan de school die jij beschrijft en dat maakt je heel makkelijk herkenbaar
Oh echt? Haha bedankt dan denk ik ;p
Ja is misschien wel slim, op zich maakt het me niet uit of mensen me herkennen of niet maar ik zal het even aanpassen.
Ik vind je superstoer en moest huilen om je brief
maar ik zou de hele herkenbare dingen nu wel verwijderen, zo veel mensen studeren er bijvoorbeeld niet af aan de school die jij beschrijft en dat maakt je heel makkelijk herkenbaar
Oh echt? Haha bedankt dan denk ik ;p
Ja is misschien wel slim, op zich maakt het me niet uit of mensen me herkennen of niet maar ik zal het even aanpassen.
Waarom makkelijk doen als het moeilijk kan?
maandag 23 januari 2017 13:27
Sorry voor de late reactie!
Ik heb rustig afgewacht maar heb geen reactie terug gehad.
Ik heb via mijn nichtje (die ook geen contact meer met hem heeft) ook nog een telefoonnummer gekregen en uiteindelijk een berichtje gestuurd met of de brief was aangekomen maar die is niet gelezen. Mijn nichtje wist ook niet of dat nummer nog klopte.
Ik weet niet wat ik nog meer kan doen. Ik weet niet of hij de brief gelezen heeft of niet dus ja.
Ik heb rustig afgewacht maar heb geen reactie terug gehad.
Ik heb via mijn nichtje (die ook geen contact meer met hem heeft) ook nog een telefoonnummer gekregen en uiteindelijk een berichtje gestuurd met of de brief was aangekomen maar die is niet gelezen. Mijn nichtje wist ook niet of dat nummer nog klopte.
Ik weet niet wat ik nog meer kan doen. Ik weet niet of hij de brief gelezen heeft of niet dus ja.
Waarom makkelijk doen als het moeilijk kan?
maandag 23 januari 2017 13:58
vrijdag 17 februari 2017 08:34
Jij hebt je best gedaan. Mocht je nog niet op eigen manier kunnen achterhalen of zijn gegevens kloppen, dan kun je nog overwegen of je bijvoorbeeld via een programma als Spoorloos het gaat proberen. Maar dat is wel net even iets extremer......
Heeft je vader of zijn vrouw niet toevallig een facebook pagina? Of een LinkedIn pagina?
Of een bepaalde hobbie die hij bij een bepaalde club uitoefende en dat hij daar wellicht te traceren is?
Wellicht dat je daar nog kunt speuren.
Maar nogmaals, je moet het wel nog willen. Misschien wil je het gewoon nu ook afsluiten.
Heeft je vader of zijn vrouw niet toevallig een facebook pagina? Of een LinkedIn pagina?
Of een bepaalde hobbie die hij bij een bepaalde club uitoefende en dat hij daar wellicht te traceren is?
Wellicht dat je daar nog kunt speuren.
Maar nogmaals, je moet het wel nog willen. Misschien wil je het gewoon nu ook afsluiten.
vrijdag 17 februari 2017 08:49
Kijk bij FIOM. Die kunnen een familielid voor je opsporen, kost 75 euro. Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje, ik weet zeker dat mijn vader leeft en ook waar hij woont. Mijn vader heeft zich alleen erg misdragen in het leven, ik weet niet of ik wel contact met hem wil. Ik heb hem al meer dan 35 jaar niet gezien. Ik heb al zeker tien brieven geschreven en weer weggegooid. Ik snap hoe moeilijk dat is!
Het is toch je vader he. Even heel generaliserend hoor maar zo gaat dat met mannen, ze dragen het kind niet he. Dus loslaten is over het algemeen iets makkelijker voor mannen. Ik zeg niet dat alle mannen zo zijn he maar ik denk dat het vaker gebeurt dat de vader uit het leven van een kind verdwijnt dan de moeder. En dan komt het neer op hoe stevig je gehecht bent geraakt aan elkaar.
Je was zo jong dat je je dat nauwelijks kunt herinneren, ik ook niet. Maar hij was volwassen, ik snap niet hoe je dat kunt doen persoonlijk. Ik heb bv ooms en tantes die me ook alleen kennen van toen ik een peuter was, die me gemist hebben en me heel graag wilde zien, ook na 35 jaar. Die heb ik recent leren kennen en dat zijn geweldige mensen.
Heeft je vader nog broers en zussen? Ken je die? Klinkt misschien gek maar misschien willen die je wel zien. Nu ik contact met hen heb, heb ik minder behoefte om mijn vader in mijn leven te hebben. Hij was nogal het zwarte schaap. Maar mensen kunnen wel veranderen in hun leven, ik wil hem wel een kans geven.
Je zou dus contact op kunnen nemen met FIOM. Ik weet niet exact hoe het werkt, ik hield die optie achter de hand als ik hem niet zelf zou kunnen vinden. Ik ben er via via achter gekomen dat hij leeft en waar hij woont. Maar ik denk wel dat ik dat had gedaan als ik er niet zelf achter was gekomen. Nu heb ik het adres en twijfel ik al maanden, haha, maar dat weet je niet van tevoren he.
Wees heel erg voorbereid op een vette teleurstelling, dat weet ik wel, hij kan ook in negatieve zin veranderd zijn he. Je bent nog jong en dan kan het misschien wat rauwer op je dak vallen, als hij niks van je wil weten. Ik ga daar eigenlijk al van uit nu bij mijn vader. Maar toch, als je zelf zoiets mee zou maken, zou je het ook fijn vinden als je kind naar je zocht. Wie weet was er een reden waarom hij wegbleef die je niet kent. Sommige mannen denken, ik blijf wel weg, want ik maak alleen maar chaos en onrust in haar leven. Je weet het nooit precies. Sterkte.
Het is toch je vader he. Even heel generaliserend hoor maar zo gaat dat met mannen, ze dragen het kind niet he. Dus loslaten is over het algemeen iets makkelijker voor mannen. Ik zeg niet dat alle mannen zo zijn he maar ik denk dat het vaker gebeurt dat de vader uit het leven van een kind verdwijnt dan de moeder. En dan komt het neer op hoe stevig je gehecht bent geraakt aan elkaar.
Je was zo jong dat je je dat nauwelijks kunt herinneren, ik ook niet. Maar hij was volwassen, ik snap niet hoe je dat kunt doen persoonlijk. Ik heb bv ooms en tantes die me ook alleen kennen van toen ik een peuter was, die me gemist hebben en me heel graag wilde zien, ook na 35 jaar. Die heb ik recent leren kennen en dat zijn geweldige mensen.
Heeft je vader nog broers en zussen? Ken je die? Klinkt misschien gek maar misschien willen die je wel zien. Nu ik contact met hen heb, heb ik minder behoefte om mijn vader in mijn leven te hebben. Hij was nogal het zwarte schaap. Maar mensen kunnen wel veranderen in hun leven, ik wil hem wel een kans geven.
Je zou dus contact op kunnen nemen met FIOM. Ik weet niet exact hoe het werkt, ik hield die optie achter de hand als ik hem niet zelf zou kunnen vinden. Ik ben er via via achter gekomen dat hij leeft en waar hij woont. Maar ik denk wel dat ik dat had gedaan als ik er niet zelf achter was gekomen. Nu heb ik het adres en twijfel ik al maanden, haha, maar dat weet je niet van tevoren he.
Wees heel erg voorbereid op een vette teleurstelling, dat weet ik wel, hij kan ook in negatieve zin veranderd zijn he. Je bent nog jong en dan kan het misschien wat rauwer op je dak vallen, als hij niks van je wil weten. Ik ga daar eigenlijk al van uit nu bij mijn vader. Maar toch, als je zelf zoiets mee zou maken, zou je het ook fijn vinden als je kind naar je zocht. Wie weet was er een reden waarom hij wegbleef die je niet kent. Sommige mannen denken, ik blijf wel weg, want ik maak alleen maar chaos en onrust in haar leven. Je weet het nooit precies. Sterkte.
